Police Life

Leroy Rivers

' De politie? Wat ga je zeggen? Dat de zoon van je vriend in de tuin staat? Heel veel succes.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij greep haar bij haar arm en hij sleurde haar hardhandig mee omhoog. De twee jongens liepen achter hem aan en hij gooide haar naar binnen toe, daarna sloot hij de deur en keek hij haar weer aan. 'Ik had je gewaarschuwd, toch? Volgens mij heb je niet helemaal goed naar mij geluisterd, of is het al wel over tussen jullie?' Vroeg hij doordringend. Hij liep heen en weer door de kamer en daarna keek hij weer naar haar. 'Ik vind het bijzonder gezellig hier. Ik denk dat ik hier maar blijf slapen vanavond...' zei hij daarna. 'Anders maak je wat te eten voor ons, wat dacht je daar van?' Vroeg hij nu. Hij trok de handdoek weer van haar lichaam en daarna duwde hij haar ruw de keuken in.

Katelynn Camryn Leighton

Ze werd ruw bij haar arm gegrepen en hardhandig mee naar binnen getrokken. Haar gezicht vertrok pijnlijk en ze probeerde tegen te stribbelen.
"Ik ga mijn leven niet aanpassen voor jou," siste ze nu geïrriteerd naar Leroy. "Ik doe wat ik zelf wil.." Ze bleef staan met de handdoek om haar heen en haar ademhaling was iets versneld. Haar blik ging even gauw heen en weer, in een poging een vluchtroute te vinden.
"Dat dacht ik niet," siste ze toen Leroy zei dat hij hier maar bleef slapen vanavond. Daarna werd de handdoek van haar lichaam getrokken en werd ze de keuken in geduwd, ze wilden dat ze iets te eten ging maken voor hun. Katelynn bleef staan in de keuken en keek Leroy aan.
"Bestel lekker zelf wat eten, als je trek hebt. En ga dat lekker ergens buiten in een steegje op eten of zo," klonk haar stem nu fel en kwaad. Ze keek nu even om haar heen in de keuken en pakte toen de waterkoker, die niet zo lang geleden klaar was geweest met koken omdat ze thee wilde hebben. Zonder iets te zeggen draaide ze zich weer naar de jongens toe en de gene die het dichts bij haar stond kreeg een flinke klap heet water in zijn gezicht.
"Oprotten uit mijn huis."

Leroy Rivers

' Je hebt aardig wat praatjes, anders dan Andrea aan het einde. Is dat wat hij zo leuk vindt aan jou? Of ben je heel erg goed in bed? Daar houdt hij wel van, dus misschien is dat het wel...' zei hij tegen haar. Ze was aardig fel en door wat ze deed grijnsde hij, de jongen dook in elkaar, maar het maakte Leroy niet uit. Hij haalde nu weer hard uit naar Katelynn en hij raakte haar vol in haar gezicht, daarna drukte hij haar tegen de muur. 'Oppassen met wat je doet...we willen niet dat het uit de hand loopt, toch?' Vroeg hij nu. Hij legde zijn hand rond haar keel en daarna gleed zijn andere hand langzaam over haar lichaam heen. 'Of vind je dit stiekem heel erg leuk? val je daarom op Rowan? Vind je dit opwindend? Kies maar, je gaat koken of er gebeurt iets anders...'

Katelynn Camryn Leighton

Leroy haalde flink hard naar haar uit en drukte haar daarna keihard tegen de muur. Al het lucht leek uit haar longen geperst te worden en ze hapte even naar adem. Een straaltje bloed liep uit haar neus. Ze kreunde gedempt en keek toch ietwat angstig naar Leroy nu hij ook haar keel vastgreep en met zijn andere hand over haar lichaam gleed. Adrenaline werd door haar bloed gepompt en haar ademhaling versnelde nog wat.
"Er gebeurt helemaal niets.." klonk haar stem koppig en hees doordat hij haar keel dichtkneep. "Ga gewoon weg..."

