Medieval Times

Nathan Gerono

Hij kreeg een kus van haar en ze zei dat ze hem ook had gemist, maar het ging de laatste tijd wel heel erg goed, ze vroeg of het bij hem ook zo was. 'Jawel, het gaat best wel goed, maar ik mis jou wel elke keer heel erg.' zei hij zacht en eerlijk tegen haar. Hij werd opnieuw geknuffeld en hij hield haar even vast. 'Ik ben gewoon nog steeds heel gek op jou, ik geloof niet dat ik daar iets aan kan veranderen.' zei hij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar.

Leroy Fullbright

Ze vond het wel fijn om te slapen zonder dikke buik en daardoor grijnsde hij. 'sorry, ik ben niet goed in namen, ik weet het niet. Jij moet maar wat leuks verzinnen, want bij mij gaat het helaas niet werken.' zei hij tegen haar. Hij legde zijn hand in haar hals en hij zoende haar even langzaam en intens, hij was zo gek op haar en ze hadden nu gewoon een kindje. Hun kleine wonder. Hij was nog nooit zo gelukkig geweest met een kind. 'Ik kan het nog steeds niet echt geloven.' fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Hij zei dat het best goed ging, hij miste haar alleen wel heel erg. “Ik jou ook hoor…” Fluisterde ze. Hij was nog steeds heel erg gek op haar en hij geloofde niet dat hij daar iets aan kon veranderen.
“Daar hoef je niets aan te veranderen, zolang we maar samen kunnen leven met z’n allen, zonder dat we ruzie hebben.” Legde ze zacht aan hem uit en ze streek even langs zijn wang.


Lolita Fullbright

“Hmm… ik heb al wat verzonnen.” Lachte ze hem plagend toe. “Wat dacht je van Enzo?” Vroeg ze aan hem met een glimlachje. Ze werd weer intens door hem gezoend en hij zei daarna dat hij het nog steeds niet echt kon geloven.
“Nee… het is ons gewoon gelukt… na alle ellende, eindelijk hebben we een kindje samen…” Fluisterde ze en ze keek vol bewondering naar de jongen.

Nathan Gerono

'Ruzie is niet goed.' stemde hij zachtjes in. Daarna legde hij zijn handen in haar hals en zoende hij haar heftig. 'Ik ben zo blij om je te zien.' zei hij zachtjes, half kreunend. Hij hield haar dicht tegen zich aan en daarna keek hij haar weer aan. 'Om heel eerlijk te zijn kwam ik eigenlijk langs omdat ik op weg was naar Stephen.' zei hij nu grijnzend. Hij had zijn plannen willen doornemen, maar hij kon niet zomaar langs deze kamer lopen als hij wist dat Fay er was.

Leroy Fullbright

Ze zei plagend dat ze al wat verzonnen had en ze vroeg wat hij van Enzo vond. 'Helemaal goed.' zei hij grijnzend. Ze zei dat het hun gelukt was, na alle ellende hadden ze eindelijk een kindje samen. 'Ja, ik ben er echt ontzettend blij mee.' fluisterde hij, vol liefde. Daarna keek hij weer naar het kindje. Hij pakte hem weer voorzichtig op en legde hem in het kleine bedje, daarna kroop hij weer bij Lolita in bed en pakte hij haar vast. 'Als je je goed genoeg voelt kunnen we vanmiddag misschien even naar buiten... het is mooi weer.'

Koningin Fay Lahero

Nathan vond ruzie ook niet goed en ze schudde langzaam haar hoofd eventjes. Ze werd heftig door hem gezoend en daarna zei hij wat kreunend dat hij blij was om haar te zien. “Bedoel je niet eerder opgewonden?” Vroeg ze hem met een grijnsje. Hij gaf aan dat hij langs was gekomen omdat hij op weg was naar Stephen. “Die is hier niet.” Lachte ze hem toe en ze knipoogde even naar hem.


