Medieval Times

Kayton Erogate

Hij moest zich niet schamen voor iets waar hij niets aan kon doen. Het hoefde ook niet van Nathan, maar als hij het ooit zou willen, kon Nathan het regelen. Het klonk aantrekkelijk, dat zeker. "Geef me maar een seintje als je van plan bent om terug te gaan, dan denk ik er nog even over." Zei Kayton tegen hem. Nathan wilde weten wat hij kon doen om Elvira te laten weten dat hij er was, zonder haar een bedrukkend gevoel te geven.
"Laat haar, ze komt vanzelf weer naar je toe, laat haar dan ook toe, ze zal steeds minder weggaan wanneer ze beseft dat ze bij jou op haar gemak is. Als ze ergens toe gedwongen wordt, zal ze weer vluchten." Gaf Kayton aan. "Geef haar de tijd die ze nodig heeft, ga haar niet achterna, maar bespreek het daarna wel rustig met haar, dat werkt denk ik het beste, dan ziet ze in dat ze meer keuze heeft dan ze in eerste instantie dacht." Glimlachte hij nu.

Nathan Gerono


'Ik moet toch een keer terug, ook als Elvira hier wil blijven. Het is een kwestie van tijd voor ze mij op komen zoeken en dat wil ik graag voor zijn, daarom kan ik beter zelf gaan,' zei hij tegen Kayton. Hij zou nog wel even wachten, maar hij wilde wel een keertje terug om alles af te handelen. Hij luisterde naar wat Kayton vertelde en hij knikte langzaam. 'Ik zal het onthouden, het moet wel lukken,' zei hij glimlachend. 


Koning Stephen Lahero


'Ik vind het zelf heel erg moeilijk, dus ik begrijp je wel. Ik begrijp je heel goed. Maar we kunnen dit wel hebben,' zei hij glimlachend. Hij drukte zijn lippen zacht op haar wang en daarna ging hij weer liggen, hij had zijn armen om haar heen geslagen. 'Ga nog maar even lekker slapen...' 

Kayton Erogate

Hij moest een keer terug, ook als Elvira wilde blijven. Het was een kwestie van tijd voor ze hem op kwamen zoeken, dat moest hij voor zijn. "Dat lijkt me inderdaad een verstandig idee, Nathan. Vooral omdat Stephen je anders zeker niet gaat vertrouwen." Vertelde ze aan hem. Hij ging alles over Elvira onthouden en gaf ook aan dat het wel ging lukken.
"Mooi, we spreken elkaar wel weer, Nathan." Knikte Kayton nu. Hij kwam langzaam overeind van het bankje en liep naar zijn slaapkamer toe die hij deelde met Carmen, waarschijnlijk sliep ze allang al. Hij had Chayenne en Myles ook langs zien komen, ze waren doodop. Hij opende langzaam de slaapkamer deur en keek even rond om te zien waar Carmen was.


Fay Fuego

Hij vond het zelf ook heel erg moeilijk en hij begreep het ook wel, heel goed zelfs. Maar dit konden ze hebben. Ze knikte. "Ja, dat weet ik..." Fluisterde ze zachtjes. Hij ging weer liggen met zijn armen om haar heen, ze moest nog even lekker gaan slapen. Het was fijn om zo weg te kruipen in zijn armen.
"Oké." Fluisterde ze nog, daarna sloot ze haar ogen weer.



Layka Samira

Het was al nacht, maar zij zat nog voor het raam, ze kon slecht slapen in dit kasteel en ze had nog steeds geen bericht terug gehad van Duke, ze beet zachtjes op haar lip, ze hoopte zo dat er helemaal niets aan de hand was en dat hij moeite had met het vinden van Verena, dan dat er ook maar iets anders met hem aan de hand was.

Nathan Gerono

Kayton vertrok weer en hij bleef even op het bankje zitten, hij staarde voor zich uit en hij dacht een beetje na over alles. Het was al ontzettend donker en hij wist dat hij maar beter ook wat kon gaan slapen, dus na een paar minuten ging hij het kasteel in. Hij begroette de wachters zoals hij dat altijd deed, heel vrolijk. Hij liep zijn kamer in, die nu opvallend leeg was. Hij glimlachte een beetje, het verbaasde hem wel hoe snel hij wende aan haar gezelschap. Alleen zijn was niet erg, maar als je het gezellig had samen, was dat toch ook wel heel erg fijn.