Leroy Rivers

Ze bleef volhouden en hij grijnsde daardoor weer, voor hem was dit gewoon grappig. Hij liet haar eerst los, daarna greep hij haar bij haar kin vast en trok hij haar dichter naar zich toe. 'Dat koppige gedrag gaat je niet verder helpen. Bij Martin werkte het ook niet goed, toch? Misschien moet je eens luisteren naar wat er tegen je gezegd wordt. Misschien is dat beter.... Op deze manier ben je echt niet uit te staan.' Beet hij haar toe. Hij duwde haar verder de keuken in en hij keek haar doordringend aan. 'Wij gaan nergens heen en jij kan er niets aan doen. Koken, bitch...' Gromde hij. Hij duwde haar tegen het aanrecht aan en daarna draaide hij zich kort om en liet hij de twee jongens dichterbij komen, ze gingen grijnzend aan tafel zitten en hij liep langs alle spullen die in de keuken stonden, zijn vingers gleden er over heen. 'Wat zou het met Rowan doen als hij morgen hoort dat je dood in huis gevonden bent?' Vroeg hij haar nu opeens.

Katelynn Camryn Leighton

Leroy lachte er alleen maar om. Hij leek het allemaal reuze grappig te vinden. Hij liet haar los en zei dat het koppige gedrag haar niet ging helpen. Ook bij Martin had dat niet geholpen. Door die woorden moest Katelynn even slikken, het gedoe met Martin was nog altijd wel een open zenuw voor haar.
Ze werd opnieuw de keuken in geduwd en er werd gezegd dat zij nergens heen gingen. Zij moest koken. Ietwat nerveus bleef ze staan in de keuken. De volgende woorden van Leroy lieten haar even huiveren. Vooral omdat hij het ook echt volledig leek te menen.
"Het is je vader.. Doe normaal.." mompelde ze zachtjes. Daarna begon ze toch maar iets redelijk simpels te koken, omdat ze niet wilde dat het nog meer uit de hand zou lopen. Na een tijdje was het klaar en schepte ze het op drie borden, die ze daarna op tafel zette.
"Eten en dan oprotten.." gromde ze nu gedempt. Haar lichaam trilde lichtjes van de spanning.

Leroy Rivers

Ze leek verstandig te zijn en te luisteren, maar elke keer maakte ze toch nog een opmerking. 'Daarom is het alleen maar leuker om zijn reactie te zien. Je had hem moeten zien na Andrea, zou hij bij jou ook zo reageren? Wat als ik het hem zelf laat ontdekken? Dan is hij weer de eerste die het lichaam ziet... Misschien went hij er wel aan.' sprak hij doordringend tegen haar. Ze zette het eten op tafel en hij keek naar haar. ' Kom, je moet zelf ook wat eten.' sprak hij, daarna greep hij haar vast bij haar haren en drukte hij haar gezicht in het eten. Hij vond het geweldig, want hij had zo'n afschuwelijke hekel aan mensen zoals zij. Bovendien was elke mogelijkheid om zijn vader gek te maken geweldig voor hem. 'Nou, we gaan eens kijken of jij nog wat leuke dingen in huis hebt staan voor ons. Eet smakelijk...' Zei hij grijnzend tegen haar. Hij wenkte de jongens en hij liet haar zo achter, hij was totaal niet bang. De politie ging ze niet bellen, ze kon hem ook niets aandoen, want dat zou zijn vader pijn doen en dat wilde ze vast niet.

Katelynn Camryn Leighton

"Jij bent echt niet goed in je hoofd.." mompelde ze zachtjes, toen Leroy zei dat hij het alleen maar leuk vond om zijn vader zijn reactie te zien als zij dood zou zijn. Niet veel later greep hij haar vast bij haar haren en drukte hij haar gezicht in het eten. Ze trok zich los en stapte achteruit. Met een doekje uit de keuken fatsoeneerde ze haar gezicht weer een beetje en draaide zich daarna weer om richting Leroy en zijn vrienden, die nu op stonden en haar alleen achter lieten in de keuken. Ze gingen verder haar huis door en Katelynn bleef wat beduusd achter. Daarna ruimde ze trillend de borden op en liep ze naar de woonkamer, waar ze haar mobiel zocht die ze daar ergens had neergelegd. Ze probeerde Rowan te bellen, terwijl ze goed luisterde of Leroy en zijn vrienden nog niet terug kwamen naar haar. Haar hart klopte in haar keel. Rowan nam niet op. Ze probeerde het nog een keer, maar hij nam opnieuw niet op. Daardoor stuurde ze hem kort en snel een berichtje met alleen de tekst 'help' erin. Ze verborg haar mobiel gauw om te doen alsof ze niets had gedaan en bleef wat onzeker staan in een hoek van de woonkamer. Wat moest ze nou doen? Wat als ze echt de hele nacht zouden blijven? Leroy had best serieus geklonken en was er gek genoeg voor.. Ze beet op haar lip en sloeg haar armen om haar lichaam.

