Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Jason zei haar dat ze het heel graag deden en dat hij zoveel mogelijk herstelt had. Het was nog niet helemaal weg dus was ze misschien wel eerder moe dan normaal en het was belangrijk dat ze voorzichtig was en op tijd rust nam. Ze knikte daardoor.
"Bedankt... echt onwijs bedankt..." Zei ze vol blijdschap. "Ik ga naar Thobias." Zei ze vervolgens en ze ging de deur uit. Ze klopte kort aan op de deur van de werkkamer en daarna stapte ze naar binnen toe.
"Thobias, lieve Thobias..." Sprak ze zacht en liefdevol tegen hem. Ze kwam naar hem toe. Het was dat ze zich nog wel wat moe voelde, anders had ze hem uit zijn stoel getrokken om met hem te dansen, zo goed en vrolijk voelde ze zich nu.

Jason Hiddon

Destiney vertrok en daardoor keek hij weer naar Dany. 'Het is echt wel een hele mooie vrouw.' zei hij nu tegen haar. Ze leek ook nog eens erg lief en enorm dankbaar te zijn, Thobias hield duidelijk echt van haar en dat was mooi om te zien. Hij vond het bijzonder en hij kon zich ook maar moeilijk voorstellen dat Thobias hiervoor heel anders was. 'Was hij ook anders toen hij al met Destiney was?' Vroeg hij nu zacht aan haar. Hij wilde gewoon graag meer weten.

Koning Thobias Hiddon

Hij voelde zich zo enorm onrustig en hij wilde afleiding. Hij had bijna zijn armen beschadigd, maar hij wist dat Dany en Destiney dat allebei niet leuk vonden dus probeerde hij het zo min mogelijk te doen. Dat lukte niet echt helemaal, maar hij deed zijn best wel. Daarom deed hij wat anders om zichzelf afleiding te geven, hij had zijn ogen gesloten en zijn gedachten waren wat afgedwaald. Hij hoorde het geklop amper en opeens werd de deur open gedaan, waardoor hij zijn hand terugtrok en hij Destiney wat geschrokken aankeek. ' Je liet me schrikken...' zei hij daarna met een zucht. Al snel zag hij hoe goed ze er wel niet uit zag, ze hadden duidelijk veel voor haar kunnen doen.

Dany

Jason zei dat Dany een hele mooie vrouw was. "Wacht maar tot ze weer beter is, ze is de mooiste vrouw die ik ken." Glimlachte ze nu naar Jason. Ze gaapte even, ze was wel onwijs moe geworden van het helpen, al was dat ook wel heel erg logisch.
"Ja, al heeft Destiney hem wel langzaam laten inzien dat het zo niet langer kon. Ze heeft hem echt geholpen en eigenlijk is hij pas sinds een tijdje zo." Legde ze aan Jason uit.


Koningin Destiney Hiddon

Thobias zei dat ze hem liet schrikken en ze grinnikte even toen ze zag waar hij mee bezig was. Ze trok haar jurk wat omhoog en ging op zijn schoot zitten. Uitdagend keek ze hem aan en daarna liet ze hem langzaam in haar glijden. Ze drukte haar lippen liefdevol op die van hem en sloeg haar armen om hem heen. "Ik hou van je." Zei ze liefdevol tegen hem.

Jason Hiddon

Door wat ze zei grijnsde hij een beetje. 'Bij mij staat er wel iemand anders boven aan de lijst, op dit moment,' zei hij zacht tegen haar. Ze vertelde dat Thobias ook bij haar anders was, maar Destiney heeft hem in laten zien dat het zo niet langer kon, ze had hem echt geholpen en hij was pas een tijdje zo. 'Deed hij veel met andere vrouwen?' vroeg hij nu zacht aan haar. Hij wist niet hoe veel ze hem zou willen vertellen, maar hij hoorde het liever van Dany dan van de dienstmeiden hier in de buurt.

