Skyrim RPG

Destiney Allard

Hij vertelde dat er een probleem was, hij wilde haar haren. E keek hem daardoor niet begrijpend aan. Hij begon het te vertellen en ze knikte een beetje toen hij aangaf dat het veilig voelde. "Maar u wordt er niet gelukkig van.. we zullen dan voor altijd ongelukkig zijn..." Vertelde ze zacht en ze legde haar vingers onder zijn kin.
"Ik denk niet dat we zo verschillend zijn... onze levensstijlen zijn alleen zo verschillend, maar qua karakter passen we wel bij elkaar." Daarna drukte ze haar lippen zacht en teder op die van hem en zoende hem lief.

Koning Thobias Hiddon

'Ik word er ook ongelukkig van als we het wel proberen, dat blijkt,' fluisterde hij. Hij was er nu ook ongelukkig van geworden. Ze legde haar vingers onder zijn kin en hij keek in haar ogen, zijn blik was onrustig, afwachtend. Hij had geen idee wat ze van hem wilde. Ze dacht dat ze niet zo verschillend waren. De manier van leven misschien wel, maar in het karakter pasten ze wel bij elkaar. 'Ik denk niet dat ik het nog kan...' fluisterde hij heel zacht, maar zijn stem stierf weg omdat hij haar lippen op die van hem voelde. Het was heel erg zacht en teder. Eerst deed hij niets, maar na een paar seconde gaf hij zich over en ging hij er in mee.

Destiney Allard

Ze bleef hem zo zacht en lief zoenen. En streelde langs zijn wang. Daarin keek ze hem weer aan. "Ik begrijp wel dat het tijd gaat kosten en dat het in het begin fout zal gaan zoals nu, maar na een tijdje komen we er wel.. U moet me gaan vertrouwen en geloven dat het goed komt. Want dat komt het." Sprak ze vol vertrouwen tegen hem.
"Ik denk dat we moeten beginnen met afspraken maken om proberen samen met elkaar te leven." Vertelde ze.

Koning Thobias Hiddon

Hij was dit echt niet meer gewend, nooit sprak iemand zo vol vertrouwen tegen hem, altijd ging iedereen uit van zijn oordeel, maar soms was het zo fijn als iemand dit zei. 'Ik zal je pijn doen, ik zal het fout doen, ik kan het niet meer. Het is niet voor niets dat ik nog alleen was,' zei hij zacht tegen haar. 'Als je dat wilt, kan je beter een andere man zoeken, echt...' voegde hij er fluisterend aan toe. Dan was het beter om dit niet door te laten gaan. Hij was niet meer zo, hij was geen geschikte partner en hij dacht ook niet dat hij het zou kunnen worden, hij wilde het leven zoals hij het nu had niet opgeven. Ze dacht dat ze afspraken moesten maken en hij keek nu weer op naar haar. 'Wat heb je in gedachten?'

Destiney Allard

"Misschien... in het begin..." Fluisterde ze zachtjes toen hij vertelde dat hij haar pijn zou doen. Hij zal het fout doen en hij kon het niet meer, daarom was hij ook alleen.
"Het enige wat u nodig had, was iemand die in u gelooft... Dat wil ik zijn, ik wil het proberen." Legde ze hem zacht uit.
"Ik wil u, alleen u." Knikte ze toen hij aangaf dat ze beter een andere man kon gaan zoeken. Hij vroeg wat voor afspraken ze in gedachten had.
"Ik wil elke dag tijd met u doorbrengen." Begon ze. Haar vingers gleden zachtjes door zijn haren heen. "Ik zou het ook fijn vinden als we trouw zijn aan elkaar. In ieder geval proberen." Dat vond ze misschien nog wel het belangrijkste. "Wat zijn dingen die u fijn vind?" Vroeg ze vervolgens.

Koning Thobias Hiddon

Ze wilde het proberen en ze was heel duidelijk dat ze hem wilde, hij kon het niet helemaal geloven. Waarom was hij nou zo interessant? Zo leuk was hij niet, zeker niet als partner. Ze wilde elke dag tijd met hem doorbrengen en hij voelde haar handen door zijn haren glijden, waardoor hij zacht zuchtte. Ze raakte hem aan op zo'n tedere manier, dat had hij zo lang niet meer gevoeld. Misschien dacht hij wel dat hij heel veel vrouwen nodig had en was het eigenlijk dit waar hij naar opzoek was. Ze zou het fijn vinden als ze trouw waren aan elkaar of het in ieder geval zouden proberen. 'Dat kan ik je niet beloven, Destiney. Dat is niets voor mij, echt niet.' zei hij. Hij had veel te veel verleidingen om zich heen en hij wilde daar ook aan toe geven, hij was dat nu gewend, hij zou het niet kunnen. Ze wilde weten wat hij fijn vond. 'Ik wil niet dat je mij voluit tegenspreekt met mijn mensen er bij. Je kan jouw mening geven als we alleen zijn en dat zullen wij dan overleggen, maar niet met anderen erbij, want die moeten altijd naar mij luisteren, of ze het er nou mee eens zijn of niet. Dan kan jij niet iets anders gaan doen,' zei hij tegen haar. 'Ik ben nogal gesteld op mijn privacy en vrijheid...' voegde hij er aan toe.