Leroy Rivers

Hij liep door het huis heen en hij haalde wat dingen overhoop, maar hij nam niet echt wat mee, dat vond hij niet nodig. Hij had genoeg geld. Hij liep door de slaapkamer en hij grijnsde eventjes, hier sliepen ze dus. Daarna draaide hij zich om en liep hij door de gang heen, zijn blik viel op een camera, maar hij wist dat één van zijn vrienden de opname al onklaar had gemaakt. Daar zou ze niets mee kunnen. Hij liep weer terug en hij zag Katelynn in de woonkamer staan. 'Heb je het koud? Kom maar mee, je hebt een prachtige douche. dan warm je weer even op...' zei hij. Hij greep haar vast en hij dwong haar mee naar boven, naar de badkamer. 'Doe je het hier ook met Rowan? ' Vroeg hij grijnzend. Hij bleef staan en hij knikte naar de douche. ' Ga je gang. Je vind het niet erg als ik toekijk, toch?'

Katelynn Camryn Leighton

Ze hoorde aan de voetstappen op de trap dat iemand weer naar beneden kwam. Al gauw verscheen Leroy dan ook. Hij vroeg of ze het koud had, waarop zij haar hoofd schudde. Toch nam hij haar ruw mee richting de badkamer en richting de douche.
"Nee.." mompelde ze gedempt toen Leroy vroeg of ze het hier ook weleens deed met Rowan. Ze haalde trillend adem en zette uiteindelijk de douche aan. Normaal hield ze van deze plek, de badkamer was flink groot en er zat een ruim bad in, een jacuzzi en de douche. De douchestralen kwamen gewoon uit het plafond en dat zorgde voor een groot oppervlak en veel ruimte. Maar nu voelde ze zich er alles behalve prettig. Tranen stonden in haar ogen en ze voelde zich echt enorm gekleineerd en kwetsbaar. Gelukkig had ze haar bikini aan, die ze dus ook gewoon aanhield terwijl ze onder de brede, warme straal stapte.

Leroy Rivers

Ze gaf kort antwoord, ze werd steeds stiller en dat vond hij leuk, hij kreeg het dus aardig voor elkaar bij haar, daardoor wist hij hoe hij met haar om moest gaan. Ze stapte onder de douche en hij bleef naar haar kijken, het was zeker geen verkeerd uitzicht, ze had echt een geweldig lichaam. Jammer van haar vreselijke karakter. Na een tijdje vond hij het genoeg en greep hij een handdoek vast. Hij zette de douche uit en hij sloeg de handdoek om haar heen, waardoor hij heel even dichtbij stond, daarna nam hij afstand van haar. 'Dan kan je zo meteen lekker slapen, je hoeft niet bang te zijn, ik blijf de hele nacht naast je zitten om over je te waken.' Grijnsde hij haar toe.

Katelynn Camryn Leighton

Ze stond er wat nerveus en onzeker bij, wat ook niet heel gek was aangezien er drie vrij onbekende mannen in haar huis stonden die niet echt op goede dingen uit waren. Op een gegeven moment deed Leroy de douche uit en sloeg hij een handdoek om haar heen. Het voelde echt heel ongemakkelijk en ze had het idee dat ze pas weer normaal kon ademen toen hij weer een beetje afstand nam. Hij zei nu dat ze nu gewoon lekker kon gaan slapen, ze hoefde niet bang te zijn want hij zou de hele nacht naast haar zitten om over haar te waken. Een rilling trok over haar rug en haar keel was kurkdroog.
"Liever niet.." klonk er zachtjes uit haar mond, maar ze keerde toch richting de slaapkamer en zocht daar verwoed naar een nachtjapon die alles een beetje goed zou bedekken, maar concludeerde dat ze daar bar weinig van had omdat ze normaal vaak gewoon alleen in haar string sliep of met vrij sexy nachtkleding wat haar nu niet bepaald gepast en fijn leek. Haar handen trilden terwijl ze door de kledingstukken ging in haar kast.

