Medieval Times

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij dacht ook dat het wat teveel was voor haar, hij had het ook niet verwacht, maar het voelde echt goed. "Ja, dat wel..." Fluisterde ze. Hij keek bezorgd naar haar en bood aan dat ze terug konden gaan als ze zich dan veiliger voelde.
"Daar ligt het niet aan, het is gewoon verwarrend.... Het voelde goed, maar het is zo eng... Ik moet het even op een rijtje zetten." Klonk haar stem wat schor. Ze wreef even over haar gezicht heen en keek weer naar boven, naar de lucht terwijl ze haar ademhaling weer langzamer probeerde te krijgen.


Koningin Fay Lahero

Nathan vond het niet zo erg. "Zolang ik bij jou mag komen, vind ik het ook niet echt erg." Sprak ze eerlijk, ze wilde Stephen heel erg graag alle tijd geven die hij nodig had. Wanneer al hun kleren uit waren, trok ze hem tegen haar aan en zoende hem heftig. Haar nagels gleden over zijn rug heen en ze stond heel dicht tegen hem aan.


Elvira Solore

"Ja, tegenover Fay misschien wel, maar daar hoef je nu niet aan te denken, oké? Nu hoef je je daar geen zorgen over te maken." Fluisterde ze hem toe. Hij vroeg daarna hoe het met haar ging.
"Het gaat wel goed, maar het voelt een beetje alsof ik weggejaagd wordt.. ik bedoel... Fay gaat naar Nathan en ik moet maar weggaan dan." Vertelde ze eerlijk, het zat haar best wel een beetje dwars.

Koning Jay Fullbright

Het lag er niet aan, het was gewoon verwarrend. Het voelde goed, maar wel heel eng en ze moest het op een rijtje zetten. 'Dat begrijp ik wel, dat moet ik ook heel vaak met mijn gevoel.' zei hij nu tegen haar. Hij wilde aangeven dat hij het echt begreep en dat hij haar ook alle ruimte gaf om bij te komen en hier rustig over na te denken. Dat was het belangrijkste. Hij pakte wat te eten en hij staarde naar het uitzicht, het was echt prachtig hier.

Nathan Gerono

'Gelukkig, dat mag van mij altijd,' zei hij zacht tegen haar. Hij werd tegen haar aangetrokken en hij werd heel heftig gezoend, dit was precies wat hij lekker vond en Elvira meestal wat minder. Haar nagels gleden over zijn rug en hij kreunde diep, daarna tilde hij haar iets omhoog en drong hij bij haar naar binnen. Als ze zo deed was zijn geduld bijzonder snel op, dit was het aller lekkerste en dit was waarom het met Fay zo geweldig was, elke keer weer.

Koning Stephen Lahero

'Ik zal mijn best doen,' zei hij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar, ze was echt lief voor hem en ze stelde hem goed gerust. 'Dat begrijp ik goed,' fluisterde hij. Hij kwam overeind en hij pakte haar hand vast, daarna trok hij haar mee naar de bank. Hij sloeg zijn arm losjes om haar heen. Hij wilde liever eerst wat met haar praten. 'Ik heb hetzelfde gevoel een beetje, al weet ik dat dit beter is, anders kan Fay mij deze ruimte niet geven en die heb ik wel nodig,' fluisterde hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij gaf aan dat hij het begreep en dat moest hij ook heel erg vaak. Het gaf haar rust dat hij het begreep. Pas wanneer hij niet meer tegen haar sprak en gewoon rustig was, kon ze echt alles op een rijtje zetten en na een paar minuten ging ze weer rechtop zitten en keek met een wat waterig lachje naar Jay.
"Dankjewel." Sprak ze zachtjes tegen hem, omdat hij haar even alle ruimte had gegeven die ze nodig had, daardoor ging het nu allemaal wel weer. Ze pakte weer wat te eten en keek weer naar Jay. Ze wilde eigenlijk nog wel graag hier blijven zitten.


