Medieval Times

Koning Stephen Lahero

Hij keek op toen hij de stem van Chayenne hoorde, ze vroeg of het wel ging met hem. 'Ja, jawel. Beetje moe, maar dat is niet erg.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij kwam langzaam overeind en hij streek door haar haren. 'Geniet maar lekker van het ijs, ik ben al blij als ik vanaf hier naar je kan kijken.' zei hij zachtjes. Het was ook gewoon alles bij elkaar wat er voor zorgde dat hij doodmoe was.

Nathan Gerono

'Ik weet het niet. Straks lijkt het alsof ik alleen maar aan mezelf denk en geen ruimte wil geven voor iets anders. dat wil ik dus echt niet.' fluisterde hij. Ze kneep opeens in zijn handen en hij keek haar bezorgd aan. 'Wat is er aan de hand?' vroeg hij zacht. Ze leek zich niet echt goed te voelen en daardoor maakte hij zich zorgen.

Chayenne Lahero

Haar vader zei dat hij een beetje moe was, maar het was niet erg. Hij streek door haar haren heen en ze moest genieten van het ijs, hij was al blij als hij toe kon kijken. Ze knuffelde hem eventjes. "Ik hou van je, papa." Fluisterde ze. Daarna keek ze op naar Fay. Ze hield ook echt van haar, de vrouw was echt heel goed voor haar vader. Daarna ging ze het ijs op. Ze was nu weer vrolijk en genoot van het ijs.
Fay kwam bij Stephen zitten en ze sloeg haar arm om hem heen. "Gaat het?" Vroeg ze aan hem met een zachte stem. Ze gaf hem langzaam wat van haar eigen energie.


Elvira Solore

"Nee, je hebt bewezen dat je niet alleen aan jezelf denkt doordat je haar vanochtend hebt laten gaan." Zei ze zacht tegen hem terug. Nathan vroeg haar wat er aan de hand was en ze klemde haar kaken even op elkaar.
"Er speelt zich ineens wat hoofdpijn bij me op." Mompelde ze. Ze wreef even over haar gezicht heen en haalde diep adem. De hoofdpijn bleef, maar ze glimlachte wel eventjes naar Nathan.

Koning Stephen Lahero

'Ik hou ook van jou, kleine schat.' fluisterde hij. Ze ging het ijs op en Fay kwam bij hem zitten, ze sloeg haar armen om hem heen en hij leunde tegen haar aan. Hij was echt helemaal kapot, zijn lichaam trilde lichtjes, maar dat kwam ook door alle emotie. 'Ze vertelde dat Felicia haar pijn doet, dat die hoofdpijn die ik had door haar kwam, omdat ze jaloers is. Ze is jaloers op ons en dat maakt mij zo ongelofelijk kwaad.' fluisterde hij.

Nathan Gerono

'Het voelt alsof ik wel heel erg aan mezelf denk.' mompelde hij zachtjes. Hij kon er niets aan doen, dat gevoel had hij gewoon heel erg en dat was best wel vervelend. Ze zei daarna dat ze wat hoofdpijn had en hij keek haar bezorgd aan. 'Waar komt dat ineens vandaan?' vroeg hij zacht. Elvira had nooit hoofdpijn.

Koningin Fay Lahero

Hij leunde tegen haar aan en ze zorgde ervoor dat hij genoeg energie had zodat hij niet meer zo zou trillen. Hij begon te vertellen over Felicia. "Wat verschrikkelijk, Stephen... maar het is het niet waard om kwaad over te zijn. Ze is er niet meer. De band die Chayenne met haar heeft, kan ik zo verbreken. Dan zal ze haar geen pijn doen." Klonk haar stem zacht. Ze streek even door zijn haren heen en keek naar Chayenne die vrolijk aan het schaatsen was.


