Vampieren nieuw

Lilian Nova

Hij zei zacht dat dat dingen waren die hij heel erg ging missen. “Ik ook… daarom heb ik ook dat matras daar neergelegd, dan ben ik toch nog bij je in de buurt, dat wil ik graag.” Zei ze zacht tegen hem terug. Hij sloeg zijn arm om haar lichaam heen en hij dacht dat ze gelijk had. Hij hoopte dat het voor haar fijn voelde, dat ze er een goed gevoel bij kreeg. Ze werd nogmaals zachtjes gezoend door hem, heel voorzichtig, maar ze genoot er wel echt van. Ze liet hem daarna rustig los en streelde nog even zachtjes langs zijn wang. “Ik ga lekker slapen, we komen overal doorheen, Alex… Overal.” Fluisterde ze. Ze legde daarna haar hoofd weer tegen hem aan en sloot haar ogen om zo langzaam in slaap te vallen tegen hem aan.


Juliet Alarie

HIj glimlachte liefdevol naar haar en de zoen was weer echt genieten. Ze vond het heerlijk met hem en natuurlijk wilde ze veel meer, maar het was even beter van niet. Hij vond het goed en hij was er voor haar wanneer ze het nodig had. Hij wilde hij helpen en ondersteunen zo goed als dat kon. Ook met dit. Ze knikte eventjes met een liefde glimlach. Hij vertrouwde haar ook blind en hield van haar en begreep haar beweegredenen. "Dat vind ik echt heel erg fijn. Ik vertrouw jou ook blind. Ik hou zielsveel van je." FLuisterde ze tegen hem. Door wat hij vervolgens plagend zei, begon ze even te lachen. "Nee schatje, Alex hoort ons hier. Dat wil ik niet." Glimlachte ze hem toe. Hij moest maar genoegen nemen met slapen en ze keek toe hoe hij zijn kleding uittrok en het neerlegde. Ze trok zelf ook haar kleding uit en kwam naast hem liggen. Ze keek hem nog even met twinkelende ogen aan en ze drukte haar lippen vol liefde en verlangen op die van hem om te laten zien dat ze het wel wilde. Haar hand gleed plagend over zijn lichaam naar beneden en ze kneep even zacht en met een grijns.

Alexios Evans

Ze zei dat ze dit ook heel erg zou missen, daarom had ze ook dat matras neergelegd, dan was ze toch bij hem in de buurt. Dat wilde ze graag. ‘Misschien vind je het wel zo afschuwelijk dat je het niet wilt.’ Fluisterde hij nu. Hij wist dat hij echt een monster zou worden, hij zou misschien op sommige momenten zichzelf zijn, maar op de meeste momenten waarschijnlijk totaal niet. Dat vond hij angstaanjagend en hij was bang dat het toch haar mening over hem zou veranderen. Hij wist dat de liefde tussen hun echt niet zomaar weg was, maar hij wist ook dat het heel heftig ging worden en daar was hij wel wat bang voor. ‘Ik hou van je.’ Zei hij zachtjes. Ze streek langs zijn wang en ze zei dat ze lekker ging slapen, ze kwamen overal doorheen, echt overal. Dat liet hem glimlachen. ‘Ja, je hebt gelijk. We komen samen overal doorheen.’ Stemde hij nu in. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en hij bleef naar haar ademhaling luisteren, waardoor hij wist dat ze al wegzakte in slaap. Dat liet hem glimlachen, hij vond dat zo fijn om te merken. Hij was zelf wat te gespannen om echt te slapen, maar hij lag relatief rustig. Hij was dorstig en gespannen, maar het luisteren naar haar hartslag hield hem kalm.


Evan Mason

Ze zei dat ze het fijn vond dat hij haar beweegredenen begreep, ze vertrouwde hem ook blind en ze hield zielsveel van hem. ‘Dat hoor ik altijd graag.’ Zei hij glimlachend. Toen hij plagend zei dat ze hier geen seks konden hebben zei ze dat Alex hun zou horen hier, dat wilde ze niet. ‘Hm, dat dacht ik al, maar ik vind het toch wel een beetje jammer.’ Gaf hij grijnzend toe. Hij begreep het volledig en hij vond het zelf ook niet zo fijn dat Alex alles kon horen, maar dan zat het er waarschijnlijk voorlopig niet echt in en dat was toch jammer. Ze trok haar kleding uit en ze kwam naast hem liggen, hij zag de twinkeling in haar ogen. Dat liet hem even grijnzen, maar voor hij kon vragen wat er was, drukte ze haar lippen op die van hem en werd hij vol liefde en verlangen gezoend. Het was heerlijk. Ze wilde het zelf ook wel, dat was duidelijk. Haar hand gleed over zijn lichaam heen, daarna voelde hij opeens dat ze wel erg veel naar beneden gleed en kneep ze hem zachtjes. Hij zag de grijns op haar gezicht en hij voelde zijn lichaam meteen heftig reageren op haar aanraking, wat hem ook liet grijnzen. ‘Je mag mij niet zo plagen… Eerst zeggen dat het niet kan en daarna dit? Dat is oneerlijk.’ Zei hij grijnzend tegen haar. Daarna drukte hij zijn lippen weer op die van haar en zoende hij haar langzaam, maar vrij intens. ‘Slaapt Alex niet gewoon nu?’ Vroeg hij heel zachtjes, na de zoen. Hij wist dat een vampier niet zomaar sliep, maar hij wist dat het wel eens voorkwam, als ze heel erg vertrouwd en op hun gemak waren.