Destiney Allard

Hij zuchtte doordat ze door zijn haren streelde ene ze drukte zachtjes haar lippen op zijn wang, hier werd ze warm van, dat hij liet zien dat hij dingen fijn vond en dat het even leek alsof het ook daadwerkelijk ging werken. Ze wist het nog niet, maar ze wilde er wel op vertrouwen.
Hij kon het niet beloven om haar trouw te blijven. "Wilt u het proberen? Het doet me echt pijn als u dat doet, ik reageer dan wel boos, maar het doet gewoon pijn, alsof ik niet goed genoeg ben." Fluisterde ze hem toe. Ze wist dat ze alles in huis had om goed genoeg voor hem te zijn. Hij wilde ook niet dat ze hem zou tegenspreken met zijn mensen erbij. Ze kon haar mening geven wanneer ze samen waren, want die mensen zouden toch naar hem luisteren. Ze knikte daardoor een beetje.
"Oké, maar ik mag ze dan wel wegsturen?" Vroeg ze hem vervolgens. Hij was nogal op zijn privacy en vrijheid gesteld. "Ik hoef ook niet de hele dag bij u te zijn, maar ik vind het fijn als u elke dag eventjes voor mij vrij kan maken om samen iets te gaan doen." Legde ze hem uit. Zelf was ze ook wel op haar privacy gesteld.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het pijn deed, ze wilde weten of hij het wel wilde proberen. Hij had de neiging om maar gewoon ja te zeggen, omdat het makkelijker zou zijn, maar hij wist dat het voor hem heel moeilijk zou worden. Overal in het kasteel liepen vrouwen die hij aantrekkelijk vond en waar hij het ook nog eens regelmatig mee deed, hoe kon hij het dan ooit volhouden? Hij hield er juist van. 'Ik weet het niet,' zei hij zacht. 'Ik wil je geen pijn doen, maar ik weet niet of ik het kan... ik wil het wel proberen,' zei hij uiteindelijk. Misschien zou het aan het begin moeilijk zijn, maar later makkelijker gaan. Aan de andere kant, hij vond het na twee keer eigenlijk al saai, dan wilde hij weer iemand anders. Hij had er niet zo veel vertrouwen in. 'Ja, dat mag, maar je kunt ook wachten tot wij een moment samen zijn,' zei hij tegen haar. 'Als ik vind dat je gelijk hebt, kunnen we daar later op terug komen,' voegde hij er aan toe. 'Dat is goed, dat moet lukken,' zei hij daarna.

Destiney Allard

Hij zei dat hij het niet wist, hij wilde haar geen pijn doen. Dat verraste haar ergens, zou dat over het algemeen zijn? Waarom had hij haar dan geslagen? Daarna gaf hij aan dat hij het wel wilde proberen, ze glimlachte daardoor en knikte eventjes.
"Bedankt." Zei ze zacht. Ze mocht de mensen wel wegsturen, maar ze kon ook wachten.
"Ik geloof niet dat u vaak zou vinden dat ik gelijk heb, volgens mij bent u ook aardig eigenwijs." Plaagde ze een beetje. Ze zoende hem weer even zachtjes en lief. Ze was blij dat ze het zo goed konden praten en dat was ook te merken in haar zoen.

Koning Thobias Hiddon

Ze bedankte hem en daarna zei ze dat hij vast niet vaak zou vinden dat ze gelijk had, hij was aardig eigenwijs. 'Ik ben overtuigd van mijn mening, maar ik sta wel open voor die van anderen. Ik ben het gewoon niet meer gewend dat er echt iemand tegen mij ingaat. De meeste mensen doen dat niet,' zei hij tegen haar. Hij werd weer door haar gezoend, nog steeds heel zacht en lief. Ze leek zich beter te voelen nu. Hij legde zijn hand in haar hals en hij trok haar iets meer naar zich toe. Hij wist nog steeds niet goed wat hij hier nou allemaal van moest vinden.

Destiney Allard

Hij was overtuigd van zijn mening, maar stond wel open voor die van anderen. De meeste mensen gingen alleen niet tegen hem in. Hierdoor grinnikte ze even zachtjes.
"Misschien is dat juist wel iets wat u nodig heeft. Iemand die u de waarheid vertelt, aangezien iedereen uw mening bevestigd." Zei ze hem met een glimlach. Tijdens de zoen legde hij zijn hand in haar hals en werd ze tegen hem aangetrokken. Ze vond het echt heel prettig.
"Mijn jurk wordt prachtig, zijn er nog dingen die we moeten bespreken?" Vroeg ze aan hem met haar hoofd een beetje schuin. Ze streek zachtjes over zijn borst heen.

