De Middeleeuwen

Prins Brandon Lamoyne

Hij schrok zich helemaal rot toen Elissa opeens overeind schoot, hij voelde dat direct. Hij was blijkbaar toch vrij alert op haar. Meteen kwam hij zelf ook overeind en hij kon de angstige blik in haar ogen zien. 'Hey, je bent oké, je bent veilig.' zei hij meteen tegen haar. Zodra ze hem zag leek ze ook daadwerkelijk rustiger te worden, dat vond hij fijn om te zien. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij trok haar zachtjes tegen zijn lichaam aan. 'Het is oké.' fluisterde hij. Hij liet zijn vingers door haar haren heen glijden en hij deed er alles aan om haar meteen weer wat meer te laten ontspannen. Dat verdiende ze. Hij wilde alles doen om haar een beter gevoel te geven.

Koningin Elissa Beaufort

Ze hoorde zijn fijne stem en daarna zijn armen om hem heen. Kwetsbaar hing ze in zijn armen en ze hield hem angstvallig vast. Ze liet hem helemaal toe en luisterde naar zijn stem. Haar greep op hem werd losser en ze ademde diep in en uit om weer tot rust te komen. Ze sloeg haar armen nu om hem heen en kroop tegen zijn borst aan. Ze bleef zo best wel een tijdje zitten, geconcentreerd op haar ademhaling. Ze werd een stuk sneller rustiger dan normaal gesproken wanneer ze zo schrok uit een nachtmerrie. Normaal had ze een kussen die ze fijnkneep en had ze zichzelf aangeleerd hoe ze het snelste weer normaal kon ademhalen. Nu waren daar de armen van Brandon en zjjn aangename stem.

Prins Brandon Lamoyne

Hij vond het vreselijk om te zien dat ze zo angstig wakker werd, maar aan de andere kant vond hij het heel fijn dat hij kon merken dat hij iets voor haar kon betekenen. Dat hij er voor haar kon zijn. Dat hij haar kon troosten en dat ze rustiger van hem werd. Ze ademde weer iets langzamer en hij streek heel zachtjes met zijn vingers over haar rug heen. 'Het is oké, schoonheid. Ik ben bij je. Ik zal vanaf nu altijd bij je zijn, je hoeft het allemaal niet meer alleen op te lossen. Ik ben er voor je, dag en nacht. Je bent niet meer alleen.' sprak hij vol liefde tegen haar. Hij pakte zachtjes haar kin vast en hij dwong haar om naar hem te kijken. 'Is het een idee dat ik vanaf nu zo veel mogelijk bij jou slaap?' vroeg hij zachtjes aan haar. Hij vond dat zelf een vrij heftige stap, maar hij wilde er graag zo veel mogelijk voor haar zijn. Zeker nu hij wist dat ze dus af en toe nachtmerries had. Hij wilde niet dat ze dat alleen moest doen.

Koningin Elissa Beaufort

De zachte streling op haar rug voelde ontzettend prettig. Brandon sprak tegen haar, zijn stem vol van liefde. Hij was er voor haar. Ze hoefde het niet meer alleen te doen. Hij was bij haar. Dag en nacht. Ze was niet meer alleen. Het gaf haar rust. Ze was niet meer alleen. Ze was echt niet meer alleen. Hij dwong haar zachtjes om hem aan te kijken en vroeg of het een idee was dat hij nu zoveel mogelijk bij haar zou slapen. Ze keek hem aan, tranen vulden haar ogen en ze ademde trillend in. Dit was geen kant van haar dat ze ook maar aan iemand liet zien. Ze was de sterke Koningin die alles aankon, maar dat kon ze niet. Dit hoorde ook bij haar en hij had het nu gezien en wilde bij haar blijven. "Het hoeft niet... ik wil het niet ingewikkelder voor je maken." Klonk haar stem breekbaar en zacht tegen hem. "Dit gebeurt echt niet vaak, alleen als ik er weer aan denk." Voegde ze er met een trillende stem aan toe. "Maar ik... ik zou het wel heel fijn vinden, heel fijn." Zei ze heel eerlijk tegen hem.

