Medieval Times

Koning Stephen Lahero

Hij kon er niets aan doen, maar het deed hem alleen nog maar meer pijn. Het voelde alsof hij niet meer genoeg voor haar was. Hij had altijd het idee gehad dat de band die hij met Chayenne had zo bijzonder was, maar dat was het nu niet meer. Ze wilde een vader die gewoon was. Niet hij. 'Ga maar,' zei hij uiteindelijk zacht. Hij wilde het er niet eens meer over hebben. Hij kon het maar beter laten, voor het nog erger werd. Hij liep nu zelf ook weg bij haar, hij ging in één keer door naar zijn werkkamer en hij deed de deur achter zich op slot, iets wat hij vrijwel nooit deed. Hij wilde alleen zijn, helemaal alleen.

Koning Jay Fullbright

'Stiekem dus!' zei hij grijnzend, hij vond het gewoon leuk om Kayton wat te pesten, hij kon het wel hebben. Na een tijdje vechten stak hij zijn hand op en daarna liet hij zijn zwaard zakken. Het was wel weer genoeg geweest. 'Ik ga weer naar Esmeralda toe, ik wil niet al te lang wegblijven,' zei hij. Hij wilde niet dat Esmeralda pijn had of iets nodig had en dat hij niet in de buurt was.

Nathan Gerono

'Dat is zo,' zei hij zacht. 'Stephen zal daar niet zo blij mee zijn,' mompelde hij daarna. Als hier onrust zou zijn, zou Stephen hem dat niet in dank afnemen, daar was hij zeker van. Door wat ze vroeg grijnsde hij een beetje. 'Ik wil altijd stoeien, dat weet jij toch?' plaagde hij haar. Hij streek kort langs haar wang en hij zoende haar heel even, maar daarna keek hij haar weer aan, klaar om te doen wat ze wilde.

Chayenne Lahero

Hoe dichter ze bij haar vader kwam, hoe meer spijt dat ze kreeg... dit hoorde niet, zo was ze niet... het was gewoon even teveel voor haar en daarom reageerde ze dat op haar vader af, op degene van wie ze het meeste hield... Ze liep naar de werkkamer toe en wilde de deur openen, maar het ging niet, hij zat op slot. Ze slikte even en kreeg tranen in haar ogen.
"Papa... het spijt me, het spijt me zo erg...Jij bent de allerbeste vader die er bestaat en ik hou heel erg veel van je... ik kom nooit iets te kort. Het spijt me zo... laat me het goed maken alsjeblieft, als dat nog kan... ik was heel gemeen tegen je, wil je me alsjeblieft vergeven, alsjeblieft, papa, ik smeek het je..." Ze zakte op haar knieën voor de deur en legde haar hoofd er tegenaan terwijl ze zachtjes snikte.


Kayton Erogate

Hij schudde met een grijns zijn hoofd even door het plagen van Jay. Na een tijdje stopte hij en zei hij dat hij weer naar Esmeralda ging, hij wilde niet al te lang wegblijven.
"Dat begrijp ik, ik ben er altijd voor je als je me nodig hebt, Jay, altijd... Ik hoop dat dit wat geholpen heeft." Zei hij zachtjes.


Elvira Solore

"Ik heb wat mensen die voor me opletten, we houden ze weg bij het kasteel." Knikte Elvira nu. Ze kwamen het kasteel niet binnen, dat wilde ze echt niet. Hij zei dat hij altijd wilde stoeien en plaagde haar. Daarna voelde ze zijn vingers langs haar wang en werd ze even door hem gezoend. Het was weer goed, dat vond ze heel erg fijn.
Ze nam een klein aanloopje en probeerde hem zo te tackelen.

Koning Stephen Lahero

Hij wist helemaal niet meer wat hij moest doen, hij had hier moeten blijven, het had duidelijk invloed dat hij weg was, want alles was anders nu, zelfs tussen hem en Chayenne. Ze wilde een normale vader. Het herhaalde zich constant in zijn hoofd. Opeens hoorde hij haar stem, hij luisterde naar wat ze vertelde en hij voelde de tranen over zijn bleke gezicht heen lopen. Hij opende langzaam de deur en hij sloot Chayenne meteen in zijn armen. Hij zei geen woord, hij wilde heel graag zeggen dat het wel meeviel, maar het deed toch echt pijn, al maakte dit het wel een beetje goed.

