Vampieren nieuw

Lilian Nova

Hij beloofde haar altijd met liefde en respect te behandelen. " Oh, Alexios, als ik je spontaan kon zoenen dan had ik dat nu gedaan." Zei ze tegen hem, deze woorden betekenden zoveel voor haar, het was zo fijn dat hij het ook nog eens meende. Hij wilde niet dat ze ooit nog in de buurt van Sebastiaan was. "Hij komt altijd. Op zulke feesten zal hij altijd naat me toe komen, gewoon om mij dwars te zitten." Ze kon hem gewoon niet ontwijken, wat ze ook deed en ze waren beide verplicht om naar dit soort feesten te gaan.

Alexios Evans

Ze zei dat ze hem zou zoenen als ze dat nu spontaan had kunnen doen, waardoor hij even kort een glimlachje op zijn gezicht kreeg. ‘Onthou dat maar voor later, want die zoen ontvang ik graag op een iets rustiger moment.’ Zei hij tegen haar. Toen hij aangaf dat hij Sebastiaan niet in de buurt wilde hebben zei ze dat hij altijd kwam en dat hij op de feestjes ook altijd naar haar toe zou komen. ‘Dan zal ik dus altijd met je meegaan. Zolang ik in de buurt ben zal hij niks kunnen doen en als hij ooit ook maar een te erge opmerking maakt of je aanraakt, heeft hij een probleem. Je bent van mij nu. Hij hoeft je niet elke keer op te komen zoeken.’ Zei hij. Hij wilde het echt niet hebben en dat zou hij Sebastiaan ook duidelijk gaan maken. Hij accepteerde het niet als die gast elke keer naar haar toe zou gaan en rotopmerkingen zou gaan maken, zeker niet nu Alexios wist dat hij ook nog eens vrouwen sloeg. Dat kon hij echt niet hebben.

Lilian Nova

Ze moest de zoen bewaren voor later en ze glimlachte hem daardoor toe. Dat zou ze zeker onthouden. Door wat ze zei over Sebastiaan, gaf hij aan altijd met haar mee te gaan. Dan had hij een probleem bij erge opmerkingen of als hij haar zou aanraken. Ze was van hem. Dat schoot haar wel een beetje in het verkeerde keelgat. " Ik ben niemands bezit." Kaatste ze naar hem terug en ze sloeg haar armen over elkaar heen. Hij moest weren dat ze echt alles met hem leuk vond, maar ze was geen bezit, van niemand niet.

Alexios Evans

Hij was zich echt van geen kwaad bewust, maar opeens veranderde haar houding tegenover hem. Ze zei dat ze niemands bezit was, ze nam afstand van hem en sloeg haar armen over elkaar heen. ‘Wat?’ Vroeg hij zachtjes, lichtelijk verbaasd. ‘Zo bedoel ik het helemaal niet... ik... ik bedoel dat je nu samen bent met mij, dat hij daarom niets bij je te zoeken heeft.’ Zei hij nu. Eerst rustig, maar daarna merkte hij dat ze hem kwaad maakte. Hij was hier bij haar, de hele avond, terwijl het hem echt niet meeviel en hij het ook echt zwaar had. Terwijl ze hier bijna Ethan vermoord hadden en terwijl hij toe had moeten kijken hoe zijn soortgenoten afgemaakt werden. Dan wilde hij haar beschermen tegen haar gewelddadige ex en viel ze over het feit dat hij zei dat ze van hem was? Dat deed hem pijn en maakte hem kwaad. Vooral omdat ze direct anders deed tegen hem. Ze behandelde hem anders. Hij ademde langzaam en moeizaam in en hij merkte wat dit met hem deed. ‘Het is beter als ik naar huis ga.’ Zei hij nu zachtjes. Hij had constant bij haar willen blijven om haar te beschermen, maar nu zag hij in dat ze daar misschien niet op zat te wachten. ‘Ik wil toch nog bij Ethan en Matthew langs. Ik zie je morgen wel weer een keer.’ Zei hij zachtjes.

