Medieval Times

Fay Fuego

Ze stopte Faith bezorgd onder de dekens en Nathan haalde wat water voor haar. Ze streelde langs het gezichtje van haar dochter. Nathan zei ineens dat hij dacht dat ze niet echt ziek was. Fay keek met samengeknepen ogen naar hem op, kwam overeind en nam hem bij zijn arm mee naar de andere kant van de kamer.
"Wat is het dan?" Vroeg ze hem nu vol bezorgdheid om haar dochter.


Aurora Legos

Lucius reageerde weer onbehoorlijk en Stephen werd er boos op, ze begreep die reactie van haar zoon echt wel. Lucius gaf hem een harde stomp in zijn maag en daardoor beet ze even zacht op haar lip.
"Niemand vind dit leuk, Lucius, kom, we gaan zitten." Zei ze tegen haar man en ze pakte zijn arm zachtjes vast en liep naar de tafel. Rysha was weer totaal verbijsterd hierdoor. Ze legde haar hand zacht op de rug van Stephen.
"Gaat het?" Vroeg ze zacht aan hem.

Nathan Gerono

Hij werd meegenomen door haar en hij keek haar doordringend aan. Ze vond dit waarschijnlijk niet zo leuk om te horen. 'Ik denk dat ze voelt wat Stephen voelt... Ik denk dat het Stephen is die pijn heeft,' zei hij zacht tegen haar. Hij dacht dat Stephen waarschijnlijk klappen had gehad en dat Faith dat voelde, anders zou ze dit allemaal waarschijnlijk niet voelen, dit was niet normaal ziek zijn. 'Ik weet ook niet zo goed wat wij er dan aan kunnen doen, we kunnen het haar ook niet vertellen, natuurlijk...' Zei hij zacht tegen haar. 

Koning Stephen Lahero

Aurora zei wat tegen Lucius, de man deed wat ze vroeg en Stephen bleef even wat voorover gebogen staan. Hij was er gewoon misselijk van, maar dat kon hij zijn vader niet laten zien, echt niet. Dan werd alles nog erger. Rysha vroeg of het ging en hij slikte even. 'Ja...' Wist hij met moeite te zeggen, zijn stem verwrongen van de pijn. Hij ging langzaam aan tafel zitten en hij ademde diep in en uit.

Fay Fuego

Hij zei dat hij dacht dat Faith voelde wat Stephen voelde, hij dacht dat het Stephen was die pijn had. Geschrokken staarde ze Nathan aan en daarna keek ze naar haar dochtertje die in slaap was gevallen in het grote bed. "Nee... denk je het echt? Wat vreselijk... haar kracht wordt echt steeds sterker..." Fluisterde Fay nu zacht tegen hem. Ze slikte moeizaam. "Ik zal Stephen schrijven..." Mompelde ze.


Rysha Volantis

Het ging wel zei hij, al klonk zijn stem vol van pijn.Ze keek hem even bezorgd aan en ging daarna langzaam zitten aan de eettafel, zwijgend werd er gegeten, Rysha voelde zich totaal niet op haar gemak zo, ze vond het doodeng... wat deed Lucius toch met Stephen?

Nathan Gerono

Door wat ze zei pakte hij haar hand vast. 'Ik weet niet of dat zo slim is,' zei hij zacht. 'Als hij zijn best gaat doen om geen klappen te krijgen, ben ik bang dat Lucius iets door heeft. Als Lucius iets doorheeft, zal hij Stephen bewust enorm veel pijn gaan doen, denk je niet?' vroeg hij zacht. 'Ik begrijp dat jij het liefste eerlijk tegen hem wilt zijn en dat is heel logisch, maar misschien is het nu niet zo verstandig...' zei hij zacht tegen haar.

Koning Stephen Lahero

Hij kreeg geen hap door zijn keel, maar hij moest iets eten, anders vond Lucius hem nog ondankbaar. Hij dronk een paar slokken water, maar de misselijkheid werd niet echt minder. Hij kon niet wachten om hier weg te gaan, hij wilde geen minuut langer meer bij Lucius zijn. Hij had niet door dat hij voor zich uit staarde, opeens kreeg hij een trap tegen zijn been aan en kwam hij geschrokken wat overeind. Natuurlijk was het Lucius. Hij ademde trillend in, hij voelde hoe woedend hij was, de gevoelens begonnen hem echt te veel te worden. Hij schoot overeind en hij ging direct de eetkamer uit, terug naar zijn kamer.