Lolita Fullbright

Hij vond de naam helemaal goed en was ontzettend blij met het kindje dat ze nu samen hadden. Hij keek ernaar en daarna legde hij hem in het bedje. Ze kroop dicht tegen Leroy aan wanneer hi jbij haar kwam liggen. “Dat lijkt me een heerlijk idee, het is prachtig weer buiten volgens mij. Zullen we gaan dineren met Jay en Esmeralda?” Vroeg ze hem nu, het leek haar heel erg fijn om even de kinderen weer te zien, dat was ook lang geleden.

Nathan Gerono

'Hm, ja, dat ook ja.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze zei dat Stephen hier niet was en daardoor keek hij haar weer aan. 'Misschien maar goed ook nu.' zei hij zachtjes. Hij pakte haar vast en hij drukte haar zachtjes tegen de muur, daarna gleden zijn handen over haar jurk heen en keek hij haar uitdagend aan. 'Denk je dat hij nog even weg blijft?' vroeg hij nu met een fonkeling in zijn ogen aan haar. Hij vond dit altijd enorm uitdagend, en die uitdaging had hij ook echt heel hard nodig.

Leroy Fullbright

Ze kroop tegen hem aan en ze zei dat het een heerlijk idee was, ze vroeg of ze ook zouden dineren met Jay en Esmeralda. 'Ja, dat vind ik ook een heel goed idee, dat lijkt mij gezellig.' stemde hij in. Hij zoende haar even langzaam en daarna kwam hij overeind. Hij streek zijn kleding even fatsoenlijk recht en daarna keek hij naar Lolita. 'Klaar om te gaan?' vroeg hij haar.

Koningin Fay Lahero

Hij zei zacht dat het maar goed was dat Stephen hier niet was. Ze werd door hem tegen de muur aangedrukt en zijn handen gleden over haar lichaam heen. Ze kon nog net een kreun onderdrukken en keek hem doordringend aan.
“Nee, Nathan, ik wil niets doen als hij elk moment binnen kan komen, dat is niet mijn intentie.” Fluisterde ze tegen hem.


Lolita Fullbright

Hij vond het een heel erg goed idee en het leek hem gezellig met Jay en Esmeralda. Ze glimlachte en zoende hem eventjes terug.
“Nog lang niet!” Zei ze vrolijk wanneer hij vroeg of ze klaar was om te gaan. Ze kwam langzaam uit het bed en trok een mooie jurk aan. Ze kamde haar haren eventjes en keek vervolgens naar Leroy. “Nu ben ik klaar om te gaan.” Glimlachte ze.


Koningin Esmeralda Fullbright

De afgelopen tijd was ze echt weer zichzelf, misschien wel meer dan zichzelf. Ze voelde zich heel erg goed en ze straalde ook echt. Ze zag er beter uit dan ooit en daar nam ze ook graag gebruik van. Ze droeg de meest mooie jurken over het algemeen, zo ook vandaag. De jurk schitterde je tegemoet en straalde net zoals Esmeralda. Ze liep nu naar de werkkamer toe waar Jay waarschijnlijk zat en ze klopte even aan.

Nathan Gerono

Ze keek hem doordringend aan en door wat ze zei zuchtte hij zacht. Dat was niet wat hij wilde horen, totaal niet. 'Vroeger was dat anders niet echt een probleem voor je.' mompelde hij nu. Hij zoende haar nog even zachtjes en hij wierp een blik op de deur. 'De deur op slot draaien is zeker niet genoeg voor je?' vroeg hij nu met een zwakke grijns op zijn gezicht. Met moeite nam hij een beetje afstand van haar, dit was niet zijn sterkste kant. 'Wanneer kunnen we samen zijn?' vroeg hij daarom ook.

Leroy Fullbright

Ze was nog lang niet klaar en dat liet hem grijnzen, maar hij bleef geduldig op haar staan wachten en uiteindelijk zag ze er heel goed uit. 'Perfect, ik ben er ook klaar voor. Vragen we een dienstmeisje om op Enzo te letten?' vroeg hij haar nu. Hij wist niet of het verstandig was om het kindje al mee naar buiten te nemen, misschien was het voor hem toch nog wel wat te fris, hij was nog zo klein en breekbaar.

