Vampieren nieuw

Alexios Evans

Ze zei dat ze ook van hem hield en daardoor keek hij weer doordringend aan, zijn blik vol liefde. Op het moment dat haar naam omgeroepen werd keek ze zijn kant op, er werden drie namen genoemd, dus misschien dat ze het echt lieten gaan en dachten dat er iets mis was gegaan. Gelukkig maar. Ze zei dat hij mocht kiezen, met het kleine groepje mee naar buiten of hier blijven. Hoewel hij moest toegeven dat even naar buiten gaan klonk als een goed plan, maar hij kon het niet. Hij wilde hier blijven, hij wilde zien wat er gebeurde. Hij wilde bij haar in de buurt zijn, ook al was het confronterend. Heel confronterend, waarschijnlijk. Hij hoopte echt dat Lilian nooit van haar leven zou zien hoe hij een mens af zou maken, want nu kon hij zich goed voorstellen hoe afschuwelijk dat was. Hij wilde toch nog steeds hier blijven. 'Ik blijf hier, ik wil bij je in de buurt zijn.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze streelde over zijn hand heen en hij bleef naar haar kijken. 'Doe alsjeblieft voorzichtig.' mompelde hij nog. Hoewel ze had gezegd dat ze totaal geen gevaar liep, wilde hij alsnog dat ze voorzichtig deed.

Lilian Nova

Hij wilde blijven. "Alex, je kwelt jezelf." Zei ze daardoor met een blik vol medelijden tegen hem, ze vond het echt niet oké, aan de andere kant was hij een man die zijn eigen keuzes maakte en ze respecteerde die wel. Hij zei nog tegen haar dat ze voorzichtig moest zijn en ze knikte daardoor eventjes. "Dat doe ik." Zei ze tegen hem. Ze liep nu zelfverzekerd naar voren toe en ging de trap op naar het podium. Een fel licht scheen in haar gezicht en de muziek zwol aan. Ze keek naar de vampiers, versuft en ze zagen er nu al verslagen uit, of ze echt slecht waren, wist ze niet, maar ze zou er ééntje moeten vermoorden. Ze keek naar haar twee collega's die het helemaal geen probleem leken te vinden en er echt klaar voor leken te zijn. Ze vonden het leuk dat ze toe gejuicht werden en vermaakten zich zo te zien prima. Lilian glimlachte moeizaam en wachtte af op het signaal dat ze mochten beginnen.

Alexios Evans

Ze zei zachtjes dat hij zichzelf kwelde, waardoor hij zwakjes glimlachte. 'Dat is niets nieuws in mijn leven, Lilian. Dat hoort erbij.' zei hij zachtjes tegen haar. Voor een vampier leek het wel vaker allemaal een grote kwelling te zijn, maar er waren ook een hoop momenten die het dat waard maakte. Niet altijd, soms hele periodes niet, maar nu hij Lilian had vond hij dat het de kwelling waard was. Ze zei dat ze voorzichtig zou zijn en daarna liep ze weg van hem, het podium op. Hij bleef staan op dezelfde plek, hij kon vanaf ver weg alsnog heel erg goed zien wat er gebeurde. Hij liet zijn blik over de vampiers gaan, hij kende deze allemaal gelukkig niet, maar hij kon zien dat ze allemaal nogal versuft en verward waren. Hij vroeg zich af hoeveel hiervan waren zoals Ethan, eigenlijk vrij onschuldig. Vampiers die het zelf net zo erg vonden dat ze een mens iets aan moesten doen. Zo erg, dat ze het zo min mogelijk deden, of zelfs helemaal niet. Misschien zochten ze wel een andere manier om te overleven, misschien zouden ze geen mensen doden en dronken ze alleen van dieren. Alsnog zouden ze hier vermoord worden, zonder dat ze ook maar iets konden doen. Hij ademde langzaam in, hij wilde zichzelf zo rustig mogelijk houden en hij hoopte dat het snel voorbij zou zijn en het hem mee zou vallen, al wist hij eigenlijk al wel dat het alsnog heftig zou zijn.