Fay Fuego

Haar hand werd vastgepakt door Nathan en hij zei dat hij niet wist of het zo slim zou zijn om dat te doen. Als Stephen zijn best zou doen om klappen te voorkomen, dan zou Lucius het doorhebben en juist Stephen heel erg veel pijn doen. "Maar... ik heb hem beloofd dat we eerlijk tegen elkaar zouden zijn... ik zou ook eerlijk tegen hem zijn, dat heb ik hem beloofd, Nathan, dan kan ik dit niet zomaar verzwijgen voor hem, toch?" Klonk haar stem zachtjes. Ze beet op haar lip, ze vond het heel moeilijk.


Rysha Volantis

Op een gegeven moment schoot Stephen weg en ze keek hierdoor op. Aurora knikte haar even toe. "Ga maar, Rysha." Fluisterde ze zacht tegen het meisje. Ze stond netjes op en ging achter Stephen aan. Aurora keek Lucius doordringend aan. "Lucius, ik wil graag onder het eten geen gedoe." Vertelde ze hem nu.
Rysha stapte achter Stephen aan de kamer binnen en kwam naar hem toe. "Schrijf anders lekker nog een brief terug naar Fay... dan ben je weer even bezig." Glimlachte ze hem een beetje toe.

Nathan Gerono

'Ik kan je niet zeggen om te moeten liegen, ik wil gewoon dat je dit wel weet en er rekening mee kunt houden, nu kan je tenminste een goede beslissing nemen,' zei hij zacht tegen haar. Hij kneep even in haar hand en hij keek naar Faith. 'Je moet doen waar jij je het beste bij voelt, dat is alles. Niet meer dan dat,' zei hij zacht. 'Ik wil je graag helpen, maar ik weet niet zo goed hoe ik dat nu kan,'

Koning Stephen Lahero

Rysha kwam binnen en ze zei dat hij anders nog een brief moest schrijven. 'Ik zal haar een brief schrijven,' zei hij zacht tegen haar. Hij pakte de spullen bij elkaar en hij staarde even naar het papier voor zich. Wat moest hij nou zeggen?

Lieve Fay,

Hoe is het met jou? Ik mis je enorm. Ik wil dat jij weet dat ik je geen pijn wil doen, helemaal nooit. Het gaat niet zo heel goed, geloof ik. Lucius maakt mij helemaal gek en hij krijgt het steeds beter voor elkaar. Ik heb heel veel moeite om bij Rysha te zijn als Lucius mij constant laat uitdagen en hij zorgt er gewoon voor dat ik enorm kwaad word, dat ik geen grip meer heb op mijn emoties en gevoelens. Ik wil bij je zijn, het liefste constant, ik denk heel erg veel aan je. Ik wil zo eerlijk mogelijk tegen je zijn, maar ik wil je geen pijn doen. Vertrouw mij alsjeblieft.

Stephen.

Hij stuurde de brief weg en daarna keek hij even naar Rysha. 'Lucius zal zo wel komen omdat hij kwaad is, dat kan nooit lang duren,' zei hij zacht.

Fay Fuego

"Ik schrijf het hem toch...ik kan het niet achter houden voor hem, echt niet, dat kan ik gewoon echt niet..." Fluisterde ze zacht tegen hem. Hij wilde graag helpen maar hij wist niet hoe. "Ik vind het gewoon heel erg fijn dat je er bent." Vertelde ze met een glimlach aan hem. Niet heel erg veel later ontving ze een brief. Hij was van Stephen. Haar kaken klemde ze op elkaar, het was zo sneu, ze vond het echt niet leuk... echt niet.. arme Stephen werd gedreven tot het uiterste.

Lieve Stephen,

Ik vertrouw je, dat zal ik altijd doen, geen twijfel over mogelijk. Probeer weer grip te krijgen, ik weet dat je heel erg sterk bent en dat je hem aankunt. Doe voorzichtig met Rysha... er is iets wat ik je moet vertellen, Stephen, over onze dochter... Ze voelt heel erg veel, zo voelde ze vanmorgen pijn in haar buik en gisterenavond had ze ontzettende hoofdpijn, verder voelt ze zich gewoon niet lekker in haar vel, Nathan denkt dat ze die dingen voelt van jou, dat jij pijn hebt... Ik denk dat ze toch een hele sterke band met jou heeft, Stephen.

Fay

Ze voelde de tranen over haar gezicht lopen en ze stuurde de brief weer weg, daarna sloeg ze haar armen om Nathan heen en leunde tegen hem aan.