Lilian Nova

Hij was verbaasd en bedoelde het duidelijk niet zo. Oh shit, ze hadden weer een miscommunicatie en dit keer was hij echt niet blij met haar. Ze schaamde zich direct hierdoor, dit was helemaal haar bedoeling niet, ze was hem juist hartstikke dankbaar dat hij helemaal hier naartoe kwam, tegen zijn principes in. Hij werd duidelijk boos, toch bleef hij kalm en gaf hij aan dat hij beter naar huis kon gaan. Ze keek naar haar voeten, ze had het echt verpest nu bij hem. Hij wilde nog bij Ethan en Matthew kijken. "Oké..." Zei ze alleen zacht tegen hem. Ze zat te bedenken wat ze verder nog tegen hem kon zeggen, maar ze wist het gewoon niet. Ze was stom geweest , alweer.

Alexios Evans

Ze keek naar haar voeten en niet meer in zijn ogen. Maakte hij haar bang? Ze kon hem ontzettend veel zelfvertrouwen geven, maar op dit moment maakte ze hem onzeker. Dat gebeurde niet snel, Alexios was altijd vrij zelfverzekerd, maar nu liet ze hem twijfelen. ‘Ben je bang voor mij?’ Vroeg hij nu dus ook aan haar. De communicatie liep duidelijk even niet zo lekker en dan kon hij maar beter hardop vragen wat er aan de hand was, voor hij de verkeerde conclusies trok. Misschien was ze helemaal niet bang en vond ze het echt oké dat hij nu wegging, misschien had ze het zelfs liever. Dan wilde hij dat graag weten. Hoewel hij het liefste constant bij haar was, wilde hij dat niet als ze niet echt op hem zat te wachten. Hij had de opmerking niet verkeerd bedoelt. Hij wist dat hij misschien wat bezitterig was, maar hij had het alleen maar gezegd om aan te geven dat ze zich niet druk hoefde te maken om Sebastiaan en dat hij haar zou beschermen als het nodig was. Hij had het totaal niet verkeerd bedoeld, maar blijkbaar had hij het wel verkeerd gebracht. Dat ze daar zo op reageerde deed hem pijn. Het gaf hem het gevoel dat ze niet tevreden met hem was. ‘Wat verwacht je van mij?’ Vroeg hij haar nu. Wilde ze dat hij bij haar bleef, had ze liever dat hij wegging? Wat mocht hij wel zeggen en wat niet? Hij wilde heel graag weten wat haar verwachtingen waren van hem, want nu frustreerde het hem alleen maar als hij iets fout deed.

Lilian Nova

Hij ging niet weg, hij bleef bij haar en vroeg of ze bang voor hem was. Ze keek weer naar hem op. "Nee, je hebt me net gezegd dat je mij geen pijn zou doen en dat geloof ik ook, daar vertrouw ik op. Ik schaam me alleen, je bedoelde het niet zo, ik vatte het verkeerd op. Het voelde voor mij te bezitterig, ik wil geen bezit zijn." Legde ze aan hem uit. " Ik waardeer alles wat je doet en ik ben je dankbaar dat je bent zoals je bent." Zei ze nog tegen hem. Hij wilde weten wat ze van hem verwachtte. "Mag ik met je mee? Om te zien of Ethan in orde is? Ik heb het hier wel gezien en ik ben graag bij je." Klonk haar stem heel zacht tegen hem. Ze slikte even en hoopte dat hij weer oké was.

Alexios Evans

Ze gaf aan dat ze niet bang was, hij had haar gezegd dat hij haar geen pijn zou doen en dat geloofde ze, ze vertrouwde er op. Ze schaamde zich, hij bedoelde het niet zo en ze vatte het verkeerd op. Ze wilde geen bezit zijn. ‘Maar ik bedoel dat niet negatief.’ Zei hij zachtjes. ‘Misschien had ik andere woorden moeten kiezen. Maar ik zie dat ergens wel zo. Je hoort nu bij mij, je bent nu van mij. Je bent mijn partner. Net als ik dat bij jou ben.’ voegde hij er voorzichtig aan toe. Ze zei dat ze alles waardeerde en dat ze hem dankbaar was dat hij was zoals hij was. Toen hij vroeg wat ze van hem verwachtte vroeg ze of ze met hem mee mocht, om te kijken of Ethan op orde was. Ze had het hier allemaal wel gezien en ze was graag bij hem. Hij knikte langzaam. ‘Ja, dat mag. Natuurlijk mag dat.’ Stemde hij in. Hij had haar ook alsnog liever in de buurt en het was gewoon een simpele miscommunicatie. Daar mocht hij niet echt boos op worden, dat zou onterecht zijn. Ze hadden elkaar simpelweg verkeerd begrepen. Hij wilde wel heel graag weg hier nu, het begon hem allemaal toch wel wat zwaar te vallen. Het was nu al die tijd goed gegaan, hij wilde niet dat het alsnog fout ging omdat het hem opeens te veel zou worden. Hij pakte voorzichtig haar hand vast en hij kneep er zachtjes in.

