Medieval Times

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat het haar niet echt uitmaakte, als het maar fijn samen met hem was. 'Wat dacht je er van om een lange wandeling te maken en naar het strand te gaan? We hebben tijd genoeg en ik vind het altijd heerlijk daar, zeker als het mooi weer is, zoals nu.' zei hij tegen haar. Hij hoopte dat ze het ook zag zitten, want het leek hem geweldig om daar naar toe te gaan nu. Normaal had hij daar niet zo heel erg veel tijd voor. Hij at van het eten, het smaakte goed, toen hij klaar was legde hij zijn bestek neer en nam hij een slokje van het water.

Koningin Fay Lahero

Hij stelde voor om een lange wandeling naar het strand te maken en ze grijnsde eventjes. Dat hadden ze pasgeleden ook al gedaan, maar eignelijk vond ze dat helemaal niet zo erg. “Lijkt me heerlijk om weer een dagje naar het strand te gaan met jou samen, Stephen.” Zei ze lief tegen hem en ze gaf hem een kusje op zijn wang. “Nu is het warm genoeg om ook een stukje door het water te lopen.” Lachte ze hem toe.

Koning Stephen Lahero

'Door het water lopen? Je bedoelt zwemmen toch?' vroeg hij plagend aan haar. Het water zou waarschijnlijk wel koud zijn nog, maar dat maakte hem niet zo veel uit. Hij kreeg een kus op zijn wang en hij kwam overeind, hij tilde haar direct op, tegen zijn lichaam aan. 'Ik ben echt gek op jou, je bent zo geweldig.' zei hij grijnzend. 'Nou, laten we maar gaan dan. Moeten we nog iets meenemen of kunnen we meteen gaan?' vroeg hij haar. Hij had er duidelijk zin in, hij vond het altijd leuk om naar het strand te gaan, het was bijna zijn favoriete plek.

Koningin Fay Lahero

“Je weet dat ik een hekel heb aan zwemmen.” Lachte ze plagend naar hem terug. “Dat jij nou van water houdt zegt niet dat ik er ook gek op ben.” Ze stak haar tong eventjes uit. Vervolgens kwam hij overeind en tilde haar op. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en keek hem met twinkelende ogen aan.
“Niet zo geweldig als jij.” Sprak ze hem vrolijk toe en ze streek langs zijn wang. “Wat mij betreft kunnen we meteen gaan, ik heb verder niets meer nodig.” Zei ze vrolijk, Stephen stak haar heel erg aan. 

Koning Stephen Lahero

'Dat is waar. Dan ga ik wel zwemmen.' Plaagde hij haar nu. Hij deed het niet zo vaak, meestal was de kracht dan te heftig voor hem en had hij het gevoel dat hij de controle verloor, maar hij kon het wel weer eens proberen. Misschien was het juist wel fijn voor hem. Hij hield haar tegen zijn lichaam aan en daarna zoende hij haar even zacht. 'Oké, dan gaan we.' zei hij zodra ze aangaf dat ze niets nodig had. Hij pakte haar hand vast en hij nam haar mee naar buiten toe.

Koningin Fay Lahero

Hij zei plagend dat hij wel ging zwemmen. “Ik zal je goed in de gaten houden.” Zei ze nu zacht en ze streek langs zijn gezicht. Vroeger hadden ze het vaak geprobeerd, maar vaak ging het fout en werd de kracht hem teveel. Hij zoende haar even zachtjes en ze ging er genietend in mee. Daarna zei hij dat ze zouden gaan en ze knikte eventjes met een glimlach. Ze kneep zacht in zijn hand en ging met hem mee naar buiten toe. Het was echt heerlijk buiten en ze genoot van de zon.

Koning Stephen Lahero

'Als het daar niet goed voelt, dan doen we het niet. Het is niet dat het moet ofzo, maar misschien zou het weer een keertje goed voor mij zijn.' zei hij tegen haar. Het weer was echt perfect, het werd steeds warmer, maar dat vond hij wel fijn. De zomer was toch het beste, als het maar niet té droog zou worden. Dat was ook weer niet goed. Hij sloeg zijn arm om haar middel heen en zo hield hij haar heel dicht tegen zich aan. 'Denk je heel veel aan Nathan?' Vroeg hij nu zachtjes. Hij wilde er wel met haar over blijven praten.

