De Middeleeuwen

Koningin Elissa Beaufort

De vrouw bekeek de paarden uitgebreid en zei uiteindelijk dat ze er heel goed uitzagen. "Hartelijk dank. Het is zeker mijn grootste passie." Sprak ze over haar paarden. Even zag ze de glimlach van Brandon, dat deed haar goed. Ze wist dat ze goede paarden had en dat bewezen deze drie alleen al. Ze had de stalhulpen niet eens gevraagd om eerst de drie beste te pakken, nee dit waren gewoon de drie eerste in de stal. Ineens zei ze dat ze de rest niet hoefde te zien bewegen, Elissa fronste haar wenkbrauw. Waarom niet? Ze vroeg of Brandon ze allemaal nagelopen had en die gaf aan dat ze er allemaal gezond uitzagen, alle dieren binnen vond hij geschikt. Daarna kwam er iets waardoor ze kippenvel kreeg. Zijn broer had hun vader wijsgemaakt dat de paarden niet zo goed waren als iedereen dacht. Dit was haar eigen schuld, ze had Nicolas beledigd en nu kreeg ze daardoor op haar kop. Toch legde zijn moeder uit waardoor dat kwam. Hij was jaloers op Brandon, hij had liever zelf deze deal gesloten. Ergens voelde Elissa zich hierdoor wel lichtelijk beledigd. Niet alleen voor haar paarden, maar ook voor Brandon, hij had echt zijn best gedaan en de beste uitgezocht, zeker weten. Haar paarden werden door iedereen geprezen, kon zijn broer zijn vader zo ompraten? Ze besloot het beledigde gevoel weg te stoppen. Zijn moeder vond de paarden geweldig. Elissa glimlachte daardoor. Dat waren ze zeker. Ze twijfelde daar zelf geen moment aan. Ze wilde naar binnen gaan en het direct rondmaken. "Bedankt voor uw vertrouwen, ik kan u beloven dat ze stuk voor stuk goed zijn. Ik verkoop geen paarden die ik niet vertrouw of die mankementen hebben." Sprak Elissa nu. "Laten we binnen alles rondmaken." Knikte ze nu. Ze liep ze weer voor in de richting van haar werkkamer.

Prins Brandon Lamoyne

Hij was een klein beetje van zijn stuk gebracht doordat zijn moeder hem vertelde wat Nicolas gedaan had. Daar baalde hij toch wel flink van. Hij had niet verwacht dat zijn broer dit achter zijn rug om zou doen. Echt niet. Hij wist dat Nicolas de laten jaren steeds extremer werd, maar dit had hij niet verwacht. Hij wist heel goed hoe verschrikkelijk teleurgesteld hij zou zijn als hij te horen had gekregen dat zijn moeder niet zou komen omdat het de reis die waard was. Dat had hem waarschijnlijk echt flink geraakt en het was geweest wat Nicolas had willen veroorzaken. Hij hoorde Elissa zeggen dat ze zijn moeder bedankte voor het vertrouwen, dat ze beloofde dat ze goed waren, want ze verkocht geen paarden met mankementen of die ze niet vertrouwde. Daarna ging ze hun voor naar de werkkamer. Brandon bleef nu stil, hij baalde er echt een beetje van.

Koningin Elissa Beaufort

Ze ging ze voor de werkkamer in en op tafel stond een karaf met de rode wijn uit haar eigen wijngaarden. "Gaat u zitten. Lust u een glaasje wijn uit onze eigen wijngaard?" Sprak ze vriendelijk. Ze liet een bediende drie glazen inschenken en liep naar haar bureau om het papierwerk van de paarden erbij te pakken. Ze liep langs Brandon en keek hem even doordringend en liefdevol aan. Hij had het goed gedaan, hij kon op zichzelf vertrouwen. Wat zijn broer had gedaan, was een steek onder water geweest. Ze wilde zeggen dat ze trots op hem was, maar ze zweeg. Hopelijk zei haar blik genoeg. Ze had al een stapel gemaakt van alle paarden. Ze nam de nette stapel met eigendomspapieren mee naar de tafel en legde die neer.

Prins Brandon Lamoyne

Ze liepen naar de werkkamer toe en zijn moeder ging naast hem zitten, Elissa vroeg nu of ze een glaasje wijn uit hun eigen wijngaard wilde. Hij zag aan haar blik dat het zijn moeder enthousiast maakte. 'Ja, dat lijkt mij heerlijk, dat probeer ik heel graag uit.' sprak ze. Brandon glimlachte nu weer een beetje. Elissa liep langs hem en ze keek hem kort doordringend en liefdevol aan. Dat deed hem echt goed. Ze betekende zo gigantisch veel voor hem. Hij vond het zo fijn om te zien dat ze blij met hem was. Ze pakte de stapel met papieren en ze legde die mee naar de tafel. Zijn moeder nam eerst een slokje van de wijn, om die uit te proberen. 'Hm, dat smaakt geweldig, Elissa. Het is dat ik hier alleen ben om paarden te kopen.' zei ze glimlachend. Ze zette het glas aan de kant en daarna pakte ze meteen de papieren erbij. Ze bladerde er heel snel doorheen, het was duidelijk dat ze dit vaker deed. Ze wist precies wat ze deed. 'Oké, hier is de deal. Ik wil alle paarden die Brandon heeft uitgekozen kopen voor jouw vraagprijs. Dan wil ik graag afspreken dat we volgend jaar alle tweejarigen die gezond zijn bij voorbaat vast willen reserveren.' zei ze nu. Hij staarde haar daardoor eventjes aan. 'En dan zou ik als jij daar voor open staat tijdens het dekseizoen graag een aantal van mijn merries hier neer willen zetten om te laten denken door Aswan. Deze veulens zullen voor privégebruik zijn.' zei ze nu. Hij staarde even naar Elissa, hij wist niet of ze daar wel voor open stond.