Elvira Solore

"Niet zo onzeker zijn, lieverd..." Zei ze zacht op zijn woorden. Ze glimlachte lichtelijk naar hem en streek even door zijn haren heen. Hij vroeg haar waar haar hoofdpijn ineens vandaan kwam. "Geen idee..." Mompelde ze en ze masseerde zachtjes haar slapen een beetje om wat rust in haar hoofd te krijgen.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het verschrikkelijk en hij knikte even, dat vond hij zelf ook, hij vond het heel erg. 'Het zou heel fijn zijn als je dat kunt doen, dan is ze misschien ook niet meer zo erg van slag.' zei hij zacht tegen haar. Dat zou misschien al wel een beetje schelen, want hij kon aan Chayenne duidelijk zien dat ze het moeilijk vond dat haar moeder zo deed. Dat wilde hij niet.

Nathan Gerono

'Ik kan er niets aan doen.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij was hier over echt onzeker en hij kon zich er enorm rot om voelen. Ze wist niet waar het vandaan kwam en ze masseerde haar slapen, hij legde zachtjes zijn hand in haar hals. 'Misschien moet je even gaan liggen en is het over als je wat meer uitrust.' fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Hij zou het heel erg fijn vinden als het haar zou lukken, dan was Chayenne waarschijnlijk ook niet meer zo erg van slag. Ze knikte daardoor eventjes. "En jij waarschijnlijk ook niet." Fluisterde ze. Ze keek naar het ijs en kwam langzaam overeind. Ze zette haar voet erop. Het was ongelooflijk glad en ze geloofde niet dat ze dit deed. Ze hield niet van water, zeker niet van ijs, het was zo verradelijk. Langzaam liep ze er glibberend overheen. Chayenne lachte om haar en kwam op haar af. Ze stopte vlak voor haar gezicht en Fay legde haar handen in haar hals. "Verdwijn." Fluisterde ze. Chayenne knipperde met haar ogen en daarna was haar band met haar moeder verbroken. Het meisje haalde opgelucht adem. "Dankjewel Fay..." Zei ze zacht en ze omhelsde de vrouw eventjes.



Elvira Solore

"Weet ik lieverd... maar het is niet nodig." KLonk haar stem heel erg zacht tegen hem. Ze voelde zijn hand even in haar hals. Hij dacht dat ze moest gaan liggen, dan ging het misschien wel over.
"Ja, dat is wel een goed idee." Ze gaf hem een klein kusje en daarna kroop ze het hutje in en ging ze in het bed liggen.

Koning Stephen Lahero

'Ik hoop het.' mompelde hij alleen maar. Fay ging langzaam het ijs op en hij glimlachte een beetje. Zo natuurlijk als het voor hem was, was het juist niet voor Fay. Het was ook logisch, maar ze probeerde het wel en dat was al heel erg goed van haar. Chayenne kwam naar haar toe en Fay leek meteen de band te verbreken, hij zag de opluchting bij Chayenne en hij ontspande zelf nu ook wat meer. Hij was hier heel erg blij mee. Dit zou hopelijk al veel schelen.

Nathan Gerono

'Je bent een schat.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze zei dat het een goed idee was, hij kreeg een kusje en ze ging in bed liggen. Hij was bezorgd om haar, maar hij liet het maar even, ze kon beter tot rust komen als hij niet naast haar lag. Hij besloot dus zelf maar wat te trainen, hij deed hard zijn best en hij vond het duidelijk ook echt heerlijk om te doen.

Koningin Fay Lahero

"Stephen, kom!" Zei ze nu vrolijk tegen haar man en ze wenkte hem om ook het ijs op te komen. Als zij het deed, dan kon hij het ook wel, ze had hem voldoende energie gegeven.
"Ja, papa, kom!" Klonk de stem van Chayenne nu enthousiast en ze schaatste naar haar vader toe.


Elvira Solore

Ze sliep heel eventjes, maar wanneer ze weer wakker werd, voelde ze de pijn weer. Het bleef gewoon doorgaan en ze begreep het niet. Met een diepe zucht kwam ze overeind en wreef ze over haar gezicht heen. Daarna bracht ze haar gezicht in de plooi en leek het alsof er niets aan de hand was. Misschien als ze zou ontspannen, dat het dan weg zou gaan.
"Hé, lekkerding, hoe gaat het?" Vroeg ze plagend aan Nathan toen ze hem zag trainen.