Koningin Fay Lahero

“Nee, maar het is al wel lang geleden dat je het geprobeerd hebt, dus ik kan me wel voorstellen dat je het weer een keer leuk vind.” Glimlachte ze naar hem en ze gaf hem even een knipoog. Ze voelde zijn arm om haar middel heen en ze liep heerlijk met hem door het bos in de richting van het strand. Hij vroeg of ze veel aan Nathan dacht.
“Als ik bij jou ben niet… anders wel…” Fluisterde ze zachtjes.

Koning Stephen Lahero

' Ja, dat is zo.' zei hij. Als het goed ging was het zwemmen wel heel erg fijn voor hem. Het kon een enorme opluchting en ontspanning voor hem zijn en dat was heel bijzonder. Dat voelde ook echt heel erg goed. Ze vertelde dat ze niet aan hem dacht als ze bij hem was, maar anders wel. 'Dat kan ik ook wel begrijpen. Ik zou willen dat ik meer voor je kon betekenen. Ik wil je zo graag met alles helpen.' zei hij zacht tegen haar. Het was heel mooi in het bos, maar al snel liepen ze door de duinen en kon je de zee echt horen en ruiken.

Koningin Fay Lahero

Ze glimlachte naar hem toen hij aangaf dat ze gelijk had. Hij kon het begrijpen dat ze dan aan Nathan dacht en hij zou willen dat hij meer voor haar kon betekenen. Hij wilde haar zo graag helpen. “Zolang ik maar veel bij je kan zijn en leuke dingen met je kan doen, dan vind ik het al goed, Stephen… dat helpt me de dag door, dat helpt me om af en toe vrolijk te zijn.” Sprak ze zacht en lief tegen hem. Ze sloot haar ogen en rook de geur van de zee. Ze glimlachte en keek daarna Stephen weer glimlachend aan.

Koning Stephen Lahero

'Dat snap ik wel , maar ik wil dat je altijd gelukkig bent. niet af en toe. Je moet altijd intens gelukkig zijn, niet maar soms. Niet alleen als je bij mij bent. Dat wil ik niet.' zei hij zachtjes en lief tegen haar. Hij gunde het haar echt enorm om gewoon altijd intens gelukkig te zijn, niet maar af en toe. Ze kwamen dichterbij de zee, het was prachtig, de zee was rustig en de zon scheen nog steeds op een felle manier. Het was heerlijk warm daardoor.

Koningin Fay Lahero

Ze glimlachte door zijn woorden en zoende hem nu zachtjes. “Je bent veel te lief voor mij.” Zei ze hem en ze streek even langs zijn wang. “Het komt allemaal wel weer, zolang het zo goed tussen ons gaat, komt dat echt vanzelf allemaal wel. Dat weet ik zeker.” Sprak ze hem zacht en lief toe. Ze kwamen dichterbij de zee en ze glimlachte eventjes. Ze was er wel van gaan houden, misschien op dezelfde manier als ze van Stephen was gaan houden.
 

Koning Stephen Lahero

'Volgens mij gaat het tussen ons goed en ik hoop dat het ook zo blijft, dus dat moet helemaal geen probleem zijn.' zei hij zacht tegen haar. Ze kwamen dichter bij de zee, het was echt rustig genoeg, misschien moest hij het maar gewoon proberen, want hij voelde zich zelf ook best wel rustig. Dan was het waarschijnlijk geen enkel probleem om even het water in te gaan. Hij liet Fay nu stil staan en hij streek langzaam langs haar wang. ' Je bent zo mooi.' Fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Ze glimlachte door zijn woorden en knikte. “Dat denk ik inderdaad ook, wij komen er samen wel, ik geloof er nu meer in dan ooit daarvoor.” Sprak ze hem zacht en lief toe. Ze werd door hem stilgehouden bij het water en ze keek hem daardoor aan. Hij fluisterde dat ze mooi was en dat liet haar een beetje glimlachen. Ze legde zachtjes haar hand in zijn hals en bracht haar hoofd wat dichterbij. Teder en vol liefde zoende ze hem.

