Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Thobias knikte langzaam en ze werd nog een keer door hem gezoend. Ze zoende hem zacht en liefdevol terug en liet hem haar overeind helpen. Ze hield zijn hand stevig vast en trok haar jurk weer recht en keek naar hem met een glimlach. Ze sloeg haar arm om hem heen en liep zo met hem mee naar de slaapkamer toe. Er stond iemand bij het wiegje, ze hoorde hem zachtjes praten tegen hun kindje. Pas na een tijdje herkende ze Reagan. De man draaide zich met een glimlach om.
"Gefeliciteerd met jullie mooie zoon, ik hoorde hem huilen en ben naar binnen gegaan." Vertelde hij en hij gaf het kindje zachtjes over aan Destiney.

Koning Thobias Hiddon

Ze hield zijn hand stevig vast en hij liep met haar mee naar hun kamer, daar zag hij al snel Reagan staan en hij klemde zijn kaken op elkaar om niet vreselijk jaloers te worden. Hij kon het aardig goed van zich af zetten, gelukkig. Hij begroette Reagan even, heel vriendelijk eigenlijk, daarna keek hij naar hun zoon in de armen van Destiney.

Koning Reagan Tridon

Hij zag de blik van zijn vriend, maar hij werd wel heel vriendelijk begroet, daarna was de aandacht van Thobias vooral bij hun zoontje en dat begreep Reagan ook wel. "Gefeliciteerd, ik ben jaloers op zo'n knap kindje." Vertelde hij zacht aan Thobias en hij klopte zijn vriend even op zijn schouder. "Ik zal jullie verder alleen laten." Glimlachte hij.

Koning Thobias Hiddon

Reagan feliciteerde hem en zei daarna dat hij jaloers was. 'Jouw tijd komt ook nog wel, echt,' zei hij zacht en lief tegen zijn vriend, want voor Reagan zou het uiteindelijk ook gebeuren, dat wist hij zeker. Hij ging bij Destiney staan en hij sloeg zijn arm om haar middel heen, terwijl hij naar Thomas staarde. 'Voel je je gelukkig nu?' vroeg hij zacht aan haar, met een glimlachje op zijn gezicht.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte een beetje door de woordenwisseling tussen Thobias en Reagan. Wanneer Reagan weg was, voelde ze de arm van Thobias om haar middel en ze leunde tegen hem aan. Hij vroeg of ze gelukkig was nu. "Zielsgelukkig." Fluisterde ze terug tegen hem. "En jij ook een beetje?" Vroeg ze glimlachend. Thomas sliep heel lief en ze hield hem zo voorzichtig mogelijk vast. "Wil jij hem ook even vasthouden?" Vroeg ze nu aan haar man en ze keek hem eventjes aan.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze zielsgelukkig was en ze vroeg of hij dat ook was, daardoor knikte hij langzaam. 'Meer dan ik verwacht had,' fluisterde hij. Ze vroeg of hij hem ook even vast wilde houden en daardoor pakte hij het kindje heel voorzichtig over en hield hij hem in zijn armen, dicht tegen zijn gespierde borstkas aan. Hij bleef naar hun zoon kijken, hij was echt heel mooi, het was toch wel heel bijzonder zo.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias was ook gelukkiger dan hij verwacht had. Hij pakte het kindje ook van haar over en ze keek stralend naar haar man en haar zoon. "Wat zijn jullie lief samen..." Glimlachte ze en ze drukte een kus op de wang van Thobias en legde haar hoofd tegen zijn schouder.

Koning Thobias Hiddon

Hij glimlachte toen ze zei dat ze lief waren samen, dat vond hij toch wel heel leuk om te horen. Na een tijdje legde hij het kindje voorzichtig terug in zijn wiegje en hij pakte Destiney in zijn armen. 'Jij bent geweldig,' fluisterde hij, zijn lippen gleden langzaam naar haar hals toe en hij zoende haar daar. 'Ik hou zo veel van je, ik ben echt gek op jou...' fluisterde hij, terwijl hij zijn hand in haar hals legde.

Koningin Destiney Hiddon

Hij legde Thomas voorzichtig weer terug in het wiegje en hij pakte haar vervolgens vast, hij vond haar geweldig. ZIjn lippen gleden naar haar hals en ze kreunde zachtjes. "Jij ook.. ik ben trots op je en ik hou zo ongelooflijk veel van jou..." Fluisterde ze hem toe. Ze sloeg haar armen zachtjes om hem heen en hield hem dicht tegen haar aan.


Koning Reagan Tridon

Hij hoopte zo ongelooflijk graag dat Thobias zou nadenken en zou vinden dat Gwynn bij hem zou passen, hij wilde dit ook, hij wilde ook een gezinnetje, een mooi kindje. Het liefste eentje die echt van hem was. Hij was echt behoorlijk jaloers en dat had hij niet van zichzelf verwacht. In gedachten verzonken liep hij door het kasteel heen. Misschien moest hij maar weer een keer naar huis gaan...