Koning Stephen Lahero

Hij werd geroepen en daardoor grijnsde hij een beetje, nu kwam hij ook overeind en ging hij het ijs op. Het was voor hem niet echt een probleem, het voelde echt heel natuurlijk en dat gaf hem wel een zelfverzekerd gevoel. Hij pakte Chayenne vast en hij drukte zijn lippen op haar wang. 'Geniet er maar van.' zei hij plagend tegen haar. Hij pakte daarna de hand van Fay vast en hij knipoogde naar haar.

Nathan Gerono

toen hij iets hoorde keek hij op, het was Elvira en daardoor grijnsde hij. Hij trok zijn shirt overdreven uit, al had hij het ook nogal warm, zijn huid glom van het zweet, maar het was goed aan hem te zien dat hij wat meer trainde de laatste tijd. Hij zag er een heel stuk beter uit en hij voelde zich daardoor ook wel goed. 'Hoe is het? Al wat beter?' vroeg hij haar nu meteen bezorgd.

Koningin Fay Lahero

Stephen kwam meteen op hun af en hij pakte Chayenne vast. Ze moest er maar van genieten en daardoor grijnsde het meisje even en schaatste ze weer over het ijs heen. Stephen kwam naar haar toe en pakte haar hand vast. Glibberend kwam ze dichterbij en kwam dicht tegen hem aan staan. "Vind je het fijn zo?" Vroeg ze zacht aan hem. Aangezien het haar idee was om leuke dingen te gaan doen met Chayenne.


Elvira Solore

Ze zag hoe Nathan overdreven zijn shirt uittrok. "Je weet al dat ik je een lekker ding vind, moet je dat nu echt overdrijven?" Vroeg ze hem plagend en ze gaf hem even een knipoog. Ze kwam naar hem toe en drukte haar lippen op die van hem. Hij vroeg haar gezorgd of het beter ging. "Ja, het gaat beter." Loog ze nu tegen hem. Het ging niet weg, maar hij had genoeg dingen waar hij zich druk over maakte, daar hoefde hij dit echt niet bij te hebben.

Nathan Gerono

Door wat ze zei grijnsde hij, maar hij vond het duidelijk wel écht heel erg leuk om te horen van haar. Het gaf hem een goed gevoel. Ze zei dat het beter ging en hij pakte haar daardoor vast. 'Gelukkig. Ik hou van je.' zei hij zacht. Hij zoende haar en hij streek zachtjes langs haar wang. ' Zullen we zo een stukje lopen door het bos? een beetje de omgeving verkennen?' Vroeg hij. Natuurlijk hadden ze dat al wel een beetje gedaan, maar misschien vonden ze nog iets nuttigs.

Koning Stephen Lahero

'Ik vind dit heel fijn, maar ook heel lastig.' zei hij zachtjes. Het was heel leuk om dingen te doen samen, maar de gedachte er achter maakte hem verdrietig en dat vond hij moeilijk. Hij hield zich nu nog sterk, maar waarschijnlijk zou hij eenmaal in het kasteel weer instorten. Chayenne verliezen was echt zijn ergste nachtmerrie van alles, daar kon hij niets aan doen. Ze was er altijd geweest en de band met haar was zo speciaal dat het er nu al voor zorgde dat zijn hart brak.

Elvira Solore

Hij pakte haar vast en zei dat hij van haar hield. Ze was wel wat overdonderd, hij was zo lief, zo puur. Zo had ze hem nog nooit echt meegemaakt. "Ik hou ook van jou..." Klonk haar stem lief. Ze zoende hem langzaam terug en keek hem doordringend aan. Hij vroeg of ze een stukje door het bos zouden lopen om de omgeving te verkennen. "Dat lijkt me heerlijk." Zei ze hem terug. Ze gaf hem even een knipoog en pakte vervolgens zijn hand vast.


Koningin Fay Lahero

"Dat snap ik heel erg goed..." Zei ze zacht toen Stephen aangaf dat hij het heel fijn, maar ook heel lastig vond. Ze begreep het echt wel. Na een tijdje kwam Chayenne weer naar hen toe. "Ik ben een beetje moe..." Mompelde ze zachtjes tegen Stephen en ze kroop tegen hem aan. Ze was nu al uitgeput, terwijl ze alleen maar een paar rondjes had geschaatst. Vroeger kon ze dit de hele dag volhouden.