Koningin Fay Lahero

"Hmm..." Ze had niet eens meer tijd om echt tegen hem te praten, haar geduld was op en die van hem duidelijk ook. Hij drong bij haar naar binnen en ze kreunde zachtjes, ze pakte hem stevig vast en zoende hem zo heftig en vol passie, ze werd ook weer helemaal warm en vurig.


Elvira Solore

Hij kwam overeind en zei dat hij haar wel begreep. Haar hand werd door hem vastgepakt en ze werd meegenomen naar de bank. Zijn arm sloeg hij daar om haar heen en ze leunde een klein beetje tegen hem aan. Hij had een beetje hetzelfde gevoel.
"Ja, ik snap wel dat het voor jou eigenlijk wel fijn is... jij hebt de tijd nodig en het geeft je rust, maar ik vind het echt wel heel erg moeilijk."

Koning Jay Fullbright

Hij kon aan haar zien dat het haar goed deed dat hij dit zei en daar was hij blij mee, hij vond het fijn om te zien dat hij het goede deed en dat hij het niet alleen maar erger maakte, want dat was ook wel een zo geweest en dat zou hem pijn doen, zeker nu. Nu was het zo belangrijk. Na een tijdje bedankte ze hem en ze pakte wat te eten, hij glimlachte vol liefde naar haar. 'Smaakt het goed?' vroeg hij daarna grijnzend.

Nathan Gerono

Ze werd warm, hij werd weer heel heftig en vol passie gezoend. Hij ging helemaal los omdat hij wist dat Fay het net zo lekker vond, het was heel wild en hij genoot er zichtbaar van. Na een tijdje kwam hij van haar af, pakte hij haar vast en drukte hij haar op het bed. Zijn handen gleden over haar rug en hij drong weer bij haar naar binnen, hier kon hij nooit genoeg van krijgen en dat was misschien een beetje een probleem.

Koning Stephen Lahero

Ze leunde wat tegen hem aan, maar het was nog niet zo erg dat hij het vervelend vond. Hier werd hij niet echt door uitgedaagd, dus dit kon hij makkelijk hebben. Ze snapte dat het voor hem wel fijn was, hij had de tijd nodig en het gaf hem rust, maar ze vond het zelf wel moeilijk. 'Wat nou als jij er eens anders naar gaat kijken... Ik weet dat het waarschijnlijk echt wel moeilijk blijft, maar probeer het positieve er uit te halen... nu kan Nathan zich wel laten gaan en waarschijnlijk geeft dat jou ook wat verlichting, of niet?' vroeg hij zacht.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze keek weer in zijn liefdevolle ogen, zijn glimlach liet haar weer smelten. Hij vroeg of het goed smaakte en ze knikte eerst alleen maar even. Daarna slikte ze het eten door en glimlachte heel voorzichtig maar wel liefdevol naar hem.
"Je hebt het lekkerste meegenomen, natuurlijk smaakt het goed." Sprak ze weer lichtelijk plagend tegen hem.


Koningin Fay Lahero

Na een tijdje werd ze door hem vastgepakt en op het bed gedrukt. Ze kreunde van genot, heerlijk was dit. Hij mocht alles met haar doen wat hij wilde, ze kon er nu ook nog even geen genoeg van krijgen. Het was zo lekker, ze genoot met volle teugen. Haar handen grepten in de dekens en ze kneep die haast fijn.


Elvira Solore

Hij stelde voor om er anders naar te kijken. Het positieve eruit halen. "Ik weet het niet zo goed... dat zie ik denk ik vanavond wel, ik ben gewoon bang dat hij nog niet verzadigd is.... Ik hoop eigenlijk van wel, dan zou het wel een hoop schelen." Gaf ze aan met een kleine glimlach.
"Wat gaan we doen vandaag?" Vroeg ze daarna aan Stephen.