Koning Jay Fullbright

Hij zat geconcentreerd te werken, hij vond het heel leuk om te doen en dat was ook duidelijk, want hij was heel lang bezig en elke vrije minuut was hij ook nog aan het werk, maar hij deed wel zijn best om de rest niet te verwaarlozen en hij had het idee dat hij wel een redelijk goed evenwicht gevonden had. Hij keek op toen er op de deur geklopt werd, maar niemandk wam binnen. 'Binnen.' zei hij daarom ook, hij legde de spullen vast wat aan de kant.

Koningin Fay Lahero

Ze zuchtte door zijn woorden dat het vroeger geen probleem voor haar was. Ze vond het niet leuk als hij zo deed. Hij nam gelukkig wel afstand van haar en hij vroeg wanneer ze samen konden zijn.
“Ik wil het er eerst graag met Stephen over hebben, Nathan, we zijn zo lang uit elkaar geweest en het ging echt goed met hem samen. Nu ik jou weer zie, merk ik het wel weer echt dat ik het wil, maar ik vind het prettig als ik zijn toestemming heb.” Legde ze hem zacht uit en ze streek langs zijn wang.


Lolita Fullbright

Hij vond haar perfect en vroeg wat ze met Enzo zouden doen. “Nee, geen dienstmeisje, ik heb speciaal iemand laten opleiden om op hem te letten, want ik wil niet dat er wat fout gaat.” Ze was onwijs voorzichtig met hem, ze zou dit kindje onder geen enkele reden verliezen. Echt niet. Ze liet het meisje halen en dat stond al gauw voor hun neus. Ze leek meteen verliefd te zijn op de kleine Enzo en daar was Lolita blij mee.



Koningin Esmeralda Fullbright

Wanneer ze binnen mocht komen stapte ze binnen en sloot ze de deur achter zich. “Kom, tijd voor een pauze.” Lachte ze Jay toe en ze pakte zijn hand en trok hem overeind. “De zon staat nu precies goed, kom!” Klonk haar stem enthousiast en ze drukte haar lippen op die van hem. Ze vond het heerlijk om hem af en toe te verrassen.

Nathan Gerono

Ze zei dat ze het eerst met Stephen wilde bespreken en daardoor zuchtte hij. Dat zorgde er al zo'n beetje voor dat de helft van de spanning weg was. Ze merkte wel dat ze het wilde, maar het ging goed met hem samen en ze wilde zijn toestemming. 'Ja, ja...' mompelde hij alleen maar. Hij werkte gewoon totaal anders, hij zat ook echt anders in elkaar. Tussen Elvira en hem ging het eigenlijk prima, maar hij had heel erg veel ruimte nodig, anders kreeg hij het benauwd en wilde hij alleen maar zijn eigen ding doen, zo was hij nou eenmaal.

Leroy Fullbright

Ze wilde geen dienstmeisje, ze had speciaal iemand op laten leiden. 'Dat is helemaal goed.' zei hij tegen haar. Hij vond het allemaal perfect. Het meisje was er al heel snel en hij glimlachte naar Lolita. Toen alles goed was nam hij haar mee naar buiten en hij sloeg zijn arm om haar middel heen. 'Ik ben trots op je. Je doet het zo perfect, ik vind het mooi om te zien.' zei hij nu tegen haar, eigenlijk heel lief. Hij was normaal niet zo van de complimentjes, maar sinds hij zo veranderd was, was dat ook allemaal anders.

Koning Jay Fullbright

Het was Esmeralda die binnen kwam stormen, ze zei dat het tijd was voor een pauze en hij werd al overeind getrokken, waardoor hij haar even wat raar aanstaarde en hij zijn hoofd schudde. 'Je bent heel erg.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze zei dat de zon precies goed stond en hij moest komen, daarna voelde hij haar lippen op die van hem. Hij zoende haar langzaam, daarna keek hij haar weer aan. 'Nou, wil je gaan?' vroeg hij plagend.

Koningin Fay Lahero

Hij mompelde wat tegen haar en ze rolde even met haar ogen. “Nathan, ik wil het nu eenmaal zo, niet anders. Als je het er niet mee eens bent, dan kunnen we het beter helemaal niet doen.” Sprak ze hem toe. Ze deed dit voor hen samen, ze wilde er een oplossing voor en daar dacht ze heel erg vaak over na, dit leek haar het beste en ze wilde het gewoon graag zo.