Koning Thobias Hiddon

Ze grinnikte en daardoor schudde hij zijn hoofd, ze trok tot zijn verbazing haar jurk omhoog en daarna ging ze op zijn schoot zitten. hij kreunde diep, dit had hij totaal niet verwacht. Het was zo lang geleden. Ze sloeg haar armen om hem heen en hij zoende haar zachtjes. 'Ik hou ook ontzettend veel van jou... en we krijgen weer een kindje,' fluisterde hij. Dat moest ook echt nog een beetje tot hem doordringen. Ze was gewoon zwanger.

Dany

Ze grinnikte door zijn woorden. "wie dan?" Plaagde ze hem een beetje en ze keek hem met een lichte uitdagende blik aan. Hij vroeg haar of Thobias veel deed met andere vrouwen. Ze keek een tijdje naar Jason.
"Wat weet je allemaal van hem?" Vroeg ze nu. Ze hoopte dat Thobias het oké vond als ze wat dingen vertelde, ze dacht van wel, want ze merkte aan hem dat hij het heel eng vond.



Koningin Destiney Hiddon

"Niet zo verbaasd... ik heb dit gemist." Zei ze tegen hem en ze bewoog heel langzaam. Hij zoende haar zacht en zei dat hij ook ontzettend veel van haar hield en dat ze weer een kindje zouden krijgen.
"Ja... dat is vast van die ene keer..." Fluisterde ze met een kleine grijns. "Ik vind het leuk, maar wel een beetje eng, ik hoop dat Jason me helemaal kan helpen, dan hoef ik niet bang te zijn dat het kindje dingen mist omdat ik zo ziek was." Sprak ze zachtjes tegen hem.

Jason Hiddon

'Volgens mij weet jij heel goed wie...' fluisterde hij. Hij streek langs haar wang en hij drukte even kort zijn lippen op die van haar, daarna nam hij weer netjes afstand, al ging het in zijn hoofd allemaal al een stuk verder. Zeker toen hij gisterenavond alleen in bed lag. Dany vroeg nu wat hij allemaal wist. 'Ik weet dat hij bij zijn vorige vrouw blijkbaar nogal vaak vreemdging... dat hij op elk feestje te vinden was en altijd wel bij iemand anders de nacht doorbracht, vooral toen zijn vrouw ziek werd.' vertelde hij. 'Verder weet ik eigenlijk niet zo veel. Dat is het meeste van wat ik gehoord heb.' gaf hij toe. Natuurlijk had hij nog wel meer roddels gehoord, maar daarvan wist hij niet wat waar was en wat niet.

Koning Thobias Hiddon

Hij moest niet verbaasd zijn, ze had het gemist. Ze bewoog heel langzaam en hoewel hij het heel graag heel heftig wilde, was dit op dit moment ook al heel erg intens. Het heftige zou wel weer komen, waarschijnlijk. Ze zei dat het vast van die ene keer was, eigenlijk was het bijzonder dat ze precies toen zwanger was geworden, maar blijkbaar had het zo moeten zijn. 'Het is niet te geloven dat we het de afgelopen tijd maar een keertje gedaan hebben.' fluisterde hij nu. 'Hij denkt dat hij het kan, dus maak je geen zorgen,' zei hij zacht. Zijn handen gleden langzaam over haar jurk heen en hij sloot zijn ogen weer.

Dany

Ze kreeg kippenvel van zijn woorden, alles met hem voelde zo intens aan. Hij streelde langs haar wang en ze kreeg een klein kusje van hem. Ze keek doordringend naar hem met een glimlach. Hij vertelde wat hij allemaal wist en ze knikte eventjes.
"Je weet niets van Gwynn? Zodra jullie ouders zijn overleden, hadden ze alleen elkaar en dat ging fout... ze hebben samen nogal... geëxperimenteerd. David is ook een kind van hem en Gwynn." Sprak ze zachtjes tegen hem.



Koningin Destiney Hiddon

Hij kon het niet geloven dat ze het maar één keer hadden gedaan de afgelopen tijd. "Ik ook niet... het lijkt wel echt een eeuwigheid geleden." Kreunde ze zachtjes. Hij gaf aan dat Jason dacht dat hij het kan en ze moest zich geen zorgen maken. Daardoor knikte ze. "Dat zou heel erg fijn zijn..." Fluisterde ze zacht. Ze pakte zijn hoofd zachtjes in haar handen en zoende hem liefdevol en teder terwijl ze langzaam bewoog.