Koning Jay Fullbright

'Natuurlijk, ik moet wel een beetje mijn best doen voor jou.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij straalde zelfs helemaal. Hoewel ze het duidelijk heel moeilijk had gehad, was ze er nu weer een beetje overheen en voelde het weer goed, dat was het belangrijkste. Ze moesten dit soort momenten af en toe hebben om verder te komen en daarom had hij het er ook niet echt heel erg moeilijk mee.

Nathan Gerono

Toen hij zijn hoogtepunt bereikte was hij nog even wat heftiger, de striemen stonden bij Fay op haar huid, maar dat kon ze wel hebben, waarschijnlijk had hij het ook op zijn rug. Hij kwam van haar af en hij liet zich op het bed zakken, met een grijnsje staarde hij naar haar. 'Je bent heerlijk,' fluisterde hij. Ze was echt geweldig en nu hij zo naar haar keek werd het verlangen wat minder en de liefde wat meer.

Koning Stephen Lahero

'Ik zou het ook niet weten... volgens mij is dat bij Nathan nooit echt zo.' zei hij zacht tegen haar. 'Ik kan mij heel goed voorstellen dat het voor jou heel vervelend is...Fay doet enorm haar best om mij ruimte te geven als ik het niet wil, maar ik geloof niet dat het bij Nathan op die manier werkt,' zei hij zacht tegen haar. Ze wilde weten wat ze gingen doen en daardoor glimlachte hij. 'Geen idee, wat zou jij willen?'

Koningin Esmeralda Fullbright

"Je doet ongelooflijk je best... ik ben zo blij met je, je bent zo lief en geweldig." Fluisterde ze zachtjes en lief tegen hem. Hij straalde weer, hij was zo leuk... hij was echt fantastisch.
"Kunnen we niet de hele dag hier blijven? Ik voel me gelukkig hier." Gaf ze zacht aan met een glimlachje. Ze keek weer liefdevol naar hem.


Koningin Fay Lahero

Hij bereikte heftig zijn hoogtepunt en ze voelde haar huid branden, maar dat herstelde al heel erg gauw weer uit zichzelf. Nathan kwam van haar af en ze kroop tegen hem aan. Hij vond haar heerlijk. "Jij bent geweldig." KLonk haar stem hees. Ze drukte haar lippen in zijn hals en zoende hem daar zachtjes en liefdevol.


Elvira Solore

"Nee... daarom..." Mompelde ze zacht. "Nathan werkt niet zoals ieder ander." Sprak ze zachtjes en ze keek hem eventjes aan. "Ik zie het vanavond allemaal wel." Ze haalde even diep adem en daarna vroeg hij wat zij wilde gaan doen.
"Ik weet het ook niet, ik dacht dat je misschien nog ergens over zou willen praten, maar ik vind het ook wel fijn om gewoon aan het werk te gaan en even nergens aan te denken." Sprak ze zacht.

Koning Jay Fullbright

'Jij ook, jij bent net zo geweldig,' fluisterde hij. Nu kreeg hij tranen in zijn ogen, het was voor hem ook heel heftig, maar het was vooral omdat hij niet goed kon geloven dat het echt weer goed zou komen tussen hun. Hij had gedacht dat het over zou zijn en nu bleek heel goed dat er nog zo veel mogelijk was en dat het wel weer goed zou komen, als ze maar geduld hadden. Als hij maar geduld had. 'Ik zou niet weten waarom niet...' zei hij toen ze vroeg of ze hier niet de hele dag konden blijven.

Nathan Gerono

Ze kroop tegen hem aan en ze zei dat hij geweldig was, daarna voelde hij haar warme lippen in zijn hals en hij kreunde zacht. Het was heel liefdevol, hij legde zijn hand in haar hals en hij zoende haar zacht en vol liefde. 'Ik ben zo blij dat je vandaag bij mij bent,' fluisterde hij eerlijk. Als dat niet zou kunnen zou hij helemaal gek worden.