Leroy Rivers

Ze zei dat ze het liever niet had, maar toch liep ze naar de kast en begon ze te zoeken. 'Als je niet opschiet kan je ook naakt gaan slapen, je ligt toch onder de dekens. Als ik af en toe even kijk heb je daar geen last van hoor.' zei hij tegen haar. Hij bleef wel wat meer op afstand staan. Hoewel ze prachtig was en het leuk was om haar af en toe een beetje aan te raken, voelde hij niet de behoefte om verder ook maar iets te doen met de vrouw waar zijn vader het ook mee gedaan had. 'Het erge is nog dat ik Andrea al vreselijk vond. Maar dat blijkt achteraf mee te vallen nu hij jou opeens heeft. Jammer dat Andrea dood is, die was toch niet zo verkeerd...' zei hij grijnzend tegen haar. 'Nou, lekker slapen...'

Katelynn Camryn Leighton

Ze vuurde even een felle blik naar Leroy, die zei dat als ze niet op zou schieten ze ook naakt kon gaan slapen, ze lag toch onder dekens en als hij af en toe zou kijken zou ze daar geen last van hebben. Daarna trok ze de langste nachtjapon uit haar kast en trok die aan. Het kwam net over haar billen heen. Ze kroop in haar bed en hoewel ze het super warm had, trok ze de dekens tot aan haar nek over haar heen.
Slapen zou sowieso niets worden. Ze durfde haar ogen al amper te sluiten. Ze staarde naar het plafond en lette op elk geluidje. Waar was Rowan? Wat was hij nu aan het doen? Waarom reageerde hij niet? Katelynn klemde haar kaken op elkaar en sloot uiteindelijk toch haar ogen, hoewel ze klaarwakker bleef en nog altijd op alle geluiden om haar heen lette.

Leroy Rivers

Hij zat de hele nacht naast haar bed, hij bedacht zich hoe leuk het moment zou zijn dat Rowan hier kwam. dat hij Katelynn weer zag en dat ze hem zag. Als de verslaafde die hij was. Hij vond het heel jammer dat hij het zelf niet kon zien, maar het maakte niet uit. Het ging er om dat ze uit elkaar gingen, dat was het belangrijkste. Misschien nam hij zelfs wel een overdosis. In de ochtend kwam hij overeind en keek hij naar Katelynn. "Waar is hij als je hem nodig hebt hé? Misschien heeft hij wel een overdosis genomen en is hij dood. Zou je er een traan om laten?' Vroeg hij nu doordringend. 'Veel plezier nog, ik kijk uit naar de volgende keer.' zei hij grijnzend tegen haar en daarna vertrok hij met zijn vrienden. Als Rowan nog leefde zou hij straks wel een keer helder genoeg zijn om te komen, dan moest hij weg zijn.

Katelynn Camryn Leighton

Ze was de hele nacht wakker gebleven en was flink opgelucht toen Leroy en zijn vrienden vertrokken. Eerst bleef ze nog een tijdje liggen, bang dat ze er toch nog ergens waren, maar na een uur niks gehoord te hebben sloot ze alle deuren en ramen en sloot ze zichzelf op in de badkamer. Nu pas leken alle emoties tot haar door te dringen en vooral de angst. Trillend stapte ze in bad, hopend dat ze daar wat van zou kalmeren, maar veel leek het niet te helpen. Haar mobiel lag nog beneden in de woonkamer. Ze had geen zin om het te gaan halen. Eigenlijk wilde ze gewoon de badkamer niet meer verlaten. Uiteindelijk stapte ze uit het bad en kleedde ze zich aan, maar ze bleef in de vergrendelde badkamer en liet zich nu huilend neerzakken op de grond. Langs haar keel was een paarsblauwe streep te zien en op haar gezicht zat nog altijd wat bloed.

