Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Hij vergaf haar gelukkig wel voor haar foute aanpak en ze hield hem dicht tegen hem aan. Hij wist het allemaal niet meer wat hij moest doen. Het was wel erger geworden. "Ik weet het.. Maar het moet echt een beetje beter worden. Dit kan niet." Zei ze hem zachtjes. "Je raakt haar niet kwijt als je haar een belofte kan doen en die kan naleven, Nathan. Je moet er dan echt keihard voor werken, want ik kan ergens wel begrijpen als ze dit niet pikt." Vertelde ze zacht tegen hem.

Nathan Gerono

' Hoe moet ik hier ooit aan werken? Ik doe er al weken alles aan om dit onder controle te houden en ik dacht dat het wel redelijk ging... Ik dacht dat het Elvira was... Ik...' Zei hij, hij kreeg zelfs tranen in zijn ogen en dat gebeurde nooit. 'Ze zal klaar met mij zijn en ik zou haar niet eens kunnen zeggen dat het nooit meer gebeurd. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik had gewoon alleen moeten blijven, ik ben niet geschikt voor een relatie en dat wist ik aan het begin al...' Fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

"Je moet leren om jezelf in te houden... ik weet dat het niets voor je is, maar missschien moet je het echt gaan leren." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Hij dacht echt dat het Elvira was. "Hadden jullie dan niet iets afgesproken waardoor je zeker wist dat zij het was?" Vroeg ze nu zacht aan hem. Hij gaf aan dat hij dacht dat Elvira klaar met hem was, hij zou het niet eens kunnen vertellen dat het nooit meer zou gebeuren. "Ik begrijp wel dat ze die zekerheid zou willen hebben. Dat is ook wel logisch." mompelde ze zacht tegen Nathan.
"Jawel, je bent gek op haar... zij is ook gek op jou, jullie kunnen echt wel iets verzinnen, jullie kunnen hier echt uitkomen.

Nathan Gerono

'Maar hoe dan? Ik doe zo mijn best... Het gaat niet.' zei hij zacht. Hij deed er alles aan, maar het lukte niet als hij dit constant zo voelde. Door wat ze daarna zei schudde hij zijn hoofd. ' We dachten dat het dan niet echt zou helpen en we zouden het eerst zo proberen.... Elvira was hier al bang voor. Het zal haar zo veel pijn doen.' zei hij zacht. Hij wilde dat het anders ging, maar dan zou hij zelf zo erg moeten veranderen en hij voelde het zo sterk, hij wist niet of hij het wel kon. Hij begon te twijfelen aan alles nu.

Koningin Fay Lahero

"Ik weet het niet zo goed, Nathan... ik vind het moeilijk, want ik weet niet zo goed hoe het werkt bij jou... kun je niet bij iemand in training of wat dan ook?" Vroeg ze hem voorzichtig. Hij gaf aan dat ze dachten dat het dan niet zou helpen, daarom zouden ze het eerst gewoon proberen. Elvira was er al bang voor, dan zou het vast nog erger zijn...
"Oh Nathan... dat moet je echt heel voorzichtig doen met haar... wees echt heel erg lief, dan zal ze je nog het snelste vergeven." Mompelde ze zacht.

Nathan Gerono

'Bij wie? Zelfs voor mij zou dat gênant zijn en ik weet niet of ik het wel wil... Het zou mij zo erg veranderen, ik zou totaal iemand anders worden en dat wil ik niet.' Fluisterde hij. Hij wist echt niet wat hij nou wilde. Elvira was hem heel dierbaar, maar hij had bijna het gevoel dat ze hier niet meer uit zouden komen. Het liep gewoon echt niet lekker allemaal. 'Ik wil aan de ene kant anders zijn, maar aan de andere kant niet. Misschien moet ik maar een tijdje terug gaan naar de smederij.' Fluisterde hij. Misschien zou dat hem goed doen.

Koningin Fay Lahero

"Ik weet het niet. Of je gaat gewoon afkicken, geen vrouwen meer, geen seks." Vertelde ze zachtjes. "In een klooster of weet ik veel wat..." Ze meende het wel serieus, misschien was dat wel echt de oplossing voor hem. Hij wilde wel anders zijn, maar ook weer niet. "Het zal je niet anders maken daar, het zal alleen het verlangen eerst heel erg maken en daarna langzaam afnemen. Je zal nog steeds Nathan zijn, maar je zou wel in staat zijn om jezelf in te houden." Gaf ze heel eerlijk aan. Hij wilde een tijdje terug gaan naar de smederij. "Daar kom je alleen maar andere vrouwen tegen..." Fluisterde ze nu.

Nathan Gerono

Door wat ze nu zei staarde hij haar even aan en hij schudde zijn hoofd, dat zag hij echt niet zitten. Hij wilde niet helemaal niets doen en een klooster zou nooit motiverend genoeg voor hem zijn. Dan kon hij dat nog beter hier proberen, hier waren mensen waar hij om gaf die hem konden helpen. Ze vond het naar de smederij gaan niet zo'n heel goed idee. 'Kan ik het niet hier proberen? Echt afkicken lijkt mij een beetje overdreven, maar misschien wat minder...' zei hij zacht.