Koningin Elissa Beaufort

De vrouw reageerde enthousiast op haar voorstel van de wijn en ze knikte. "We houden hier van verse en lekkere dingen." Zei ze met een grijns. De vrouw werd een glas wijn aangegeven door een bediende en die vertelde haar wat meer over de wijn. Daarna nam de bediende afstand. Zodra ze de papieren op tafel legde, zei de vrouw dat het geweldig smaakte. Het was dat ze hier alleen was om paarden om paarden te kopen. "Ik kan er altijd als cadeau een paar flessen bij doen." Zei ze met een glimlach. Ze ging tegenover de vrouw zitten en zag hoe ze door de papieren bladerde. Ze had duidelijk al nagedacht over een deal en begon te praten. Ze wilde alle paarden die Brandon uitgekozen had kopen voor haar vraagprijs. Dan wilde ze wel graag afspreken dat ze volgend jaar alle tweejarigen die gezond waren bij voorbaat al reserveren en ze wilde tijdens het dekseizoen een aantal van haar merries hier neerzetten om te laten dekken door Aswan. Elissa dacht even na en bekeek de vrouw. "Ik sta ervoor open om hier een aantal van jullie merries te laten stallen om door Aswan te laten dekken, maar niet meer dan vier. Er zitten al een aantal goede nakomelingen tussen de tweejarigen van Aswan." Vertelde ze de vrouw. "Ik kan er niet mee akkoord gaan om volgend jaar alle gezonde tweejarige door jullie te laten reserveren. Bovendien zitten er veel veulens tussen die ik speciaal voor mijn eigen koninkrijk heb gefokt. Die zijn kleiner en wendbaarder. Ik kan wel voor volgend jaar alle gezonde tweejarigen die ik voor de verkoop selecteer reserveren voor jullie, maar uiteraard alleen voor de juiste prijs." Vertelde ze helder en nuchter. Elissa wist zelf ook wel goed wat ze wilde en ze had al gemerkt hoe Nicolas was, ze wilde niet graag in een conflict met ze terecht komen. Bovendien moest ze ook nog meer bespreken over de functie van Brandon. "Er is nog iets wat ik wil bespreken." Sprak ze dan ook maar meteen. Misschien veranderde haar voorstel wel wat aan de deal.

Prins Brandon Lamoyne

Elissa gaf aan dat ze altijd als cadeau een paar flessen wijn er bij kon doen, waardoor zijn moeder naar haar glimlachte. 'Dat zou bijzonder attent zijn.' zei ze. Ze waardeerde het gebaar duidelijk. Toen zijn moeder voorstelde hoe ze het wilde afspreken ging Elissa daar niet direct in mee. Ze dacht er goed over na en ze zei dat ze er voor open stond om een paar van hun merries hier neer te zetten, maar niet meer dan vier. Er zaten al een paar goede nakomelingen tussen de tweejarigen. Ook ging ze niet akkoord met het voorstel om voor volgend jaar de paarden te reserveren en ze motiveerde waarom dat niet zo was. Hij zag zijn moeder knikken. Ze leek alleen maar te kunnen waarderen dat Elissa niet overal blind in mee ging, maar hier een heel duidelijk idee over had. Hij wist dat het zijn moeder aansprak. 'Oké, dat begrijp ik. Uiteraard alleen voor de juiste prijs. Je hebt hier ontzettend goede dieren staan en ik twijfel er niet aan dat de prijs daar ook correct zal zijn.' zei ze tegen Elissa. Toen Elissa opeens zei dat er nog iets was wat ze wilde bespreken, keek hij op naar haar. Zijn moeder was duidelijk ook nieuwsgierig. 'Geen probleem, ik ben hier nu toch.' zei ze meteen.