Koning Jay Fullbright

'Het heeft geholpen, Kayton echt. Ik ben bang dat jij verder niets kunt doen,' zei hij zacht tegen hem. Hij zou het gevoel nooit weg kunnen nemen en dat kon waarschijnlijk niemand. Hij wist nog steeds geen oplossing en die moest er toch snel komen, want nu al dwaalden zijn gedachten weer af. Hij bedankte Kayton nog eens en daarna liep hij naar Esmeralda toe. Hij klopte kort op de deur, daarna stapte hij al naar binnen.

Nathan Gerono

'Dat is goed, daar ben ik blij om,' zei hij tegen haar, omdat hij geen problemen wilde hier, echt niet. Dan ging hij er liever zelf naar toe, maar dat wist Elvira ook wel. Ze probeerde hem niet veel later naar de grond te werken en hij liet zich gaan, maar hij nam Elvira wel mee in zijn val en hij draaide haar meteen op haar rug.

Chayenne Lahero

De deur ging open en ze voelde de armen van haar vader om haar heen. Ze omhelsde hem meteen en kneep hem bijna fijn. "Ik wil geen andere vader... jij bent de allerbeste en de allerliefste... en ik hou van je zoals je bent... het spijt me voor wat ik heb gezegd, dat meende ik niet... ik was in de war... trek het je niet aan, papa, dat was ik niet die dat zei..." Ze gaf hem een kus op zijn wang en bleef hem vasthouden. Ze wist hoe erg hij zich dingen aan kon trekken en ze hoopte echt dat ze het weer goed kon maken zo...


Kayton Erogate

Hij glimlachte toen Jay zei dat het echt had geholpen, hij kon alleen verder niets doen. "Praten is soms ook heel erg fijn." Zei hij met een glimlach. Hij werd nogmaals bedankt en daarna ging Jay weg. zelf stak hij zijn zwaard weer terug en liep hij naar Carmen toe. Hij had echt weer even de behoefte om samen met haar te zijn, zoals wel vaker wanneer hij met Jay had gesproken.
Esmeralda was nog in diepe slaap toen Jay binnen kwam.


Elvira Solore

Hij viel op de grond en trok haar met zich mee, ze werd op haar rug gedraaid. Ze duwde hem weer weg en drukte hem nu op de grond op zijn buik en ze draaide zijn armen op zijn rug.
"Nathan, er is mij vertelt dat hier vier mensen zijn die de krachten van de elementen bezitten, daar ben jij er eentje van, maar ik heb het je nog nooit zien gebruiken. Wat kan je allemaal?" Vroeg ze hem nu vrolijk.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet het, meisje, ik weet het. Ik neem het jou ook niet kwalijk,' zei hij zacht. Hij nam zichzelf meer wat kwalijk dan Chayenne. Ze kon er niet echt iets aan doen, het was zijn verantwoordelijkheid en hij zorgde ervoor dat ze dit soort dingen deed en zei. Niet door haar. Hij liet haar weer langzaam los en hij keek haar aan. 'Het spijt mij echt heel erg. Ik wil niet dat jij pijn hebt, dat ik je pijn doe of wat dan ook... echt niet...' zei hij mompelend. Hij was duidelijk ietwat overstuur. 'Laat mij maar even alleen, Chayenne. Je kan beter even naar Myles gaan, of wat dan ook. Het komt wel weer goed en ik wil straks graag met je praten, maar ik geloof dat ik even wat tot rust moet komen,' zei hij.

Carmen Samira

Ze wilde net de kamer uitgaan toen Kayton er aan kwam, daardoor glimlachte ze even. 'Je was met Jay, hoorde ik...' zei ze tegen hem. 'Hoe was het? Je hebt duidelijk getraind,' zei ze daarna grijnzend. Het was goed aan hem te zien, maar ze vond het er wel leuk uitzien en het was een teken dat hij zich vermaakt had. Ze hoopte dat het een beetje goed ging met Jay, maar dat betwijfelde ze.