Lilian Nova

Hoewel de woorden voor haar gewoon een negatieve lading hadden, bedoelde hij het niet zo. Hij bedoelde het niet negatief. Ze hoorden nu bij elkaar. Ze was zijn partner en hij die van haar. Daardoor knikte ze en glimlachte ze hem lichtelijk toe.
Ze mocht natuurlijk met hem mee en hij pakte haar hand weer vast. Hij kneep er even in en zij kneep even terug. Buiten stonden de auto's weer klaar, waarschijnlijk hadden ze de hele tijd gewoon hier gestaan. Ze legde aan de chauffeur uit naar welk adres ze wilden gaan en vervolgens gingen ze op weg naar Matthew toe. Ze was wel een beetje gespannen, wat zou hij wel niet denken van haar?

Alexios Evans

Ze nam hem mee naar buiten, de auto’s stonden daar klaar en Lilian gaf aan waar ze naar toe gingen. Hij bleef haar hand vasthouden en hij ademde elke keer voorzichtig in en uit, ook haar geur was nogal intens voor hem nu. Dat was niet heel erg gek, maar dat zorgde er wel voor dat hij een stuk voorzichtiger was. Hij wilde echt niet per ongeluk iets fout doen. Dat zou hij vreselijk vinden. Eenmaal bij het huis van Matthew werden ze weer uit de auto gelaten en hij pakte haar hand stevig vast. Hij hoopte echt gigantisch dat dit heel erg meeviel en dat Ethan weer helemaal zichzelf was. Hij nam haar mee naar de deur toe en eenmaal daar kon hij al ruiken dat er een mens binnen was. Het rook verschrikkelijk naar bloed. Zeker nu herkende hij dat direct, zijn lichaam was er nogal alert op. Hij belde aan en Matthew deed heel snel al open. Hij keek hun even strak aan. ‘Hoe is het met hem?’ Vroeg Alexios, ook zodat hij in kon schatten of Matthew heel kwaad was of niet. ‘Niet al te best, Alexios. Helemaal niet al te best.’ Mompelde hij. ‘Mogen we binnen komen?’ Vroeg hij daarna, omdat Matthew dat zelf ook nog niet echt leek te weten. ‘Ethan zei dat jullie hem geholpen hebben en dat is de enige reden dat Lilian hier nu naar binnen mag, maar ik wil het hier nog wel over hebben.’ Zei Matthew, kortaf. Toch was hij niet meteen volledig kwaad, dat was tenminste iets. Alexios wilde vragen naar de geur, maar besloot het maar te laten voor nu. Hij nam Lilian met zich mee, Ethan hing op de bank en zag er inderdaad niet zo goed uit. Hij zag dat er een jonge vrouw aan de andere kant van de bank hing, ze leek compleet rustig te zijn, maar dat had Matthew waarschijnlijk gedaan. Ze had geen idee wat haar op dit moment overkwam. Het was wel duidelijk dat hier de geur van het bloed vandaan kwam, ze had wondjes in haar hals en op haar pols. ‘Ik heb geprobeerd hem wat te laten drinken, maar dat lijkt nog niet veel effect te hebben.’ Legde Matthew uit. Matthew was heel rustig gezien het feit dat er hier zo ontzettend sterk de geur van bloed hing, dus waarschijnlijk had hij zelf ook wat ervan gedronken, dat kon niet anders. Alex kwam nu langzaam dichterbij en hij staarde naar Ethan. ‘Wat hebben ze hem gegeven? Weet je dat?’ Vroeg hij nu aan Lilian. Misschien kon ze helpen.

