Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Hij voelde de nagels van Destiney over zijn huid heen glijden en hij kreunde zacht, dit was echt heerlijk, maar hij wilde nu zelf wel echt meer. Hij kreeg een kusje en hij grijnsde naar haar, daarna keek hij naar Gwynn en liet hij zich zelf op de bank zakken, hij trok Gwynn bovenop zich. Zijn handen gleden over haar lichaam heen en hij voelde hoe ze hem in haar liet glijden, waardoor hij diep kreunde. Hij pakte wel Destiney vast en hij zoende haar heftig.

Serena Lomaz

Hij zei dat hij gauw tevreden was en daardoor grijnsde ze. 'Dat geloof ik ook wel, maar er zijn vast dingen die je heel lekker vindt...' plaagde ze hem nu. Hij zei dat ze altijd iets mocht doen, de zoen daarna was heerlijk. 'Altijd? Ook wanneer het mij uitkomt en jou niet?' vroeg ze plagend aan hem, daarna zoende ze hem meteen weer, hij was echt heerlijk.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias grijnsde haar toe en daardoor gaf ze hem een knipoog. Hij trok nu Gwynn bovenop zich en ging met haar verder. Destiney keek er even naar, maar daarna werd ze door hem dichterbij getrokken en heftig gezoend. Met een zachte kreun zoende ze hem terug en gleed ze met haar vingers over zijn hals heen.


Koning Reagan Tridon

"Jij weet vast wel wat ik heel erg lekker vind.." Klonk zijn stem zachtjes en hij keek haar met twinkelende ogen aan. "Ja, altijd, want jij kan er echt wel voor zorgen dat ik er heel erg veel zin in krijg." Klonk zijn stem genietend. hij werd meteen weer gezoend en hij zoende haar met passie terug.

Koning Thobias Hiddon

Hij hield het echt een stuk beter uit nu, daar was hij wel blij mee, want nu kon hij er zelf ook veel meer van genieten, al was Gwynn aardig heftig en moest hij zich wel wat inhouden, want het was super lekker. Hij voelde de vingers van Destiney over zijn huid heen glijden en hij kreunde nu diep door wat ze deed. Gwynn maakte het nog heftiger en hij keek even naar haar. 'Zeg het als je het niet meer uithoudt.' zei Gwynn nu zacht tegen hem, waardoor hij haar vragend aankeek, hij begreep niet waarom. Gwynn wilde niet echt te veel risico nemen dat ze zwanger zou worden, dat zou echt niet goed zijn. Hij mompelde een vaag antwoord en hij legde zijn handen op haar heupen neer.

Serena Lomaz

'Nou, ik vind het heerlijk als je het tegen mij zegt, je hebt vast dingen waar ik niets van weet... dingen die je graag wilt doen of erg opwindend vindt,' zei ze grijnzend tegen hem. Door het antwoord wat hij daarna gaf keek ze hem uitdagend aan. 'Daar ga ik gebruik van maken,' zei ze meteen tegen hem. De zoen was echt lekker en ze liet haar hand nu iets verder over zijn lichaam glijden.

Gwynn Hiddon

Ze probeerde eigenlijk om zo veel mogelijk op afstand te blijven van Reagan, ze hoopte dat hij dan toch wel kon genieten van Serena, zeker voor de komende tijd, want het was heel duidelijk dat Thobias niets anders zou accepteren voorlopig. Ze had een paar keer geprobeerd om voorzichtig met hem te praten over Reagan, maar dat werkte echt niet, hij werd super kwaad en hij kon het echt nog niet aan, ze hoopte wel dat het zou veranderen, maar ondertussen vermaakte ze zich wel met Thobias en Destiney, bovendien had ze het ook goed met David en Remi. Toch was ze deze week anders, gespannen, ze wilde er met iemand over praten, maar er was niemand echt geschikt nu. Uiteindelijk besloot ze Destiney in vertrouwen te nemen en ze zocht de vrouw op. 'Destiney, heb je even tijd om te praten?' vroeg ze zacht bij de deur.