Koningin Elissa Beaufort

De vrouw glimlachte toen ze wat flessen wijn aanbood en vond het bijzonder attent. Elissa glimlachte weer naar haar terug. Ze gaf wel vaker dit soort dingen cadeau om dan vervolgens te ontdekken dat de mensen bij haar terugkwamen voor meer omdat haar producten zo goed waren. "Dat doe ik graag." Zei ze daarom ook. Doordat ze wat weerstand bood tegenover de vrouw, was ze even bang dat ze overrompeld zou worden, door iets wat haar man zou hebben gezegd en wat hij geëist zou hebben, toch leek het tegendeel waar te zijn. Daardoor ontspande ze wat. De vrouw wilde echt een duidelijke deal maken, dat was prettig. Ze gaf aan dat ze het begreep en dat het echt voor de juiste prijs zou zijn. Ze had hier goede dieren staan en ze twijfelde er niet aan dat de prijs dan ook correct was. Elissa knikte. "Ik vraag echt een eerlijke prijs die ik van iedereen zou vragen." Zei ze. Eerlijkheid en transparantie was voor haar erg belangrijk. Wanneer ze aangaf nog wat te willen bespreken, wekte dat de nieuwsgierigheid van de vrouw op.
"Ik ben al een tijdje op zoek naar de juiste consultant voor mijn koninkrijk." Begon ze. "De eigenschappen die ik daarvoor zoek in iemand zijn nogal zeldzaam. Eerlijkheid, vriendelijkheid, betrouwbaar, intelligent en iemand met een goed strategisch oog dat niet alleen inzetbaar is voor veldslagen, maar ook in andere werkgebieden." Vertelde ze rustig. "Ik zou graag willen dat Brandon mijn consultant word. Hij bezit alle kwaliteiten die ik zoek. Daarbij heeft hij ook nogal indruk gemaakt op de dag dat ik hem heb leren kennen. Zonder aarzelen kwam hij op voor één van mijn dienstmeisjes die belaagd werd door een nogal vervelende prins." Ze deed haar best om niet al te trots op hem te klinken, maar misschien klonk het wel door in haar stem dat ze op Brandon gesteld was. "Ik wilde graag met u en met Brandon zelf bespreken of dit mogelijk is." Vertelde ze. "Mijn raadsheren hebben toegegeven dat hij een goede aanvulling zou zijn." Zei ze en ze keek daarbij even naar Brandon, zodat hij wist dat het idee al goedgekeurd was.

Prins Brandon Lamoyne

Het was duidelijk dat zijn moeder haar echt wel waardeerde, ook de manier waarop Elissa zakendeed. Dat vond hij fijn om te merken. Hij was heel blij dat dit wel goed leek te lopen, niet zoals met Nicolas. Hij vond het ook toch wel iets belangrijker dat zijn moeder haar aardig vond, want Nicolas zou hoe dan ook altijd vervelend doen. Toen Elissa had aangegeven dat ze nog iets wilde bespreken had ze duidelijk hun aandacht. Ze gaf aan dat ze al een tijdje opzoek was naar de juiste consultant, de eigenschappen die ze zocht waren zeldzaam. Ze noemde op wat ze zocht en hij zag zijn moeder langzaam knikken. Toen ze aangaf dat ze hem graag hier wilde houden als consultant hield hij haar goed in de gaten. Ze leek niet compleet verbaasd te zijn, alsof ze ergens al verwacht had dat er zoiets zou komen, of hij verbeelde zich dat compleet. Dat kon ook nog. Ze vertelde nu dat hij indruk had gemaakt op de eerste dag en ze legde de situatie met het dienstmeisje uit. Zijn moeder knikte langzaam en keek daarna opzij naar hem. Elissa gaf ook aan dat haar raadsheren hadden aangegeven dat hij een goede aanvulling zou zijn, wat voor Brandon goed nieuws was. Zijn. moeder bleef naar hem kijken. 'Ik heb altijd de hoop gehad dat jij de mogelijkheid zou krijgen om jezelf meer te ontwikkelen en ik weet dat je tot grootse dingen in staat bent als je de kans krijgt. Daarom vind ik dat dit een goede stap voor je is.' zei ze nu. 'En Elissa lijkt mij de perfecte koningin om bij aan het werk te gaan.' voegde ze er nog even aan toe. Brandon staarde zijn moeder aan, heel blij dat ze er zo over dacht. 'Het zal goed voor je zijn om wat meer de kans te krijgen zonder overschaduwd te worden door Nicolas of je vader. Ik gun het je van harte.' zei ze zachtjes. 'Maar helaas ben ik niet de enige die hier akkoord op moet geven.' voegde ze er wel meteen aan toe. 'Ik denk niet dat je vader er veel problemen mee heeft, maar hij zou het liefste hebben dat hij Elissa zou kunnen ontmoeten om te zien waar je terecht komt. Helaas doet hij dat soort bezoeken zelden zelf en zal hij Nicolas sturen om het te beoordelen.' legde ze uit. 'Moeder, je weet hoe hij is... hij gaat alleen maar vervelend doen.' zei Brandon nu zachtjes, omdat hij wist dat Nicolas alles ging doen om hem dwars te zitten. Ze pakte nu kort zijn hand vast. 'Ik zal met je vader praten, ik zal mijn uiterste best voor je doen.' zei ze zacht.

