Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

In gedachten deed hij veel meer met haar en hij ademde af en toe diep in om zichzelf wat rustiger te houden, maar echt makkelijk was het niet. Opeens zei ze iets en daardoor keek hij wel weer op, duidelijk wat uit zijn gedachten gehaald. 'Hm, ja...' mompelde hij. Hij boog over haar heen en hij drukte zijn lichaam zacht tegen haar aan, daarna plaatste hij zijn lippen in haar hals. Zijn vingers gleden over haar huid en hij kreunde zachtjes door wat het met hem deed.

Koningin Destiney Hiddon

Hij mompelde wat afwezig tegen haar en ze voelde hoe hij zijn lichaam tegen haar aandrukte en in zijn hals zoende. Ze hoorde hem kreunen en daardoor raakte ze hem heel voorzichtig aan. Ze streek over zijn broek heen terwijl ze zo ontspannen mogelijk bleef liggen bij hem.

Koning Thobias Hiddon

Ze leek het niet echt heel erg te vinden dat hij zo was nu, hopelijk begreep ze wel dat hij echt voorzichtig wilde zijn maar dat het nu heel lastig ging. Hij bedoelde het niet verkeerd. Ze streek over zijn broek heen en daardoor kreunde hij zacht, elke aanraking leek heftig te zijn. 'Als het niet gaat moet je het niet doen...' fluisterde hij daarna. Hij wilde echt niet dat ze te ver ging voor hem.

Koningin Destiney Hiddon

Hij kreunde zacht door wat ze met hem deed en daardoor grijnsde ze lichtelijk naar hem. Hij fluisterde dat als het niet ging, ze het niet moest doen. "Dit gaat..." Fluisterde ze zachtjes tegen hem met een glimlachje en ze bleef zachtjes strelen.

Koning Thobias Hiddon

Ze grijnsde en daarna zei ze dat dit ging. Hij bleef hem strelen en hij bleef dichtbij haar liggen, hij sloot zijn ogen en hij genoot hier van. Zijn hand gleed heel langzaam en voorzichtig over haar lichaam heen, terwijl zijn gedachten wat afdwaalden. 'ik weet zo veel geweldige dingen voor als je beter bent...' fluisterde hij, ietwat dromerig.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte door zijn dromerige woorden en ze drukte een klein kusje op zijn lippen. "Ik ook... maar ik weet het niet, Thobias... word ik nog wel beter?" Vroeg ze hem heel zachtjes en voorzichtig terwijl ze hem aankeek. Ze werd elke keer maar zieker en daardoor zag ze het toch wel heel erg somber in.

Koning Thobias Hiddon

'Ik weet dat Rianna en Dany allebei naar een oplossing zoeken om het beter te laten worden,' zei hij zacht tegen haar. 'Ik weet niet of dat gaat lukken, maar we moeten blijven hopen op het beste,' fluisterde hij. Anders hield hij het zelf ook echt niet vol. Hij drukte zijn lippen in haar hals en hij kreunde zachtjes, hij vond het wel lastig dat dit was waar hij het mee moest doen. Dit was zo erg niets voor hem.

Koningin Destiney Hiddon

Ze knikte eventjes door de woorden van Thobias dat Rianna en Dany allebei naar een oplossing zochten voor haar. Hij kreunde door wat ze deed en ze glimlachte weer.
"Is het genoeg zo?" Vroeg ze, veel meer kon ze niet done dan alleen het strelen, ze hoopte dat het genoeg voor hem was en dat hij tot zijn hoogtepunt kon komen terwijl ze zo bezig was bij hem... dat hoopte ze echt want dat had hij nodig.

Koning Thobias Hiddon

Ze vroeg of het genoeg was zo en hij ademde langzaam in. 'Ik denk het wel... hou je het nog even vol? Ik heb nog iets langer nodig...' zei hij zacht tegen haar. Hij maakte nu wel zijn broek open, hij hoopte dat het voor haar te doen was om het nog iets langer vol te houden. Hij wist dat hij niet te veel van haar mocht vragen, maar dit wilde hij zo graag, hij had het nodig, hij wist dat dit eigenlijk al niet genoeg zou zijn voor hem.

Koningin Destiney Hiddon

Hij dacht van wel en vroeg of ze het nog even volhield want hij had nog iets langer nodig. Daardoor knikte ze en zoende ze hem zachtjes. Ze gleed met haar hand in zijn broek en bleef zachtjes doorgaan terwijl ze dicht tegen hem aanlag.

