Skyrim RPG

Dany

Thobias bleef stil door haar woorden. Ze keek naar hem. "Thobias... schrijf hem anders gewoon. Schrijf op wat je wilt zeggen en dat het niet lukt, dat je wilt weten wat er in hem omgaat, hij zal eerlijk zijn, dat weet ik zeker." Zei Dany zacht tegen Thobias en ze keek hem doordringend aan.


KOning Reagan Tridon

Hij gaf haar een knipoog doordat ze zei dat ze zou kijken of ze morgen tijd had. Ze vond het wel goed dat hij weg zou gaan als het niet ging, toch dacht ze dat het mee zou vallen. David deed zijn best en dat wilde hij vast ook voor hem doen.
"Je weet heel goed dat hij het voor jou zou doen." Zei hij tegen haar. Hij haalde even diep adem.
"Oké, laten we gaan." Sprak hij nu.

Koning Thobias Hiddon

Dany zei dat hij hem ook kon schrijven, maar hij wist dat dat net zo moeilijk was. 'Ik weet het gewoon allemaal niet. Ik zal er over nadenken.' zei hij zacht. Doordat hij langer ging wachten werd het alleen maar erger, maar hij wilde geen ruzie, daarom ging hij het allemaal maar uit de weg. Het kon geweldig gaan tussen Reagan en hem, maar hij wist dat ze ook enorme ruzie konden hebben en daar had hij echt geen zin in. Hij ademde langzaam in en hij goot zijn wijn achterover, daarna staarde hij weer een beetje voor zich uit.

Gwynn Hiddon

'Ik hoop dat hij het voor mij doet, maar ook voor jou.' zei ze tegen hem. Hij wilde gaan en ze knikte even, ze klopte aan bij de kamer van David. De deur ging open en ze keek naar haar zoon, hij werd steeds groter en breder, maar hij zag er wel goed uit. Ze vond hem wel enorm veel op Thobias lijken. David keek nu even kort naar Reagan, maar stapte daarna aan de kant. 'kom maar binnen,' zei hij.

Koningin Destiney Hiddon

Ze keek wat bezorgd naar Thobias, al had ze geen flauw idee wie die Reagan was.... Misschien moest zij hem proberen te helpen, ze kon het proberen natuurlijk.
"Natuurlijk, je mag er de tijd voor nemen." Sprak Dany zachtjes tegen hem. "Sorry dat ik er weer over begon, maar ik vind het belangrijk." Sprak ze heel zacht tegen Thobias.


Koning Reagan Tridon

Ze hoopte dat hij het voor haar deed, maar ook voor hem. Het liet hem een beetje glimlachen. De deur ging open en hij keek naar David. De jongen keek hem kort aan en stapte daarna opzij. Hij zei dat ze binnen mochten komen. "Je ziet er goed uit, David." Zei Reagan vriendelijk tegen de jongen. Hij liep daarna naar binnen toe.
Hij had ook gewoon niet zoveel met David, veel meer met Sauyron, de andere zoon van Gwynn, hij dacht ook daadwerkelijk dat de jongen van hem was, daar leek het op. Het zou ook zijn band met de jongere jongen verklaren.

Koning Thobias Hiddon

Destiney keek bezorgd naar hem, ze wist duidelijk niet echt waar het over ging, maar hij zou het haar nog wel een keertje uitleggen. Dany zei dat hij er de tijd voor mocht nemen, ze vond het belangrijk. 'Ja, dat is het ook, maar het blijft moeilijk. Ik denk er morgen wel even over na, misschien moet ik gewoon naar hem toe gaan.' zei hij zacht. Hij was gewoon enorm bang voor de confrontatie, maar daar moest hij maar doorheen. Hij legde zijn hand nu weer normaal op het been van Destiney en hij schonk zijn glas weer bij, daarna keek hij naar Jason, die hem bemoedigend aankeek.

David Hiddon

Reagan zei dat hij er goed uitzag, daardoor keek hij even op naar de man. 'Jij ook. Ik zie je vaak trainen.' zei hij. Hij ging zitten en hij keek op naar zijn moeder en naar Reagan. Zouden ze weer echt samen zijn? Hij wist het niet goed, maar het maakte hem ook niet echt uit, zolang ze maar gelukkig waren met de situatie. 'Blijf je hier?' vroeg hij nu aan Reagan. Hij vond het fijn om te weten waar hij aan toe was, dat wel.

