Skyrim RPG

David Hiddon

Ze wilde het wel proberen en hij voelde haar vingers over zijn been heen glijden. Ergens liet het hem ontspannen, maar zijn lichaam tintelde en het gevoel bleef heftig, maar hij vond het duidelijk fijn en hij hoopte dat ze dit niet erg vond, dat ze misschien nog wel wat verder wilde. Hij vond het ook heel leuk om haar aan te raken, maar als ze dat niet zo heel fijn vond, dan deed hij het niet.

Joy

Ze zag aan hem dat hij kon ontspannen door haar en dat vond ze fijn om te zien. Ze ging rustig door en bleef over zijn been strelen en met haar andere hand gleed ze zacht over zijn rug heen, het was fijn om hem aan te raken.

David Hiddon

Doordat hij de aanraking fijn vond, genoot hij er echt van en was hij redelijk ontspannen, ondanks het heftige gevoel dat hij in zijn lichaam had. Na een tijdje keek hij haar weer aan. ' Je mag best verder gaan.' zei hij wat schor tegen haar. Hij wist niet hoe ver ze hem aan wilde raken, maar misschien vond ze het wel niet zo heel erg om hem aan te raken en ze hadden ook nog hun kleren aan, dus hij hoopte dat ze het wel wilde proberen voor hem..

Joy

Hij keek haar aan en zei dat ze best verder mocht gaan, zijn stem klonk schor. Ze keek hem een tijdje doordringend aan. "Euhm... ik probeer wel wat." Zei ze tegen hem. Ze gleed met haar vingers zacht over zijn buik heen en kroop weer tegen hem aan. Ze streek wat verder naar beneden en over zijn been en weer over zijn buik.

David Hiddon

Ze zei dat ze wel wat wilde proberen en ze kroop tegen hem aan, daarna ging ze verder. Hij voelde zijn ademhaling versnellen en zijn lichaam reageerde enorm op haar, wat voor hem wel een beetje ongemakkelijk was. Hij had het best wel vaak, maar nu was het nogal duidelijk en kon ze het ook voelen en zien, terwijl het normaal niet zo erg opviel. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en als ze een beetje in de buurt kwam kreunde hij zachtjes, hij probeerde het wel in te houden, maar het was nogal gevoelig.

Joy

Ze zag wat veranderen in zijn lichaam en daardoor haalde ze haar vingers aarzelend weg. Hij kreunde ook en ze wist niet zo goed wat ze ermee aan moest.
"Is dit goed?" Vroeg ze hem met een aarzeling en ze keek hem weer eventjes onzeker aan. Ze wist niet zo heel erg goed wat ze moest doen allemaal, het was zo vreemd en nieuw.

David Hiddon

Ze haalde haar vingers weg en door haar vraag kleurde hij een beetje rood. ' Ja, euhm... Het is wel goed. Dat gebeurt gewoon wanneer ik er aan denk, als het gevoel heel sterk wordt of als ik naar je kijk en je aanraak, of andersom.' zei hij eerlijk tegen haar. 'Vind je het raar?' Vroeg hij daarna, terwijl hij nog roder werd. Hij hoopte constant dat ze hem niet raar vond en hij wist zelf ook niet echt wat hij met zijn lichaam aan moest, maar hij hoopte dat ze er samen uit konden komen. 'Het is heel gevoelig...' zei hij nu zachtjes. 'Wil je voelen?' Vroeg hij wat aarzelend aan haar. Waarschijnlijk zou de rode kleur van zijn hoofd niet zo snel meer wegtrekken nu.

Joy

Hij zei dat het goed was en dat gebeurde gewoon wanneer hij eraan dacht en het gevoel sterk werd. Ze knikte een klein beetje, ze begreep het wel een beetje. Hij vroeg of ze het raar vond.
"Ik weet het niet, ik heb dit nog nooit meegemaakt." Zei ze heel eerlijk tegen hem. Hij zei dat het gevoelig was en of ze wilde voelen, daardoor trok ze haar hand helemaal terug.
"Nee, liever niet, dat vind ik wel heel erg spannend... sorry." Zei ze hem zacht en wat onzeker.