Rysha Volantis

Hij ging inderdaad schrijven naar Fay, ze glimlachte daardoor lichtelijk. Ze ging op het bed zitten en wachtte tot hij klaar was met schrijven, Daarna keek ze weer naar hem op toen hij weer begon te praten. "Ik hoop het eigenlijk niet..." Fluisterde ze zacht tegen Stephen.

Koning Stephen Lahero

Hij kreeg een brief terug van Fay en hij keek even naar Rysha. 'Reken er maar wel op.' zei hij zacht tegen haar. Hij las de brief door en hij staarde daarna even voor zich uit. Dit was niet goed. Als Faith voelde wat hij voelde... dan moest hij er voor zorgen dat hij geen pijn meer had. Dat was alleen niet zo makkelijk. Lucius kwam zoals hij verwacht had naar binnen en Stephen keek langzaam op naar hem. Hij werd vastgegrepen, maar hij begon direct zijn excuses aan te bieden. Daardoor hield Lucius op en werd hij losgelaten. Hij haalde langzaam adem, hij merkte heel goed dat Lucius hem begon te breken, dat hij het voor elkaar kreeg. 'Ik zie jou zo in mijn kamer, Stephen. Ik verwacht dat je dit goed gaat maken,' sprak de man. Hij draaide zich om en Stephen trok zijn overhemd recht en hij keek weer naar Rysha. Hij liet zijn blik langzaam over haar heen glijden, hij kon het gewoon niet tegenhouden, hoe hard hij zijn best ook deed.

Nathan Gerono

Hij hield haar stevig vast en daarna keek hij haar diep in haar ogen aan. 'Kom, we gaan even zitten,' zei hij zacht. Hij nam haar mee naar de bank en hij sloeg daar zijn armen weer om haar heen. 'Ik wil zo graag meer voor je kunnen doen dan er alleen maar zijn, dat weet je toch?' vroeg hij zacht. Hij streek langs haar wang en daarna keek hij weer even naar Faith, hij hield haar goed in de gaten.

Rysha Volantis

Ze merkte dat Stephen niet echt en al te vrolijke brief terug kreeg, daardoor streelde ze even zacht over zijn rug heen. Ze schrok zich weer rot toen Lucius binnen kwam, hij greep Stephen vast, maar die bood zijn excuses meteen aan. Lucius liet meteen weer los. Hij wilde Stephen in zijn kamer zien om het goed te maken.
"Wat is er? Wat heeft Fay je terug gestuurd?" Klonk haar stem nu lichtelijk nieuwsgierig. Ze keek hem doordringend aan.


Fay Fuego

Ze ging met hem zitten en hij vertelde dat hij zoveel meer wilde doen dan er alleen maar zijn. "Ik heb je echt wel nodig, Nathan... om op Faith en mij te letten.. want ik weet het zelf ook niet meer zo goed... ik vind het zo vreselijk moeilijk allemaal." Fluisterde ze hem toe.

Koning Stephen Lahero

'Mijn dochter krijgt een hele hoop van mijn gevoel mee, dus ook de pijn. Dat is niet echt goed, ik wil geen pijn meer hebben, ze mag het niet voelen,' zei hij zacht tegen haar. Hij zuchtte even, hij vond het echt heel erg. 'Ik weet niet wat hij nog meer wilt gaan doen. Hij laat het hier echt niet bij zitten, hij heeft allang doorgehad dat het niet werkt, dat wat hij doet niet het effect heeft wat hij wilt. Als hij dit nog eens doet, kan ik het niet hebben, ik hou het nu al bijna niet vol. Ik wil je geen pijn doen,' zei hij zacht tegen haar. Hij liet zich op de bank zakken, hij was nog steeds misselijk.

Nathan Gerono

'Dat is ook heel erg logisch. Ik ben er altijd voor je, ook als je mij niet wilt storen, het mag wel, echt, altijd,' zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij glimlachte een beetje naar haar. Hij moest zichzelf in de gaten houden, hij wilde niet dat ze boos werd als hij iets deed wat ze niet fijn vond, hij mocht haar niet zoenen, maar dat was voor hem zo normaal. Hij moest zich er echt bewust van zijn.

Rysha Volantis

Door wat hij vertelde, werd ze even stil. "H-hoe kan dat?" Vroeg ze daarna, haar stem klonk nieuwsgierig. Ze begreep wel heel erg goed dat hij geen pijn meer wilde, dit was wel een hele logische reden dat hij het niet wilde.
"Nee, hij laat het er niet bij zitten, dat klopt... Weet je, Stephen, ik heb liever dat je mij pijn doet dan dat je dochter pijn heeft, ik kan wel wat hebben, ik ben hier opgegroeid op dezelfde manier waarop Lucius jou nu behandeld, mijn vader was echt niet minder erg." Legde ze aan hem uit. Ze ging naast hem zitten en sloeg haar armen even om hem heen. "Ga maar gewoon snel naar hem toe, dan ben je er tenminste vanaf." Glimlachte ze.


