Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei glimlachte hij even, dit was zo leuk aan haar. Ze vond het echt geen probleem als hij wat minder goed in zijn vel zat, ze was er echt voor hem, elke keer weer. Ze trok zijn kleding uit en hij keek haar vragend aan, het leek alsof ze ergens heel erg over nadacht. Daarna ging ze op haar knieën zitten en keek ze om naar hem, waardoor hij een beetje grijnsde. Hij drong bij haar naar binnen en hij pakte haar heupen vast. Dit was heerlijk. Hij kreunde zacht en hij genoot er ook enorm van. Hij was best wel heftig nu, maar niet echt ruw.

Koningin Destiney Hiddon

Zelfs hier genoot ze van, dit vond ze ook echt heel erg lekker. Eigenlijk vond ze alles lekker en leuk. Ze vond hem gewoon zo onwijs leuk. Hij was heel heftig en greep haar heupen vast. Ze kreunde genietend en bewoog mee in zijn heftige tempo.

Koning Thobias Hiddon

Hij bereikte zijn hoogtepunt na een tijdje en hij trok haar dicht tegen zich aan. 'Dat was fijn.' Mompelde hij. Hij streek langs haar wang en hij liet zich op het bed zakken. 'Het spijt mij van alles. Ik wilde hem ook echt niet slaan...' zei hij zacht tegen haar. Hij drukte zijn lippen in haar hals en hij ademde diep in. 'Zullen we gaan slapen?' Vroeg hij. Hij had echt te veel gedronken, het was te merken en hij was ook heel erg moe.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd dicht tegen hem aangetrokken en hij zei dat het fijn was. Ze knikte eventjes. "Ik vond het ook fijn..." Glimlachte ze hem toe. Ze werd door hem dichterbij getrokken en ze ging dicht tegen hem aanliggen.
"Ik weet dat je hem niet wilt slaan, dat weet ik heel erg goed... maar we moeten het voortaan zien te voorkomen, ik ga helpen." Fluisterde ze hem lief toe. Hij wilde slapen en ze knikte eventjes. Ze trok de dekens over hun lichamen heen en ze kroop dicht tegen hem aan met een glimlach.

Koning Thobias Hiddon

Ze wist dat hij hem niet wilde slaan, maar e moesten het voortaan voorkomen en ze ging hem helpen. Hij knikte langzaam, dat vond hij wel heel erg fijn. Hij had het ook wel nodig, hij kon het niet alleen. Het lukte hem niet, hij zou zijn zoon pijn doen en dat maakte het alleen maar erger, dan kwam hij er echt niet uit. Ze trok de dekens over hun heen en ze kroop tegen hem aan, hij zakte eigenlijk al meteen weg in slaap, al was hij wat onrustig. Hij droomde over alles en het was ingewikkeld.

Koningin Destiney Hiddon

Ze zag hoe hij in slaap viel en ze keek nog een tijdje naar hem, ze streelde liefdevol langs zijn wang en bleef naar hem kijken. Het was een verschrikkelijke knappe man en ze was onwijs gek op hem. Hij was wel wat onrustig in zijn slaap, daardoor suste ze hem heel erg zachtjes om hem zo weer wat rustiger te laten slapen.

Koning Thobias Hiddon

Hij knipperde met zijn ogen en hij keek naar Destiney. 'Hou ik je wakker?' vroeg hij heel erg zacht aan haar. Dat was niet zijn bedoeling, maar hij merkte wel dat hij onrustig was. Er was te veel gebeurd vandaan. 'We moeten morgen ochtend naar de kerk...' mompelde hij opeens slaperig, omdat het hem te binnen schoot. Haar ouders zouden er ook wel zijn. Hij ging niet echt elke keer als er dienst was, maar nu moest het wel, nu hij met Destiney was. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen weer, maar hij kwam niet meer in slaap.

Koningin Destiney Hiddon

Hij werd al gauw weer wakker en vroeg aan haar of hij haar wakker hield. "Nee, lieve schat." Ze drukte haar lippen zachtjes op zijn wang. "Je hield me niet wakker, ik was je gewoon aan het bewonderen... en ik wilde wachten tot je lekker rustig zou slapen." Fluisterde ze hem liefdevol toe. Ineens zei hij dat ze de volgende morgen naar de kerk moesten. Ze grinnikte zachtjes en knikte even. "Ja, daar moeten we wel heen." Glimlachte ze. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en ze streelde door zijn haren heen en gaf hem zacht een kusje.