Lilian Nova

Bij het huis van Matthew stapte ze uit, hij pakte meteen haar hand stevig vast en toch een beetje angstig. Wat zou hij zeggen. Er werd gevraagd hoe het ging met Ethan. Het was niet al te best volgens Matthew en ze mochten net aan binnen komen. Ze schuifelde achter ze aan naar binnen toe. Er was een vrouw met wondjes, ze vond dit geen leuk gezicht maar Matthew had geprobeerd om Ethan te laten drinken, het scheen geen effect te hebben. Er werd aan haar gevraagd wat hij heeft gekregen.
"Ik weet wel wat het is, het is heel naar spul, ik weet het niet zeker, maar het zou kunnen dat ik er iets tegen heb thuis. Dan zou ik tussen de spullen van mijn ouders moeten zoeken, wellicht ligt daar wat. We kunnen het proberen." Klonk haar stem zacht en schuldig. Ze vond het gewoon allemaal wel heel erg naar.

Alexios Evans

Hij kon aan Lilian zien dat ze dit niet echt leuk vond om te zien, maar dit was nou eenmaal niet anders. Hij begreep de keuze van Matthew en hij was duidelijk wel van plan om de vrouw in leven te laten, want anders was ze al dood geweest. Hij had haar nu alleen even nodig voor Ethan, en waarschijnlijk ook wat voor zichzelf. Als ze Ethan niks geks hadden gegeven, was dit helemaal niet eens nodig geweest. Lilian zei dat ze wel wist wat het was, ze noemde het heel naar spul en misschien had ze thuis wel iets om het tegen te gaan. Dan zou ze even tussen de spullen moeten zoeken. Ze konden het proberen. Hij knikte langzaam. ‘Laten we dat maar doen.’ Zei hij. ‘Jullie kunnen mijn auto meenemen.’ Zei Matthew. Die had waarschijnlijk door dat ze hier afgezet waren. Alex knikte eventjes. ‘En ik verwacht straks uitleg over deze hele situatie.’ Voegde Matthew er aan toe. ‘Die krijg je ook, Matt. Maak je geen zorgen.’ Zei hij. Hij pakte de hand van Lilian vast en daarna pakte hij de autosleutels van Matthew en nam hij haar mee naar de auto toe. Hij was blij dat hij weg was uit die lucht, want voor hem was het wel nogal lastig te weerstaan nu. Hij liet haar in de auto zitten en daarna reed hij richting haar huis. ‘Ik weet dat het geen leuk gezicht was om die vrouw zo te zien, maar Matthew is waarschijnlijk van plan haar in leven te houden en haar gewoon weer te laten gaan, zonder dat ze weet wat er gebeurd is.’ Legde hij uit.

Lilian Nova

Ze zouden het bij haar thuis gaan halen, Alex liet haar duidelijk echt niet alleen. Ze mochten de auto van Matthew lenen en dat vond ze wel fijn, dan waren ze er veel sneller. Matthew wilde ook een uitleg over de hele situatie en daardoor slikte ze even, waar zou ze moeten beginnen? Hij zou vast woest worden door wat er gebeurd was, al hadden ze wel geluk dat ze Ethan gezien hadden en konden helpen zonder dat iemand het opmerkte. Haar hand werd weer gepakt en ze gingen de auto in. Alex legde uit hoe het zat met de vrouw. Ze lieten haar leven en ze zou zonder dat ze wat wist weer terug naar huis gaan. Blijkbaar hadden Matthew en Ethan wel genoeg controle om dat te kunnen.
"Ik ben blij dat ze in leven blijft." Zei ze tegen hem terug. Eenmaal bij haar huis stapte ze meteen uit en liep ze in haar huis door naar de studeerkamer, ze opende de geheime kamer en zocht tussen de flesjes en potjes naar wat Ethan zou kunnen helpen. Ze hoopte dat het hier lag.