Juliet Alarie

Hij hoorde haar woorden altijd graag. "En ik ben gewoon weer heel blij om jouw stem alleen al te horen." Fluisterde ze lief tegen hem terug. Hij had al verwacht dat ze geen seks konden hebben en leek het echt wel jammer te vinden. De zoen was echt heerlijk en ze drukte haar lichaam zacht tegen hem aan. Het was fantastisch om hem een beetje te plagen. Zijn lichaam reageerde ook meteen op haar aanraking. Ze mocht hem niet zo plagen en ze keek hem met een grijns aan. Dat deed ze graag. Ze vond het heerlijk om te merken hoe gek hij op haar was. Hij wilde ook weten of Alex niet gewoon sliep. Ze schudde haar hoofd langzaam. "Nee, hij is nog wakker." Fluisterde ze hem toe. "Maar als je heel stil bent, kan ik je wel laten genieten." Zei ze met een wat uitdagende blik. Ze zoende hem weer vol passie en liefde en bewoog haar hand langzaam heen en weer. Als hij het volhield om zo stil mogelijk te zijn dan kon dit wel.

Evan Manson

Toen hij zei dat ze hem niet zo enorm mocht plagen grijnsde ze hem toe. Hij vond het geweldig om haar zo te zien. Toen hij vroeg of Alex niet gewoon sliep schudde ze haar hoofd, wat hij heel erg jammer vond, maar wel een beetje verwacht had. Het was niet anders, hij was al blij dat ze gewoon samen waren, dat was voor hem verreweg het belangrijkste. Zolang hij maar bij haar in de buurt was. Opeens zei ze heel zachtjes en met een wat uitdagende blik in haar ogen dat ze hem wel kon laten genieten als hij heel stil was. Daarna begon ze ook meteen haar hand te bewegen. Hij moest een kreun onderdrukken, omdat het fijn voelde. Hij vond het een beetje lastig dat hij niets bij Juliet kon doen, maar hij wist dat ze dan waarschijnlijk te veel geluid zouden maken. Ze zoende hem gelukkig meteen en daar ging hij ook direct in mee, dan was het iets makkelijker om stil te blijven. Hij kreeg het voor elkaar om het gekreun te onderdrukken en je hoorde alleen zijn ademhaling wat versnellen. Hij bleef haar constant zoenen, maar hij liet nu toch ook zachtjes zijn vingers over haar lichaam heen glijden. Hij vond Juliet beeldschoon en hij raakte haar graag aan.

Juliet Alarie

Hij vond het fijn wat ze deed en dat zorgde ervoor dat ze zelf ook meer ging verlangen. Hij moest een kreun onderdrukken en ze bleef hem zoenen om hem zo min mogelijk te horen. Met haar hand was ze heel behendig, zacht maar toch stevig genoeg voor hem. Zijn ademhaling hoorde ze versnellen en wanneer hij haar ook aanraakte ging er toch een sidderend door haar lichaam heen. "Hoe erg maakt het jou uit als hij het zou horen?" Vroeh ze nu wat hees. Ze had Alex en Lilian ook een keer gehoord en die schaamden zich er meer voor dan dat Juliet het erg vond. Ze drukte haar lichaam zacht tegen zijn handen aan en streelde met haat ene hand langs zijn knappe gezicht. Haar andere hand bleef bewegen, wel een stuk zachter en langzamer.

Evan Mason

Hij merkte dat ze zijn aanrakingen wel kon waarderen en ze vroeg nu zachtjes hoe erg hij het vond dat Alex het kon horen. Daardoor staarde hij in haar ogen. ‘Niet erg genoeg om het niet te doen.’ Zei hij zachtjes. Ze drukte haar lichaam tegen zijn handen aan en ze bleef hem heel zachtjes strelen. Het voelde heerlijk, maar hij wilde meer. Hij wilde haar. Daardoor kwam hij opeens een beetje overeind en boog hij over haar heen. Hij gooide de dekens wat aan de kant en hij drukte zijn lippen op die van haar. Het was elke keer vol liefde. Na de zoen staarde hij weer in haar ogen. ‘We proberen gewoon een beetje zachtjes te doen.’ Fluisterde hij. Daarna liet hij zich heel langzaam bij haar naar binnen glijden. Hij moest een kreun flink onderdrukken, maar het ging. Hij liet zijn hand zachtjes over haar lichaam heen glijden terwijl hij zo rustig mogelijk begon te bewegen. Hij probeerde het stil genoeg te houden zodat het bed niet zou kraken, maar dat was vrij lastig. Het bed leek nogal oud te zijn, alleen het matras was nieuw. Ondanks het langzame tempo genoot hij wel enorm.

Juliet Alarie

Haar ogen lichtten op toen hij aangaf dat hij het niet erg genoeg vond om het niet te doen. "Daar hoopte ik al op." Fluisterde ze hem toe. Hok besloot er meteen op te reageren. Ze vond het zo fijn wanneer hij initiatief nam, alsof hij zo toch macht over haar had. Ze vond het helemaal niet fijn om altijd sterker dan hem te zijn. Dit was prettiger. Hij bovenop haar alsof hij sterker was. Hij zoende haar weer en genietend zoende ze terug. Hij gaf aan dat ze gewoon een beetje zachtjes moesten doen. "Een beetje." Fluisferde ze terug tegen hem met twinkelende ogen. Hij liet zich bij haar naar binnen glijden en ze kreunde even zachtjes. Haar handen gleden over zijn rug heen. Hij bewoon zo langzaam en stil mogelijk en ze deed haar best om daarin mee te gaan. Het bed kraakte lichtelijk, maar het was geen naar geluid. Ze keek Evan even diep in zijn ogen aan. Haar blik vol liefde en verlangen. Ze merkte nu wel door deze heftige gevoelens dat ook de dorst langzaam naar boven kwam. Vooral nu ze hadden afgesproken dat ze van Evan mocht drinken, maakte alles veel aanlokkelijker. Toch wilde ze het niet. Niet nu. Niet met Alex nog vrij die het kon ruiken in deze staat. Ze kon er wel tegen. Dit hield ze nog wel twee dagen uit.