Lilian Nova

Er ging een gong af, de eerste mocht beginnen. Lustig begon de jongen op de vampier in te rammen, die het allemaal maar over zich heen liet komen. Hij sloeg hem onnodig en schopte hem ook. Pas na een paar minuten vermoorde hij de vampier. Er klonk een ijzige kreet die haast niet te horen was door de muziek en daarna zakte de vampier op de grond neer. De volgende jager stormde op de volgende vampier af, het was ongeveer hetzelfde liedje en ze zag hoe de vampier die haar toegewezen was, stond te trillen op zijn benen, dit wilde hij helemaal niet, maar Lilian wilde het ook niet.
Het was nu haar beurt. "Alsjeblieft, doe het snel." Fluisterde de vampier omdat hij wist dat er geen ontkomen aan was. Lilian knikte onopgemerkt en stak haar staak meteen recht in zijn hart. Precies goed, zoals Alex het de vorige keer tegen haar gezegd had. Er werd uitgebreid geklapt voor de drie en ze voelde zich verschrikkelijk.

Alexios Evans

Zodra er een geluid klonk keek hij weer wat gespannen op, de eerste vampier werd benaderd en die werd eerst flink geslagen voor hij vermoord werd. Hoewel waarschijnlijk niemand hier de kreet van de vampier goed zou horen, leek het bij hem keihard binnen te komen. Het gaf hem de rillingen en hij ademde trillend in. Hij merkte ook direct dat zijn instinct hem probeerde te vertellen dat hij in moest grijpen. Deze vampiers konden helemaal niets. Hadden misschien wel niets verkeerd gedaan. Ze konden geen kant op en werden onnodig mishandeld. Hetzelfde verhaal gebeurde nog eens en toen was Lilian aan de beurt. Hij kon vanaf hier zien dat de vampier over zijn hele lichaam trilde. Natuurlijk was hij doodsbang. Hij wist wat hem te wachten stond, hij had het zelf kunnen zien. Hij zag dat ze de staak recht in zijn hart stook, waardoor de vampier gelukkig snel uit zijn lijden verlost werd. Dat was het minste wat ze voor hem kon doen. Hij ademde moeizaam in, hij voelde zich afschuwelijk. Hij kon zien dat Lilian zich ook niet geweldig voelde. Ergens was hij daar blij mee, want dat liet hem inzien dat ze dit echt niet wilde. Iedereen begon te klappen en hij volgde met enorm veel tegenzin dat voorbeeld, maar er was helemaal niets om te klappen. Hij merkte dat zijn afkeer tegenover deze jagers groter en groter werd. Ze waren hier trots op? Een vampier vermoorden die zo verzwakt was dat hij niets meer kon om zichzelf te redden? Hij vond het afschuwelijk.

Lilian Nova

De stem van de raad was te horen, dat dit weer een voorbeeld mocht zijn voor vele en dat ze goed hun best moesten doen, want de vampiers waren nog niet uitgeroeid. Lilian liep zwijgend het trappetje weer af en voegde zich weer bij Alex. Ze keek hem met medelijden weer aan. "Sorry, gaat het met je?" Vroeg ze hem zacht en lief. Ze had onderweg nog twee drankjes meegenomen en gaf hem de champagne aan. Als hij genoeg zou drinken, zou het allemaal wat minder zijn, hoopte ze.

Alexios Evans

Lilian kwam weer naar hem toe en ze gaf hem wat te drinken aan, haar blik vol medelijden. Ze vroeg of het wel ging, haar stem klonk zachtjes en lief. 'Het gaat.' mompelde hij heel erg zachtjes. 'Ik vond het nou niet echt geweldig om te zien.' voegde hij er aan toe. Hij nam een slokje van zijn drinken en hij pakte heel voorzichtig haar hand vast. Dat hij nu een stuk meer gespannen was, dat was wel duidelijk. De spanning die hij voelde was gigantisch nu. Hij nam haar persoonlijk nog steeds niets kwalijk, maar dat dit op deze manier gebeurde vond hij wel echt heel erg en hij had bijna niet toe kunnen kijken zonder in te grijpen. 'Ik vind het wel nogal confronterend.' gaf hij heel zachtjes toe. Hij streek met zijn duim over haar hand heen en daarna dronk hij zijn glas leeg. Het liefste ging hij direct weg, maar hij wist dat dat er waarschijnlijk nog niet inzat, dat ze hier nog wel eventjes moesten blijven. 'Kunnen we naar buiten nu?' vroeg hij aan haar, misschien hielp het als hij even weg was van alle drukte en hij zijn hoofd wat meer leeg kon maken. Wat hij zojuist gezien had zou hij niet heel snel vergeten, maar een beetje ontspannen zou al fijn zijn.