Jason Hiddon

Ze vroeg nu of hij niets wist van Gwynn. Zodra hun ouders overleden waren hadden ze alleen elkaar en dat ging fout. Ze hadden nogal geëxperimenteerd samen en ze vertelde dat David een kind van hun was. Daardoor staarde hij haar wat raar aan. 'Ik heb vage roddels gehoord, ooit... maar... ik dacht dat het niet waar was,' zei hij zacht. Hij dacht even over alles na, hij vond het heel erg om te horen. Als hij terug gekomen was, had hij het dan kunnen voorkomen? Had hij ze kunnen helpen? Ze waren nog zo jong geweest, ze moesten vreselijk vroeg dingen met elkaar gedaan hebben. 'Gebeurd het nog steeds?' vroeg hij nu zacht.

Koning Thobias Hiddon

'Het is ook een eeuwigheid geleden,' zei hij zacht tegen haar. Veel te lang. Hij kon dat echt niet nog eens volhouden, hij had het nodig om het elke dag te doen, meerdere keren als het kon. Ze pakte zijn hoofd vast en hij ging mee in de zoen, hij kreunde zachtjes en hij liet zijn handen weer over de jurk heen glijden, de stof bewoog onder zijn vingers. 'Kan je iets meer aan?' vroeg hij nu zacht. Als ze zo doorgingen moesten ze dit drie uur volhouden.

Dany

Ze slikte even. "Alsjeblieft... ze waren jong en ze konden er niets aan doen. Thobias is doodsbang dat je hem zal haten hiervoor." Zei ze hem zachtjes en ze pakte zijn hand vast. Hij wilde weten of het nog steeds gebeurde en ze schudde langzaam haar hoofd. "Nee, nu niet meer, Thobias is nu trouw aan Destiney." Zei ze tegen hem.


Koningin Destiney Hiddon

Thobias zei dat het ook een eeuwigheid geleden was en ze grinnikte eventjes. Hij kreunde door haar zoen en zijn handen gleden over haar jurk heen. Hij wilde weten of ze meer aankon. "Jawel, maar dan moet jij wel het werk doen." Zei ze met een kleine grijns. Ze veegde met haar arm over zijn bureau heen zodat zijn spullen eraf vielen en ze ging erop liggen. Als hij het meeste zou doen, dan kon ze het wel hebben.

Jason Hiddon

Ze smeekte hem bijna, ze waren jong en konden er niets aan doen, het gebeurde niet meer en Thobias was doodsbang dat hij hem zou haten. Daardoor schudde hij langzaam zijn hoofd. 'Dat doe ik niet. Om eerlijk te zijn begrijp ik hem wel.' fluisterde hij nu. 'Ik weet niet wat ik had gedaan in die situatie. Misschien wel hetzelfde.' gaf hij toe. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar even zachtjes, daarna keek hij haar weer aan. 'Ik haat hem niet, ik voel mij schuldig.' fluisterde hij.

Koning Thobias Hiddon

Ze kon wel meer aan, maar dan moest hij het werk doen. 'Dat doe ik altijd, daar ben ik goed in,' plaagde hij haar nu. Ze veegde zijn spullen van het bureau en ze ging er op liggen. 'Jemig, wat heb ik dit gemist,' fluisterde hij. Hij trok zijn broek iets verder naar beneden en daarna drong hij al weer bij haar naar binnen. Hij boog over haar heen en hij zoende haar heftig, dit vond hij heerlijk.

Dany

Hij deed het niet, hij haatte Thobias niet daarom en hij begreep het wel. Ze keek hem een beetje verbaasd aan en luisterde naar hem. "Jullie lijken nog meer op elkaar dan ik had gedacht." Fluisterde ze zacht tegen hem. Hij had namelijk misschien wel het zelfde gedaan in die situatie. Ze werd weer zacht door hem gezoend en ze gleed met haar vingers door zijn haren heen.
"Praat er een keer met hem over, dan weten jullie van elkaar dat jullie elkaar niets kwalijk nemen." Fluisterde ze tegen hem terug toen hij aangaf dat hij zich schuldig voelde.