Prins Brandon Lamoyne

Ze staarde in zijn ogen en hij zag dat er tranen in verschenen, ze ademde trillend in. Ze zei dat het niet hoefde, toen hij aangaf dat hij bij haar wilde slapen. Ze wilde het niet ingewikkelder voor hem maken. 'Het maakt niet uit. Ik doe het graag voor je. Ingewikkeld is het allemaal toch al.' fluisterde hij. Ze zei dat het niet vaak gebeurde, alleen maar als ze er weer aan dacht. Daarna gaf ze wel eerlijk toe dat ze het heel fijn zou vinden. Dat liet hem glimlachen. 'Ik ook. Ik wil er voor je zijn. We horen bij elkaar nu, laat mij dan ook een klein beetje voor je zorgen.' fluisterde hij. Hij streek de tranen van haar wangen af en daarna drukte hij heel zachtjes en liefdevol zijn lippen op haar voorhoofd. Hij trok haar vervolgens dicht tegen zijn lichaam aan, zodat ze nog even een beetje kon kalmeren. Dat kon ze waarschijnlijk wel gebruiken.

Koningin Elissa Beaufort

Hij gaf aan dat het niet uitmaakte, hij deed het graag voor haar want het was toch allemaal al ingewikkeld. Ze glimlachte zwakjes daardoor naar hem, dat was waar. Het was allemaal al best wel ingewikkeld genoeg gemaakt voor ze zo, maar ze vond het zo waardevol dat ze echt alles ervoor over had. Hij vond het zelf ook fijn om bij haar te slapen, hij wilde er voor haar zijn, ze hoorden nu bij elkaar en dan moest ze hem ook een klein beetje voor haar laten zorgen. "Je doet al zoveel voor me." Fluisterde ze terug tegen hem. Hij streelde de tranen van haar wangen af en ze voelde daarna zijn lippen op haar voorhoofd. Hij trok haar dichter tegen zich aan en ze omhelsde hem. "Ik hou van je, Brandon." Zei ze zacht tegen zijn borstkas aan. Ze was al een stuk meer gekalmeerd, maar het voelde gewoon zo fijn om in zijn armen te liggen.

Prins Brandon Lamoyne

Ze fluisterde terug dat hij al zo veel voor haar deed, waardoor hij liefdevol naar haar glimlachte. 'Ik zou nog veel meer willen doen.' zei hij daarop. Ze omhelsde hem en ze zei zachtjes dat ze van hem hield. Ze legde haar hoofd tegen zijn borstkas aan en hij bleef haar stevig in zijn armen houden. 'Ik ook van jou.' zei hij zachtjes. Het begon steeds meer te wennen. Hij durfde zijn gevoel meer toe te laten, waardoor het ook allemaal intenser begon te voelen. Hij gaf haar de tijd om gewoon een beetje bij te komen en na een paar minuten liet hij haar zachtjes los en staarde hij in haar ogen. 'Misschien moeten we ons klaar gaan maken voor ons ritje.' zei hij glimlachend. 'Dan kan je ook even je gedachten verzetten.' voegde hij er aan toe.

Koningin Elissa Beaufort

Hij glimlachte haar liefdevol toe en gaf aan dat hij nog veel meer zou willen doen. "Je doet genoeg, echt waar." Gaf ze eerlijk aan. Wanneer ze aangaf dat ze van hem hield, zei hij hetzelfde tegen haar terug. Het gaf haar een gelukkig gevoel. Het maakte haar warm. Na een tijdje liet hij haar een beetje los en keek haar aan. Het was misschien goed dat ze zich klaar zouden maken voor hun ritje, dan kon ze haar gedachten verzetten. "Ja, lijkt me een goed idee." Knikte ze nu. Ze streek even zachtjes langs zijn wang en daarna kwam ze langzaam overeind. "Heb je nog wel een beetje geslapen?" Vroeg ze hem nu zachtjes. Ze voelde zich al beter, het voelde fijn om iemand te hebben om mee te praten.