Koningin Elissa Beaufort

Ze hield de vrouw tegenover haar in de gaten en ze zag duidelijk dat het een lieve moeder was, dat ze het beste voor had met haar zoon, dat stelde haar toch wel weer gerust. Ze had ook gehoopt dat hij zich meer kon ontwikkelen en ze wist dat hij tot grootse dingen in staat was als hij de kans kreeg, daarom vond ze dit een goede stap. Elissa kon het alleen maar met haar eens zijn. Ze leek ook de perfecte koningin om bij aan het werk te gaan en daarvoor knikte ze even dankbaar naar de vrouw. Ze gunde het haar zoon duidelijk van harte. Er ging alleen nog een maar komen, Elissa voelde het, het was niet zo makkelijk. Dat bleek maar weer. Ze gaf aan dat ze hier niet als enige akkoord op kon geven. Nee, dat had ze wel begrepen uit Brandons verhaal. De vrouw werd ook overschaduwd. Ze dacht niet dat zijn vader er veel problemen mee zou hebben, maar hij wilde haar wel ontmoeten om te zien waar Brandon terecht zou komen. Dat soort bezoeken deed hij alleen zelden zelf en hij zou Nicolas sturen om het te beoordelen. Haar maag draaide daardoor om. Nee, hem kon ze hier echt niet hebben. Brandon ging er zacht tegen in en gaf aan dat zijn broer alleen maar vervelend zou doen. Zijn moeder wilde duidelijk zijn best voor hem doen, dat vond ze wel heel erg lief. Ze schraapte even haar keel. "Is het een idee om een bezoek te brengen aan jullie koninkrijk? Het staat nog op mijn lijst om uw man formeel te ontmoeten." Zei ze nu. Ze had een lijst gemaakt met koningen die ze wilde ontmoeten na de dood van haar ouders, maar sommige was ze nog steeds niet aan toe gekomen. Ze wilde echt niet dat de broer van Brandon hier zou komen om de sfeer te verzieken. Dat vond ze het helemaal niet waard. Ze wist niet of ze de vrouw moest vertellen dat ze haar andere zoon al een keer gesproken had en dat het haar niet bevallen was. Misschien was het maar beter om daarover te zwijgen.

Prins Brandon Lamoyne

Hij baalde hier echt van, als Nicolas hier kwam zou hij alles gaan verzieken. Hij zou zich als een klootzak gedragen en hij zou sowieso tegen zijn vader zeggen dat het geen goed idee was als Brandon hier zou gaan werken. Hij zou hem overtuigen dat het veel beter was als hij thuis was, zodat hij zich daar met het leger bezig kon houden. Hij wilde dat niet meer. Hij wilde veel meer dan dat, hij wilde veel meer dan pion zijn die gebruikt kon worden tijdens oorlog. Hij wilde bij Elissa zijn. Zijn moeder leek ook wel in te zien dat het geen goed idee was om Nicolas hier te laten komen, maar ze had geen onbeperkte invloed, dat wist hij ook. Ze deed haar best, maar ze kon niet alles bepalen. Zeker niet dit soort dingen. Elissa vroeg nu of het een idee was om een bezoek te brengen aan hun koninkrijk, het stond nog op haar lijst om zijn vader formeel te ontmoeten. Hij zag zijn moeder kort nadenken, maar uiteindelijk knikken. 'Als je een nachtje of twee bij ons zou willen verblijven denk ik dat mijn man dat ontzettend fijn zal vinden en dan zal hij het niet nodig vinden om Nicolas hier naar toe te sturen, verwacht ik.' zei zijn moeder na even nagedacht te hebben. 'Ik was van plan hem straks een brief te sturen over de aankoop van de paarden en een update daar over, ik kan hem direct jouw voorstel voorleggen, als je dat op korte termijn zou willen.' zei zijn moeder nu. 'Als je hier te lang mee wacht bestaat de kans dat hij zich afvraagt waarom je zo lang weg bent en dan zal hij je terughalen, het is beter om hem zo snel mogelijk te laten weten wat jullie plannen zijn en hem een bezoek te brengen, zodat het rond is.' adviseerde zijn moeder. Hij keek daardoor kort naar Elissa. Hij wilde dit eerst met haar overleggen, maar hij zag ook wel in dat het nu niet ging, niet waar zijn moeder bij was. 'Is het oké als we dit eerst samen nog overleggen en we er morgen op terug komen?' vroeg Brandon nu, aan zowel Elissa als zijn moeder. Zijn moeder knikte langzaam. 'Een dag extra maakt niet uit, ik ben hier nu toch, hij zal nu geen drastische stappen ondernemen.' zei Eleanor al. Daardoor keek Brandon ook even naar Elissa. Misschien had ze het liever zo snel mogelijk rond, dat kon ook.

Koningin Elissa Beaufort

Er werd geknikt door haar voorstel. Gelukkig, dat zou al heel veel beter zijn. Ze wilde Nicolas echt niet hier hebben. Ze had zoveel geheimen en dingen die niet aan het licht mochten komen, dan kon ze beter daarnaartoe gaan dan hem hier halen. Dat wist ze zeker. De vrouw stelde voor of ze een nachtje of twee bij hun wilden verblijven, dat zou haar man fijn vinden en dan zou hij het niet nodig vinden om Nicolas hier naartoe te sturen. Elissa knikte daardoor even. Dat was een veel beter plan. Ze was van plan om straks een brief te sturen over de aankoop van de paarden en een update. Ze kon dan direct haar voorstel overleggen als ze het op korte termijn zou willen. Als ze hier te lang mee zou wachten dan bestond de kans dat hij zich ging afvragen waarom Brandon zo lang weg was en zou hij hem terughalen. Het was beter om het zo snel mogelijk te laten weten, zodat het rond was. Ze zag hoe Brandon even naar haar keek. Ze kon zo snel die beslissing niet maken, ze moest haar afspraken verzetten en afzeggen, daar had ze even de tijd voor nodig. Brandon stelde voor om eerst samen te overleggen en er morgen op terug te komen. Zijn moeder knikte daardoor langzaam. Een dag extra maakte niet uit. Ze was hier nu toch en hij zou nu geen drastische stappen ondernemen. Elissa keek weer naar Brandon en nam even de tijd om na te denken. "Ik moet even kijken naar de afspraken die ik heb staan. Als ik vanavond nog even de tijd mag krijgen om er verder over na te denken en de tijd om alles te verzetten en te regelen, dan zou ik deze week nog kunnen komen." Vertelde ze.