Koningin Destiney Hiddon

Hij plaagde haar. "Je vind het ook heel erg leuk als ik al het werk doe." Plaagde ze terug naar hem en ze gaf hem een knipoog. Hij zei dat hij het echt gemist had en ze grijnsde naar hem. Zelf had ze dat ook. Hij drong weer bij haar binnen en ze kreunde genietend door hem. Ze ging zo goed mogelijk mee in zijn heftige zoen en trok hem dicht tegen haar lichaam aan.

Jason Hiddon

ze zei dat ze nog meer op elkaar leken dan ze had gedacht. 'Vind je dat vervelend?' vroeg hij zacht. Ze kwam er nu wel heel snel achter, hij wist nog niet of hij het vervelend vond of niet. Ze kon goed met Thobias opschieten, dus dan moest dat bij hem ook wel goed zitten, hoopte hij. Ze gleed met haar vingers door zijn haren en daardoor sloot hij zijn ogen, wist deze vrouw wel wat ze met hem deed? Waarschijnlijk niet. Hij ademde diep in om zijn lichaam een beetje rustig te houden, maar dat was niet zo makkelijk. 'Dat lijkt mij nogal ongemakkelijk,' fluisterde hij over haar idee. Hij was het niet gewend om met iemand te praten op die manier, helemaal niet. Zeker niet over zo'n onderwerp. Eigenlijk sprak hij daar nooit over, hij had het nooit geleerd.

Koning Thobias Hiddon

'Hm, ligt er aan wat je van plan bent,' gaf hij toe. Hij streek met zijn vingers langs haar lippen, dat vond hij in ieder geval altijd leuk. Het kwam wel weer, hij moest nog iets langer geduld hebben voor dat soort dingen. Hij werd dicht tegen haar aangetrokken en zo bleef hij even doorgaan, tot hij zijn hoogtepunt bereikte. Deze keer voelde het geweldig, duizend keer beter dan wanneer hij het zelf moest doen.

Dany

Hij vroeg zachtjes of ze het vervelend vond. "Nee, dat vind ik niet." Zei ze meteen tegen hem. "Al hoop ik niet dat je vreemd zal gaan of mij op welke andere manier dan ook pijn zou doen." Sprak ze doordringend tegen hem. Hij vertelde dat het nogal ongemakkelijk was om met Thobias daarover te praten.
"Het valt best mee, probeer het gewoon een keer, ik weet zeker dat het voor jullie allebei een hele opluchting is. Echt." Zei ze hem met een glimlach.


Koningin Destiney Hiddon

"Dat ga ik natuurlijk niet verklappen." Klonk haar ondeugende stem. Hij streek met zijn vingers langs haar lippen en ze beet er even plagend en uitdagend op. Niet veel later bereikte hij zijn hoogtepunt en ze hapte even naar adem. Zacht kreunend hield ze hem vast en daarna moest ze wel weer even bijkomen. Het was wel heel erg heftig voor haar...

Jason Hiddon

Ze vond het niet vervelend, maar ze hoopte niet dat hij vreemd zou gaan of haar pijn zou doen, op welke manier dan ook. 'Dat was ik niet van plan,' zei hij zacht tegen haar. Hij wist nog totaal niet hoe het allemaal zou gaan lopen, hij was dit niet gewend, hij was niet zo goed in het onderhouden van relaties, meestal was het klaar zodra het nieuwe er af was, maar Dany was anders, misschien zou het tussen hun wel anders gaan. 'Ik wil het wel eens proberen,' zei hij zacht tegen haar, daarna trok hij haar bij zich op schoot. Hij drukte zachtjes zijn lippen in haar hals, hij kon het echt niet laten. Ze leek maar half door te hebben hoe ontzettend aantrekkelijk ze wel niet was en hij had vreselijk veel zin in haar.

