Medieval Times

Elvira Solore

Na een tijdje kwam Stephen eindelijk weer uit bad, ze maakte zich toch wel wat zorgen maar hij zag er redelijk goed uit. Hij kroop naast haar in bed en ze legde haar hoofd op zijn borst neer en kneep in zijn hand. "Welterusten, Stephen..." Fluisterde ze hem toe.


Lolita Fullbright

"Leroy, je maakt me bang door al die herinneringen, ik vind het afschuwelijk." Fluisterde ze nu hees tegen hem en ze rilde even. "Maar ik ben altijd gebleven omdat ik onwijs veel van je houd." Sprak ze hem zachtjes. Na het eten pakte ze zachtjes zijn hand vast en nam ze hem langzaam mee naar hun slaapkamer toe.

Koning Stephen Lahero

Ze kwam naar hem toe, legde haar hoofd op zijn borst neer en daardoor glimlachte hij. 'Slaap lekker,' fluisterde hij. Hij streek heel zachtjes met zijn vingers over haar arm heen, het voelde gewoon fijn om haar dichtbij zich te hebben, dan voelde hij zich niet zo enorm eenzaam en dan was hij een stuk rustiger. Hij zakte vrij snel in slaap, maar na een paar uur schoot hij overeind en ademde hij trillend in, hij merkte dat hij veel te ver was gegaan. Zijn hoofd bonkte enorm, de misselijkheid was veel erger en hij voelde hoe heftig zijn lichaam trilde. Dit was niet goed. Hij kon nog net de bak naast het bed vastgrijpen en het overgeven begon alweer. Het was een verschrikkelijk gevoel. Hij was ijskoud, veel meer dan goed voor hem was en toch liep het zweet over zijn huid heen.

Leroy Fullbright

'Dat is niet mijn bedoeling... ik... ik maak mij gewoon zorgen, dat is alles,' fluisterde hij. Hij wilde haar echt niet bang maken, maar hij had zo veel vragen zonder antwoord, daar werd hij gek van. Ze was altijd gebleven omdat ze onwijs veel van hem hield, hij knikte langzaam. Hij hield ook zielsveel van haar. Hij werd meegenomen naar hun slaapkamer en eenmaal binnen pakte hij haar zachtjes vast en trok hij haar tegen zich aan. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar heel zacht en teder. Hij kon het wel, maar hij had er niet vaak de rust voor.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze grinnikte toen hij vond dat hij helemaal niet snurkte en ze knuffelde hem vrolijk. "Jij bent een roosje als je slaapt." Glimlachte ze nu. Hij was er blij om en hoopte dat ze snel herstelde. Ze knikte een beetje. Helemaal herstellen deed ze natuurlijk nooit...
"Wat ga je vandaag allemaal doen?" Wilde ze van hem weten en ze keek naar hem op.


Elvira Solore

Ze schrok zich dood toen Stephen overeind schoot. Ze haalde gehaast adem en keek met grote ogen om zich heen, het was Stephen... hij was weer ziek. Ze wreef met haar handen zacht over zijn rug heen en begon weer heel zacht en rustig tegen hem te praten. Haar lippen drukte ze op zijn schouders en ze deed haar best om zo rustig mogelijk te blijven praten tegen hem.


Lolita Fullbright

Het was niet zijn bedoeling, hij maakte zich gewoon zorgen. "Ik ook..." Gaf ze met een klein stemmetje aan. Zij maakte zich ook heel erg veel zorgen over hoe het zou gaan. Hij pakte haar in de slaapkamer vast en ze werd tegen hem aangetrokken. Hij streelde langs haar gezicht en zoende haar zacht en teder. Liefdevol zoende ze hem terug.

Koning Jay Fullbright

'Ja, natuurlijk, ik ben toch altijd geweldig?' zei hij plagend tegen haar. Ze wilde weten wat hij vandaag allemaal ging doen, hij haalde zijn schouders op. 'Een beetje trainen en bij jou in bed liggen leek mij een erg goed idee, of had jij andere plannen?' vroeg hij plagend aan haar. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in, daarna drukte hij voorzichtig zijn lippen op die van haar en zoende hij haar zacht.