Koning Stephen Lahero

Hij vond het fijn om te merken dat Fay er net zo over dacht als hij. Het was goed om te weten dat ze wel op dezelfde lijn zaten. Hij bleef naar haar kijken en al snel voelde hij haar warme lippen op zijn lippen en werd hij door haar gezoend. Het was heerlijk, hij ging er dus ook graag in mee en hij trok haar dichter tegen zijn lichaam aan. ' Ga je echt niet mee zwemmen?' Vroeg hij nu lichtelijk plagend aan haar. Er stond ook een fonkeling in zijn ogen.

Koningin Fay Lahero

Ze werd heel fijn door hem gezoend en daarna vroeg hij plagend of ze echt niet mee ging. Ze grinnikte omdat hij zo plaagde, dat vond ze leuk en lief. “Nee, ik vind mijn voeten onder water al genoeg.” Plaagde ze hem nu en ze gaf hem een knipoog. “Ga maar lekker. Ik ben benieuwd hoe het gaat.” Glimlachte ze hem nu toe.

Koning Stephen Lahero

Ze wilde het duidelijk echt niet, ze vond haar voeten in het water al wel genoeg. Dat liet hem een beetje grijnzen. Ze zei dat hij wel lekker moest gaan en hij knikte even. Hij trok zijn overhemd uit en daarna ook zijn broek. Hij legde het aan de kant en daarna liep hij het koude water in. Hij voelde meteen heel duidelijk de kracht in zijn lichaam, maar het was niet onaangenaam. Zodra hij er aan gewend was dook hij onderwater. Hij kwam vrij snel weer boven en hij keek naar Fay.

Koningin Fay Lahero

Hij grijnsde een beetje door haar woorden en knikte toen ze aangaf dat hij gewoon moest gaan. Zijn kleding ging uit en ze bekeek hem met een grijns. Ze vond dit leuk om te zien bij hem. Hij liep het water in en ze hield hem wel goed in de gaten. Na een tijdje dook hij onder water en wanneer hij weer boven was, keek hij naar haar. Ze keek hem doordringend aan.
“Voelt het fijn?” Vroeg ze hem.

Koning Stephen Lahero

'Ja, eigenlijk gaat het best wel goed.' zei hij tegen haar. Het voelde fijn, het was een goed gevoel zo. Het liet waarschijnlijk ook zien dat hij best wel ontspannen was de laatste tijd. Het ging goed met hem, omdat het goed ging tussen hun. Hij kwam uit het water en hij liep naar haar toe, de druppels gleden over zijn lichaam heen en het was best wel koud. 'Ik kan wel wat warmte gebruiken.' zei hij dus ook grijnzend tegen haar. Hij legde zijn koude vingers tegen haar gezicht aan en hij gaf haar weer een kusje.

Koningin Fay Lahero

Hij leek er tevreden over te zijn en daar was ze blij om. Ze had hem nodig, vol zelfvertrouwen, dan ging het goed met hun. Zolang Stephen geloofde in zichzelf, konden ze de wereld aan, daar was ze zeker van. Hij kwam na een tijdje uit het water en zei haar dat hij wel wat warmte kon gebruiken. “Daar kan ik wel voor zorgen.” Klonk haar stem zacht. Ze huiverde door zijn koude vingers en kuste hem wel zacht terug. Daarna stapte ze zelf ook het water uit en pakte ze zijn handen vast. Ze warmde hem helemaal op van binnen en de waterdruppels veranderden langzaam in stoom.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze er wel voor kon zorgen en hij voelde dat ze hem meenam het water uit en hem vastpakte. Langzaam werd hij wat warmer en trok de kou uit zijn lichaam. Hij voelde het water verdampen en hij zuchtte zacht, dit voelde best wel fijn. Hij trok haar nu tegen zich aan en hij legde zijn handen om haar heen. 'Je bent geweldig.' fluisterde hij. Hij zoende haar langzaam, het was echt heel erg fijn om tijd met haar door te brengen, dat maakte hem gelukkig.

Carmen Samira

Het was heel stil zonder Kayton, maar ze redde het wel. Ze wilde gewoon de tijd nemen om te ontdekken wat ze wilde, maar nu kon dat nog niet. Daar had ze echt langer voor nodig. Ze wist dat ze overal en bij iedereen terecht kon, maar ze wist het niet zo goed. Ze kon ook gewoon ergens in een dorp gaan wonen, maar dat was ook zo saai. Nu liep ze door de tuinen heen, de zon scheen, het was prachtig weer.