Koningin Destiney Hiddon
Ze merkte dat THobias het er echt moeilijk mee had, ze vond het zelf ook moeilijk, zijn vrolijkheid was weg, hij was niet meer zo onbezorgd en zijn hand legde hij nu normaal op haar been neer. Ze pakte zijn hand en verstrengelde haar vingers met die van hem.
"Reagen vergeeft je alles..." Sprak Dany zacht nog tegen hem en ze dronk haar glas leeg.



Koning Reagan Tridon

David zei dat hij er ook goed uitzag en dat hij hem vaak zag trainen. "Dank je, ja ik zie jou ook vaak. Je bent behoorlijk sterk geworden." Glimlachte Reagan. Er werd hem gevraagd of hij hier bleef. Hij begreep de vraag van David niet helemaal.
"Ik blijf wel op het kasteel. Mijn dorp red zich wel, maar hier... Het rijk is zoveel groter. Ik denk dat jouw vader wel wat hulp kan gebruiken, als hij mijn hulp nog wilt tenminste." Sprak hij zachtjes tegen de jongen. Hij wreef even over zijn gezicht heen. Hij vond het nog steeds moeilijk. Hij wist dat Thobias de confrontatie nog niet aan durfde te gaan en dat hij daarom hem ontweek, maar Reagan vond het lastig.

Koning Thobias Hiddon

Destiney pakte zijn hand vast en daardoor keek hij haar even dankbaar aan. Hij vond het heel fijn om te merken dat ze er wel voor hem was, zelfs al begreep ze het niet goed. Dany zei dat Reagan hem alles vergaf en daardoor glimlachte hij zwakjes. 'Waarschijnlijk wel, maar ik weet niet of ik dat andersom zo makkelijk kan. En dan alles met Gwynn, ik heb er gewoon tijd voor nodig, ik wil niet boos op hem worden.' zei hij zacht.

David Hiddon

Reagan zag hem ook vaak, hij was behoorlijk sterk geworden. 'Ik doe mijn best, ik wil graag meehelpen als ridder, als het nodig is.' zei hij wat trots. Hij hoopte dat het hem ook echt ging lukken. Daarna vertelde hij over zijn plannen en hij knikte even. 'Dat wilt hij vast wel.' zei hij daar op. Hij wist het niet zo goed en hij kreeg ook weinig mee van wat er allemaal speelde, hij vond het vaak ingewikkeld. Maar zijn vader zou het vast wel willen. 'Wil je een keer samen trainen?' vroeg hij nu opeens.

Koningin Destiney Hiddon

Hij keek haar dankbaar aan en daardoor legde ze zachtjes haar hoofd tegen hem aan om hem zoveel mogelijk steun te geven. Hij zei dat hij wel wist dat Reagan hem vergaf, maar hij wist niet of hij dat wel kon en ook nog alles met Gwynn, hij had tijd nodig, hij wilde niet boos worden. Dany knikte eventjes. "Ik begrijp je wel. Het is oké." Sprak ze zachtjes.


KOning Reagan Tridon

De jongen was duidelijk trots en wilde graag meehelpen als ridder als het nodig was. "Waarschijnlijk is je hulp hard nodig." Glimlachte Reagan nu. De jongen leek veranderd, hij leek hem minder te haten als vroeger. Hij dacht ook wel dat zijn vader zijn hulp wel wilde. Het was aardig om dat te zeggen. Daarna vroeg hij ineens of hij samen wilde trainen een keer.
"Natuurlijk wil ik dat." Klonk zijn stem oprecht. Hij wilde hem graag helpen eigenlijk, vooral als hij zelf zo toegankelijk was.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het wel oké, ze begreep hem wel. 'Gelukkig.' zei hij tegen haar. Hij vond het wel fijn om te weten dat ze het begreep, dat vond hij altijd fijn om te horen. Hij dronk wat van zijn wijn en daarna keek hij opzij naar Destiney. 'Ik hou van je, je bent lief.' fluisterde hij. Hij zoende haar nog eens zachtjes, daarna gleed zijn hand weer wat verder. Het was duidelijk dat hij nu weer een beetje ontspande.