Koning Stephen Lahero

Hij voelde handen op zijn rug, hij wist dat het Elvira was. Ze begon heel rustig te praten en hij liet zich meevoeren door haar stem, hij voelde haar warme lippen op zijn koude schouder en hij ademde diep in. Na een tijdje werd hij iets rustiger en kon hij voorzichtig wat water drinken en zichzelf iets opfrissen, want hij vond dit echt heel erg. Het zweet stond nog steeds op zijn voorhoofd en hij keek Elvira even aan, daarna legde hij zijn hoofd tegen haar aan en kneep hij zijn ogen dicht. 'Ik wilde je niet wakker maken,' fluisterde hij, zijn stem trilde, zo koud had hij het.

Leroy Fullbright

Lolita maakte zich ook zorgen, dat begreep hij heel goed. Het was ook allemaal heel erg vervelend en het beangstigde hem enorm. Hij wist gewoon niet hoe alles zou gaan. Ze ging mee in de zoen en nu liet hij een stuk voorzichtiger en liever zijn handen over haar lichaam heen glijden. Zijn lippen gleden af naar haar hals, hij bleef net zo rustig en lief, hij wilde bewijzen dat hij het kon. 'Je moet mij laten zien waar je echt van houdt...' fluisterde hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze grinnikte zachtjes door zijn plagende woorden. “Ik ben blij dat je dat weer over jezelf kan zeggen, dat vind ik erg leuk.” Glimlachte ze breed naar hem. Hij gaf aan dat hij een beetje ging trainen en bij haar in bed liggen. “Hmm… klinkt heel goed.” Sprak ze hem zacht toe. Hij zoende haar nu zachtjes en ze voelde de vlinders in haar buik oplaaien.
“Wil je me even meenemen naar buiten vanmiddag?” vroeg ze zacht en liefjes aan hem.


Elvira Solore

Na een tijdje kwam hij overeind om zichzelf wat op te frissen. Niet veel later kwam hij terug en legde hij zijn hoofd tegen haar aan. “Hé, maakt niet uit, het maakt echt niet uit, Stephen, ik word veel liever wel wakker dan niet hoor… want echt, ik weet dat je het nodig hebt.” Fluisterde ze, ze trok hem tegen haar aan en wreef hem zachtjes warm.


Lolita Fullbright

Hij liet zijn handen een stuk voorzichtiger over haar lichaam gaan en zijn lippen gleden langs haar hals. Ze moest hem laten zien waar ze echt van hield. Hierdoor glimlachte ze, ze legde zijn handen nu in haar hals en keek hem even doordringend aan. “Laat me zien hoeveel je van me houdt…” Fluisterde ze lief tegen hem en ze drukte haar lippen op die van hem en trok zijn middel naar haar toe.

Koning Jay Fullbright

Ze was blij dat hij het over zichzelf kon zeggen, daardoor glimlachte hij, hij was er zelf ook blij mee. Ze vond het wel een goed idee en ze vroeg of hij haar vanmiddag even mee naar buiten wilde nemen. Hij knikte langzaam, dat wilde hij wel, dat zou haar misschien ook echt wel goed doen. Hij streek langzaam met zijn vingertoppen langs haar hals, ze gleden langzaam iets af naar beneden en hij keek haar glimlachend aan. Het was heel rustig, maar hij deed het vooral om hier gewoon wat aan te wennen. Misschien zouden dit soort aanrakingen en onschuldige dingen er voor zorgen dat de druk voor hem minder werd.

Koning Stephen Lahero

Het maakte haar niet uit, ze werd liever wel wakker. 'Je bent lief,' fluisterde hij. Ze trok hem tegen zich aan en hij voelde haar handen over zijn huid gaan, hij sloeg zijn arm om haar heen en hij lag helemaal tegen haar aan. Hij bleef vrij koud, maar hij ontspande wel langzaam weer iets meer. Het was gewoon een vervelend gevoel. Na een tijdje zakte hij weer weg, zijn lichaam had het keihard nodig.

