Medieval Times

Nathan Gerono

'Omdat ik dan de hele tijd met die spullen rond zou lopen.' zei hij lachend tegen haar. Hij kreeg een duw en daarna begon ze te rennen, door wat ze zei grinnikte hij en daarna volgde hij haar meteen. Elvira was snel, maar hij wist haar gelukkig wel bij te houden. Doordat hij nog veel in de smederij werkte, was hij nog wel een beetje in vorm, het viel mee hoe erg hij achteruit was gegaan in spieren en conditie. Hij moest alleen weer een heel stuk gerichter gaan trainen.

Elvira Solore

"Nou nou, kan je dat niet eens hebben?" Vroeg ze hem plagend. Hij grinnikte door haar woorden en daarna kwam hij achter haar aan. Ze rende hard, ze voelde zich helemaal vrij zo en het was echt een heerlijk gevoel. Ze bleef doorgaan en pas bij de smederij stopte ze en kwam ze hijgend op adem terwijl ze tegen de muur leunde.

Nathan Gerono

Bij de smederij stond Elvira stil en hij pakte haar vast, hij had een grijnsje op zijn gezicht staan en hij drukte zijn lippen op die van haar. 'Wij moeten ook nog wel wat trainen, zo te zien.' zei hij grijnzend. Hij nam haar mee naar binnen en hij kwam zelf een beetje op adem, daarna raapte hij wat gereedschap bij elkaar, alles wat hij goed kon gebruiken en echt nodig had daar nam hij mee, hij was echt heel vrolijk, hij dacht niet zo na over alles en nu kon hij ook echt ontspannen daardoor.

Elvira Solore

Ze werd door Nathan vastgepakt en ze kreeg een kus van hem. Hij dacht dat ze nog wel wat moesten trainen. "Dat sowieso." Lachte ze hem toe. Ze sloeg haar armen even om zijn nek heen, maar daarna liep ze met hem mee naar binnen toe. Ze pakte ook wat spullen en deed deze in een tas. Daarna gingen ze weer terug naar de plek. Ze kneep even in zijn hand en grijnsde hem toe. Ze had het echt onwijs naar haar zin nu.

Nathan Gerono

Eenmaal terug op de prachtige plek legde hij zijn gereedschap aan de kant, hij keek even naar Elvira en hij knipoogde naar haar, daarna begon hij wat goede stevige stukken hout bij elkaar te rapen, wat palen, zodat hij een hutje kon bouwen, dat was alvast een goed begin. Hij vond dit ook echt geweldig om te doen. Hij had al heel snel een simpele constructie staan en hij bleef zo ook bezig met het zoeken van spullen, uiteindelijk stond het best wel stevig. Hij timmerde alles aan elkaar en hij begon met het bedekken, zodat het ook echt beschut was.

Elvira Solore

Ze kreeg een knipoog van hem en dat liet haar even grijnzen. Daarna begon hij met het bouwen van een hut. Ze keek heel even naar hem en daarna begon ze zelf aan het in elkaar zetten van hun trainingsbenodigdheden. Ze maakte wat dummies en valkuilen. Zo konden ze altijd bedacht zijn op een gevaarlijke situatie en zouden ze altijd op scherp staan.
Na een tijdje kreeg ze het bloedheet en trok ze wat kleding uit waarna ze vervolgens weer geconcentreerd verder ging.

Nathan Gerono

Hij keek op en hij zag dat Elvira wat kleding uit trok, daarna ging ze weer verder. Hij herinnerde zich nog dat hij haar nog terug moest pakken en daardoor kwam hij overeind en liep hij langzaam naar haar toe. Uit het niets greep hij haar vast en werkte hij haar op de grond, maar hij zoende haar eigenlijk al meteen. 'We verdienen wel even een goede pauze, denk ik zo.' zei hij lachend tegen haar.