Rowan Rivers

Hij had wat vage herinneringen van de avond, maar hij wist niet precies wat er gebeurd was. Hij had gemiste oproepen van Katelynn en vooral het berichtje baarde hem zorgen. Hij was gevaarlijk hard naar haar huis gereden en daar was hij naar binnen gestormd. Hij voelde zich bizar wazig en alles was nog lang niet uit zijn bloed. Zijn overhemd was gekreukt, zijn haar zat door de war en zijn blauwe ogen schoten alle kanten op. Dat was wat die drugs met hem deden, maar hij was enorm bezorgd. 'Katelynn!' Riep hij, zijn stem sloeg over en hij rende naar boven toen ze beneden nergens was. 'Katelynn.' riep hij nog eens, hij ging haar slaapkamer in.

Katelynn Camryn Leighton

Ze zat echt enorm lang in de badkamer. En was ook niet echt van plan er nog uit te komen. Ze schrok zich dood toen ze geluiden en voetstappen hoorde. Maar hoorde al gauw dat het Rowan was. Hij riep haar naam. Katelynn kwam ietwat wankel overeind en bekeek haarzelf in de spiegel. Ze zag er echt niet uit, bloed, blauwe plekken, diepe wallen, bloeddoorlopen ogen door het huilen en een paniekerige blik.. Ze beet even op haar lip en opende toen de badkamerdeur. Met kleine stapjes liep ze richting de slaapkamer, waar Rowan leek te zijn. Daar sprong ze huilend en volledig van slag in zijn armen. Voor een moment voelde ze zich daar veilig. Tot ze een aparte, maar zeer bekende geur bij hem rook en haar blik op zijn uiterlijk viel. Ze huiverde, schoot meteen weer angstig achteruit en viel daardoor bijna van de trap, maar wist haarzelf nog net tegen te houden.

Rowan Rivers

Ze verscheen opeens en greep hem vast, ze kroop weg in zijn armen en hij hield haar vast. Wat was er gebeurd? Hij zag dat ze er niet helemaal goed uit zag, maar voor hij iets kon zeggen schoot ze weg en viel ze bijna achterover van de trap. 'Rustig... Wat is er met je gebeurd?' Vroeg hij heel zacht en geschrokken. Hij pakte haar vast en hij nam haar weg van de trap, daarna sloeg hij voorzichtig zijn armen weer om haar heen. 'Wie heeft dit gedaan? Waarom?' Vroeg hij zacht en bezorgd. Hij was heel wazig en nog steeds wat onder invloed van de drugs, maar hij was redelijk rustig, hij was vooral heel bezorgd.

Katelynn Camryn Leighton

Ze ademde onwijs snel en tranen stonden in haar ogen. Haar make-up was volledig uitgelopen. Ze staarde Rowan aan met een paniekerige blik in haar ogen. Hij pakte haar weer vast en vroeg wat er gebeurd was en wie dit gedaan had. Ze voelde zijn armen om haar heen en ergens gaf dat toch een heel veilig gevoel, maar toch trok ze zich weer los en nam ze weer wat afstand. Ze sloeg haar eigen armen om haar lichaam en stond daar trillend op haar plek.
"Heb je weer gebruikt?" vroeg ze nu zacht en trillend. Als hij vannacht door had gewerkt en belangrijke dingen had gedaan, had ze het wel kunnen accepteren dat hij er niet voor haar was geweest. Maar nu leek het er sterk op dat hij er een avondje drinken en drugs gebruiken op had zitten terwijl zij hier doodsangsten uit had gezeten.
Ze sloeg haar blik nu neer en voelde haar hoofd bonken. Ze wilde slapen, ze was nog nooit zo moe geweest. Maar slapen zou waarschijnlijk vrij lastig gaan.
"Leroy.." antwoordde ze nu toch zachtjes en breekbaar op zijn vraag.

