Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

'Volgens mij wil hij alles voor je doen, Dany. Hij is zo gek op je.' zei hij zacht tegen haar. Dat was ook het probleem geweest, hij had over alles getwijfeld, hij wist niet of het goed genoeg was voor Dany, Thobias had hem alleen maar moeten aanmoedigen dat zijn ideeën goed waren. Ze bedankte hem en ze vroeg daarna hoe het met hem ging, of hij ook gelukkig was. Daardoor bleef hij heel even stil. 'Ik ben gelukkig.' zei hij uiteindelijk zacht. Hij was ook echt gelukkig, maar hij had het gevoel dat er wel iets miste, al wist hij totaal niet wat.

Dany

Hij wilde alles voor haar doen, hij was zo gek op haar. "Soms iets te veel, maar ik probeer hem zo goed mogelijk in bedwang te houden." Glimlachte ze nu een beetje. Bij haar vraag bleef Thobias stil en uiteindelijk zei hij zacht dat hij gelukkig was. Bezorgd keek ze hem aan. "Wat is er? Je weet toch dat je me alles kunt vertellen?" Vroeg ze aan hem en ze keek doordringend naar hem.

Koning Thobias Hiddon

Soms was het iets te veel, maar ze probeerde hem zo goed mogelijk in bedwang te houden, daardoor grijnsde hij. 'Dat komt wel goed, denk ik. Zolang hij het allemaal maar goed bedoelt en jou geen pijn doet, ben ik tevreden.' zei hij plagend tegen haar. Ze keek hem wat bezorgd aan en ze vroeg wat er was, dat hij wist dat hij alles kon vertellen. 'ja, dat weet ik. Ik weet alleen niet zo goed wat het is.' zei hij zacht. 'Ik ben gewoon wat onrustig, ik heb het gevoel dat ik iets mis, maar ik weet niet goed wat het is, het gaat goed tussen mij en Destiney, maar toch.' zei hij zacht.

Dany

"Hij doet me geen pijn, dat zal hij nooit doen." Glimlachte ze Thobias nu toe en ze gaf hem een knipoog. Hij wist duidelijk niet wat hij miste, hij was onrustig en hij wist niet wat het was. Het ging wel goed tussen hem en Destiney.
"Misschien is dat wel wat je mist, af en toe die ruzies om je energie in kwijt te kunnen." Opperde ze zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

'Dat denk ik ook niet en anders zeker niet bewust. Hij is gek op je.' zei hij zacht tegen haar. Ze zei dat dat misschien wel was wat hij miste, af en toe die ruzies om zijn energie kwijt te kunnen. 'Ik heb geen idee. Het voelt alleen wel vervelend en het ligt niet aan haar. Tussen ons gaat het verder perfect en dat maakt het nog frustrerender.' zei hij zacht tegen haar. Hij wist echt niet wat hij met het gevoel aan moest.

Dany

Hij had echt geen idee, het voelde vervelend en het lag niet aan Destiney. Ze pakte nu zachtjes zijn hand en ze sloot haar ogen eventjes. Ze probeerde het te voelen en keek hem vervolgens aan. "Probeer wat meer een band te krijgen met Sterre, jullie dochtertje, zij kan ervoor zorgen dat het wel goed gaat en dat je je echt gelukkig voelt." Legde ze aan hem uit.

Koning Thobias Hiddon

Ze vertelde wat hij moest doen en hij knikte langzaam. 'Dat kan ik wel proberen. Maar vanavond gaat het om jullie.' zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij keek haar vol liefde aan. 'Ik hoopte zo dat je ooit zou krijgen wat je verdient en nu heb je het, dat doet mij goed, dat maakt mij nu ontzettend gelukkig.' fluisterde hij. 'Ik hoop dat je snel alles krijgt wat je wilt, dat je zwanger wordt..' voegde hij er aan toe. Hij wist hoe graag ze dat wilde.

Dany

Hij wilde het wel proberen, maar deze avond draaide om haar en Jason, ze keek hem daardoor lief aan en glimlachte. Hij streelde langs haar wang en luisterde naar hem. Het maakte haar warm hoe hij sprak. "Ik weet zeker dat het goed komt... ik denk ook echt dat we een kindje kunnen krijgen nu... dankjewel, Thobias... je bent de beste vriend die ik me maar kan wensen." Fluisterde ze tegen hem. Ze gaf hem een glaasje wijn en glimlachte naar hem.