Koning Reagan Tridon

Na zijn gesprek met Thobias had hij Gwynn niet meer gesproken, hij ontweek haar het liefste, want hij wilde echt niet dat het fout ging, dat was echt niet de bedoeling, hij wilde niet tegen zijn vriend liegen, dat vond hij echt niet fijn. Met Serena ging het gelukkig wel beter, op deze manier verlangde hij ook niet zo heel erg naar Gwynn.


Koningin Destiney Hiddon

ze hoorde na een tijdje een klopje op de deur, haar buik begon nu toch echt te groeien en ze had de grootste moeite om het wat verborgen te houden voor de rest, daarom verbleef ze ook gewoon veel op haar kamer, ze wilde het pas zeggen wanneer Thobias er klaar voor was. Ze opende de deur voor Gwynn.
"Natuurlijk heb ik tijd om met je te praten, wat is er aan de hand?" Vroeg ze de vrouw met een glimlach.

Gwynn Hiddon

Destiney opende de deur en ze zei dat ze natuurlijk tijd had om te praten, ze wilde weten wat er aan de hand was en Gwynn zuchtte zacht, ze vond het ook lastig om tegen Destiney te zeggen wat er aan de hand was, want niemand wist wat er tussen haar en Reagan gebeurd was en dat wilde ze nu ook zo houden, maar het ging bijna niet meer, het zat haar echt enorm dwars. 'Ik moet het gewoon aan iemand kwijt, maar Thobias mag het écht niet horen... echt niet...' fluisterde ze nu en ze ging zitten.

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn kwam naar binnen toe en ging op de bank zitten. Destiney kwam bij haar zitten en keek haar doordringend aan. Thobias mocht het niet weten.
"Reagan." Sprak ze zacht tegen haar en ze keek de vrouw doordringend aan. "Ik zie hoe hij zich gedraagt in jouw buurt, dat geld voor jou eigenlijk precies hetzelfde." Fluisterde ze.

Gwynn Hiddon

Destiney had door wat er aan de hand was en ze ademde langzaam in. 'We proberen elkaar enorm te ontwijken, Thobias word gek als hij het merkt,' fluisterde ze nu. 'Tot nu toe ging het eigenlijk wel goed, maar we voelen allebei hetzelfde en ik vind het heel moeilijk dat ik Reagan zo leuk begin te vinden, want ik wil ook Thobias geen pijn doen, ik hou hartstikke veel van hem,' fluisterde ze zacht. Er was nog veel meer, ze had geen idee hoe veel Destiney wist en ze durfde er eigenlijk niet goed over te praten, want dan zou Destiney moeten liegen tegen Thobias.

Koningin Destiney Hiddon

Ze knikte even door de woorden van Gwynn. "Ja, ik weet het, hij zal zeker gek worden." Fluisterde ze zachtjes tegen Gwynn. "Ik vind het wel leuk voor jullie, je verdient wel zo iemand als Reagan, iemand die goed voor je zal zorgen. Misschien kan ik het er met Thobias over hebben? Al moet het denk ik sowieso wachten tot ik weer alles kan... als ik mijn kindje heb gehad, is het veel slimmer, dan kan ik hem beter helpen met alles." Sprak ze tegen Gwynn. "Kun je niet aan hem vragen of je één dag in de week bij Reagan mag zijn?"

Gwynn Hiddon

'Ja, je hebt gelijk, het is super fijn met Reagan, maar Serena weet ook van niets, dat moet voorlopig ook zo blijven, want anders komt Thobias er ook achter,' fluisterde ze. Ze wilde het er zelf ook wel met Thobias over hebben en ze knikte langzaam, misschien was dat wel een goed idee, maar dat moest dan wel nadat het kindje was geboren, dat was beter. 'Ja, veel beter...' zei ze zacht. Door wat Destiney voorstelde schudde ze heel langzaam haar hoofd. 'Dat gaat nooit werken, dat accepteert hij niet,' zei ze zachtjes. Ze staarde een tijdje voor haar uit en ademde diep in, daarna keek ze weer opzij naar Destiney. 'Ik denk dat ik zwanger ben...' fluisterde ze nu, bijna onverstaanbaar.