Koning Stephen Lahero

'Nee, ik denk dat jij daar gelijk in hebt. Hij is heel anders,' fluisterde hij. Ze wist het ook niet, ze dacht dat hij misschien nog ergens over wilde praten, maar ze vond het ook fijn om te werken en nergens aan te denken. 'Laten we daar dan maar mee beginnen, dan kunnen we tussendoor altijd nog wat praten,' zei hij glimlachend tegen haar. Hij wilde best wel wat dingen bespreken ,maar dat vond hij zelf ook lastig en eerst werken was geen slecht idee. Hij kwam overeind en hij ging weer achter het bureau zitten.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vond haar net zo geweldig en ze zag de tranen in zijn ogen. "Ik wil hier niet huilen, hoor, Jay. Anders gaan we wel weer terug." Plaagde ze hem nu vrolijk.
"Dit is een plek van liefde." Fluisterde ze nu met twinkelende ogen tegen hem. Hij vond ook dat ze de hele dag wel hier konden blijven. "We hebben in ieder geval eten genoeg." Glimlachte ze hem nu toe. Ze ging weer wat liggen en gaapte even. Ze merkte wel dat ze lui was hier.


Koningin Fay Lahero

Ze voelde daarna zijn lippen op de van haar en ze werd liefdevol en zachtjes gezoend door hem. ze kroop wat dichter tegen hem aan en zoende hem zacht en liefdevol terug. Hij fluisterde dat hij blij was dat ze vandaag bij hem was.
"Ik ook wel... ik had het ook echt nodig." Mompelde ze met een glimlach. "Ik hou van je." Mompelde ze zacht.



Elvira Solore

Stephen vond dat ze daar gelijk in had, Nathan was inderdaad heel anders. Hij wilde met haar samen gaan werken en dan tussendoor nog een beetje praten. "Ja, dat is goed, dat lijkt me wel fijn." Knikte ze. Het was een goed idee van hem. Hij kwam alvast overeind en ze liep achter hem aan en pakte wat spulletjes op om vervolgens te beginnen met werken.

Koning Jay Fullbright

'Sorry, ik wil het ook niet, maar ik vind het gewoon heel erg bijzonder en ik ben een emotioneel wrak, ik kan er niets aan doen.' zei hij plagend tegen haar. Nu was het tenminste niet zo erg, nu voelde het eigenlijk wel goed en vond hij het ook niet vervelend. Hij merkte dat het helemaal niet zo veel kwaad kon om wat meer van zijn emoties te laten zien. 'Straks heb ik jouw moeder vanavond niets te vertellen, alleen maar dat het heel goed gaat en dat wij heel erg verliefd zijn op elkaar,' zei hij zacht.

Nathan Gerono

Ze was er ook blij mee, ze had het ook echt nodig en daarna zei ze dat ze van hem hield. 'Ik ook van jou, soms nog meer dan ik af en toe denk,' fluisterde hij. hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en hij streelde langs haar wang. Hij keek haar weer aan, hij had een glimlach op zijn gezicht en een zachte en rustige blik in zijn ogen. 'Denk je dat Stephen en Elvira het heel vervelend vinden dat wij nu samen zijn?' vroeg hij zacht.

Koning Stephen Lahero

Het leek haar ook wel fijn en ze begon te werken, hij concentreerde zich een flinke tijd en daarna schoof hij de spullen aan de kant. 'Tijd voor pauze. Wil je een rondje lopen in de tuin? Even wat frisse lucht zal ons vast goed doen,' stelde hij glimlachend voor. Als ze dan nog iets wilden bespreken kon dat ook gewoon.