Koning Stephen Lahero

Ze viel weer in slaap en hij bleef nog even liggen nadenken, maar hij was zo moe dat hij na een paar minuten zelf ook wel weer in slaap viel. Gelukkig maar, hij had een hele lange reis voor de boeg en hij kon toch maar beter wat uitgerust zijn voor hij zo lang te paard moest, daar had ze gelijk in. Hij werd heel vroeg weer wakker en hij kwam langzaam overeind, hij merkte dat hij er ergens toch wel tegenop zag. Het was wel logisch, maar hij vond het lastig. Hij had zo erg de neiging om maar gewoon hier te blijven, terwijl hij echt graag met Lucius mee wilde. Hij trok langzaam zijn kleding aan en hij zorgde ervoor dat hij er een beetje fris uitzag, zodat hij weg kon zo.

Duke Samira

Hij was aardig moe, maar hij zat toch in de herberg aan de bar, hij wilde een brief terug schrijven naar Layka. Hij miste haar enorm, nu werd hem nog meer duidelijk hoe veel hij om haar gaf.

‘Lieve Layka, ik zit op dit moment in een herberg aan de bar. Ik heb Verena gevonden en ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk naar huis komen, maar ik was gewoon te moe. Ik ga zo ook meteen slapen, maar ik gunde Verena ook wat rust, dat kan ze wel gebruiken. Ik mis je enorm, ik denk aan je en met mij is alles goed, maak je daar maar geen zorgen over. Ik hou van je, heel erg veel.

Liefs, Duke.’

Hij verzond de brief ook meteen en daarna dronk hij nog een glas wijn, hij wilde er voor zorgen dat Verena de tijd had om wat tot rust te komen, in bad te kunnen gaan en waarschijnlijk in bed te kunnen gaan liggen, daarna liep hij naar de kamer toe.

Carmen Samira

Ze had nog een tijdje wakker gelegen, ze sliep nooit echt heel erg snel en al helemaal niet als ze dingen aan haar hoofd had, maar uiteindelijk was ze toch in slaap gevallen. Ze kon op dit moment toch niets voor Kayton betekenen en hoewel ze heel graag alles voor hem deed, was dat niet altijd mogelijk. Ze sliep niet echt heel geweldig en eigenlijk werd ze direct wakker toen de deur open ging.

Fay Fuego

Zodra Stephen wakker werd, ontwaakte ze zelf ook. Ze voelde de lege plek naast haar al meteen, het werd heel snel koud... ze opende langzaam haar ogen en keek naar Stephen die zijn kleding aan het aantrekken was. Het was zover... ze vond het echt afschuwelijk. Doodeng ook. Langzaam kwam ze wat meer overeind, ze bestudeerde hem. Prentte alles wat hij deed in haar hoofd, stiekem bang dat ze het zou vergeten en dat leek haar echt heel erg... vergeten hoe hij eruit zag...


Layka Samira

Ze was bij het raam in slaap gevallen. Heel eventjes maar, ze had sinds Duke weg was, niet heel erg goed kunnen slapen. Sommige nachten wat meer, sommige wat minder. Nu werd ze wakker gemaakt door een bewaker, hij had een brief voor haar. Ze kwam overeind, alles was stijf, ze kon lastig bewegen, het was veel te koud geweest voor haar bij het raam. Het bewegen deed pijn. De brief werd door de wachter aan haar gegeven.
“Wil jij hem open maken?” Vroeg ze aan hem. Hij deed het zonder te vragen waarom en gaf hem daarna aan haar, vervolgens liep hij weg. Haar vingers konden de brief amper beethouden, het was van Duke, gelukkig maar... Hij had even rust nodig gehad en daarom duurde het wat langer, hij had Verena wel gevonden, gelukkig maar. Ze moest hem schrijven dat ze nu op White Castle was, maar daarvoor had ze Myles eigenlijk nodig. Ze wilde hem nog niet wakker maken. Daardoor bleef ze op haar bed zitten, de brief nog een paar keer doorlezend.


Kayton Erogate

“Heb ik je wakker gemaakt?” Vroeg hij zacht aan Carmen toen hij zag dat ze wakker was. Hij trok zijn kleding langzaam uit en kwam bij haar liggen. Hij drukte een kus op haar voorhoofd en sloeg zijn arm voorzichtig om haar heen. “Ga maar weer lekker slapen, meisje...” Sprak hij haar zachtjes toe.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay moest nog wel wat dingen doen als ze naar het terrein zouden gaan. “Hij kan ervan leren, Jay...” Zei ze zacht tegen haar man en ze aaide door zijn haren heen met haar vingers. Ze vond gewoon dat hij Killian mee moest leren en hem dingen moest leren.

Koning Stephen Lahero

Toen hij klaar was wilde hij eigenlijk Fay wakker maken, maar hij zag dat ze al wakker was, waardoor hij glimlachte. Hij ging bij haar zitten en hij sloeg zijn armen om haar lichaam heen, heel teder. Hij zoende haar zachtjes om haar daarna weer aan te kijken. ‘Blijf maar lekker in bed liggen,’ zei hij zacht. Hij streek langs haar wang en hij keek haar diep in haar ogen aan, hij zou haar zo enorm gaan missen. Hij was bang dat hij hier spijt van ging krijgen, maar hij had ook gewoon het gevoel dat het goed voor hem was om met Lucius mee te gaan.