Lolita Fullbright

Hij vond het helemaal goed en wanneer ze ervan overtuigd was dat het meisje goed met hun kleintje om kon gaan, liep ze met Leroy mee. Ze voelde zijn arm om haar lichaam heen en ze kroop tegen hem aan. Ze luisterde naar hem en merkte dat ze wat rood werd. Ze gaf hem een klein kusje op zijn wang en keek hem liefdevol aan. “Je bent echt heel lief… dankjewel… ik doe echt mijn best…” Klonk haar stem zacht.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij zei haar grijnzend dat ze heel erg was. “Daarom houd je zoveel van me.” Lachte ze hem toe. Hij keek haar aan en vroeg of ze wilde gaan. “Ja.” Ze pakte zijn hand stevig vast en nam hem met haar mee naar een kleine en warme kamer. Hier zaten ze vroeger altijd, als kinderen en hoewel ze hier de laatste tijd vrij weinig kwamen, wilde ze er toch wat moois mee doen. Er was één groot raam en die was prachtig versierd met glas in lood. Door de stand van de zon zag je tegenover op de muur het plaatje. Ze had het zelf ontworpen, gewoon om een beetje bezig te blijven. Jay en zij stonden er samen op, hun trouwdag was prachtig afgebeeld.
“Wat vind je ervan?” Vroeg ze fluisterend aan hem, zelf was ze er echt helemaal gek op.

Nathan Gerono

HIj merkte dat hij hier gefrustreerd door raakte, dat had hij nogal snel en hij wist dat het niet goed was. Daarom pakte hij haar vast en zoende hij haar even intens. 'Je hebt gelijk, we doen het op jou manier, overleg het maar met hem, dan hoor ik het wel.' stemde hij uiteindelijk in. Hij streek langs haar wang en hij keek haar aan. Soms vergat hij dat ze wel getrouwd was met de koning en dat hij niet zomaar met haar kon doen wat hij soms wel zou willen. 'Ik ga dit eerst even met hem doornemen, ga je met mij mee?' vroeg hij nu.

Leroy Fullbright

Hij zag dat ze rood werd en daardoor grijnsde hij, dat vond hij heel erg leuk om te zien, altijd al. Zeker dat hij dat voor elkaar kreeg nu. 'Natuurlijk ben ik lief, dat verdien je.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij gaf haar even een kusje en daarna sloeg hij zijn arm weer om haar heen, hij vond het heerlijk om zo weer even buiten te zijn, om met elkaar te zijn. Dat kon hij goed gebruiken, want hij werd het toch wel snel zat om niets te kunnen doen.

Koning Jay Fullbright

'Ja, natuurlijk,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij werd meegenomen naar een kamer waar hij al een tijd niet was geweest, heel vroeger kwamen ze hier best wel vaak, maar hij kon zich de laatste keer niet eens herinneren. Hij keek op naar een prachtig raam, naar het plaatje op de muur en hij keek daarna even opzij naar Esmeralda. 'Ik vind het prachtig.. heb jij dat geregeld? Het is echt heel erg mooi...' zei hij zachtjes en wat onder de indruk van alles.

Koningin Fay Lahero

Ging hij haar gewoon negeren? Hij zoende haar intens, ze wilde hem van haar afduwen, maar ze genoot wel van de zoen. Na zijn woorden keek ze hem even verbluft aan. Hij ging niet in discussie? Ging hij het dan toch echt leren? Ze glimlachte nu en schudde haar hoofd.
“Jij blijft me verbazen.” Lachte ze hem nu toe. Hij wilde zijn idee doornemen met Stephen en vroeg of ze mee ging. “Ja, ik ga met je mee.” Knikte ze glimlachend. Ze pakte zacht zijn hand vast.