David Hiddon

Ze wist het niet, ze had het nog nooit meegemaakt en hij slikte daardoor, hij wilde echt niet dat ze het raar vond. 'Ik denk dat het bij elke man gebeurd.' zei hij heel zachtjes. Daarna haalde ze haar hand helemaal weg, ze wilde het niet, ze vond het nog heel spannend. Hij slikte nog eens moeizaam, het gevoel was zo heftig nu, hij kon bijna niet eens meer stil blijven zitten en als ze niets wilde doen, wist hij helemaal niet wat hij moest doen. Hij had geen idee en ergens was het ook aardig pijnlijk, hij voelde het in zijn onderbuik. 'Ik snap heel goed dat je het spannend vindt, maar spanning is toch niet altijd verkeerd? Ben je niet nieuwsgierig?' Vroeg hij zacht aan haar. Hij hoopte enorm dat ze het wel wilde, want hij wist anders echt niet wat hij moest doen.

Joy

Hij dacht dat het bij iedere man gebeurde. Daardoor knikte ze een klein beetje. Ze keek ernaar en hij snapte wel dat ze het spannend vond, spanning was alleen niet altijd verkeerd zei hij. Hij vroeg of ze niet nieuwsgierig was. Daardoor legde ze aarzelend haar hand op zijn broek en voelde het op die manier. Daarna haalde ze haar hand weer weg. Ze vond het gek. Het voelde gek en ze wist niet zo goed wat ze ermee aan moest.

David Hiddon

Hij zag haar aarzelen, maar ze legde nu toch haar hand op zijn broek neer en ze voelde een beetje, waardoor hij zijn ogen sloot en hij weer diep in ademde. Ze stopte alleen wel snel weer en hij keek haar vragend aan. 'Vind je het vervelend? Ik vind het heel erg fijn als je mij daar aanraakt... Echt heel erg.' zei hij zacht en wat schor. Het maakte hem niet uit dat ze niet wist wat ze moest doen, want hij wist dat ook niet en elke aanraking was spannend en gevoelig. Hij wilde alleen maar dat ze doorging.

Joy

Hij vroeg of ze het vervelend vond en hij vond het fijn als ze hem aanraakte, echt heel erg. Ze keek hem aarzelend aan. "Sorry..." Klonk haar stem heel zacht tegen hem. "Ik vind het onwennig en spannend... ik denk dat dit voor mij genoeg was. Sorry." Zei ze hem zacht. Ze merkte dat hij heel erg graag wilde, maar ze kon het gewoon echt niet. Ze wilde het niet, ze vond het doodeng en wilde niet meer doen.

David Hiddon

Ze bood haar excuses aan. Dit was genoeg voor haar, meer wilde ze niet. Hij wist niet eens wat hij tegen haar moest zeggen, het gevoel was nog veel erger dan het ooit geweest was, het deed pijn, het frustreerde hem, maar toch begreep hij ergens wel dat ze het eng vond, maar toch ook weer niet. waarom was het voor haar niet fijn? Waarom was ze niet net zo nieuwsgierig als hij? zo jong waren ze niet meer, hij snapte het niet. Hij vond het moeilijk en hij durfde dit soort dingen ook echt niet met zijn ouders te bespreken, waardoor hij echt niet wist wat hij moest doen. 'Het maakt niet uit. Ik snap dat het eng is.' zei hij uiteindelijk. Het gevoel trok duidelijk ook echt niet weg nu, normaal gesproken gebeurde dat wel na een tijdje, maar normaal was het ook niet zo erg. 'Ik denk dat het beter is als ik nu naar mijn kamer ga... Het is toch al laat, dan kan je slapen en zie ik je morgen weer.' zei hij, terwijl hij overeind kwam. Hij wilde weg hier, hij was veel te bang om haar pijn te doen, maar dit gevoel was bij hem zo heftig, dat hij wist dat hij weg moest.