Alexios Evans

Ze reageerde niet echt heel erg op hem, maar waarschijnlijk maakte ze zich zorgen om Ethan en ook om Matthew, omdat hij uitleg van haar wilde. Dat kon Alexios wel begrijpen, maar ze hoefde niet bang te zijn, hij zou haar hoe dan ook beschermen en verdedigen, ook tegenover Matthew. Dat had hij eerder gedaan en dat zou hij opnieuw doen. Ze sprong meteen uit de auto en hij liep achter haar aan, ze ging het huis in en hij volgde haar, ze zocht tussen alle spullen en hij liet zijn blik weer even kort over alle wapens gaan. Het voelde nog akeliger nu hij gezien had hoe die vampiers vermoord werden. Hij keek weer naar haar en hij ademde langzaam in. Hij wilde zeggen dat hij eventjes wat ging drinken, maar hij was ergens een beetje bang dat het te intens voor hem zou zijn om nu iets binnen te krijgen. Hij was bang dat hij de controle zou verliezen, waardoor het beter leek om het drinken nog even uit te stellen en dat later te doen, als hij buiten was, als hij alleen was. Dat was veiliger nu hij zo’n zware dag had gehad. Hij kon goed voelen hoe groot de drang was en misschien was het beter om dat nog even te onderdrukken. ‘Kan je iets vinden?’ Vroeg hij zachtjes aan haar.

Lilian Nova

Ze wist hoe naar Alex de kamer vond en toch volgde hij haar. Waarom had ze zo heftig op hem gereageerd net op het feest? Hij volgde haar blindelings en leek altijd voor haar klaar te staan. Hij deed alles voor haar en dan had ze zo gedaan. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Alex wilde weten of ze het kon vinden. "Nog niet..." mompelde ze en ze schoof nog wat potjes op zij. Op een gegeven moment vond ze een reageerbuisje met helderblauw spul erin. Er stond in onduidelijke letters 'ochtendblauw' opgeschreven. " Ja! Hebbes!" Ze had het. Gelukkig maar, ze had niet verwacht het te kunnen vinden. "Nu snel weer terug, dit moet precies genoeg voor hem zijn." Glimlachte ze naar Alex. Ze sloot de geheime deur weer af en pakte zijn hand weer vast om haar huis weer te verlaten.

Alexios Evans

Ze was druk aan het zoeken en ze mompelde dat ze het niet kon vinden, maar daarna had ze het duidelijk opeens wel te pakken. Hij glimlachte erdoor. Hij kon duidelijk merken dat ze Ethan ook graag wilde helpen. Ze vond dit allemaal ook heel erg en ze wilde hem beter maken. Hij vond het fijn om dat te zien. Ze zei dat ze snel terug moesten, dit moest precies genoeg zijn. Hij werd ook met haar meegenomen en zodra ze bij Matthew waren pakte hij haar hand weer stevig vast. Hij duwde de deur open en hij liep met haar naar binnen toe. Hij liep direct met haar de woonkamer in. Ethan lag er nog hetzelfde bij, hij leek zich goed beroerd te voelen en zodra hij zijn ogen opende, staarde hij nogal wazig voor zich uit. Matt daarentegen hing over de vrouw heen, zijn mond in haar hals. ‘Laat je ook nog wat bloed in haar lichaam achter, Matt?’ Vroeg hij nu doordringend aan zijn vriend. Hij vond het ook akelig dat Lilian dit moest zien. Dit soort dingen waren wel heel heftig en hij had liever dat ze niet wist hoe het er allemaal uitzag. Matt leek zich met wat moeite los te maken van de vrouw, hij keek hun kant op, het bloed liep langs zijn gezicht naar beneden en heel kort was Alexios bang dat hij direct op Lilian af zou springen, maar dat deed Matt niet. Hij veegde het bloed van zijn gezicht af en hij leek weer iets meer terug te komen met zijn gedachten. ‘Ze hebben bloed zat.’ Mompelde hij, lichtelijk kortaf. Hij leek niet een al te best humeur te hebben vandaag, maar waarschijnlijk kwam dat puur door wat er met Ethan gebeurd was. Alex bleef wel duidelijk op afstand, hij wilde niet dichterbij die bloedende vrouw komen, hij voelde dat hij nog maar heel weinig zelfbeheersing over had nu en hij wilde niet uittesten tot hoe ver hij kon gaan. Hij zou waarschijnlijk zelf niet genoeg hebben aan haar, de kans was heel erg groot dat hij verder zou gaan met Lilian. Dat mocht nooit gebeuren, want hij zou niet meer kunnen stoppen.