Lolita Fullbright

Hij zei dat hij natuurlijk lief was, want dat verdiende ze. “Hmm… ik ben blij dat je er zo over denkt.” Glimlachte ze hem liefdevol toe. Ze voelde zijn arm om haar heen en ze kroop dicht tegen hem aan nadat hij haar een kusje had gegeven.
“Het is hier zo fijn op dit moment… iedereen lijkt op zijn gemak te zijn, geen stress…” Fluisterde ze tegen Leroy.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij keek ernaar en daarna ging zijn blik naar haar toe. Hij vond het prachtig en vroeg of zij het geregeld had. Ze knikte enthousiast en pakte zijn handen vast. “We zijn vandaag drie jaar getrouwd samen, Jay.” Fluisterde ze hem toe. Ze was het zelf ook eigenlijk vergeten door alle ellende die ze hadden meegemaakt, maar ze vond het wel een prachtig moment om dat te herinneren.

Nathan Gerono

Ze schudde haar hoofd en zei dat hij haar bleef verbazen. 'Ik zie wel in dat ik er rekening mee moet houden hoe het voor jou is, hoe het voor Stephen is, ik moet daar rekening mee houden, ook al vind ik het niet leuk.' zei hij tegen haar. Ze ging mee en pakte zijn hand, hij zoende haar nog even heel zachtjes en snel en daarna nam hij haar mee naar de werkkamer van Stephen. Hij klopte aan en al snel mochten ze naar binnen, hij begroette Stephen vrolijk en overlegde toen over de regels voor de groep. Hij keek er enorm naar uit om weer echt mensen te verzamelen.

Koning Jay Fullbright

Ze knikte enthousiast en pakte zijn handen vast, ze zei dat ze vandaag drie jaar getrouwd waren. Hij was het totaal vergeten, hij had er echt niet meer aan gedacht en daardoor was hij ook wat verbaasd. 'Ik ben het helemaal vergeten door alles.' zei hij nu ook zachtjes. 'Het is wel echt heel erg mooi...' zei hij zacht. Als hij het had geweten had hij ook wel iets willen doen, maar hij had er echt niet aan gedacht.

Koningin Fay Lahero

Hij zei haar dat hij wel in zag dat hij er rekening mee moest houden, ook al vond hij dat niet leuk. "Dankjewel, Nathan, ik waardeer het echt dat je dit doet. Het is heel erg fijn om te weten dat je rekening met me wilt houden." Sprak ze hem heel eerlijk toe. Ze werd nog heel even gezoend maar daarna gingen ze naar Stephen toe. Ze drukte haar lippen zachtjes op de wang van haar man en streek over zijn rug heen. Ze keek naar Nathan die begon te overleggen.
"Jullie gaan dan toch wel eerlijk te werk he?" Vroeg ze hem zacht.



Koningin Esmeralda Fullbright

Jay was over het algemeen wat verbaasd en ze glimlachte hem even toe. "Ik was het ook vergeten, tot me werd gevraagd of ik de datum van onze trouwdag erop wilde hebben." Grijnsde ze hem toe. Hij zei dat hij het wel heel erg mooi vond en ze sloeg haar armen om zijn nek heen en knuffelde hem vol liefde.

Koning Stephen Lahero

Fay kwam bij hem staan en hij sloeg zijn arm om haar middel heen terwijl hij luisterde naar het verhaal van Nathan. Door de vraag van Fay viel de man even stil. 'Ik wil iedereen aanpakken die dat verdient en niemand anders.' zei Nathan. Stephen ademde diep in. 'Dat is een ontwijkend antwoord. Als je iets wilt doen waar ik achter sta, moet je er voor zorgen dat ik dat ook kan doen. Geen onnodig geweldig. Al helemaal geen doden als dat niet nodig is. Ik moet je kunnen vertrouwen. Ik wil geen toestemming geven voor een groep huurmoordenaars die doen wat ze zelf willen.' zei hij duidelijk. 'Eerlijkheid, Nathan. Anders kan ik dit niet toestaan en zal ik je moeten straffen voor elke wet die je overtreed. Dat willen we allebei niet.' zei hij. Nathan knikte alleen maar, maar het was duidelijk dat hij zich in moest houden om niet op alles te reageren.