Koning Thobias Hiddon

Het was duidelijk dat het heftig voor haar was, maar dat was ook niet zo gek, want hij was ook nogal heftig geweest. Hij streek langs haar wang en hij gaf haar een kusje, daarna hielp hij haar voorzichtig weer met het aantrekken van haar jurk. 'Gaat het zo een beetje?' vroeg hij zacht aan haar. 'Anders kan je hier wel even op de bank gaan liggen...'

Dany

Hij zei haar dat hij het niet van plan was, daardoor knikte ze eventjes met een glimlachje naar hem, dat was fijn om te horen. Hij zei haar zacht dat hij het wel eens wilde proberen. "Wat?" Vroeg ze aan hem, aangezien ze wat in haar eigen gedachten was. Ze werd bij hem op schoot getrokken en ze voelde zijn lippen in haar hals. Ze sloot haar ogen en kreunde heel voorzichtig en zacht, dit was wel heel erg fijn...



Koningin Destiney Hiddon

Er werd even langs haar wang gestreken en ze kreeg nog even een kusje. Daarna hielp Thobias haar, ze keek hem vol liefde eventjes aan. Hij vroeg of het met haar ging en ze knikte langzaam wat. Het ging wel, ze voelde zich moe, maar ze had niet echt pijn.. een beetje doffe pijn.
"Zullen we gewoon even samen op de bank zitten, nu kan ik je eindelijk weer lekker knuffelen." Glimlachte ze. Haar ogen twinkelden wel weer, ze was weer meer zichzelf.

Jason Hiddon

'Met Thobias praten over alles.' zei hij zacht mompelend tegen haar. Ze kreunde voorzichtig, wat alleen nog meer opwindend was. Zijn handen gleden langzaam via haar heupen omhoog, ze had echt een heerlijk lichaam, het was een buitengewoon mooie vrouw en hij wilde graag alles onder zijn vingers voelen. Hij wilde er voor zorgen dat hij meer mocht, hij wilde dat ze het zo lekker vond dat ze niet zou zeggen dat ze nog moesten wachten. Daarom liet hij zijn vingertoppen heel langzaam over de binnenkant van haar been glijden, steeds iets verder.

Koning Thobias Hiddon

Het ging wel, maar ze wilde samen op de bank zitten, ze konden eindelijk knuffelen. Daardoor grijnsde hij, hij trok zijn kleding weer normaal aan en daarna nam hij haar mee naar de bank. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij hield haar even dicht tegen zich aan, hij was zo ontzettend blij met haar.

Dany

Hij wilde proberen om met Thobias over alles te praten. "Dankjewel, dat zou ik heel erg fijn vinden als je dat wilt proberen." Sprak ze zachtjes tegen hem met een glimlach. Ze voelde zijn handen omhoog glijden via haar heupen, maar wanneer hij te ver ging, stopte ze hem. "Jason... ik vind dit echt wel een beetje moeilijk en eng allemaal..." Fluisterde ze tegen hem en ze keek in zijn ogen. "Bovendien wil ik niets hier doen, in de slaapkamer van Thobias en Destiney." Voegde ze er met een lichte grijns aan toe.


Koningin Destiney Hiddon

Thobias grijnsde door haar woorden en ze gaf hem even een knipoog. Hij trok ook zijn kleding weer aan en nam haar mee. Ze trok haar benen op de bank en kroop tegen hem aan.
"Als ik echt helemaal beter ben, gaan we dan nog samen weg?" Vroeg ze nu aan hem en ze keek naar hem op met een glimlach.

Jason Hiddon

Hij werd toch gestopt, ze zei dat ze dit een beetje moeilijk en eng vond. 'Waarom? Vind je het niet fijn?' vroeg hij zacht. Het was natuurlijk wel de bedoeling dat ze het lekker vond. Ze wilde ook niets hier doen, daardoor keek hij even rond. 'Oh, ja, dat was ik even vergeten,' zei hij grijnzend. Hij was zo in gedachten geweest dat hij dat echt helemaal vergeten was. 'Wil je naar jouw kamer of liever helemaal nog niet?' vroeg hij. Hij moest toegeven dat hij het echt jammer vond, maar hij wilde haar wel respecteren.