David Hiddon

'Misschien, ik hoop dat ik iets kan doen, het zou leuk zijn om mijn vader te laten zien dat ik ergens goed in ben.' zei hij zacht. Hij wilde dat hij zijn ouders trots kon maken. Nog steeds, zeker omdat zijn band met zijn vader moeilijk was. Reagan wilde wel een keer samen trainen en hij zag dat zijn moeder daar blij mee leek te zijn, daardoor glimlachte hij zwakjes. 'Hoe gaat het verder met je?' vroeg Gwynn nu aan hem, waardoor hij zijn schouders ophaalde. Hij vond het altijd moeilijk om dingen te bespreken, vaak wist hij de woorden niet te vinden.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias keek naar haar opzei en zei dat hij van haar hield, dat ze lief was. Ze smolt gewoon weer door hem, ze was zo blij dat hij ook echt waardeerde wat ze deed voor hem, het betekende veel voor haar. Ze streek langs zijn gezicht en zoende hem zachtjes terug. Zijn hand gleed weer verder en daardoor beet ze even op haar lip om niet te kreunen.


Koning Reagan Tridon

"Hij is trots op je, David. Hij kijkt wel eens als je traint." Sprak hij tegen de jongen. Hij begreep het wel, Thobias zag hem amper meer, hij was druk met zijn eigen gezin en had weinig tijd voor David. Gwynn vroeg hoe het verder met David ging en hij haalde daardoor zijn schouders op.
"Ben je nog steeds goed bevriend met Thomas?" Reagan herinnerde zich dat het makkelijker was voor David om gesloten vragen te krijgen, daar kon hij beter op antwoorden.

Koning Thobias Hiddon

Hij zag haar op haar lip bijten, dat was zo intens opwindend voor hem, zeker nu. Nu deed alles veel met hem. Hij vond het heel erg leuk om te merken. Hij deed zijn best om haar echt te laten genieten, hij maakte het best wel intens voor haar, maar dat vond hij ook wel leuk. 'Zullen we dan morgen ochtend even samen zitten om het plan uit te werken? Misschien kunnen we de dag daarna al beginnen.' zei nu tegen Dany en Jason.

David Hiddon

Reagan zei dat zijn vader wel trots was, hij keek wel eens als hij trainde. Dat vond hij leuk om te horen, al liet hij het niet echt zien. Reagan vroeg nu aan hem of hij nog steeds goed bevriend was met Thomas. 'Ja, we trainen wel eens samen en ik spreek hem best wel vaak.' zei hij daarop. Hij kon goed met Thomas omgaan, het was meestal wel gezellig met hem.

Koningin Destiney Hiddon

Hij maakte haar helemaal gek en ze wist gewoon niet zo goed wat ze moest doen, ze schoof een beetje heen en weer, maar ze wilde nog niet tot haar hoogtepunt komen, niet waar Dany en Jason bij waren. Thobias wilde het plan morgenochtend uitwerken.
"Ja, is goed, zullen we gaan slapen, Jason?" Vroeg Dany nu en ze kwam al langzaam overeind.


Koning Reagan Tridon

Hij was nog goed bevreind met Thomas, ze spraken elkaar vaak en trainden samen. Het liet hem glimlachen en hij knikte eventjes. "En heb je een vriendinnetje?" Hij wist hoeveel problemen er waren geweest met dat dienstmeisje, hij hoopte dat dit nu ook goed ging.

Koning Thobias Hiddon

Hij merkte dat ze bewoog en vrij snel daarna vroeg Dany aan Jason of ze zouden gaan slapen. 'Ja, dat lijkt mij een goed idee, ik ben nogal moe.' gaf Jason toe. Hij trainde ook veel, gaf veel trainingen en dat was best wel vermoeiend, al had hij het wel naar zijn zin. Jason kwam overeind en pakte Dany vast, daardoor haalde Thobias nu zijn hand weg, zodat ze het niet allemaal konden zien, dat was niet echt de bedoeling.

David Hiddon

Reagan glimlachte, dat betekende waarschijnlijk dat hij het wel goed vond. Daarna vroeg hij of hij een vriendinnetje had, waardoor hij Reagan even aanstaarde en daarna zijn hoofd schudde. 'Ik ben daar niet goed in.' zei hij daarna. Meer zei hij er ook niet over, hij wist het allemaal niet, hij wist niet hoe hij dat moest doen. Hij had geen idee hoe het allemaal werkte en het was nog moeilijker om er over te praten. Zeker nu hij ouder werd en nergens iets van begreep. Hij had er toen wel over gesproken, maar hij snapte het niet goed.