Carmen Samira

Kayton wilde weten of hij haar wakker had gemaakt. ‘Jij mag mij altijd wakker maken,’ zei ze zacht tegen hem. ‘Ik sliep nog niet zo heel erg vast, dat is het meer,’ zei ze daarna glimlachend. Hij kwam bij haar liggen en hij zei dat ze maar weer lekker moest gaan slapen. Ze pakte even zijn hand vast en ze keek hem aan. ‘Als jij dat ook doet,’ zei ze zacht, ze was wel heel erg moe.

Koning Jay Fullbright

Hij zuchtte zacht door Esmeralda, hij wist gewoon dat dit iets was wat zo zou blijven gaan. ‘Hij is nog jong, hij hoeft niet meteen alles te leren en ik wil ook gewoon kunnen werken,’ zei hij. Hij wilde niet constant met andere dingen bezig zijn, hij wilde zich concentreren op het werk, dat was waarvoor hij daar heen wilde. Ze mochten best mee, maar hij kon daar geen les gaan geven aan Killian, dat was gewoon niet de bedoeling.

Fay Fuego

Hij kwam bij haar zitten en sloeg zijn armen om haar heen. Ze werd zacht door hem gezoend, ze zoende hem liefdevol terug. Daarna keek hij haar aan, ze moest lekker in bed blijven liggen. “Dat kan ik niet...” Fluisterde ze terug tegen hem. Ze voelde hoe hij langs haar wang streek en haar diep in haar ogen aankeek. Ze slikte moeizaam. “Ik wil nog heel even bij je zijn...” Zei ze tegen hem.



Kayton Erogate

Hij mocht haar altijd wakker maken en ze sliep ook nog niet zo heel erg vast, dat was het meer. “Gelukkig maar.” Zei hij haar zachtjes. Zijn hand werd door haar vastgepakt en ze ging lekker slapen, wanneer hij dat ook deed. Hij glimlachte en keek naar haar vermoeide gezicht. Hij streek er even zachtjes langs. “Nu gaat het weer.” Fluisterde hij haar met een glimlach toe. Hij pakte haar nu stevig vast en ging liggen. “Welterusten, lieve Carmen.” Fluisterde hij.


Koningin Esmeralda Fullbright

“Ik vind het gewoon jammer, Jay... ik wil zo graag dat jullie zo veel mogelijk tijd met elkaar doorbrengen. “ Zei ze zacht tegen hem. Ze wilde echt heel graag dat ze de beste vrienden werden samen. Dat vader en zoon continu bij elkaar waren, het leuk hadden samen. Ze keek even naar de grond.


Elvira Solore

Ze voelde zich weer geweldig, als herboren, na zo’n nachtje in het bos. Ze nam de pijl en boog weer met zich mee en liep zo op haar gemakje weer terug naar het kasteel, het was nog vroeg, maar ze vond het heerlijk. Al die rust die er nog heerste, ook op het kasteel, alles was rustig. Ze stapte weer langzaam naar binnen toe en glipte naar de kamer van Nathan. Ze klopte niet eens aan en stapte zo naar binnen toe, haast geruisloos.

Koning Stephen Lahero

Ze kon het niet, ze wilde nog even bij hem zijn. Daardoor ademde hij diep in. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar weer, hij wilde haar ook gewoon niet achter laten. Hij wilde haar meenemen, hij wilde hier blijven, hij wilde alles doen om maar in haar buurt te zijn. Dat was ook precies waarom hij moest gaan. Dit was goed, ze moesten dit doen en hij moest sterk zijn. ‘Ik moet gaan, Lucius staat waarschijnlijk allang klaar…’ fluisterde hij.

Carmen Samira

Hij zei gelukkig dat het nu weer ging, waardoor ze zacht haar lippen op zijn wang drukte. Ze werd stevig vastgepakt en door wat hij zei keek ze hem vol liefde aan. ‘Jij ook,’ fluisterde ze. ‘Tot morgen,’ voegde ze er nog aan toe, ze legde haar hoofd tegen hem aan en ze sloot haar ogen, daarna viel ze al heel snel in slaap. Het ging toch een stuk beter als hij gewoon naast haar lag.

Koning Jay Fullbright

‘Ik weet dat jij er zo over denkt, maar ik heb ook dingen te doen. Ik wil dit graag afhandelen en ik zal dan echt meer tijd voor jullie vrijmaken. Ik vind dit gewoon leuk en het is ook belangrijk, zeker nu we al zo ver zijn. Jullie kunnen gewoon mee en ik zal Killian wel even wat vertellen, maar ik moet ook dingen regelen,’ zei hij tegen haar.