Nathan Gerono

Hij bleef op zijn buik liggen en door wat ze zei grijnsde hij een beetje, daarna begon de aarde wat te bewegen en het volgende moment werd ze van hem afgeduwd. De aarde vormde er direct aarde om haar polsen, zodat ze niet weg kon van de grond. Hij ging bovenop haar zitten en hij liet zijn handen wat uitdagend over haar lichaam heen glijden, hij keek haar grijnzend aan, zijn blik was net zo uitdagend, maar wel weer vrolijk.

Chayenne Lahero

"Papa, je moet het jezelf ook niet kwalijk nemen, echt niet... het is niet jouw schuld, het was gewoon de omstandigheid... zelfs Faith kon er niets aan doen, het gebeurde gewoon, vergeet het, alsjeblieft..." Zei ze hem zachtjes. Hij wilde even alleen zijn, ze kon naar Myles toe als ze dat wilde.
"Ik hou van je papa." Ze drukte nog een kusje op zijn wang en liep daarna langzaam de deur uit, op zoek naar Myles... waar was hij toch?


Kayton Erogate

Hij kwam Carmen tegen en ze had gehoord dat hij met Jay was. Hij knikte hierdoor even. "Het was fijn om hem weer even te spreken en ja, ik heb inderdaad getraind. Het gaat alleen weer niet zo goed... ik ben zo bang dat hij Esmeralda een keer echt pijn doet en dat ze er niet meer bovenop komt, ze is nu al zo zwak..." Vertelde hij zijn zorgen aan Carmen, hij nam haar weer mee de kamer in en trok haar naast zich op de bank.


Elvira Solore

De aarde bewoog en ze werd van hem afgegooid. Ze voelde hoe haar polsen vast kwamen te zitten aan de grond en Nathan kwam bovenop haar zitten. Zijn handen gleden uitdagend over haar lichaam heen.
"Waarom heb je dit nooit eerder gebruikt, het is super handig." Zei ze nu tegen hem. Ze grijnsde eventjes en probeerde zichzelf los te rukken om te zien hoe sterk het was.

Nathan Gerono

'Ik heb het niet nodig, daarom gebruik ik het niet,' zei hij tegen haar. Ze probeerde zichzelf los te trekken, maar daardoor grijnsde hij weer. 'Zo makkelijk gaat dat natuurlijk niet,' zei hij zacht. Hij zoende haar en hij liet zijn lippen afglijden naar haar hals. Daarna kwam hij van haar af en hij liet de aarde verdwijnen. 'Ik denk dat wij eens wat nieuwe dingen moeten verzinnen...' zei hij daarna plagend tegen haar, maar hij meende het eigenlijk wel. Hij had uitdaging nodig.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet het meisje, ik heb ook heel even tijd nodig,' zei hij zacht. Ze vertrok weer en hij liet zich op de bank zakken, nog steeds stonden er tranen in zijn ogen en was hij overstuur. Hij wist dat hij het zich niet aan moest trekken, maar hij kon het niet zo makkelijk van zich af zetten. Hij schonk maar een glas wijn in en hij ging weer zitten, hij staarde maar wat voor zich uit.

Carmen Samira

'Ik vind het jammer om dat te horen. Is er iets dat wij voor ze kunnen betekenen?' vroeg ze zacht aan hem. Ze hoopte het wel, maar ze was bang van niet. Waarschijnlijk had Kayton dat zelf ook al wel bedacht en konden ze niets doen. Ze ging tegen hem aan zitten en ze pakte zijn hand vast. 'Ik hoop dat het niet zo is, ik zou het afschuwelijk vinden, maar ik snap wel dat Jay dit ook heel lastig vindt,'

Myles Samira

Hij had zijn handen in zijn zakken gestoken en hij liep langzaam door de gangen. Hij was net al opzoek geweest naar Chayenne en hij had buiten wat geschreeuw gehoord. Hij had heel goed gehoord wat ze had gezegd, maar op de een of andere manier wist hij wel dat ze het niet zo bedoelde. Hij hoopte het tenminste. Hij geloofde wel dat ze echt van hem hield, hij had het er nog met Nathan over gehad. Opeens zag hij haar voor zich en daarna liep hij naar haar toe en pakte hij haar vast.