Joy

Hij bleef stil en ze keek hem afwachtend aan. Ze beet op haar lip en ze keek naar hem. Na een tijdje zei hij dat hij snapte dat het eng was. "Dank je..." Fluisterde ze heel zachtjes tegen hem. Hij zei vervolgens dat hij terug naar zijn kamer ging. Het was al laat en dan zag hij haar morgen.
"Oké, tot morgen..." Mompelde ze. Ze voelde zich er ontzettend slecht over eigenlijk, maar ze wilde echt niet verder, het voelde gewoon niet goed.

David Hiddon

Het voelde allemaal echt vreselijk en toen hij op de gang stond leunde hij tegen de muur. Hij wist niet wat hij moest doen. Hij durfde hier echt niet met zijn moeder over te praten en hij kon wel naar zijn vader, maar dat vond hij ook heel raar. Hij twijfelde over Dany en Destiney, misschien durfde hij wel naar hun toe, maar konden ze hem wel helpen of zouden ze hem heel raar vinden? Hij kon ook opzoek naar iemand anders. Bij iemand anders vond hij het niet erg als hij diegene pijn deed. Dat maakte hem niet zo veel uit en hij werd enorm wanhopig van dit sterke gevoel. Hij liep door de gang heen en hij ademde diep in, hij wilde niemand boos maken, maar misschien zouden ze het niet merken deze keer. Hij wist dat het hem zou helpen.

Sterre Hiddon

Ze sliep al, maar ineens werd ze klaarwakker en voelde ze het gevoel, het wanhopige gevoel dat ze meteen herkende van David. Het was vervelend dat ze ook zijn gevoel meekreeg, dat was het nadeel van wat ze had gedaan, maar het was voor een goed doel, ze kon hem helpen. Ze kwam snel uit bed en trok vluchtig wat kleren aan. Op de gang kwam ze hem meteen tegen.
"David!" Zei ze tegen hem.

David Hiddon


Opeens was Sterre weer bij hem en meteen werd hij rood, hij wilde helemaal niet dat ze hem zo zag, niet als hij zich zo voelde. Hij ademde trillend in, hij wist dat hij moest leren hoe hij hier zelf mee om kon gaan, maar hij kon er echt niet over praten en hij was bang, hij vond het heel eng om het met iemand te bespreken, ook al zou dat beter zijn. dan zocht hij liever zelf een oplossing. 'Het is beter als je mij nu laat... Ik wil niet dat je hier te veel van mee krijgt en straks wordt papa boos op mij omdat je te jong bent.' Fluisterde hij. Daarom mocht hij het niet met haar bespreken.

Sterre Hiddon

Hij zei tegen haar dat ze hem moest laten, hij wilde niet dat ze er teveel van meekreeg en straks werd hun vader boos.
"Ik krijg er al veel te veel van mee... ik voel het. Ik voel hoe wanhopig het n voor je is en hoe radeloos je bent." Zei ze zachtjes tegen hem. Ze had tranen in haar ogen omdat het gevoel zo vervelend was.
"Als ik je arm aanraak, dan raak je dit gevoel kwijt..." Legde ze aan hem uit.

David Hiddon


Ze voelde het al, ze had zelfs tranen in haar ogen en hij ademde trillend in. Ze zei dat hij het gevoel kwijtraakte als ze zijn arm aanraakte. 'Maar.... Hoe dan? Ik... Ik kan toch niet elke keer naar jou toe komen? Dat is heel erg raar... En ik... Ik weet het niet Sterre, ik denk echt dat ze boos gaan worden hier om, ik vind het heel erg raar en ik wil heel graag het fijne gevoel hebben.' zei hij aarzelend en heel zacht. Straks wilde hij elke keer dat het weg was en ging hij elke keer naar haar toe. 'Het is raar als jij er voor zorgt dat het over is, je bent mijn zusje...' Fluisterde hij. Bovendien wilde hij wel dat het over was, maar hij wilde ook echt het lekkere gevoel hebben. 'Weet je wat ik moet doen?' Vroeg hij heel zachtjes.