Koningin Fay Lahero

Ze leunde tegen Stephen aan en streelde zacht over zijn rug heen. Nathan viel stil door haar woorden en zei vervolgens dat hij iedereen wilde aanpakken die het verdiende en niemand anders. Stephen vond het een ontwiijkend antwoord en wilde geen onnodig geweld. Geen doden als het niet nodig was en hij moest hem kunnen vertrouwen. Dat liet Fay langzaam een beetje knikken.
"Het zou ook fijn zijn als jullie wel regelmatig hier komen, het is vervelend als er onenigheid zou ontstaan, dat is niet de bedoeling." Zei ze eerlijk tegen hem.

Koning Stephen Lahero

' Ja, natuurlijk, dat wil ik ook. Het zal sowieso nog lang duren voor er echt iets gedaan kan worden, ik moet nog zo veel regelen en ik wil geen problemen met jullie, echt niet. Ik wil helpen.' zei Nathan nu, waardoor Stephen knikte. Dat was al wat beter. 'Als je mensen uitzoekt, wil ik graag weten wie het zijn, wie er bij jou groep horen en ook waar jullie mee bezig zijn. Hou mij op de hoogte van het proces.' zei hij tegen Nathan. 'Ja, natuurlijk, geen enkel probleem.' zei Nathan direct. 'Oké, prima. Dan zie ik jou en Elvira graag vanavond bij het eten.' zei Stephen. Hij wilde dit ook nog met Elvira bespreken, haar mening over alles was ook belangrijk. Nathan was misschien iets te fanatiek als hij eenmaal achter iemand aan zat, hij moest weten of Elvira hem in de hand kon houden. Nathan vertrok en nu keek hij opzij naar Fay. 'Wat vind jij er van?' Vroeg hij haar.

Koningin Fay Lahero

Nathan wilde duidelijk echt alleen maar helpen en Stephen wilde graag op de hoogte worden gehouden in het proces. Het was allemaal geen probleem en die avond zouden ze samen gaan eten. "Gezellig." Antwoordde Fay daar ook glimlachend op. Nathan ging weg en Stephen vroeg haar wat zij ervan vond, zachtjes nam ze plaats op zijn schoot.
"Hij heeft het nodig om bezig te blijven, als hij zich verveelt dan gaat het niet goed met hem... ik denk wel dat dit de beste oplossing is." Gaf ze zacht aan en ze streek langs zijn wang.


Elvira Solore

Ze had fijn getraind en ze zag er weer veel afgetrainder uit. Het buikje van de zwangerschap had ze er al heel snel afgetraind. In de gangen zag ze net Nathan uit de kamer van Stephen komen en daardoor sloop ze achter hem aan. Vroeger was ze hier geweldig in geweest, muisstil iemand volgen, het was leuk om weer te doen en vanuit het niets tackelde ze hem zodat hij op de grond zou vallen. Al deed ze alles wel zo dat het hem geen pijn deed. "Ik heb je." Fluisterde ze speels in zijn oor.

Koning Stephen Lahero

'Ik denk dat je gelijk hebt, ik wil ook alleen maar dat het goed met ze gaat. Niet dat hij zich gaat vervelen en dat het dan fout gaat. Dat wil ik juist niet.' zei hij tegen haar. Ze kwam bij hem op schoot zitten en daardoor keek hij haar met een grijnsje op zijn gezicht aan. 'Zit dit beter voor je?' Vroeg hij plagend. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij gaf haar even een kusje. 'Ik hou van je, heel erg veel.' Fluisterde hij vol liefde.

Koningin Fay Lahero

"Nee, dat wil ik ook niet." Fluisterde ze zacht tegen Stephen toen hij aangaf dat hij niet wilde dat het fout zou gaan. Hij vroeg plagend of ze lekker zat en ze knikte. Ze sloeg haar armen om zijn hald heen en kuste hem zacht terug. "IK houd ook heel erg veel van jou..." Mompelde ze liefdevol tegen hem terug.
"Hoe vind jij eigenlijk dat we het nu moeten doen? JIj bent maanden bij Elvira geweest, ik maanden bij Nathan. We hebben allemaal dingen gedaan... vind jij dat we dat nog steeds af en toe kunnen doen of dat we ermee moeten stoppen?" Vroeg ze hem zachtjes terwijl ze met haar vingers over zijn borst streelde. Ze vond het moeilijk, dat was duidelijk aan haar te zien.