Lilian Nova

Het ging met hem, hij vond het niet geweldig om te zien. Ze knikte daardoor even, dat begreep ze heel erg goed. Het was ook verschrikkelijk, het sloeg helemaal nergens op. Het was ook nogal confronterend voor hem. Het liet haar weer knikken. "Voor mij ook hoor, ik vind het echt niet leuk." Zei ze zacht. Hij dronk zijn glas leeg en wilde naar buiten toe. "Ja, natuurlijk kan dat." Zei ze en ze nam hem met haar mee de grote trap weer op, naar buiten toe. Achter het kasteel konden ze in de tuinen wandelen. Dan had hij wat frisse lucht en ze vond het ook gewoon zelf een leuke plek.

Alexios Evans

Ze zei dat het voor haar ook confronterend was, ze vond het echt niet leuk. 'Dat weet ik. Ik neem jou niets kwalijk.' zei hij zachtjes, omdat hij dat wel heel duidelijk wilde hebben. Ze kon hier niets aan doen, dat begreep hij ook. 'Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat dit gebeurt.' mompelde hij. 'Ik begrijp heel goed dat ik heel veel soortgenoten heb die heel slecht zijn, maar er zijn er zo veel die alles goed proberen te doen... en dit... Ethan had daar kunnen staan. Wat, ik had daar kunnen staan. En dan ook nog op zo'n manier... zo onnodig oneerlijk.' zei hij zachtjes. Hij zou willen dat hij iets kon doen om dit voortaan te voorkomen, maar hij wist dat het er waarschijnlijk niet inzat. 'Nu ik dit gezien heb begrijp ik dat ik soortgenoten heb die jullie volledig willen uitroeien. Net als iedereen hier met ons wil doen.' zei hij. Dat had hij eerder nog niet gehad. Hij had dat geweld van allebei de kanten onnodig gevonden, maar nu begreep hij het iets meer. Ze nam hem met zich mee de trap op, naar buiten toe. Eenmaal buiten ademde hij meteen diep in, dit scheelde al een hoop. Al die intense geuren maakten zijn humeur niet veel beter. Hij sloeg nu heel voorzichtig zijn arm om haar middel heen en hij keek kort opzij naar haar. 'Ondanks dat ik het afschuwelijk vond, deed je het wel goed.' zei hij zachtjes tegen haar.

Lilian Nova

Hij gaf nogmaals aan dat hij haar niets kwalijk nam en ze bedankte hem zachtjes. Hij vond het oneerlijk en er waren veel slechte soortgenoten, maar Ethan had daar kunnen staan. "Wat dat betreft was het misschien maar goed dat wij erbij waren, dat hebben we in ieder geval kunnen voorkomen, Alex. Dat is al heel wat." Zei ze zachtjes tegen hem terug. Hij begreep ook dat er soortegenoten waren die hen volledig wilden uitroeien. Ze knikte, ja dat snapte ze zelf ook heel erg goed. e voelde zijn arm om haar heen en ze leunde zacht tegen hem aan. Hij vond wel dat ze het goed deed.
"Hij smeekte gewoon om het snel te doen." Fluisterde ze tegen hem terug. "Dat was ook het enige wat ik voor hem kon doen." Legde ze aan hem uit. Het wandelpad kronkelde een beetje en langs de zijkanten stonden buxushegjes. Ook waren er perkjes met bloemen. Het was er heel erg mooi.