Koning Thobias Hiddon

Ze knikte en hij werd gezoend, hij ging er maar al te graag in mee. Haar hand gleed zijn broek in en hij genoot echt wel van wat ze deed, maar hij wilde zo veel meer. Er waren zo veel dingen die hij nog wilde doen, die hij nodig had, dingen die hij helemaal geweldig vond, maar die echt niet meer konden doordat ze ziek was. Misschien moest hij het toch maar een keertje met Gwynn proberen als Destiney er bij was. Hij ademde diep in en hij drukte zijn lippen in haar hals, daarna bereikte hij wel zijn hoogtepunt, maar het gaf hem niet de opluchting die hij nodig had.

Koningin Destiney Hiddon

Hij bereikte al wel redelijk snel zijn hoogtepunt, maar het was niet genoeg, ze zag het helemaal aan hem. Het was niet genoeg wat ze had gedaan en het had haar zoveel moeite gekost... Ze voelde dat ze tranen in haar ogen kreeg daardoor, ze vond het verschrikkelijk, het was gewoon niet genoeg.

Koning Thobias Hiddon

Hij zag de tranen in haar ogen en hij ademde trillend in. 'Het spijt mij zo. Ik weet hoe hard je je best doet voor mij, ik vond het echt fijn, echt...' zei hij zachtjes. Hij pakte een doekje en hij maakte alles schoon, daarna maakte hij zijn broek dicht en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Ik ben gek op je en ik ben je enorm dankbaar. Niet verdrietig zijn, alsjeblieft...' fluisterde hij wat wanhopig.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zag het meteen aan haar en zei dat het hem speet, hij wist hoe hard ze haar best deed voor hem en hij vond het ook echt wel fijn. "Gelukkig.." Fluisterde ze schor tegen hem. Hij maakte alles schoon en daarna sloeg hij zijn armen om haar heen. Ze voelde zich warm worden van binnen door zijn lieve woorden.
"Ik wil zo graag meer voor je betekenen..." Klonk haar stem schor. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst aan en hield hem stevig vast.

Koning Thobias Hiddon

'Het komt wel weer. Het komt echt wel weer goed, uiteindelijk... het is al heel wat dat je dit nu kon doen en ik vond het enorm fijn nu, ik ben blij met elk kleine beetje,' zei hij zacht tegen haar. Hij drukte zachtjes zijn lippen op haar hoofd en daarna sloeg hij zijn armen weer om haar heen. 'Probeer nog wat te slapen schatje, je hebt het nodig,' zei hij daarna zacht. Hij streek vol liefde langs haar gezicht, hij was zo gek op haar.

Koningin Destiney Hiddon

Hij stelde haar gerust en ze glimlachte hem toe. "Je bent echt een schatje, Thobias... dankjewel, het is zo fijn als je bij me bent." Sprak ze zacht en eerlijk tegen hem. Hij vond dat ze nog wat moest probeeren te slapen want ze had het nodig. Ze knikte een beetje en sloot haar ogen.

Koning Thobias Hiddon

'Ik ben ook heel erg graag bij je,' zei hij zacht tegen haar. ze knikte en sloot haar ogen, hij bleef naast haar liggen en hij hield haar vast. In zijn hoofd bedankte hij Dany, hij wist hoe veel ze deed, ze zou het vast voelen en merken. Hij wilde zijn waardering gewoon laten voelen, want hij wist dat hij dit zonder haar allemaal echt niet zou kunnen, hij zou het niet volhouden. Hij zakte zelf ook weer in slaap, hij kon wel wat rust gebruiken.

Koningin Destiney Hiddon

Vandaag was de dag van het grote feest waar Thomas het al weken over had. Destiney voelde zich al wel iets beter, maar nog niet goed genoeg om ook echt uit bed te komen, ze wilde wel heel erg graag, maar het ging nog niet, het was echt nog niet goed met haar. Ze deed zelf ook gewoon liever wat rustiger aan dan dat ze dingen zou overhaasten.
"Thobias, waarom ga jij niet met de jongens mee samen met Dany?" Vroeg ze aan hem met een lichte glimlach rond haar lippen. Inmiddels was ze maar gewoon in de waan dat ze het had gedroomd wat er tussen Thobias en Dany was gebeurd, want beide wisten ook van niets namelijk.