Sterre Hiddon

"Ik heb net zo'n connectie met jou als met papa.. ik voel dingen die jij voelt. Het is vervelend... Ik vind het moeilijk en het liefste los ik alles meteen op." Zei ze hem zacht. Ze raakte zachtjes zijn arm aan om het gevoel te laten verdwijnen. Hij vond het raar en wilde het fijne gevoel hebben. Dat begreep ze niet, ze wist niet waar hij het over had, ze kreeg alleen alle nare gevoelens mee, de fijne gevoelens niet.
Hij vond het raar als zij ervoor zorde dat het over was want ze was zijn zusje. "Ik begrijp je gevoelens niet, het voelt alleen heel vervelend voor mij... het is voor mij gewoon een oplossing." Legde ze hem zacht uit. Hij vroeg wat hij moest doen, of zij het wist.
"Nee, want ik begrijp het gewoon niet zo goed allemaal... Het is voor mij nog onbegrijpelijk, ik denk dat ik daarvoor wat ouder moet zijn." Sprak ze.

David Hiddon

Ze raakte hem nu aan en daardoor was het gevoel weg, net als de pijn. Dat was wel heel erg fijn voor hem, maar ergens verlangde hij nog steeds enorm naar het lekkere gevoel, dat wilde hij voelen, dat wilde hij meemaken en daarvan ontspande hij pas echt. Ze legde uit dat ze alles nog niet echt begreep en hij knikte langzaam. 'Oké, maar zeg dit maar niet tegen papa.' zei hij zacht. Hij was echt bang dat zijn vader boos werd om alles. 'Bedankt.' Mompelde hij nog, met een wat rood hoofd, daarna schoot hij weg en ging hij zijn kamer in. het voelde raar nu. Alsof het niet helemaal klopte. De pijn was weg, maar nog steeds wilde hij naar Joy om het lekkere gevoel te hebben.

Sterre Hiddon

Ze mocht het niet tegen hun vader zeggen. "Maar... ik heb hetzelfde met papa..." Fluisterde ze. Ineens schoot hij weg en bleef ze helemaal alleen achter in de gang. Ze voelde zich ellendig. Het vermoeide haar om al die dingen te voelen en dat ze er ook echt wat mee moest doen. Ze ging tegen de muur zitten in de hal en wreef over haar hoofd heen.

Koning Thobias Hiddon

Hij had nog even een beetje gewerkt en nu was hij opweg naar Dany,hij wilde even bij haar zijn, wat drinken samen. Hij was wat in gedachten verzonken toen hij opeens iemand zag, het was Sterre. meteen tilde hij haar op en hield hij haar dicht tegen zijn lichaam aan. 'Wat is er met jou aan de hand? Wat doe jij zo laat nog op?' Vroeg hij zachtjes en bezorgd aan haar, omdat dat helemaal niet normaal was, het was ook nog eens best wel laat nu.

Sterre Hiddon

Ze kwam haar vader tegen en hij tilde haar meteen op. Ze kroop dicht tegen hem aan en hield hem stevig vast. "Ik voelde dat David me nodig had." Fluisterde ze hem toe. Ze sloot haar ogen even en voelde dat ze verdrietig was. Ze begon zich te beseffen hoe moeilijk het zou worden.
"Papa... ik begrijp nu waarom Dany licht en donker in mij zag... Ik ben van mezelf vrolijk, maar ik krijg van jou en David alleen de nare dingen mee. Het is zo moeilijk... ik vind het zo lastig om daar niet in mee te gaan. Ik wil niet toegeven aan die donkere kant, maar het trekt aan me..." Klonk haar stem verdrietig tegen hem en vreselijk eerlijk. Ze zat er echt mee.

Koning Thobias Hiddon

Hij hield haar heel stevig vast en hij luisterde naar haar. 'Wat is er aan de hand met David? Waarom heeft hij jou nodig?' Vroeg hij bezorgd aan haar. Ze vertelde over haar gevoel en hij streek langs haar wang. 'Ik denk dat Jason en Dany je daar wel meer over kunnen leren. misschien kunnen ze je een beetje helpen en wat tips geven. Zullen we dat morgen met ze bespreken?' stelde hij haar voor. 'Nu is het al heel erg laat en bedtijd voor jou, schatje. Maar ik ga zorgen dat je hierbij hulp krijgt.' beloofde hij haar. Hij gaf haar een kusje en hij streek door haar haren heen.