Alexios Evans

Ze zei dat het goed was dat ze er bij waren, want dan hadden ze kunnen voorkomen dat Ethan daar stond. Hij knikte langzaam, daar was hij zelf ook heel erg blij mee. Ethan deed echt niets verkeerd, hij probeerde een normaal leven te hebben en hij was eigenlijk heel erg onschuldig. Zeker voor een vampier. Hij verdiende dit niet, maar waarschijnlijk de rest die nu wel vermoord was ook niet. Ze leunde tegen hem aan en ze vertelde dat de vampier haar had gesmeekt om het snel te doen, dat was het enige wat ze had kunnen doen. 'Het was in ieder geval iets.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij keek kort om zich heen, de tuinen waren prachtig, maar hij kwam niet echt helemaal tot rust. Hij bleef zich heel onrustig voelen en hij kon de spanning ook niet echt kwijt. Alsnog was hij blij dat hij het wel gezien had, dat hij zich niet constant zou afvragen hoe het er aan toe was gegaan, maar het was wel vreselijk. 'Ik hoop dat het een beetje oké gaat met Ethan nu, dat hij weer een beetje bij is gekomen.' zei hij zachtjes. De vampiers op het podium waren nog aardig versuft geweest, dus dat zou Ethan dan ook nog wel een tijdje zijn. 'Ik ben benieuwd wat hij gedaan heeft om op te vallen, hoe ze er achter zijn gekomen wat hij is.' zei hij daarna. Als hij dat wist, kon hij voorkomen dat hij zelf ook ooit die fout zou maken.

Lilian Nova

Hij gaf aan dat ze in ieder geval iets voor de vampier kon doen en daardoor knikte ze. Ze merkte dat hij niet echt kon relaxen en ze maakte zich een beetje zorgen om hem. Ze liep over het zacht krakende grind met hem en bleef hem een beetje in de gaten houden. "Wil je liever naar huis?" Vroeg ze zachtjes aan hem. Ze konden nu op zich wel naar huis zonder problemen. Hij hoopte dat Ethan een beetje in orde was en wat was bijgekomen, ze knikte daardoor eventjes. Hij was benieuwd wat Ethan had gedaan om op te vallen, hoe ze erachter waren gekomen.
"Ze hebben een geheime manier om vampiers te ontdekken, ik weet niet precies hoe, dat weet alleen de raad zelf. Maar wees niet bang, ze gebruiken die alleen als ze actief op zoek zijn, blijkbaar kost het veel energie en daardoor kunnen ze het niet zomaar gebruiken. Ze zouden het dus nooit op het feest gebruiken." Vertelde ze aan hem.

Alexios Evans

Ze vroeg zachtjes aan hem of hij liever naar huis wilde, waardoor hij langzaam inademde. 'Niet als jij hier graag nog langer wilt blijven.' zei hij tegen haar. 'Ik ben hier omdat ik bij jou wil zijn. Ik wil doen wat voor jou fijn voelt. Ik hou het echt nog wel een tijdje vol.' zei hij tegen haar. Als hij hier alleen geweest was zou hij nu naar huis gaan, maar hij was met haar mee en hij wilde vooral doen wat voor haar goed voelde. Als ze liever nog eventjes bleef, dan zou hij ook blijven. Ze vertelde dat ze een geheime manier hadden om de vampiers te ontdekken, ze wist niet precies hoe, dat wist alleen de raad zelf. Hij hoefde niet bang te zijn, ze gebruikten het alleen als ze actief op zoek waren, blijkbaar kostte het te veel energie, ze zouden het hier niet gebruiken. Hij knikte langzaam. 'Misschien was Ethan dus gewoon op de verkeerde plek op het verkeerde moment.' zei hij zachtjes. Hij was allang blij dat ze Ethan hadden kunnen helpen, gelukkig maar. Hij had nooit kunnen toekijken hoe ze zijn vriend vermoord hadden. Dan had hij waarschijnlijk alsnog ingegrepen, met alle gevolgen van dien. Hij streek met zijn vingers over haar rug heen en hij keek opzij naar haar. Door dit feestje was wel weer even goed duidelijk hoe enorm ze van elkaar verschilden. Toch zou hij echt niet zomaar afstand van haar nemen, daarvoor voelde hij veel te veel voor haar.