Evan Mason

Ze fluisterde zachtjes dat ze al gehoopt had dat hij het niet erg zou vinden als Alex het zou horen, waardoor hij even grijnsde. Blijkbaar hadden ze er allebei zin in. Dat was ook niet zo heel erg gek, ze genoten er van en ze deden dit normaal ook regelmatig. Nu was het juist extra fijn om een beetje spanning kwijt te kunnen en samen te ontspannen. Toen hij aangaf dat ze gewoon zachtjes moesten doen herhaalde ze dat het een beetje moest, waardoor hij grijnsde. ‘Een beetje ja.’ Plaagde hij haar. Ze kreunde zachtjes toen hij bij haar naar binnen drong en hij voelde haar koude handen op zijn rug. Het voelde alleen maar heel erg fijn. Ze bleven diep in elkaars ogen kijken terwijl hij op hetzelfde tempo bleef bewegen. Hij merkte na een tijdje dat hij wilde dat ze hem beet. Het was iets wat hij tijdens de seks af en toe opeens graag wilde, omdat het een enorm bijzonder en heel opwindend gevoel was. Iets wat op geen enkele manier te vergelijken was met een ander gevoel. Iets wat hem liet zien hoe goed het vertrouwen tussen hun was, maar wat ook zo enorm uitdagend was dat hij vaak direct tot een hoogtepunt kwam. Hij wist alleen niet of ze dat wel wilde nu, hij wist niet of Alex het kon ruiken. Als hij hun hier kon horen, dan rook hij het waarschijnlijk ook. Hij bewoog iets krachtiger en hij boog nog wat meer over haar heen, waardoor zijn warme huid kort haar koude lichaam aanraakte. ‘Ik wil dat je mij bijt…’ fluisterde hij nu eerlijk, lichtelijk schor. Hij wilde het genot wat er bij hoorde voelen.

Juliet Alarie

Hij wilde het allemaal net zo graag als zij. Het was ook zo fijn om hem weer bij haar te hebben, om dit weer te kunnen doen. Het zorgde er ook voor dat ze al haar zorgen vergat voor even. Hij Plaagde haar ook nog een beetje en ze grijnsde daardoor naar hem. Het was allemaal echt heel intens en fijn. Ze bleef hem aankijken en meegaan in zijn tempo. Het was geweldig. Ze merkte alleen aan hem dat hij wat wilde. Zou hij aan haar ogen zien day ze het ook wilde? Hij bewoog krachtiger en boog zich naar haar toe. Hij wilde dat ze hem beet. Ze snapte daardoor naar adem. Dit wilde ze ook. Maar al te graag. Ze pakte hem steviger vast en keek hem nog even aan. Ze was ergens bang voor Alex, maar ze wilde dit ook zo graag en hij had aangegeven het ook te willen. Ze kreunde even. Ze kon zijn bloed nu al bijna proeven en ze bewoog heftiger. Ze streelde met haar vingers licht trillend langs zijn hals om aan te geven waar ze hem zou bijten en daarna drukte ze haar tanden zacht maar uitdagend in zijn hals. Het bloed was het lekkerste van allemaal en genietend dronk ze een klein beetje van hem.haar bewegingen waren heftig en ze genoot zo erg. Ze stopte al gauw met drinken en hield haar lippen op zijn hals gedrukt terwijl ze al het bloed tot zich nam. Haar beheersing was perfect en ze genoot hier zo erg van. Ze hoopte dat Evan er net zo van kon genieten.

Evan Mason

Hij kon in haar blik zien dat ze dit ook heel erg graag wilde, hij had het al gemerkt en nu was het helemaal duidelijk. Ze wilde hem bijten. Haar bewegingen werden heftiger en hij voelde haar vingers langs zijn hals glijden. Hij wilde het voelen. Hij wilde dat ze het deed. Ze moest hem bijten. Het duurde niet heel erg lang voor ze dat ook echt deed. Hij voelde kort de wat scherpe pijn, maar het stelde niets voor. Daarna begon ze van hem te drinken, waardoor in zijn hele lichaam een soort tintelend gevoel ontstond. Het voelde zo enorm bijzonder. Het daagde hem ook echt gigantisch uit. Hij kreunde nu diep en door haar bewegingen en haar lippen in zijn hals bereikte hij vrij intens zijn hoogtepunt. Het voelde heerlijk.