Leroy Fullbright

Ze pakte zijn handen vast en legde die in haar hals neer, ze wilde dat hij haar liet zien hoe veel hij van haar hield. Dat kon hij wel. Ze drukte haar lippen zacht op die van hem en hij zoende haar vol liefde. Hij deed enorm zijn best om haar te laten voelen hoe veel hij van haar hield, want hij hield ook echt verschrikkelijk veel van haar, Lolita was alles voor hem.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij wilde haar wel mee naar buiten nemen en zijn vingertoppen gleden langs haar hals, iets naar beneden toe en hij had een glimlach rond zijn lippen staan. Ze sloeg haar armen nu om hem heen en hield hem stevig vast. Tranen liepen over haar wangen heen, maar dat was omdat ze zo vreselijk trots op hem was.
“Jay, je bent geweldig, je bent echt fantastisch, wat ben ik ongelooflijk trots op jou…” Ze wreef de tranen uit haar gezicht maar ze bleef hem zo vasthouden want ze was zo ontzettend blij met hem.


Elvira Solore

Hij fluisterde dat ze lief was en ze gaf hem even een knipoogje. Ze sloeg de dekens zorgzaam over hem heen en stopte hem helemaal in. Zijn arm sloeg hij om haar heen en hij kroop tegen haar aan. Hij zakte uiteindelijk wel in slaap en zij sliep daarna ook al gauw.



Lolita Fullbright

Ze werd vol liefde gezoend en hierdoor sloot ze genietend haar ogen en zoende hem op dezelfde manier terug. Dit was heerlijk en haar handen gleden zachtjes onder zijn shirt door. Na een tijdje stopte ze en keek ze hem met een doordringende en liefdevolle blik aan. Zijn handen bracht ze nu naar haar rug toe zodat hij haar jurk los kon maken.

Koning Jay Fullbright

Ze sloeg haar armen om hem heen en hij zag dat ze huilde, waardoor hij haar even vragend aankeek. Ze zei dat hij geweldig was, ze was echt trots op hem. 'Echt?' vroeg hij zacht. Hij vond het wel super fijn om te horen en het deed hem duidelijk goed. Hij wilde het zo graag goed doen dat hij hier enorm blij mee was. 'Ik hou van je,' fluisterde hij dus ook dankbaar tegen haar. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en daarna keek hij haar glimlachend aan. 'Ik wil je gewoon laten zien dat ik echt wel van je hou, ondanks dat ik het heel moeilijk vind allemaal,'

Koning Stephen Lahero

Hij werd wakker toen de zon door het raam naar binnen scheen. Hij knipperde langzaam met zijn ogen, hij lag nog steeds helemaal tegen Elvira aan. Hij voelde zich beter, maar hij was nog wel wat moe. Misschien was het niet zo'n gek idee om vandaag iets rustiger aan te doen. Hij streek langzaam met zijn vingers langs het gezicht van Elvira, het was heel lichtjes. Hij was haar zo ontzettend dankbaar voor alles dat ze deed, hij vond het super fijn. Hij zou helemaal gek worden als hij hier nu alleen was, hij zou het onmogelijk volhouden.

Leroy Fullbright

Hij voelde haar handen onder zijn shirt glijden en daardoor ademde hij langzaam in. Ze stopte en hij keek in haar liefdevolle blik, Ze pakte zijn handen vast en ze liet die naar haar rug glijden, hij begon heel langzaam haar jurk los te maken en zodra hij die los had liet hij de stof van haar lichaam glijden. Hij legde zijn handen weer in haar hals om haar weer even op dezelfde manier te zoenen.

Koningin Esmeralda Fullbright

“Ja, ik ben zo onwijs trots, je maakt me zo onwijs gelukkig…” Fluisterde ze hem nu hees toe. Hij zei zacht en dankbaar dat hij van haar hield. Ze glimlachte nu breed en met twinkelende ogen naar hem, zo had ze al heel erg lang niet meer naar hem gekeken. Zo vol liefde en geluk. Ze kreeg weer een kusje van hem en daarna keek hij glimlachend naar haar dat hij gewoon wilde laten zien dat hij van haar hield ondanks dat hij het heel moeilijk vond.
“Je doet het echt geweldig!” Sprak ze uit.


Elvira Solore

Ze voelde hoe er langs haar gezicht werd gestreeld en langzaam opende ze haar ogen. “Goedemorgen…” Fluisterde ze hem nu met een glimlach toe. Ze drukte een kus op zijn wang en daarna veerde ze overeind om haar kleding aan te trekken. “Ik ga bij Nathan kijken.” Deelde ze mede en wanneer ze klaar was, liep ze meteen door naar de kamer waar Nathan lag.



