Medieval Times

Nathan Gerono

Toen hij ergens ver weg wat hoorde knipperde hij wazig met zijn ogen, hij had echt veel te veel gedronken, maar zijn gezicht klaarde toch wat op toen hij Fay zag, hij kwam wat overeind. Hij pakte haar voorzichtig vast en hij trok haar tegen zijn lichaam aan. 'Je moet mij gewoon vasthouden en knuffelen...' fluisterde hij, wat onduidelijk, maar het klonk wel lief. Hij was verdrietig door alles, hij wilde niet dat Fay boos op hem was, dat ze liet zien dat hij iets niet goed deed, daar kon hij echt niet tegen.

Koningin Fay Lahero

Ze keek naar Nathan op toen ze wat hoorde, ze glimlachte door wat hij zei en kwam overeind, ze ging naast hem op de bank zitten en pakte hem vast, ze leunde wat achterover en zorgde dat Nathan lag op de bank. "Ga maar slapen... Ik blijf hier..." Fluisterde ze en ze streelde met haar vingers langs zijn gezicht en door zijn haren heen. Hij zag er echt heel verdrietig uit en dat wilde ze ook weer niet... boos was oké, maar verdrietig vond ze niet leuk.
"Ik ben niet boos, ik hou van je..." Fluisterde ze zacht tegen hem.

Nathan Gerono

Hij werd achterover geduwd en ze zei dat hij moest gaan liggen, ze zou bij hem komen liggen en ze was niet boos. ' Je bent boos om wie ik ben...' Fluisterde hij heel erg zacht. Hij wist wel dat het zo was. Hij bleef wel liggen nu en hij pakte Fay heel erg stevig vast. 'Ik wil gewoon bij je zijn... Zo veel mogelijk, altijd... Ik hou van je...' Mompelde hij. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij zakte alweer weg in slaap, hij was nogal moe en de drank zorgde er wel voor dat hij snel weg zakte.

Koningin Fay Lahero

Hij zei haar dat ze boos was om wie hij was. "Nee, Nathan, niet boos, maar een beetje gefrustreerd omdat je zo ongelooflijk eigenwijs bent..." Fluisterde ze hem toe.Hij pakte haar stevig vast en vertelde dat hij bij haar wilde zijn, zo veel mogelijk, dat liet haar glimlachen. "Ik ook, daarom ben ik je gaan zoeken..." Klonk haar stem zacht. Hij zakte al gauw weg in slaap en ze bleef door zijn haren heen strelen met een glimlach.

Nathan Gerono

Hij was nogal onrustig, dat kwam waarschijnlijk door alles, hij had er een hekel aan om ruzie te maken met Fay en nu voelde hij zich meteen best wel slecht, hij was echt van slag erdoor en dat was vervelend. Na een paar uur werd hij wakker, hij ademde diep in en hij probeerde om weer wat tot rust te komen, maar dat ging niet. Hij wist dat Fay wilde dat hij haar wakker maakte, maar dat vond hij heel lastig, hij wilde haar echt niet tot last zijn. Toch deed hij het nu wel, heel zachtjes.

Koningin Fay Lahero

Ze had een hele tijd voor school uigestaard, maar Was Daarna uiteindelijk toch in.slaap gevallen. Na een tijdje werd ze wakker gemaakt door Nathan en paté ze hem stevig in.haar arme en knuffelde hem. Gehalte even, maar ze bleef he vasthouden.
"Lieve Nathan, ik weet gewoon niet z goed hoe ik dit moet aanpakken met jou... Ik vind het moeilijk, ik weet niet wat helpt..." Fluisterde ze

-toetsenbord deed beetje raar en krijg het niet verbeterd hahaha

Nathan Gerono

Hij bleef haar vasthouden en hij ademde af en toe diep in, want anders werd hij weer veel te onrustig en zou hij weg willen. 'Ik weet het ook niet, het voelt zo hopeloos, alsof het toch geen nut meer heeft en ik alles voor iedereen verpest.' Fluisterde hij. Zo voelde het voor hem ook echt, iedereen leek hem hopeloos te vinden. Waarom probeerde hij het dan nog? Hij kreeg tranen in zijn ogen en hij merkte dat hij nu juist weer in paniek raakte. Hij kwam overeind en hij liep heen en weer.

