Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Hij pakte de hand van zijn dochter vast en hij kneep er zachtjes in, daarna liepen ze door, de eetzaal in. Hij had er echt heel erg veel zin in om dit elke keer te voelen, om zo gelukkig te zijn. Hij ging zitten en hij keek naar Destiney, hij wist dat die dat soort dingen heel erg leuk vond, ze hield er heel erg van om dingen samen te doen, net als de kinderen, waarschijnlijk. Hij pakte de hand van Destiney vast en hij keek naar alles wat op tafel stond. Normaal at hij nooit ontbijt.

Koningin Destiney Hiddon

Ze keek op naar Thobias toen ze ging zitten en haar ogen twinkelden terwijl ze hem aankeek. Het was zo fijn om hem zo te zien, nu nog zo houden. Ze kneep zachtjes in zijn hand toen hij die vastpakte en ze zag hem naar het ontbijt kijken. Thomas zag het ook en hij lachte zacht. “Je krabbelt toch niet terug hé, papa?” Vroeg hij plagend aan zijn vader. Hij pakte zelf al te eten en ze zag hoe Sterre haar vader bleef observeren en aan bleef kijken. Misschien was dat het wel, het donker en licht, dat ze Thobias kon voelen, het donker en het licht in hem, het goed en het kwaad. Dat ze daar zelf nu bewust van werd.

Koning Thobias Hiddon

Hij grijnsde even naar Thomas. 'Nee, nee. Ik krabbel echt niet terug, maar het gaat er om dat ik er ben, toch? Niet dat ik wat eet?' Vroeg hij grijnzend. Hij drukte zijn lippen op de wang van Destiney en daarna keek hij weer naar zijn kinderen. Hij was zo stapelgek op iedereen hier, maar soms had hij het zelf moeilijk en kon hij het niet zo heel erg goed uiten. Dan was hij veel in zijn werkkamer en in zijn eigen wereld. Daar kon hij niet zo veel aan doen.

Koningin Destiney Hiddon

Ook al was het een grapje van Thomas, toch zag ze hem ontspannen toen zijn vader aangaf dat hij wel bleef. “Ik vind het ook fijn als je wel eet, pap.” Zei hij, net voordat hij weer een stuk brood in zijn mond stopte. Destiney voelde hoe hij haar een kus op haar wang drukte. Ze kneep zachtjes in zijn hand en keek hem glimlachend aan. “Ik hou van je…” Fluisterde ze zacht en liefdevol. Daarna begon ze smakelijk te eten. Toch keek ze af en toe naar Sterre, ze wilde weten wat het te betekenen had, dat wat Sterre in haar had, wat haar linkte met Thobias. Ze wilde niet dat het meisje pijn zou hebben.

Koning Thobias Hiddon

'Dat weet ik jongen, maar ik heb gewoon niet zo veel trek ik de ochtend. Dat is altijd al zo geweest.' zei hij tegen zijn zoon. Het kwam wel goed, hij zou straks wel wat eten, tussen de middag. Hij keek zelf ook naar Sterre, hoe veel kreeg ze mee van zijn gevoel? Hij hoopte niet alles, want dat was nogal heftig en soms heel duister, zelfs als hij zich wel goed voelde. Had ze door hoe alles ging in zijn hoofd of dat niet? Hij wist het niet, hij hoopte dat ze niet veel meegekregen had van alles en ook dat ze niets meekreeg van al het verlangen en onrust. 'Ik ga zo maar even werken, dan zie ik jullie misschien vanmiddag en anders vanavond weer.' zei hij tegen de kinderen.