Koning Stephen Lahero

Ze streek over zijn borst heen en door haar vraag bleef hij even stil. 'Ik vind het ook moeilijk. We hebben zo veel tijd met ze doorgebracht en ik denk dat die banden nog sterker geworden zijn, dus het zou misschien pijn doen of lastig zijn om afstand te houden. Ik ben echt heel erg gehecht aan Elvira. Maar alleen als jij er ook zo over denkt. Anders dan doen we niets, dan houden we afstand. Ik wil niet dat er iets gebeurd waar jij je niet goed bij voelt. Maar ik zou het denk ik wel fijn vinden als ik haar nog regelmatig kan zien, dan hoeft er niet eens iets te gebeuren, maar dan moeten we daar wel op letten. Voor mij maakt het niet uit... Wat wilt Nathan?'

Koningin Fay Lahero

Ze luisterde naar hem en knikte een beetje. Ze moesten er wel wat op letten, maar ze waren gehecht aan elkaar geworden, voor hem maakte het niet uit.
"Ik had gehoopt dat het je wel uitmaakte." Fluisterde ze en ze keek hem even doordringend aan. "Nathan wilt niets liever dan weer gewoon seks hebben.." Mompelde ze.
"Maar ik... ik wil het niet eigenlijk... ik wil het bij jou houden, ik hou zoveel van je, ik wil gewoon alles samen met jou doen... maar ik kan niet zo goed 'nee' tegen hem zeggen... dan doe ik weer achterlijk." Fluisterde ze heel erg eerlijk tegen hem.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze nu zei ademde hij diep in. 'Natuurlijk maakt het mij wel uit, zo bedoel ik het niet... het is vooral... ik wil gewoon dat het voor iedereen goed is, niet alleen voor mij, ik wil dat iedereen zich hier goed bij voelt.' zei hij zacht tegen haar. 'Als je het niet wilt, doen we het niet. Dan zorgen we gewoon dat het hier bij blijft. Is dat wat je wilt? Dan houden we het daar aan. Ik vind dat goed, als dat is wat je wilt. Dan heeft Nathan pech.' zei hij tegen haar.

Koningin Fay Lahero

"Nee, ik bedoel het niet zo." Zei ze hem meteen en ze streek langs zijn wang. "Ik begrijp dat je Elvira graag wilt blijven zien enzo, maar het gaat me er meer om dat als jij zou zeggen dat je er streng op tegen bent, dat ik dan een stok achter de deur heb bij Nathan... snap je wat ik bedoel? Dan had ik kunnen zeggen dat jij het niet wilde en dat het daarom niet zou gebeuren. Nu wil ik zelf niet en... op de een of andere manier kan hij me heel erg goed overhalen, ik wil alleen nergens spijt van krijgen." Legde ze hem zachtjes en rustig uit. Het was duidelijk aan haar gezicht te zien dat ze er echt een beetje mee zat.
Stephen kon het zo makkelijk zeggen, ze zouden het niet doen als zij hetn iet wilden, dan hielden ze het hierbij en had Nathan pech. "Hij gaat me echt haten..." Mompelde ze daardoor en ze keek naar de grond.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze het niet zo bedoelde, ze begreep dat hij Elvira graag wilde blijven zien, maar het ging haar er meer om dat als hij zou zeggen dat hij er streng op tegen was, ze een stok achter de deur had. 'Dat begrijp ik.' zei hij zacht tegen haar. 'Als dit is wat je wilt, dan kies je hier voor. Hij gaat je niet haten, echt niet. Hij houdt van je, hij zal het uiteindelijk accepteren, maar misschien begrijpt hij het eerst niet zo goed. Jullie zijn maanden samen geweest, hij was helemaal in de war, ik snap wel dat het lastig voor hem is. Dat is niet heel erg, maar hij moet er mee leren leven.' zei hij tegen haar.