Koningin Fay Lahero

"Lieverd... nutteloos is het niet en ook niet hopeloos... Ik heb alleen het gevoel dat je het zelf niet meer wilt... Dat je niet meer wilt doorzetten en wilt veranderen... Ik weet wel at je jezelf wilt blijven, maar We zijn allemaal veranderd, dat hoort ook bij het ouder worden.. kijk nu eens naar Elvira, zij is echt niet meer de vrouw die hier het kasteel binnen kwam er paar jr geleden, Stephen en ik zijn ook veranderd. Jij ook, maar bij jou is alles verergerd... doordat je zo graag elke keer wilt, beïnvloed het ook je humeur." Legde ze hem zachtjes uit. Ze zag hem weer overeind komen. "Vroeger raakte je echt niet in paniek." Ze kwam zelf ook overeind en pakte zijn handen zacht vast.

Nathan Gerono

Ze probeerde het hem in te laten zien, maar dat kon hij niet, hij kon het niet onder ogen zien en hij merkte dat hij alleen nog maar meer in de war raakte. 'Waarom heb je het hier zo veel over? Dit is toch niet het grootste probleem? Ik heb er geen last van... Je doet dit alleen maar om Elvira te helpen, helemaal niet om mij te helpen.' zei hij heel erg zacht tegen haar, de tranen liepen over zijn gezicht en hij trok haar weer los. 'Laat dan maar. Dan hoeft het van mij ook niet meer...' zei hij zacht, daarna schoot hij weg, de andere kamer in. Hij liet zich snikkend tegen de muur aan zakken.

Koningin Fay Lahero

"Het grootste probleem is dat je het gewoon niet in wilt zien... niet alleen met dat ook met andere dingen, je bent echt een beetje eigenwijs." Zei ze met een klein glimlachje. "Jij hebt er misschien geen last van, maar de mensen om.Je heen wel... probeer dat in te zien..." Fluisterde ze hem toe. Ze zag de tranen over zijn gezicht lopen en daarna ging hij weg.
"Niet opgeven, ik doe dit alleen maar omdat je de moeite waard bent, omdat.Ik van je houd." Ze liep achter hem aan en ging naast hem zitten, ze pakte hem liefdevol vast.
"Hoe wil jij zijn, Nathan? Hoe ben je het liefste?" Vroeg ze hem nu zacht.

Nathan Gerono

'Jullie doen het alleen maar omdat het voor jullie beter is. Niet voor mij. Ik ben niet zo te veranderen en dat wil ik ook niet. Dat zou ik toch ook nooit van jullie vragen? ' Vroeg hij zacht. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen. 'Ik wil precies zo zijn als ik nu ben, maar dan gelukkig. Maar dat willen jullie allemaal niet, dus dat kan niet. Hoe moet ik voor jou zijn? Hoe vaak mag ik volgens jou seks hebben dan?' Vroeg hij. Hij vond het echt niet leuk dat ze dit zo wilde bespreken, het maakte hem kwaad.

Koningin Fay Lahero

"We doen het omdat we weten dat jij er ook beter van zal worden." Fluisterde ze hem zachtjes toe en ze streelde langs zijn gezicht. "Je vraagt het wel van Elvira, Nathan, je bedoelt het misschien niet zo, maar ze probeert zo erg perfect voor je te zijn." Gaf ze aan en ze streelde langs zijn wang met een lieve blik in haar ogen. Hij gaf aan dat hij zo wilde zijn, maar dan gelukkig.
"Wat is zelf je plan om dat te gaan doen?" Vroeg ze, ze moest hem.Misschien gewoon wat meer om zijn mening vragen.
"Seks is iets wat je samen doet, Nathan, als je er allebei zin in hebt, dan doe je dat. Bij ons samen is dat ook gewoon veel vaker dan met Stephen en mij." Legde ze hem zacht uit.

Nathan Gerono

'Maar dat wil ik helemaal niet, ze hoeft niet perfect te zijn, ik vind haar ook leuk zoals ze eerst was, ze veranderd zo erg, terwijl dat helemaal niet nodig is,' zei hij zacht tegen haar. Hij vond dat ook echt, maar het was lastig om dat onder woorden te brengen.'Ik weet het niet, ik wilde weer terug naar mijn oude leven voor een tijdje, misschien maakt dat mij gelukkig. Maar dat is niet meer te doen...' zei hij zacht. De groep bestond niet meer, dus dat kon ook niet. 'Maar dat doen we dan toch ook? Wat is er dan verkeerd aan?' vroeg hij daarna.