Koningin Destiney Hiddon

"Ja, dat is waar.. Serena hoeft het ook nog niet te weten. Nog niet." Mompelde ze tegen Gwynn. Ze vond het zelf ook beter om het te vertellen wanneer haar kind geboren was en daardoor knikte ze eventjes. Ze dacht ook dat Thobias het nooit zou accepteren. "We moeten toch ergens beginnen..." Mompelde ze tegen de vrouw. Haar mond viel open toen Gwynn zei dat ze dacht dat ze zwanger was. "Van wie?" Vroeg ze haar nu met grote ogen.

Gwynn Hiddon

Ze luisterde niet meer echt naar Destiney, tot ze vroeg van wie ze zwanger was. Ze ademde trillend in en ze kreeg nu tranen in haar ogen. Ze had het hier echt heel erg moeilijk mee, het was pijnlijk, het was al zo vaak fout gegaan en nu wist ze echt niet wat ze moest doen. 'Ik weet het niet...' snikte ze daarna zachtjes. 'Het kan van alle drie zijn, ik weet het niet...' fluisterde ze. Het kon echt van Thobias, Remi of Reagan zijn, maar ze had geen idee.

Koningin Destiney Hiddon

"Sst... niet huilen, Gwynn, dat is niet nodig." Fluisterde ze. Ze pakte de vrouw zachtjes vast en streelde over haar rug heen. "Ik hoop dat het niet van Thobias is, dat het niet nog een keer fout gaat..." Klonk haar stem zacht en ze streelde langs de wang van de vrouw. "Aan de andere kant zal Thobias er niet al te blij mee zijn als het van een ander is, ik hoop gewoon dat het van Reagan is, dan heb je meer reden om bij hem te blijven." Mompelde ze zacht.

Gwynn Hiddon

Ze kroop helemaal tegen Destiney aan en ze ademde trillend in. 'Maar we weten het niet... we hebben geen idee en als ik Thobias vertel dat ik zwanger ben, of als hij het gaat merken... dan zal hij denken dat het van hem is, maar dat is misschien helemaal niet zo. Hij weet niet dat ik het met Reagan en Remi gedaan heb, hij heeft geen idee en als ik hem dat vertel, draait hij helemaal door... Reagan en Remi hebben ook geen idee, wat moet ik nou doen?'

Koningin Destiney Hiddon

Ze voelde hoe Gwynn tegen haar aan kroop en ze hield haar heel dicht tegen zich aan. Ze streelde door haar haren heen en gaf haar een kusje.
"Hoe zal Thobias reageren als hij denkt dat het van hem is?" Vroeg ze haar zacht. "De kans is aanwezig dat je zelfs van hem een normaal kindje kunt krijgen." Vertelde ze de vrouw zachtjes. Ze moest het waarschijnlijk maar wel voor zich houden dat ze het met Reagan en Remi allebei had gedaan.

Gwynn Hiddon

Destiney wilde weten hoe Thobias zou reageren als hij dacht dat het van hem was en ze ademde diep in. 'Dat weet ik niet... ik denk niet dat hij het leuk gaat vinden dat wij allebei zwanger zijn,' fluisterde ze. Waarschijnlijk niet, waarschijnlijk zou hij ook nog eens echt boos worden en daar was ze bang voor. 'Maar als Remi en Reagan zien dat ik zwanger ben, zullen ze daar zelf waarschijnlijk ook wel hun bedenkingen bij hebben...'

Koningin Destiney Hiddon

Ze wist het niet, Thobias ging het waarschijnlijk niet leuk vinden als ze allebei zwanger waren. "Nee... zeker niet, maar ik ben al een stuk verder, misschien dat het elkaar een beetje kan overlappen." Fluisterde ze Gwynn toe. Dat hoopte ze tenminste.
"Remi en Reagan kan je gewoon de waarheid vertellen, ze weten hoe Thobias is en zullen hun mond daar wel over dichthouden. Zeker weten." Vertrouwde ze haar toe.