Dany

Jason was nogal moe en daardoor glimlachte ze eventjes. "Dat komt omdat je zo hard werkt." Klonk haar stem zacht en lief tegen hem. Hij pakte haar vast en ze keek nog even naar Thobias en Destiney. "Tot morgen." Glimlachte ze en daarna liep ze samen met Jason de deur uit.


Koning Reagan Tridon

De jongen zei dath ij daar niet goed in was. Reagan knikte eventjes. "Dat is niet erg, maar het gaat wel goed toch? " Vroeg hij aan hem. Hij wist hoe verschrikkelijk het was voor Gwynn toen de jongen het meisje had lastig gevallen, dat wilde hij niet nogmaals voor haar...

David Hiddon

Reagan vond het niet erg en hij vroeg alleen maar of het nu wel goed ging. Een vraag die hij niet zo heel erg goed begreep. 'Ik weet het niet.' zei hij er dus ook op. Hij wist niet zo goed wat goed en slecht was, hij wist niet hoe dat werkte, het bleef moeilijk voor hem. Al helemaal omdat hij zijn eigen gevoel totaal niet begreep en ook niet goed kon plaatsen. Daarom trainde hij veel, dat begreep hij, dat was simpel. Daar hoefde hij niet over na te denken en dat kon hij niet fout doen.

Jason Hiddon

Hij liep met Dany naar hun kamer toe en eenmaal daar gaf hij haar een kusje. 'Dat hij het nog steeds zo moeilijk heeft met Reagan. Hij moet echt met hem gaan praten, dan zal hij zien dat het meevalt.' zei hij zacht tegen Dany. Verder leek Thobias heel gelukkig te zijn en dat was goed om te zien, hij was heel vrolijk geweest, eigenlijk was het gewoon heel gezellig en zouden ze regelmatig samen wat moeten drinken.

Koning Thobias Hiddon

Ze vertrokken en hij pakte meteen Destiney vast. Hij zoende haar nu uitgebreid en nogal heftig, daarna keek hij haar aan. ' De volgende keer mag je dit bij mij doen... ' zei hij zacht. Hij trok haar jurk nu omhoog en hij legde haar direct op de bank neer, daarna drukte hij zijn lippen op haar been om haar meteen flink te verwennen. Op deze manier vond hij het echt leuk en gaf hij haar ook veel meer aandacht, omdat het hem zelf ook uitdaagde en dat had hij nodig.

Koning Reagan Tridon

Hij wist het niet, Reagan glimlachte hem bemoedigend toe. "Voel je veel druk in je hoofd of ben je onrustig?" Vroeg hij nu rustig aan de jongen. Hij keek even naar Gwynn om te zien of ze het oké vond dat hij David zoveel vragen stelde, hij probeerde zijn best te doen, maar hij wist niet of ze het ook echt waardeerde.

Dany

Ze kreeg een klein kusje van Jason en ze keke hem doordringend aan. "Ja, hij moet wel echt met hem gaan praten, maar ik denk dat hij heel erg bang is voor zichzelf, voor waar hij toe in staat is... Dat zorgt ervoor dat hij geen gesprek wilt aangaan." Legde ze zachtjes aan hem uit. Ze omhelsde Jason even en bleef dicht tegen hem aan staan.


Koningin Destiney Hiddon

Ze werd uitgebreid en heftig door hem gezoend, ze kreunde en drukte haar lichaam tegen hem aan. De volgende keer mocht ze het bij hem doen. "Deal." Klonk haar stem schor. Hij trok haar jurk omhoog en ze werd op de bank neergelegd. Zijn lippen gleden over haar been heen en ze haalde diep adem. Kreunend genoot ze van hem en deed ze haar best om het zo lang mogelijk uit te houden.

David Hiddon

Reagan vroeg verder en hij zag zijn moeder bemoedigend naar hem glimlachen, ze wilde duidelijk dat hij antwoord gaf en ze leek het wel fijn te vinden dat hij dit besprak. ' Ja, dat wel.' Gaf hij dus ook toe. Op vragen kon hij wel antwoord geven, hij kon het gewoon niet zelf vertellen en uitleggen, dat was moeilijk voor hem, zeker omdat hij al die gevoelens niet eens kon begrijpen, dan kon hij het al helemaal niet uitleggen. Hij werd er soms enorm gefrustreerd door.