Koning Thobias Hiddon

Ze wist ook zeker dat het goed kwam, ze dacht dat ze nu wel een kindje konden krijgen en ze bedankte hem. Hij kreeg een glas wijn en ze zei dat hij de beste vriend was die hij zich maar kon wensen. 'Hm, dat is lief van je. Jij bent ook de beste vriendin, ik ben je elke dag dankbaar voor alles en ik ben blij dat je gewoon helemaal heel bent en bij ons kan blijven.' zei hij zacht tegen haar. Hij pakte haar hand vast en hij nam een slok van zijn wijn.

Dany

Hij vond het lief van haar, hij was haar elke dag dankbaar voor alles en gewoon blij dat ze weer helemaal heel was en bij hen kon blijven. Ze glimlachte daardoor. "Dat is het fijnste van allemaal." Glimlachte ze Thobias toe en ze kneep even in zijn hand toen hij die van haar pakte. "Ik kan me geen betere plek wensen om te wonen dan hier, met zoveel liefdevolle mensen om mij heen." Zei ze tegen hem. Ze keek even naar Jason, Destiney stond bij hem en praatte met hem.

Jason Hiddon

Hij had het nu wel redelijk naar zijn zin, hij kon wel weer aardig ontspannen en het hielp dat hij bij Destiney stond, die kende hij goed en mocht hij graag. 'Hoe is het nou met jou en Thobias? Krijg je nog meer van je geheugen terug of denk je dat het hier bij blijft?' vroeg hij aan haar. Ze leken wel gelukkig te zijn, dus dan zat het waarschijnlijk allemaal wel goed. Hij keek kort naar Dany en hij knipoogde naar haar, daarna ging zijn blik weer naar Destiney.

Koningin Destiney Hiddon

Nadat ze het een tijdje over Jason en Dany hadden gehad, begon Jason over haar en Thobias. "Ik voel me wel gelukkig, maar er is toch iets bij hem wat aan hem lijkt te knagen of zoiets." Sprak ze eerlijk tegen Jason uit. "Ik heb mijn geheugen verder nog niet terug, ik weet ook niet of het ooit nog komt." Zei ze, ze vond het niet eens heel erg eigenlijk.

Jason Hiddon

'Dat is wel vervelend, maar misschien komt dat wel gewoon door hoe hij is. Het is niet iemand die makkelijk rust vindt in een bepaalde situatie.' zei hij tegen haar. Zo was Thobias echt niet, juist niet. Ze had haar geheugen verder nog niet terug en ze wist niet of het ooit nog kwam, maar ze leek het niet erg te vinden. 'Zolang jij je maar goed voelt nu.' zei hij zacht tegen haar.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het vervelend, maar misschien kwam het wel door hoe hij was, het was niet iemand die makkelijk rust vond in een situatie. Ze knikte een beetje. "Denk je dat ik hem ermee kan helpen?" Vroeg ze aan Jason. Hij vond het belangrijk dat zij zich zelf goed voelde en ze knikte. "Ja, ik vind het niet erg om mijn geheugen kwijt te zijn." Glimlachte ze hem toe

Jason Hiddon

'Ik weet het niet goed. Misschien kan je het eens bespreekbaar maken met hem, misschien kunnen jullie er samen achterkomen waar de onrust door komt. Maar de afgelopen keer was het ook omdat het juist allemaal goed ging en hij daardoor onrustig wordt, alsof hij iets mist. Als zijn leven vast staat, krijgt hij dat.' zei hij tegen haar. 'Gelukkig maar, en als er iets is wat je wilt weten kan je het altijd vragen.'

KOningin Destiney Hiddon

Ze luisterde naar Jason, ze vond het wel echt fijn om met hem te praten, hij was zo rustig en hij kon zo makkelijk dingen relativeren. Misschien konden ze er wel samen achter komen waar die onrust vandaan kwam. Hij kreeg het als zijn leven vast stond. "Hmm.. oké..." Sprak ze zacht en bedenkelijk tegen hem. Hij zei dat het gelukkig was en als ze iets wilde weten, ze het altijd kon vragen. "Ja, dat is wel heel erg fijn." Ze dacht nog een tijdje na.
"Dus eigenlijk als Thobias gelukkig is, dan mist hij wat? Dat terwijl ik het wel spannend voor hem maak en zo..." Ze vond het heel erg moeilijk.

