Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Hij streelde over haar rug heen en ze ontspande steeds wat meer. Hij vond dit heel fijn. Ze keek naar hem op met een glimlachje en gaf hem een klein kusje op zijn wang. "Ik ook... gewoon wij samen." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Ze kwam echt tot rust en ze keek weer naar haar buik, ze streek er zacht over heen met een glimlach rond haar lippen.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het ook fijn en daardoor glimlachte hij, dit maakte hem eigenlijk echt heel erg gelukkig. Hij streek ook langzaam over haar buik heen, het was toch wel heel bijzonder. Hij drukte nu zachtjes zijn lippen in haar hals en hij zoende haar uitgebreid, daarna zoog hij ook zachtjes. Het was veel te lekker en de massage had toch aardig wat in hem los gemaakt, meer dan hij verwacht had.

Koningin Destiney Hiddon

"Geluk zit in de kleine dingetjes." Fluisterde ze nu naar hem, ze zag aan zijn blik dat hij zich goed voelde en gelukkig was. Hij streek ook over haar buik en ze sloot haar ogen, ze kreunde zacht wanneer hij zijn lippen in haar hals drukte.
"Volgens mij heb jij ergens zin in..." Mompelde ze. ze keek hem lichtelijk uitdagend aan en sloeg daarna haar been over zijn benen heen en ging bij hem op schoot zitten.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, dat is zo...'zei hij zacht, omdat ze echt gelijk had, hij begon steeds meer in te zien dat geluk inderdaad in de kleine dingen zat en dat was toch wel bijzonder om zo te merken. Hij hoorde haar kreunen en daardoor werd het nog veel erger, door wat ze zei grijnsde hij weer en keek hij in haar uitdagende ogen. Ze kwam daarna bovenop hem zitten en hij zoende haar verlangend, hij had er inderdaad echt vreselijk veel zin in. Hij keek daarna even om zich heen, maar ze waren hier alleen, al was er niet echt veel privacy, iedereen kon zo binnen lopen. Hij liet zijn handen over haar lichaam glijden en hij ademde diep in.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei zacht dat ze gelijk had en ze glimlachte hem eventjes toe. Wanneer ze op zijn schoot zat, werd ze verlangend door hem gezoend en daarna keek hij om zich heen. "Sinds wanneer maakt jou het iets uit wie er aan het meegenieten is?" Vroeg ze met een plagende stem en ze liet hem langzaam in haar glijden. Zachtjes kreunde ze en masseerde ze zijn schouders en rug.

Koning Thobias Hiddon

'Ik wilde even checken of er niet echt iemand met ons mee zou kijken, want dan worden ze veel te jaloers.' zei hij grijnzend tegen haar. Door wat ze daarna deed kreunde hij diep, hij had er echt aardig wat zin in en hij was heel blij dat Destiney het elke keer geen probleem vond en juist leuk leek te vinden, daarom ging het ook zo goed. Ze masseerde zijn spieren en daardoor kreunde hij weer, dit was echt heerlijk.

Koningin Destiney Hiddon

"Wie zou dat niet zijn? Je bent tenslotte de knapste man van de wereld." Vertelde ze hem met een knipoog. Hij kreunde diep door haar hen ze begon te bewegen. Het was wat onhandiger dan normaal gesproken omdat haar buik een beetje in de weg zat, maar na een tijdje kreeg ze het wel voor elkaar en bleef ze zachte masserende bewegingen maken over zijn schouders en rug.

Koning Thobias Hiddon

'Hm, ja, dat is zo natuurlijk....' zei hij grijnzend tegen haar. Ze begon te bewegen en het was duidelijk dat haar buik aardig in de weg zat, maar na een tijdje leek het beter te gaan en was het ook wat lekkerder voor hem, hij kreunde af en toe zacht. Het was fijn dat ze hem aanraakte, dit was ook echt wel lekker zo. Hij zoende haar weer en hij zoog zachtjes in haar hals.

Koningin Destiney Hiddon

Ze kreunde heel zachtjes en ging steeds heftiger op en neer, ze vond het heerlijk en het voelde gewoon heel erg goed. Haar vingers gleden masserend over zijn lichaam heen en ze zoende hem zacht en liefdevol. Ze vond het heerlijk met hem en ging er helemaal in op.