Chayenne Lahero

Eindelijk zag ze hem. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en hield hem stevig vast. "Kunnen we even alleen zijn, alsjeblieft?" Vroeg ze hem met een trillende stem, ze had hem nodig om weer rustig te worden en weer bij te komen. Ze steunde echt op Myles... tranen gleden nog steeds over haar wangen heen, ze vond deze situatie echt afschuwelijk en nog steeds was ze koud van binnen.


Fay Lahero

Gelukkig kwamen ze onderweg Killian tegen waardoor Faith met hem meeging. Zij liep langzaam naar de werkkamer toe en klopte zacht aan.
"Stephen? Ik ben het, mag ik even bij je zijn?" Vroeg ze hem zachtjes. Ze wilde hem graag steunen en er voor hem zijn. Ze wist namelijk nog niet dat de ruzie tussen hem en Chayenne weer was bijgelegd.


Kayton Erogate

Carmen wilde weten of er niet iets was wat ze voor hun konden betekenen. "Dit vind ik zo lief van je... Jay heeft een hekel aan je, en toch wil je ze helpen..." Zei hij waarderend tegen haar. "Nee, er is niets wat we kunnen doen... we kunnen alleen afwachten." Zei hij zacht. Ze kwam tegen hem aanzitten en pakte zijn hand. Hij sloeg zijn arm om haar heen en sloot zijn ogen even.
"Het is ook afschuwelijk..." Mompelde hij

Myles Samira

Ze sloeg meteen haar armen om hem heen en ze vroeg of ze even alleen konden zijn. Hij knikte meteen en hij nam haar mee naar haar kamer. Hij sloot de deur achter hun en meteen sloeg hij zijn armen weer om haar heen en hield hij haar heel stevig vast. 'We kunnen wel even bij het vuur gaan liggen, onder de dekens?' stelde hij voor. Hij wist dat ze het waarschijnlijk nog koud had.

Koning Stephen Lahero

Er werd zacht op de deur geklopt, maar hij had helemaal geen zin om iemand te zien, hij was nog steeds overstuur. Toen hij hoorde dat het Fay was slikte hij een beetje. 'Ja, kom maar,' zei hij zacht. Hij zou Fay nooit buiten laten staan, het zou hem vast goed doen om even met haar te praten, daar ging hij eigenlijk wel een beetje vanuit. Hij ging iets rechterop zitten en hij zette zijn glas aan de kant.

Carmen Samira

'Natuurlijk! Als ik hem ga behandelen alsof ik ook een hekel aan hem zou hebben, zou ik het denk ik niet veel beter maken,' zei ze grijnzend tegen hem. 'Afwachten... er moet toch gewoon iets zijn. Hij moet toch te helpen zijn?' vroeg ze zich hardop af. Esmeralda kon niet genezen, Jay zou dit nooit eeuwig volhouden, maar wat konden ze doen? Het zou een keer fout gaan, het was gewoon hopen dat het lang duurde.

Koningin Fay Lahero

Ze mocht binnenkomen van Stephen. "Dank je." Zei ze zacht en met een glimlach tegen hem. Ze kwam naar binnen toe en ging bij hem zitten. Ze legde haar arm om hem heen en haar hoofd tegen hem aan.
"Dit was onze eerste activiteit met z'n vieren... Ik had nooit verwacht dat het zo fout kon lopen..." Zuchtte ze zachtjes tegen hem en ze streelde zachtjes over zijn rug heen.
"Je hebt het wel goed aangepakt met Faith.." Glimlachte ze nu bemoedigend.

Koning Stephen Lahero

'Dat heb ik dus niet... als ik gewoon altijd hier zou zijn, dan zou dit niet gebeuren,' zei hij zacht. Hij moest hier meer tijd doorbrengen, maar hij vond het zo lastig. Hij dacht weer aan Rysha, aan het Zuiden. Hij moest haar nog terugschrijven. Hij kneep zijn ogen dicht en hij haalde langzaam adem. 'Het spijt mij ontzettend van alles,' fluisterde hij. 'Ik wil jou graag gelukkig maken, ik wil er zijn voor Faith en Chayenne, maar ik weet gewoon niet hoe...'

