Vampieren nieuw

Evan Mason

Aurora vroeg of hij het niet leuk vond en of hij er nooit over gefantaseerd had hoe het zou zijn als het wel kon. Dat liet hem glimlachen. ‘Ik vond het afschuwelijk.’ Gaf hij toe. ‘Maar het was wel iets waar ik heel goed in was. Ik vind het wel fijn om ergens heel erg goed in te zijn en nu heb ik een beetje het gevoel dat ik niet zo goed weet waar ik goed in ben.’ Legde hij uit. ‘En fantaseren… ik weet het niet. Het stond zo vast dat dit mijn leven was dat ik eigenlijk niet echt heb nagedacht over alle andere opties. Maar daar heb ik nu alle tijd voor.’ Zei hij. Juliet vond het ook een goed idee, het was rechtvaardiger dan jager zijn, maar hij kon wel zijn vaardigheden gebruiken en hij bleef in conditie. Dat liet hem grijnzen. ‘Heel belangrijk natuurlijk, voor jouw uitzicht.’ Plaagde hij haar een beetje. ‘Maar ik vind het een goed idee, ik zal mij er eens in verdiepen.’ Zei hij daarna. Het leek hem serieus wel wat. Hij had het gevoel dat het wel bij hem zou passen.


Matthew Greyson

Als ze er niet uit zouden komen wilden ze hun echt helpen. Dat liet hem glimlachen. ‘Dat waardeer ik.’ Zei hij. Het voelde beter tussen Lilian en hem. Ze hadden nog wel wat stappen te gaan, maar dit was al een stuk beter en ze zouden elkaar echt moeten gaan vertrouwen als hij haar ging helpen. Adam zou vast niet met de makkelijke gevallen hulp nodig hebben, het zouden juist gevaarlijke vampiers zijn die ze om moesten brengen. Dat zou heftig worden. Toen hij aangaf dat hij weg zou gaan zag hij Lilian even nadenken, maar ze zei wel dat ze het zouden redden samen, ze wilde weten of hij in het begin regelmatig langs wilde komen, om Alex een hart onder de riem te steken wanneer hij opgesloten zat. Lilian dacht dat hij dat zou waarderen, zelfs als hij er niet veel van meekreeg. ‘Ja, dat wil ik wel.’ Stemde hij in. Alex was zijn beste vriend en als hij hem op die manier zou kunnen steunen, dan deed hij dat graag. Hij keek weer naar Alex en hij zag dat het echt tijd was om te gaan nu. Hij leek nu al niet meer zo veel van alles mee te krijgen. Hij hield zich nog in, maar Matt kon duidelijk aan hem zien dat hij flink van de wereld was door alle sterker gevoelens. ‘Oké, dan kom ik de eerste dag dat hij vast zit wel weer even langs, wie weet kan ik iets doen om te helpen en anders voor de steun.’ Zei Matt nu. ‘Bedankt voor dit gesprek, Lilian.’ Voegde hij er aan toe, omdat hij echt zijn best wilde doen. Hij draaide zich om en hij liep terug het huis in, hij keek kort om. Alex zat nog steeds in dezelfde houding, hij had Lilian stevig vast en hij leek op toestemming te wachten.

Aurora Philippa

Ze was blij om te horen dat hij het afschuwelijk vond, ze ging er ergens wel vanuit, maar toch.. stel voor dat hij stiekem het doden echt wel leuk vond, dat had zomaar gekund. Hij gaf aan dat hij er wel heel goed in was. Hij vond het fijn om ergens heel goed in te zijn en had nu het gevoel dat hij niet zo goed wist waar hij goed in was. "Alle tijd om het uit te zoeken." Zei Aurora met een klein glimlachje tegen hem. Hij wist het ook niet zo goed, hij had nooit gefantaseerd omdat zijn leven zo vast stond. Aurora knikte daardoor even, zelf kende ze dat gevoel niet, maar ze kon het wel begrijpen. Juliet liet hem grijnzen en hij plaagde haar terug. De vampier keek hem daardoor met een vrolijke grijns aan. "Ja, dat is heel belangrijk, mijn uitzicht." Lachte ze naar hem. "Je kunt altijd kijken, Evan, of je misschien inschrijven voor de academie, wie weet?" Zei Juliet.


Lilian Nova

Hij waardeerde het en daardoor glimlachte ze toch weer naar hem. Ze waren zo samen echt een stap in de goede richting en dat voelde prettig. Ze kon hem misschien nog niet helemaal vertrouwen, maar wel op hem rekenen. Dat was al heel wat. Hij luisterde naar haar woorden over Alex en stemde in. Hij wilde wel af en toe langs komen. Ze zagen dan vanzelf wel hoeveel Alex eraan had. Hij zou de eerste dag langskomen en wie weet kon hij wat doen. "Fijn, dankjewel." Sprak ze voor Alex, aangezien hij niets meer uit kon brengen. Matthew bedankte haar voor het gesprek. "Jij ook, dankjewel, Matthew, ik vind het echt fijn dat ik op je kan rekenen." Zei ze gemeend tegen hem terug. Ze wachtte tot hij uit het zicht was en ze keek Alex weer aan. "Hij is weg, je mag drinken." Zei ze zacht. Ze kon het nu wel weer hebben, het moest wel weer lukken.

Alexios Evans

Hij moest ontzettend veel moeite doen om zichzelf een beetje bij elkaar te houden, om rustig te blijven. Daardoor zat hij volledig in zijn eigen wereld en drong alles totaal niet meer tot hem door, wat hij bewust deed. Hij had al zijn aandacht nodig voor het kalmeren van zijn lichaam en onbewust merkte hij ook wel dat het niet fout ging tussen Matthew en Lilian. Als dat wel het geval was zou hij snel genoeg ingrijpen, maar nu was dat duidelijk niet nodig. Het leek goed te gaan en toen Matthew vertrok keek hij richting Lilian, die ook naar hem keek. Ze zei dat hij weg was, dat hij mocht drinken. Hij reageerde binnen een seconde en hij dwong zichzelf op zijn laatste wilskracht om voorzichtig met haar te doen en haar zachtjes te bijten, maar toen hij eenmaal begon te drinken kon hij het echt niet meer houden en was hij gigantisch gulzig, het was heel goed te merken dat de spanning hem wat te veel begon te worden en dat hij echt enorme dorst had.


Evan Mason

Aurora zei dat hij nu alle tijd had om het uit te zoeken, waardoor hij glimlachte. ‘Ja, precies. En dan vind ik vanzelf iets wat goed voelt en anders hou ik mij wel de hele dag bezig met het zoeken van hobby’s.’ Zei hij grijnzend. Het kwam wel goed, hij maakte zich er nu niet al te druk om. Voor nu voelde het eigenlijk heel erg fijn om geen jager meer te zijn, het gaf hem een soort van rust. Als die verwarring van vanochtend wegbleef was het helemaal perfect, maar Juliet kon daar goed mee omgaan, dus dat kwam ook wel goed. Hij maakte zich er allemaal niet zo druk over. Juliet zei dat het heel belangrijk was, haar uitzicht. ‘Ik kan natuurlijk sowieso een uurtje per dag sporten, daar heb ik alle tijd voor. Dan hoef jij niet bang te zijn dat jouw uitzicht achteruit gaat.’ Zei hij. Sporten was sowieso iets wat hij graag snel wilde oppakken. Ze zei dat hij altijd kon kijken en zich inschrijven voor de academie, wie weet. ‘Ja, je hebt gelijk. Misschien doe ik dat wel.’ Zei hij. Daarna keek hij op omdat er iemand binnen kwam. Hij merkte dat het iets met hem deed, omdat dit een vreemde vampier voor hem was. Hij merkte het wel meteen, daar was geen twijfel over mogelijk. Dat waren natuurlijk ook allemaal dingen die hij van jongs af aan had aangeleerd. Hij bleef even voorzichtig wat aanvoelen of hij niet weer opeens zou flippen, maar dat viel gelukkig mee. ‘Sorry dat ik jullie stoor, maar ik wil graag Aurora weer hebben.’ Sprak de man. Hij leek vrolijk, opgewekt. Hij was heel anders dan Alex. Matthew pakte meteen de hand van Aurora vast en hij keek naar Juliet. ‘Let goed op ze, alsjeblieft…’ sprak hij doelend op Lilian en Alex. Nu kwam duidelijk zijn zorgzame kant naar boven. Hij keek richting de tuin toen hij de sterke geur van het bloed van Lilian rook. Hij kon niets zien, maar hij wist dat Alex nu van haar dronk.