Lilian Nova

HIj wilde blijven als zij ook langer wilde blijven, hij was hier omdat hij bij haar wilde blijven en hij hield het echt nog wel even vol. "Oké, dan blijven we nog." zei ze tegen hem, nniet omdat ze het zo leuk vond, maar omdat het beleefd was en ze moest nog wel een paar mensen spreken. Hij dacht dat Ethan op de verkeerde plek op het verkeerde moment was. "Ja, daar ga ik wel van uit inderdaad. Ik denk het wel." Zei ze tegen hem terug. Ze voelde zijn vingers over haar rug strelen en merkte dat hij naar haar keek. "Waar denk je aan?" Vroeg ze zacht en lief aan hem.

Alexios Evans

Ze zei dat ze nog even zouden blijven, waardoor hij knikte. Waarschijnlijk vooral omdat het beleefd was en ze niet wilde dat mensen het raar zouden vinden als ze opeens weg waren. Daarna vroeg ze waar hij aan dacht, waardoor hij zwakjes glimlachte. 'Deze avond heeft mij weer even goed in laten zien hoe ontzettend verschillend we zijn.' zei hij zachtjes. 'Maar nog steeds zou ik niet anders willen, omdat ik zo veel voor je voel.' voegde hij er aan toe. 'Al ben ik wel bang voor problemen. Bang dat iemand er achter kom wat ik ben, waardoor ik mijzelf en jou in gevaar breng.' gaf hij heel eerlijk toe. 'Maar wat als ik jullie help, zoals we willen gaan doen? Zouden ze het dan nog steeds zo erg vinden dat ik zelf zo ben?' vroeg hij. Hij was daar benieuwd naar. Hij hielp immers mee, hij zou Lilian helpen om de slechte er uit te pikken en hij kon haar ook helpen met het doden. Dat vond hij ook veel veiliger, hij ging haar dat echt niet alleen laten doen. Dan moesten ze toch inzien dat hij eigenlijk meewerkte aan hun doel, het uitroeien van de vampiers? Of zou dat helemaal niets uitmaken en zouden ze hem alsnog af willen maken? 'Laten we maar weer terug naar binnen gaan, dan kunnen we nog wat drinken en kan jij nog wat gesprekken houden.' zei hij zachtjes.

Lilian Nova

Hij gaf aan dat deze avond hem had laten inzien hoe verschillend dat ze waren. Hij zou nog steeds niets liever willen, hij voelde veel voor haar. "Ik ook voor jou en ik zou ook niets liever willen." Bevestigde ze met een zachte stem. Hij was ook bang voor problemen en daardoor knikte ze. Hij wilde weten dat wanneer hij hielp, zouden ze het dan nog steeds erg vinden. Ze dacht hierdoor eventjes na.
"Ik weet het niet zo goed, maar het is ook geen vraag die ik aan ze durf te stellen, zelfs niet anoniem." Zei ze heel eerlijk tegen hem. Dat dufde ze gewoon echt niet. Hij wilde weer naar binnen gaan, dan konden ze nog wat drinken en kon zij nog wat mensen spreken. "Dat is goed." Niet veel later stonden ze weer binnen met een drankje in hun handen.

Alexios Evans

Ze zei dat ze ook veel voor hem voelde en dat ze niets liever wilde, waardoor hij glimlachte. Die woorden lieten hem toch wel weer een beetje tot rust komen, het hielp zeker. Daarna dacht ze na over zijn vraag en ze gaf aan dat ze het niet zo goed wist, maar dat ze het ook niet durfde te vragen. Ook niet anoniem. Hij knikte langzaam. 'Dat begrijp ik wel, het is gewoon.... ik weet graag waar ik mij op voor moet bereiden.' zei hij heel zachtjes. Dan kon hij er rekening mee houden. 'Dan moeten we gewoon hopen dat het nooit uitkomt en als het wel uitkomt proberen te bewijzen dat ik zo slecht nog niet ben.' zei hij zachtjes. En dan hopen dat ze hem niet af zouden maken. Ze hadden weer een drankje gehaald en stonden binnen, waar het nu heel erg druk was, iedereen leek wat gedronken te hebben en er werd gedanst. Hij had zijn arm nog steeds om Lilian heen geslagen en hij stond dichtbij haar. Het ging. De geuren waren nog intenser geworden, doordat iedereen langer binnen was nu, maar het was vol te houden, al wist hij dat hij maar beter direct voeding binnen kon krijgen als ze thuis kwamen, want zijn lichaam begon er toch echt wel heel erg naar te vragen.