Lolita Fullbright

Hij maakte heel langzaam haar jurk los en liet de jurk van haar lichaam glijden, ze stapte uit haar jurk en voelde weer zijn handen in haar hals en hij zoende haar weer op dezelfde manier, dat vodn ze echt super fijn. Een van zijn handen pakte ze nu vast en ze leidde die naar haar onderbuik toe en keek hem met twinkelende ogen aan.

Koning Jay Fullbright

'Ik ben er heel erg blij mee, ik doe het graag goed en ik maak jou graag gelukkig,' zei hij oprecht tegen haar. Dat vond hij heel erg belangrijk. Lolita had hem heel veel dingen in laten zien en Esmeralda hielp hem ook gewoon. Ze vond dat hij het geweldig deed. 'Ik doe eigenlijk nog niet eens echt iets,' zei hij plagend tegen haar. Hij wist ook niet goed wat hij daar mee moest. Moest hij verder gaan? Hij vond het heel erg lastig in te schatten, zijn gevoelens waren tegenstrijdig.

Koning Stephen Lahero

Ze opende haar ogen, hij kreeg een kus op zijn wang en dat was het ook, daarna kwam ze overeind. Hij begreep het wel. Nathan was hier nu, hij had het zelf aardig verkloot, waarschijnlijk zou het hier ook echt bij blijven. Ze ging bij Nathan kijken, daarna liep ze meteen weg. Hij begreep heel goed dat ze enorm bezorgd was, Nathan lag nu al een paar dagen gewoon helemaal buiten bewustzijn en dat kon nooit goed zijn. Stephen trok zelf ook zijn kleding aan en hij liep daarna achter Elvira aan naar Nathan toe.

Leroy Fullbright

Ze stapte uit de jurk en ze ging mee in de zoen, daarna werd zijn hand gepakt en over haar lichaam bewogen. Hij ademde langzaam in en hij streelde haar zachtjes, het was onwennig voor hem, maar hij was blij dat ze gewoon liet zien wat ze wilde, hij wilde het wel leren. Misschien konden ze zo ook wel nieuwe dingen proberen en gaf het hem weer wat meer voldoening. Hij zoende haar weer zacht, terwijl hij door bleef gaan.

Koningin Esmeralda Fullbright

“Maakt het jezelf ook een beetje gelukkig?” Vroeg ze hem nu heel erg zachtjes en ze streelde even langs zijn wang. Hij zei nu plagend dat hij nog niet eens iets deed.
“Nee, je bent eindelijk weer een beetje jezelf en dat vind ik heel erg fijn, nu nog een beetje zelfvertrouwen opbouwen en je bent de perfecte man.” Glimlachte ze, het laatste zei ze wat plagend tegen hem. Ze drukte een kusje op zijn wang.



Elvira Solore

Ze pakte de hand van Nathan weer zachtjes vast en ging bij hem op het bed zitten, niet veel later kwam Stephen ook binnen en ze legde haar hoofd tegen hem aan met een verdrietige zucht, het was vreselijk om hem zo te zien, om niet met Nathan te kunnen praten of hem te kunnen zien… hij was altijd zo optimistisch en vrolijk, ze miste het vreselijk.


Lolita Fullbright

Hij streelde haar zachtjes en ze kreunde zacht door wat hij deed. Haar ogen sloot ze genietend en ze trok hem met haar mee naar het bed en ze ging op haar rug liggen.
“Wil je me daar zoenen?” Vroeg ze hem nu met een zachte en lieve stem. Ze keek hem met een glimlachje aan en haar ogen twinkelden wat.

Koning Jay Fullbright

'Ja, het gaat beter als ik zie dat ik jou gelukkig maak, dat doet mij echt goed,' fluisterde hij. Hij was eindelijk weer een beetje zichzelf, dat liet hem glimlachen. Ze was zo lief voor hem. Hij zoende haar nu weer zacht en daarna ging hij wat meer rechtop zitten. 'Het voelt wel raar allemaal,' gaf hij toe. 'Het is heel dubbel, ik wil je heel graag op deze manier laten zien dat ik veel om je geef, maar aan de andere kant... ik weet het niet... aan de andere kant is er dat donkere gevoel waardoor ik liever niets doe,' fluisterde hij.

