Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Ze voelde de tintelingen in haar lichaam toen hij haar zo aankeek. Het voelde heel erg goed zo. Gwynn raakte haar aan en daardoor kreunde ze even zachtjes en raakte ze Gwynn ook even aan. De kleding van Gwynn ging ook uit na een tijdje en Destiney genoot hier eigenlijk best wel van.

Koning Thobias Hiddon

Hij zag dat Gwynn Destiney bleef zoenen, dat was echt heel erg leuk om te zien, hij vond het heel bijzonder. Gwynn drukte haar lichaam tegen hem aan en daardoor ademde hij trillend in, hij keek naar Destiney, hij wilde het heel graag met Gwynn doen, maar echt alleen als ze het ook wilde, als ze het nu niet zou zeggen konden ze nog genoeg andere dingen doen, maar hij vond het niet echt leuk als ze het niet goed zou vinden.

Koningin Destiney Hiddon

Vanuit haar ooghoeken zag ze Thobias naar haar kijken. Ze stopte heel eventjes met Gwynn en keek naar hem. "Ja, toe maar." Fluisterde ze met een knikje, ze vond het niet erg, ze voelde zich goed en op haar gemak en was er eigenlijk best wel oké mee. Ze drukte haar lippen zacht op die van Thobias en gaf hem vervolgens een knipoog.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het mocht, daar was hij toch wel heel erg blij mee, want hij wilde heel erg graag en hij was blij dat ze het goed vond, dat ze er ook echt helemaal achter stond. Hij kreeg nog een kusje van haar en daarna trok hij Gwynn tegen zijn lichaam aan, hij trok haar bovenop zich en hij drong meteen bij haar naar binnen, hij legde zijn handen op haar heupen neer en hij keek weer naar Destiney, hij zoende haar eigenlijk meteen weer.

Koningin Destiney Hiddon

Hij trok Gwynn tegen zijn lichaam aan en drong haast meteen bij haar naar binnen. Gelukkig zoende hij haar nu wel, dat vond ze wel prettig. Ze zoende hem genietend terug en streek door zijn haren heen met een grijns.

Koning Thobias Hiddon

Destiney streek door zijn haren heen en hij genoot heel erg van wat Gwynn deed, het was vreselijk heftig, maar dat was perfect nu, dat had hij echt nodig. Hij bleef Destiney flink zoenen en uiteindelijk bereikte hij nog eens zijn hoogtepunt, hij was wel aardig uitgeput nu, hij lag helemaal te hijgen. Gwynn kwam van hem af en hij legde zijn hoofd tegen Destiney aan, hij was haar echt vreselijk dankbaar voor alles.

Koningin Destiney Hiddon

ij bleef haar zoenen en ze kon het gelukkig goed bijhouden, ze vond het wel lekker en merkte dat hij tot zijn hoogtepunt kwam. Ze grijnsde en streelde door zijn haren heen en sloot haar ogen eventjes met een glimlach. Ze keek Gwynn eventjes aan met een vrolijke glimlach.

Koning Thobias Hiddon

Ze streek door zijn haren heen, hij kon op dit moment echt in slaap vallen, hij voelde zich nu even geweldig. Het was zo'n heerlijk gevoel. Hij keek even naar Gwynn die naar hem glimlachte en daarna nog Destiney een kusje gaf, ze kwam overeind en trok haar kleren weer aan, hij trok Destiney tegen zich aan en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Ik ben zo gek op je,' fluisterde hij. Hij kwam daarna langzaam overeind en hij trok zelf ook zijn kleding aan.

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn gaf haar nog een kusje en Destiney gaf haar even een knipoog. Ze trok haar kleding weer aan terwijl Destiney dichter tegen Thobias aan werd getrokken. "Ik ben ook stapelgek op jou, je bent een schatje." Mompelde ze zachtjes tegen hem. Hij trok ook zijn kleding weer aan en zij trok haar jurk een beetje recht en haalde een hand door haar lange blonde haren heen.

Koning Thobias Hiddon

Ze was ook stapelgek op hem, hij was een schatje. 'Jij bent nog veel leuker, dat je dit allemaal toelaat...' fluisterde hij, omdat hij het nog steeds niet echt kon geloven. Opeens vloog de deur open, ze waren duidelijk net op tijd klaar. 'Sorry, ik kon hem echt niet langer bezighouden,' sprak de bediende verontschuldigend, want David stormde al binnen en vloog om Thobias heen. 'Maakt niet uit, bedankt,' zei hij nog, daarna tilde hij zijn zoon op. 'Nou, kom, naar buiten met jou,' zei hij grijnzend tegen de jongen.

Koningin Destiney Hiddon

"Jij bent ook heel erg veel veranderd speciaal voor mij, Thobias, dat is ook heel bijzonder." Sprak ze hem zacht toe. Ineens schoot David naar binnen toe, ze waren echt net op tijd. Thobias tilde de jongen op, het leek zelfs of hij nu beter met David om kon gaan en dat vond ze heel mooi om te zien.
"Gaan jullie samen?" vroeg ze aan Thobias met een glimlach.

Koning Thobias Hiddon

Destiney vroeg of hij samen met David naar buiten ging en daardoor keek hij even van haar naar Gwynn. 'Het maakt mij niet zo veel uit, ik wil wel alleen met hem gaan, maar jullie mogen ook wel mee,' zei hij nu, omdat het voor hem niet echt iets uitmaakte. Hij wilde dit vooral doen voor David, van zelf maakte het hem niet zoveel uit, maar hij wist dat hij eigenlijk echt meer tijd aan David moest besteden.