Koningin Fay Lahero

"Nathan, ik denk echt dat je het nodig hebt." Zei ze hem nu doordringend. Het leek hem overdreven om echt af te kicken. "Geloof je dan echt niet dat je eigenlijk gewoon verslaafd bent?" Vroeg ze hem zachtjes. Ze keek hem even doordringend aan en glimlachte lichtelijk naar hem. "Ik denk wel dat het goed voor je is, om er goed over na te denken en even alleen te zijn." Daar was ze echt van overtuigd eigenlijk.

Nathan Gerono

Ze dacht echt dat hij het nodig had en door wat ze daarna zei schudde hij langzaam zijn hoofd. 'Zo erg is het niet,' zei hij vrij snel. Hij vond het nogal overdreven, het was niet zo erg als ze nu zei. Ze dacht dat het goed voor hem was, om er over na te denken en alleen te zijn. 'Ik wil het echt niet. Ik zal daar nooit genoeg motivatie hebben, dan probeer ik het liever hier. Ik wil niet naar een vreemde plek, met vreemde mensen... sluit mij dan maar gewoon hier op in een kamer,' mompelde hij, hij zag het echt niet zitten.

Koningin Fay Lahero

Hij schudde zijn hoofd en vond het ook niet zo erg. Ze keek hem hierdoor even doordringend aan. Hij moest het zelf weten, maar zelf vond ze dat hij behoorlijk ver was gegaan. Hij wilde het ook lieveer hier doen, niet naar een vreemde plek.
"Ik denk dat ik dat niet kan... als ik dan elke dag naar je toe moet en je dan in het begin zie wegkwijnen of hoor smeken... daar kan ik echt niet tegen..." Fluisterde ze heel erg zachtjes en ze streek zacht over zijn vingers heen.

Nathan Gerono

Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij ademde diep in. 'Misschien moeten we het gewoon afbouwen... het steeds iets minder doen, als ik meer afleiding zoek en er niet meer zo mee bezig ben,' zei hij zacht. Dan mocht hij er ook niet meer zo veel aan denken en het ook niet bij zichzelf doen, maar daar had niemand echt last van, dus misschien was dat niet zo'n probleem. 'Ik wil echt niet naar een klooster, dat gaat niet gebeuren, dat hou ik echt niet vol,' fluisterde hij. 'Oh, Fay... ik weet echt niet wat ik moet doen.' mompelde hij.

Koningin Fay Lahero

"Jullie doen het nu toch amper? Afbouwen is denk ik wat je nu aan het doen bent, maar het werkt niet echt..." Sprak ze hem zacht en ze streek langs zijn arm met haar vingers. "Misschien wilt Elvira in het begin met je meegaan, dat jullie samen gaan? Misschien is het goed voor jullie allebei, dat zou prima kunnen." Legde ze hem uit. Ze bleef het voorzichtig proberen, want ze moest een oplossing voor hem vinden.

Nathan Gerono

Hij zuchtte zacht, hij vond dit echt vreselijk. Ze bleef volhouden en daardoor kwam hij overeind. Hij liep naar het raam en hij staarde naar buiten. 'Ik wil het niet,' zei hij. Het ging zo tegen al zijn principes in. Hij zou gek worden daar, hij kon het niet. Hij wist dat hij al na een paar dagen zou weglopen of alle regels zou verbreken, hij kon niet op die manier leven, hij was daar niet geschikt voor. Hij zou er een zooitje van maken.

Koningin Fay Lahero

Hij liep naar het raam toe en ze zuchtte zachtjes. Ze keek hem even na en schudde haar hoofd een beetje, hij wilde het niet. "Dan weet ik het ook niet meer, Nathan." Zei ze hem nu een beetje hopeloos. Ze schudde haar hoofd een beetje en keek naar hem. Zo wist ze echt niet wat ze ermee aanmoest.

Nathan Gerono

Hij draaide zich om, ze wist het ook niet meer, het was duidelijk dat ze hier geen andere oplossing voor zou vinden. Hij wist het zelf ook niet. 'Wat als het gewoon de oplossing is om het wel weer vaker te doen? Wat als dan al dat verlangen minder wordt, dan is er niets aan de hand... misschien is het dan wel goed te doen,' zei hij. Hij hoopte het, want hij werd hier toch wel een beetje gek van. 'Ik ga wel met haar praten dan,' fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

"Vaker doen? Met wie dan? ik geloof niet dat Elvira dat ziet zitten om het nog vaker te doen.." Vertelde ze zacht tegen hem. Daarna vertelde hij dat hij met Elvira ging praten. "Oké, is goed, laat me maar weten hoe dat is gegaan." Knikte ze hem nu een beetje toe.