Prins Brandon Lamoyne

Ze zei dat hij genoeg deed, waardoor hij glimlachte. 'Daar ben ik blij mee, want ik wil er alles aan doen om jou zo goed mogelijk te kunnen helpen.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze vond het een goed idee om zich klaar te gaan maken voor het ritje, ze kwam langzaam overeind en hij glimlachte toen hij naar haar keek. Ze was zo mooi. Ze wilde weten of hij nog een beetje geslapen had, waardoor hij langzaam knikte. 'Ja, een beetje wel ja.' zei hij. Niet echt geweldig veel, maar hij had nog wel een uurtje geslapen. Ze zouden vanavond laat ook nog die afspraak hebben, misschien moest hij proberen tussendoor nog wat te slapen vandaag, misschien was dat beter voor hem. Hij pakte zijn kleding van de grond, op zich was dit prima geschikt om in te rijden, dus hij kon het nu wel aan doen en dan kon hij zich na het rijden omkleden en even in bad. 'Ga jij maar eerst de badkamer in.' zei hij nu glimlachend tegen haar, omdat hij nog steeds vond dat hij hier te gast was.

Koningin Elissa Beaufort

Hij was er blij mee want hij wilde er alles aan doen om haar zo goed mogelijk te kunnen helpen. "Je bent echt heel lief, maar mocht er wat zijn waar jij mee zit, zeg het me alsjeblieft, Brandon, ik wil jou net zo goed helpen." Gaf ze aan. Ze zag hem naar haar kijken wanneer ze op stond en daardoor glimlachte ze hem toe. De blik in zijn ogen zei genoeg, hij vond haar mooi, zelfs zo, zelfs wanneer ze wakker schrok uit een nachtmerrie en met haar haren door de war. Hij gaf aan dat hij wel een beetje had geslapen. "Gelukkig, dat is in ieder geval iets." Zei ze zachtjes. Zijn slaapproblemen wilde ze wel heel graag aanpakken om het voor hem prettiger te maken, maar dat kwam wel. Dat ging ze nog wel regelen. Hij gaf aan dat zij eerst de badkamer in mocht. "Oh, ja, ik zit hier gewoon naar je te staren, ik zal in actie komen." Zei ze met een kleine grijns. Ze gaf hem een klein kusje op zijn wang en daarna pakte ze haar bruine rijkleding uit de kast en stapte haar badkamer in. Ze keek even in de spiegel en haalde diep adem. Haar haren zaten inderdaad door de war. Ze glimlachte een beetje naar zichzelf en deed haar best om de klitten er zo goed mogelijk uit te halen, daarna bond ze alles samen tot een strakke staart en plenste ze even wat water in haar gezicht. Ze kleedde zich om en zorgde ervoor met wat make-up dat ze er toonbaar genoeg als koningin uitzag. Wanneer ze klaar was, kwam ze de badkamer weer uit. Zo weer aangekleed en weer fris, voelde ze zich weer goed. Ze kon het weer even allemaal achter zich laten. "Jouw beurt." Zei ze met een glimlach tegen Brandon.