Koningin Destiney Hiddon

Het maakte Thobias duidelijk niet uit en gaf aan dat hij wel alleen wilde gaan, maar ze mochten wel mee. "Dan vind ik het wel gezellig om mee te gaan." Grijnsde ze en ze drukte een kus op zijn wang en gaf hem eventjes een liefdevolle knipoog.

Koning Thobias Hiddon

'Gaan jullie maar, dan kan ik hier even rustig wat spullen opruimen,' zei Gwynn. Die was natuurlijk heel veel met David bezig, dus even wat rust zou niet verkeerd zijn. Hij pakte de hand van Destiney vast en hij keek naar David die al voor hun uit liep, daarna volgde hij de jongen samen met Destiney. Hij sloeg zijn arm om haar middel heen en zo liep hij naar buiten, de zon scheen en de temperatuur werd ook weer aangenaam.

Koningin Destiney Hiddon

Destiney glimlachte eventjes naar Gwynn die aangaf dat ze mochten gaan, zodat ze zelf wat op kon ruimen.Ze voelde de arm van Thobias rond haar middel en ze kroop tegen hem aan terwijl ze naar de vrolijke David keek. "Het is wel echt een schatje." Glimlachte ze breed naar Thobias.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, het gaat wel.' zei hij zacht. Hij vond het gewoon allemaal lastig met David, het voelde als een verplichting om tijd met hem door te brengen en daarom deed hij het eigenlijk ook niet zo graag. David ging de tuinen in en hij ging met Destiney op een bankje zitten, terwijl de jongen heen en weer liep. Hij keek opzij naar zijn vrouw en daarna zoende hij haar zachtjes. 'Ik ben echt gek op je,' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Ze ging bij Thobias op het bankje zitten en zoende hem zachtjes even terug. Daarna keek ze naar David en legde ze haar hoofd tegen Thobias aan. "Ik ben ook stapelgek op jou..." Fluisterde ze terug tegen hem. "Probeer een beetje contact met hem te zoeken, dat zou hij wel echt heel erg fijn vinden denk ik." Fluisterde ze zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

Hij werd zachtjes terug gezoend en ze legde haar hoofd tegen hem aan, hij sloeg zijn arm om haar heen en hij glimlachte toen ze zacht zei dat ze ook stapelgek op hem was. Het was altijd heel erg fijn om te horen van haar, ze kon het niet vaak genoeg zeggen. Daarna zei ze dat hij contact moest zoeken met David, dat zou hij fijn vinden. 'Hoe? Wat moet ik doen?' vroeg hij, omdat hij echt niet wist hoe hij zoiets moest doen, dit ging toch goed?

Koningin Destiney Hiddon

Hij vroeg haar hoe hij contact moest zoeken met David. "Vraag aan hem wat hij aan het doen is en of je hem kan helpen. Of wat hij samen met jou wilt gaan doen." Sprak ze zachtjes tegen hem en ze glimlachte hem toe.

Koning Thobias Hiddon

Hij had er eigenlijk echt geen zin in, hij vond het prima zo, hij wilde niet echt veel meer dan dit, maar toch kwam hij overeind en liep hij naar David toe, die allemaal bloemen aan het verzamelen was die op de grond van de tuin lagen. Hij glimlachte toch even, het zag er wel lief uit. Hij vroeg of hij mee kon helpen en al snel liepen ze allebei met bloemen in hun handen terug naar Destiney.

Koningin Destiney Hiddon

Ze keek toe hoe hij David begon te helpen. Ze glimlachte breed toen ze beide bloemen gingen verzamelen. Het was leuk om te zien dat Thobias hem hielp, hoe beter hij met David om kon gaan, hoe beter hij later ook met Thomas op kon schieten. Daar hoopte ze echt op. Ze kwamen terug met allemaal bloemen.
"Wat mooi!" Sprak ze met een grote grijns, je zag gewoon aan haar dat ze echt trots was op Thobias dat hij zijn zoontje meehielp.

Koning Thobias Hiddon

Destiney was enthousiast en hij grijnsde even naar haar, David gaf de bloemen aan Destiney en hij deed dat nu zelf ook. 'Zullen we jou maar eens even terug gaan brengen?' vroeg hij nu aan David, die knikte. 'Anders ga jij weer veel te laat naar bed,' plaagde hij zijn zoon daarna een beetje, hij keek even naar Destiney en daarna liep hij met David terug naar Gwynn. Die was klaar met opruimen en zat een boekje te lezen, David vertelde haar meteen wat ze gedaan hadden en Gwynn keek dankbaar naar hem.

Koningin Destiney Hiddon

"Wat lief, dankjewel!" Sprak ze vrolijk tegen David en ze pakte de bloemen even aan en rook er eventjes genietend aan. "Ze ruiken ook zo lekker." Glimlachte ze. Daarna liep ze met de twee mee naar Gwynn toe en luisterde naar de enthousiaste David, daardoor gaf ze Thobias een zoen op zijn wang. "Kijk hoe blij je hem maakt hierdoor, het was zo simpel." Grijnsde ze.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, je hebt gelijk,' mompelde hij. Hij vond het lastig, maar zo kwam hij wel verder. Hij leerde het uiteindelijk wel. 'Nou, ik zal jou eens in bed stoppen,' zei Gwynn tegen David en daardoor glimlachte Thobias weer. 'Laten wij dan maar gaan, anders blijft hij zeker wakker,' zei hij grijnzend en hij gaf Gwynn een kusje op haar wang, daarna nam hij Destiney met zich mee naar hun slaapkamer toe.

Koningin Destiney Hiddon

Ze had gelijk volgens hem en daardoor grijnsde ze eventjes. Gwynn stopte David in bed en zij gingen weg. Ze knikte eventjes en liep met Thobias en bloemen naar hun slaapkamer toe. "Ik ben zo ongelooflijk trots op je, je deed het echt super goed." Klonk haar stem liefdevol.