Koningin Fay Lahero

"Sst... dat is allemaal niet jouw fout..." Zei ze zacht. Ze omhelsde hem. "Het hoeft jou niet te spijten, lieve schat... het is niet jouw schuld. Ik ben blij dat je er nu weer bent en je maakt me heel erg gelukkig. Echt waar... Het is lang geleden dat ik zo positief doorga naar een tegenslag en dat is allemaal dankzij jou. Ik ben zo onwijs blij dat ik met jou getrouwd ben en zo trots dat ik jou mijn man kan noemen..." Zei ze liefdevol tegen hem.

Koning Stephen Lahero

'Misschien niet allemaal, maar wel heel erg veel,' zei hij zacht. 'Het zou veel beter gaan als ik hier altijd zou zijn, maar dat gaat niet meer...' zei hij daarna mompelend. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen een beetje. 'Ik wil gaan kijken of ik iets kan verzinnen als oplossing voor Faith. Ik weet nog niet wat, maar ik ben tot veel bereid. Ik zou zelfs haar krachten over willen nemen,' zei hij zacht. Hij zou het moeilijk vinden, maar hij had het voor haar over. Hij wilde haar zo graag helpen.

Fay Lahero

"Ik meen het. Ikdenk juist dat je nu je weg bent geweest, inziet hoeveel haar kracht met haar doet, anders had je nog steeds geweigerd om het haar te leren. Dus ik denk dat het ook wel iets goeds heeft." Zei ze eerlijk tegen hem. Ze luisterde verder naar hem en schudde wat verdrietig haar hoofd. "Wil ze er echt vanaf?" Vroeg ze nu zachtjes. "Je gaat kapot als je het van haar overneemt. Onze krachten zijn. Normaal Stephen, maar zij heeft er twee in een, daar is niemand tegenop gewassen alleen zij... alleen haar lichaam is daar sterk genoeg voor." Legde ze aan hem uit.

Koning Stephen Lahero

Hij luisterde naar haar en hij knikte, waarschijnlijk had ze wel gelijk. Maar hij vond het lastig in te schatten. 'Ze wil er echt vanaf en ik zie geen andere optie. Ik weet het, maar ik heb liever dat het lichamelijk heel zwaar is dan dat ik dit haar aandoe...' Zei hij zacht tegen haar. 'Daar ga ik namelijk ook kapot aan en ik zie geen andere optie.' Zei hij nog zachter. Hij had ook nog aan Chayenne gedacht, maar dat was nu volledig van de baan. Hij wilde het zelf op zich nemen. 'Ik kan dit gewoon niet aanzien en ik zou niet willen dat het erger wordt,' mompelde hij. Misschien konden Fay en hij het wel delen, hij wist het niet. Hij pakte zijn glas wijn weer op en langzaam dwaalden zijn gedachten af naar Rysha, eigenlijk onbewust. 

Koningin Fay Lahero

Hun meisje wilde er echt vanaf en hij zag geen andere optie. Hij had liever dat het lichamelijk heel zwaar werd, dan dat hij haar dit aandeed. Dan ging hij ook kapot. ze keek even naar de grond.
"Ik zou willen voorstellen dat we het kunnen delen, maar dat is niet mogelijk... Alsjeblieft Stephen, kun je haar niet in laten zien dat het eigenlijk heel erg mooi is? Dat ze er niet bang voor hoeft te zijn?" Vroeg ze hem nu heel erg zacht.Ze kroop wat dichter tegen hem aan en sloot haar ogen eventjes. Faith was voorbestemd voor deze onmogelijke kracht, ze kon het aan, Fay wist het zeker. Ze kreeg dit niet voor niets..