Lilian Nova

Ze wendde haar hoofd af toen ze zag hoe Matthew het bloed uit de vrouw zoog, ze moest ook het buisje heel stevig vasthouden, wilde ze deze niet op de grond laten vallen. Alex maakte er een opmerking over en door wat Matthew terug zei, klemde ze haar kaken op elkaar. Ze hadden toch bloed zat, hij sprak nu voor alle mensen, alsof ze wandelende bloedzakken waren. Ze verafschuwde het en ze keek weer naar hem, het bloed droop langs zijn gezicht. Ze besloot het te negeren en liep naar Ethan toe. "Ethan, ik heb wat voor je zodat je je beter gaat voelen. Mag ik je gezicht vastpakken?" Vroeg ze aan hem, dan kon ze het zo in een keer bij hem naar binnen gieten en zou hij heel snel opknappen, het zou dan hoogstens vijf minuten duren.

Ethan Montgomery

Hij hoorde wel gepraat in de ruimte, maar hij voelde zich zo wazig en afwezig dat hij niet eens de moeite deed om zich er echt op te concentreren. Het leek te veel energie te kosten. Pas toen hij voetstappen dichterbij hoorde komen opende hij zijn ogen weer, hij staarde in het gezicht van Lilian. Blijkbaar waren ze ook terug gekomen. Hij begreep nog niet echt helemaal wat er gebeurd was. Eigenlijk helemaal niet. Hij wist dat hij wakker was geworden en dat hij rond had gelopen opzoek naar hulp, maar hij was op een of ander gek feest geweest en hij had zich afschuwelijk gevoeld. Hij had geen idee hoe hij daar was gekomen. Hij wist alleen dat Lilian en Alexios er opeens geweest waren en hem geholpen hadden. Verder begreep hij het niet zo goed. Ze zei dat ze iets had waardoor hij zich beter zou gaan voelen en hij merkte dat hij het een beetje wantrouwde, maar alsnog knikte hij. Ze vroeg of ze zijn gezicht mocht vastpakken. 'Ja, dat mag.' zei hij zachtjes. Het was geen probleem, ze mocht doen wat ze wilde. Ze had hem eerder ook geholpen, dus zou ze dat nu vast ook doen.

Lilian Nova

Het was afschuwelijk om de jongen zo te zien, hij staarde naar haar en leek niet echt bewust van alles te zijn. Hij gaf wel aan dat ze zijn gezicht mocht pakken. Ze draaide het dopje van het flesje af en pakte met haar andere hand zijn gezicht, ze opende zijn mond en hoor meteen het blauwe goedje zijn keel in zodat hij het wel door moest slikken. Ze sloot zijn mond en nu was het afwachten. Maximaal vijf minuten, dan moest het weer goed met hem gaan. Ze bleef bij hem zitten en hield hem nauwlettend in de gaten. Ze was zich er niet bewust van dat hij daarna misschien enorme dorst zou hebben. Ze maakte zich gewoon zorgen.