Prins Brandon Lamoyne

Ze vond het heel lief, maar als er iets was waar hij mee zat, dan moest hij het haar vertellen. Ze wilde hem net zo goed helpen. Dat liet hem glimlachen. 'Dat zal ik onthouden voor wanneer het nodig is.' zei hij tegen haar. Hij sprak nou eenmaal niet zo heel makkelijk over de dingen die hem dwars zaten, hij was daar voor zichzelf ook niet makkelijk in. Vaak had hij niet eens door dat er iets aan de hand was, omdat hij dat niet zo duidelijk voelde. Ze gaf aan dat een beetje slapen in ieder geval iets was, waardoor hij knikte. Hij redde het wel. Ze gaf aan dat ze gewoon naar hem zat te staren en dat ze in actie zou komen, waardoor hij grijnsde. 'Jij mag naar mijn staren hoor, geen probleem. Maar dan misschien beter tijdens het rijden, anders komen we nooit meer weg.' plaagde hij haar een beetje. Ze pakte haar kleding en daarna vertrok ze de badkamer in. Hij kwam van het bed af en hij liep naar het raam toe, hij genoot enorm van het uitzicht elke keer. Hij liep een rondje door haar kamer en hij zag dat er wat spullen lagen om een brief te kunnen schrijven. Daardoor besloot hij eigenlijk maar meteen de brief naar zijn moeder te schrijven, dan had hij dat maar vast gedaan. Dan kon hij zo aan har vragen of ze het kon versturen voor hem. Toen hij klaar was kwam hij overeind en kwam Elissa ook precies naar hem toe. Ze zag er geweldig uit. 'Je ziet er prachtig uit.' zei hij glimlachend tegen haar. 'En zou je dit voor mij kunnen laten versturen?' vroeg hij daarna aan haar, waarna hij de brief in haar handen drukte. 'Dat is voor mij moeder.' voegde hij er aan toe, omdat ze het daar natuurlijk al over gehad hadden. Hij pakte zijn kleding op en daarna liep hij zelf ook de badkamer in om zich even op te frissen en om te kleden.

Koningin Elissa Beaufort

Hij zou het onthouden voor wanneer het nodig was dat zij hem ook wilde helpen. Ze had al gezien dat hij het er veel moeilijker mee had dan zij om dingen uit te spreken, maar wellicht ging het steeds makkelijker omdat ze ook steeds meer tijd met elkaar doorbrachten. Hij vond dat ze naar hem mocht staren, maar dat was beter tijdens het rijden, anders kwamen ze nooit meer weg. "Hmm, tijdens het rijden lijkt me ook niet al te verstandig. Ik ben niet al te elegant wanneer ik van mijn paard val." Plaagde ze hem terug. Wanneer ze klaar was met omkleden zei hij dat ze er prachtig uit zag. Ze glimlachte en drukte een kus op zijn wang. "Dankjewel lieverd." Zei ze liefdevol tegen hem. Hij gaf haar een brief en vroeg of ze die kon laten versturen voor hem. Het was voor zijn moeder. "Natuurlijk." Glimlachte ze. Hij liep vervolgens naar haar badkamer toe. Ze gaf de brief aan haar wachter en vroeg om deze weg te sturen en gaf ook aan dat ze wilde dat het ontbijt alvast bij de paarden werd gebracht. Hij knikte en gaf aan alles te regelen voor haar. Ze sloot de deur weer en pakte het boek op van gisterenavond. Ze legde die langzaam weer terug in haar boekenkast en wachtte op Brandon.

Prins Brandon Lamoyne

Tijdens het rijden leek het haar ook niet zo'n slim plan, ze was niet al te elegant als ze van haar paard viel. Dat liet hem grijnzen. 'Dat kan ik mij nou niet echt voorstellen, volgens mij ben jij altijd elegant.' zei hij plagend. Ze bedankte hem toen hij zag dat ze er prachtig uit zag en ze pakte de brief van hem aan. Toen hij klaar was met omkleden liep hij terug naar haar, hij zag dat ze een boek wegstopte in de kast. Hij kwam langzaam dichterbij en hij pakte haar zachtjes vast. 'Staan hier ook de boeken waar jij de informatie uit haalt? Over... eh... de dingen die we samen doen?' vroeg hij nu zachtjes aan haar. Hij liet zijn vingers langs haar hals glijden en hij staarde in haar ogen. Ze zag er weer zo ontzettend goed uit. Altijd eigenlijk. Als ze verward wakker werd, als ze onder het stro zat, maar nu al helemaal. Hij vond haar echt prachtig.