Koning Stephen Lahero

Hij zuchtte zacht en hij ademde diep in. 'Ik laat haar even wat tot rust komen en dan zal ik haar morgen meenemen. Ik zal mijn best doen om te laten zien dat het ook ontzettend mooi kan zijn en ik zal haar helpen...' Zei hij nu zacht tegen haar. Hij hoopte dat het Faith zou helpen, hij hoopte het echt. Hij ging er in ieder geval alles voor doen. Hij keek even opzij naar haar, daarna staarde hij voor zich uit. Het voelde allemaal een beetje raar nog. 'Chayenne heeft haar excuses aangeboden, ze was nog wel wat overstuur en ik trouwens ook... Ik heb gezegd dat ze mij even alleen moest laten en volgens mij is ze nu bij Myles...' Noemde hij zachtjes op. 

Koningin Fay Lahero

Hij zei haar zacht dat hij hun dochter morgen mee zou nemen en zijn best zou doen om te laten zien dat het ook mooi kon zijn. "Dankjewel, dat is heel erg lief van je, Stephen..." Zei ze waarderend tegen hem. Hij vertelde daarna dat Chayenne haar excuses had aangeboden, ze waren allebei nog een klein beetje overstuur.
"Gelukkig maar... ik heb haar nog nooit zo gezien..." Ze drukte zacht haar lippen op zijn wang. "Mag ik wel nog even bij je blijven?" Vroeg ze met een klein glimlachje toen hij aangaf dat hij had gezegd dat hij alleen wilde zijn.




Kayton Erogate

“Je bent lief...” Zei hij zacht tegen Carmen en hij drukte zijn lippen zacht op die van haar. “Ik weet het echt niet meer, Carmen... als je iets weet, zeg het dan alsjeblieft, want ik zie hier geen oplossing meer voor...” Zuchtte hij zachtjes even.



Chayenne Lahero

Myles nam haar mee naar haar kamer toe en sloeg haar armen stevig om haar heen. Hij stelde voor om bij het vuur te gaan liggen, onder de dekens. Ze knikte een beetje. “Dat lijkt me heel fijn...” Fluisterde ze bibberend. Ze liep alvast naar het vuur toe en ging er heel erg dichtbij zitten.


Elvira Solore

Hij had het niet nodig en daarom gebruikte hij het ook niet. “Maar je kunt er zoveel dingen mee doen...” Zei ze hem zacht. Ze zat nog steeds vast en zoende hem heftig terug, zijn lippen gleden naar haar hals toe en daarna kwam hij weer van haar af. Ze kon zich weer bewegen en ze wreef even over haar polsen heen. Nathan dacht dat het tijd werd om nieuwe dingen te verzinnen. “Nou, kom maar op, verzin eens wat.” Haar ogen twinkelden.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het lief van hem en daarna wilde ze weten of ze wel nog even mocht blijven. Hij knikte langzaam, dat was niet echt een probleem. Hij vond het dan wel fijn om alleen te zijn, met Fay was niet zo heel erg. Hij twijfelde of hij over al zijn zorgen en gedachten moest vertellen. Hij wist dat hij Fay daar waarschijnlijk pijn mee zou doen en dat was reden genoeg om het stil te houden. Hij dacht aan Chayenne, ze was nu bij Myles. Hij vroeg zich af hoe het tussen hun ging. Hij was aardig gewend aan het idee dat ze een vriendje had, maar toch kon hij niet zeggen dat hij er echt blij mee was. Myles was goed voor haar, dat wel. Maar Chayenne had wel gelijk, Myles had ook krachten en dat zou vast voor problemen gaan zorgen.

Carmen Samira

‘Ik zou nu ook niets weten, maar ik kan mij gewoon niet voorstellen dat er niets is. Er moet een oplossing voor hun zijn, ik weet gewoon even niet wat. Het zou natuurlijk helemaal geweldig zijn als Esmeralda iets minder pijn zou hebben, maar of dat voor elkaar te krijgen is weet ik ook niet…’ zei ze nadenkend.

Myles Samira

Ze ging al naar het vuur en hij pakte een paar dekens, hij ging naast haar zitten en hij sloeg de dekens om hun heen, daarna sloeg hij zachtjes zijn arm om haar lichaam heen. ‘Gaat het weer een beetje?’ vroeg hij voorzichtig. Waarschijnlijk had ze het nog steeds koud,m aar ze moest heel erg geschrokken zijn en dat vond hij misschien nog wel het ergste. Hij streek langzaam met zijn vingers over haar rug heen, hij wilde haar heel graag wat geruststellen. ‘Wat gebeurde er nou eigenlijk?’