Prins Brandon Lamoyne

Elissa dacht even na over alles en gaf daarna aan dat ze moest kijken naar de afspraken die ze had staan, als ze vanavond nog even de tijd mocht krijgen om er verder over na te denken en alles te verzetten en te regelen, zou ze deze week nog kunnen komen. 'Dat is perfect.' zei zijn moeder meteen. Brandon glimlachte daardoor. 'Nou, dan denk ik dat ik mijzelf maar even terug trek zodat ik mij nog wat kan opfrissen voor het eten.' zei Eleanor nu. Brandon knikte en kwam meteen overeind. 'Ik vind het zelf wel, Brandon. Er staan hele behulpzame wachters op de gang, die kunnen mij vast naar mijn kamer brengen, dat hoef jij niet te doen.' bedankte ze hem vriendelijk. Ze legde kort haar hand op zijn schouder. 'Dan zie ik jullie straks.' zei ze, om daarna de werkkamer uit te vertrekken. Hij staarde haar nog even na, om daarna naar Elissa te kijken.

Koningin Elissa Beaufort

Eleanor vond het perfect als ze deze week nog zou kunnen komen. Ze glimlachte de vrouw toe. Ze wilde zichzelf even terugtrekken en opfrissen voor het eten. "Natuurlijk." Knikte Elissa haar toe. Brandon kwam meteen overeind, maar ze gaf aan dat ze de weg zelf wel kon vinden en er stonden behulpzame wachters op de gang, die konden haar vast naar haar kamer brengen, dan hoefde hij het niet te doen. "Er staat inderdaad al iemand op u buiten te wachten om u naar uw kamer te brengen. Mocht er iets niet in orde zijn of mocht u wat nodig hebben, kunt u het ten alle tijden aan hem vragen." Knikte Elissa haar nu toe. "Tot straks bij het eten." Zei ze en ze kwam overeind wanneer de vrouw vertrok. Wanneer ze goed en wel weg was, ging haar blik naar Brandon. Hij keek ook naar haar. Ze kon het niet laten en liep op hem af en sloeg haar armen om hem heen en zoende hem zacht en liefdevol. Daar had ze al de hele dag naar uitgekeken. Nu waren ze eindelijk weer alleen.

Prins Brandon Lamoyne

Elissa keek ook zijn kant op toen zijn moeder weg was en ze kwam meteen naar hem toe. Ze sloeg haar armen om zijn lichaam heen en ze zoende hem zachtjes en liefdevol. Hij ging daar direct in mee. Ze hadden het de hele dag flink moeten verbergen, maar hij vond het zo fijn om op die manier met haar om te gaan, het voelde geweldig. Hij legde zijn hand in haar hals en hij bleef haar best wel een tijdje zoenen, om uiteindelijk toch de zoen te onderbreken en weer in haar ogen te staren. 'Dus, wat vind je er van? Van haar, van de afspraken?' vroeg hij nu aan haar, omdat hij heel erg benieuwd was.

Koningin Elissa Beaufort

Hij ging direct mee in haar zoen en bleef haar een tijdje zoenen, ze hield hem dicht tegen haar aan en genoot even van dit kleine moment dat ze samen hadden. Uiteindelijk keek hij haar aan in haar ogen. Hij vroeg wat ze ervan vond, van zijn moeder en van de afspraken. "Ze is echt heel erg aardig, ik had geen idee dat ze me zou waarderen, maar ik had het gevoel van wel. Ik ben zo blij dat ze jou wel gelooft en dat ze het begrijpt tussen jou en Nicolas. Dat stelt me een beetje gerust. Ik vond het best spannend allemaal." Gaf ze eerlijk toe. "Ik denk dat we zo goede afspraken hebben gemaakt. Ik zou het niet erg vinden om elk jaar een deel van mijn veulens aan jullie koninkrijk af te staan, maar niet allemaal. Dat wil ik echt niet." Zei ze zachtjes tegen hem en ze streek zachtjes langs zijn gezicht en langs zijn hals. "Ik ben blij om te horen dat ze je dit gunt, dat maakt me echt heel blij. Ik ben ook heel erg blij dat Nicolas hier niet langs hoef te komen, dat idee gaf me toch wel een beetje de kriebels." Ze wist dat ze heel veel in één keer aan hem vertelde, maar ze moest het allemaal even kwijt. "Nu nog al mijn afspraken verzetten en afzeggen en dan zal het wel lukken om overmorgen naar je vader toe te reizen." Knikte ze nu. "Oh, ik was zo zenuwachtig." Gaf ze eerlijk toe. "Maar wat vind jij, Brandon? Is het zo oké? Heb ik goede beslissingen gemaakt? Had ze wat door tussen ons?" Ze keek hem doordringend aan.

