Medieval Times

Koning Stephen Lahero

Hij werd wakker door een zachte aanraking op zijn huid en hij knipperde even met zijn ogen. 'Dat is lekker wakker worden,' zei hij zacht tegen haar. Hij zoende haar even zacht en daarna ging hij weer liggen. Hij trok haar dichter naar zich toe en hij sloot haar in zijn armen. 'Ik hou van je,' fluisterde hij. Hij drukte zijn lippen in haar hals en daarna knuffelde hij haar weer even.

Fay Fuego

"Gelukkig maar, het zou toch wat zijn als je het vervelend wakker worden vond." Plaagde ze lichtjes. Ze werd zacht door hem gezoend en ze zoende hem vol liefde terug en ging weer tegen hem aanliggen. "Ik hou ook van jou, lieve Stephen..." Fluisterde ze hem nu toe. Ze vond het heerlijk om hem te knuffelen en ze streek zacht over zijn rug heen, ze hield ongelooflijk veel van hem, hij was echt het allerbeste wat haar was overkomen.

Koning Stephen Lahero

'Dat is inderdaad zo, dat zou niet zo goed zijn,' plaagde hij haar nog even. Ze hield ook van hem. Ze streek over zijn rug heen en hij zoende haar daardoor nog eens. 'Vandaag een keer rustig proberen?' vroeg hij plagend aan haar. 'Wel pas als we terug zijn, ik wil het liefste zo snel mogelijk weg hier...' zei hij tegen haar. Hij streek langs haar wang en daarna kwam hij overeind om zich aan te kleden.

Fay Fuego

Hij vroeg haar plagend of ze het die dag een keer rustig gingen proberen en ze knikte. "Ja, is goed. Vanavond." Knikte ze. "Het lijkt me nu al heerlijk." Ze gaf hem een knipoog. Hij streek alleen nog even langs haar wang en ging zich daarna aankleden. Zij friste zichzelf eerst nog even op in de badkamer, ze had ongelooflijk erg gezweet.
Daarna trok ze een mooie jurk aan en selecteerde ze nog een paar extra jurken, omdat ze op het landgoed namelijk ook nogal wat vrije tijds kleding had liggen en ze toch moest wennen aan die jurken.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het goed, vanavond. Het leek haar nu al heerlijk. 'Pas op hé, niet te veel uitdagen, anders dan hou ik het niet vol tot vanavond.' zei hij tegen haar. 'Of het gaat weer op dezelfde manier,' zei hij daarna grijnzend. Ze pakte wat kleren en hij besloot ook maar wat schone kleding in te pakken, dat was wel handig. Hij had geen idee hoe lang ze nog weg zouden blijven, maar dan had hij maar genoeg.

Fay Fuego

Ze moest oppassen en hem niet te veel uitdagen, daardoor grinnikte ze even zachtjes naar hem. "Ja, baas." Lachte ze vrolijk. Ze vond het heerlijk dat ze weer goed en vrolijk met elkaar om konden gaan. Toen ze klaar was, kwam ze weer naar hem toe en drukte ze een kus op zijn wang. "Je bent zo lief en leuk..."

Koning Stephen Lahero

'Pas op hé, ook dat is nogal uitdagend voor mij,' zei hij lachend tegen haar. Ze kwam naar hem toe en ze zei dat hij zo lief en leuk was. Hij stond zijn overhemd nog dicht te knopen maar hij pakte haar toch vast en hij zoende haar weer even. 'Jij bent liever en leuker,' plaagde hij haar even. Hij liet haar weer los en hij ging verder met zijn overhemd. 'Haal jij Chayenne en Myles op? Dan loop ik nog even naar Kayton om wat dingen te overleggen, ik vind het ook niet echt aardig dat we opeens zo weg gaan....'

Fay Fuego

"Pff, je kunt ook nergens tegen hé." Plaagde ze hem vrolijk. Ze werd door hem gezoend en hij zei dat zij nog veel liever en leuker was. Daarna werd ze weer losgelaten en knoopte hij zijn overhemd verder dicht, zij deed het laatste knoopje voor hem en glimlachte hem liefdevol toe. Hij vroeg of ze Chayenne en Myles wilde halen en ze knikte even.
"Dat doe ik." Zei ze, daarna pakte ze Faith uit het wiegje die net een beetje wakker begon te worden, ze was zo schattig en knuffelig wanneer ze net wakker werd. Fay hield haar dicht tegen haar aan en liep de deur uit, op de gang vroeg ze aan een wachter of hij haar spullen naar beneden wilde nemen en inpakken.
Ze klopte aan bij Chayenne die zo te zien al wel een tijdje wakker was, ze opende vrolijk de deur en ze was zo te zien al helemaal klaar om te gaan.
"Ik zie dat jullie al verder zijn dan je vader en ik." Grijnsde Fay. "Komen jullie mee?" Chayenne knikte en pakte de hand van Myles vast.