Koning Stephen Lahero

Hij kwam dichterbij en hij pakte Elvira vast. 'Hij is aan het vechten, Elvira. Hij vecht voor zijn leven nu en daarom heeft hij zo veel rust nodig. Dit is waarschijnlijk de enige manier voor zijn lichaam om dit aan te kunnen. Het hoeft geen slecht teken te zijn, het kan best goed komen.' zei hij tegen haar. Hij streek langs haar gezicht en daarna drukte hij heel kort zijn lippen op die van haar. 'Jij kan bij hem blijven, dan ga ik gewoon werken,' fluisterde hij.

Leroy Fullbright

Hij werd meegenomen naar het bed en ze ging op haar rug liggen, door wat ze vroeg glimlachte hij zwakjes. Het was nog steeds wat raar allemaal, maar hij wilde het wel doen. Ietwat aarzelend liet hij zijn handen over haar lichaam glijden, maar daarna deed hij wel wat ze wilde. Het was aan het begin nog wat onwennig en hij hoopte dat hij het een beetje goed deed, maar daarna ging het al wat beter.

Koningin Esmeralda Fullbright

Het ging inderdaad beter als hij zag dat hij haar gelukkig maakte, hierdoor glimlachte ze naar hem. “Gelukkig, daar ben ik blij om.” Zei ze zachtjes tegen hem. Hij zoende haar weer eventjes en daarna ging hij rechtop zitten, ze legde nu haar hoofd in zijn schoot en ze keek naar zijn gezicht met een glimlachje. Haar vingers strekte ze uit en streek langs zijn gezicht heen. Hij gaf aan dat het heel dubbel was, dat hij heel graag wilde laten zien dat hij veel om haar gaf maar aan de andere kant was er een donker gevoel waardoor hij liever niets deed.
“Lieve Jay, geef daar alsjeblieft niet aan toe… dat donkere gevoel…. Dat is niet goed.” Fluisterde ze zacht.



Elvira Solore

Stephen pakte haar vast en zei dat Nathan aan het vechten was voor zijn leven en waarschijnlijk was dit de enige manier dat zijn lichaam het aan zou kunnen. Het hoefde geen slecht teken te zijn. “Ik hoop het echt zo erg… ik vind het zo afschuwelijk om hem zo te zien…” Sprak ze zachtjes tegen hem. Stephen gaf aan dat zij kon blijven, maar dat hij ging werken.
“Oh nee, echt niet. Jij blijft voorlopig maar even hier, ik ga werken.” Sprak ze nu doordringend en ze glimlachte wat door de zoen.


Lolita Fullbright

Hij glimlachte zwak naar haar, eerst dacht ze dat hij het niet wilde doen, maar daarna voelde ze het toch en ze kreunde zachtjes hierdoor. Het was zo onwijs lang geleden dat iemand dit ooit bij haar had gedaan… Haar handen gleden door zijn haren heen en ze sloot haar ogen om ultiem te genieten van hem.

Koning Jay Fullbright

Ze zei dat hij er niet aan toe moest geven, aan het donkere gevoel. Het was niet goed. 'Ik weet dat het niet goed is,' fluisterde hij. Dat was ook het enige dat hij zei. Dat hij bijna in het gevoel gezogen werd sprak hij niet uit. Nu ging het wel, maar als hij verdrietig of kwaad was, leek het zoveel sterker te zijn en lokte het hem, dan kon hij zichzelf er bijna niet van weerhouden. Hij wist dat hij niet toe mocht geven, maar het voelde zo dwingend.

Koning Stephen Lahero

Ze hoopte het heel erg, ze vond het afschuwelijk om hem zo te zien. 'Ik ook,' fluisterde hij. Hij vond het zelf ook heel erg. Ze wilde ook duidelijk niet dat hij ging werken, hij moest hier blijven, ze ging zelf werken. Hij glimlachte door haar doordringende woorden. 'Je hebt wel lef om zo tegen de koning te praten,' plaagde hij haar nu. Hij streek langs haar wang en hij bleef naar haar kijken.'We kunnen ook allebei hier blijven. Het werk loopt niet weg.... het is voor ons ook goed,' fluisterde hij nu.