Prins Brandon Lamoyne

Ze zei dat ze zijn moeder echt heel erg aardig vond, ze had geen idee dat ze haar zou waarderen, maar ze had het gevoel van wel. 'Ze heeft zeker respect voor je, dat merkte ik duidelijk. Ze vindt dat je het goed doet.' zei hij meteen. Hij kende zijn moeder goed genoeg om dat duidelijk te kunnen zien. Ze gaf aan dat ze zo blij was dat ze hem geloofde en dat ze het begreep van Nicolas en hem, dat stelde haar gerust. Ze vond het best spannend allemaal. 'Ik ook.' gaf hij eerlijk toe. 'Maar ik geloofde ook wel dat dit goed zou gaan. Dit is het minst erge, denk ik. Ik begrijp dat je Nicolas niet hier wilt hebben, maar realiseer je dat het ook best intens gaat zijn als je naar ons komt.' zei hij zachtjes. Ze vertelde wat ze van de afspraken vond en hij knikte daardoor. 'Dat begrijp ik, ik snap dat je dat echt niet wilt, mijn moeder verwachtte dat denk ik ook niet. Waarschijnlijk was het meer om je zakelijk inzicht in te schatten, om te zien hoe je er mee omgaat.' zei hij zachtjes. 'Je hebt het goed gedaan, mijn moeder kan een keiharde onderhandelaar zijn, maar je hebt jezelf duidelijk bewezen. Ze mag je, ik kan het in haar ogen zien.' zei hij tegen haar. Ze streek langs zijn gezicht en zijn hals en hij pakte haar daardoor nog iets steviger vast. 'Ja, ik kreeg ook nogal de kriebels van het idee dat Nicolas zou komen, maar nu zal je hem alsnog moeten zien, bij ons thuis. Daar is hij misschien nog wel vervelender.' zei hij zachtjes. Ze gaf aan dat ze haar afspraken moest verzetten en afzeggen en dan moest het lukken om overmorgen naar zijn vader toe te reizen. Hij knikte daardoor. Hij had er nog niet echt veel zin in, maar het moest gedaan worden als hij hier wilde werken. Ze gaf eerlijk toe dat ze zo zenuwachtig was, waardoor hij grijnsde. 'Je deed het zo goed, het was totaal niet nodig.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze vroeg wat hij vond, of het oké was zo, of ze goede beslissingen had gemaakt en of ze wat door had tussen hun. 'Je hebt het goed gedaan, ik vond het fijn dat ze jou aardig vindt en ik vind het fijn dat jij haar aardig vindt, dat is belangrijk voor mij. Jouw beslissingen zijn altijd goed en ik denk niet dat ze iets doorheeft. Ik hoop het niet.' zei hij zachtjes tegen haar. 'Maar het persoonlijke gedeelte komt vanavond. Dit was de zakelijke kant van mijn moeder, ze zal waarschijnlijk meer persoonlijke dingen aan ons gaan vragen als we wat met haar gaan drinken vanavond. Dan zullen we waarschijnlijk nog meer moeten opletten.' zei hij zachtjes.

Koningin Elissa Beaufort

Hij merkte dat zijn moeder respect had voor haar, ze vond dat ze het goed deed. Elissa bloosde daardoor. "Die bevestiging voelt heel fijn." Gaf ze aan. Hij gaf eerlijk toe dat hij het ook allemaal spannend vond, maar hij geloofde dat het goed zou gaan. Dit was het minst erge, maar ze moest zich ook realiseren dat het best intens zou zijn als ze naar hen toe ging. "Dat begrijp ik, maar het risico lopen dat Nicolas hier mijn personeel ondervraagt en zo wat over ons te weten komt of op de een of andere manier iets over mijn geheim te weten zou komen, dat is mij veel te hoog. Dan ga ik liever naar jullie toe en het zal intens zijn, maar ik weet dat ik me daarbij beter voel." Vertelde ze eerlijk aan hem, dan wist hij ook waarom ze hiervoor gekozen had. Hij snapte dat ze het niet wilde met haar paarden, zijn moeder had dat waarschijnlijk ook niet eens verwacht, het was meer om haar zakelijke inzicht in te schatten, om te zien hoe ze ermee om zou gaan. Ze had het goed gedaan. Zijn moeder kon een keiharde onderhandelaar zijn en ze had zichzelf bewezen vond hij. Ze haalde diep adem en knikte even. "Fijn." Zei ze met een glimlach. Ze voelde hoe hij haar nog wat steviger vast pakte en dacht dat Nicolas bij hen thuis misschien nog wel vervelender was. "Hoe kan ik het beste met hem omgaan?" Vroeg ze toch wat onzeker aan Brandon.
Wanneer ze aangaf dat ze zenuwachtig was, zei hij dat ze het goed deed, het was niet nodig. Ze keek hem even dankbaar aan. Hij vond echt dat ze het goed gedaan had en hij vond het fijn dat de twee vrouwen elkaar aardig vonden. Het was belangrijk voor hem. Hij dacht ook niet dat zijn moeder iets doorhad. Ze haalde daardoor even diep adem en knikte. Het persoonlijke gedeelte kwam die avond, ze zou dan wat meer persoonlijke dingen vragen en dan zouden ze wat meer op moeten letten. "Oké." Zei ze zachtjes tegen hem met een knikje.