Koningin Destiney Hiddon

“Mama heeft ons geleerd dat we in de ochtend altijd iets moeten eten, want het is heel erg slecht als je in de ochtend niets eet voor je concentratie.” Klonk zijn stem bijdehand tegen zijn vader. “Thomas, dat geld voor jullie, jullie moeten er nog van groeien.” Zei Destiney nu doordringend tegen hem. Thobias gaf aan dat hij ging werken en dan zag hij de kinderen later wel weer. “Dag papa, tot vanavond.” Klonk de heldere stem van Sterre. Destiney glimlachte eventjes. “Ik kom je zo even opzoeken om te kijken wat ik kan doen om te helpen.” Glimlachte Destiney Thobias toe.

Koning Thobias Hiddon

'Het is ook heel goed dat jij dat doet. Ik heb zo veel concentratie dat ik dat niet eens echt nodig heb.' Plaagde hij Thomas nog even. Hij knikte naar Destiney, hij vond het wel fijn als ze zo kwam, dan kon hij nog even met haar praten over sterre, dan hoefde hij zich misschien geen zorgen meer te maken over alles. Hij was wel blij dat hij zich nu goed voelde en dat Sterre zich dus ook goed voelde, maar misschien was dat wel weer over binnenkort.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias werd niet boos op de brutale Thomas, hij maakte er een grapje van, ze vond het leuk dat hij zo was. Hij knikte even naar haar en ze besloot nog even samen met de kinderen te gaan eten en na een tijdje bracht ze de twee naar hun lessen. Ze konden soms nog wel eens samen de leraren voor de gek houden zodat ze een dag vrij hadden, maar Destiney kon daar behoorlijk streng op zijn en nu bracht ze de twee vaak persoonlijk zodat ze geen kattenkwaad konden uithalen. Daarna klopte ze aan bij Thobias en kwam ze naar binnen toe.

Koning Thobias Hiddon

Hij was al goed aan het werk, het was iets meer omdat het steeds meer geen sneeuwen en hij merkte ook dat er daarom meer tijd in alles ging zitten, maar hij vond het niet zo heel erg. Hij keek op toen Destiney binnen kwam en hij glimlachte naar haar. 'Ik vind het wel raar dat Sterre zo veel voelt. Denk je dat ze echt alles van mijn gevoel mee krijgt?' Vroeg hij zacht aan haar. Hij hoopte het echt niet, dat zou hij heel erg vinden, maar het kon wel.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte terug toen Thobias naar haar keek. Langzaam kwam ze dichterbij toen hij al begon te praten over Sterre, ze ging bij hem op de tafel zitten en dacht er en tijdje over na. “Ik denk dat ze misschien wel gewoon jouw rusteloosheid voelt. Ik weet het verder ook niet goed… misschien moet je een keer een dagje met haar samen optrekken, dan kan je zien wat ze merkt en voelt.” Zei ze tegen hem.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, ik kan het wel proberen, want anders moet ik oppassen met alles, als ze alles meekrijgt is dat niet goed.' zei hij zacht. Hij liet zijn vingers even over haar been heen glijden en daarna keek hij weer op naar haar. 'Ik ben wel blij dat het echt goed zit nu, dat zelfs Sterre het voelt en aangeeft.' zei hij zacht tegen haar. Daarna pakte hij haar hand vast en streek hij met zijn vingers over haar hand heen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wilde het wel proberen, anders zou hij wel moeten oppassen, als ze alles zou meekrijgen, dan was dat echt niet goed. “Misschien kunnen we er dan wel iets aan doen.. Dany of Jason kunnen haar vast wel helpen.” Sprak ze hem zacht toe. Ze voelde zijn vingers over haar been glijden en ze luisterde naar hem, het liet haar glimlachen en ze knikte even. “Ja, ik ben daar ook onwijs blij mee, het is echt fijn…” Sprak ze zachtjes. Ze keek naar hun handen die ineen gestrengeld waren. “Thomas was ook zo blij..” Glimlachte ze. Ze ging nu langzaam bij Thobias op schoot zitten. Ze had het wat koud en het was gewoon fijn om bij hem te zitten, ze kroop tegen hem aan met een glimlach.