Rowan Rivers

Heel even bleef ze staan, maar daarna nam ze opnieuw afstand van hem. Hij keek haar bezorgd aan, ze was duidelijk geslagen, ze had een rand rond haar hals. Hij zag haar niet vaak zo, er was waarschijnlijk nog veel meer gebeurd dan wat hij nu dacht. Ze vroeg opeens of hij weer gebruikt had. Hij overwoog even om te liegen, maar dat vond ze nog erger, dat wist hij. 'Het spijt mij heel erg, ik dacht dat het over was tussen ons. Ik heb je berichtje niet gelezen, mijn telefoon niet gehoord... Ik dacht dat het er niet meer toe deed.' zei hij zacht, maar wel eerlijk. Daarna noemde ze een naam en hij keek haar raar aan. 'Mijn zoon? Wat dan?' Vroeg hij. Hij had geen idee wat ze bedoelde.

Katelynn Camryn Leighton

Rowan gaf toe dat hij opnieuw gebruikt had en zei ook meteen dat hij er spijt van had. Hij had gedacht dat het over was tussen hun. Katelynn keek even weg en beet op haar lip. Ze wist werkelijk gewoon niet meer hoe ze op dingen moest reageren en wat ze moest vinden.
Ze knikte langzaam toen Rowan vroeg of het zijn zoon was. "Hij mag mij niet denk ik.." sprak ze zachtjes en ietwat hees. "Hij wilt dat wij uit elkaar gaan.."

Rowan Rivers

'Het spijt mij echt, ik had het nooit gedaan als ik dit had geweten. Ik dacht echt dat het over was...' Fluisterde hij. ' Kom, ik kan je wel een knuffel geven, je hebt het nodig. Dan ga ik zo even de plekken op je gezicht bekijken.' zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar wang, heel erg voorzichtig. 'Waarom mag hij je niet? Ik heb hem de afgelopen tijd amper gezien... Weet je zeker dat hij het was?' Vroeg hij nu zacht aan haar. Hij nam haar mee naar het bed en hij ging zitten, hij hield haar vast, hij wilde wel echt voor haar zorgen, maar hij snapte niet echt wat er met Leroy aan de hand was. Bovendien was het voorval op het bureau nog niet uit zijn hoofd. 'Ik zou ook echt niet vreemdgaan, Katelynn. Ik vond het vreselijk dat je dat moest zien...'

Katelynn Camryn Leighton

Rowan streek zachtjes langs haar wang en vroeg waarom Leroy haar niet mocht. Hij had hem amper gezien de afgelopen tijd. Daarna vroeg hij of ze wel zeker wist dat het Leroy was geweest.
"Ja," reageerde ze direct. "Hij was het. Hij zei zelfs dat hij jouw gezicht wilde zien als ik hier ineens dood zou liggen.." klonk haar stem nu zachtjes. Ze liep met hem mee naar het bed en ging naast hem zitten. Haar hoofd bonkte nogsteeds flink.
"Hmm," reageerde ze op zijn woorden over het vreemdgaan. Ze moest alles echt even op een rijtje zetten en op dit moment was ze eigenlijk gewoon nog heel erg geschrokken van alles.

Rowan Rivers

Ze wist zeker dat het Leroy was en door wat ze zei staarde hij haar even aan. Meende ze dat serieus? Het was moeilijk te begrijpen, het was zijn zoon. Die zou toch nooit zo ver gaan? ' Werd hij niet gedwongen?' Vroeg hij nu zacht aan haar. Hij sloeg zijn arm weer om haar schouders en hij streek over haar rug heen, heel langzaam. 'Ik meen het wel, Katelynn. Echt... Wat daar gebeurde had ik nooit mogen doen, maar ik wilde je geen pijn doen en ik wist echt niet wat mij overkwam... Ik begreep niet wat ze deed en ik schrok.' zei hij zacht. Hij wilde echt dat ze hem geloofde. Hij sprak zelfs wat wanhopig. Hij wist dat hij die verleidingen moest weerstaan, zeker op het werk, maar hij wist ook hoe vreselijk moeilijk het voor hem was als hij er zo naar verlangde en dat deed hij wel. Nu was hij ook nog eens geschorst tot ze iets zou verzinnen, hij had geen idee wat ze ging doen. Wat voor sanctie ging ze hem geven? Hij durfde het eigenlijk niet eens te vragen.