Koning Thobias Hiddon

'Misschien wel, maar het zal lastig zijn, ik zal mijn weg opnieuw moeten vinden in een relatie,' zei hij eerlijk tegen haar. Dat zou voor hem nog het lastigste zijn, hij had gedacht altijd alleen te blijven en opeens was dat veranderd, nu moest hij er weer helemaal aan wennen. Ze zei dat haar jurk prachtig werd. 'Ik ben heel erg benieuwd,' zei hij zacht. 'Ik weet het niet... heb jij nog speciale wensen? Zijn er nog dingen die jij wilt weten?' vroeg hij. Hij had het allemaal al eens meegemaakt, voor haar zou het nieuw zijn.

Destiney Allard

"Dat kunt u wel." Knikte ze hem toe. "Het zal wel lastig worden, maar ik weet zeker dat u het kunt." Glimlachte ze naar hem. Hij was wel heel erg benieuwd naar haar jurk en wist verder niet echt wat voor de bruiloft en vroeg of ze nog speciale wensen had, of er nog dingen waren die ze wilde weten.
"Hoe zien de ringen eruit?" Vroeg ze hem met een grijnsje en twinkelende ogen. "Krijg ik ook een kroon en sieraden?" Was haar volgende vraag. Ze vond het heerlijk om er goed uit te zien.
"Mogen mijn vriendinnen komen om me te helpen voorbereiden?" Wilde ze nog weten.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat hij het wel kon, het zou lastig worden, maar hij kon het wel. Weer was ze zo vol vertrouwen, terwijl hij dat zelf helemaal niet had. 'Ja, dat krijg je, dat wordt allemaal geregeld. De ringen kan je zelf kiezen, als je wilt. Het maakt mij niet uit,' zei hij tegen haar. Ze wilde ook weten of haar vriendinnen mochten komen om voor te bereiden en hij glimlachte een beetje. 'Alleen als ze aantrekkelijk zijn, anders wil ik ze hier niet hebben,' plaagde hij haar nu.

Destiney Allard

Hij gaf aan dat het allemaal voor haar geregeld werd en dat ze de ringen zelf uit mocht kiezen. Het maakte hem niet uit. "Ook niet als ik voor u een zilveren ring uitkies met een gigantische roze diamant?" Plaagde ze hem grijnzend. Het onderwerp maakte haar gewoon heel erg vrolijk.
Haar vriendinnen mochten van hem alleen komen als ze aantrekkelijk waren, ze gaf hem hierdoor zacht een duwtje en grijnsde. "Ik zal mijn lelijkste vriendinnen uitkiezen." Plaagde ze hem terug. "Bovendien, dacht u nu echt dat ik lelijke vriendinnen had? Natuurlijk niet."

Koning Thobias Hiddon

'Dan zal ik hem gewoon niet dragen, dat maakt mij ook niet uit,' plaagde hij haar nu, want hij wist dat ze dat waarschijnlijk niet zo leuk zou vinden. Hij kreeg een duwtje en hij keek naar haar grijns, ze was leuk zo, heel erg leuk. Net als wanneer ze hem uitdaagde, dan had ze een geweldige blik in haar ogen. Dan kon ze waarschijnlijk een hele hoop bij hem bereiken. 'Ik mag wel kijken, toch? En voelen, als het zo uitkomt...' zei hij grijnzend. Hij was nu weer redelijk ontspannen, al bleef alles wel in zijn achterhoofd zitten. Hij vond het moeilijk.

Destiney Allard

"Een dure trouwring kopen en hem dan niet dragen, zonde..." Vertelde ze hem. "Bovendien wil ik aan de hele wereld laten zien dat u van mij bent." Haar ogen twinkelden daardoor vrolijk naar hem. Hij dacht dat hij wel naar haar vriendinnen mocht kijken en zelfs voelen.
"Mijn vriendinnen lijken op mij, niet gediend van aanrakingen anders dan die van hun man. Zij slaan wel." Plaagde ze hem weer. "U heeft nog genoeg te voelen." Ze pakte zijn handen en liet die over haar lichaam glijden terwijl ze hem diep in zijn ogen aankeek.