Koningin Esmeralda Fullbright

"Nee, liefje, je bent geen emotioneel wrak... echt niet.. Je hebt alleen deze bijzondere emoties al lang niet meer gevoeld.. dat is wat anders. Ik ben juist eigenlijk heel blij dat je er zo mee omgaat. Ik vind het prettig." Vertelde ze met een glimlach aan hem.
"Je hebt mama altijd wat te vertellen en ik weet hoe ze is, ze kan er hoe dan ook een leerdoel uithalen, zo is ze nu eenmaal." Grinnikte Esmeralda nu. Ze keek hem weer met twinkelende vrolijke ogen aan. Ze was zo ongelooflijk stapelgek op hem.

Koning Jay Fullbright

'Zo kan je het ook zien, je bent lief,' fluisterde hij. Hij vond het wel heel fijn dat ze zo duidelijk aangaf dat ze er juist blij mee was en dat ze het niet vervelend vond, want hij had er af en toe nog best wel veel moeite mee. Hij kende zichzelf zo ook niet goed en dat kon best wel verwarrend zijn. 'Dat is waar, ze weet er vast iets moois uit te halen en er zijn vast genoeg andere dingen die ik wel kan bespreken,' zei hij tegen haar, met een glimlach op zijn gezicht. Daarna betrok zijn blik wel wat. 'Ik ben alleen bang dat ze boos of teleurgesteld wordt als ik alles vertel.' fluisterde hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze vond het gewoon heel erg leuk als hij haar lief vond, die opmerking vond ze veel leuker dan wanneer hij haar 'lekker' vond. Ze was liever lief. "Zo moet jij het ook zien." Glimlachte ze nu naar hem. Hij vond dar ze gelijk had en dat er genoeg andere dingen waren om te bespreken. "Precies, jullie verzinnen wel iets." Knikte ze nu. Daarna betrok zijn gezicht en keek ze hem aandachtig aan.
"Nee, lieve Jay.. echt niet. Ze wilt helpen en ze is al zo super trots op je... misschien moet je daar met haar over praten. Zodat je ziet dat je helemaal niemand teleurstelt als je O bent en gewoon je emoties laat zien." Sprak ze zachtjes.

Koning Jay Fullbright

Ze maakte hem duidelijk dat het niet zo was. Ze wilde hem helpen en ze was al super trots op hem. 'Maar ik heb jou pijn gedaan... daar kan ze nooit trots op zijn, echt niet... ze neemt het mij vast alsnog kwalijk en dat snap ik ook heel goed,' fluisterde hij. Hij knikte even, misschien was het wel een heel erg goed idee om dit gewoon met haar te bespreken, om eerlijk te zijn en aan te geven dat hij het moeilijk vond. 'Ik wil haar niet teleurstellen, net zoals ik jou niet wil teleurstellen.'

Koningin Esmeralda Fullbright

"Iedereen baalt, Jay.. dat is wel zo, maar iedereen zet zich er ook overheen. We kijken allemaal verder en zien ook dat je gegroeid bent, dat je het beseft en dat je spijt hebt. Mijn moeder kijkt op dit moment maar je en ze is trots op de manier hoe je omgaat met alles, hoe je dingen oppakt en luistert. Hoe graag je beter wilt zijn dan dat je was...en daar ben ik ook trots op en volgens mij iedereen wel." Zei ze nu doordringend maar lief tegen hem.
"Zolang je mij niet teleurstelt, Zal je dat hij haar ook niet doen... Je kan bovendien niemand teleurstellen als je hard je best doet." Zei ze nu zacht.