Koning Thobias Hiddon

Toen hij klaar was sloot hij haar in zijn armen en hij hield haar dicht tegen zich aan. Hij vroeg zich af of ze door had gehad wat de massage eigenlijk met hem deed en dat ze dit daarom deed, of dat het los van elkaar stond. Hij wist het niet precies en hij voelde ook niet echt de behoefte om het te vragen, uit angst dat het haar boos zou maken. Heel zachtjes drukte hij zijn lippen in haar wang en daarna keek hij weer naar haar. 'Zullen we zo naar het stoombad? Dat is ook heel lekker...' zei hij.

Koningin Destiney Hiddon

Wanneer hij klaar was sloeg hij zijn armen om haar heen, ze leunde tegen hem aan en ging met twee benen aan een kant van hem zitten en nestelde zich tegen hem aan. Hij vroeg of ze zo naar het stoombad zouden gaan en ze knikte eventjes. "Ja, dat lijkt me ook wel heel erg lekker." Glimlachte ze en ze kwam langzaam van hem af en trok hem ook overeind.

Koning Thobias Hiddon

Ze kwam gewoon bij hem op schoot zitten en hij keek naar haar, ze was echt heel erg mooi en hij realiseerde zich weer hoe ontzettend veel geluk hij met haar had, met zijn geweldige vrouw. Ze zei dat het haar ook lekker leek en ze kwam al overeind, daarna werd hij ook overeind getrokken. 'Zo, jij bent enthousiast... wat nou als ik je vertel dat ik van plan ben om je hierna mee te nemen uit eten?' vroeg hij grijnzend.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond haar enthousiast en vroeg wat ze zou doen als hij zou zeggen dat hij haar hierna mee uit eten zou nemen. Ze pakte zijn gezicht in haar handen en kuste hem. "Dat lijkt me heerlijk, dan ben je helemaal geweldig!" Grijnsde ze breed. Ze kwam het bad uit en trok haar badjas aan, ze keek naar hem met twinkelende ogen.

Koning Thobias Hiddon

'Hm, ik was al geweldig hoor. Helemaal geweldig zelfs,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze kwam het bad uit en trok haar badjas weer aan, hij liep met haar mee en hij pakte zelf ook zijn badjas, daarna liep hij mee met haar naar een andere ruimte, hier zaten wel meer mensen. Alleen maar mensen van adel of met een hele hoge functie, de rest was hier echt niet welkom, dan zou Thobias ook niet meer willen gaan. Hij keek even naar Destiney, hij wilde wel weten of ze hier oké mee was.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei grijnzend dat hij al geweldig was en ze gaf hem een knipoog. Eenmaal in de ruimte zaten meerdere mensen, ze keek op naar Thobias en slikte even moeizaam. "Ik durf zo alleen niet mijn badjas uit te doen." Fluisterde ze tegen hem, het waren redelijke bekenden, maar misschien vond ze dat juist wel erger. Haar lichaam was niet meer zo perfect als vroeger, door wat er was gebeurd, waren er ook littekens te zien en die liet ze liever niet aan dit soort mensen zien.

Koning Thobias Hiddon

Ze vertelde dat ze haar badjas niet uit durfde te doen zo en hij streek langs haar wang. 'Het hoeft niet, het is geen verplichting en je moet het vooral niet doen als je het niet wilt, dan gaan we gewoon weg,' fluisterde hij. 'Maar je hoeft niet bang te zijn, echt niet... ik ben bij je, ik zal je beschermen en je hoeft je niet te schamen, je ziet er echt geweldig uit,' fluisterde hij. 'Maar ik begrijp mij wel, ik schaam mij ook voor mijn armen, je moet gewoon loslaten dat mensen een oordeel hebben. Je moet je er niets van aantrekken,' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij streelde langs haar wang en zei dat het niet hoefde, ze moest het niet doen als ze het niet wilde. Maar ze hoefde ook niet bang te zijn, hij zou haar beschermen en ze hoefde zich niet te schamen want ze zag er geweldig uit. Ze keek naar hem en slikte. "Zul je me echt niet alleen laten?" Vroeg ze hem zachtjes en ze bleef hem aankijken. Hij gaf zelf aan dat hij zich ook schaamde.
"Jij durft het wel gewoon?" Vroeg ze hem nu en ze pakte stevig zijn hand vast.