Nathan Gerono

Ze zei dat ze ook van hem hield, waardoor hij haar vol liefde aankeek. Hij had echt het gevoel dat het beter tussen hun ging en dat zorgde ervoor dat hij ook echt positief was, ondanks dat hij veel dingen aan zijn hoofd had en hij nog wat met zichzelf in de knoop zat. Ze vond het heerlijk om even door het bos te lopen en ze pakte zijn hand. Hij gaf haar nog een kusje en daarna raapte hij zijn shirt op en trok hij die aan. Hij sloeg zijn arm om haar middel heen en hij nam haar meteen met zich mee.

Elvira Solore

Zijn liefdevolle blik zorgde ervoor dat ze warm werd van binnen en ze merkte dat de hoofdpijn voor eventjes naar de achtergrond vervaagde, maar daarna kwam het weer keihard terug. Hij trok zijn shirt weer aan en sloeg vervolgens zijn arm om haar middel heen. Ze leunde een beetje tegen hem aan en liep zo samen met hem mee.
"Dus... eigenlijk gaan we nu gewoon op zoek naar mooie plekjes waar we seks kunnen hebben zonder dat de rest het door heeft?" Vroeg ze hem plagend.

Nathan Gerono

Ze leunde tegen hem aan en hij vond het eigenlijk wel fijn. Door wat ze daarna opeens plagend tegen hem zei grijnsde hij. 'Zo kan je het natuurlijk ook noemen. We kunnen moeilijk iedereen de hele nacht wakker houden.' plaagde hij haar nu. Hij drukte zachtjes zijn lippen in haar nek en daarna liep hij verder. Het was heerlijk hier, de omgeving was prachtig en het was ook nog eens heel erg lekker weer. Bij een stromend beekje stopte hij en keek hij haar aan. 'Wat vind je hier van? Goede plek?'

Elvira Solore

Hij grijnsde en dacht dat ze het ook zo konden noemen, ze konden moeilijk iedereen de hele nacht wakker houden. "Nee, dat vindt de rest niet zo prettig denk ik." Lachte ze nu. Ze voelde zijn lippen even in haar nek en daardoor zuchtte ze even genietend. Hij stond stil bij een stromende beek en vroeg wat ze ervan vond.
"In de beek? Hmm... laten we dat eens een keer proberen." Zei ze hem nu plagend. Ze trok haar schoenen nu uit en liep langzaam het water in. Het was heerlijk koel en ze genoot er echt van. Het beekje was gelukkig niet zo diep en lag vol met grote stenen, groot genoeg om op te zitten.

Nathan Gerono

Ze dacht dat de rest het niet zo prettig zou vinden en hij hoorde haar zuchten. Ze vroeg of hij het in de beek wilde, dat wilde ze wel eens proberen. 'Dat lijkt mij een goed idee.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze trok haar schoenen uit en liep het water in, hij volgde al snel. Hij pakte haar zachtjes vast en hij zoende haar langzaam en intens, hier genoot hij echt van. Hij voelde het koude water langs zijn benen gaan en de zon scheen op zijn huid.

Elvira Solore

HIj vond het meteen een goed idee van haar. HIj kwam haar ook al heel erg gauw achterna. Ze werd door hem vastgepakt en hij zoende haar langzaam en intens. Ze sloot haar ogen en ging daar genietend in mee terwijl haar hoofd hard bleef bonken. Ze deed haar best om dat zo goed mogelijk te negeren.

Nathan Gerono

Ze ging mee in de zoen en hij liet zijn handen over haar lichaam heen glijden, langzaam trok hij haar kleding uit. Hij vond het wel leuk om het op wat meer gekke plekken te doen, daar hield hij wel van. Hij liet zijn lippen naar haar hals glijden en hij trok haar dichter tegen zijn lichaam aan, zijn vingers gleden langzaam over haar huid en daarna keek hij haar aan. 'jij bent misschien wel het beste dat mij ooit overkomen is...' fluisterde hij opeens vol liefde.