Lilian Nova

Hij kon zich echt niet meer gedwingen. Hij reageerde intens snel en stortte zich nog niet niet op haar. Ze bleef zitten en hij beet haar gelukkig wel zachtjes. Daarna dronk hij gulzig. Ze slikte even, ze vond het naar dat hij dit zichzelf aandeed, dat hij zich niet kon inhouden en dat hij er moeite mee had. Ze liet hem even van haar drinken, weer behoorlijk veel. Ze voelde zichzelf wat zwakker worden en voor het haar teveel werd, duwde ze tegen Alex zijn borstkas aan. "Stoppen Alex, zo is het genoeg." Zei ze nu dwingend tegen hem. Elke keer weer liet ze hem een klein beetje verder gaan omdat hij het zo hard nodig had, maar op een gegeven moment zou het ook voor haar teveel worden natuurlijk. TOhc wilde ze hem zo graag geven wat hij nodig had, ze wilde dat hij haar verjaardag morgen bewust zou meemaken en met haar samen kon zijn.



Aurora PHilippa

Hij vond dat ze gelijk had en anders zou hij zich de hele dag bezig houden met het zoeken van een hobby. "Geef maar aan als je hulp nodig hebt daarmee, ik vind het leuk om verschillende dingen uit te proberen." Zei ze nu vrolijk. Ze vond het ook leuk om ze beter te leren kennen en nu hij gewoon weer mens was, bevond hij zich een beetje in hetzelfde schuitje als zij. Ze wilde niet graag vereenzamen. Hij sprak nog even over het sporten en over het uitzicht van Juliet. Juliet gniffelde even. "Ik hou alsnog van je hoor, je hoeft je echt niet uit te sloven." Plaagde ze hem nu. Hij ging zich misschien inschrijven voor de academie en ze knikte even. Na een tijdje kwam Matthew binnen en Aurora keek met een grote glimlach naar hem. Hij wilde haar graag weer hebben. Ze kneep even zacht in zijn hand en ze kwam overeind daardoor. "Ik vond het heel gezellig en we wonen hier toch in de buurt dus als je samen wilt zoeken naar een leuke hobby dan lijkt dat me heel gezellig." Zei ze met een glimlach. Hij sprak tegen Juliet dat ze goed op ze moest letten en daardoor keek Aurora wat verward naar Matthew. Wat was er net buiten gebeurd?
"Ik zal op ze letten, zeker weten. Ik ga ze helpen Matthew." Beloofde Juliet aan Matthew. Ze rook het bloed van Lilian, maar ze vertrok geen spier.

Alexios Evans

Hij genoot ontzettend van de geweldige smaak van haar bloed en hij wilde dat het nooit ophield, hij wilde dat hij hier nog langer van kon genieten. Toch voelde hij al vrij snel de warme handen van Lilian tegen zijn borstkas aan en zei ze dwingen tegen hem dat hij moest stoppen. Dat het zo genoeg was. Het kostte hem aanzienlijk meer moeite dan normaal, maar toch luisterde hij direct naar haar. Het was ongelooflijk dat ze zo veel effect op hem had, maar ze had het wel. Zelfs nu. Toch keek hij haar nog steeds compleet hongerig aan. Het leek steeds langer te duren voor hij uit die modus kwam. Hij wist dat het kwam doordat hij gespannen was, doordat hij constant enorm dorstig was. Daardoor was hij zichzelf niet. Hij gromde nu zelfs zachtjes naar haar. Het was niet eens bewust, het kwam puur omdat zijn instincten wilden dat hij doorging met drinken en Lilian belemmerde dat. Hij had meer nodig, zijn lichaam wilde dat hij verder ging met drinken.


Evan Mason

‘Nou, hulp is zeker welkom hoor, ik wil graag verschillende dingen uit proberen en Juliet is de komende tijd toch nog druk, dus wie weet kan jij mij helpen.’ Zei hij tegen Aurora. Ze leek dat echt leuk te vinden en hij leerde graag andere mensen kennen, dus vond hij het ook gezellig. Zeker nu ze hier nieuw waren in de omgeving leek het hem goed om daar veel tijd aan te besteden. Aurora gaf aan dat ze het gezellig vond en dat ze toch in de buurt woonde. Hij glimlachte vriendelijk naar haar. ‘Dat vind ik een uitstekend plan.’ Stemde hij in. Hij vond het leuk om dingen met haar te doen. Hij hoopte dat haar vriend dat ook leuk vond, hij vond hem nog wat lastig in te schatten, maar hij had dan ook nog geen moment met hem gesproken. Juliet zei tegen de vampier dat ze op ze zou letten en Matthew knikte daardoor en hij keek weer naar Aurora, die hem wat verward aankeek. ‘Tussen mij en Lilian is het wel oké, maar Alex is er niet al te best aan toe.’ Vatte hij kort samen. ‘Het is tijd voor ons om te gaan.’ Voegde Matthew er aan toe. Hij wilde niet voor nog meer drukte zorgen voor Alex, het was beter als er niet al te veel mensen om hem heen waren, waarschijnlijk. ‘Ik vertel je straks het hele verhaal.’ Voegde de vampier er aan toe. Die keek weer naar Evan en Juliet. ‘Succes, mocht er iets zijn kunnen jullie ons bereiken.’ Sprak de vampier nog, die daarna Aurora met zich meenam. Evan keek opzij naar Juliet en daarna richting de tuin, waar hij niets kon zien, Alex en Lilian zaten buiten het zicht.

Lilian Nova

Hij stopte meteen toen ze dat van hem wilde, toch leek hij weer in een modus te zijn waarin hij nog steeds niet helemaal bij was. Hij gromde ook zacht tegen haar. Ze pakte zijn gezicht in haar handen en keek hem doordringend aan. Het bloed verdween langzaam door haar krachten, waardoor hij niet meer zo uitgedaagd zou worden. "Het is oké Alex, dit was voor mij echt genoeg. Echt. Meer kun je niet van mij drinken. Echt niet." Vertelde ze hem met een doordringende stem. "Als je meer nodig hebt, dan moeten we echt iemand opzoeken, want dit kan niet zo." Zei ze tegen hem.


AUrora Philippa

Ze werd er best wel enthousiast van, ze vond het leuk, dan had ze wat te doen. Ze vond het heerlijk om de hele dag bij Matthew te zijn, maar ze wilde ook wel per dag een uurtje wat voor zichzelf doen. Het leek haar gezellig om samen met Evan te doen. Hij was eerlijk en oprecht, ze voelde zich ook op haar gemak. "Dan doen we dat!" Zei ze vrolijk tegen hem. Evan gaf aan dat het tussen hem en Lilian oké was, maar Alex was er niet al te best aan toe. Hij wilde echt gaan. Ze knikte even. "Ja, ik ga mee." Zei ze vluchtig. "Tot de volgende keer." KLonk haar stem tegen Evan en Juliet. Vervolgens liep ze met Matthew mee naar buiten toe. Ze hield zijn hand stevig vast. Ze vroeg zich af of hij zich niet goed voelde bij Evan en Juliet, hij was best wel kort tegen haar. Toch zei ze niets en liep ze gewoon met hem mee.
Juliet keek naar Evan toen Matthew en Aurora eenmaal weg waren. Ze zag hem richting de tuin kijken en ze hield toch Alex en LIlian scherp in de gaten, ze luisterde naar ze. Ze wilde niet dat het fout ging. Toch luisterde ze niet af. Ze lette gewoon op belangrijke signaalwoorden. "Aurora is wel echt heel lief hé." Zei ze nu tegen Evan. Ze was wel een beetje onwetend, maar ze bedoelde alles goed.

Alexios Evans

Lilian legde haar handen tegen zijn gezicht aan en ze zei dat het oké was, dat dit voor haar genoeg was. Meer kon hij niet van haar drinken. Echt niet. Het was goed dat ze zo ontzettend duidelijk tegen hem was, anders ging het echt niet goed. Hij luisterde naar haar en ze had enorm veel macht over hem, waardoor ze zelfs tot hem door wist te dringen nu hij enorm dorstig was. Hij gromde wel nog eens, hij wilde dit niet horen, hij wilde meer van haar. Ze zei dat ze iemand moesten opzoeken als hij meer nodig had, dit kon niet zo. Hij wilde dat niet. Hij wilde niemand anders. Hij wilde van haar drinken. Hij wist dat hij compleet de weg kwijt zou raken als hij nu van iemand anders zou drinken, hij wilde niet meer weg bij haar. ‘Ik wil jou.’ Sprak hij nu. Zijn stem klonk laag en het was half grommend, maar toch deed hij niets. Hij staarde in haar ogen en hij ademde langzaam in en uit, de intense geur van haar bloed trok wel weg en de wondjes verdwenen ook, waardoor het iets beter in te houden was, maar toch werd hij niet meer echt zichzelf en bleef hij haar dorstig aankijken.