Leroy Fullbright

Hij wist wel waarom hij dit nooit gedaan had, het maakte hem helemaal gek, hij voelde dat dit hem enorm naar meer liet verlangen, maar het gaf hem zelf niets van voldoening. Hij vond het aan de andere kant wel heel erg fijn om te merken dat Lolita dit zo heerlijk vond, dat maakte een hoop goed. Ze streelde door zijn haren heen en hij bleef gewoon doorgaan. Doordat ze het net al gedaan hadden kon hij zich redelijk goed inhouden.

Koningin Esmeralda Fullbright

“Anders stuur ik je gewoon weer naar mijn moeder toe.” Plaagde ze hem nu en ze kneep even wat plagend in zijn neus. “Het komt goed, hoe beter het elke keer gaat, hoe minder je er last van krijgt.” Glimlachte ze hem toe.
“Ga maar even trainen anders, je hebt vast veel meer energie over dan ik.” Grijnsde ze hem nu toe. Ze sloot haar ogen weer eventjes, ze vond het heerlijk om dichtbij hem te zijn.



Elvira Solore

Hij vond het net zo afschuwelijk en daarna plaagde hij haar dat ze lef had. “Ik heb al het lef van de wereld.” Plaagde ze hem eventjes. Hij streek langs haar wang en fluisterde dat ze ook beide konden blijven, het werk liep niet weg. Ze knikte hierdoor. “Ja, dat lijkt me wel een fijn idee.” Fluisterde ze nu met een knikje.
“Hoe veel dagen ligt hij nu al niet zo eigenlijk? Is er geen maximum daaraan?” Vroeg ze bezorgd aan hem.


Lolita Fullbright

Ze kreunde steeds dieper en drukte haar lichaam heftig tegen Leroy aan. Ze vond het heerlijk en niet zo heel erg veel later bereikte ze haar hoogtepunt en ging ze languit op het bed liggen. “Ah, dit was echt super lekker… dankjewel Leroy… je deed het zo heerlijk.” Fluisterde ze zacht tegen hem. Ze trok hem nu tegen haar aan.

Koning Stephen Lahero

'Ja, nu opeens begin je praatjes te krijgen hé...' zei hij grijnzend tegen haar. Ze knikte na zijn idee en ze gaf duidelijk aan dat ze het fijn vond. Hij ging op een stoel zitten en hij trok Elvira bij hem op schoot, hij sloeg zijn armen om haar heen. Door haar vraag keek hij even naar Nathan. 'Ik weet het niet... hoe bedoel je dat? Hij ligt hier een paar dagen, ik weet niet meer precies hoe lang...' zei hij. HIj moest toegeven dat de dagen voor hem nogal door elkaar liepen, hij wist niet echt hoe lang het nou al duurde. Hij wist niet meer wanneer ze Nathan naar binnen gebracht hadden.

Leroy Fullbright

Zodra ze haar hoogtepunt bereikt had werd hij naar haar toe getrokken en ze zei dat het super lekker was, hij had het dus blijkbaar goed gedaan. Hij glimlachte daardoor ook, al voelde hij heel duidelijk hoe gespannen hij hierdoor was. Het ging wel, maar het was niet echt een fijn gevoel. 'Ik ben blij dat ik het goed deed.' zei hij eerlijk. Het was allemaal nieuw en onwennig, dan was het toch fijn om te merken dat het wel lukte.

Elvira Solore

Ze grinnikte zachtjes door Stephen die haar grijnzend zei dat ze nu opeens praatjes kreeg. Hij trok haar op zijn schoot en ze legde haar hoofd tegen hem aan.
"Ik bedoel... na een bepaald aantal dagen lijkt het me dat hij gewoon meer dood is dan levend..." Sprak ze met een licht trillende stem tegen Stephen en ze keek even op naar zijn gezicht. Ze zuchtte eventjes, het viel haar echt heel erg zwaar.


Lolita Fullbright

Hij gaf eerlijk aan dat hij blij was dat hij het goed deed. Ze glimlachte naar hem en merkte toch dat hij wat gespannen was, ze hield haar hoofd schuin en keek hem aan. "Wat is er, Leroy? Vond je het niet leuk om te doen?" Wilde ze zachtjes van hem weten. Haar stem klonk lichtelijk bezorgd.