Koning Thobias Hiddon

Ze hadden een deal en daardoor grijnsde hij even, hij keek er nu al enorm naar uit, het leek hem geweldig, al was dit ook echt heel erg leuk om te doen. Ze genoot duidelijk van wat hij deed en daarom ging hij door, al stond zijn eigen lichaam ook echt strak van het verlangen, hij had er zo veel zin in nu, zeker omdat hij al de hele tijd met Destiney bezig was geweest. Het verlangen was daardoor echt intens.

Jason Hiddon

'Ik snap het wel, als hij boos wordt kan hij echt heel heftig zijn, maar het lijkt nu goed met hem te gaan, dus misschien is dit ook wel een heel goed moment." zei hij tegen haar. Hij werd geknuffeld en hij hield haar dicht tegen zich aan, zijn hand gleed over haar rug heen en hij drukte heel zachtjes en lief zijn lippen in haar hals. Hij was zo gek op haar, elke keer voelde hij het helemaal tintelen in zijn lichaam.

Koning Reagan Tridon

Zo te zien vond Gwynn dat het goed was dat hij dit deed, hij zag niet aan haar dat ze wilde dat hij zou stoppen. David voelde de druk in zijn hoofd en de onrust, dat liet hem knikken.
"Oké, wat doe je om dat te verminderen?" Vroeg hij vervolgens aan de jongen. Hij wist dat hij veel moeite had met het begrijpen van zijn eigen gevoelens.


Koningin Destiney Hiddon

Hij grijnsde. "Volgens mij kan je me alles laten doen nu... ik verlang zo erg." Kreunde ze hem toe, maar toen hij doorging met haar, kwam ze al tot haar hoogtepunt, het was vreselijk heftig en ze drukte haar lichaam tegen hem aan. "Oh god... Thobias, dit is heerlijk." Fluisterde ze hes tegen hem.


Dany

"Misschien vertrouwt hij zichzelf gewoon niet zo heel erg." Gaf ze zachtjes aan en ze glimlachte een beetje naar Jason. Thobias kon het soms heel erg lastig hebben. Ze werd dicht tegen hem aangehouden en hij drukte zijn lippen zacht in haar hals. Ze sloot haar ogen en voelde hoe ze helemaal rustig werd door hem. Hij had een heel erg kalmerend effect op haar, dat was ongelooflijk fijn.

David Hiddon

Nu wilde Reagan weten wat hij deed om het gevoel te verminderen, daar moest hij even over nadenken voor hij een beetje begreep wat de man bedoelde. 'Niet zo veel, eigenlijk... Ik train alleen maar. Is dat niet goed?' Vroeg hij nu zachtjes, omdat hij totaal geen idee had van wat ze goed vonden en wat niet. Dat was lastig voor hem. Hij wist wel wat hij niet mocht doen als hij iets heel erg fout deed, maar echt begrijpen deed hij het vaak niet.

Koning Thobias Hiddon

Hij grijnsde door haar, dit vond hij wel echt heel erg leuk om te horen, dat hij haar ook zo ver kreeg als ze meestal wel met hem kon. Het was ook leuk om te merken dat het echt zo heftig voor haar was en hij ging weer iets meer rechtop zitten. 'Jemig, dit is al zo intens voor mij. Ik had bijna het gevoel dat ik zelf al mijn hoogtepunt bereikte...' zei hij zacht. Het voelde ook alsof er niet veel meer voor nodig was nu, terwijl hij nog geen moment aangeraakt was. Zo veel deed dit met hem, maar vooral dat van net, bij Jason en Dany.

Jason Hiddon

'Misschien wordt het wel beter als hij merkt dat het nu met hem zelf beter gaat. Hij mag best wat meer vertrouwen in zichzelf hebben.' zei hij tegen haar. Ze leek alles wel fijn te vinden en hij nam haar mee naar het bed, daar maakte hij langzaam haar kleding los en hij glimlachte naar haar. Hij gaf haar nog een kusje en daarna trok hij zelf ook zijn kleren uit en ging hij in het bed liggen. Hij was toch echt wel aardig moe.