Nathan Gerono

Hij lag eigenlijk nog te slapen, maar hij had een vreselijke nachtmerrie. Heel soms had hij dat, vooral als hij alleen in bed lag. Hij droomde over vroeger, over de dood van zijn ouders, over de paniek en blinde woede die hij toen gevoeld had. Hij had niet echt door dat de deur van zijn kamer open ging, maar wel precies op dat moment schoot hij overeind en keek hij met een blik vol pure haat en woede om zich heen, ergens diep verstopt was ook de paniek te zien.

Fay Fuego

Hij streek langs haar gezicht en zoende haar weer. Hij zei dat hij moest gaan, dat Lucius waarschijnlijk allang klaar stond. “Wacht, ik kleed me aan, dan loop ik nog even mee, vind je dat goed? Alsjeblieft?” Vroeg ze zachtjes aan hem, ze smeekte het hem haast. Ze kwam al uit bed om een jurk uit te zoeken die ze die dag aan zou trekken.


Kayton Erogate

Het was allemaal zo lief en fijn. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en sloot haar ogen, ze viel haast al meteen in slaap. Hij streelde nog even langs haar gezicht met een glimlach. Hij wilde wel dat die frustratie die hij had verdween, dan kon hij elke nacht zo rustig bij haar liggen, zonder problemen of wat dan ook. Hij begon langzaam weg te zakken in slaap.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij had dingen te doen en wilde dit graag afhandelen en daarna zou hij echt meer tijd voor hun vrijmaken Hij vond dit gewoon leuk en ook heel belangrijk. Ze konden mee gaan en hij kon Killian wat vertellen, maar hij moest ook dingen zelf regelen.
“Begrijp ik, ik wil gewoon dat jullie een goede band krijgen samen.” Zei ze zachtjes tegen hem.


Elvira Solore

Ze haalde diep en trillend adem door de manier waarop hij haar aankeek. Haat en echt vol woede. Ze ging met haar rug tegen de muur staan en keek naar hem. Ze wilde het liefste weer weg, want hij was vast boos op haar.
“Ik.. euh.. het spijt me dat ik ben weggegaan, Nathan, ik wist niet dat je het zo erg aan zou trekken..” Sprak ze vluchtig tegen hem en niet wetend wat ze moest doen.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg of hij het goed vond dat ze meeging, dat ze even snel een jurk aan trok. ‘Natuurlijk,’ zei hij zacht. Ze kwam al uit bed en hij liet zijn blik langzaam over haar heen glijden. Hij ging dit ontzettend erg missen. Alles, elk klein dingetje zou hij missen. Hij liep langzaam naar haar toe en hij ging achter haar staan, hij liet zijn vingertoppen over haar rug heen glijden, heel langzaam gleden ze over haar huid. Daarna drukte hij zijn lippen in haar nek.

Koning Jay Fullbright

‘Dat weet ik, ik begrijp het ook wel, maar ik vind het lastig. Ik wil er graag voor hem zijn, maar ik wil ook gewoon dingen doen die ik zelf belangrijk vind. Ik wil gewoon veel kunnen werken,’ fluisterde hij. Hij zuchtte zacht, daarna zette hij Esmeralda weer op het bureau neer en liep hij weg van haar. Hij zette wat boeken weg in de kast en hij sloot zijn ogen even.

Nathan Gerono

Heel langzaam had hij door wat er aan de hand was, hij veegde het zweet van zijn hoofd en hij luisterde naar Elvira. ‘Sorry,’ mompelde hij. ‘Ik droomde, het was niet gericht op jou. Helemaal niet. Het spijt mij dat je dat moest zien, laat het maar gewoon,’ zei hij daarna. Hij kwam uit bed en hij liep meteen naar de badkamer om wat water te drinken.

Fay Fuego

Natuurlijk mocht het. Ze glimlachte hierdoor even. Ze had een jurk gevonden en voor ze die aan wilde trekken, merkte ze dat Stephen naar haar toe kwam, hij ging achter haar staan en streelde met zijn vingers over haar rug. Ze huiverde erdoor, het was heerlijk. Ze voelde zijn lippen in haar nek. “Oh, Stephen...” Fluisterde ze haast onverstaanbaar tegen hem.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij wist het en begreep het ook zei hij, maar hij vond het lastig. “Natuurlijk is het heel erg belangrijk om te doen wat je zelf wilt, dat begrijp ik ook heel erg goed, lieverd.” Zei ze met een glimlach tegen hem. Daarna stond hij op en zette hij wat boeken weg. Ze stond op en ging achter hem staan, ze masseerde zijn schouders even. “Ik weet dat je je best doet, echt waar.” Fluisterde ze tegen hem. “En ik ben ongelooflijk trots op alles wat je tot nu toe bereikt hebt.” Gaf ze aan met een glimlach.