Matthew Greyson

Ze leek het leuk te hebben met Evan en Juliet en dat vond hij fijn om te zien, hij vond het fijn dat ze vrienden maakte hier, dat ze wat te doen had. Dat ze meerdere contacten had. Hij wist dat ze de laatste tijd nogal met elkaar bezig waren en misschien was het voor hun wel goed om weer wat socialer te zijn. Aurora kwam met hem mee en ze hield zijn hand stevig vast. Hij keek opzij naar haar en hij glimlachte een beetje. ‘Het gesprek ging best wel oké, maar de komende tijd wordt wel heftig denk ik.’ Zei hij tegen haar. ‘Alex wordt opgesloten om zichzelf beter te leren beheersen en in die tijd moet ik Lilian helpen met het vermoorden van soortgenoten.’ Legde hij haar eerlijk uit. Aan zijn stem was al te horen dat hij dat eigenlijk niet wilde, maar hij ging het wel doen. Hij ging helpen.


Evan Mason

Aurora en Matthew vertrokken snel, Matthew leek nogal haast te hebben om weg te gaan. Was dat door Alex? Had hij het gevoel dat Aurora niet veilig was hier? Hij zag heel goed aan Juliet dat ze ook alert was, hij herkende dat soort hele kleine dingen direct. Automatisch was hij zelf ook op zijn hoede. ‘Is er iets aan de hand?’ Vroeg hij nu zachtjes aan haar, omdat hij dat graag wilde weten. Ze zei nu dat Aurora wel echt heel lief was, wat hem liet glimlachen. “Ja, ontzettend lief. Ik hoop dat die Matthew een beetje goed voor haar is en niet compleet over haar heenloopt.’ Sprak hij nu zijn zorgen uit. ‘Ze weet nog niets van deze wereld, dat vind ik toch wel een beetje gevaarlijk.’ Voegde hij er aan toe. ‘En hij lijkt mij nou ook niet het meest voorzichtige type…’

Lilian Nova

Hij was behoorlijk duidelijk, hij wilde haar. Zijn stem was laag en grommend en hij staarde haar aan. Ze bleef doordringend terugkijken in zijn ogen, ergens ook bang dat hij door zou slaan en haar zou negeren. Toch ging het tot nu toe goed. Ze probeerde rustig adem te halen, maar ze merkte ook wel dat haar hartslag hoger was dan normaal. Hij had weer veel gedronken en haar lichaam deed zijn best om haar overeind te houden. "IK kan niet meer, Alex. Echt niet." Zei ze duidelijk tegen hem. Ze hield zijn gezicht in haar handen en streelde zacht over zijn wangen heen. "Ik kan niet meer." Zei ze nogmaals, iets wanhopiger tegen hem.


Aurora Philippa

Matthew keek naar haar en glimlachte een beetje. Het gesprek ging oke, maar het zou de komende tijd wel heftig worden dacht hij. Ze wilde vragen waarom, maar hij legde het uit. "Oh... jeetje... ja dat is wel heftig." Fluisterde ze. "Hoe lang word hij opgesloten?" Wilde ze van Matthew weten. "Moet je Lilian elke dag helpen? Hoe werkt dat?" Klonk haar stem wat bezorgder, ze begreep niet zo goed hoe het zo werken en het maakte haar wat ongerust aangezien ze wel hoorde dat hij dit eigenlijk niet wilde.


Juliet

Evan wilde weten of er wat aan de hand was. Ze haalde even diep adem en knikte. "Alex drinkt nu alleen nor maar van Lilian voor hij opgesloten word en het word voor beide wat teveel... ik weet zelf niet zo heel goed wat ik ermee aan moet, maar Lilian kan hem goed stoppen elke keer. Nu ook weer. Hij is er alleen nog niet helemaal, ik hou ze een beetje in de gaten. Ik wil niet dat hij haar pijn doet." Vertelde ze heel eerlijk aan Evan. Hij vond Aurora ook heel lief. Hij hoopte dat Matthew goedvoor haar was en niet over haar heenliep. Ze wist nog niets van deze wereld en hij vond het gevaarlijk. Juliet knikte even. "Ja, hij is wat losser en gaat wat makkelijker met alles om. Toch kan hij zichzelf redelijk beheersen, qua karakter passen ze bij elkaar, ik ben alleen bang dat het haar een keer te zwaar word. Of dat ze te snel besluit om ook vampier te worden en dat ze doorslaat." Zei ze bedachtzaam tegen Evan. Ze streelde zacht over zijn rug heen en leunde wat achterover in de bank. "Eerlijk gezegd vind ik het best spannend om bij Alex hetzelfde te doen als wat er bij mij is gebeurd." Fluisterde ze tegen Evan. Dat was voor het eerst dat ze het durfde toe te geven.

Alexios Evans

Ze bleef doordringend terug kijken in zijn ogen, waardoor hij nog steeds niets deed. Zijn houding veranderde ook niet, maar hij viel haar niet aan. Zolang in zijn ogen Lilian de machtigste was, zou hij dat niet doen. Hij wist dat het zou veranderen als hij zwakte zou zien, of als hij haar mening niet meer belangrijk vond. Ze zei dat ze echt niet meer kon en hij voelde haar handen over zijn gezicht heen strelen. Dat liet hem alweer iets meer terug komen in de realiteit, al bleef hij haar verwilderd aanstaren. Ze kon echt niet meer. Het klonk wat wanhopiger nu. Hij knikte langzaam als teken dat hij het begrepen had. Hij bleef wel nogal doordringend naar haar kijken, alsof hij opzoek was naar een mogelijkheid om toch zijn zin te krijgen. Toen hij zich dat realiseerde ademde hij langzaam in. Hij moest echt kalmeren, dit was veel te gevaarlijk zo. Hij schraapte zijn keel en hij probeerde weer wat helderder te worden, maar het werd steeds lastiger.


Matthew Greyson

Ze fluisterde wat geschrokken dat het inderdaad wel heftig was en hij knikte langzaam. Dat vond hij zelf ook. Hij wilde al geen soortgenoten vermoorden, het zou pittig worden om met Lilian samen te werken en haar op die manier te moeten zien en het was ook nog eens gevaarlijk. Ze wilde weten hoelang Alex opgesloten zou worden. ‘Dat weet ik niet precies, maar ik denk best wel een tijdje.’ Zei hij zachtjes. Ze wilde weten of hij Lilian elke dag moest helpen, hoe dat werkte. ‘Het moet één keer per week, maar ze vroeg wel of ik regelmatig langs wil komen om Alex te steunen.’ Legde hij uit. ‘Misschien wil jij dan wel met mij mee, Evan zal daar ook constant zijn, omdat Juliet veel met Alex bezig is, denk ik.’ Voegde hij er aan toe.


Evan Mason

Juliet haalde diep adem en ze vertelde dat Alex alleen nog maar van Lilian dronk voor hij werd opgesloten en het werd voor hun allebei wat te veel. Ze wist niet zo goed wat ze er mee aan moest, maar Lilian kon hem goed stoppen elke keer, nu ook weer. Hij was er alleen nog niet helemaal, ze hield ze een beetje in de gaten. Hij knikte langzaam. Ze wilde niet dat Alex haar pijn deed. ‘Ik ook niet.’ Zei hij zachtjes. Juliet leek het wel met hem eens te zijn over Aurora, ze zei dat Matthew wat losser was en wat makkelijker met alles om ging, maar hij kon zichzelf wel redelijk beheersen. ‘Gelukkig maar.’ Zei hij, lichtelijk opgelucht. Hij was duidelijk toch wat voorzichtig met alles. Ze was bang dat het Aurora een keer te zwaar werd of dat ze te snel het besluit nam om ook een vampier te worden en dat ze zou doorslaan. Hij knikte langzaam daardoor. ‘Matthew lijkt mij ook niet het type die daar mee om kan gaan. Hopelijk is het niet iets wat ze zomaar zullen doen.’ Zei hij. Ze streek over zijn rug heen en ze leunde wat achterover, daarna ze zei dat ze het best wel spannend vond om bij Alex hetzelfde te doen als wat er bij haar was gebeurd. Daardoor draaide hij naar haar toe en pakte hij haar handen vast. ‘Waar maak je je zorgen over? Ben je bang dat er iets mis gaat?’ Vroeg hij nu zachtjes en liefdevol aan haar. Hij wilde altijd voor haar klaarstaan.