Prins Brandon Lamoyne

'Je hebt het echt heel goed gedaan, lieverd. Ik kon in haar ogen heel goed zien dat ze je aardig vond, dat ze respect voor je heeft. Ik had niet anders verwacht, maar ze mag je.' zei hij glimlachend tegen haar, om het nog even wat extra te bevestigen. Ze legde uit waarom ze niet wilde dat Nicolas hier kwam, dan ging ze liever naar hun toe. Hij knikte daardoor. 'Ik snap dat het beter voelt, het is denk ik ook verstandiger. Ik hoop gewoon dat hij je een beetje met rust laat daar.' zei hij zachtjes tegen haar. 'En natuurlijk hoop ik dat mijn vader het accepteert dat ik hier kom werken.' voegde hij er aan toe. Dat was immers het belangrijkste. Ze vroeg hoe ze het beste met Nicolas kon omgaan. 'Eerlijk? Je kan hem misschien nog wel het beste zo veel mogelijk proberen te ontlopen en te negeren. Hij vind het alleen maar leuk als je veel op hem reageert, want dan heeft hij een reden om door te blijven gaan.' legde hij uit. 'We moeten hem geen redenen geven om ons lastig te vallen. om ons in de gaten te gaan houden.' legde hij uit. Hij vertelde over vanavond en daarna drukte hij zijn lippen weer zachtjes op die van haar.

Koningin Elissa Beaufort

Hij bevestigde nogmaals dat ze het echt heel goed gedaan had, zijn moeder mocht haar. Ze glimlachte daardoor weer breed naar hem. Het was lief van hem en ze voelde zich er goed door. Hij dacht zelf ook dat het verstandiger was om naar hen toe te gaan, hij hoopte alleen dat Nicolas haar daar een beetje met rust zou laten. "Oh maar als we daarheen gaan, dan zul je die hertog, Devon toch, wel zien.." Sprak ze opeens zacht. "Ik wilde het niet ingewikkeld voor je maken." Zei ze vervolgens verontschuldigend. Hij hoopte dat zijn vader het zou accepteren dat hij hier kwam werken. "Van wat ik begreep van je moeder is de kans wel groot." Zei ze met een glimlach. Hij vertelde dat ze zijn broer het beste kon ontlopen of negeren. Hij vond het alleen maar leuk als ze veel op hem reageerde. Dan had hij een reden om door te blijven gaan. Ze haalde diep adem en knikte even. "Ik zal mijn best doen." Zei ze. Ze werd weer zacht door hem gezoend en genietend ging ze erin mee. Daarna keek ze even diep in zijn ogen. "Ik zal nog snel alles even regelen, dan voel ik me vanavond wat relaxter en kan ik van de avond genieten." Zei ze nu tegen hem. Ze wist dat als ze het niet nu zou regelen, dat het in haar hoofd bleef zitten en ze minder goed kon ontspannen. Ze had nog ongeveer een uur voor ze in de eetzaal verwacht werd. "Ik neem aan dat je dit keer wel mee eet?" Vroeg ze hem plagend.

Prins Brandon Lamoyne

Ze zei nu dat hij Devon zou zien als ze naar hun toe zouden gaan. Daar had hij helemaal niet bij stilgestaan. Ze zei zachtjes dat ze het niet te ingewikkeld voor hem had willen maken, waardoor hij glimlachte. 'Dat doe je ook helemaal niet, je zoekt juist de beste oplossing voor alles. Ik moet zelf gewoon bedenken wat ik met die hele situatie wil.' zei hij zachtjes. Hij wist het nog niet precies. 'Ja, mijn moeder weet het beste hoe ze mijn vader moet inschatten, dus hopelijk heeft ze gelijk en zal hij het zonder problemen goedkeuren.' zei hij. Daar hoopte hij echt heel erg op, want anders zou hij gedwongen worden om te zeggen dat hij een relatie met Elissa had. Als hij met haar zou trouwen, konden zijn ouders niet meer zo enorm veel invloed op hem uitoefenen. Alleen op een andere manier dan waarschijnlijk. Hij hoopte gewoon dat het soepel zou verlopen en dat het niet nodig was. Ze wilde alles nog even snel regelen, dan zou ze zich vanavond wat meer relaxt voelen en kon ze van de avond genieten. daarna wilde ze weten of hij wel zou mee eten vanavond. 'Ik geloof dat ik wel moet.' zei hij plagend tegen haar. 'Maar ja, ik zal mee eten, voor deze keer.' voegde hij er aan toe. 'Dan laat ik je weer even alleen, dan zie ik je straks met het eten.'

Koningin Elissa Beaufort

Hij glimlachte door wat ze zei en gaf aan dat ze het juist niet ingewikkeld maakte. Ze zocht de juiste oplossing voor alles en hij moest zelf bedenken wat hij met die situatie wilde. Ze knikte daardoor even. "Je kunt altijd met mij overleggen." Zei ze zachtjes tegen hem. Ze wilde er graag voor hem zijn. Hij gaf aan dat zijn moeder ook het beste wist hoe ze zijn vader moest inschatten, dus hij hoopte ook dat hij het zonder problemen zou goedkeuren. Ze knikte daardoor meteen. "Dat hoop ik ook echt. En ik meende ook ieder woord, Brandon. De raad is echt onder de indruk van jouw strategische plan en de meeste waren het er meteen mee eens om jou als consultant aan te stellen." Sprak ze lief tegen hem. Hij plaagde haar over het mee eten en dacht dat hij nu wel moest. Hij zou mee eten voor deze keer. Ze glimlachte breed naar hem. "Gezellig." Zei ze oprecht tegen hem. "Tot zo met het eten." Ze drukte een kus op zijn wang.