Elvira Solore

Ineens zei hij sorry en gaf hij aan dat hij droomde, het was niet op haar gericht, het speet hem dat ze dit moest zien en ze moest hem gewoon laten. Ze haalde even diep adem en liet zich tegen de muur naar beneden zakken. Ze merkte dat haar benen nog steeds wat trilden hierdoor. Ze hield hier niet van, ze vond dit soort dingen doodeng, vooral omdat ze niet voorbereid was hierop, totaal niet.

Nathan Gerono

Nadat hij wat water gedronken had ging hij de kamer weer in en hij zag Elvira bij de muur zitten, hij had haar blijkbaar echt overdonderd. 'Het was een nachtmerrie, het spijt mij. Ik wilde je helemaal niet laten schrikken, ik heb er gewoon soms last van,' zei hij zacht. Hij voelde zich niet snel ergens rot over, maar dit vond hij wel erg, terwijl hij er eigenlijk niets aan kon doen. Hij wilde gewoon niet dat iemand bang was. Hij knielde naast haar neer en hij pakte haar hand vast, hij keek haar verontschuldigend aan.

Koning Stephen Lahero

'Ik denk niet dat ik nog zonder je kan,' mompelde hij tegen haar. Hij drukte haar tegen de kast en hij ging dicht tegen haar aan staan. Hij dacht niet dat hij het vol kon houden. Hij wilde graag geloven dat het wel zo was, maar hij twijfelde nogal aan zichzelf op dit moment. Hij zoende haar zacht in haar hals en zijn handen gleden weer over haar lichaam heen. Het interesseerde hem nu niets dat Lucius stond te wachten.

Koning Jay Fullbright

Ze vond dat hij het goed deed, maar dat kon hij amper geloven, hij deed het namelijk helemaal niet zo geweldig. Ze kwam achter hem staan en hij voelde hoe ze zijn schouders masseerde, waardoor hij weer een beetje ontspande, want hij was toch best wel gespannen. Meer dan hij zelf eigenlijk door had. 'Je bent lief,' mompelde hij alleen maar, want hij was zelf nog niet echt trots.

Elvira Solore

Hij legde uit dat het een nachtmerrie was en dat hij haar niet had willen laten schrikken. Hij kwam bij haar zitten en pakte haar hand, ze trok die weer los en keek hem aan. “Je gaat hier vaker last van hebben.” Constateerde ze nu, ze wist niet of ze daar mee om kon gaan, die blik... ze had nog nooit iemand met zoveel haat zien kijken.
“Wil je me er iets van vertellen? Zodat ik je kan begrijpen?” Vroeg ze hem nu zachtjes, ze ging nu op haar knieën zitten en pakte voorzichtig en met een kleine aarzeling zijn gezicht vast.


Fay Fuego

Hij dacht niet dat hij zonder haar kan. “Ik ook niet...” Fluisterde ze, ze werd tegen de kast gedrukt door hem en hij kwam nog dichter tegen haar aan staan. Ze werd zacht in haar hals gezoend en zijn handen gleden over haar lichaam heen. “Stephen... het moet wel... hoe moeilijk het ook voor ons is. Het moet, als we nu doorgaan, dan wil je helemaal niet meer vertrekken en zal je spijt hebben...” Ze had tranen in haar ogen, maar ze vond het oneerlijk als ze dit niet tegen hem vertelde, als ze hem niet deze kans gaf. Ze pakte haar jurk en trok hem nu aan.
“we weten allebei dat het moet.” Zei ze hem nu zacht.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze voelde hem ontspannen onder haar handen. Hij mompelde dat ze lief was. “Terwijl je geen woord gelooft van wat ik tegen je zeg.” Zei ze hem nu zacht. Ze bleef zacht zijn schouders masseren en zoende hem zacht in zijn hals. “Ik meen het, ik kan niet trotser op je zijn en ik weet ook dat ik ontzettend veel van je vraag en dat je daardoor vind dat je me teleurstel, maar dat is echt niet zo.. ik wil gewoon steeds meer en dat is misschien ook wel een beetje oneerlijk van me...” Zei ze heel eerlijk tegen hem.

Nathan Gerono

Ze trok haar hand los en daardoor had hij de neiging om het maar gewoon te laten zitten. Dit werd heel erg persoonlijk en daar had hij moeite mee. Heel erg veel moeite. Ze vroeg of hij iets wilde vertellen, zodat ze het kon begrijpen. Hij keek naar de grond, eigenlijk wilde hij dat niet, maar hij voelde dat ze zijn gezicht vastpakte en hij keek haar daardoor toch aan. 'Ik droom bijna elke keer hetzelfde, ik droom over het moment dat ik wakker word, dat ik geschreeuw hoor en overeind kom en zodra ik de kamer binnenloop slachten ze mijn ouders af. Dat is het,' zei hij. Hij sprak het bijna emotieloos uit.