Thobias Hiddon

' Ja, je hebt gelijk. Ik zal het wel eens met ze bespreken, om te kijken of we verder kunnen komen en of ze echt zo veel mee krijgt.' zei hij tegen haar. Thomas was ook heel blij geweest en daardoor glimlachte hij. ze kroop bij hem op schoot en hij sloeg zijn armen om haar heen. ' Je bent heerlijk, ik hou heel erg veel van je.' Fluisterde hij. 'Ik voel mij nu ook compleet, er mist niks en ik kijk zo erg uit naar alle dingen die we hiermee kunnen proberen. '

Koningin Destiney Hiddon

Hij zou het bespreken met Dany en Jason om te kijken of ze verder konden komen en of Sterre echt zoveel mee zou krijgen. “Neem haar eerst eens een dagje mee, ze is stapelgek op je, Thobias, ga een dagje met Sterre wat doen, dan weten we ook beter wat er aan de hand is.” Glimlachte ze hem toe. Ze voelde de armen van Thobias om haar heen. Hij hield heel erg veel van haar en hij voelde zich compleet. Er miste niets en hij keek er naar uit naar alle dingen die ze konden proberen.
“Ik geniet vooral van de rust die je uitstraalt, het is nu zo fijn bij je… ik kan de hele dag zo bij je zitten denk ik.” Ze keek hem aan met een lieve blik in haar ogen.

Koning Thobias Hiddon

‘Ik vind het ook echt geweldig met haar, ik ben blij dat ze zo gek op mij is, want dat ben ik andersom ook, ik vind ze heel erg belangrijk en het doet mij goed om te zien dat ik ze blij maak.’ zei hij zacht tegen haar. Door wat ze daarna zei grijnsde hij een beetje, maar wel echt blij om het te horen. ‘Ik weet niet of ik het volhou om jou de hele dag zo op mijn schoot te hebben hoor.’ plaagde hij haar daarna. Hij drukte zachtjes zijn lippen in haar hals en hij zoog even. ‘Ik heb straks een vergadering, ga je mee?’ vroeg hij zachtjes.

Koningin Destiney Hiddon

Ze vond het heel erg fijn dat Thobias zo’n goede band met de kinderen wilde hebben en ook daadwerkelijk had. “Ja, ze zijn net wat uitbundiger wanneer jij erbij bent.” Glimlachte ze hem toe. Ze was blij dat het zo was en niet andersom, dat zou ze heel naar vinden.
Hij wist niet of hij het wel vol zou houden, haar de hele dag op zijn schoot. Ze grinnikte eventjes. "oh, maa“ daar kan ik je wel toe dwingen hoor.” Plaagde ze hem nu wat uitdagend. Ze voelde zijn lippen in haar hals en hij zoog eventjes, ze vond het heel erg fijn en ze sloot haar ogen eventjes.
Hij vroeg of ze met hem meeging naar een vergadering en daardoor keek ze hem aan. “Dat lijkt me eigenlijk wel heel erg leuk, vind je dat niet erg als ik meega?” Vroeg ze hem nu met een glimlach.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei uitdagend dat ze hem er wel toe kon dwingen, waarschijnlijk was dat inderdaad zo, ze kon een hele hoop voor elkaar krijgen bij hem, soms meer dan hij zelf dacht. Ze vroeg of hij het niet erg vond en hij schudde zijn hoofd. 'Het is niet zo heel interessant, dus ik weet niet of je het leuk vindt, maar jij bent voor mij goede afleiding. Het duurt wel lang, denk ik.' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. 'Als je het saai vindt hoeft het niet hoor.'