Lilian Nova

Hij bleef kijken en ze bleef toch de baas over hem zo. Ergens was het heel prettig dat het zo werkte, dat ze het voor elkaar kreeg om een vampier zo naar haar te laten luisteren. Hij bleef verwilderd en wanneer ze aangaf dat het echt niet meer kon, knikte hij langzaam. Hij begreep het. Ze zag ergens in zijn ogen dat hij het snapte. Hij bleef wel kijken. “Kalmeer, Alex. Je krijgt niets meer van me.” Zei ze nu resoluut. Ze ging echt niet toegeven. Haar vingers gleden zacht langs zijn gezicht en ze streelde verder langs zijn hals. Misschien konden ze hem beter nu al opsluiten… het zou er echt niet beter op worden. Die gedachte maakte haar wel verdrietig. Ze wilde zo graag nog samen met hem genieten, maar als hij continu zo was, dan kon ze het niet. “Alex… ik hou van je… word alsjeblieft weer rustig en helder… je hebt bloed gedronken, dat was voor mij op dit moment genoeg.” Fluisterde ze nu.



Aurora Philippa

Hij knikte en leek het zelf ook heftig te vinden. Hij wist niet precies hoelang Alex opgesloten zou worden, maar hij dacht wel een flinke tijd blijkbaar. Ze beet op haar lip en baalde er een beetje van. Het was vast voor Lilian ook heel zwaar en zelf had ze er echt en stuk minder vrstand van als alles andere mensen. Hij moest Lilian één keer per week helpen, maar ze vroeg of hij regelmatig wilde langskomen om Alex te steuenen. Ze knikte even, ze vond het lief dat hij het wilde doen. "Is het ook gevaarlijk voor jou?" Wilde ze van hem weten. Hij vroeg of ze mee wilde naar Alex. Evan zou er ook constant zijn omdat Juliet bezig was met Alex. Ze knikte weer. "Ik vind hem best wel aardig eigenlijk." Zei ze met een glimlachje tegen hem. "Word Alex echt opgesloten ofzo? Ik kan me er moeilijk een voorstelling bij maken." Vroeg ze nu voorzichtig.


Juliet Alarie

Hij wilde ook niet dat Alex Lilian pijn deed. Ze knikte hierdoor een beetje. Het igng tot nu toe redelijk tussen de twee, al hoorde ze wel dat het nog niet goed genoeg was, ze moest blijven opletten. Hij was opgelucht dat Matthew zich wel redelijk kon beheersen. Ze glimlachte daardoor naar hem. "Je bent echt heel erg lief." Klonk haar stem liefdevol. Hij maakte zich altijd zorgen om andere mensen, zelfs nu, zelfs nu hij net terug was gekomen uit de dood. Hij dacht ook dat Matthew niet het type was om met een plotselinge verandering om te kunnen gaan en hoopte dat het niet iets was wat ze zomaar zouden doen. "Nee, dat hoop ik inderdaad ook." Zei ze heel eerlijk. Bij haar woorden draaide hij zich naar haar toe en pakte haar handen vast. Ze streelde zachtjes over zijn warme handen heen. Hij wilde weten waar ze zich zorgen over maakte, of ze bang was dat er iets mis ging. "Ja, ik ben bang dat hij het niet aankan of dat ik hem straks te vroeg loslaat en dat hij verandert in een bloeddorstig monster. Hij is sterk en veel ouder, Evan. Het kan zomaar." Zei ze zachtjes.

Alexios Evans

Ze bleef naar hem kijken en ze zei tegen hem dat hij moest kalmeren, hij zou niets meer van haar krijgen. Haar stem klonk resoluut. Hij voelde haar vingers over zijn gezicht heen glijden, langs zijn hals. Het voelde fijn en hij voelde dat het iets met hem deed. Dat het hem iets meer terughaalde. Ze fluisterde nu dat ze van hem hield, dat hij weer rustig en helder moest worden, hij had gedronken en het was voor haar genoeg. De woorden kwamen bij hem binnen. Het duurde duidelijk lang, maar het gebeurde wel. Hij bracht langzaam en voorzichtig zijn hand omhoog en hij streek net zo voorzichtig langs haar wang. ‘Ik hou ook van jou.’ Sprak hij. Zijn stem klonk nog wat donker en hij was duidelijk nog gespannen, maar hij was wel weer zichzelf en hij voelde hoe veel hij van haar hield. ‘Sorry.’ Voegde hij er wat schor aan toe, omdat hij zich wel realiseerde dat dit voor haar heel lastig moest zijn.


Matthew Greyson

Aurora wilde weten of het gevaarlijk was voor hem en hij wilde er heel luchtig over doen en zeggen dat het wel meeviel, maar ze hadden afgesproken om eerlijk tegen elkaar te zijn. Hij moest eerlijk zijn. ‘Ik denk wel dat het gevaarlijk kan zijn. Het zijn de gevaarlijke vampiers, die doorgedraaid zijn, die moeten we uit de weg ruimen. Maar Lilian is een jager en we doen het samen, dus het valt vast mee.’ Zei hij. Ze zei daarna dat ze Evan best wel aardig vond, waardoor hij glimlachte. ‘Daar ben ik heel blij mee.’ Zei hij oprecht. Hij vond het fijn als ze vrienden maakte, zolang ze maar nog steeds meer dan genoeg tijd had voor hem. Ze vroeg of Alex echt werd opgesloten, ze kon zich er moeilijk een voorstelling bij maken. ‘Hij wordt echt opgesloten ja, anders is het helemaal gevaarlijk. Alex zal zichzelf niet meer zijn, voor een langere periode waarschijnlijk.’ Legde hij uit. ‘Het zal niet leuk zijn om te zien, misschien is het maar beter als je niet bij hem gaat kijken als hij vastzit.’ Zei hij.


Evan Mason

Ze zei liefdevol dat hij echt heel erg lief was, waardoor hij glimlachte. Toen hij haar vroeg waar ze zich zorgen om maakte zei ze dat ze bang was dat Alex het niet aan zou kunnen, of dat ze hem te vroeg loslaat en hij veranderde in een bloeddorstig monster. Hij was heel sterk en veel ouder. ‘Je moet hem pas loslaten als je heel erg zeker weet dat het kan. Als hij eenmaal los is, krijgen we hem waarschijnlijk niet meer vast. Ik heb vertrouwen in je, Juliet.’ Zei hij tegen haar. ‘Ook al is hij sterk en veel ouder, hij zal vastzitten en hij komt echt niet zomaar los.’ Voegde hij er aan toe. Hij legde liet haar hand los en hij legde zijn hand tegen haar wang aan. ‘Stel dat hij het niet aankan… wat gebeurt er dan?’ Vroeg hij nu. ‘Breekt hij dan mentaal gezien? Kan zijn lichaam het dan niet meer aan? Wordt hij dan niet meer zichzelf? Hoe moet ik dat voor mij zien?’ Wilde hij nu van haar weten, zodat hij een beetje wist waar hij rekening mee moest houden.

Lilian Nova

Ze bleef hem zachtjes strelen en ze zag dat hij wat meer bijkwam, het lukte hem wel. Hij kwam er wel weer. Het luchtte haar op. Even spande ze aan toen hij zijn hand bewoog, maar hij deed heel voorzichtig en langzaam. Hij streelde langs haar wang en zei dat hij ook van haar hield. Zijn stem klonk nog wel donker en hij was nog gespannen. Hij bood zijn excuses aan en daardoor sloeg ze langzaam en voorzichtig haar armen om hem heen en trok hem zachtjes tegen haar aan. “Het is oké Alex… echt… Ik vind het alleen wel een beetje eng als je zo bent. Ik ben zo bang dat ik je niet meer terug krijg.” Fluisterde ze zacht tegen hem. Ze wilde er gewoon graag eerlijk over zijn.