Koning Stephen Lahero

'Nee, eigenlijk niet nee,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze maakte zijn overhemd dicht en daarna vertrok ze. Hij bleef even staan, daarna liep hij door de gang naar Kayton toe. Hij hoorde van een wachter waar de man was en hij klopte aan op de deur. 'Kayton? Ik ben het...' zei hij. Hij vond het niet echt geweldig dat hij moest praten, maar hij vond het nog meer onbeleefd om het niet te doen.

Myles Samira

Hij had het echt super gezellig met Chayenne gehad en hij was blij dat haar vader nu ook zo tegen hem deed, hij vond het een goed teken. Fay kwam binnen en ze zouden duidelijk vertrekken, Chayenne pakte zijn hand ook vast en hij liep met haar mee.

Kayton Erogate

Hij was in de werkkamer hard aan het werk, de vorige dag had hij zich namelijk teveel zorgen gemaakt om Stephen. Nu hoorde hij geklop op de deur en de stem van Stephen.
"Kom maar binnen." Zei hij. Hij strekte zijn rug even en schoof zijn werk voor zich uit terwijl hij wachtte op de binnenkomst van Stephen.

Koning Stephen Lahero

Hij ging naar binnen en hij sloot de deur weer achter zich. Hij liep naar het bureau toe en hij ging daarna tegenover Kayton zitten. 'Bedankt, Kayton,' zei hij zacht, omdat hij wist dat Kayton meegeholpen had met alles, anders was hij er misschien wel niet meer geweest. 'Ik wilde even weten hoe het gaat, ik wilde zo terug naar het landgoed, maar als jij er klaar mee bent, moet je het zeggen. Dan blijf ik hier...' zei hij. Het was misschien niet goed voor hem, maar hij wilde ook niet dat alles op Kayton aankwam.

Kayton Erogate

"Geen dank, Stephen, ik geniet nog steeds van het werk." Sprak hij de man nu vriendelijk toe. Hij wilde weten hoe het ging en dan ging hij zo weer terug naar het landgoed.
"Het gaat goed, ik wilde alleen graag van je weten wat je met die man wilde doen, die je bijna vermoord had." Vroeg Kayton nu aan hem.
"Hoe gaat het eigenlijk met jou? Boek je al vooruitgang? Kom je al dichterbij je doel?" Vroeg hij.

Koning Stephen Lahero

Kayton genoot nog steeds van het werk, dat was in ieder geval goed. Dan zou hij er niet in één keer klaar mee zijn, waarschijnlijk. 'Ik wil hem voorlopig gewoon vast laten zitten, dan denk ik er daarna wel over a. Ik kan nu toch geen normale beslissing nemen,' zei hij tegen Kayton. Hij wilde weten ohe het met hem ging, of er al vooruitgang in zat en hij dichter bij zijn doel kwam. 'Het gaat met ups en downs. Maar ik denk dat het wel langzaam wat beter gaat. Niet altijd, helaas...' zei hij zacht.

Kayton Erogate

Hij wilde de man voorlopig vast laten zitten en daarna er over na deken. Nu kon hij toch geen normale beslissing nemen. "Heel erg verstandig, goed zo." Knikte Kayton tevreden met het antwoord.
Het ging met ups en downs bij Stephen, het ging langzaam wel beter maar niet altijd. "Als er een stijgende lijn in zit, is het voldoende toch? Dan kom je tenminste wel bij je doel." Vertelde hij glimlachend.

Koning Stephen Lahero

'Soms ben ik nog wel eens verstandig, al heb ik het gevoel dat het wat minder wordt, de laatste tijd,' zei hij tegen Kayton. 'Dat is ook zo, ik ben alleen een beetje ongeduldig, geloof ik. Ik wil gewoon dat het heel snel weer zoals vroeger gaat, ik twijfel alleen aan mijzelf. Maar daar kan jij ook niet zo veel aan doen. Ik ben blij dat je wilt helpen, dat scheelt echt heel veel...' zei hij tegen hem. 'Ik ben blij dat je mij zo erg helpt, ik heb er veel aan...'

Kayton Erogate

"Natuurlijk niet, je kunt alleen maar verstandiger worden in je leven." Vertelde hij hem nu met een glimlach. "Ongeduldig, ja, dat weet ik." Grijnsde hij nu naar hem. "Maar je komt er wel, zeker weten. Je moet niet aan jezelf twijfelen, echt niet. Het is jouw leven en jij bepaalt alles wat er in dat leven gebeurt." Legde Kayton aan hem uit.
"Natuurlijk help ik je, geen enkel probleem. Dat zou ik altijd doen." Vertelde hij.