Jason Hiddon

Ze vond het wel fijn dat ze alles kon vragen en daarna was ze wat in gedachten. Hij gaf haar alle tijd en hij dronk wat van zijn wijn, hij vond het altijd wel leuk om met haar te praten en hij was blij als hij iemand kon helpen. 'Dat is voor mij ook wat lastig te begrijpen, maar zo ging het wel altijd. Thobias is iemand die een bepaald gevoel van vrijheid nodig heeft, ook al is hij gelukkig in een stabiele relatie. Daarom ging het toch ook steeds fout? Ik denk niet dat het aan jou ligt, al maakt het waarschijnlijk alles makkelijker doordat je het wel spannend maakt. Daardoor gaat het ook niet echt fout, maar die onrust is er misschien nog wel.' zei hij tegen haar.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het zelf ook wel lastig te begrijpen en zei dat het zo altijd wel ging. Thobias had een bepaald gevoel van vrijheid nodig, ook al was hij in een stabiele relatie. Daarom ging het steeds fout, het lag niet aan haar al was het makkelijker als ze het spannend maakte, daardoor ging het ook niet fout, maar de onrust bleef.
"Ik begrijp wel wat je bedoeld, ik zal met hem gaan praten hierover om te zien wat we kunnen veranderen." Knikte ze nu.

Jason Hiddon

'Jullie komen er vast samen uit en anders is het al fijn om het te bespreken, dan weten jullie tenminste van elkaar hoe jullie over alles denken.' zei hij tegen haar. Hij dronk zijn wijn op en hij pakte voor hun allebei een nieuw glas, daarna gaf hij haar dat aan. 'Ben jij wel een beetje gelukkig met alles? Met hoe het gaat verder?' vroeg hij aan haar.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte door zijn woorden. "Je hebt helemaal gelijk." Zei ze tegen hem en ze pakte het nieuwe glas wijn van hem aan met een glimlach. Ze luisterde naar zijn vraag en knikte. "Ja, ik voel me super, maar ik verveel me wel vaak, al zijn de kinderen echt schatjes, ik ben graag bij ze." Glimlachte ze naar hem.

Jason Hiddon

Ze zei dat hij helemaal gelijk had en ze voelde zich super, maar ze verveelde zich wel vaak. Al was ze graag bij de kinderen. Daardoor glimlachte hij even, hij hoopte dat ook ooit te kunnen hebben, maar dat kwam allemaal vanzelf. 'Is er niets iets waar jij je mee bezig kunt houden? Iets van het werk of wat anders?' vroeg hij nu. Er was genoeg te doen, al wist hij niet of Thobias wel wilde dat ze werkte.

Koningin Destiney Hiddon

Hij glimlachte toen ze het over de kinderen had. Duidelijk wilde hij ook graag kinderen. Ze hoopte voor de twee dat het eindelijk kon. Ze zouden fantastische ouders zijn. Hij vroeg of er niet iets was waar ze zich mee bezig kon houden, iets van het werk.
"Ik zou niet weten of ik dat wel kan... het ziet er vreselijk ingewikkeld uit als ik Thobias aan het werk zie."

Jason Hiddon

Ze zou niet weten of ze het wel kon, het zag er altijd vreselijk ingewikkeld uit als ze Thobias aan het werk zag. 'Je zou het eens moeten overleggen. Er zijn genoeg dingen die je kunt doen, dat weet ik zeker. Dan hoef jij je niet zo te vervelen, misschien scheelt dat al wat. Je verdient het om iets te doen te hebben, al vind ik het geweldig om te zien dat je zo veel tijd met de kinderen doorbrengt.' zei hij tegen haar.

Koningin Destiney Hiddon

Daar kon ze ook over praten met Thobias, er waren genoeg dingen die ze kon doen, dat wist hij zeker. Het zou ook wel wat schelen, al vond hij het wel geweldig dat ze zoveel tijd met de kinderen doorbracht. Ze glimlachte breed naar hem. "Het is ook zo fijn, het zijn zulke lieve en dankbare kinderen." Sprak ze glimlachend tegen Jason. Ze keek eventjes naar Thobias met een glimlach, morgen zou ze alles met hem gaan bespreken, dat was wel nodig.

Jason Hiddon

Ze vond het ook fijn, het waren hele lieve en dankbare kinderen. 'hoe kan het ook anders met zulke ouders?' vroeg hij grijnzend aan haar. Hij zag haar naar Thobias kijken en hij dronk wat van zijn drinken. 'Nou, ga jij maar naar je vent toe, dan ga ik maar eens met Dany dansen.' zei hij grijnzend tegen haar. Waarschijnlijk zou ze zich met Thobias ook wel weer vermaken.