Koningin Elissa Beaufort

Hij kon het zich niet voorstellen dat ze dan niet elegant was wanneer ze van haar paard viel, hij dacht dat ze dat altijd was. "Misschien in jouw ogen, maar volgens mij bekijk je mij door een hele roze bril." Plaagde ze hem terug. Wanneer hij klaar was, kwam hij naar haar toe en pakte haar vast. Ze keek diep in zijn ogen en hoorde zijn vraag. Ze glimlachte even en genoot van zijn vingers langs haar hals. Ze gaf hem een kusje op zijn wang. "Ja, die heb ik hier inderdaad." Zei ze. "Wil je er eentje lezen?" Vroeg ze vervolgens aan hem. Ze keek naar de boekenkast, naar een reeks boeken die er allemaal ongeveer hetzelfde uitzagen en pakte er een exemplaar uit. "Ik denk dat bijna elke wat rijkere vrouw deze boeken leest en erover droomt dat het zo zou kunnen zijn. Ik weet ook niet of alles wat erin staat ook echt klopt, maar het klinkt aangenaam." Zei ze tegen hem en ze gaf hem het boek aan. Het hoefde niet als hij niet wilde.

Prins Brandon Lamoyne

'Oké, ik geef toe dat de bril die ik op heb felroze is, maar je bent gewoon geweldig, daar kan ik niets aan doen.' Zei hij nu lachend tegen haar. Toen hij vroeg naar de boeken gaf ze hem een kusje op zijn wang en zei ze dat ze die hier inderdaad had staan, ze wilde weten of hij er eentje wilde lezen. Ze pakte er een boek uit en ze gaf aan dat ze dacht dat elke wat rijkere vrouw deze boeken las en er over droomde dat het zo kon zijn. Hij knikte langzaam. Ze wist niet of alles echt klopte, maar het klonk aangenaam. 'Ik wil het wel lezen.' zei hij. Dan had hij iets te doen en dan leerde hij misschien ook wat dingen, want hij wist echt helemaal niets. Het zou fijn zijn om toch een beetje een idee te krijgen van alles. Hij bekeek het boek eventjes en hij besloot dat aan het einde van de middag te gaan bekijken, als Elissa toch druk met werk was. Dan had hij eventjes niets te doen. 'Denk je dat jouw vriendinnen ook dingen uit die boeken met hun man doen?' vroeg hij nu heel zachtjes aan haar. Brandon was hierin echt ontzettend onschuldig, hij wist er niet zo heel veel van. Hij hoorde een hoop verhalen onder de prinsen, onder de ridders, maar niet van vrouwen en al helemaal geen realistische dingen.

Koningin Elissa Beaufort

"Niet overdrijven." Zei ze tegen hem met een lieve glimlach. Haar ogen straalden wel, hij kreeg haar zo wel vrolijk en het was zo prettig om met iemand zo close te kunnen zijn. Hij wilde het wel lezen en daardoor glimlachte ze naar hem. Hij bekeek het boek en hij vroeg naar haar vriendinnen. Ze glimlachte daardoor. "Dat mag ik eigenlijk aan niemand vertellen." Zei ze met een grijns. "Ik heb er wel eens naar gevraagd bij ze, ik was nieuwsgierig en ik wilde weten hoe het zou zijn met een man samen. Olivia heeft me de boeken gegeven." Zei ze tegen hem. "Olivia schijnt nogal.. euhm... experimenteel te zijn, vandaar denk ik ook die handboeien en al dat andere wat in die doos zat." De doos waar ook zijn pyjama uitkwam. "Maar als ik aan haar iets vraag, dan klinkt dat zo heftig, ik weet niet of dat allemaal iets voor mij is wat zij doet. Maar ze praat er wel heel veel met haar man over en ze vinden beide die extreme dingen leuk." Vertelde ze aan Brandon. Haar wangen begonnen weer te kleuren. "Linde is wat rustiger. Olivia heeft haar ook de boeken gegeven, John was heel erg onervaren en van wat ik begreep, doen zij ongeveer hetzelfde als in deze boeken. Linde praat er niet zo graag over." Gaf ze aan. "Maar dat is meer uit schaamte voor het onderwerp, John behandeld haar goed." Vertelde ze hem. "Dit had ik je allemaal niet mogen vertellen, maar dat begrijp je denk ik wel." Zei ze met een grijns tegen hem. Het was meer dat hij zo ook een idee kreeg en hij leek dat fijn te vinden.