Nathan Gerono

‘Zoals?” vroeg hij nu, omdat hij volgens Elvira zo veel dingen kon doen hiermee. Dat vond hij namelijk niet echt, niet echt nuttige dingen in ieder geval. Ze had een twinkeling in haar ogen liggen door zijn woorden, het liet hem wat grijnzen. ‘Je zou nog altijd een keertje de hele dag naakt lopen,’ zei hij plagend tegen haar. Ze had het dan wel lang geleden gezegd, hij was het echt niet vergeten. Hij streek langs haar hals en hij bleef haar doordringend aankijken. ‘Er zijn nog wel meer dingen. In de tuinen, elkaar uitdagen met andere mensen er bij, ik bepaal alles wat er gebeurd of jij bepaald alles. Genoeg dingen die wij kunnen doen,’ noemde hij op. Hij zou maar niet zeggen dat hij het ook heel leuk vond met meer personen erbij, hij wist niet in hoeverre dat nog realistisch was en of Elvira daar net zo over dacht. Waarschijnlijk niet.

Chayenne Lahero

Ze voelde hoe hij de dekens om haar heen sloeg en daarna kwam hij naast haar zitten, ze voelde zijn arm ook om haar heen en ze leunde tegen hem aan. Hij vroeg of het weer een beetje met haar ging en ze knikte wat. Ze sloot haar ogen even en voelde hoe Myles over haar rug streelde. Ze vond het fijn.
"Er was veel spanning en Faith kan daar niet tegen... Fay en ik wilden haar helpen, maar ze bevroor ons..." Fluisterde Chayenne heel erg zacht tegen hem, ze huiverde even toen ze eraan terug dacht.


Koningin Fay Lahero

Stephen knikte, ze mocht blijven. "Ik vind het echt heel erg fijn en speciaal dat je alleen wilt zijn en dat ik wel bij je mag zijn..." Zei ze hem zachtjes en ze streelde zacht over zijn rug heen. Hij was een hele tijd stil en ze keek even naar hem op.
"Waar denk je allemaal aan, Stephen? Je kijkt zo bedenkelijk..."

Myles Samira

'Waar kwam die spanning vandaan? Bij je vader?' vroeg hij nu zacht aan haar. Hij wist dat er verschillende verhalen de rondte deden, maar waarschijnlijk wist Chayenne veel meer dan dat. Hij ging er maar niet vanuit dat ze het met hem zou delen, maar dat verwachte hij ook helemaal niet. Ze vertelde wat er gebeurde en hij voelde haar huiveren, daardoor trok hij haar nog dichter tegen zich aan. 'Ik hou van je,' zei hij zacht. Hij hoopte dat ze zich realiseerde dat hij er altijd voor haar zou zijn.

Koning Stephen Lahero

Na een tijdje vroeg Fay waar hij allemaal aan dacht, hij haalde zijn schouders op. 'Ik weet het niet, allemaal dingen.' mompelde hij. 'Ik dacht aan Myles en Chayenne, aan Rysha, aan Lucius, aan Faith,' noemde hij nu op. Hij had gewoon nogal veel aan zijn hoofd en het voelde allemaal heel verwarrend. Het was nu echt zo dat hij twee levens had, maar hij was zelf degene die het onmogelijk gescheiden kon houden.

Chayenne Lahero

Myles wilde weten waar die spanning vandaan kwam. "Ja, van mijn vader... hij kreeg een brief, ik denk vanuit het zuiden." Sprak Chayenne zachtjes.
"Oh, Myles... ik wil zo graag eens een keer een normaal leven..." Zuchtte ze nu zachtjes. Hij zei dat hij van haar hield en daardoor keek ze even naar hem op. "Ik ook van jou..." Zei ze liefdevol tegen hem terug.