Koning Thobias Hiddon

Ze kreunde zacht en daarna zei ze dat ze trots op hem was en veel van hem hield. Ze sloeg haar armen om hem heen en hij hield hij zoende haar weer, langzaam gleden zijn handen over haar lichaam heen. 'Doet het erg veel pijn?' vroeg hij zacht, omdat hij niet wist hoe pijnlijk het eigenlijk was voor haar, hij hoopte dat het wel meeviel.

Gwynn Hiddon

Toen ze Reagan zag lopen pakte ze zijn hand vast en nam ze hem mee een kamer in. Ze had gehoord dat Thobias en Destiney een kindje hadden gekregen en ze wilde eigenlijk naar ze toe, maar nu kwam ze Reagan tegen en die was er duidelijk al geweest. Hij leek wel jaloers te zijn. 'Het komt goed, Reagan, uiteindelijk,' fluisterde ze nu.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd weer door hem gezoend en zijn handen gleden vervolgens over haar lichaam heen. Hij wilde van haar weten of het erg veel pijn deed. "Het is wel een naar gevoel, maar ik overleef het wel... ik kan alleen niet al te veel voor jou betekenen nu." Legde ze eerlijk aan hem uit.


Koning Reagan Tridon

Nog voor hij het in de gaten had werd hij bij zijn hand gepakt en meegenomen. Hij keek in de ogen van Gwynn en luisterde naar haar woorden. Hij legde zijn hand zacht op haar wang. "Uiteindelijk... dat duurt nog zo ongelooflijk lang, Gwynn... ik kan het niet goed meer aan met Serena en ik wil absoluut niet dat ze zwanger raakt van mij, want ik wil het straks niet nog lastiger maken, maar ik wil ook zo onwijs graag een gezinnetje..." Mompelde hij.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het een naar gevoel was, maar dat ze het wel overleefde, ze kon alleen niet veel voor hem betekenen nu. 'Dat is jammer, maar dat overleef ik hopelijk wel.' zei hij zacht en hij zoende haar weer in haar hals, hij kon er niets aan doen, hij verlangde er gewoon wel naar, hij was niet goed in wachten, ook al was het maar een dagje. Hij zou niet te ver gaan, hij wilde haar echt geen pijn doen.

Gwynn Hiddon

'Ja, het duurt heel erg lang.' fluisterde ze. 'Ik snap het wel, maar overleg het met haar. Misschien kan je wel eerlijk zijn en kan je er voor zorgen dat ze het stil houdt, zodat Thobias het nog niet weet. Je kan het altijd proberen natuurlijk,' zei ze zacht tegen hem. Het was een optie, al wist ze niet hoe goed het zou gaan.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vondd het wel jammer, maar dacht dat hij het ook wel zou overleven, daardoor knikte ze eventjes met een glimlach. "Dat hoop ik dan maar voor je." Grinnikte ze. Hij zoende haar in haar hals en ze sloot haar ogen, want ze vond dit wel heel fijn en ze kon er helemaal door ontspannen.


Koning Reagan Tridon

Gwynn vond het ook lang duren, maar hij moest het met Serena overleggen en het dan stil houden. "Dat kan ik niet, ik wil het er met haar over hebben als het definitief over is, want ik zal haar ongelooflijk veel pijn doen en ze zou dan helemaal niet meer bij me willen blijven." Mompelde hij tegen Gwynn.
"Bovendien moet ik echt weer terug naar huis en helemaal alleen word ik gek daar.

Koning Thobias Hiddon

'Ik hoop het ook, anders zou het wel een rare dood zijn,' zei hij grijnzend tegen Destiney. Ze leek dit wel heel erg fijn te vinden en uiteindelijk hield hij toch weer op en zuchtte hij zacht. 'Ik moet je maar niet al te veel zoenen denk ik, maar dat is best wel lastig, want je bent veel te aantrekkelijk,' zei hij grijnzend tegen haar.

Gwynn Hiddon

Hij zei dat hij het niet kon, hij wilde het er alleen over hebben als het definitief was, want het zou haar pijn doen en ze zou hem nooit meer willen zien. 'Ik snap het wel... maar dit kan toch ook niet zo doorgaan? Ze zal iets doorhebben, al helemaal als je niet wilt dat ze zwanger wordt van jou...' fluisterde ze nu.