Prins Brandon Lamoyne

'Ik vertel niets dan de waarheid.' plaagde hij haar toen ze zei dat hij niet moest overdrijven. Ze glimlachte en ze zei dat ze eigenlijk niemand mocht vertellen over haar vriendinnen, wat hem even liet grijnzen. Heel even dacht hij dat ze het niet ging zeggen, dat begreep hij, daar zou hij echt niet moeilijk over doen. Toch begon ze te vertellen en ze zei dat ze gevraagd had, ze wilde weten hoe het zou zijn met een man samen en Olivia had haar de boeken gegeven en die scheen nogal experimenteel te zijn. Daarom had ze ook de handboeien en de andere spullen in de doos gedaan. Als ze iets aan haar vroeg klonk dat heel heftig, ze wist niet of dat allemaal iets voor haar was. Ze sprak er heel veel over met haar man en ze vonden allebei die extremere dingen leuk. Hij knikte daardoor direct. Dat was goed. 'Praten is denk ik met alles het belangrijkste, het is goed dat ze dat doen.' zei hij. 'Als ze het samen leuk vinden is het natuurlijk geen probleem. Maar ik snap wel dat het voor jou heftig klinkt en we gaan gewoon zelf kijken wat voor ons goed voelt, we hoeven natuurlijk niet te doen wat zij allemaal doet.' zei hij meteen tegen haar, omdat hij niet wilde dat ze dacht dat hij dat wilde. Helemaal niet zelfs, hij vond alles al heftig genoeg. Linde was rustiger, Olivia had haar ook de boeken gegeven en John was heel erg onervaren, ze doen hetzelfde als in de boeken, Linde sprak er niet zo graag over. Hij knikte daardoor langzaam. Dat begreep hij zelf ook heel goed. Het was meer uit schaamte voor het onderwerp, John behandelde haar goed. 'Gelukkig.' zei hij meteen. 'En... eh... denk je dat die mannen allebei trouw zijn?' vroeg hij zachtjes. Het waren hertogen, bij hun in de omgeving gingen die allemaal niet zo strikt met alles om, maar hij had het gevoel dat het hier in de buurt toch wel wat anders zat allemaal. Ze zei dat ze hem dit allemaal niet had mogen vertellen, waardoor hij glimlachte. 'Ik begrijp het. Geen zorgen, ik hou alles tussen ons. Ik heb ook niet echt iemand met wie ik het zou kunnen delen verder.' zei hij grijnzend. Hij kende hier verder helemaal niemand.

Koningin Elissa Beaufort

Hij plaagde haar en gaf aan niets anders dan de waarheid te vertellen. Ze gaf hem een knipoog daardoor. Hij luisterde naar haar verhaal over Olivia en hij dacht ook dat praten met alles het belangrijkste was. Het was goed dat ze dat deden. Elissa knikte daardoor. "Ja, van wat ik van Olivia begrijp, vinden ze het beide leuk. Wij gaan inderdaad zelf kijken wat goed voelt." Zei ze bevestigend tegen hem. Hij wilde weten of ze dacht dat beide mannen trouw waren. "Hmm... John wel, dat denk ik zeker wel. Hij zal Linde nooit wat aan willen doen. Hoe hij met haar omgaat, alsof ze zijn porceleine popje is, het is heel lief." Zei ze met een glimlach tegen Brandon. "Olivia heb ik wel eens gehoord over een andere vrouw, maar ook dat ze het wel eens met z'n drieën hebben gedaan." Ze werd daardoor weer knalrood, Elissa kon zich daar helemaal geen voorstelling van maken. "Dominique doet het denk ik ook wel eens alleen met die andere vrouw, maar ik weet niet eens of Olivia het heel erg vind." Sprak ze haar bedenkingen uit. "Maar dat is wat ik denk, Brandon, ik weet het niet zeker." Vertelde ze aan hem. Brandon zou alles tussen hun houden en daar vertrouwde ze ook echt op. Ze glimlachte naar hem en knikte. "Zullen we maar naar de stallen gaan? Anders gaan we alsnog niet rijden." Plaagde ze. "Wil je het boek nu naar je kamer brengen? Dat we elkaar straks bij de paarden zien?" Vroeg ze aan hem. Dan gingen ze ook niet gelijk weg en zou het allemaal wat minder opvallen.