Koning Stephen Lahero

'Hm, dat vraag ik mij af. Volgens mij kan je wel meer leren, maar je kunt ook onverstandig worden hoor. Laten we hopen dat het bij mij niet zo is,' zei hij tegen Kayton. 'Ik weet gewoon af en toe niet wie ik ben. Hoe ik ben, wat normaal is...' zei hij zacht. Hij was heel eerlijk, maar dat was hij meestal wel tegen Kayton. Hij kon ook gewoon niet anders, het was hem zo geleerd. 'Dat weet ik, maar ik wil niet dat jij je verplicht voelt. Dat is namelijk echt niet mijn bedoeling...' zei hij zacht.

Kayton Erogate

Stephen trok het in twijfel en dacht dat je wel veel meer kon leren, maar je kon ook onverstandiger worden. "Ik hoop ook dat je gewoon verstandiger wordt." Knikta Kayton.
"Kijk naar hoe je vroeger was, toen je nog een onschuldig kind was, dat ben jij. Zo zal je altijd zijn, dat is je karakter." Glimlachte hij "Ik voel me nergens toe verplicht, Stephen, ik doe dingen die ik leuk vind en waar ik van hou. Laten we zeggen dat ik meer een hobbyist ben nu." Grijnsde hij.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet niet meer hoe ik was, Kayton. Ik heb geen idee,' zei hij eerlijk. Hij wist het allemaal gewoon niet meer, het waren verwarrende verschillende herinneringen en hij wist niet goed waar hij ze moest plaatsen. 'Ik wil dat je het aangeeft zodra je het niet meer wilt of zodra je andere verplichtingen hebt...' zei hij nu, misschien zelfs ietwat dwingend, maar hij bedoelde het alleen maar goed.

Kayton Erogate

Hij wist niet meer wie hij was. "Zet dan eerst je herinneringen op zijn plek, selecteer de belangrijkste en puzzel uit hoe je was." Was zijn raad. "Toen ik niet mezelf was, hielp het echt om alle plekken op te zoeken waar ik mezelf stukje voor stukje ben kwijtgeraakt en zo heb ik mezelf weer kunnen vinden..." hij wilde Stephen graag en zo veel mogelijk helpen waar hij kon, hij had het nodig, net zoals Jay hem nodig had en Leroy vroeger...
"Wat voor verplichtingen? Carmen is de enige waar ik echt rekening mee moet houden, verder schrijf ik Jay af en toe, verder heb ik geen enkele verplichting." Drukte hij Stephen op zijn hart.

Koning Stephen Lahero


Hij luisterde naar Kayton en hij knikte, dit was eigenlijk hetzelfde als Fay wilde doen, al wilde Fay in zijn hoofd. Maar het was wel hetzelfde idee. Misschien moest hij dat weer eens bespreken met haar. Hij glimlachte even door wat de man nog meer vertelde. 'Als je opeens toch iets moet doen moet je het mij gewoon laten weten. Ook als Jay je nodig heeft. Dan kom ik terug...' Zei hij nu. Het zou waarschijnlijk niet gebeuren, maar toch. 'Dan ga ik nu, nogmaals bedankt voor alles, Kayton...' 

Kayton Erogate

"Het komt allemaal goed, Stephen." Zei hij nu met een knikje. Hij sloeg zijn armen om de man heen en gaf hem een knuffel.
"Veel plezier op het landgoed, vergeet niet te genieten daar." Glimlachte hij de man nu toe. Daarna liet hij hem los en ging hij weer aan het bureau zitten.

Koning Stephen Lahero


Toen Kayton hem een knuffel gaf bleef hij heel even doodstil staan, maar daarna realiseerde hij zich dat het hem toch echt wel goed deed. 'Ik weet het. Uiteindelijk komt alles goed...' Zei hij zacht. Nu alleen nog niet. Hij moest niet vergeten te genieten en hij knikte langzaam, dat was soms nog best wel lastig. Toen hij terugliep naar zijn slaapkamer realiseerde hij zich hoe goed het hem deed dat Kayton zo aardig was. Dat was belangrijk voor hem. Hij stapte de slaapkamer in en hij was nu toch nog een stukje vrolijker. 

Fay Fuego

Ze waren allemaal al beneden, bezig met hun spullen en de paarden, of tenminste... Chayenne was bezig met haar paard terwijl ze vrolijk met Myles praatte. Fay keek er met veel plezier naar, ze waren echt heel erg leuk samen. Zelf was ze bezig met Faith, ze had weer een soort bundeltje gemaakt zodat ze haar handen vrij had verder. Ze vond het heen en weer schommelen leuk, ze begon nog drukker te bewegen in de buidel en maakte vrolijke geluidjes.

Koning Stephen Lahero

Hij had van een wachter gehoord dat iedereen al beneden was, hij stond in zijn eentje in de kamer en hij ademde diep in. Hij vond het eigenlijk gewoon laf om weg te gaan. Welke koning ging weg van het kasteel? Hij zuchtte zacht, hij wist dat hij het zelf alleen maar erger maakte zo, maar hij kon het niet zomaar loslaten. Het ging gewoon niet. Uiteindelijk liep hij ook maar gewoon naar beneden toe, zijn paard stond al klaar en hij glimlachte even naar Fay.