Koningin Fay Lahero

Hij gaf aan dat hij dat helemaal niet wilde , Elvira hoefde helemaal niet perfect te zijn, hij vond haar leuk zoals ze eerst was. "Ze verandert omdat ze het gevoel heeft dat ze niet goed genoeg is voor je en ze wilt zo graag bij je blijven..." Fluisterde Fay. Hij had een tijdje terug gewild naar zijn oude leven, maar dat was niet meer te doen. "Nee, dat klopt. Maar het is ook niet meer te combineren met een vriendin." Legde ze aan hem uit. Ze glimlachte toen hij aangaf dat ze dat ook deden. "Je hebt het misschien niet door, maar je kan echt begoorkihk dwingend overkomen."

Nathan Gerono

'Dat snap ik wel, maar dat is helemaal niet nodig. Ik vind haar leuk zoals ze is, anders dan was ik toch nooit verliefd op haar geworden? Dan hadden we toch nooit een relatie gekregen?' vroeg hij nu. Het was helemaal niet zo logisch in zijn ogen. Ze gaf aan dat het niet meer kon, het was ook niet meer te combineren met een vriendin. 'Waarom niet?' vroeg hij mompelend. Het was allemaal niet meer te doen, alles wat hij wilde was onrealistisch. Ze zei ook nog dat hij behoorlijk dwingend over kon komen. 'Waarom? Ik begrijp niet wat ik doe...' zei hij daarop. Hij wist wel dat hij er echt heel vaak zin in had, maar hij snapte niet waarom dat erg was. Daar had toch eigenlijk niemand last van?

Koningin Fay Lahero

"Vertel je dat haar ook? Ze is zo ongelooflijk onzeker geworden de laatste tijd, Nathan... Vrouwen hebben dat nodig, bevestiging, horen hoe leuk ze zijn en waardering voor wat ze doen." Legde ze hem zachtjes uit en ze drukte een kus op zijn wang.
Hij vroeg aan haar waarom het niet te combineren was. "Omdat je toen met veel verschillende vrouwen deed." Zei ze zachtjes. Hij begreep ook echt niet wat hij deed en ze drukte een klein kusje op zijn wang.
"Je dringt jezelf behoorlijk op, ik kan best begrijpen dat Elvira af en toe het gevoel heeft dat ze geen keuze heeft en het daarom maar gewoon doet omdat ze je geen slecht gevoel wilt geven." Sprak ze hem heel zacht toe. "Maar daardoor voelt zij zichzelf niet echt veel beter want ze doet er alles aan om het zo goed en fijn mogelijk voor je te maken, waardoor het voor haar helemaal niet meer zo leuk is..."

Elvira Solore

Ze voelde de tintelingen in haar buik terwijl zijn vingers over haar kleding gleden, ze sloot haar ogen genietend en voelde zijn lippen in haar hals. Hij vond het heerlijk als ze hem wilde helpen. “Kunnen we hier niet voor altijd blijven?” Vroeg ze fluisterend, ze keek in zijn ogen en legde haar handen op zijn rug.
“Samen… Geen gedoe…” Mompelde ze hem toe en ze drukte haar lippen zachtjes op die van hem om hem teder te zoenen.


Lolita Fullbright

Haar buik groeide behoorlijk en ze werd er ook wat ziek door, de dokter had haar vertelt dat het logisch was, vooral ook omdat ze al wat ouder was en ze veel energie aan het kindje moest geven. Ze lag dan ook veel op bed en liep af en toe een klein rondje, maar ze was wel heel erg gelukkig, het kindje betekende alles voor haar en ze wilde het zo graag.. zo ontzettend graag. Daardoor had ze ook totaal niet door hoe ongelukkig Esmeralda was, ze kreeg daar helemaal niets van mee.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze maakte zichzelf echt gek. Ze deed wel alsof ze heel normaal was, maar de ideeën in haar hoofd waren abnormaal, nog steeds. Killian had haar niet echt kunnen helpen en hij was nu al een tijdje bij Faith.
Esmeralda was graatmager geworden en onwijs gespierd, het maakte haar lelijk, maar ze zag het niet, ze dacht dat ze daardoor mooi was voor Jay en vooral sterk, hij had een sterke vrouw nodig. Ze had een plaatje in haar hoofd waar ze naartoe werkte, maar ze kreeg gewoon nog steeds niet het gewenste resultaat. Esmeralda was altijd al wel gevoelig, ze kon zichzelf zo vaak nare dingen aanpraten dat het gewoon snel mis ging bij haar.