Prins Brandon Lamoyne

Ze had van Oliva begrepen dat ze het allebei leuk vonden, ze gingen zelf kijken wat voor hun goed voelde. Hij knikte daardoor. Toen hij vroeg naar de mannen gaf ze eigenlijk meteen aan dat ze dacht dat John Linde wel trouw was. Zeker wel. hij zou haar nooit wat aan willen doen en hij ging heel lief met haar om. Dat vond hij fijn om te horen. Hij kende haar vriendinnen nog totaal niet goed, maar alsnog gunde hij ze allebei dat ze goed behandeld werden. Ze zei dat ze Olivia wel eens gehoord had over een andere vrouw, maar ook dat ze dingen met zijn drieën deden. Ze werd rood en hij merkte dat hij het zelf ook had. Het was gewoon zo nieuw allemaal. Ze dacht dat Dominique het ook wel eens alleen met een andere vrouw deed, maar ze wist niet of Olivia dat heel erg vond. 'Ja, dat is natuurlijk ook nog een optie.' zei hij zachtjes. In zijn hoofd waren het ook alleen maar mannen die vreemdgingen, omdat hij dat zo gewend was. Ze zei dat ze dit dacht, ze wist het niet zeker. 'Nee, dat begrijp ik. Het maakt ook niet echt uit, het is hun leven, ik was gewoon benieuwd.' zei hij. Ze vroeg of ze naar de stallen zouden gaan, anders gingen ze alsnog niet rijden. 'Ja, natuurlijk.' zei hij meteen. Ze vroeg of hij het boek naar zijn kamer wilde brengen, dan zagen ze elkaar bij de paarden. 'Ja, dat lijkt mij slim. Dan zie ik je zo weer.' zei hij. Hij gaf haar een kusje en daarna liep hij door de gangen naar zijn kamer toe. Hij stopte het boek weg in het nachtkastje en daarna liep hij naar de stallen toe. Hij had er zin in, hij vond het heel leuk om samen weg te gaan.

Koningin Elissa Beaufort

Hij gaf uiteindelijk aan dat het natuurlijk ook zo kon dat Olivia het niet erg vond. Ze knikte daardoor even. Dat leek haar helemaal raar, maar goed, ze had nog niets gedaan. Ze wist ook nog niets. Misschien vond ze dat ook wel leuk uiteindelijk, maar dat waren allemaal dingen waar ze pas veel later over na wilde denken. Brandon gaf aan dat hij gewoon benieuwd was. Het was hun leven. "Dat snap ik hoor, maar nu weet je het een beetje." Gaf ze aan met een knikje. Hij vond haar idee goed en zag haar dan zo weer. "Tot zo, Brandon." Ze kuste hem terug en ging daarna gewoon haar deur uit om naar de stallen te lopen. Eenmaal bij de stallen, ging ze eerst nog bij de veulens kijken. Ze aaide de twee even met een grijns. "Vanmiddag moet ik ook maar eens namen voor jullie gaan verzinnen." Zei ze. Pride en Aswan stonden al gezadeld klaar voor ze. Ze leken er weer zin in te hebben. Gelukkig had ze Pride de vorige dag nog laten rijden door een stalhulp, hij was een stukje rustiger.

Prins Brandon Lamoyne

Toen hij de stallen in kwam lopen hoorde hij de stem van Elissa al. Alleen al dat geluid kon een glimlach op zijn gezicht toveren. Hij kwam dichterbij, ze stond bij de veulens te kijken en de paarden stonden al gezadeld klaar. De stalhulpen moesten ondertussen ook wel doorhebben dat ze er vaak samen op uit gingen, maar zolang niemand daar iets over zou vertellen was het niet zo heel erg. Hij liep naar haar toe en hij legde zachtjes zijn hand op haar onderrug neer. 'Ben je er klaar voor?' vroeg hij aan haar. Hij had er duidelijk zin in, ondanks dat hij zich wel lichtelijk vermoeid voelde. Dat was niet zo erg, het zou wel wegtrekken als hij straks wat gegeten had en ze aan het rijden waren, dat hielp ook.