Koning Stephen Lahero

Ze dacht ook niet dat ze zonder hem kon en ze zei dat het wel moest, hoe moeilijk het ook was. Als ze nu door zouden gaan zou hij helemaal niet meer vertrekken en spijt hebben. Ze had misschien gelijk, maar hij wilde zo graag doorgaan. Ze pakte haar jurk en trok hem aan, ze wisten allebei dat het moest. Daardoor ademde hij diep in en nam hij toch maar afstand, hoewel hij het moeilijk vond.

Koning Jay Fullbright

Ze had het duidelijk nogal goed door, hij vond haar wel lief, ondanks dat hij het niet geloofde. Het maakte ook niet echt uit, ze bedoelde het goed. Hij voelde haar lippen in zijn hals en daardoor sloot hij zijn ogen, het was een fijn gevoel. Ze meende het wel, ze wist dat ze veel van hem vroeg en dat hij daardoor vond dat hij haar teleurstelde, maar dat was niet zo. Ze wilde gewoon steeds meer en dat was misschien ook wel oneerlijk. 'Dat vind ik niet,' mompelde hij alleen maar, verder was hij heel erg stil.

Elvira Solore

Hij leek het niet te willen vertellen, pas toen ze zijn gezicht pakte, keek hij haar aan en zei hij elke keer hetzelfde te dromen, dat hij wakker werd en geschreeuw hoorde, zodra hij de kamer binnen liep, slachtten ze zijn ouders af. Hierdoor liet ze zijn gezicht los en sloot ze haar armen om hem heen. “En je hebt nooit wraak kunnen nemen, of wel?” Vroeg ze hem heel erg zacht, dat zou de reden kunnen zijn waarom hij zo vol haat uit zijn ogen keek. Ze wiegde hem zachtjes heen en weer in haar armen.


Fay Fuego

Ze glimlachte lichtelijk naar Stephen. “We moeten geloven, hoop hebben.” Zei ze nu duidelijk. Ze pakte zijn hand en nam hem mee de kamer uit. Buiten stonden de twee meiden al te wachten, ze aaiden het paard van Stephen, Faith fluisterde het dier lieve woordjes toe en Chayenne was druk met Tornado die nogal wild was omdat hij nog geen rondje had gelopen. “Wat een schatjes zijn het ook.” Glimlachte Fay nu.


Koningin Esmeralda Fullbright

“Ik meen het... het is echt zo... we moeten alles rustig doen, op jouw tempo.” Fluisterde ze nu tegen hem. Ze draaide hem langzaam om en streelde langs zijn gezicht met de rug van haar hand. “Het spijt me echt...” Ze voelde de tranen in haar ogen staan. Nu ze het besefte had ze echt spijt, ze wist hoe ongeduldig ze kon zijn, maar dit was er gewoon langzaam ingeslopen, ze had het niet in de gaten gehad.

Nathan Gerono

Opeens voelde hij haar armen om zijn lichaam heen, dit was hij niet gewend. Niet op deze manier. Nu was hij degene die wat in paniek begon te raken, maar na een paar seconde liet hij het wel toe. Hij haalde ietwat trillend adem, maar daarna had hij het helemaal onder controle. 'Ik ben er jaren mee bezig geweest, ik heb ontzettend mijn best gedaan, maar nee... ik heb nooit wraak kunnen nemen en ik heb mij enigszins neergelegd bij het feit dat het ook niet meer gaat gebeuren,' zei hij zacht. Hij wilde niet weer jaren gaan verspillen aan het zoeken, het was klaar nu.

Koning Jay Fullbright

'Het hoeft je niet te spijten, je bedoeld het zo goed. Dat is het belangrijkste, echt. ' zei hij zacht. Hij drukte zijn lippen zacht op die van haar en daarna keek hij haar weer aan. 'Niet verdrietig zijn, ik hou van je en je hoeft je echt niet schuldig te voelen,' zei hij heel erg zacht, hij vond het heel moeilijk om hier mee om te gaan, maar hij deed wel vreselijk zijn best, eigenlijk constant. Hij vond het nog het ergste om haar zo te zien.

Koning Stephen Lahero

Ze liepen naar de paarden en hij vond het alleen nog maar moeilijker doordat Chayenne en Faith er stonden, maar het deed hem wel goed. Hij knuffelde ze meteen en daarna verscheen Lucius ook, de man zag er altijd net zo scherp en fris uit, dat kon Stephen soms echt niet begrijpen. Hij keek weer even naar Fay, daarna maakte hij het paard klaar, hij wist dat hij niet te lang moest wachten nu.