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat het niet interessant was, hij wist ook niet of ze het leuk vond, maar ze was voor hem wel een goede afleiding. Het zou ook wel lang duren.
“Ik vind het wel leuk om met je mee te gaan. Dan zie ik tenminste een beetje wat er allemaal gebeurd. Dat lijkt me interessant.” Glimlachte ze hem nu toe en ze streek even zachtjes langs zijn wang. “Het is wel een goed begin om er een beetje in te komen.” Gaf ze aan. Dan kon ze vanzelf wel zien welke dingen ze aan kon pakken.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het leuk om met hem mee te gaan, dan zag ze wat er een beetje gebeurde en dat leek haar interessant. 'Ja, dat is wel, dan ga je lekker met mij mee. Als ik mij dan verveel kijk ik gewoon naar jou.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij kwam overeind en hij hield haar in zijn armen 'Kom, dan gaan we richting de vergaderzaal.' zei hij tegen haar. Dan konden ze zo ook beginnen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat ze wel gelijk had, ze mocht lekker met hem meegaan en als hij zich dan verveelde, dan keek hij wel naar haar. Ze grinnikte zacht daardoor. “Dat mag hoor.” Sprak ze tegen hem. Ze werd door hem meegenomen overeind en hij zei dat ze richting de vergaderzaal gingen. “Wacht nog heel even.” Plaagde ze en daarna drukte ze haar lippen zacht en liefdevol op de zijne en zoende hem even, ze genoot zo erg van hem, van zijn aanwezigheid.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat hij best naar haar mocht kijken en daardoor grijnsde hij weer. 'Mag ik ook voelen?' Vroeg hij haar even plagend. Hij kon het echt niet laten. Ze wilde nog even wachten en hij werd door haar gezoend, waar hij op een intense manier in mee ging. Hij vond het ook heel erg fijn en hij raakte haar graag aan, hij had haar graag dichtbij en ze kon altijd al heerlijk zoenen, dus dat was ook echt helemaal niet erg om te doen. Het was heerlijk met haar, altijd.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vroeg plagend of hij ook mocht voelen. Ze twijfelde heel eventjes voor ze hem antwoord gaf. “Als niemand het ziet…” Sprak ze hem toe en ze gaf hem een knipoog. Dan was het helemaal niet erg eigenlijk en vond ze het ook best een uitdaging. Hij ging intens mee in haar zoen en na een tijdje hield ze op en keek ze hem doordringend aan.
“Ik houd zoveel van je… laten we maar naar die vergadering gaan.” Zei ze tegen hem en ze streek nog even langs zijn wang.

Koning Thobias Hiddon

Ze leek even te aarzelen, maar daarna zei ze dat het mocht als niemand het zou zien. Dat liet hem even grijnzen, maar hij vond het wel heel erg leuk om te horen. Hij genoot van het moment samen en daarna zei ze dat ze naar de vergadering moesten gaan. Hij knikte even, het was wel slim. Hij nam haar mee en hij opende de deur, langzaam kwam iedereen binnen en er werd drinken voor hun ingeschonken. Hij ging zitten en hij pakte de hand van Destiney vast, hij was ook echt trots met haar aan zijn zijde.

Koningin Destiney Hiddon

Hij knikte toen ze zei dat ze naar de vergadering moesten gaan. Ze werd door hem meegenomen en ze zei iedereen even vriendelijk gedag. Er werd drinken ingeschonken en ze ging naast Thobias zitten. Hij pakte haar hand en ze keek even naar hem, hij leek zelfs trots te zijn op haar en dat was leuk om te zien bij hem. Ze streek met haar duim zachtjes over zijn vingers heen.

Koning Thobias Hiddon

Ze streek over zijn hand en hij keek haar vol liefde aan. Zodra iedereen binnen was liet hij haar los en kwam hij overeind. Hij begroette iedereen en hij gaf kort aan waar hij het graag over wilde hebben, het ging vooral over het uitbreiden en onderhouden van de stad, dus misschien was het een en ander voor Destiney ook echt wel interessant. Hij ging weer zitten en er werd van alles overlegd, hij legde zijn hand op het been van Destiney neer en hij knipoogde naar haar.