AUrora Philippa

Hij dacht dat het gevaarlijk kon zijn. Het waren doorgedraaide vampiers die ze uit de weg moesten ruimen, maar LIlian was een jager. Ze deden het samen. Het viel vast wel mee. Ze knikte alleen en liep naar de deur van het huis toe. Daarna keek ze hem diep in zijn ogen aan. "Ik wil jou ook niet kwijtraken, Matthew, echt niet." Fluisterde ze liefdevol tegen hem en ze legde haar hand even zacht op zijn wang. Hij was blij dat ze Evan aardig vond, hij leek het niet raar te vinden en het goed te vinden dat ze vrienden maakte. Het voelde fijn. Hij vertelde verder over Alex. Hij dacht dat het misschien beter was als zij niet ging kijken wanneer hij vast zat. "Ik vind het echt wel pittig allemaal Matthew... het lijkt me allemaal niet niets." Mompelde ze. "Zou jij zoiets ooit willen doen?" Vroeg ze nu. Waarschijnlijk zou ze dat echt niet trekken.



Juliet

Hij glimlachte naar haar en ze kneep even zachtjes in zijn hand. Hij had gelukkig altijd wel zijn woordje klaar voor haar, dat was prettig. Hij stelde haar gerust en had vertrouwen in haar. "Ja, ik ga hem niet eerder loslaten dan dat. Dat weet ik zeker. Ik moet er echt zeker van zijn dat hij oké is en kan functioneren." Knikte ze nu met wat meer vertrouwen. Eenmaal vast, kon hij ook niet zomaar meer los. Zijn hand legde hij op haar wang en hij wilde weten wat er zou gebeuren als Alex het niet aankon. Of hij mentaal kon breken. "Hij zal altijd net genoeg bloed ontvangen om te blijven functioneren, zijn lichaam kan het aan, daar is geen twijfel over. Mentaal is het wel wat anders. Er zijn vampiers die het niet trokken, die niet de wilskracht hadden en die vermoord moesten worden. Maar Alex wilt het uit zichzelf, ik denk dat hij er wel komt." Knikte ze nu.

Alexios Evans

Ze sloeg heel voorzichtig haar armen om hem heen en hij werd tegen haar aangetrokken, wat hij gewillig liet gebeuren. Het ging nu goed. Nu hij weer wat meer zichzelf was, was hij niet zo enorm gevaarlijk meer. Ze zei dat het oké was, ze vond het alleen een beetje eng als hij zo was. Ze was zo bang dat hij haar niet meer terug zou krijgen. ‘Ik zal altijd terugkomen voor jou, Lilian.’ Fluisterde hij. ‘Maar ik begrijp heel goed hoe eng het voor je moet zijn.’ Voegde hij er aan toe. Hij kon zich voorstellen dat het heftig voor haar was om hem zo te zien, om te merken dat hij het bijna niet voor elkaar kreeg om te kalmeren. Dat was niet niks. Zeker voor haar niet. Hij had het zelf niet zo goed door, maar Lilian kon aan hem zien dat hij het niet voor elkaar kreeg om terug te komen en dat moest angstaanjagend zijn. ‘Ik hoop gewoon dat het beter is als dit allemaal voorbij is.’ Fluisterde hij. Daar hoopte hij enorm op.


Matthew Greyson

Ze keek hem diep in zijn ogen aan en ze zei dat ze hem niet wilde kwijtraken, echt niet. Dat liet hem glimlachen. ‘Dat gaat niet gebeuren. Ik zal voorzichtig doen, echt. Ik zal je niet alleen laten, ik word niet zomaar vermoord.’ Zei hij. Ze zei dat ze het wel pittig vond allemaal en ze wilde weten of hij ooit zoiets zou willen doen. Daardoor schudde hij zijn hoofd. ‘Nee, echt niet. Niets voor mij.’ Zei hij meteen. Hij vond het prima zoals het ging en hij zag de noodzaak ook niet. ‘Ik heb niet het gevoel dat het nodig is om mij beter te leren inhouden en ik vind het iets onnatuurlijks.’ Zei hij eerlijk tegen haar. Hij nam haar mee naar binnen en hij sloeg zijn armen om haar heen. ‘Maak je geen zorgen, ik zal bij je zijn, altijd.’ Fluisterde hij, vol liefde.



Evan Mason

Ze ging hem niet eerder loslaten dan dat ze het zeker wist, dat liet hem glimlachen. ‘Het komt helemaal goed. Je kunt dit wel. Heb vertrouwen in jezelf.’ Zei hij liefdevol. Ze gaf aan dat hij het lichamelijk genoeg aan zou kunnen, daar twijfelde ze niet aan. Ze was alleen bang voor het mentale gedeelte, er waren vampiers die het niet trokken, die de wilskracht niet hadden en die moesten vermoord worden. Alex wilde het uit zichzelf, ze dacht dat hij er wel kwam. Hij knikte daardoor. ‘Ik denk het ook wel. Het zal pittig worden en ik denk dat jij een hoop van jezelf vraagt, maar je komt er wel.’ Zei hij tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij drukte kort zijn lippen op die van haar. ‘Hoe gaat het buiten? Nog niks mis gegaan?’ Vroeg hij nu, omdat hij wist dat ze dat ook in de gaten hield. Ze wilde ze waarschijnlijk niet afluisteren, maar puur om te merken als het fout ging.

Lilian Nova

Hij liet het toe dat ze hem tegen haar aantrok. Hij gaf ook aan dat hij altijd voor haar terug zou komen, maar hij begreep heel goed hoe eng het voor haar moest zijn. Ze knikte even en hield hem nog even wat steviger vast. "Hoe gaan we het nu doen, Alex? Red je dit nog wel een dag?" Klonk haar stem bezorgd tegen hem. Ze hoopte dat hij daar een eerlijk oordeel over kon geven. Hij hoopte dat het beter was als het eenmaal voorbij was. "Ik ga daar stiekem wel vanuit." Fluisterde ze hem toe. Ze verwachtte echt dat alles beter was wanneer hij hieruit kwam, dat hij sterker was en beter met haar om kon gaan, net zo beheerst als Juliet.


Aurora Philippa

Hij glimlachte en gaf aan voorzichtig te doen, hij werd niet zomaar vermoord. Ze knikte even en wilde hem op zijn woorden vertrouwen. Ze vroeg zich wel af hoe het zou zijn als hij een oudere vampier moest vermoorden, kon hij dat ook zomaar? Het ging waarschijnlijk helemaal tegen zijn principes in. Hij wilde niet hetzelfde als Alex doen, het was niets voor hem. Hij vond het onnatuurlijk en hoefde niet te leren om zich beter in te houden. "Ik vind ook eigenlijk dat je het best goed doet." Gaf ze eerlijk aan. BInnen sloeg hij zijn armen om haar heen. Ze moest zich geen zorgen maken, hij zou altijd bij haar zijn. Zijn stem klonk vol met liefde en ze hield hem stevig vast. "Ik wil ook voor altijd bij jou zijn. Ik hou van je, Matthew." Klonk haar stem lief tegen hem. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst aan en sloot haar ogen.


Juliet

Hij had echt vertrouwen in haar en ze moest ook op zichzelf vertrouwen. Ze knikte daardoor even. "Ik ga mijn best doen." Zei ze. Ze glimlachte weer lichtelijk naar hem. Hij was toch wel haar steun in alles. Hij dacht wel dat het pittig was maar het kwam goed, ze kwam er wel. Hij streelde langs haar wang en ze ontving een kus van hem. Ze zoende hem zachtjes en lief terug. Hij wilde weten hoe het buiten ging, of er nog iets mis was gegaan. "Nee, het gaat nu oké, hij is weer bij positieve. Al vraag ik me af of we hem niet eerder moeten opsluiten." Zei ze. Ze wilde niet dat Alex gevaarlijk was, Evan was hier ook en ze zou hem altijd beschermen. Dat zou voor gevaarlijke situaties kunnen zorgen.

Alexios Evans

Lilian hield hem nog wat steviger vast en ze vroeg hoe ze dit nu gingen doen, of hij dit nog een dag zou redden. ‘Ik wil er voor je zijn morgen.’ Zei hij zachtjes. ‘Dat kan niet als ik nu al opgesloten word en dat kan ook niet als ik helemaal los ga omdat ik bloed nodig heb. Dan ben ik half high door de hoeveelheid bloed, dan kan ik er nog niet echt voor je zijn. Ik weet dat jij het niet zo spannend vindt wat er gaat gebeuren morgen, maar ik wil er bij alles voor je zijn, zeker bij dit soort dingen.’ Legde hij uit. Dat was waarom hij dit deed. Hij wist dat hij echt compleet los zou gaan als hij nu van iemand anders zou drinken. ‘Het moet nog wel gaan… ik denk dat ik het wel red en als ik merk dat het fout gaat, dan zal ik dat aangeven.’ Zei hij zachtjes tegen haar. Het enige waar hij aan twijfelde was het feit dat hij dat misschien zelf wel niet meer op tijd doorhad. Dat hij het niet meer kon aangeven omdat het te hard fout ging.