Alexios Evans

Hij lag relatief rustig met Lilian in zijn armen, hij had zijn ogen gesloten en hij luisterde naar haar ademhaling en haar hartslag. Na een tijdje realiseerde hij zich wel dat hij Evan en Juliet hoorde, maar dat nam hij ze niet kwalijk. Het voelde voor hem een beetje ongemakkelijk, maar hij wilde ook dat ze gelukkig waren samen en ze zouden de komende tijd juist hier zijn voor hem, hij vond dat ze dan ook gewoon hun gang moesten kunnen gaan. Daarom sloot hij zich er een beetje van af en lette hij op andere geluiden. Dat ging prima, tot hij opeens de geur van bloed rook. Zijn lichaam reageerde daar gigantisch heftig op en hij spande compleet aan. Hij liet Lilian los omdat hij bang was dat hij haar spontaan zou bijten en hij schoot overeind van de bank. Zijn lichaam deed pijn en hij merkte dat de neiging om vol op Lilian te duiken heel groot was. Hij keek kort naar het huis en hij ademde trillend in. Hij wilde ook drinken. Hij wilde het ook proeven. Hij had al zijn wilskracht nodig om stil te blijven staan en niet naar binnen te gaan om de rest van Evan te drinken, of hier meteen van Lilian.

Juliet Alarie

Hij leek het heerlijk te vinden dat ze hem beet en voor haar was het gevoel net zo geweldig. Ze genoot echt en hoorde niets meer om haar heen. Hij bereikte zijn hoogtepunt en ze trok hem dicht tegen haar aan om hem liefdevol vast te houden, ze drukte kleine kusjes in zijn hals en genoot hier zo erg van. Het was heerlijk en voelde zo goed dat het eindelijk weer een keer kon. Ze was ook blij dat Evan het net zo geweldig vond.



Lilian Nova

Ze werd eigenlijk haast meteen wakker toen Alex overeind kwam. Ze schrok op, haar ademhaling hoog en haar hart klopte in haar keel. Ondanks alles bleef ze een jager en bleef ze oplettend. Ze had ook meer energie gekregen omdat haar kracht veel meer begon te werken. Het leek zelfs alsof haar ogen scherper waren, ze zag Alex duidelijk staan. Ze kwam overeind en pakte hem vast. Hij was helemaal van slag, dat was duidelijk en ze wist dat wat ze deed heel gevaarlijk was. "Alex, Nee. Blijf hier. Blijf bij mij. Ik ben sterk genoeg nu, drink van me." Ze wist niet waardoor hij zo alert was in een keer, maar het kon alleen maar betekenen dat hij bloed rook en als er iemand hier in de buurt gewond was of bloedde dan zou hij diegene afmaken. Ze wilde dat hij van haar zou drinken en niet zomaar op iemand af zou schieten.

Evan Mason

Juliet trok hem meteen tegen haar lichaam aan en hij voelde haar koude lippen in zijn hals. Het was totaal niet pijnlijk, hij merkte eigenlijk niets van de wondjes en het genot dat hij voelde overheerste sowieso heel erg. Het was fijn, het voelde heel erg bijzonder. Hij liet zachtjes zijn vingers langs haar gezicht glijden en hij liet zich iets meer naast haar neerzakken. ‘Je bent geweldig.’ Fluisterde hij, wat schor door wat ze net gedaan hadden. Hij vond het toch wel heel erg fijn dat het wel gebeurd was, dat ze dit wel gedaan hadden. Hij had ook geen seconde meer over alles nagedacht, eigenlijk alleen maar aan Juliet. Hij liet zijn vingers verder glijden over haar koude huid, heel erg zachtjes, terwijl hij duidelijk wat op adem moest komen.


Alexios Evans

Hij zag vanuit zijn ooghoek dat Lilian overeind schoot, waarschijnlijk omdat ze toch meteen doorhad dat hij overeind kwam. Het was ook niet echt met beleid gegaan, meer uit instinct. Ze kwam naar hem toe en ze pakte hem vast, waardoor hij haar direct ontzettend dorstig aankeek. Ze moest uit zijn buurt blijven nu. Het dorstige gevoel begon zo sterk te worden dat hij niet zeker wist of hij in staat was om te stoppen als ze het tegen hem zou zeggen. Meestal had ze veel macht over hem, maar als de dorst te erg zou worden zou dat alsnog overheersen. Dan luisterde hij helemaal nergens meer naar, ook niet naar Lillian. Daar zou hij dan helemaal niets aan kunnen doen. Hij wilde het tegen haar zeggen, maar hij kreeg echt geen woord over zijn lippen. Ze zei dat hij hier moest blijven, bij haar. Ze was sterk genoeg nu, hij moest van haar drinken. Dat was al helemaal gevaarlijk nu en hij wilde zeggen dat ze weg moest blijven van hem, maar hij kon het niet meer nu. Niet nu ze aangaf dat hij van haar moest drinken. Dat kon hij niet weigeren. Dat ging gewoon niet. Hij boog naar haar toe en hij beet haar direct in haar hals, zijn hele lichaam stond strak van de spanning en hij wist amper hoe hij daar nu mee om moest gaan, omdat het plotseling zo sterk was. Hij dronk meteen echt vol van haar, er was echt geen houden meer aan nu, hij had totaal geen controle over zichzelf. Daarvoor was hij al veel te gespannen en te dorstig geweest, maar de geur van vers bloed was simpelweg veel te veel voor hem geweest.

Lilian Nova

Zijn blik was dorstig en angstaanjagend. Ze voelde hoe ze kippenvel kreeg hierdoor, maar ze voelde zich echt sterk. Dit kon ze nog wel, vast wel. Hij zei ook helemaal niets, echt helemaal niets. Hij stond als versteend en ze vroeg zich af of ze spijt moest hebben van haar woorden. Hij beet meteen in haar hals en hij dronk alsof zijn leven er vanaf hing. Hij leek totaal geen controle meer te hebben, maar ze voelde wel hoe haar krachten sterk waren. Hoe ze dit vol kon houden. Na een tijdje drukte ze tegen zijn borst aan. "Genoeg nu, Alex. Echt genoeg. Je hebt zo voldoende van mij gedronken." Klonk haar stem doordringend tegen hem. Ze drukte met veel kracht tegen zijn borst aan, meer dan normaal.