Koningin Fay Lahero

Hij wist niet waar hij aan dacht, aan allerlei dingen. Meer aan personen merkte ze toen hij het opnoemde. "Kom, praat tegen me... je kunt me alles vertellen... ik zal je altijd helpen." Fluisterde ze zachtjes en ze drukte een kus op zijn wang.
"Alles voor je houden is ook niet echt fijn..."

Myles Samira

Haar vader had een brief gekregen, vanuit het zuiden, dacht ze. Daarvoor werden de dingen die hij gehoord had wel bevestigd. 'Heeft hij...' begon hij nu voorzichtig, maar hij durfde het eigenlijk niet eens echt te vragen. Ze zei dat ze gewoon eens een keer een normaal leven wilde, daardoor glimlachte hij zwak. 'Ik kan een hoop dingen voor je doen, maar dat niet, ben ik bang,' zei hij. Ze hield ook van hem, ze sprak liefdevol en hij legde zijn hand in haar hals. Hij boog iets naar haar toe en hij zoende haar, hij kon zich af en toe gewoon niet helemaal inhouden.

Koning Stephen Lahero

Ze wilde dat hij het besprak, hij kon haar alles vertellen. Daardoor sloot hij zijn ogen weer. 'Ik kan dit niet met jou bespreken, Fay. Ik zou je ontzettend veel pijn doen en dat is het laatste dat ik wil, echt. Ik vind het afschuwelijk dat ik dat nu al een beetje doe, terwijl ik niets zeg. Ik kan het niet, het spijt mij,' zei hij eerlijk tegen haar. Hij kon dit gewoon niet vertellen, hij wilde het wel bespreken, maar niet met Fay, het ging gewoon niet.

Chayenne Lahero

"Wat?" Wilde ze van Myles weten aangezien hij zijn zin niet afmaakte. "Hij is met twee vrouwen getrouwd, maar dat doet hij alleen maar om ons in leven te houden, anders werden we allemaal vermoord door Lucius." Vertelde ze, ze moest het gewoon even kwijt. Hij kon veel voor haar doen, maar een normaal leven kon hij haar niet geven, het liet haar toch wel even glimlachen. Daarna werd ze door hem gezoend, zachtjes zoende ze met hem mee.


Koningin Fay Lahero

Hij kon het niet met haar bespreken, hij zou haar ontzettend veel pijn doen en dat wilde hij echt niet. Hij vond het al afschuwelijk dat hij haar pijn deed terwijl hij niets zei. Het speet hem.
"Stephen, ik ga nu alleen maar raden en dat is ook niet goed... dan maak ik dingen alleen maar groter in mijn hoofd en word ik bang.. .bang dat je voor Rysha zal kiezen, in plaats van voor mij, terwijl ik weet dat het niet zo is." Legde ze zacht aan hem uit.

Myles Samira

Ze vertelde dat haar vader met twee vrouwen getrouwd was, maar dat deed hij alleen maar om hun in leven te houden. Anders werden ze vermoord. Hij schudde zijn hoofd even, hij moest nog steeds wennen aan al die rare dingen hier. 'Dat is vreselijk,' zei hij zacht. Hij vond het heel erg dat het zo ging, ook voor Stephen. Maar toch vond Myles het wel een beetje raar. Ze zoende met hem mee en hij trok haar voorzichtig iets dichter naar zich toe. Zijn handen gleden heel langzaam en teder over haar lichaam heen, ze deden dit niet vaak, dus het was voor hem nog steeds heel erg bijzonder en het deed veel met hem om haar gewoon aan te raken.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei kneep hij zijn ogen dicht, hij vond dit zo ontzettend lastig. 'Ik zal niet voor haar kiezen,' mompelde hij. 'Maar ik denk wel aan haar. Ik heb zoveel tijd met haar doorgebracht, maar het voelt vreselijk. Ik ben altijd zo ontzettend trouw geweest en ik wil dat ook heel graag, maar nu denk ik bijna automatisch aan een andere vrouw. Ik ben gewoon bang dat... dat ik haar mis,' zei hij heel erg eerlijk, zijn stem trilde en hij kreeg weer tranen in zijn ogen. Hij vond dit afschuwelijk, dit hoorde niet, hij hoorde niet om haar te geven.