Fay Fuego

"ik durf het gewoon niet zo goed, Nathan, ik wil je niet altijd storen... wil je elke dag langs komen? Alsjeblieft..." Smeekte ze weer zacht. Hij streek langs haar wang en ze glimlachte waterig even. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst en sloot haar ogen, ze zakte langzaam een beetje weg, in slaap.

Koning Stephen Lahero

'Door onze krachten,' zei hij zacht. 'Wat hebben ze je verteld over mij, Rysha?' vroeg hij zacht aan haar. Hij wilde weten wat ze wist, dan kon hij bepalen wat hij nog moest vertellen over zichzelf. Door wat ze daarna zei schudde hij zijn hoofd. 'Ik wil je geen pijn doen, ik wil nooit iemand pijn doen,' fluisterde hij. Hij was alleen bang dat er een moment kwam waarop hij het allemaal niet meer kon hebben, vanaf dat punt zou hij iedereen om zich heen pijn gaan doen, of hij het nou wilde of niet. Ze kwam naar hem toe en hij voelde haar armen om hem heen. Hij draaide zich naar haar toe en hij streek even langs haar hals, daarna zoende hij haar. Het was heftig, maar hij deed duidelijk wel enorm zijn best om zich in te houden.

Nathan Gerono

'Ik begrijp het, ik zal elke dag langskomen, het spijt mij dat ik dat niet deed,' zei hij zacht tegen haar. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en ze zakte langzaam in slaap. Hij bleef haar gewoon vasthouden en hij ging uiteindelijk op de bank liggen, met Fay in zijn armen. Hij bleef haar gewoon vasthouden en hij zakte zelf uiteindelijk ook weg, heel rustig.

Rysha Volantis

"Ze hebben me vertelt dat je de zoon bent van Lucius en Aurora, dat is alles eigenlijk..." Vertelde ze met een glimlachje tegen hem. Hij wilde haar geen pijn doen, hij wilde nooit iemand pijn doen.
"Dat is een hele goede eigenschap van je, Stephen." Glimlachte ze nu naar hem. Hij draaide zich naar haar toe en streelde langs haar hals, daarna zoende hij, heftig. Ze wist nog steeds niet wat zich overkwam als hij dit deed.
"Niet doen, Stephen... ga naar Lucius, laat hem niet wachten." Vertelde ze hem nu doordringend.

Koning Stephen Lahero

Ze wist dus eigenlijk niet zo veel van hem. 'Ik vertel je straks meer over mijzelf, oké?' vroeg hij zacht. Ze zei dat hij het niet moest doen, hij moest naar Lucius, hij mocht hem niet laten wachten. 'Ik kan nu niet naar hem toe,' zei hij tegen haar. Het ging niet, hij was te opgefokt, Lucius zou daar misbruik van maken, heel erg. Hij keek haar aan, daarna zoende hij haar weer. Het was duidelijk dat ze echt niet wist wat ze moest doen, maar hij kon gewoon niet ophouden. Hij wist dat hij zich vreselijk schuldig zou voelen, maar hij verlangde veel te erg naar haar.

Rysha Volantis

Hij zou straks meer over zichzelf vertellen, daardoor knikte ze even met een glimlach. Hij kon nu niet naar Lucius toe en daarna zoende hij haar opnieuw, even wilde ze weer protesteren, maar ze moest hem geven wat hij wilde... zo hoorde het... ze stopte haar protest en begon langzaam aan de zoen te wennen.

Koning Stephen Lahero

Ze stopte hem niet, terwijl hij dat misschien wel een beetje verwacht had. Hij legde zijn hand in haar hals en hij trok haar dichter naar zich toe. Zijn hand gleed langzaam over haar lichaam heen en hij ademde diep in. Opeens vloog de deur weer open, hij schrok zich duidelijk rot. Natuurlijk was het Lucius, wie anders. Hij werd vastgegrepen en keihard op de tafel gegooid. Hij wilde overeind komen, maar hij werd terug gedrukt. 'Je had naar mij moeten komen in plaats van met haar te kloten. Prima dat jij dat doet, maar in je eigen tijd,' gromde Lucius. Stephen haalde diep adem, maar hij was niet in staat om te reageren. Daardoor kreeg hij direct de eerste klap.

-------

https://justrpgforum.actieforum.com/viewtopic.forum?t=28