Juliet Alarie

Zijn vingers gleden langs haar gezicht en hij vond haar geweldig. Zijn stem klonk schor. "Jij bent geweldig, ik ben zo blij dat het je zo opwind, dat we dit kunnen delen." Fluisterde ze tegen hem. Ze trok hem zachtjes tegen haar aan en streek langs zijn gezicht en door zijn haren heen. Ze ontspande even helemaal, tot ze verontrustende geluiden horen. Ze schoot omhoog. "Shit.. Hij heeft het geroken." Klonk haar stem geschrokken tegen Evan. Ze kwam vluchtig uit bed en keek naar buiten. Hij dronk van Lilian zag ze. "Ik weet niet of dit goed gaat, Evan..." Klonk haar stem, ze maakte zich hier duidelijk zorgen over.

Alexios Evans

Hij had totaal niet echt door wat er gebeurde, het enige wat hij merkte was dat zijn lichaam dit ontzettend hard nodig had gehad en dat hij nu eindelijk kreeg wat hij wilde. Dat de pijn wat afnam en dat het geweldig smaakte. Hij wilde meer. Hij had allang niet meer bewust door dat het Lilian was, daarvoor was de dorst te intens geweest en was hij te gespannen geweest. Het drong bij lange na niet genoeg tot hem door om te kunnen stoppen. Ze drukte tegen zijn borstkas aan, wat hij in eerste instantie niet eens leek te voelen. Ze zei dat het genoeg was, dat hij voldoende van haar had gedronken. Haar stem klonk doordringend en nu voelde hij dat ze met kracht tegen zijn borstkas aan drukte. De woorden drongen amper tot hem door, maar hij herkende wel haar stem. Hij maakte zich met moeite los van haar, maar daarna bleef hij volledig in dezelfde modus, hij werd helemaal niet meer helder. Hij keek haar vol dorst aan, zijn blik heel erg donker en zijn hele lichaam strak. Hij gromde naar haar, wat puur en alleen was omdat hij haar gezag over hem wilde onderdrukken, omdat hij het gevoel wilde negeren en hij alsnog van haar wilde drinken. Hij greep haar opnieuw vast en hij trok haar dichter tegen zich aan, om nog eens heel laag en dreigend te grommen, puur om zijn zin te krijgen. Zodra ze zou toegeven en zich onderdanig op zou stellen, zou hij weer helemaal los gaan.


Evan Mason

Ze fluisterde dat hij geweldig was, dat ze blij was dat het hem zo opwond, dat ze dit konden delen. 'Ik vind het heerlijk.' zei hij zachtjes. Dat had hij van te voren nooit gedacht en het was ook best wel een dingetje geweest voor hem, maar uiteindelijk was hij toch heel nieuwsgierig geweest en hadden ze het een keer geprobeerd. Toen had hij al gemerkt hoe opwindend het was. Het hoefde van hem echt niet elke keer als ze seks hadden, maar af en toe wilde hij het wel, omdat hij er dan gewoon zin in had. Opeens was het moment voorbij en schoot ze omhoog. Daardoor voelde hij een paar seconde hetzelfde gevoel als die ochtend. Hij was compleet alert, gespannen en volledig op zijn hoede. Toch wist hij nu dat het Juliet maar was en was hij niet zo verward, waardoor hij het gevoel redelijk kon onderdrukken. Ze zei dat hij het geroken had en ze keek uit het raam, waardoor hij snel zijn ondergoed aantrok en hij zelf ook naar het raam keek. Daar zag hij twee gedaantes en toen zijn ogen aan het donker gewend waren, kon hij ook zien dat Alex van Lilian dronk. Ze leek hem te kunnen stoppen, maar hij kon het gegrom van Alex horen. Het klonk niet goed. Hij leek totaal niet zichzelf te worden, juist niet. Juliet zei dat ze niet wist of dit goed ging, waardoor hij kort opzij keek naar haar. 'Trek snel je kleding aan, dan gaan we naar beneden en kijken we of we kunnen helpen.' zei hij, waarbij hij eigenlijk al duidelijk maakte dat hij niet wilde achterblijven. Hij ging helpen, zo goed als hij kon. Hij ging niet hier wachten en Juliet het op laten nemen tegen een oudere vampier. Echt niet. Hij hield te veel van haar en hij was sterk genoeg om haar te kunnen helpen, als het nodig was.

Lilian Nova

Ze voelde de paniek tot haar doordringen. Hij was echt niet zichzelf op dit moment. Zacht hijgend van de vermoeidheid bleef ze tegen hem aanduwen. Ineens maakte hij ziczhelf wel los van haar. Gelukkig maar. Ze haalde diep adem en keek naar zijn gezicht. Donker en strak. Hij gromde haar toe. Ze keek hem zo fel mogelijk aan en wilde wat zeggen, maar toen pakte hij haar alweer vast. Hij gromde weer. ALsof ze een bot was dat hij veroverd had en alsof ze hem zijn gang moest laten gaan. Ze ging het niet laten gebeuren. Echt niet. Ze wilde dit niet. Ze was hier ontzettend standvastig in en vanuit het niets klonk er uit haar mond een nog dreigender gegrom dan dat van hem. Haar ogen waren doordringend en fel. Ze pakte zijn armen vast en trok hem van haar los. "Nee." Klonk het grommend.