Elvira Solore

Ze merkte zijn paniek. “Rustig maar..” Fluisterde zachtjes tegen hem. Na een tijdje leek hij het onder controle te hebben. Hij was jaren met wraak bezig geweest, hij had het inderdaad nooit gekund, daar had hij zich ook enigszins bij neergelegd dat het nooit meer zou gebeuren.
“Wat nu als we samen gingen zoeken? Ik wil je graag helpen.” Stelde ze voor. Ze pakte zijn kin nu even vast en keek hem doordringend aan. “Dan hebben we ook wat te doen.” Gaf ze aan met twinkelende ogen. Ze was gek op avontuur.


Koningin Esmeralda Fullbright

Het hoefde haar niet te spijten, want ze bedoelde het zo goed en dat was het belangrijkste. Zijn lippen drukte hij zacht op de hare en keek haar daarna weer aan. Ze moest niet verdrietig zijn, hij hield van haar en ze hoefde zich echt niet schuldig te voelen.
“Je bent ook zo’n schatje...” Fluisterde ze nu zacht tegen hem. “Ik hou ook heel erg veel van jou, ik probeer echt geduldig te zijn, echt waar...” Gaf ze nu aan, ze sloeg haar armen stevig om hem heen en hield hem vast.


Fay Fuego

Ze zag hoe hij zijn dochters knuffelde, ze merkte echt hoe erg ze allebei op Stephen begonnen te lijken. Lucius verscheen. Ze knikte de man even toe. Daarna gaf ze Stephen een knipoog, hij ging zijn paard klaarmaken en Faith hielp hem zo goed als het kon. Fay keek glimlachend toe, Aurora kwam naast haar staan en sloeg haar arm om haar heen. “het blijft moeilijk.” Zei de vrouw tegen haar.

Nathan Gerono

Door wat ze nu voorstelde bleef hij even stil. ‘Ik weet het niet. Ik moet er even over nadenken,’ zei hij zacht. Hij wilde niet dat hij zo werd. Dat hij alleen maar leefde om wraak te nemen. Dat niets hem interesseerde, dat niets er toe deed. Dat wilde hij echt niet meer, maar het idee van wraak was toch wel heel erg aanlokkelijk. Hij kon duidelijk merken dat het haar wel heel erg leuk leek, maar hij kon die beslissing niet zo nemen. Hij kwam langzaam overeind en hij haalde een hand door zijn haren heen, daarna begon hij zijn broek aan te trekken.

Koning Jay Fullbright

‘Ik weet het, ik kan echt wel zien hoe ontzettend erg jij je best doet, ik ben je enorm dankbaar voor alles,’ zei hij eerlijk tegen haar. Hij was helemaal gek op haar en hij zou haar niet zo snel iets kwalijk nemen. Hij zoende haar zacht en daarna keek hij even naar het werk op zijn bureau, hij had eigenlijk alweer verder willen gaan, maar het was nu gewoon heel fijn met haar. Het kon wel even wachten, heel even.

Koning Stephen Lahero

Zodra hij klaar was, was Lucius ook klaar, hij zag zijn moeder staan en hij glimlachte even naar haar. Aurora zou het vast ook niet zo leuk vinden, maar die was het misschien wat meer gewend. Hij wist het niet, maar Lucius was altijd wel veel van huis, waarschijnlijk. Hij gaf zijn dochters nog een stevige knuffel en daarna liep hij naar Fay toe, hij drukte zacht zijn lippen op haar wang en daarna keek hij haar aan. ‘Ik hou van je,’ zei hij zacht.

Verena Stratton
Ze had de kans gekregen even alleen te zijn in de kamer. Dat vond ze fijn, maar ook wat onhandig. Maar vooral fijn. Met veel moeite had ze zich in bad gehesen, genoten van een warm bad en daarna weer met veel moeite zichzelf afgedroogd en in schone kleren aangekleed. Daarna had ze enkele happen eten naar binnen gekregen. Dat ging eigenlijk wel gemakkelijk, maar ze wist dat ze enorme buikpijn zou krijgen als ze nu te veel in een keer zou eten. Na het eten staarde ze een tijd voor haar uit, voordat ze moeizaam opstond en zich even wankel vast hield aan de rugleuning van de stoel.

Elvira Solore

Hij moest er even over nadenken, daardoor haalde ze haar schouders even op. “Oké, prima.” Zei ze zacht tegen hem. Hij kwam overeind om zijn broek aan te trekken, ze keek naar hem. “Ik vind het nu al een rare dag.” Mompelde ze tegen hem. Ze kwam nu weer wat meer overeind en ging staan. Ze liep de badkamer in en begon zich daar wat op te frissen van haar nachtje buiten.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij wist het, hij kon zien hoe ontzettend goed ze haar best deed en hij was haar dankbaar voor alles. “Dat is andersom ook zo...” Gaf ze aan met een glimlach. Hij zoende haar zachtjes en daarna keek hij even om. “Jay, zullen we gewoon even samen zijn?” Vroeg ze hem met een glimlach. Ze streelde zacht over zijn gezicht heen.