Prins Brandon Lamoyne

Ze zei dat hij altijd met haar kon overleggen, waardoor hij glimlachte. 'Dat weet ik en daar ben ik ook heel erg blij mee.' zei hij. 'Gelukkig heb ik nog heel eventjes om er over na te denken.' zei hij zachtjes. Ze zei dat ze ieder woord had gemeend, de raad was echt onder de indruk van zijn plan en de meeste waren het er direct mee eens om hem als consultant aan te stellen. 'Daar ben ik heel erg blij mee.' zei hij meteen. Hij vond het fijn om te merken dat hij hier welkom was, dat ze dachten dat hij kon helpen. Dat hij geschikt was. Nu hoopte hij alleen heel erg dat hij de verwachtingen waar kon maken. Ze zei dat ze hem zo zou zien en hij kreeg nog een kus op zijn wang. 'Tot zo, schoonheid.' zei hij zachtjes, waarna hij zich omdraaide en hij zelf ook vertrok. Dan kon hij zich nog even omkleden voor het eten.

Koningin Elissa Beaufort

Hij wist dat hij het met haar kon overleggen, daar was hij ook heel erg blij mee. Gelukkig had hij ook nog wel even om erover na te denken. "Dat klopt zeker." Knikte ze nu. Ze glimlachte toen hij blij was dat de raad onder de indruk was van hem. "Je bent veel beter dan je denkt hoor, lieverd." Ze gaf hem een knipoog. Hij zei haar nog gedag en ze liet hem gaan. Zuchtend keek ze hem even na. Ze hoopte echt voor hem dat er niets uit kwam, maar ze vond het wel steeds spannender worden. Ze was bang dat ze haar emoties niet altijd onder controle zou hebben bij hem in de buurt. Hij betekende zoveel voor haar. Ze keek in haar agenda en begon wat brieven te schrijven en riep iemand bij haar om de rest voor haar te regelen. Ze was er nog behoorlijk druk mee om alles te veranderen. Ze had ook nog een brief terug gehad van haar vriendinnen, maar ze had teruggeschreven dat het even niet uitkwam en dat ze naar het koninkrijk van Brandon moest voor twee dagen. Verder zorgde ze ervoor dat het plan van Brandon wel werd uitgevoerd in haar afwezigheid en wanneer ze zo snel mogelijk alles voor elkaar had, zag ze dat het al tijd was voor het eten. Ze haalde diep adem en zorgde ervoor dat ze er weer netjes uitzag, daarna liep ze naar de eetzaal toe. Ze hoefde zich nu nergens meer zorgen over te maken. Alles was geregeld. Ze kon die avond ontspannen en dan morgen de rest regelen. Eenmaal in de hal rook ze al het heerlijke hertenvlees en ze merkte dat ze behoorlijke honger had. Vrolijk dat ze was kwam ze de eetzaal binnen en ging ze staan bij haar stoel. Ze had voor Eleanor en Brandon een plek vlakbij haar geregeld en haar betrouwbaarste mensen zouden vlakbij zitten.

Prins Brandon Lamoyne

Hij trok wat andere kleding aan, hij was vanmiddag toch even bij de paarden geweest en het voelde wel zo fijn om toch wat anders aan te doen nu. Toen hij dat gedaan had besloot hij naar zijn moeder te lopen, hij wist dat ze het zou kunnen waarderen als hij haar persoonlijk op kwam halen voor het eten. Dat bleek ook het geval te zijn. Ze vertelde hem nog even dat ze het echt heel erg leuk vond hier en dat ze blij voor hem was, wat hij enorm waardeerde. Van zijn vader zou hij niet zo snel een compliment of aardige opmerking krijgen, maar zijn moeder deed dat wel. Dat had hij soms ook echt nodig. Hij nam zijn moeder mee naar de eetzaal, toen hij binnenkwam ging zijn blik direct naar Elissa. Het maakte hem spontaan weer heel gelukkig en hij moest moeite doen om het niet al te veel te laten zien.

Koningin Elissa Beaufort

Ze sprak even met haar raadsmannen en vertelde dat ze eerst nog met de koning overleg moest hebben voordat de aanstelling van Brandon permanent was, zodat ze hem niet per ongeluk al zouden feliciteren, dat zou ze een beetje vervelend vinden. Ze keek op toen de twee binnenkwamen en glimlachte ze even toe met een klein knikje. Wanneer ze bij de tafel stonden, nam Elissa plaats. Het eten zag er geweldig uit. Alles was vers en de tafel zag er kleurrijk uit met alle groente en fruit. Het hertenvlees geurde heerlijk en Elissa´s maag rommelde toch best wel een beetje. "Eet smakelijk." Knikte ze beleefd en vriendelijk toe. De rode wijn werd ingeschonken voor iedereen.