Juliet Alarie

Hij vond het heerlijk zei hij zacht en ze glimlachte. Ze dacht terug aan hoe het in het begin was, toch leek het hem af en toe echt wel heel fijn en vroeg hij er ook echt om als hij het wilde, dat gaf haar ook zekerheid, ze hoefde er haast nooit zelf om te vragen. Hij leek het aan te voelen en hetzelfde gevoel te hebben. Wanneer ze uit het raam keek, trok Evan snel zijn ondergoed aan. Het zag er echt niet goed uit en Evan vond dat ze snel haar kleding moest aantrekken, dan konden ze beneden helpen. "Maar Evan..." KLonk haar stem aarzelend. Ze wilde niet dat hij mee ging. Ze trok wel heel snel haar kleding aan. Haar nekharen gingen overeind staan toen ze een ander hoorde grommen, het konk voor haar niet als Lilian, maar onbekend, ze kon het niet thuisbrengen. "Oké, kom." FLuisterde ze. Ze schoot de trap af naar beneden en naar buiten toe. Er was geen andere vampier. Het was Lilian die nog dreigender gromde als Alex. Juliet wist dat ze hier niet zomaar tussen kon springen. Ze hield Evan goed in de gaten en wilde hem achter haar houden om hem altijd te beschermen.

Alexios Evans

Lilian keek hem heel fel aan, ze deed dit echt heel goed. Ze gaf hem geen seconde het gevoel dat hij zijn kans kon grijpen, ze bleef constant overheersen. Dat had hij nodig nu, anders zou dit compleet uit de hand lopen. Toen hij nog eens naar haar gromde en hij haar vastpakte, gromde ze terug. Hij was duidelijk lichtelijk verbaasd daardoor en het had ook effect. Ze maakte zich los van hem, haar ogen waren doordringend en fel en ze zei dat hij dit niet mocht. Hij gromde nog eens, hij was duidelijk niet van plan om zomaar op te geven, al bleef hij nu wel van haar af. Hij pakte haar niet meer vast, hij bleef haar alleen wel enorm doordringend en dreigend aankijken. Net toen hij haar nog eens heel duidelijk wilde maken dat hij hier de baas was, verschenen Juliet en Evan. Evan stond achter Juliet, waardoor hij de man niet direct zag, maar hij rook het duidelijk. Hij keek kort heel dreigend naar Juliet, puur om haar op afstand te houden, maar dat leek niet nodig te zijn, ze leek al niet van plan te zijn om in te grijpen. Hij zette nu alsnog een stap naar Lilian toe en hij bleef haar strak aankijken. Hij had meer bloed nodig. Veel meer. Hij had het gevoel dat hij al dagen tekort kwam en dat het nu te veel voor hem werd. Hij wilde haar nog eens toe grommen en vastpakken toen hij opeens leek te bedenken dat Evan misschien een makkelijkere prooi was, waar hij niet zo enorm veel moeite voor hoefde te doen. Daardoor draaide hij zich meteen die kant op en hij staarde naar de man die achter Juliet bleef staan. Het bloed was waarschijnlijk minder lekker voor hem, maar het zou alsnog geweldig smaken.

Lilian Nova

Hij was verbaasd doordat ze terug gromde, duidelijk had hij dat niet verwacht. Hij gromde haar nog eens toe en ze bleef hem fel aankijken. Ze stonden onbeweeglijk tegenover elkaar, dreigend. Ze slikte tussendoor wel even, ze vond het heel moeilijk om dit vol te blijven houden. Ze keek snel op toen ze mensen hoorde. Verdomme... ze hadden beter weg kunnen blijven. Ze zou het wel redden. Alex keek even kort naar Juliet toe en kwam vervolgens naar haar. Hij leek haar te willen vastpakken en toen opeens bedacht hij zich. Hij draaide zich om naar Juliet. De vrouwelijke vampier stond beschermend voor haar vriend en Lilian greep de arm van Alex vast. "Nee, dat doe je niet. Verdomme." Gromde ze hem toe. Ze trok aan zijn arm met heel veel kracht en sloeg haar armen om hem heen. Op de een of andere manier ontstond er een gloed om hun lichamen heen en hield ze Alex in haar armen. De gloed bood een soort bescherming, als een bal waar hij niet doorheen kon breken. Haar stem klonk zacht en fluisterend tegen hem en haar hand legde ze op zijn hoofd om hem te kalmeren met haar krachten. "Kalmeer, Alex... ik ben hier, ik ben bij je. Ik hou van je, stop met vechten hiertegen, dat kun je niet winnen. Hier kun je het niet van winnen." Zei ze zachtjes tegen hem.