Koning Stephen Lahero

Hij streek langzaam met zijn vingertoppen over haar rug heen toen ze haar hoofd tegen hem aanlegde. Ze bedoelde dat het haar leek dat hij na een aantal dagen meer dood dan levend was. 'Ik heb daar over nagedacht... ik wil heel erg graag een poging doen om te kijken hoe het er binnen in zijn lichaam uit ziet... of ik misschien iets kan herstellen,' zei hij zacht. Hij wist dat hij daar niet echt geweldig in was en dat hij heel weinig energie had, maar hij wilde het heel graag proberen. 'Ik weet hoe veel ik kan hebben en ik denk dat ik hem kan helpen,' zei hij duidelijk tegen haar.

Leroy Fullbright

'Jawel... dat vond ik zeker wel...' zei hij zacht tegen haar. Hij kon ook niet echt verklaren waar dit gevoel nou eigenlijk vandaan kwam. 'Het is gewoon... ik word er onrustig van... ik weet niet zo goed hoe ik het je moet vertellen, maar het is een wat gespannen en onrustig gevoel, ik vond het wel fijn,' zei hij zacht. Hij was hierin misschien nog wel een beetje onzeker, maar dat was niet echt het probleem.

Elvira Solore

Ze vond het fijn dat hij over haar rug streelde en ze sloot haar ogen even hierdoor. Stephen gaf aan dat hij er ook over na had gedacht en hij wilde zien hoe het er van binnen uitzag bij Nathan en hij wilde hem misschien herstellen.
"Echt waar? Oh ik hoop dat het lukt... Ik ben je echt onwijs dankbaar." Sprak ze tegen hem en ze drukte haar lippen op die van hem. Daarna keek ze hem doordringend aan. "Wacht eens even... is dat wel zo verstandig? Red je dat wel?" Vroeg ze hem nu bezorgd.
"Misschien moeten we Fay halen?"


Lolita Fullbright

Hij vond het zeker wel leuk om te doen en hierdoor haalde ze opgelucht adem. Hij werd er alleen onrustig van, hij wist niet hoe hij het moest vertellen, maar het was een gespannen en onrustig gevoel. Hierdoor knikte ze een beetje.
"Kunnen we het anders rustig doen? Of heb je meer behoefte aan dat heftige?" Vroeg ze hem zachtjes.

Koning Stephen Lahero

Ze was hem onwijs dankbaar en ze hoopte dat het lukte, daarna drukte ze haar lippen op die van hem. Hij pakte haar vast en hij wilde haar eigenlijk net echt zoenen toen ze vroeg of het wel zo verstandig was, of hij het wel zou redden. 'Ik weet waar de grens ligt, het duurt te lang als Fay nu nog moet komen...' zei hij zacht tegen haar. 'Ik kan het echt, ik beloof het je, Elvira... ik zal ophouden als ik voel dat ik het niet kan hebben en dan halen we Fay alsnog, oké?' vroeg hij zacht.

Leroy Fullbright

Ze knikte en vroeg of ze het rustig konden doen, of dat hij meer behoefte had aan het heftige. 'Dat weet ik eigenlijk niet eens,' zei hij zacht. 'Misschien kunnen we beter even wachten tot het iets meer wegzakt,' zei hij. Hij wilde het risico niet nemen dat hij opeens helemaal door het lint zou gaan omdat het toch te heftig was.

Elvira Solore

Hij pakte haar vast en gaf aan dat hij wist waar de grens lag en duurde het te lang voor Fay er zou zijn. Hij kon het echt, hij beloofde het haar.
"Oké, is goed... wees alsjeblieft voorzichtig." Sprak ze hem nu zachtjes toe en ze streelde even langs zijn wang. "Dankjewel, Stephen..." Fluisterde ze zachtjes.


Lolita Fullbright

Hij wist niet eens of ze het rustig konden doen en misschien was het beter om te wachten tot het zou wegzakken. Ze beet even zachtjes op haar lip. "Wordt het daar niet erger van? Ik weet het niet zo goed, Leroy, denk je dat wachten echt het beste is?" Vroeg ze hem fluisterend.