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze vroeg grijnsde hij even. 'Ja, dat gaan we zeker doen. Ik weet hoe leuk je het vindt en ik wil het zelf ook graag, het zal ons vast allebei even goed doen.' zei hij tegen haar. Hij sloeg zijn arm om haar heen en hij hield haar dicht bij zich, hij was echt heel erg blij met haar, hij was zo blij dat het beter ging. Dat het weer normaal zou worden.

Dany

Hij vroeg haar zacht of ze het niet fijn vond. "Jawel, ik vind het heerlijk... maar... tot nu toe als ik het met een man deed dan waren er consequenties door mijn kracht. Sommige gingen dood, sommige werden hartstikke ziek. Daarom vind ik het eng." Fluisterde ze hem eerlijk toe. Hij vroeg of ze naar haar kamer wilde of het helemaal niet wilde doen.
"Nog niet... ik heb even nog wat meer vertrouwen nodig, ook in mezelf." Fluisterde ze. "Zullen we samen anders een wandeling gaan maken?" Wilde ze van hem weten.


Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat ze het zeker weten gingen doen en hij wist hoe leuk zij het vond. Hij wilde het zelf ook graag want het was goed voor hun. Ze grijnsde breed daardoor en haar ogen stonden vrolijk en enthousiast. "Het lijkt me heerlijk. Waar gaan we heen?" Vroeg ze nu aan hem en ze drukte een kusje in zijn hals.
"Ik ben zo blij dat je zo je best hebt gedaan... dat je hoop hebt gehouden ondanks dat het uitzichtloos voor je leek." Fluisterde ze liefdevol tegen hem.

Jason Hiddon

Ze vond het wel heerlijk, dan begreep hij het echt niet goed, maar ze legde het wel meteen uit en hij knikte langzaam. 'Ik snap het, maar daar hoef jij je bij mij geen zorgen om te maken. Het zou nooit kunnen gebeuren,' fluisterde hij. Ze wilde het nog niet, ze had wat meer vertrouwen nodig, ook in haarzelf. Hij knikte langzaam, hij snapte het nu wel, maar hij vond het wel lastig, voor hem was er geen vertrouwen nodig, hij had er gewoon enorm veel zin in. Ze stelde voor om anders een wandeling te gaan maken en daardoor knikte hij. Het was misschien wel goed om elkaar nog iets meer te leren kennen. Dat kon nooit kwaad.

Koning Thobias Hiddon

Het leek haar heerlijk en ze wilde weten waar ze heen gingen. Daardoor grijnsde hij, dit vond hij ook wel leuk. 'Als we twee dagen gaan reizen kunnen we naar een plek aan het meer. Het is daar mooi weer, warm genoeg om te kunnen zwemmen, omdat het aan de andere kant van de bergen ligt. Er is ook een ontzettend gezellig dorp waar van alles te doen is, misschien vind je dat wel leuk?' stelde hij nu voor. Door wat ze daarna zei glimlachte hij zwakjes. 'Er waren genoeg momenten waarop ik alle hoop kwijt was,' gaf hij toe.

Dany

Hij zei dat hij het begreep, maar ze hoefde zich daar bij hem geen zorgen over te maken, het zou nooit kunnen gebeuren. Ze knikte een klein beetje. "Ik hoop dat je gelijk hebt..." Fluisterde ze tegen hem. Hij knikte bij haar voorstel om een wandeling te maken. Ze herkende dit gedrag bij Thobias. Hij baalde ervan dat ze nog niet wilde en hij had er zelf wel zin in. Toch wilde ze graag nog een tijd wachten.



Koningin Destiney Hiddon

Hij begon te vertellen en ze streek door zijn haren heen terwijl ze luisterde naar zijn woorden. "Dat klinkt echt fantastisch... ik zou daar heel erg graag met je naartoe willen." Sprak ze tegen hem met een grote glimlach rond haar lippen. Hij zei dat er wel genoeg momenten waren waarop hij alle hoop kwijt was. "En toch heb je volgehouden..." Fluisterde ze, trots op hem. Ze legde daarna haar hoofd tegen zijn schouder aan en sloot haar ogen.