Koning Reagan Tridon

De jongen deed niet veel om het gevoel te verminderen, meestal trainde hij en hij vroeg of het niet goed was.
"Het is niet goed of fout." Probeerde hij hem gerust te stellen. "Het gaat er meer om of het helpt. Gaat de onrust weg als je traint?" Vroeg hij hem glimlachend. Hij deed zijn best om David een beetje te helpen.


Koningin Destiney Hiddon

Ze grinnikte door hem toen hij zei dat het heftig was, dat hij zelfs al bijna zijn hoogtepunt bereikte. "Zie je wel dat het best leuk is om je vrouw te verwennen." Plaagde ze hem nu. Ze keek hem doordringend aan. "Wat wil je doen?" Vroeg ze hem nu uitdagend en haar vingers gleden over zijn borst heen.



Dany

"Ja, misschien wel... daarin lijken jullie toch het meeste op elkaar, die onzekerheid." Fluisterde ze Jason zachtjes toe en ze keek hem even aan. Hij nam haar mee naar hun bed toe en maakte haar kleding langzaam los. Ze liet alles gebeuren en ze zoende hem zacht. Ze ging bij hem in bed liggen en kroop in zijn armen. ze was zelf ook best wel moe, al had ze niet eens heel erg veel gedaan.
"Ik houd zoveel van je..." Mompelde ze zachtjes.

David Hiddon

Het was niet goed of slecht. 'Wat ik eerst deed was slecht... Dat mocht niet.' zei hij nu zachtjes. 'Maar dat hielp... Trainen niet echt.' zei hij daarna, wel wat voorzichtig, hij was echt bang dat hij het fout deed en hij wilde niet dat ze daarom boos op hem zouden worden, want hij deed echt heel erg zijn best, hij wist het allemaal alleen echt niet en zijn gevoel was wel heel heftig, eigenlijk altijd. Daarom was hij ook enorm snel gefrustreerd.

Koning Thobias Hiddon

' Ja, het is best leuk, op deze manier.' zei hij zacht. Ze streelde over zijn borst en daardoor kreunde hij diep,alles was enorm heftig nu en ze vroeg wat hij wilde. 'Ik denk niet dat er echt veel te willen is.' gaf hij toe. waarschijnlijk kon hij nu toch niets hebben, het gevoel was zo intens dat hij niet eens zijn broek los kon krijgen voor hij klaar was, maar hij vond het niet zo heel erg. Hij had het echt leuk gevonden om te zien wat hij met haar deed, dat was enorm opwindend, juist met andere mensen er bij en hij schaamde zich toch niet echt.

Koning Reagan Tridon

"Klopt, wat je deed dat mocht niet, inderdaad." Zei hij tegen de jongen met een knikje. Het hielp hem alleen wel, trainen hielp niet. "Dat is wel lastig." Sprak hij zachtjes. "Weet je misschien iets anders dat wel kan helpen?" Vroeg hij nu aan de jongen. Hij was oud genoeg, er konden inmiddels wel dingen geregeld worden voor hem, dat wist hij zeker. Ze vonden er wel wat op. Zolang hij maar niemand pijn deed.


Koningin Destiney Hiddon

"Best leuk? Is dat alles." Plaagde ze hem nu. Hij kreunde diep omdat ze over zijn borst streelde. Hij gaf toe dat hij niet echt veel te willen had. Ze knikte, zoveel deed het dus met hem. Haar vingers gingen daarom over zijn gevoelige plekken heen en ze streelde over zijn buik terwijl ze hem aan bleef kijken. Dat vond hij hopelijk wel fijn.

David Hiddon

Wat hij deed mocht inderdaad niet en daardoor keek hij naar de grond, hij wist het en hij vond het ook heel erg, al zag hij niet goed in wat hij fout had gedaan. Hij wilde alleen niemand teleurstellen en daardoor hield hij zijn gevoelens ook enorm in. Reagan vond het lastig en vroeg of hij iets anders wist, waardoor hij alleen maar zijn schouders ophaalde en stil bleef. Hij vond het echt moeilijk om hier over te praten en hij merkte dat hij de neiging kreeg om weg te lopen.

Koning Thobias Hiddon

Ze leek het niet echt heel erg te vinden en hij voelde hoe ze hem aanraakte. Hij sloot zijn ogen en hij kreunde diep, zodra ze zijn buik aanraakte was het helemaal klaar en bereikte hij heftig zijn hoogtepunt, waarschijnlijk was het nog nooit gebeurd zonder dat hij daar aangeraakt was, maar het was weer eens wat anders. Hij ademde diep in om een beetje bij te komen, het was wel een apart gevoel.