Nathan Gerono

Hij baalde er echt van dat het niet ging zoals hij wilde, al mocht hij dat eigenlijk ook niet echt van haar verwachten. Hij wist niet eens wat hij wilde, maar dit frustreerde hem. 'Oké,' mompelde hij nog, daarna liep hij naar hun kamer toe. Hij ademde diep in, hij had al zijn moed nodig om dit te doen, want eigenlijk wilde hij het liever verzwijgen, ze kwam er waarschijnlijk toch nooit achter. Dat kon hij alleen niet doen, hij had haar beloofd altijd eerlijk te zijn. Hij stapte naar binnen en hij schraapte zijn keel. 'Er is iets gebeurd.' fluisterde hij nu.

Elvira Solore

Ze zat een boekje te lezen en kwam overeind toen Nathan binnen kwam, ze wilde hem liefdevol begroeten en liep naar hem toe, tot hij haar toefluisterde dat er wat was gebeurd. Daardoor veranderde haar houding helemaal en keek ze hem bezorgd aan. "Wat is er? Wat is er gebeurd?" Vroeg ze nu vol bezorgdheid aan hem.

Nathan Gerono

Haar blik was bezorgd, ze vroeg wat er aan de hand was, wat er gebeurd was. Hij staarde haar even aan en daarna ademde hij trillend in, hij vond dit vreselijk. Nu pas realiseerde hij zich hoe erg hij dit vond. 'Ik wil je geen pijn doen... ik... ik dacht dat jij het was. Het spijt mij zo, Elvira... het zal nooit meer gebeuren, het was dom, het was onverstandig, het spijt mij heel erg...' fluisterde hij. Zijn stem trilde heel erg en er stonden tranen in zijn ogen. 'Het spijt mij echt heel erg.'

Elvira Solore

Hij wilde haar geen pijn doen, hij dacht namelijk dat zij het was en ze keek hem vol onbegrip aan. Het zal ook nooit meer gebeuren, het was dom en onverstandig vond hij en het speet hem heel erg.
"Wat is er dan gebeurd?" Vroeg ze hem nu, ze drong een beetje aan. Ze zag de tranen in zijn ogen.
"Wacht eens even... wat heb je gedaan? Heb je met een vrouw...?" Haar stem haperde hierdoor even. "Nee... meen je dit nou? Is dit echt?" Je zag helemaal aan haar dat dit haar echt ontzettend veel pijn deed.

Nathan Gerono

Ze leek te begrijpen wat hij bedoelde en hij zag hoe erg hij haar raakte, hij vond dit vreselijk. 'Ik... ik was wat aan het drinken en ze kwam naar mij toe... ze leek op jou... ik dacht.... ik had het niet door. Het spijt mij echt.'fluisterde hij. Ze vroeg of hij het meende, heel langzaam knikte hij. Hij zou hier niet over liegen, het was juist al moeilijk genoeg om de waarheid te vertellen. 'Ik... misschien heb ik een beetje een probleem... maar ik weet niet zo goed wat ik er aan moet doen,' fluisterde hij. Het was al heel wat dat hij het erkende als probleem.

Elvira Solore

Ze voelde de tranen over haar wangen glijden. Hij vertelde dat de vrouw op haar leek. "Het is ook gewoon mijn eigen schuld, die stomme ideeën die ik altijd heb.. hoe kon ik ook zo dom zijn?!" Ze was keihard voor zichzelf op dit moment en ze schudde haar hoofd een beetje door haar eigen stomme fouten.
"Ik weet dat het een probleem is en ik zoek echt naar oplossingen, maar niets lijkt genoeg of ik verzin zoiets doms dat het fout gaat." Trillerig ging ze op het bed zitten en wreef ze over haar gezicht heen.

Nathan Gerono

Door wat ze nu zei ging hij naar haar toe en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Dit moet je niet doen... dit is jouw schuld niet. Jij hebt mij nog gewaarschuwd, maar ik dacht dat het wel mee zou vallen. Ik ben degene die deze fout gemaakt heeft, jij niet. Jij wilde juist alles doen om het goed te laten gaan tussen ons en het was nooit genoeg voor mij,' fluisterde hij. Hij trok haar voorzichtig wat tegen zich aan. 'Ik hou van je, Elvira... vergeef je mij?' vroeg hij zacht.

Elvira Solore

Hij sloeg zijn armen om haar heen, het voelde gewoon echt niet goed, na een paar seconden haalde ze zijn armen weg en ze keek hem aan. "Het was nooit genoeg en dat zal het ook nooit worden ook." Klonk haar stem heel verdrietig. Daarna vroeg hij of ze hem vergaf.
Hierdoor kwam ze overeind en.keek ze hem aan. "Het is al heel wat dat ik het slik dat je eigenlijk verliefd bent op Fay en seks met haar hebt. Nu vraag je me om dit zomaar even gauw te vergeven? Dat kan ik niet. Echt niet." Zei ze eerlijk.
"Ik moet weg, ik kan dit niet." Ze voelde hoe haar ademhaling wat versnelde door paniek omdat het haar gewoon niet lukte om hem hiervoor zomaar te vergeven.