Koning Jay Fullbright

Hij zat te werken, hij deed steeds meer zelf, Esmeralda was vooral voor zichzelf bezig en hij liet het maar, hij had een paar keer gezegd dat hij het niet nodig vond, dat het heel extreem werd, maar hij leek geen indruk op haar te maken. Ze werd met de dag onaantrekkelijker, hij vond het helemaal niets, maar als hij dat zou zeggen was het waarschijnlijk straks nog veel erger, daarom negeerde hij het maar vooral en werkte hij zelf heel veel, hij wist ook echt niet wat hij moest doen om haar te helpen.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei grijnsde hij een beetje. 'Dat klinkt wel heel erg aanlokkelijk...' zei hij zacht. Het was ook zo, het leek hem heerlijk, maar het ging niet. Het was onmogelijk, maar het zou wel heel erg fijn zijn. Hij werd heel teder door haar gezoend en hij merkte dat zijn hele lichaam tintelde. Hij liet zijn handen weer langzaam over haar kleding glijden en hij ademde diep in. 'Ik vind het echt heerlijk met je,' zei hij zacht. 'Maar we moeten zo wel eten, voor die vis echt niet meer te eten is...' zei hij daarna plagend. Hij nam iets afstand van haar, want anders kreeg hij het niet meer voor elkaar, het was echt heel erg fijn allemaal.

Nathan Gerono

'Dat weet ik niet...' gaf hij toe. Hij zei eigenlijk nooit echt iets van zijn gevoel hardop, ook niet als het over Elvira ging, eigenlijk helemaal niets. Hij maakte grapjes, dat was het zo'n beetje, verder besprak hij niet zo heel veel omdat hij het niet leuk vond. Meestal liep hij dan weg of maakte hij er een grapje over, niets anders. 'Ze weet toch wel dat ze gerust nee kan zeggen? Ik zal haar echt niet verkrachten, ik vind het gewoon lekker en Elvira vond dat ook altijd, ze weet vanaf het begin af aan hoe ik ben, ik ben nooit anders geweest...' zei hij tegen haar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze leunde tegen de muur aan, helemaal bezweet en haar ogen half gesloten. Layka kwam naar haar toe, maar ze merkte het niet eens, de vrouw begon tegen haar te praten, maar het drong allemaal niet tot haar door. Het volgende moment werd ze opgetild door haar en nam Layka haar mee naar Duke. Ze opende de deur en keek Duke met een bezorgde blik aan.
Het meisje in haar armen leek in de verste verte niet meer op Esmeralda, ze was uitgemergeld en zag er heel erg pezig uit.
"Duke... dit is echt niet goed, echt niet..." Fluisterde Layka hem toe.


Koningin Fay Lahero

Hij wist het niet en ze keek hem eventjes aan met een lichte glimlach. "Zullen we dat gaan oefenen dan?" Plaagde ze hem lichtelijk om het toch een beetje luchtig te houden.
"Blijkbaar weet ze niet dat ze nee kan zeggen, Nathan... heeft ze het ooit wel eens gezegd? Heeft ze je ooit wel eens geweigerd? Ze is veel te bang dat je dan vreemd gaat, Nathan... In het begin was je wel een beetje anders, toen had je alleen aandacht voor haar en was alles nieuw en leuk." Legde ze zacht uit.