Matthew Greyson

Ze leek hem gelukkig te geloven toen hij zei dat hij niet zomaar vermoord werd, maar hij zag dat ze er alsnog flink over nadacht. ‘Het komt goed. Echt.’ Zei hij zachtjes. Hij vond het wel lief dat ze zo bezorgd was om hem. Aurora vond eigenlijk ook wel dat hij het best goed deed, waardoor hij glimlachte. ‘Ik vind het fijn om dat te horen.’ Zei hij. ‘Jouw mening is het belangrijkste voor mij.’ Voegde hij er aan toe. Ze hield hem stevig vast en ze zei dat ze ook altijd bij hem wilde zijn. Hij hield haar in zijn armen en hij genoot van haar warme lichaam tegen zijn lichaam aan. ‘Ik hou ook van jou.’ Fluisterde hij. ‘Ik denk dat we misschien wat meer met elkaar moeten praten. Ik wil graag dat onze band beter wordt. Ik wil voor eeuwig met jou samen zijn.’ Zei hij zachtjes.


Evan Mason

Ze zoende hem zachtjes en toen hij vroeg hoe het buiten ging gaf ze aan dat het oké was, al vroeg ze zich af of ze Alex niet eerder moesten opsluiten. ‘Ik zie dat je daar oprecht aan twijfelt.’ Zei hij nu tegen haar. ‘Is het een idee om het voor te stellen? Om het niet af te wachten maar hem nu al op te sluiten? ‘Stelde hij voor. Hij wist niet of dat een optie was, of dat Alex misschien enorm ging tegenwerken waardoor het juist gevaarlijk werd. Hij vond dat moeilijk in te schatten. Hij wilde in ieder geval geen risico nemen. ‘Of heb je liever dat ik weg ga?’ Vroeg hij zachtjes. Dat vond hij zelf lastig, maar hij wilde niet dat Juliet zich enorm veel zorgen om hem maakte, doordat Alex gevaarlijk was. Dat zou juist voor spanning zorgen.

Aurora Philippa

Hij gaf aan dat het echt goed kwam. Ze zou het wel gaan zien, ze vond het moeilijk om er echt op te vertrouwen dat het goed kwam en dat hij elke keer zonder kleerscheuren terug zou komen. Wie weet wat het mentaal met hem zou doen? Of ze was zichzelf nu echt aan het gek maken, dat kon ook. Hij vond het fijn om te horen dat ze vond dat het goed ging. Haar mening aas het belangrijkste. "Dat is lief van je." Glimlachte ze hem toe. Hij hield haar dicht tegen zich aan en zei ook van haar te houden. Ze drukte zacht haar lippen op die van hem om hem liefdevol te zoenen. Hij dacht dat ze meer samen moesten praten, hij wilde dat hun band beter werd en voor eeuwig met haat samen zijn. "Dat lijkt me heerlijk. Waar wil je het over hebben? Ik vind het in ieder geval al heel fijn dat je een stukje eerlijker tegen me bent." Zei ze zacht. "Ik maak voor mezelf even wat te eten. Wil je buiten zitten?" Vroeg ze aan hem.

Matthew Greyson

Hij zag dat ze er alsnog over nadacht, waardoor hij haar wat bezorgd aankeek. 'Waar denk je aan? Ik zie aan je ogen dat je je zorgen maakt... ik wil er graag met je over praten, ik vind het zelf ook wel een beetje spannend hoor.' zei hij nu eerlijk tegen haar. Ze wilde weten waar hij over wilde praten, ze vond het al fijn dat hij een stukje eerlijker was tegen haar. Dat liet hem glimlachen. 'Ja, ik wil graag buiten zitten.' zei hij tegen haar. 'En ik wil graag praten over de toekomst, ik ben wel benieuwd hoe je dat voor je ziet, ik wil weten over welke dingen je zorgen hebt, maar ik wil ook heel graag weten welke dingen je graag wilt doen.' zei hij. Hij wilde haar meer leren kennen, daar kwam het vooral op neer.

Aurora Philippa

Hij vroeg waar ze aan dacht. Hij zag aan haat dat ze er bezorgd over was. Hij wilde er wel met haar over praten en vond het zelf ook wel spannend. Ze keek daardoor naar de grond. "Ik ben gewoon bang ervoor... stel dat het nu mentaal wel zwaar voor je is? Dat je het geestelijk niet kunt?" Vroeg ze hem heel zachtjes. Hij wilde graag buiten zitten. Ze knikte en pakte uit de koelkast wat simpels te eten en een glaasje water. "Kan ik jou ergens blij mee maken?" Vroeg ze. Het was nog steeds onwennig dat hij niet dezelfde behoeftes had als zij. Hij wilde meer weten van haar. De toekomst, waar ze mee zat... "Ik wil heel graag voor altijd bij je zijn. Ik wil echt dat je me ooit verandert. Ik weet nog niet wanneer. Ik wil ook graag de wereld zien, gewoon echt op avontuur." Zei ze. Haar ogen rwinkeldem wanneer ze het had over de wereld zien. "Verder vind ik het drugsgebruik toch wel een beetje eng en wil ik het eigenlijk liever niet... ik vind het ook moeilijk om dit soort dingen aan te geven omdat ik het gevoel heb dat je evht de overmacht over me hebt. Ik hou echt van je, maar ik wil niet echt tegen je in gaan. Ik weet dat ik het nooit kan winnen. Het ligt niet aan jou, ik denk aan het feit dat je vampier bent. Dat je die indruk wekt. Je bent het niet persoonlijk. Ik voel hé bij elke vampier." Gaf ze eer lijk aan. "Ook voel ik me er echt nog wat onzeker over... deze wereld is nog zo vreemd." Ze haalde even diep adem en keek hem onschuldig aan. Ze vond het moeilijk om alles zo op tafel te leggen.

Matthew Greyson

Ze keek naar de grond en daardoor streelde hij met zijn vingers langs haar gezicht. 'Het is oké.' fluisterde hij. Ze gaf aan dat ze er gewoon bang voor was, dat het kon dat hij het mentaal wel zwaar had, dat hij het geestelijk niet kon. Hij knikte langzaam. 'Dat kan, dat weet ik echt niet. Ik vind het lastig en het gaat tegen al mijn principes in, maar misschien kan ik het wel omdat ik weet dat ik moet helpen.' zei hij. Hij zou moeten ervaren hoe het voor hem ging zijn. Ze vroeg of ze hem ergens blij mee kon maken, waardoor hij glimlachte. 'Je maakt mij heel blij met jouw gezelschap, verder heb ik niets nodig.' zei hij. Ze zei dat ze voor altijd bij hem wilde zijn, ze wilde echt dat hij haar zou veranderen, ze wist nog niet wanneer. Hij knikte langzaam. 'Geniet zo lang mogelijk als het kan van het mens zijn.' zei hij daarop. Het veranderen was niet niks, het leven als vampier was niet zo geweldig. Ze zei dat ze de wereld wilde zien, gewoon echt op avontuur. Hij glimlachte daardoor. 'Dat kunnen we regelen, toch?' vroeg hij. Ze zei nu dat ze het drugsgebruik wel eng vond, dat ze het eigenlijk niet wilde hebben. Daardoor keek hij nu zelf naar de grond, want dat vond hij toch echt wel lastig. 'Ik weet dat het misschien beter is als ik daarmee stop.' fluisterde hij eerlijk. 'Maar ik vind het lastig.' voegde hij er aan toe. Hij deed zijn best om zo eerlijk mogelijk te zijn. Ze zei dat ze het ook moeilijk vond om dit soort dingen aan te geven, omdat ze het gevoel had dat hij de overmacht had, ze hield van hem, maar ze wilde niet tegen hem in gaan. Dat verbaasde hem. Hij had dat helemaal niet zo doorgehad. 'Kan ik daar iets tegen doen?' vroeg hij. Ze had het bij elke vampier en het was niet persoonlijk, hij begreep het wel, maar hij wilde het graag veranderen. 'Ik snap dat deze wereld vreemd voor je is... misschien kan ik je meer laten zien, of wil je er meer over praten?'