Koning Thobias Hiddon

'Nee, ik laat je niet alleen, wat er ook gebeurd... ik blijf bij je, zodat er echt niets kan gebeuren,' zei hij zacht tegen haar. Ze vroeg of hij het wel gewoon durfde en daardoor glimlachte hij. 'Ja, ik durf het. Ik vind het eng, ik schaam mij ook, maar ik weet dat het na een tijdje af zal zwakken en dat ik er dan van kan genieten, dat vind ik het waard. Ik weet dat jij dat ook kan, want jij bent eigenlijk nog veel sterker dan dat ik ben,' zei hij zacht tegen haar. Hij kneep zachtjes in haar hand en hij keek haar vol vertrouwen aan.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zou haar niet alleen laten, hij bleef bij haar zodat er niets zou gebeuren. Ze knikte een beetje. Daarna gaf hij aan dat hij het wel durfde, hij vond het ook eng en schaamde zich, maar dat zou af zwakken en dan kon hij ervan genieten. Dat kon zij ook want zij was eigenlijk nog sterker. Daardoor keek ze hem liefdevol aan en ze twijfelde een tijdje, maar daarna knikte ze. "Oké, laten we het proberen." Fluisterde ze zachtjes. Heel langzaam trok ze haar badjas uit en ze wachtte met het laatste stukje tot hij ook zijn badjas uit zou trekken.

Koning Thobias Hiddon

Ze was duidelijk aan het twijfelen, maar daarna zei ze dat ze het wel wilde proberen en hij keek haar vol trots aan, hij was echt trots op haar dat ze het in ieder geval wilde proberen, want dat was het belangrijkste. Dan kon hij daarna laten zien dat het echt wel meeviel. Ze trok haar badjas langzaam uit en hij zag dat ze op hem wachtte, waardoor hij glimlachte en ook zijn badjas uittrok en ophing. Hij pakte haar hand vast en hij drukte zijn lippen op haar wang. 'Je doet het geweldig,' zei hij daarna zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Ze vond het lief dat hij zo trots keek en ook duidelijk echt trots was. Hij trok zijn badjas in een keer uit en hing die op. Zij hing die van haar er vlug naast. Hij pakte haar hand en ze kroop tegen hem aan, ze keek naar de grond en luisterde naar zijn zachte stem. Ze ging snel het water in en ging helemaal onder zitten, een stukje weg van de rest. Ze trok Thobias dicht tegen haar aan en keek in zijn ogen.

Koning Thobias Hiddon

Ze kroop helemaal tegen hem aan en ze ging super snel in het water zitten, hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Je doet het echt goed,' fluisterde hij vol liefde. Hij streek langzaam en rustgevend over haar rug heen, hij wilde haar laten ontspannen, want dan zou ze kunnen genieten en zou de angst steeds minder worden. 'Je bent echt geweldig, het voelt alsof ik elke dag een beetje meer van je ga houden...' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond dat ze het heel erg goed deed en hij streek over haar rug heen. Na een tijdje kon ze pas genieten en ontspande ze een beetje.
"Echt waar? Kan dat nog?" Vroeg ze met een lichte grijns aan hem en ze sloeg haar armen nu om hem heen. Ze was stapelgek op hem, hij deed haar echt veel goeds. "Dankjewel, je bent zo goed en lief..."

Koning Thobias Hiddon

'Ja, dat kan blijkbaar nog, het verbaast mij ook een beetje,' zei hij plagend tegen haar. Ze sloeg haar armen om hem heen en ze bedankte hem. 'Jij ook, jij zorgt ervoor dat ik zo ben,' fluisterde hij. Hij vond zichzelf niet echt zo heel erg goed, maar Destiney haalde wel elke keer het beste in hem naar boven, dat zeker. Hij zoende haar nu langzaam en hij trok haar voorzichtig nog iets meer tegen zijn lichaam aan.

Koningin Destiney Hiddon

"Ik vind het wel fijn." Glimlachte ze hem nu toe. Zij zorgde ervoor dat hij zou was en daardoor gaf ze hem een brede glimlach. "We halen gewoon het beste in elkaar naar boven en dat is heel erg fijn." Sprak ze hem met een glimlach toe. Hij zoende haar eventjes en ze zoende hem heel kort even terug, al die mensen keken zo ongelooflijk erg en ze kende ze, dat vond ze dan wel wat minder prettig.
Ze streek over zijn armen heen, over de littekens. "Het gaat wel beter of niet?" Vroeg ze zacht.