Koning Thobias Hiddon

'Dat dacht ik al,' zei hij plagend tegen haar, want hij had al wel verwacht dat ze dat zou willen. Haar vriendinnen leken op haar, niet gediend van aanrakingen van andere mensen dan hun man. 'Hm, dat klinkt als een uitdaging, ik zou wel eens willen testen of ik daar verandering in kan brengen,' zei hij, met een twinkeling in zijn ogen, vooral om haar te plagen, al leek het hem duidelijk ook echt leuk. Ze zei dat hij nog genoeg te voelen had en daarna pakte ze opeens zijn handen. Het was weer zo onverwachts. Ze liet ze over haar lichaam glijden en hij bleef diep in haar ogen staren terwijl hij haar warme lichaam voelde.

Destiney Allard

Hij vond het klinken als een uitdaging wat hij wel eens zou willen testen. "Dat gaat echt niet gebeuren." Zei ze tegen hem terug en ze schudde haar hoofd eventjes door hem. Ze wilde het echt niet hebben, dat wist hij zelf ook echt wel. Hij staarde in haar ogen toen ze zijn handen over haar lichaam liet gaan. Ze bleef naar hem terug kijken en streek langs zijn hals en door zijn haren heen. Het had toch wat magisch om hem zo aan te kijken, het voelde bijzonder en ze voelde het in heel haar lichaam.

Koning Thobias Hiddon

'Misschien wil één van hun wel een keertje meedoen,' zei hij plagend tegen haar. Hij vond dat ook wel een leuk idee. Hij voelde haar handen over zijn huid heen glijden en daarna weer door zijn haren. Hij kreunde zachtjes, zijn handen kneedden haar lichaam nu en hij drukte zijn lippen in haar hals. 'Is dit een manier om mij af te leiden van het gesprek? Dan lukt het goed...' zei hij zacht tegen haar. Ze wist het aardig voor elkaar te krijgen bij hem.

Destiney Allard

Hij plaagde haar en ze gaf hem een stomp. "Laten we het eerst maar een keer samen doen." Lachte ze. Zijn handen kneedden haar lichaam weer en ze hoorde hem zachtjes kreunen. Ze huiverde aangenaam doordat hij haar in haar hals zoende. Vervolgens vroeg hij of dit een manier was om hem af te leiden van hun gesprek, want dat lukte dan toch wel goed.
"Het gesprek was toch klaar?" Vroeg ze hem zachtjes en ze tilde zijn kin weer eventjes op om hem aan te kijken. "Ik wilde alleen maar laten zien dat we het ook heel erg goed samen kunnen vinden." Grijnsde ze.

Koning Thobias Hiddon

' Ja, dat doen we eerst. Dan proberen we daarna wel andere dingen.' zei hij grijnzend tegen haar. Het was echt heel erg fijn en hij merkte dat hij weer begon te verlangen naar haar. Dat gebeurde heel erg snel al weer. Hij liet zijn handen even stil liggen en daarna keek hij haar weer aan. 'Ik vind jou ook heerlijk hoor. Ik doe dit nog liever dan praten, geloof ik.' zei hij tegen haar. Hij keek haar uitdagend aan. 'Ik kan niet wachten om je helemaal zonder kleding te zien.'

Destiney Allard

Hij gaf grijnzend aan dat ze dat inderdaad eerst zouden doen, daarna zouden ze andere dingen proberen. Ze grinnikte zachtjes even. "Prima." Grijnsde ze hem toe. Zijn handen lagen stil op haar lichaam en hij gaf aan dat hij haar heerlijk vond en hij deed dit nog liever dan praten.
"Dan weet ik wel wat ik moet doen om u het zwijgen op te leggen." Plaagde ze. Hij gaf aan dat hij niet kon wachten om haar helemaal zonder kleding te zien. "Ik wil het best uittrekken, maar dan is het alleen kijken, niet aanraken." Zei ze met een ondeugende blik.

Koning Thobias Hiddon

'Dat vind ik helemaal niet zo'n slecht idee. Trek het maar uit. Draai wel even de deur op sloot voor je dat doet.' zei hij grijnzend tegen haar. 'Ik zal kijken en proberen om je niet aan te raken.' zei hij daarna tegen haar. Hij wilde haar zo graag zien, hij wist niet of hij het ook echt ging volhouden om niets te doen, maar hij zou het wel proberen. Hij liet zijn blik langzaam over haar heen glijden, hij was echt benieuwd naar alles.

Destiney Allard

Hij vond het duidelijk een goed idee, dit liet haar toch wel even grijnzen. Ze moest alles uittrekken, maar ze moest wel de deur op slot draaien.
"Zo wordt het wel alleen maar moeilijker om het langer vol te houden hé." Plaagde ze. Ze kwam wel overeind en liep naar de deur toe. Ze draaide de deur op slot en keek hem vanaf daar doordringend aan. Langzaam trok ze alles uit terwijl ze dichter naar hem toe liep met een uitdagende blik in haar ogen. Ze deed alles zo sexy mogelijk, al had ze dit ook nog nooit gedaan, maar ze had er plezier in, al dit soort dingetjes vond ze fantastisch.