Koningin Elissa Beaufort

Ze hoorde hem aankomen eigenlijk al en ze voelde zijn hand op haar onderrug. Hij vroeg of ze er klaar voor was en ze keek hem met een glimlach aan. Het voelde heerlijk dat hij zo dichtbij haar stond. "Ik ben er zeker klaar voor." Zei ze met een glimlach. "Kom." Zei ze met een knipoog tegen hem. Ze pakte zijn hand vast en nam hem mee naar de paarden. Ze waren nu weer helemaal alleen. Ze vond het fijn dat de stalhulpen dit op deze manier deden. Ze controleerde nog heel even de zadeltassen, het eten zat er al in en het rook weer heerlijk. Daar kon ze altijd zo van genieten. Ze checkte nog even het tuig van Pride en kriebelde op zijn schouder. "Daar gaan we weer, jongen." Zei ze met een glimlach tegen hem. Ze steeg op en wachtte even op Brandon.

Prins Brandon Lamoyne

Ze zei dat ze er zeker klaar voor was, om hem daarna mee te nemen naar de paarden. De stalhulpen waren al weg, hij vond het fijn dat ze overal zo mee om gingen, dat gaf hun toch iets meer de mogelijkheid om echt samen te zijn. Het kon verder eigenlijk alleen maar in haar werkkamer of slaapkamer, en zelfs dan moest alles natuurlijk nogal stiekem. Toch was dit wel wat hij voorlopig nog vol wilde houden, om te voorkomen dat er enorme druk op hun relatie kwam te staan. Hij moest wennen. Het ging steeds ietsjes beter en ze hadden het zelfs haar vriendinnen kunnen vertellen, maar hij had nog meer tijd nodig om het echt openbaar te maken. Veel meer tijd. Hij pakte Aswan vast en hij begroette het dier, om daarna op te stijgen. Elissa was duidelijk ook al klaar om te gaan, daardoor gaf hij Aswan de ruimte en de hengst stapte er direct vrolijk vandoor. Hij legde even zijn hand op de hand van Elissa en hij glimlachte naar haar. 'Ik geniet hier zo enorm van.' zei hij.

Koningin Elissa Beaufort

Ze keek toe hoe hij ook opsteeg en ze glimlachte breed naar hem. Aswan was er meteen klaar voor en stapte er direct vandoor. Ze voelde de hand van Brandon op de hare en ze keek hem met een lieve blik aan. "Ik geniet misschien nog wel meer." Fluisterde ze tegen hem terug. Ze vond het prettig dat ze op de heenweg rustig aan deden, dan kon ze zelf ook nog een beetje wakker worden. Het was ook nog steeds niet helemaal licht. "Weer naar dezelfde plek? Of wil je ergens anders heen?" Vroeg ze aan hem. Hij was al een paar keer met Aswan op pad geweest, wellicht had hij ergens iets gezien of gevonden.

Prins Brandon Lamoyne

Ze zei dat ze misschien wel nog veel meer genoot, waardoor hij grijnsde. 'Dat lijkt mij onmogelijk, maar toch.' zei hij plagend. Ze vroeg of ze naar dezelfde plek zouden gaan of dat hij ergens anders naar toe wilde. 'Hmm, vind je het oké om ergens anders naar toe te gaan? Dan kunnen we misschien wel naar het meertje in het bos.' stelde hij voor. Als hij wat langer weg ging liet hij Aswan daar vaak even drinken en hij genoot van de enorme rust in het bos. Hij hield daar wel van, maar als Elissa liever naar het andere punt ging, dan zouden ze dat doen. Hij wilde het haar heel graag naar de zin maken. Zijn hand gleed door de manen van Aswan heen en daarna keek hij weer opzij naar haar.