Lilian Nova

Hij begreep wel dat ze het niet wilde vragen, hij wilde alleen graag goed voorbereid zijn. Ze knikte even. Dat begreep ze echt wel. "Ik hoop gewoon dat het nooit uitkomt en dat we nooit last krijgen van iemand." Zei ze heel eerlijk tegen hem met een klein knikje. Hij hield zijn arm om haar heen en ze vond het prettig om zo dicht bij hem te staan. Ze stelde niet voor om te gaan dansen, waarschijnlijk was dat veel te heftig voor hem. De muziek was ook wat veranderd, wat vrolijker en wat meer tempo. Er werd gelachen en gedronken en iedereen leek het ontzettend naar zijn zin te hebben. Ze keek even naar een dronken Sebastiaan, hij was weer lekker ver heen.

Alexios Evans

'Dat hoop ik ook.' stemde hij in. 'Laten we daar ook maar vanuit gaan, we merken het snel genoeg als het wel uitkomt, het is dan vroeg genoeg om ons nog meer zorgen te gaan maken.' zei hij zachtjes. Ze hadden immers eigenlijk al genoeg aan hun hoofd, het leek bijna alsof ze zich overal wel zorgen om konden maken. Hij liet zijn vingers weer zachtjes over haar rug glijden en daarna volgde hij haar blik naar Sebastiaan. Haar ex. 'Jullie lijken eigenlijk helemaal niet zo goed bij elkaar te passen.' zei hij zachtjes tegen haar. Sebastiaan had duidelijk nogal veel gedronken, maar hij was niet de enige in dit gezelschap. Alexios vond hem totaal niet bij Lilian passen. Als je keek naar de date die hij mee had, werd dat alleen maar bevestigd. Hij vroeg zich af waarom ze samen geweest waren, wat daar het verhaal achter was. Hij wist dat iedereen hun ook niet echt bij elkaar vond passen, maar dat was in zijn ogen niet echt het geval.

Lilian Nova

"Ja, we merken het gauw genoeg." Knikte ze hem nu toe. Ze voelde hoe hij over haar rug streelde en ze genoot van de aandacht die hij haar gaf. Hij vond dat zij en Sebastiaan helemaal niet bij elkaar pasten. "Nu niet meer nee, vroeger was ik een tijdje behoorlijk losbandig en deed dingen die niet helemaal door de beugel konden, Sebastiaan was daar een voorbeeld van. Hij was stoer en onberekenbaar. Toen was dat een keuze om mijn ouders op de kast te jagen. Tot hij helemaal niet meer aardig was wanneer we eenmaal een relatie hadden samen." Vertelde ze aan Alex.
Ze werd niet heel veel later door een echtpaar aangesproken en ze hadden bewondering voor haar manier van doen met de vampier. Zelf waren ze er ook niet geheel weg van en ze respecteerden haar keuze enorm. Het liet haar glimlachen en ze bedankte de twee vriendelijk.

Alexios Evans

Ze zei dat ze nu totaal niet meer bij elkaar zouden passen, maar vroeger was ze een tijdje behoorlijk losbandig en deed ze dingen die niet door de beugel konden, Sebastiaan was daar een voorbeeld van. Hij was stoer en onberekenbaar en dat was een keuze geweest om haar ouders op de kast te jagen, tot hij helemaal niet meer aardig was toen ze een relatie hadden. 'Was hij niet goed voor je?' vroeg hij daardoor direct. Hoewel het natuurlijk een tijdje terug was, zou het hem nog steeds kwaad maken. Hij kon er nu niets meer aan veranderen, maar hij zou de neiging hebben om Sebastiaan er alsnog op aan te spreken. Hij vond het heel erg als iemand in een relatie slecht behandeld werd, daar kon hij echt niet tegen. Er kwamen weer mensen naar hun toe, ze kreeg een complimentje over het doden van de vampier en deze mensen leken de gang van zaken ook niet echt geweldig te vinden. Dat gaf hem toch een beetje wat meer hoop, blijkbaar waren hier ook jagers die dit niet vonden kunnen, die het liever op een andere manier zagen. Toch vroeg hij zich af wat de verhoudingen waren, waarschijnlijk vond de meerderheid het geweldig om de vampiers te mishandelen en dan te vermoorden, terwijl ze verdoofd waren en niets konden. Hij probeerde er maar niet aan te denken, het zorgde toch alleen maar voor onnodige frustratie. Hij nam nog een slokje van zijn drinken en hij hield zich weer vooral afzijdig.