Remi Kaskadar

Het ging absoluut niet goed met de man. Hij zat niet lekker in zijn vel, elk moment dat hij alleen was, werd door mensen aangegrepen om hem in elkaar te slaan of wat dan ook, alleen maar omdat hij anders was. Hij zat in dubio wat hij moest doen, Remi was niet iemand die zelfmoord zou plegen, maar momenteel leek het een interessante oplossing. Hij liep door de bossen heen, eenzaam en teneergeslagen. Na een tijdje stond hij haast automatisch weer voor het huisje van de heks, daardoor kreeg hij een idee. Zacht klopte hij aan, misschien kon ze hem helpen..


Koningin Destiney Hiddon

"Je mag me ook nog lang niet verlaten." Glimlachte ze hem toe en ze kroop wat dichter tegen hem aan. Hij hield opeens op en zuchtte. Hij moest haar niet teveel zoenen dacht hij, het was lastig voor hem want ze was veel te aantrekkelijk.
"Ik v ind het wel fijn dat ik nu nog zo aantrekkelijk voor je ben." Grijnsde ze. Momenteel zag ze er niet echt op haar best uit.


Koning Reagan Tridon

"Ik wil het echt niet... ik ga haar zoveel pijn doen... ik had haar nooit hierin moeten betrekken, daar is ze veel te lief voor." Mompelde hij tegen Gwynn met een diepe zucht. Hij keek haar even aan en drukte heel zacht zijn lippen op die van haar.

Koning Thobias Hiddon

'Gaat ook niet gebeuren,' zei hij tegen haar. Ze kroop tegen hem aan en daarna zei ze dat ze het fijn vond dat hij haar nog zo aantrekkelijk vond. 'Ja, echt... al heb ik er denk ik altijd wel zin in als we maar lang genoeg wachten,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij zoende haar toch weer en daarna zuchtte hij zacht. 'Ik doe het straks zelf wel.' mompelde hij daarna. Waarschijnlijk kon ze het nog een paar dagen niet. Hij keek weer naar Thomas en hij ging bij het wiegje staan, hij vond het jongetje echt wel heel mooi.

Gwynn Hiddon

'Daar is het te laat voor, Reagan. Ze heeft je wel geholpen, beter dan ik ooit had kunnen doen. Dat is ook iets waard,' zei ze zacht tegen hem, want dat moest hij wel in blijven zien. 'Je moet wel, het heeft geen zin om er moeilijk over te doen. Het moet niet nu, maar uiteindelijk wel, of je moet er voor kiezen dat het tot ons niet gaat werken, dan kies je voor haar. Dat kan ook,' zei ze. Hij keek haar aan en ze voelde zijn lippen op die van haar, ze zoende hem zachtjes.

Koningin Destiney Hiddon

Hij gaf aan dat hij er altijd wel zin in had. "Maar er zin in hebben is iets heel anders dan mij nu nog aantrekkelijk vinden, dat is gewoon lief." Glimlachte ze hem eventjes toe. Hij mompelde dat hij het straks zelf zou doen. "Vind je dat niet erg?" Vroeg ze hem zachtjes en ze streelde even door zijn haren heen. Vervolgens keek ze toe hoe hij bij Thomas ging staan en glimlachte ze.
"Hij wordt vast net zo knap als zijn vader." Grijnsde ze.


Koning Reagan Tridon

"Ja, ze heeft me geweldig geholpen.." Fluisterde hij, dat maakte het allemaal ook zo erg. Het had volgens haar ook geen zin om er moeilijk over te gaan zitten doen, het moest toch uiteindelijk. Of hij moest voor Serena kiezen.
"Dat kan ik niet meer, niet nu ik weet hoe het met jou is." De zoen was echt heerlijk en hij nam met moeite afstand van Gwynn. Hij had met zichzelf afgesproken verder niets met haar te doen om het vertrouwen van Thobias niet te schaden.
"Ik ga naar haar toe." Sprak hij zachtjes met een zucht.

Koning Thobias Hiddon

'Dat is zo, ik vind je altijd aantrekkelijk,' zei hij nu tegen haar, omdat ze daar wel gelijk in had. Ze was gewoon leuk. Ze vroeg zacht of hij het niet erg vond en ze streek door zijn haren heen. 'Ik vind het niet leuk, maar ik overleef het wel... het is niet al te lang zo, toch?' vroeg hij zacht. Hij had geen idee hoe lang ze voorzichtig moesten doen. Ze zei dat Thomas vast net zo knap werd als zijn vader en daardoor grijnsde hij. 'Als hij maar niet knapper wordt,'

Gwynn Hiddon

'Dat moet je onthouden, het is niet nutteloos geweest en dat moet je haar ook duidelijk maken,' zei ze tegen hem. Hij kon niet meer voor Serena kiezen nu hij wist hoe het met haar was en ze knikte langzaam, ze wilde ook niet dat hij het deed, want ze werd steeds meer gek op hem. Hij nam afstand en hij zei dat hij naar haar toe ging, waardoor ze langzaam knikte.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte breed toen hij aangaf haar altijd aantrekkelijk te vinden. Dat vond ze wel heel prettig om te horen. Hij vond het niet leuk om het zelf te doen, hij wilde weten of het niet al te lang zo zou zijn. "Nee, ik denk het niet." Sprak ze hem zacht toe. Thobias grijnsde door haar opmerking.
"Als hij knapper wordt, dan lijkt hij op zijn moeder." Plaagde ze haar man nu met een knipoog.