Koningin Fay Lahero

Wanneer hij weer warm was en opgedroogd trok hij zich tegen haar aan. Ze voelde zijn armen om haar heen en hij zei dat ze geweldig was. Het liet haar glimlachen en ze zoende hem liefdevol en langzaam terug. Daarna keek ze hem aan. “Ik ben trots op je… ik weet nog hoe fout het ging toen je in het begin het water in stapte…” Fluisterde ze nu lief tegen hem en ze streelde langs zijn wang.


Prinses Chayenne Lahero

Ze liep langzaam door het landhuis heen, op zoek naar Carmen en na een tijdje kon een van haar bediendes haar vertellen dat ze in de tuin was. Daardoor ging Chayenne langzaam de tuinen in en kwam ze Carmen tegen.
“Hoi Carmen.” Zei ze met een klein glimlachje. Ze zat nog steeds behoorlijk met zichzelf in de knoop. Ze sloeg haar armen om Carmen heen en hield haar even vast.

Koning Stephen Lahero

Ze zoende hem liefdevol terug en hij luisterde naar haar, ze zei dat ze trots op hem was. 'Ja, dat is zo, dat weet ik ook nog goed.... maar nu gaat het bijna perfect, het voelt fijn. Ik moet het gewoon niet doen als ik zelf ook nog eens onrustig ben, dan gaat het fout.' fluisterde hij. Hij voelde dat ze langs zijn wang streek en hij keek weer naar haar. Het was dat hij er niet zo van hield om iets te doen waar mensen hun zouden kunnen zien, anders zou hij nog wat verder gaan. Hij wist dat Fay dat leuk vond, dat ze wat meer uitdaging leuk vond, maar voor hem was dat echt een stap te ver.

Carmen Samira

Ze keek wat verbaasd op toen ze haar naam hoorde, het was Chayenne. Ze kreeg niet de kans om te reageren, Chayenne pakte haar al vast en ze hield het meisje stevig vast. 'Wat fijn om jou even te zien.' zei ze zachtjes. De band die ze met Chayenne had was nog altijd heel bijzonder, ze vond het echt fijn, bovendien was het ook wel heel eenzaam om hier te de hele tijd alleen te zijn. 'Zullen we binnen even wat drinken?' vroeg ze nu aan haar.

Koningin Fay Lahero

Hij wist het ook nog goed hoe het toen ging. Nu ging het bijna perfect. Het voelde fijn. Hij moest het gewoon niet doen als hij zelf wat onrustig was. “Nee, inderdaad, maar het hoeft allemaal niet perse perfect, Stephen, dat is nergens voor nodig.” Zei ze zachtjes tegen hem. Hij keek naar haar en ze keek liefdevol en doordringend in zijn ogen.
“Waar denk je aan? Vroeg ze na een tijdje zacht en plagend aan hem.


Prinses Chayenne Lahero

Ze hield Carmen nog wat steviger vast toen ze haar ook omhelsde. Ze vond het fijn om haar te zien en dat liet Chayenne glimlachen. Ze wist nu dat ze een goede keuze had gemaakt om hier te komen. Carmen vroeg of ze binnen samen wat zouden gaan drinken en ze knikte eventjes.
“Ja, dat lijkt me fijn.” Sprak ze met een klein glimlachje tegen haar.

Koning Stephen Lahero

'Ja, dat is ook zo, maar je weet hoe graag ik alles wel echt perfect doe.' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Zo was hij nou eenmaal, daar kon hij zelf ook niet echt zo veel aan veranderen. Ze vroeg waar hij aan dacht en daardoor werd hij een beetje rood. 'Ik bedacht mij wat ik zou willen doen als ik iets meer lef had.' gaf hij eerlijk toe, al wist ze misschien niet wat hij er mee bedoelde. Het maakte ook niet uit, het was lastig voor hem om te bespreken. Hij vond het nog steeds ongemakkelijk om er over te praten.

Carmen Samira

Chayenne hield haar heel stevig vast en knikte daarna, ze wilde graag wat drinken. 'Kom.' zei ze zacht en ze nam Chayenne mee naar binnen. Ze schonk meteen wat thee voor hun allebei in en knikte naar de bank, daarna ging ze zelf ook zitten. 'Het is hier ook maar zo saai als ik alleen ben, ik vind het echt leuk om jou te zien. Hoe gaat het met je?' vroeg ze nu aan het meisje.