Alexios Evans

Hij stond nog steeds op een paar meter afstand en hij zag dat Lilian de vloeistof bij hem naar binnen goot, Ethan leek het maar moeizaam door te slikken, maar hij was wel gewillig. Hij leek Lilian in ieder geval te vertrouwen. Dat was tenminste iets. Hij baalde ervan dat dit precies Ethan overkwam, iemand die normaal juist zo goed mogelijk probeerde te leven. Matthew was oké, maar die kon af en toe nogal eens de grenzen opzoeken, die ging wat losser om met alles. Ethan vond het diep van binnen afschuwelijk dat hij veranderd was en hij wilde niemand pijn doen. Echt niet. Juist hem moest dit overkomen. Hij keek naar Lilian en hij glimlachte zwakjes, hij was haar dankbaar voor haar hulp. Hij merkte dat Ethan iets onrustiger begon te worden, waardoor hij langzaam inademde. Matthew was de keuken in verdwenen om zijn gezicht schoon te maken en waarschijnlijk omdat hij kwaad was. 'Lilian, misschien moet je een beetje afstand van hem houden, voor de zekerheid.' zei hij nu zachtjes. Nog voor hij de zin goed en wel had uitgesproken schoot Ethan opeens compleet uit het niets overeind. Hij greep Lilian ook direct vast. Het zag er voor Alex raar uit, hij had zo vaak een vampier controle zien verliezen, maar eigenlijk nog nooit bij Ethan. Hij bleef niet lang staan, hij schoot zelf direct naar voren en hij gooide Ethan met heel veel kracht naar achteren. Die kwam met een harde klap tegen de muur aan en hij zakte op de grond, maar hij krabbelde direct overeind en keek met een hele donkere en dorstige blik van Alex naar Lilian. Daarna wende hij opeens zijn blik af en dook hij op de vrouw. Het ging met gigantisch veel kracht. Hij hoorde de bank hard kraken omdat Ethan er met zo veel kracht opsprong en de tafel verschoof een paar meter doordat hij er tegenaan tikte. Alex pakte direct Lilian vast en hij hield haar dichtbij zich. 'Dit wil je niet zien.' zei hij zachtjes. Hij trok haar tegen zijn borstkas aan, zodat ze niet hoefde te kijken. Ethan was duidelijk alle controle kwijt en Alexios realiseerde zich dat dit wel eens een enorme deuk in zijn zelfvertrouwen zou kunnen zijn. Hij had zelf gigantisch veel moeite met de geur van het bloed en even overwoog hij om Ethan te stoppen, zodat de vrouw nog wat kans maakte, maar hij besloot het te laten gaan. Ethan stoppen zou echt een drama worden en hij was veel te bang dat hij uiteindelijk op Lilian zou overstappen. Hij wist dat hij Ethan aan kon, Alexios was ouder en sterker, maar het zou een heel heftig gevecht worden nu. Matthew verscheen ook weer en staarde naar wat Ethan deed, hij leek bijna jaloers te zijn. 'Kom, wij gaan even naar buiten.' zei hij nu zachtjes tegen Lilian. Hij moest echt weg hier, de geur was veel te intens en hij wilde Lilian ook nog meer ellende besparen.

Lilian Nova

Ze keek op naar Alex, hij wilde haar waarschuwen en voor ze goed en wel begrepen had wat hij zei, werd ze al vastgegrepen door Ethan. Ze schrok zich kapot, de amicale jongen was veranderd in een monster.het duurde gelukkig niet lang want Alex beschermde haar. Hij gooide Ethan van haar af en trok haar tegen zijn borst aan, er gebeurde iets waar hij haar voor wilde beschermen en waarschijnlijk dook Ethan nu op de vrouw af. Ze kroop tegen de borst van Alex aan en hield haar handen voor haar gezicht. Zo ineen gedoken merkte ze dat ze lichtelijk trilde. Niet veel later stelde hij voor om naar buiten te gaan. "Graag." Zei ze zachtjes. Ze liep met hem mee naar buiten en eenmaal daar liet ze hem los, ze haalde diep adem en sloot haar ogen even. Ze merkte nu pas op dat ze een prikkende gevoel had in haar hand, ze opende haar ogen weer. Doordat Ethan in een keer zo wild werd, was het buisje in haar hand kapot gesprongen. De scherven staken in haar hand en ze bloedde. Ze pakte haar hand vast met haar andere hand en keek Alex aan. " Ik.. Het buisje is stuk gegaan.. Ik bloed." Fluisterde ze, al had hij dat waarschijnlijk al wel geroken.