Koning Stephen Lahero

'Ik doe het graag voor je.' Fluisterde hij. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar zacht, daarna draaide hij zich naar Nathan toe. Hij legde zijn hand op de borstkas van Nathan neer en hij probeerde alles in zijn lichaam te voelen, maar er was zo verschrikkelijk veel beschadigd dat het niet mee viel. Het was best lastig. Hij vond een paar hele flinke wonden in zijn lichaam en hij herstelde zo veel mogelijk. Hij voelde zijn energie helemaal verdwijnen en hij werd nog veel kouder dan hij normaal was. Hij gaf Nathan ook nog eens al zijn energie en zodra hij klaar was steunde hij aan het bed hij ademde diep in en hij wilde opkijken hoe het met Nathan ging, toen die overeind schoot. Nathan keek hem aan met een blik die Stephen nooit eerder gezien had. Zonder dat hij het echt door had greep Nathan het zwaard van Stephen vast. Hij zag heel kort het metaal glimmen in de lucht en daarna boorde het ding zich heel hard in zijn borstkas. Hij staarde een seconde vol ongeloof naar Nathan voor hij door zijn benen zakte.

Leroy Fullbright

'Ik hoef geen uur te wachten, gewoon een paar minuten, zodat ik het gevoel een beetje een plekje kan geven, dan weet ik wat het is.' Zei hij tegen haar. Hij wilde niet dat het opeens iets heel ergs zou zijn.'Ik red het wel en we kunnen zo nog veel meer doen, maar ik moet het heel even tot mij door laten dringen..' Fluisterde hij

Elvira Solore

Hij deed het graag voor haar en ze werd zachtjes gezoend. Het was heerlijk eigenlijk en ze leunde wat tegen hem aan. Daarna ging hij met Nathan bezig, ze keek geïnteresseerd toe hoe hij dit deed en daardoor had ze niet door wat Nathan deed. Het zwaard doorboorde Stephen en ze gilde even. Ze staarde even vol verbazing naar Stephen die het zwaard in zijn borstkas had. Wat moest ze doen? Hij ging dood... Nathan had hem precies goed geraakt. Ze trilde helemaal en bleef vol ongeloof staren. Toen ineens was Fay daar. Ze ving Stephen op, rukte het zwaard uit zijn borst en genas de wond in een heel snel tempo. Ze hield daarna Stephen stevig in haar armen, hopend dat ze op tijd was, dat hij nog niet dood was....
Elvira's blik ging naar Nathan en ze kwam wat dichter bij hem. "Nathan, hoe gaat het?" Vroeg ze doordringend.


Lolita Fullbright

Hij moest gewoon een paar minuten wachten, zodat hij wist wat het gevoel was. Hierdoor knikte ze eventjes. Ze ging weer liggen en wachtte heel rustig af. Hij gaf nog aan dat hij het wel redde, ze konden nog zoveel meer doen. Ze glimlachte hierdoor eventjes.
"Het komt vast wel goed." Sprak ze zachtjes.

Koning Stephen Lahero

Hij had maar half door wat er eigenlijk gebeuren. Hij opende wat wazig zijn ogen en hij keek in het gezicht van Fay. Was hij bewusteloos of gebeurde dit echt? Hij wist het duidelijk niet goed en hij staarde verward om zich heen. Nathan was doodstil. Hij reageerde niet op Elvira, niet op Fay, helemaal niets. Toen Stephen hem aankeek, keek Nathan dreigend naar hem. Daardoor keek Stephen weg, hij voelde zich veel te zwak, hij stond helemaal te wankelen.

Leroy Fullbright

Hij keek haar met een glimlach op zijn gezicht aan en daarna zoende hij haar zachtjes. Hij liet zijn handen langzaam over haar lichaam glijden. Zijn vingers trilden wel, maar hij voelde zich redelijk rustig. Hij zoende haar nu in haar hals en daarna keek hij haar weer aan. 'Ik denk dat het wel rustig kan...' Fluisterde hij nu. Hij wist het niet zeker, maar hij voelde zich wel redelijk rustig nu. Het was ietsje verwarrend, maar hij dacht dat dit wel te doen was.