Elvira Solore

Ze strekte haar rug eventjes en wilde kijken waar Nathan was, maar voor ze dat kon doen, lag ze al op de grond. Ze begon te lachen en zoende hem vol passie terug. Ze sloeg haar armen om hem heen en hij zei dat ze een pauze verdienden.
"Dat vind ik een goed idee." Grijnsde ze hem toe. Ze keek even diep in zijn ogen en streek langs zijn wang met haar vingers. Ze was onwijs gek op hem en ze merkte dat ze weer naar hem begon te verlangen. Haar ogen twinkelden en ze zoende hem weer intens en vol passie.

Nathan Gerono

Hij werd meteen vol passie terug gezoend en ze zei dat ze het een goed idee vond, hij werd direct weer gezoend, hij vond het heerlijk. Ze streek langs zijn wang en hij zag haar ogen twinkelen, dat vond hij echt heel leuk om te zien. 'Ik hou zo veel van je.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij liet zijn handen over haar lichaam gaan en hij ademde diep in, daarna trok hij haar dichter tegen zich aan.

Elvira Solore

Hij hield echt heel veel van haar en ze glimlachte naar hem. "Ik ook van jou... je bent een schatje, echt..." Klonk haar stem lief. Vooral nu, ondanks waar hij allemaal mee zat, leek hij haar hulp zo onwijs te waarderen, het was heel prettig. Zijn handen gleden over haar lichaam heen en ze hield hem dicht tegen haar lichaam aan. Haar nagels gleden wat plagend en uitdagend over zijn rug heen.

Nathan Gerono

Ze hield ook van hem en ze zei dat hij een schatje was, waardoor hij grijnsde. 'Gelukkig maar.' plaagde hij haar nu weer. Hij voelde haar nagels over zijn rug heen glijden en daardoor zoende hij haar weer, maar nu maakte hij ook langzaam haar kleding los. Zijn lippen gleden naar haar hals en hij zoende haar daar nu uitgebreid, hij vond het heel fijn om haar warme huid te voelen. Zodra hij haar kleding los had keek hij weer naar haar, hij had een fonkeling in zijn ogen staan.

Koning Jay Fullbright

Hij had gisteren een hele leuke dag met Esmeralda gehad, hij was ook echt gelukkig met haar, het liep allemaal best wel goed tussen hun. Nu werd hij langzaam wakker, een stuk later dan normaal. Hij haalde langzaam adem en hij voelde ook meteen waarom, hij voelde zich niet echt lekker. Hij was heel warm, maar hij had het koud en zijn keel deed pijn. Hij wist dat er de afgelopen dagen meer mensen ziek waren, dus misschien was hij daardoor wel aangestoken. Hij wilde uit bed komen, maar hij rilde meteen van de kou en hij kroop daardoor weer heel dicht tegen Esmeralda aan. Hij zou er over een paar minuten wel écht uit gaan.

Koningin Esmerald Fullbright

Na een tijdje werd ze langzaam wakker. Ze werd altijd wel rond deze tijd wakker en ze zag dat Jay nog bij haar lag, hij lag helemaal tegen haar aangekropen. Zacht sloeg ze haar armen om hem heen en ze drukte een kus op zijn voorhoofd. Hij voelde echt heel erg warm aan en ze keek bezorgd naar hem. Was hij ziek? Jay was nooit ziek... zij was altijd degene die allerlei ziektes had.
Ze slikte eventjes, de laatste tijd heerste het wel een beetje, maar het was wel echt een hele ernstige ziekte. Een paar mensen waren er zelfs aan dood gegaan, al was het nog niet bewezen dat het door de ziekte kwam, maar toevallig waren ze wel allemaal ziek.... Ongemerkt pakte ze Jay nog steviger vast.

Koning Jay Fullbright

Hij ademde onregelmatig in en uit, het ging ook een beetje raspend en de koorts leek alleen maar hoger te worden, hij voelde zich echt niet goed. Hij knipperde met zijn ogen en hij zag Esmeralda op een wazige manier. 'Ik kan denk ik niet werken... Wil je mijn vader vragen?' Vroeg hij schor aan haar. Meteen sloot hij zijn ogen weer en legde hij zijn hoofd tegen haar aan. Hij had het echt ijskoud en Esmeralda was tenminste een beetje warm .