Lilian Nova

Alex wilde weten of Sebastiaan niet goed voor haar was. Ze schudde daardoor haar hoofd. "Hij verweet me van alles en toen hij begon met slaan, ben ik meteen bij hem weggegaan." Zei ze heel eerlijk. Ze had nooit verwacht dat ze het zo ver zou laten komen, maar het was toch gebeurd. Gelukkig vonden haar ouders hem ook niet fantastisch en hadden ze haar goed geholpen. Ze was daardoor zo van hem af. Ze dronk van haar champagne en tussendoor sprak ze met een aantal mensen uit beleefdheid.

Alexios Evans

Ze schudde haar hoofd en gaf aan dat hij haar van alles had verweten en dat ze bij hem weg was gegaan toen hij was begonnen met slaan. ‘Slaan?’ Herhaalde hij vol ongeloof. Die gast was zo ver gegaan? Hij ademde langzaam in, maar dat hielp hem ook niet echt langer met rustig worden, want de geuren hier waren veel te intens voor hem. ‘Ik kan niet geloven dat iemand dat zou doen.’ Zei hij. Hoewel aan zijn stem te horen was dat hij er heel erg kwaad door was, was niets daarvan gericht op haar. Het was allemaal gericht op die klootzak. Hij vond het zo enorm respectloos, waar haalde hij het lef vandaan om zomaar klappen uit te gaan delen? Alexios kon daar echt niet tegen. Hij bleef de man nu ook extreem in de gaten houden.

Lilian Nova

Hij herhaalde haar woorden vol ongeloof. Ze knikte alleen maar eventjes en ze zag aan hem dat hij zich erover opwond. Hij kon niet geloven dat iemand dat zou doen. "Nee, ik ook niet, tot het gebeurde. Ik was helemaal van slag toen, ik wist niet wat me overkwam." Zei ze heel eerlijk tegen hem en ze haalde even diep adem. "Rustig aan, Alex, het is echt lang geleden, ik wil het met hem niet nogmaals ophalen. Dat is niet nodig." Zei ze, ze wilde niet dat hij zich hier nog over op zou winden, het was te lang geleden.

Alexios Evans

Ze had het zelf ook niet kunnen geloven, tot ze het zelf had meegemaakt en het bij haar gebeurd was. Ze was helemaal van slag, ze wist niet wat haar overkwam. ‘Ik beloof je dat ik er alles aan zal doen om je altijd met respect en liefde te behandelen.’ Zei hij tegen haar. Hij begreep echt niet hoe iemand haar dat aan zou kunnen doen. Überhaupt begreep hij het niet, het ging compleet in tegen zijn karakter. Ze zei dat hij rustig aan moest doen, het was lang geleden en ze wilde het niet nogmaals ophalen, het was niet nodig. ‘Het spijt mij, het gaat zo erg tegen mijn principes in en ik vind het moeilijk om er niets mee te doen.’ Zei hij eerlijk. Straks deed hij het bij zijn huidige vriendin ook. Hij vond dat een vreselijke gedachte. Hij probeerde het van zich af te zetten, maar alsnog volgde hij Sebastiaan onbewust constant, Alex kon ruiken waar hij ongeveer was en hij kon ook nogal ver en scherp zien, voor hem was het niet moeilijk om in de gaten te houden waar hij was. ‘Ik wil niet dat hij ooit nog bij je in de buurt komt, zeker niet als ik er niet bij ben.’ Zei hij zachtjes.