Elvira Solore

Hij trok haar kleding uit en ze gooide die op de kant, zodat ze niet al te nat zouden worden, daarna begon ze aan zijn kleding die ze ook stuk voor stuk naar de kant gooide. Hij trok haar dicht tegen zich aan en ze voelde zijn vingers over haar huid glijden. Door wat hij vertelde, staarde ze hem aan en ze voelde hoe gelukkig het haar maakte. Ze merkte ook de tranen in haar ogen, het deed heel erg veel met haar. Ze sloeg haar armen om Nathan heen en hield hem dicht tegen haar aan.
"Ik hou zo ongelooflijk veel van je..." Fluisterde ze schor.

Nathan Gerono

Ze begon zijn kleding los te maken en door wat hij zei zag hij dat ze zelfs tranen in haar ogen kreeg. Ze sloeg haar armen om hem heen en hij werd heel dicht tegen haar aan gehouden. Ze zei dat ze ook heel erg veel van hem hield. 'Nog meer dan ik van jou?' vroeg hij plagend aan haar. Hij zoende haar weer langzaam en daarna keek hij in haar ogen. 'je maakt mij echt zo gelukkig, ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten.' fluisterde hij.

Elvira Solore

Hij vroeg haar plagend of ze nog meer van hem hield dan hij van haar. "Ja..." Fluisterde ze heel erg zacht. Anders had ze nooit al deze dingen voor hem over, anders zou ze hem nooit elke keer weer terug nemen, helpen en beschermen... dat deed ze alleen maar omdat ze onvoorwaardelijk van hem hield. Hij keek haar weer aan en zei dat ze hem echt gelukkig maakte en dat hij niet zou weten wat hij zonder haar moest.
"Je moet nu echt stoppen." Zei ze, de tranen liepen langzaam over haar wangen. Ze was zo gek op hem en het betekende echt zo ongelooflijk veel voor haar dat hij zo lief voor haar was en tegen haar sprak met zoveel gevoel... dat was ongelooflijk. Echt ongelooflijk. Ze kon er ook niet zo goed tegen als hij dit soort dingen zei, ze sloeg helemaal dicht omdat het zoveel betekende.

Nathan Gerono

Ze moest zelfs huilen door hem en hij hield haar heel erg stevig vast. ' Misschien moet ik het vaker tegen je zeggen... Misschien moet ik meer laten merken dat ik echt gek op je ben.' zei hij zacht tegen haar en hij zoende haar weer langzaam. Hij pakte haar handen vast en hij keek haar aan. 'Wat... Wat zou je er van vinden om met mij te trouwen? Ik weet dat ik het nooit wilde... Maar nu... Ik hou echt heel erg veel van je...' Fluisterde hij. Hij wilde haar nooit kwijt.

Elvira Solore

Hij zei haar zacht dat hij het misschien vaker moest zeggen, meer moest laten merken dat hij echt gek op haar was. "Misschien raak ik er dan wel aan gewend, ik vind het wel fijn dat het zo speciaal voelt, dat het me zo diep raakt." Zei ze en ze streek even langs zijn wang. Door wat hij daarna vertelde, staarde ze hem echt aan. Ze wilde wat zeggen, maar ze kwam gewoon niet uit haar woorden. Meende hij dit? Wilde hij écht met haar trouwen? Ze geloofde het gewoon niet...
"Ik wil heel graag met je trouwen, heel graag..." Fluisterde ze. Ze pakte zijn gezicht zacht in haar handen en zoende hem vol liefde en overgave.

Nathan Gerono

'Okey, in dat ge val zal ik het niet meer zeggen.' plaagde hij haar nog even. Ze streek langs zijn wang en daarna staarde ze hem aan, ze was doodstil. Hij was heel bang dat ze het misschien niet wilde, dat ze het helemaal geen goed idee vond, maar uiteindelijk zei ze dat ze heel graag met hem wilde trouwen. Het klonk vol betekenis en hij was zichtbaar opgelucht dat ze het wilde. Hij had zich flink zorgen gemaakt omdat ze zo stil was. Ze pakte zijn gezicht vast en hij werd vol liefde en overgave gezoend, waar hij direct al te graag in mee ging.