Duke Samira

Hij was aan het werk en hij keek op toen de deur open ging, het was Layka en ze had Esmeralda in haar armen. Hij legde zijn spullen neer en hij kwam meteen overeind, hij bekeek zijn dochter even, zijn blik bezorgd. 'Het wordt steeds erger, dit kan zo niet meer,' fluisterde hij. Hij pakte zijn dochter over en hij hield haar stevig in zijn armen. 'Ik neem haar mee naar ons oude huis, even weg van het kasteel, weg van alles. Jij kan met mij mee komen, dan zorgen we er voor dat ze weer een beetje bij komt en zichzelf wordt, voor haar lichaam het echt niet meer aan kan,' zei hij tegen haar.

Nathan Gerono

'Oké,' zei hij zacht, wat in gedachten verzonken. 'Maar toen wilde Elvira het net zo vaak als ik, toen was het vanaf de andere kant ook nog leuk. Ze wilde zelf nieuwe dingen proberen, het was heftig, spontaan, vol uitdaging. Dat is allemaal ook weg.' zei hij zacht. 'Ik heb er gewoon geen zin meer in. Misschien is het beter om het maar op te geven, want het gaat toch niet werken, dat wist ik aan het begin eigenlijk al. Ik ben niet geschikt voor een relatie, ik zal haar kapot maken, steeds wat meer...'

Layka Samira

Duke was ook bezorgd en gaf aan dat het niet meer ging en dat het steeds erger werd. Layka knikte eventjes, Duke gaf aan dat hij haar mee zou nemen dan gingen ze voor haar zorgen, zij mocht ook mee van hem. Layka knikte daardoor en streelde langs het gezicht van Esmeralda, ze merkte zelf dat ze tranen in haar ogen kreeg. "Ik zal naar Jay gaan. Misschien wilt hij nog even afscheid van haar nemen..." Fluisterde ze hem toe.

Duke Samira

Ze zou naar Jay gaan en hij knikte langzaam. 'Doe wel voorzichtig, ik heb geen idee hoe hij zal reageren,' zei hij zacht tegen haar. Hij wist het bij Jay nooit zo goed, de jongen moest dit gemerkt hebben, dat kon niet anders, maar waarschijnlijk had Jay ook niet geweten wat hij hier tegen moest doen, Duke geloofde niet dat Jay dit fijn vond, dat hij het leuk vond als Esmeralda zo was. Hij zag Jay eigenlijk telkens minder trainen en meer werken, dat was ook niet zo'n goed teken. Hij bleef Esmeralda in zijn armen houden, hij vond het heel erg en hij kreeg een brok in zijn keel.

Layka Samira

"Ik zal voorzichtig doen, Duke." Knikte ze hem toe en daarna liep ze de kamer uit. Ze klopte op de deur van de werkkamer en stapte daarna langzaam naar binnen toe.
"Hoi Jay, hoe gaat het met je jongen?" Vroeg ze hem met een kleine glimlach en ze liep dichter naar hem toe.

Koning Jay FUllbright

Er werd op de deur geklopt en hij keek daardoor op van zijn werk, het was Layka die al naar binnen kwam lopen en hij staarde haar kort aan, daarna glimlachte hij naar haar. 'Hey Layka, met mij gaat het goed. Hoe is het met jou? Is er iets aan de hand?' vroeg hij haar, meteen wat bezorgd. Hij wist hoe het met Esmeralda was en daarom maakte hij zich daar ook echt zorgen nu, Layka kwam hier echt niet voor de gezelligheid naar toe, dat was bijna zeker.

Layka Samira

Hij begroette haar met een glimlach en gaf aan dat het met hem wel goed ging en vroeg hoe het met haar was, vervolgens wilde hij meteen weten of er wat aan de hand was. Ze glimlachte hierdoor lichtelijk.
"Je maakt je vast zorgen, of niet?" Vroeg ze hem nu zacht. "Met mij gaat het wel goed, maar met Esmeralda niet zo heel erg..." Gaf ze zacht aan, het deed haar ook echt pijn.
"Duke en ik wilde naar zijn oude huisje gaan, vind je het goed als we Esmeralda met ons meenemen? Dan kunnen we haar heel goed in de gaten houden en haar helpen... jij hebt het ook vreselijk druk en je vader en Lolita hebben ook andere dingen aan hun hoofd." Zei ze zachtjes tegen hem.
"Je mag ook altijd bij ons komen en blijven slapen, maar Duke en ik denken allebei dat het verstandig is om haar echt goed in de gaten te gaan houden." Sprak ze hem toe.