Koning Thobias Hiddon

'Ik heb het nog nooit in de kerk gedaan,' zei hij plagend tegen haar. Ze was hem aan het bewonderen, hij hield haar gelukkig niet wakker. Hij was toch blij om dat even van haar te horen, want dat zou hij echt niet fijn vinden. Ze streek door zijn haren en hij genoot er echt van, maar hij kon nog steeds niet slapen. 'Misschien had ik juist nog wat meer moeten drinken, dan zou ik vast beter kunnen slapen,' mompelde hij. 'Was Gwynn heel erg boos op mij?' vroeg hij daarna zacht.

Koningin Destiney Hiddon

"En dat gaan we ook nooit doen ook, ik ga het echt niet in een kerk doen, ben jij gek." Plaagde ze hem terug en ze grinnikte zachtjes. Hij mompelde dat hij meer had moeten drinken. "Nee, eerder minder." Grinnikte ze plagend, ze bleef met haar handen zachtjes door zijn haren heen strelen.
"Ze was vooral bang dat je niets meer met David te maken wil hebben..." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

'Hm, misschien krijg ik je nog wel een keertje zo ver...' zei hij plagend tegen haar. Het leek hem wel heel erg leuk, vooral de uitdaging. Hij wilde het toch overal een keertje gedaan hebben. Ze zei plagend dat hij eerder minder had moeten drinken. 'Zo veel was het nou ook weer niet,' was zijn reactie. Gwynn was eerder bang geweest dat hij niets meer met David te maken wilde hebben. 'Ik weet het niet... ik vind het moeilijk. Soms denk ik dat het beter is om hem nooit te zien, voor ons allebei,' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

"Misschien... maar reken er maar niet op..." Plaagde ze hem terug. Hij zei dat hij niet zoveel had gedronken en ze knikte eventjes en drukte haar lippen weer in zijn haren. "Ik geloof je." Glimlachte ze hem toe. Hij vond het ook moeilijk want soms dacht hij dat het beter was om hem nooit meer te zien.
"Nee, dat is niet beter... hij is gek op je, Thobias... echt waar. ik ga beter opletten om je te stoppen, oké?" Klonk haar stem zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

'Ik reken er wel op, ik krijg het wel voor elkaar,' zei hij tegen haar, heel vastberaden. Vroeg of laat ging het hem wel lukken. Het was in ieder geval motivatie om vaker naar de kerk te gaan. Ze geloofde hem wel en daarna zei ze dat het niet beter was, David was gek op hem, ze zou beter opletten om hem te stoppen. 'Ik wil hem geen pijn doen. Dan is het beter om hem niet meer te zien,' fluisterde hij. Gwynn zou dat niet leuk vinden en hij vond het zelf ook moeilijk, maar het was wel beter. 'Aan het begin dacht ik dat het beter was om hem te vermoorden... hij had nooit mogen bestaan, het is niet goed.' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij was heel erg vastberaden, dat vond ze heel erg leuk aan hem. Ze grijnsde en keek hem met twinkelende ogen aan. "Je doet hem ook pijn als je hem niet meer wilt zien, dan denkt hij dat hij wat verkeerds heeft gedaan." Vertelde ze zachtjes tegen hem.
"Nee, hij heeft recht om te leven, Thobias. Hij had misschien niet mogen bestaan, maar hij is er en dat moet je gaan accepteren." Sprak ze hem toe.

Koning Thobias Hiddon

Hij deed David ook pijn als hij hem niet wilde zien, dan dacht hij dat hij iets verkeerd had gedaan. 'Ik vraag mij af of hij daar zo over nadenkt. Ik geloof het niet,' mompelde hij. Destiney vond dat hij recht had om te leven, hij had misschien niet mogen bestaan, maar hij was er wel en dat moest hij gaan accepteren. 'Het zou duizend keer makkelijker zijn als hij er niet was, ook voor Gwynn, voor iedereen...' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

"Jawel, hij is slimmer dan je denkt. Als jij niet meer komt, denk hij dat er iets fout is." Sprak ze hem zachtjes toe en ze streelde langs zijn wang met een glimlachje. "Ja, het zou makkelijker zijn, maar het leven is niet altijd makkelijk." Sprak ze zachtjes tegen hem. "Ga maar lekker slapen, Thobias..." Fluisterde ze en ze legde haar hoofd zacht tegen hem aan.

-------

https://justrpgforum.actieforum.com/viewtopic.forum?t=46