Alexios Evans

Hij voelde zijn ademhaling constant wat versnellen, zijn lichaam leek echt niet te weten wat hij met de situatie aan moest. De spanning was enorm, hij bleef steeds langer hierin hangen en dat was geen goed gevoel. Het maakte hem levensgevaarlijk. Normaal was dat totaal niet zo, als hij normaal van Lilian dronk bleef hij eigenlijk zelfs tijdens het drinken meer zichzelf en zodra hij klaar was, was hij ook alweer helemaal rustig. Dan duurde het misschien een seconde voor hij weer gekalmeerd was. Nu leek het maar niet te gebeuren, elke keer duurde het langer. Toen ze door leek te hebben wat hij van plan was, werd hij opeens vastgegrepen en sloeg ze haar armen om hem heen. Hij wilde zo graag meer drinken. Hij had zo gigantisch veel dorst. Hij voelde dat er iets veranderde, ze bleef hem stevig vasthouden en hij voelde zich anders. Hij voelde haar hand op zijn hoofd en ze zei dat hij moest kalmeren, ze was hier nu, ze was bij hem en ze hield van hem, hij kon hier niet van winnen, hij moest stoppen met vechten. Dat was nogal lastig, aangezien hij zo dorstig was dat hij het gevoel had dat hij wel moest. Toch leek ze hem rustig genoeg te krijgen en leek ze genoeg tot hem door te dringen. Hij sloeg na een tijdje zelfs voorzichtig zijn armen om haar lichaam heen en zijn ademhaling werd rustig. Zo stond hij een tijdje bij haar, tot hij weer in haar ogen keek en hij weer helemaal zichzelf was. Hij was zo erg van de wereld geweest dat hij zich niet eens realiseerde wat er gebeurd was. Hij keek wat verbaasd om zich heen en hij ademde trillend in. 'Wat is er gebeurd?' vroeg hij zachtjes, iets gespannen. Had hij iets gedaan?

Lilian Nova

De bal vormde een oranje gloed om hun lichamen heen en vanaf de buitenkant waren ze niet meer te zien. De bal gloeide en bewoog, toch bleven ze op dezelfde plek staan. Alex leek te kalmeren en sloeg ook zijn armen om haar heen en langzaam haalde hij weer rustiger adem. Ineens keek hij weer in haar ogen, helemaal als zichzelf. Ze haalde opgelucht en diep adem en streelde langs zijn gezicht. Hoe ze dit allemaal voor elkaar had gekregen, wist ze niet, maar de energie voelde fijn en ze zag hoe hij verbaasd om zich heen keek. Hij wilde weten wat er gebeurd was. "Nog niet iets heel ernstigs." Fluisterde ze tegen hem terug. Ze streelde langs zijn wang en bleef naar hem kijken. "Kan ik je los laten? Ben je rustig genoeg?" Vroeg ze zachtjes. "We zijn nu in een beschermde omgeving, hier kan niets gebeuren." Wilde ze hem nog zoveel mogelijk gerust stellen.
Juliet stond doodstil, ze wist dat als ze iets zou doen waar Alex het niet mee eens was, dat hij Evan zou pakken, wat er daarna gebeurde, verbaasde haar alleen nog maar meer. De oranje bal omhulde de lichamen van Alex en Lilian. Ze keek achter zich naar Evan en pakte hem zachtjes vast terwijl ze wat gespannen naar de bal bleef kijken. Zou Alex eruit kunnen breken? Ze hoorde niets van wat er zich afspeelde in de binnenkant. Haar vingers streelden over de hand van Evan heen en ze bleef heel oplettend.

Alexios Evans

Lilian fluisterde dat er nog niet iets heel ernstigs gebeurd was, ze streek langs zijn wang en ze bleef naar hem kijken. Ze wilde weten of ze hem los kon laten, of hij rustig genoeg was. Daardoor realiseerde hij zich dat er wel iets aan de hand was, dat er iets niet goed gegaan was. Meteen kwam het gevoel terug en herinnerde hij zich dat hij bloed had geroken en dat hij compleet van de wereld was geweest. Hij ademde trillend in en hij staarde naar Lilian. 'Laat mij niet los.' zei hij nu zachtjes, wat benauwd. Hij had haar veel te hard nodig. Ze zei dat ze in een beschermde omgeving waren nu, hier kon niets gebeuren. Daardoor keek hij eventjes om zich heen. Hij realiseerde zich dat hij de geur van Evan niet meer rook. Alsof het niet meer tot hem doordrong. 'Kan ik hier niet uit?' vroeg hij nu heel erg zachtjes. 'Kan ik hem niets aandoen?' vroeg hij daarna, wat gespannen. Dat was vooral waar hij nu bang voor was. Naar Lilian luisterde hij, hij zou haar geen pijn doen als ze het hem verbood, maar ze zou hem nooit kunnen verbieden om Evan te pakken en dat was heel gevaarlijk. Dan zou hij niet meer luisteren.

Lilian Nova

Ze zag dat hij nog helemaal niet zo kalm was als waar ze in eerste instantie vanuit was gegaan. Ze streelde door zijn haren heen en bleef hem vasthouden. Hij wilde ook dat ze hem niet losliet. "Ik hou je vast, ik hou je vast lieverd." Fluisterde ze tegen hem en ze trok hem nog wat meer tegen haar aan. Hij keek even om zich heen en vroeg of hij hier niet uitkon. "Nee, ik denk het niet. Dit is mijn magie. Het is best sterk, ik weet niet hoe ik het heb gedaan. Ik dacht alleen maar aan jou tegenhouden en dit is wat er gebeurde." Fluisterde ze hem toe. "We zijn nu echt samen, alleen wij twee. Oké?" Wilde ze hem nog wat meer gerust stellen. Ze streelde zachtjes door zijn haren heen en keek hem liefdevol aan. "Het is oké zo, Alex... we zijn samen. Je kan Evan geen pijn doen zo." Legde ze zacht uit. "Ik weet alleen niet hoe lang ik dit kan doen, mijn verandering is nog niet compleet en mijn vader heeft me gezegd dat ik nog moet opladen, ik weet niet wanneer dat gebeurd." Waarschuwde ze hem wel voorzichtig.