Jason Hiddon

'Ik weet dat ik gelijk heb,' zei hij grijnzend tegen haar. 'Je zal mij nooit iets kunnen doen en als het je wel lukt, wat een wonder zou zijn, kan ik je makkelijk stoppen,' zei hij tegen haar. Hij zou dat zeker makkelijk kunnen, hij wist het, hij was er ook totaal niet bang voor. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar nog een zachtjes, het was veel te lekker, hij wilde het echt heel graag. Hij wilde ook echt op haar wachten, maar het gevoel was nogal dubbel.

Koning Thobias Hiddon

'Dat dacht ik ook, het lijkt mij heerlijk om daar wat tijd met jou door te brengen... dat hebben we toch genoeg in te halen, leuke dingen doen.' fluisterde hij. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar nog eens langzaam, daarna legde ze haar hoofd tegen zijn schouder aan en hij sloot zelf ook zijn ogen, dit was heerlijk zo, heel rustig en fijn.

Dany

Ze glimlachte door zijn woorden, het was wel heel erg fijn om te weten dat hij haar kon stoppen. "Dat zou prettig zijn." Knikte ze dan ook naar hem, glimlachend. Ze werd weer zachtjes door hem gezoend, maar na de zoen kwam ze overeind en pakte ze zijn hand. Ze nam hem met haar mee naar buiten toe en stak haar arm door de zijne heen. "Anders komen we nooit ergens." Plaagde ze hem.



KOningin Destiney Hiddon

"Gewoon echt tijd voor onszelf, tijd om te doen wat we willen, wanneer we willen en hoe vaak we het willen." Grijnsde ze naar hem en ze gaf hem even een knipoog. Ze zoende hem nog even zachtjes terug en daarna bleef ze tegen hem aanzitten. Genietend van de rust.

Jason Hiddon

Ze zei dat het prettig zou zijn en daardoor glimlachte hij, hij hoopte dat het er voor zorgde dat ze er eerder vertrouwen in had. Dat hoopte hij echt. Ze kwam overeind en hij keek haar wat sipjes aan, maar al snel kwam er weer een grijns op zijn gezicht te staan. 'Je zat anders best wel lekker zo.' plaagde hij haar een beetje. Hij liep wel met haar mee naar buiten, hij wist dat ze wel gelijk had, want hij zou nu niet zomaar meer op houden. 'Hoe kan ik er voor zorgen dat je er meer vertrouwen in krijgt, of heeft het gewoon tijd nodig?' vroeg hij haar nu.

Koning Thobias HIddon

Door wat ze zei grinnikte hij een beetje. 'Ik wil het heel erg vaak,' plaagde hij haar daarna een beetje. Hij hield haar nog steeds dicht tegen zich aan en hij begon te merken dat hij de afgelopen tijd toch echt slecht geslapen had, want nu zakte hij zelfs tegen Destiney aan in slaap, dat gebeurde hem niet zo heel erg vaak.

Dany

Hij keek wat sip en zei dat ze wel lekker zat op zijn schoot. Ze grijnsde even en schudde een beetje haar hoofd. Al die opmerkingen, alsof ze van Thobias waren. Hij liep met haar mee naar buiten en vroeg hoe hij ervoor kon zorgen dat ze er meer vertrouwen in kreeg.
"Laat me zien dat het niet alleen om seks draait maar ook om mij, dat je me leuk vind om wie ik ben, niet alleen maar omdat je me mooi vind. Neem de moeite om me beter te leren kennen, om initiatief te nemen." Sprak ze tegen hem en ze keek even naar hem op.


Koningin Destiney Hiddon

Hij plaagde haar dat hij het heel erg vaak wilde. "Ik wil ook andere dingen doen hoor." Lachte ze en ze gaf hem een knipoog. Daarna merkte ze dat hij in slaap was gevallen, ze keek naar hem en streelde langs zijn wang, daarna nestelde ze zich nog dichter tegen hem aan en viel ze ook in slaap.