Aurora Philippa

Hij vond het oké en streelde langs haar gezicht. Ze keek naar hem op met een kleine glimlach. Hij wist niet hoe het mentaal voor hem zou zijn. Hij vond het lastig en het ging tegen al zijn principes in, maar misschien kon hij het wel omdat hij wist dat hij moest helpen. Ze knikte even. "Ik wil de eerste keer daarna wel echt dat je me vertelt hoe het was..." Gaf ze zachtjes aan. Ze wilde echt niet dat hij het teveel tegen zijn zijn zou doen allemaal. Hij bleek verder niets te willen, alleen haar gezelschap. Ze glimlachte daardoor liefdevol. Ze hield er van als hij dit soort dingen zei. Ze nam haar eten en haar glas mee naar buiten toe en ging samen met hem zitten. Rustig begon ze te eten terwijl ze naar hem luisterde. Hij vond dat ze moest genieten van het mens zijn. "Is het echt zo verschrikkelijk dan om vampier te zijn?" Wilde ze voorzichtig van hem weten. Hij gaf aan dat ze wat konden regelen om de wereld te zien. "Lijkt me heel leuk. Ik wil dat heel graag met jou." Ze streek even zachtjes over zijn been heen. Hij dacht dat het misschien beter was om te stoppen met de drugs, maar hij vond het lastig. Ze knikte even. "Ik snap dat iets wat je jaren lang hebt gedaan moeilijk is om mee te stoppen. Dat snap ik echt. Maar ik vind het gewoon nog steeds best spannend en eng en ik wil het eigenlijk gewoon liever niet, ik wil het eigenlijk ook liever niet zelf proberen." Klonk haar stem zacht tegen hem. Hij had een paar dagen geleden natuurlijk wel alles gepakt zodat ze met hem mee kon doen, maar liever deed ze het niet. Hij wilde weten of hij er iets tegen kon doen dat ze het gevoel had dat hij de overmacht had. "Ik denk echt dat als we genoeg samen praten, dat het gevoel vanzelf vervaagd." Knikte ze nu. Ze vertrouwde daar wel op. Hij vroeg of hij haar meer kon laten zien van de wereld of meer erover kon praten. "Ja, dat lijkt me heel fijn. Ik weet niet of er echt iets is dat je me kan laten zien?" Vroeg ze aan hem.


Lilian Nova

Hij wilde er voor haar zijn morgen en dat kon niet als hij nu al opgesloten werd en ook niet als hij helemaal los ging omdat hij bloed nodig had. Er was dus geen andere optie. Hij kon er anders niet voor haar zijn. Hij wist dat zij het minder spannend vond, maar hij wilde er altijd voor haar zijn. “Je bent ongelooflijk lief en ik waardeer het heel erg. Maar kan je er écht voor me zijn morgen? Als je er goed over nadenkt? Vandaag vond ik je al afwezig en ik ben bang dat het morgen nog erger word. Wat nu als het fout gaat met jou als ik je niet kan helpen?” Vroeg ze zacht aan hem. Dat leek haar ook vreselijk vervelend. Hij dacht dat hij het wel zou merken als het fout ging. Dan ging hij het aangeven. “Ik ben heel bang dat dat te laat zal zijn.” Fluisterde ze hem toe. “Ik hou van je, Alex, maar ik wil hierover wel de juiste beslissing maken, ik maak me echt zorgen om je. Echt.” Ze streelde langs zijn wang en keek hem doordringend aan.



Juliet Alerie

Hij zag aan haar dat ze er echt aan twijfelde en vroeg of het een idee was om voor te stellen, om het niet af te wachten, maar hem nu al op te sluiten. “Ik weet het niet, ik denk dat Lilian dat misschien het beste kan inschatten. Morgen zal ze in een heks veranderen en daar wilt Alex heel graag bij zijn. Ik snap dat ergens ook wel.” Gaf ze eerlijk aan. Ze had nog nooit iemand zien veranderen in een heks en ze vroeg zich af of het heftig zou zijn of dat er wat anders zou gebeuren met haar. Evan wilde weten of ze liever had dat hij wegging. “Eigenlijk wil ik je bij me houden, ik heb je zo gemist, maar ik maak me ook zorgen om je. Ik weet dat je je best wel kunt verdedigen, maar ik wil je niet nog een keer verliezen, dat kan ik niet aan.” Fluisterde ze. Ze vond het een hele lastige keuze, eigenlijk had ze zijn steun ook wel nodig en aan de andere kant wilde ze dat hem echt niets zou overkomen.

Matthew Greyson

Aurora wilde wel dat hij haar na de eerste keer zou vertellen hoe het was. Hij wist dat het lastig voor hem zou zijn, maar misschien was het wel beter om het daarna met haar te bespreken. Ook voor hemzelf, zodat hij er even met haar bij stil kon staan. ‘Ik wil dat wel, ik denk dat het voor mij ook alleen maar goed is om het er even met jou over te hebben na de eerste keer. Het is best wel heftig denk ik.’ Zei hij zachtjes tegen haar. Ze wilde weten of het echt zo verschrikkelijk was om vampier te zijn. Daar moest hij even over nadenken. ‘Het is niet geweldig.’ Gaf hij toe. ‘Het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt. Ja, het is handig dat je niet dood gaat, maar aan de andere kant voelt niets meer zoals vroeger. Ik proef niets, alles heeft geen smaak meer voor mij, het lijkt alsof ik maar de helft van alles voel, alsof ik de helft geniet.’ Legde hij uit. ‘En het voelt altijd onrustig. Ergens op de achtergrond voelt het altijd alsof je een roofdier aan het onderdrukken bent.’ Voegde hij er aan toe. ‘En dan nog het constante verlangen naar bloed, wat zelfs pijn doet aan je lichaam, het gevoel dat mensen altijd een soort van afkeer of angst hebben, het praktische gedoe omdat je niet ouder wordt…’ legde hij uit. ‘Mens zijn voelt echt beter.’ Concludeerde hij. ‘Dus daar moet je zo lang mogelijk van genieten.’ Voegde hij er aan toe. Toen ze over zijn been streek glimlachte hij weer naar haar. Ze begreep dat hij jaren drugs gebruikt had en dat het moeilijk was om te stoppen, maar ze had het echt liever niet en ze wilde het ook niet uitproberen. Hij knikte daardoor langzaam. ‘Ik begrijp het.’ Zei hij. ‘Je hoeft het niet te doen…. En ik… ik wil wel stoppen… ik wil dat wel proberen.’ Zei hij zachtjes tegen haar. Hij wilde best wel veel doen om hun band beter te maken. Ze wilde ook meer praten en ze wist niet of er iets was wat hij kon laten zien. ‘Niet zo heel makkelijk, maar ik kan je meer soortgenoten laten ontmoeten.’ Zei hij. ‘Of juist van andere soorten, of je meenemen met wat meer de vampier kant van mijn leven. Maar ik vind dat niet zo fijn.’ Zei hij.


Alexios Evans

Ze vond het ongelofelijk lief van hem en dat liet hem glimlachen. Ze gaf aan dat ze het heel erg waardeerde, maar ze wilde weten of hij er echt voor haar kon zijn morgen, als hij er goed over nadacht. Ze vond hem vandaag al afwezig en ze was bang dat het alleen maar erger zou worden. Ze vroeg wat er zou gebeuren als het fout ging en ze hem niet kon helpen. Hij wilde er zo enorm graag voor haar zijn, hij vond dat belangrijk. ‘Ik wil je niet teleurstellen.’ Zei hij zachtjes tegen haar. ‘Ik wil er voor je zijn. Ik wil nog bij je zijn morgen.’ Fluisterde hij. Hij wist niet of het nog ging. Hij wist niet of dit morgen te erg zou zijn. Hij kon zich toch wel inhouden? Hij wilde haar niet op zo’n moment laten stikken. Juist niet. Ze zei dat ze van hem hield, maar ze wilde hierover wel de juiste beslissing nemen, ze maakte zich zorgen om hem. Hij voelde haar vinger langs zijn wang glijden en hij bleef in haar ogen staren. ‘Ik hou van je… ik weet het niet, Lilian. Ik denk wel dat ik het kan… ik wil je niet laten stikken. Echt niet.’ Zei hij zachtjes tegen haar.