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze streek door zijn haren heen en hij zei dat hij niet kon werken vandaag en of zij zijn vader wilde vragen. "Ja, natuurlijk... Rust vandaag maar lekker uit." Fluisterde ze hem toe. Hij legde zijn hoofd weer tegen haar aan en ze keek naar hem. "Dan moet ik wel uit bed, Jay... ik kom zo weer bij je terug." Klonk haar stem heel zacht tegen hem.

Koning Jay Fullbright

Hij luisterde half naar haar, ze zei dat hij wel uit bed moest gaan en hij ademde diep in en uit, hij kon anders niet echt reageren. ' Oh, ja... Ga maar....' zei hij zachtjes.Het drong pas heel laat tot hem door wat ze nou eigenlijk bedoelde. Hij nam een klein beetje afstand van haar en daarna keek hij haar heel even aan. Het volgende moment wikkelde hij zich in dekens en lag hij echt te rillen in het bed, hij voelde zich echt best wel slecht.

Koningin Esmeralda Fullbright

Langzaam kwam ze uit bed toen hij haar los liet na een tijdje en ze streek nog even langs zijn wang en sloeg nog een extra deken over hem heen. Ze maakte zich echt zorgen om hem.
"Tot zo." FLuisterde ze. Ze trok snel haar kleding aan en klopte niet veel later aan op de deur van haar moeder en Leroy. Ze was echt wel heel erg bezorgd nu.

Leroy Fullbright

Hij merkte dat hij echt gelukkig was met alles, ook met hun prachtige zoon, het was echt heerlijk. Het kostte enorm veel energie, hij sliep een heel stuk minder, maar het voelde allemaal wel heel erg goed en hij kon er ook echt goed mee omgaan. Nu was hij net klaar met aankleden en wilde hij even een halfuurtje gaan trainen om zijn spieren wat in vorm te houden. Hij was nog steeds echt heel dun, daarom probeerde hij zijn spieren wel sterk te houden. Er werd op de deur geklopt en hij keek even naar Lolita, daarna trok hij de deur open en zag hij Esmeralda staan. Wat deed die al zo vroeg hier? 'Hey, hoe is het?' Vroeg hij haar meteen.

Koningin Esmeralda Fullbright

Leroy deed de deur voor haar open en vroeg hoe het met haar was. "Jay is heel erg ziek..." Zei ze zacht tegen Leroy en ze keek hem doordringend aan. "Wil jij alsjeblieft voor het werk zorgen, Leroy?" Vroeg ze hem wat smekend. Lolita kwam ook dichterbij en keek naar haar dochter.
"Er moet wel even een dokter naar hem kijken... de laatste tijd zijn er veel mensen ziek." Sprak ze zacht tegen Esmeralda.

Leroy Fullbright

Ze zei dat Jay heel erg ziek was en ze vroeg of hij voor het werk wilde zorgen. Hij knikte meteen. ' Ja, natuurlijk. dat is geen enkel probleem, ik doe het graag. Ik zal gewoon voor hem werken tot hij helemaal beter is.' zei hij tegen haar. Hij vond het niet zo erg om het weer even een tijdje te doen. Lolita zei dat er wel een dokter naar Jay moest kijken. Er waren de laatste tijd veel mensen ziek. 'Dat regel ik wel.' zei hij. Hij liep naar de wachter bij de deur en hij regelde dat er meteen een arts kwam. ' Zullen we ook naar Jay lopen? Dan horen we meteen wat de dokter er over te zeggen heeft.' zei hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Leroy nam meteen alle zorgen van haar over. Daarom was ze ook zo gek op hem, hij was heel anders dan haar moeder, maar beter dan haar moeder leek hij te weten wat ze nodig was. Ze ontspande meteen en glimlachte naar hem. Hij wilde meelopen naar Jay, dan wisten ze het meteen. Lolita knikte eventjes en samen met de twee liep ze terug naar de slaapkamer toe.
Ze ging op het bed zitten. "Jay, ik ben weer terug." Fluisterde ze tegen hem en ze streek door zijn haren heen.