Gwynn Hiddon

Ze knikte langzaam, misschien had Destiney wel gelijk, maar ze was echt heel erg bang voor de reactie van Thobias. Hij was wel vaker heel boos geworden en dat had ze liever niet, het deed haar heel veel pijn meestal. Ze zei dat ze Remi en Reagan gewoon de waarheid kon vertellen, die wisten hoe Thobias was en zouden hun mond houden. Ze ademde diep in, ze zag er echt enorm tegenop. 'Moet ik het eerst Remi en Reagan zeggen?' vroeg ze zacht. Het zou waarschijnlijk al snel op gaan vallen, al wist ze dat Destiney ook alles deed om het nog te verbergen, maar iedereen die haar goed zou bekijken, zou het meteen zien.

Koningin Destiney Hiddon

"Ik zou het eerst aan Thobias vertellen." Fluisterde ze haar zachtjes toe. Ze streelde langs de wang van de vrouw. "Ik ga wel met je mee, je moet niet bang zijn, ik zorg er wel voor dat hij niet al te boos op je word..." Klonk haar stem zachtjes en behulpzaam.

Gwynn Hiddon

Ze dacht dat ze het eerst tegen Thobias moest zegen, ze moest niet bang zijn en Destiney ging wel met haar mee. Ze zou er voor zorgen dat hij niet al te boos werd. 'Wil je nu meteen gaan?' vroeg ze zacht. Ze zag er echt enorm tegenop, ze wilde Thobias geen pijn doen, maar het zat haar wel echt dwars, ze was zo bang voor zijn reactie, maar ook voor die van Reagan en Remi. Ze had geen idee wat ze moest doen.

Koningin Destiney Hiddon

Ze vroeg of ze meteen mee wilde gaan. Daardoor knikte ze. "Ja, natuurlijk wil ik dat." Glimlachte ze. Ze kwam langzaam overeind en pakte de hand van Gwynn vast en nam de vrouw met haar mee. Ze liep naar de werkkamer van Thobias toe en klopte op de deur aan.

Koning Thobias Hiddon

Er werd op de deur geklopt en daardoor keek hij op. 'Kom maar binnen hoor,' zei hij meteen. De deur ging open en hij zag Gwynn en Destiney binnenkomen, waardoor hij even glimlachte, al trok die glimlach weg door de gezichten die hij zag. Was er iets aan de hand? Het zag er niet zo goed uit eigenlijk. 'Wat is er?' vroeg hij ook meteen, Gwynn had duidelijk gehuild. 'Niet boos worden, alsjeblieft...' fluisterde Gwynn wat benauwd. 'Ik ben zwanger,' was het volgende dat ze zei.

Koningin Destiney Hiddon

Ze liepen naar binnen toe en Thobias glimlachte, maar die glimlach verstomde al gauw. Hij vroeg meteen wat er was en Gwynn begon het meteen te vertellen. Destiney kwam naar hem toe en legde zachtjes haar hand op de rug van Thobias neer.
"We zijn natuurlijk ook niet heel erg voorzichtig geweest..." Fluisterde ze tegen haar man. "Gwynn kan er ook niets aan doen." Ze heild Thobias goed in de gaten en ze zou meteen ingrijpen wanneer er wat gebeurde.

Koning Thobias Hiddon

Hij haalde trillend adem, dit kon niet waar zijn, hij werd voor de gek gehouden. Dit zou weer fout gaan, weer een miskraam, weer een kind dat niet goed was, dat kon hij echt niet. Hij wilde het niet nog een keer. Destiney kwam naar hem toe, wat ze zei drong niet echt tot hem door en hij kwam overeind, hij duwde zijn bureau aan de kant, alle spullen kwamen met een klap op de grond terecht, zo ontzettend kwaad was hij. 'Dit kan gewoon niet waar zijn, je houdt mij voor de gek...' gromde hij nu.

Koningin Destiney Hiddon

Ze keek hem doordringend aan, maar ze schrok wel toen hij zijn bureau wegduwde, alles viel en het maakte een behoorlijk kabaal. Ze pakte zijn arm stevig vast en keek hem doordringend aan. "Thobias, ze verdient dit niet. Ze kan er niets aan doen." Klonk haar stem doordringend en ze bleef hem stevig vasthouden.