Fay Fuego

Ze voelde een kus op de wang van Stephen. Hij zei tegen haar dat hij van haar hield. “Ik ook van jou, veel plezier en vergeet niet te schrijven.” Zei ze tegen hem. De meiden kwamen bij haar staan en ze sloeg haar armen om de twee heen. “Het komt goed.” Beloofde ze de twee.

Koning Jay Fullbright


Ze wilde gewoon even met hem samen zijn. Daardoor knikte hij langzaam en zoende hij haar weer zacht. Het kon niet zo veel kwaad, hij had tijd genoeg, het voelde alleen een beetje anders voor hem. Hij liet zijn handen langzaam over haar lichaam heen glijden en daarna zuchtte hij zacht. Hij wist niet precies wat het was, maar hij wilde het niet. Hij had er niet echt zin in en hij wist niet hoe hij dat op een normale manier kon brengen. Esmeralda zou het niet begrijpen, zeker omdat het al weer even geleden was. Hij wist ook niet waardoor het kwam. Werd het misschien te gewoon voor hem? 'Zullen we een stuk gaan wandelen? Het is prachtig weer en ik kan wel heel even wat frisse lucht gebruiken... Dan ga ik daarna weer werken...' Stelde hij voor. 


Nathan Gerono


Hij bleef stil door wat ze zei, hij vond dit vervelend. Het voelde nu meteen anders tussen hun en daar kon hij niet tegen. 'Ik ben even wat spullen ophalen...' Zei hij nog tegen haar, daarna liep hij weg. Hij wilde even alleen zijn. Hij zou wel wat zwaarden uit de smederij gaan halen, het was nog steeds van hem, er werd alleen niet meer gewerkt. Hij kon de zwaarden wel wegdoen. 


Koning Stephen Lahero


Hij klom op zijn paard, hij zag Lucius Aurora nog gedag zeggen en daarna was de man er ook klaar voor. Stephen knipoogde even naar zijn dochters en daarna keek hij vol liefde naar Fay. 'Op elkaar passen hé?' Vroeg hij, ietwat plagend en half serieus. Daarna vertrokken ze, hij reed met Lucius weg en hij bleef een hele tijd zwijgen. Het zou toch een lange reis worden, het was nou eenmaal heel erg ver weg. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd door Jay gezoend en zijn handen gleden over haar lichaam heen, ze ging dichter tegen hem aan staan. Maar Jay stopte en zuchtte. Ze keek hem even doordringend en niet begrijpend aan. Daarna zei hij dat hij een stukje wilde wandelen, wat frisse lucht, dan ging hij daarna weer verder.
"We zouden ook daarna lekker in bad kunnen gaan, samen..." stelde ze voor. Ze streek over zijn borst heen.

Koning Jay Fullbright


Door wat ze voorstelde glimlachte hij een beetje. Dit zorgde er al meer voor dat hij er zin in had, maar het voelde gewoon niet zoals eerst. Hij kon het ook niet echt omschrijven. Hij zoende haar weer zacht en hij trok haar dicht tegen zich aan. 'Misschien moeten we dat maar doen...' Zei hij daarna zacht. Hij wist dat hij het toch wel fijn zou vinden als ze bezig waren, het was gewoon het gevoel dat hij nu had dat een beetje vervelend was. Het kwam echt niet door Esmeralda, maar als hij het zou vertellen zou de denken van wel. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd weer naar hem toegetrokken en opnieuw gezoend, daardoor vielen haar vermoedens dat er iets was weer weg. Misschien moesten ze het maar doen. "Misschien?" Vroeg ze hem plagend. Ze pakte daarna zijn hand vast en trok hem met haar mee. "Ik hoop maar dat je niet al te lang wilt wandelen." Sprak ze lichtelijk uitdagend tegen hem. Haar blik was verder gewoon uitdagend

Koning Jay Fullbright

Hij grijnsde een beetje door haar plagende opmerking, hij was blij dat ze er zo mee omging, want op dit moment kon hij toch geen antwoord geven als ze nu vragen zou gaan stellen. Hij werd vastgepakt en met haar mee getrokken. 'Niet als je zo doet,' plaagde hij haar nu. Esmeralda kon zo heerlijk uitdagend zijn, hij merkte meteen al dat het hielp, dat hij er veel meer zin in kreeg zo. Misschien had hij gewoon wat meer uitdaging nodig.