Leroy Fullbright

Ze liepen meteen naar Jay toe en eenmaal in de kamer zag hij dat zijn zoon echt best wel zien leek te zijn, het was goed te merken nu. De jongen kroop meteen heel erg dicht tegen Esmeralda aan en hij lag te rillen van de kou, terwijl het echt helemaal niet zo koud was en hij twee dekens had. De dokter kwam ook al heel snel binnen en keek naar Jay, waardoor Leroy opzij keek naar Lolita, flink bezorgd. Hij vond het heel erg akelig om zijn zoon zo ziek te zien.

Kayton Erogate

Hij had de laatste tijd echt genoten. Hij hield zoveel van Carmen en met haar reisde hij af en toe naar de twee kastelen, gewoon om te zien hoe het met iedereen ging. Het was heerlijk, maar hij merkte al een tijdje dat hij echt oud werd, dat zijn lichaam het niet lang meer volhield... hij kon echt niet meer, hij was doodop en wist dat dit het einde was. Aan iedereen die hem dierbaar was, had hij een brief geschreven, een brief waarin hij vertelde hoe trots hij op iedereen was, hoeveel goeds ze hem hadden gedaan en vooral dat ze veel bereikt hadden in hun leven. Ieder zijn brief was ontzettend persoonlijk.
Hij had aan Stephen, Jay, Esmeralda, Leroy en Carmen geschreven. Ze verdienden dit afscheid. De brieven lagen op een rijtje op een tafeltje en hij vroeg aan een bediende of ze Carmen wilde halen.


Selina Foxy

Haar woedeprobleem was al heel ver opgelost. Ze had al zo ongelooflijk veel bereikt samen met Sean, ze hield ook onwijs veel van hem en samen gingen ze er echt voor. Ze was dolgelukkig met die man en smoorverliefd. Het was echt bizar, nooit had ze gedacht dat hij iets voor haar kon zijn, maar nu... ze kon echt niet meer zonder hem, echt niet... hij was haar ongelooflijk dierbaar. Ze keek naar de brief die ze in haar handen had en twijfelde overduidelijk. Zacht pakte ze Sean bij zijn arm en liet hem de brief ook lezen.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze pakte Jay stevig vast en wreef over zijn rug heen om hem warm te krijgen. Ze keek op wanneer de dokter binnen kwam. "Je moet heel even onderzocht worden, Jay..." Zei ze hem zachtjes en ze liet hem voorzichtig een beetje los om de dokter zijn gang te laten gaan.
Lolita pakte de hand van Leroy vast en ze legde haar hoofd tegen hem aan. Ze was net zo bezorgd over Jay als hij was. Het was echt geen goed teken als Jay zo ziek was.

Leroy Fullbright

Jay leek zich echt heel erg slecht te voelen, hij keek ook echt enorm wazig uit zijn ogen. De dokter onderzocht hem even en keek hun daarna aan. 'Ik denk dat het heel erg belangrijk is om hem goed in de gaten te houden. Hij heeft enorme koorts en we weten nog steeds niet precies wat er heerst. Hij is in goede conditie, zijn lichaam is gelukkig heel sterk, maar dit kan wel heel gevaarlijk zijn. Hij moet rust houden en ik zal wat medicijnen geven, maar als de koorts te hoog wordt moet hij afgekoeld worden.' Sprak de dokter nu. Leroy knikte langzaam, het klonk allemaal best wel ernstig.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze luisterde gespannen naar de dokter en knikte een beetje. Ze streek langs het gezicht van Jay en zuchtte even zachtjes. Zodra de koorts te hoog werd, moest ze hem dus afkoelen, dat kon ze wel en ze zou er ook voor zorgen dat hij zijn medicijnen nam.
"Natuurlijk, dokter, we zullen hem allemaal goed in de gaten houden, bedankt voor uw advies." Sprak Lolita nu tegen de man met een glimlach en een knikje. Ze hield Leroy nog steeds stevig vast en keek naar Jay.