Alexios Evans

Hij voelde Lilian trillen, dat was niet zo gek. Ethan was nogal heftig op haar afgelopen en als Alex er niet geweest was, was ze hoe dan ook vermoord. Ze wilde graag naar buiten en hij klemde zijn kaken op elkaar, maar hij dwong zichzelf om haar vast te blijven houden. Eenmaal buiten liet ze hem los. Hij sloot zijn ogen en hij probeerde zichzelf ontzettend streng toe te spreken, hij probeerde in zijn hoofd er voor te zorgen dat hij zijn instinct kon onderdrukken. Als hij er nu ook maar een seconde te veel aan toegaf, zou hij alle controle verliezen. Na vandaag was het al moeilijk genoeg, maar nu had hij het helemaal ontiegelijk zwaar. Zijn hele lichaam stond strak van de spanning. Hij opende zijn ogen pas weer toen ze heel zachtjes zei dat het buisje kapot was gegaan, dat ze bloedde. Hij knikte langzaam, want hij was zich er ontzettend goed bewust van. Hij wilde er eigenlijk niet naar kijken, want dat zou nog meer in hem los maken, maar toch wilde hij wel de ernst van de situatie inschatten. Hij klemde zijn kaken nog harder op elkaar en hij keek naar haar hand, de scherven staken er uit. Direct keek hij weer weg, hij hield zijn adem in en hij probeerde uit alle macht om zijn instinct te blijven onderdrukken. ‘Kom.’ Zei hij, zijn stem trilde lichtjes en hij klonk heel gespannen. Ze moesten weg hier vandaan, Matthew en Ethan zouden dit ook ruiken als ze zo klaar waren met die vrouw, hij wist dat de kans vrij groot was dat ze allebei niet meer genoeg bewustzijn hadden om afstand te houden van Lilian en hij wist niet of hij ze allebei tegelijk zou kunnen tegenhouden. Hij kon nu onmogelijk met haar in een auto zitten, dat zou de geur veel te erg binnen houden. Hij moest buiten blijven met haar, anders hield hij het niet uit. Hij moest zo ontzettend hard vechten tegen zichzelf, het voelde afschuwelijk en zijn hele lichaam leek pijn te doen doordat hij niet toegaf aan wat zijn lichaam zo graag wilde nu.

Lilian Nova

Hij had blijkbaar ook al wel gezien dat ze bloedde, hij knikte namelijk en verder zei hij er niets over. Hij keek even naar haar hand en zag de scherven, daarna boog eze haar hand weer en hield hem dicht bij haar lichaam. Hij hoefde er niet naar te kijken. Het enige wat hij verder nog zei, was dat ze mee moest komen. Ze knikte alleen maar en liep met hem de tuin uit. Ze vroeg zich af wat zijn plan was.Wilde hij met haar mee naar huis? Redde hij dat wel? Ze had geen idee. Ze haalde diep adem en liep maar gewoon. Ze zouden sowieso lopen moeten gaan want beide hadden ze geen auto. Thuis kon ze de scherven uit haar hand halen en zichzelf verbinden.
"Lukt het om met mij mee te gaan?" Vroeg ze nu zachtjes aan hem. Ze begreep het compleet als dat niet het geval was.

Alexios Evans

Hij had het zo ontzettend zwaar, hij zou dit gevoel niet eens aan haar kunnen omschrijven. Ze vroeg nu of hij het redde om met haar mee te gaan naar huis. ‘Ik ga het proberen.’ Sprak hij zachtjes. Hij wist het niet zeker. Hij wist niet zeker wanneer zijn grens bereikt was. Haar geur was zo intens voor hem, het rook zo bijzonder. Hij wist ook hoe goed het smaakte. Het smaakte zo geweldig. Hij probeerde meteen weer ergens anders aan te denken, maar het viel hem elke keer niet mee. Hij bleef stug doorlopen, het was duidelijk dat de wond bleef bloeden. De scherven zaten er goed diep in en daardoor ging de wond ook niet dicht en bleef de geur ontzettend intens voor hem. Eenmaal bij haar thuis pakte hij zijn tas uit de auto en daarna keek hij naar haar. ‘Ik wil niet dat je zelf die scherven er uit gaat halen. Het zit er diep in en je wilt geen spieren of pezen beschadigen.’ Zei hij zachtjes. Hij zou het proberen te doen.

Lilian Nova

Hij ging het proberen en daardoor knikte ze alleen maar even. Ze liep zwijgend met hem mee en keek af en toe naar hem, ze vond het gewoon allemaal heel naar. Bij haar huis liep hij eerst naar zijn auto toe, ze mocht de scherven er niet zelf uithalen van hem, straks beschadigde ze wat. " Als het te moeilijk voor jou is, ga ik gewoon naar het ziekenhuis hoor." Zei ze zacht tegen hem. Met haar andere hand opende ze de voordeur en ging naar binnen toe. Ze wilde het hem niet onnodig moeilijk maken.