Koning Thobias Hiddon

Hij keek op van zijn papieren toen Destiney wat aan hem vroeg, hij werkte veel bij haar, dan was hij tenminste wat in de buurt en dat vond hij wel fijn. Ze vroeg waarom hij niet met de jongens meeging, samen met Dany. Hij wist dat ze het over het feest had en hij glimlachte daardoor even. 'Ik ga wel aan haar vragen of ze het een goed idee vind,' zei hij tegen haar. Hij legde zijn spullen aan de kant en hij liep naar haar toe, hij gaf haar een kusje en daarna liep hij richting Dany.

Koningin Destiney Hiddon

Hij glimlachte en zei dat hij het aan haar ging vragen of ze het goed vond. "Dan kunnen jullie de jongens tenminste nog een beetje in de gaten houden." Glimlachte ze een beetje. Ze kreeg een kusje van hem en ze keek hem eventjes aan. "Dan heb je het ook even gezellig." Grijnsde ze. Daarna liep hij weg.


Dany

Ze liep een rondje buiten en voelde dat Thobias naar haar op zoek was. Ze keek langzaam op en zag hem na een tijdje. "Hé." Zei ze vrolijk tegen hem en ze kwam dichter naar hem toe. "Hoe gaat het met Destiney?" Vroeg ze aan hem. Ze had het gelukkig voor elkaar dat hij wat rustiger werd en dat Destiney zich redelijk goed voelde elke dag, maar dat kostte haar wel veel energie, al vond ze dat echt niet erg.

Koning Thobias Hiddon

'Redelijk, maar ze moet rustig aan blijven doen.' zei hij tegen haar. Hij wist hoe veel Dany voor hun deed, maar hij wist ook dat Destiney echt nog niet te ver mocht gaan. Dat zou heel erg slecht voor haar zijn. 'Ze stelde voor dat wij samen met Thomas en David naar dat feest gaan. Vind je dat leuk?' vroeg hij nu aan haar. Het leek hem zelf wel leuk, het was altijd wel gezellig met Dany en nu ze een leuke partner moest vinden, was het misschien wel een goede optie.

Dany

Thobias gaf aan dat Destiney wel rustig aan moest blijven doen en daardoor knikte ze. "Ja, ze is nog lang niet zo sterk als ze zelf denkt." Gaf ze zachtjes aan. Hij vroeg of ze het leuk vond om met Thomas en David naar het feest te gaan en met Thobias. Dat liet haar glimlachen. "Ja, lijkt me hartstikke gezellig." Grijnsde ze hem toe met twinkelende ogen. "Dan kunnen we meteen weer op zoek naar een leuke man." Voegde ze er vrolijk aan toe.

Koning Thobias Hiddon

'Ik zou willen dat ze wat sterker was, maar het komt wel goed, uiteindelijk. Ik heb alleen zo weinig geduld.' zei hij grijnzend tegen haar, maar dat wist ze natuurlijk ook wel. Hij had altijd weinig geduld, met alles. Daar kon hij niets aan doen. Het leek haar gezellig en daardoor keek hij tevreden. 'Ja, iemand die perfect is voor jou,' zei hij zacht. 'Ik ben wel veeleisend hoor, hij moet wel echt goed voor je zijn...'

Dany

Hij wilde dat Destiney sterker was, maar het kwam uiteindelijk we, al had hij alleen heel weinig geduld. "Ondanks alles doe je het wel heel erg goed hoor en zij ook." Sprak ze liefdevol tegen hem. Hij zei dat ze iemand gingen zoeken die perfect was voor haar, hij was wel veeleisend, dat liet haar lachen.
"Zolang jouw eisen maar dezelfde zijn als die van mij, dan vind ik het wel heel erg goed van je." Zei ze lachend.

Koning Thobias Hiddon

'Ik denk dat ik vandaag al weer te veel van haar gevraagd heb, zo goed doe ik het niet,' zei hij zacht tegen haar. Door wat ze daarna zei grijnsde hij weer. 'Ik weet het niet, ik ben streng hoor. Zeker voor jou,' zei hij zacht tegen haar, maar hij meende het wel. Hij wilde het beste voor haar en dat zou niet makkelijk zijn. 'Nou, laten we ons maar klaar gaan maken, we zullen op tijd weg moeten, het is een eindje rijden,' zei hij tegen haar. David en Thomas zouden samen in een koets gaan, waarschijnlijk.