Alexios Evans

Lilian streelde door zijn haren heen en ze bleef hem vasthouden, ze zei dat ze hem niet meer los zou laten en dat ze hem vast had, ze trok hem ook nog wat dichter tegen haar lichaam aan. Hij zuchtte opgelucht, dit voelde al veel beter, de paniek zakte weer een beetje. Zolang ze hem vast had zou hij zichzelf wel rustig kunnen houden. Ze dacht niet dat hij hier uit kon, dit was haar magie, het was best sterk, maar ze wist niet hoe ze het gedaan had. Ze wilde hem alleen maar tegenhouden en dit was wat er gebeurde. Ze waren echt samen nu, alleen hun twee. Ze zei dat hij Evan geen pijn kon doen. Hij knikte langzaam. Gelukkig maar. Hij wilde het echt niet. Hij wilde dat Juliet niet aandoen, nooit. Echt niet. Juist daarom voelde het zo afschuwelijk, omdat hij wist dat hij wel in staat was om het te doen. Hij voelde echt wel dat hij het heel graag wilde, maar het mocht niet gebeuren. Hij zou zichzelf nooit vergeven. Net als dat hij zich niet had vergeven voor wat er driehonderd jaar terug gebeurd was met zijn vrouw en kinderen. Hij legde heel zachtjes zijn hoofd tegen haar aan en ze zei dat ze niet wist hoe lang ze dit kon doen, haar verandering was niet compleet en haar vader had gezegd dat ze moest opladen, ze wist niet wanneer dat gebeurde. Hij knikte langzaam. Hij begreep het, hij moest gewoon kalmeren. Ze moest hem vast blijven houden, hij hoopte dat het dan wel weer zou gaan.

Lilian Nova

Hij bleef naar haar luisteren en leek opgelucht te zijn dat hij niet los kon komen. Ze vond het zo naar om te merken dat hij het zo zwaar had met zichzelf, dat het hem te veel werd en dat hij gewoon niet leek te kunnen functioneren wanneer hij zich zo voelde. Af en toe knikte hij even, het liet haar inzien dat hij het snapte, dat hij haar echt wel begreep. Ze voelde zijn hoofd tegen haar lichaam aan en ze hield hem stevig in haar armen. "Ik hou van je, Alex, je hebt je echt nog goed gedragen, het is allemaal binnen de perken gebleven, je deed keihard je best, ik zag het aan je." Fluisterde ze liefdevol tegen hem. Ze streelde over zijn rug heen en drukte een kus op zijn voorhoofd. Ze hield zielsveel van hem, zelfs al zou hij zoiets willen doen. Ze wist nu ook dat haar magie haar ook een stukje meer kon helpen, meer dan ze al deed. Ze kwamen hier wel uit, echt wel. "Kan je met me praten, Alex? Vertellen hoe het nu met je gaat?" Wilde ze van hem weten. "Wil je dat Juliet en Evan weggaan?" Vroeg ze zacht.

Alexios Evans

Lilian zei zachtjes dat ze van hem hield, dat hij zich nog goed had gedragen, dat het allemaal binnen de perken was gebleven. Hij deed keihard zijn best en dat zag ze aan hem. Ze was ontzettend lief voor hem en dat kon hij nu heel goed gebruiken. Ze vroeg of hij met haar kon praten, of hij kon vertellen hoe het ging. Of hij wilde dat Juliet en Evan weg gingen. Hij ademde diep in, hij wist het niet. Ergens voelde het veiliger dat ze er waren, als hij toch alle controle zou verliezen en Lilian zichzelf niet meer kon beschermen. Hij wist dat hij sterker was dan dat Juliet was, maar met Evan samen maakten ze misschien kans om hem uit te schakelen, als het nodig was. 'Ik weet het niet.' zei hij dus schor tegen haar. 'Ik voel mij... verward...' zei hij daarna. Hij voelde zijn hele lichaam pijn doen van de dorst, het leek elke keer maar niet genoeg te zijn. Hij voelde zich nog steeds gespannen. 'En verdrietig...' voegde hij er zachtjes aan toe. Verdrietig doordat hij zich zo slecht voelde, omdat hij zich schuldig voelde. Omdat hij dit niet wilde, omdat hij normaal wilde zijn. Omdat hij het gevoel had dat hij iedereen teleurstelde, maar zeker zichzelf.

Lilian Nova

Hij ademde diep in en leek het niet te weten wat hij wilde. Ze streek door zijn haren heen en bleef heel rustig. Dit voelde voor haar heel erg fijn, samen met hem, in een beschermde cocon in feite. Het voelde echt veilig en ze was op haar gemak hier. Hij wist niet wat hij wilde met Evan en Juliet. Hij voelde zich ook verward. "We laten ze hier, oké?" Vroeg ze nu aan hem. Hij was ook verdrietig en daardoor keek ze hem bezorgd aan. "Oh, lieverd... ik wil helemaal niet dat je verdrietig bent... wat kan ik voor je doen?" Vroeg ze zacht en breekbaar aan hem. Ze liet hem haar aankijken en haar blik stond vol liefde, maar ook bezorgdheid. Ze wist niet goed wat ze met hem aanmoest. Het was misschien beter om hem nu al op te sluiten, maar hij wilde er zo graag voor haar zijn. Straks vergaf hij het haar nooit als ze hem tegen zijn wil opsloot. "Ik hou van je... ik hou echt zoveel van je." Zei ze nog zacht.