Koning Reagan Tridon

"David... ik weet dat je het allemaal heel erg moeilijk vind om te begrijpen, daarom is het ook niet erg om fouten te maken. Je weet niet goed wat je fout doet en dat maakt het voor jou heel erg moeilijk. Dat begrijp ik." Klonk zijn stem zacht en begripvol omdat de jongen stil bleef.
"Vertel me alsjeblieft wat je graag zou willen om de onrust te stoppen, dan verzinnen we een manier om te kijken of het kan." Klonk zijn stem zacht tegen hem.


Koningin Destiney Hiddon

Ze grijnsde breed toen hij heftig zijn hoogtepunt bereikte door wat ze deed en daarna plofte ze weer in de bank en keek ze hem aan. "Ik ben echt helemaal doodop...." Fluisterde ze tegen hem en ze gaapte vermoeid even. Ze zou waarschijnlijk zo op de bank in slaap kunnen vallen.

David Hiddon

Hij geloofde echt wel dat ze hem wilden helpen, maar hij vond dit zo moeilijk om te bespreken en daarom klapte hij nu helemaal dicht. 'Sorry, ik vind het moeilijk. Ik weet het niet.' zei de jongen, daarna kwam hij overeind en schoot hij de kamer uit, hij ging wel wat anders doen, even een rondje lopen. Gwynn keek naar Reagan en dacht na over alles. 'Wat moeten we doen om hem te helpen? Ik ben bang dat het weer fout gaat als we zo door gaan. Hij weet het allemaal echt niet...' zei ze zacht tegen Reagan.

Koning Thobias Hiddon

Ze kwam bij hem zitten en ze zei dat ze doodmoe was, daardoor grijnsde hij. ' Ga dan lekker in bed liggen. Ik ga mij even wassen en dan kom ik bij je.' zei hij zacht tegen haar. Wat moesten de bediendes wel niet denken als ze elke keer zulke kleding van hem vonden? Misschien moest hij dat ook maar even zelf doen. Dat vond hij toch een beetje gênant. Met Destiney was het geen probleem en schaamde hij zich niet, maar verder hoefde niemand echt te weten dat zijn kleding soms niet eens uitging. Toen hij klaar was met alles liep hij naar het bed, waarschijnlijk sliep Destiney al.

Koning Reagan Tridon

"Het is niet erg dat je het moeilijk vind, het is ook een moeilijk onderwerp." Sprak hij zachtjes tegen de jongen. Hij schoot de kamer uit en Gwynn keek hem aan. Ze wilde weten wat ze moesten doen om hem te helpen, ze was bang dat het fout ging als ze door zouden gaan, hij wist het echt niet.
"Rustig maar..." Sprak hij haar toe. Hij wilde haar vasthouden of in ieder geval haar hand om haar een geruststellend gevoel te geven, maar hij deed het niet. Wel opende hij zijn hand en keek hij haar aan om te zien of ze het wilde.
"We verzinnen er wel wat op, tot nu toe heeft hij verder niemand pijn gedaan, hij slikt het gevoel gewoon, maar als het hem teveel word, heeft hij wel iets nodig. Misschien moeten we een vrouw voor hem vinden..." Hij wist het zelf ook echt niet goed.


Sterre Hiddon

Ze kon niet slapen, er was iets wat haar lastig viel en ze wist niet waarom. Ze dwaalde over de gangen heen en kwam haar halfbroer tegen, David. Ze keek naar hem op en voelde het meteen, het deed pijn in haar hoofd. Hij had hulp nodig.... "Hoi David." Zei het jonge meisje tegen hem.


Koningin Destiney Hiddon

Ze moest lekker in bed gaan liggen en dan kwam hij zo wel bij haar. Ze keek hem glimlachend aan en knikte. "Oké..." Fluisterde ze. Ze kwam langzaam van de bank af en trok haar kleding uit. Ze kroop in het heerlijke grote bed en bleef met moeite wakker tot Thobias weer bij haar was. Ze kroop dicht tegen hem aan. Haar hoofd legde ze op zijn borst en ze zuchtte eventjes. "Welterusten." Mompelde ze, bijna niet verstaanbaar en daarna viel ze in slaap.