Koning Reagan Tridon

Met een diepe zucht knikte hij eventjes. Daarna zei hij Gwynn gedag en ging hij op zoek naar Serena. Arm ding... ze deed zo hard haar best en hij zou haar keihard laten vallen. Met lood in zijn schoenen zocht hij naar haar.

Koning Thobias Hiddon

Ze dacht niet dat het lang zou duren, gelukkig. Hij vond het namelijk echt niet zo leuk en hij wist dat het er hoe dan ook voor zou zorgen dat hij vatbaarder was voor verleidingen, dus die moest hij maar zo veel mogelijk uit de weg gaan, anders werd het te moeilijk voor hem. Hij moest oppassen, dat wist hij. 'Ja, je hebt gelijk. Dan vind ik het niet erg,' zei hij daarna grijnzend en hij drukte zijn lippen zacht op haar wang.

Serena Lomaz

Ze had een rondje gelopen door de tuinen, het was best wel mooi hier, al vond ze Riverwood ook wel mooi. Het was alleen zo anders en ze was opgegroeid in Whiterun, dus dat was ze gewend. Ze keek op toen ze Reagan zag lopen, hij leek op zoek te zijn naar iemand en ze pakte zijn hand vast. 'Hey,' zei ze tegen hem, met een glimlachje op haar gezicht.

Koning Reagan Tridon

Ineens voelde hij dat zijn hand werd vastgepakt, hij keek opzij naar Serena. "Hoi." Sprak hij haar zacht toe en hij streelde even langs haar wang. Hij beet op zijn lip, hij vond dit zo vreselijk moeilijk. Hij was hier niet goed in en hij zocht naar de woorden die haar het minste pijn zouden doen.
"ik ben je echt heel erg dankbaar dat je me geholpen hebt." Fluisterde hij haar schor en hees toe.

Serena Lomaz

Zijn begroeting was eigenlijk al raar, de afgelopen tijd was het tussen hun ook gewoon raar geweest en ze wist niet zo goed waarom, ze kon niet benoemen wat het probleem was. Ze zag hem op zijn lip bijten en hij zei dat hij haar dankbaar was voor haar hulp. Ze staarde hem aan en liet hem langzaam los. 'Het is over tussen ons of niet?' vroeg ze nu zacht aan hem, omdat ze wel wist wat er komen ging.

Koning Reagan Tridon

Ze liet hem los en vroeg nu zachtjes of het over was tussen hun. Daardoor kreeg hij tranen in zijn ogen en keek hij haar doordringend aan. "Het spijt me..." Fluisterde hij. "Je bent zo ongelooflijk lief, ik zou zo graag willen dat het zou werken, want je doet zo hard je best en je verdient het echt... Je bent echt perfect eigenlijk." Klonk zijn stem heel erg zachtjes. Hij hield nog steeds wel van haar, maar het was anders, meer alsof ze zijn zus was.

Serena Lomaz

Ze staarde hem aan en ze nam nog wat meer afstand. 'Blijkbaar niet perfect voor jou.' zei ze tegen hem. 'Het is Gwynn, of niet?' Vroeg ze daarna zacht. Ze kon niet eens echt boos worden, al was ze dat eigenlijk wel. 'Ik dacht het al... Je deed al zo raar. Heb je het met haar gedaan?' Vroeg ze nu toch wat harder aan hem. Ze had hem helemaal vertrouwd, al die tijd. Hij leek haar niet het type om vreemd te gaan, hij was geen Thobias. Maar dus toch.

Koning Reagan Tridon

"Het spijt me echt... ik zou willen dat we bij elkaar hoorden, je doet zo ongelooflijk veel voor me." Klonk zijn stem verontschuldigend tegen haar. Ze wilde weten of het Gwynn was en hij knikte. Dat was het altijd al geweest. Ze had het al een tijdje gedacht en vond dat hij raar deed. Ze vroeg ook of hij het met haar gedaan had. "Nee." Zei hij meteen tegen haar en hij keek haar doordringend aan. Hij kon goed liegen, dat had hij wel geleerd de afgelopen jaren, bovendien wilde hij echt dat niemand het zou weten. "Ik heb alleen heel veel met haar gepraat en haar gezoend." Fluisterde hij heel erg zachtjes.