Evan Mason

Ze dacht dat Lilian het beter kon inschatten, morgen zou ze in een heks veranderen en daar wilde Alex bij zijn. Juliet begreep dat wel. ‘Ik begrijp het ook wel ja, het is attent van hem dat hij dat wilt, maar als hij helemaal doordraait dan is het juist niet goed.’ Zei hij zachtjes. Juliet wilde het liefste dat hij bij haar bleef, ze had hem heel erg gemist en ze maakte zich ook zorgen om hem. Ze wist dat hij zich goed kon verdedigen, maar ze wilde hem niet nog een keer verliezen, dat kon ze niet aan. Hij omhelsde haar door die woorden. ‘Je gaat mij niet nog een keer verliezen.’ Fluisterde hij. ‘Ik blijf bij je. Ik kan wel wat hebben en hij zal vast niet zomaar doordraaien, ik wil bij je zijn en ik wil er juist nu graag voor jou zijn. Ik blijf hier.’ Zei hij nu resoluut.

Lilian Nova

Hij wilde haar niet teleurstellen en er voor haar zijn morgen. "Je stelt me sowieso niet teleur, Alex, echt niet. Ook als je er niet kan zijn, dan nog stel je me niet teleur." Zei ze zacht tegen hem terug. "Ik vind het heel prettig dat je bij me wilt zijn, maar ook moeilijk." Gaf ze eerlijk aan. Hij hield van haar en wist het niet. Hij dacht dat hij het wel kon, hij wilde haar echt niet laten stikken. "Oké, dan blijven we morgen nog samen, oké? Dan kijken we hoe alles loopt en ik wil echt dat je heel duidelijk bent en het meteen aangeeft wanneer het niet gaat." Knikte ze nu. Ze wist dat hij het niet zomaar op zou geven en het echt wilde. Ze besloot er maar aan toe te geven. Ze hoopte alleen echt dat hij op tijd zou zijn en het echt aan haar zou laten weten. Zacht drukte ze haar lippen op de zijne en zoende hem even.


Juliet Alerie

Evan begreep het ook wel en vond het attent van Alex, maar als hij zou doordraaien dan was dat ook niet goed. "Nee, je hebt gelijk." Zei ze zacht. Ze hoopte gewoon dat het allemaal nog zou werken, het was nog maar één dagje. Hij omhelsde haar toen ze aangaf bang was hem te verliezen. Ze hield hem even stevig vast. Hij gaf aan dat ze hem niet nogmaals zou verliezen. Hij bleef bij haar en kon wel wat hebben. Alex zou niet zomaar doordraaien en hij wilde bij haar zijn. Juist nu. Hij bleef. "Dankjewel... ik hoop gewoon dat het werkt, dat het allemaal goed komt." Zei ze zacht.

Aurora Philippa

Hij wilde het haar allemaal wel vertellen na de eerste keer. Hij dacht dat het alleen maar goed was, het zou best heftig worden. Ze knikte daardoor even. “Dan doen we dat.” Glimlachte ze lichtelijk. Hij legde uit dat het leven als vampier echt niet geweldig was. Ze luisterde naar zijn uitleg en knikte. Mens zijn was beter. “Maar het voelt ook zwak om mens te zijn. Jullie zijn zoveel sterker en machtiger.” Gaf ze zacht aan. Hij begreep ook haar afkeer voor de drugs en hij wilde echt proberen te stoppen. “Dat vind ik lief van je.” Fluisterde ze tegen hem. Ze streek nog wat over zijn been heen en keek hem liefdevol aan. Hij kon het niet zo heel makkelijk laten zien, maar hij kon haar wel meer soortgenoten laten ontmoeten, of andere soorten. Of haar meenemen met de vampierkant van zijn leven, maar dat vond hij niet zo fijn. “Oh… dan is het misschien beter om het niet te doen.” Mompelde ze tegen hem. Ze wilde hem ook niet ongemakkelijk maken.

Alexios Evans

Ze vond dat hij haar sowieso niet teleurstelde, ook als hij er morgen niet bij was. Dat vond hij heel erg lief van haar, maar het veranderde niets. Hij wilde bij haar zijn. Zeker met dit soort dingen. Ze waren samen nu en hij wilde ook echt een deel zijn van haar leven, hij wilde niet dat hij er maar half voor haar kon zijn, door hoe hij was. Hij vond het belangrijk. Ze gaf nu uiteindelijk ook toe, maar ze wilde wel dat hij het aangaf als het niet meer zou gaan. Hij moest heel erg duidelijk zijn over hoe het ging. ‘Ja, ik geef het aan als ik denk dat het niet meer gaat.’ Zei hij. Dat was lastig, maar als hij merkte dat het hem te veel werd zou hij dat eerlijk zeggen. Het moest wel, hij wilde zelf ook niet dat het fout ging. Ze drukte haar lippen op die van hem en ze zoende hem zachtjes, waar hij heel voorzichtig in mee ging. Hij wilde geen risico nemen, maar gelukkig leek dit wel goed te gaan. Na de zoen keek hij weer in haar ogen. ‘Zullen we nog even naar Juliet en Evan gaan? Het gaat nu wel met mij, denk ik…’

Lilian Nova

Hij zou het inderdaad aangeven als hij dacht dat het niet meer ging. Ze hoopte dat hij dit ook echt op tijd zou doen en dat het gallemaal goed zou komen. Hij zoende haar heel voorzichtig terug en ze genoot er wel van. Ze vond de zekerheid fijn. Nu kon het nog, het kon allemaal nog even. Na de zoen keek hij haar aan. Hij wilde teruggaan naar Juliet en Evan. Het ging wel met hem. "Ja, dat is prima, als je dat niet erg vind dan ga ik graag met je mee naar ze toe." Zei ze meteen. "Vind je het oké dat Evan hier is?" Wilde ze van hem weten. Hij voelde zich al niet echt thuis in het huis en ze hoopte dat hij het allemaal niet al te erg vond of te vervelend. Ze kwam langzaam overeind en pakte zijn hand vast.

Alexios Evans

Ze vond het prima om naar Evan en Juliet te gaan, als hij het niet erg vond ging ze graag naar ze toe. Ze wilde daarna weten of hij het oké vond dat Evan hier was. Hij knikte langzaam. ‘Ik moet even wennen aan alles.’ Zei hij zachtjes. ‘Maar ik vind het oké, ik vind het belangrijk dat er mensen om je heen zijn als ik straks opgesloten zit.’ gaf hij aan. ‘Maar ik denk dat ik daarna wel toe ben aan wat tijd voor ons samen. Misschien zelfs een paar dagen weg, ergens kamperen in het bos of zo iets. Gewoon even met jou zijn, geen drukte om ons heen.’ Zei hij glimlachend. Het was nu eventjes niet anders, maar hij wilde wel heel graag wat meer tijd met haar doorbrengen als hij weer vrij was. Ze pakte zijn hand vast en hij drukte nog even zachtjes zijn lippen op haar wang, om daarna met haar terug naar binnen te lopen, waar Juliet en Evan nog op de bank zaten. Hij merkte meteen wel dat de geur intens voor hem was, maar het ging wel. ‘Kan ik misschien wat te drinken voor jullie inschenken?’ Vroeg hij nu heel vriendelijk. Ondanks dat hij misschien niet helemaal goed in zijn vel zat, probeerde hij wel altijd vriendelijk te doen.


Matthew Greyson

Ze zei dat het ook zwak voelde om mens te zijn, ze waren zo veel sterker en machtiger. Hij knikte langzaam. ‘Ik begrijp wel dat het voor jou een beetje zo voelt.’ Gaf hij aan. ‘Maar eigenlijk ben ik eerder jaloers op jou omdat jij nog wel mens bent, omdat jij nog overal optimaal van kunt genieten. Omdat jij niet de dorst voelt.’ Zei hij zachtjes. ‘Maar op het moment dat je liever wilt veranderen, dan moet je dat aangeven, ik vind het gewoon zonde als je het te vroeg doet en er bijvoorbeeld spijt van krijgt. Er is geen weg meer terug, helaas.’ Zei hij zachtjes. Ze vond het lief van hem dat hij wilde proberen te stoppen, waardoor hij zwakjes glimlachte. Hij was bang dat het wel heel erg moeilijk voor hem ging worden. Misschien nog wel moeilijker dan hij dacht. Ze zei dat het misschien beter was als ze niet de vampierkant van zijn leven zag. Daardoor ademde hij langzaam in. ‘Ik weet het niet. Ik wil wel de rest van mijn leven met jou doorbrengen. Ik wil wel dat we elkaar volledig kennen.’ Zei hij zachtjes en eerlijk tegen haar. ‘Wat zou jij willen?”