Koning Jay Fullbright

Nu liepen al helemaal de tranen over zijn gezicht heen, doordat ze zo vreselijk lief was. Hij ademde diep en trillend in en hij wist in eerste instantie ook echt niet hoe hij moest reageren. Hij had gewoon een brok in zijn keel. 'Jullie zijn allemaal veel te goed voor mij, dit verdien ik helemaal niet...' fluisterde hij, vol emotie. Hij verborg zijn hoofd in zijn handen en hij snikte zacht. Hij vond het zo moeilijk, misschien omdat hij zichzelf nog wel het meeste teleurstelde van iedereen, dat was het moeilijkste voor hem. Daar kon hij niet goed mee omgaan en dan ging hij er vanuit dat iedereen een vreselijke hekel aan hem had.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij moest huilen, hierdoor beet ze zachtjes op haar lip, als vanzelf verschenen de tranen ook in haar ogen, ze kon er gewoon echt niet tegen als Jay huilde.. dat vond ze zo verschrikkelijk.
"Je verdient het wel, iedereen ziet toekomst in je,met de juiste steun word je een fantastische koning. Misschien word je later wel zoals Kayton en probeer je ook iedereen om je heen te helpen." Zei ze zachtjes en lief tegen hem.
"Het is dat ik hier nog heel graag wil zijn met jou, want je hebt wel onze regel gebroken." Plaagde ze hem nu voorzichtig een klein beetje.
"Lieverd... we doen dit allemaal omdat we onwijs veel vertrouwen in je hebben." Klonk haar stem heel zacht

Koning Jay Fullbright

Door wat ze zei schudde hij zijn hoofd even. 'Dat is misschien een beetje hoog gegrepen, dat kan ik nooit,' fluisterde hij. Hij zou blij zijn als hij normaal met Esmeralda om kon gaan en hij normaal kon werken, dat was al heel wat. Dat was meer dan hij de afgelopen jaren had gehad. 'Sorry, ik kon niet anders... het maakt mij zo verdrietig,' fluisterde hij, zijn stem trilde nog steeds heel erg. Hij had het hier echt moeilijk mee, hij voelde zich waardeloos en hij baalde echt van zichzelf. 'Ik snap niet waarom... ik maak zo veel kapot..'

Koningin Esmeralda Fullbright

"Dat is het niet. Je hebt het in je." Glimlachte ze toen hij het te hoog gegrepen vond. Zijn stem trilde terwijl hij vertelde dat het hem verdrietig maakte en ze hoorde gewoon aan alles dat hij zichzelf niets waard vond, hij trapte zichzelf helemaal de grond in.
"Ik kan hier echt niet tegen..." mompelde ze terwijl er een traan over haar wang gleed. Ze pakte hem heel voorzichtig vast en hield hem tegen haar aan. Ze hield hem stevig vast.
"Het is nog niet kapot... Je probeert heel goed om alles weer te maken... Ik hou van je en ik heb zoveel vertrouwen in je... Je bent fantastisch en je moet jezelf niet zo de grond intrappen." Ze bleef hem vasthouden en ze rook zijn vertrouwde geur. Duidelijk wist haar lichaam nog niet of ze het fijn vond of beangstigend.

Koning Jay Fullbright

Ze zei dat dat het niet was, hij had het in zich. Hij kon het gewoon niet geloven. Het was niet hoe hij was. Hij hielp mensen niet, hij maakte mensen eerder kapot. Dat deed hij ook bij haar. Ze zei opeens dat ze hier niet tegen kon en daarna voelde hij dat ze hem vastpakte, hij werd tegen haar aan gehouden en ze hield hem zelfs stevig vast. Ze zei dat het nog niet kapot was, hij probeerde heel erg goed alles goed te maken, ze hield van hem, hij was fantastisch en ze had vertrouwen in hem. Hij moest zichzelf niet zo de grond in trappen. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en nu huilde hij echt. 'Ik vind mezelf niet goed genoeg... niet voor jou...' fluisterde hij, maar hij kwam amper uit zijn woorden.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze voelde hoe de tranen over haar wangen rolden doordat hij zo verdrietig was, ze wilde alles goed maken voor hem,nog steeds, ondanks door alles wat Leroy zei, dat dit goed voor Jay was. Ze wilde het niet zien, ze vond het vreselijk als Jay huilde en ze probeerde sterk te zijn en zichzelf over haar angsten heen te dwingen.
"Jij bent alles wat ik wilt..." Fluisterde ze, hij legde zijn hoofd tegen haar aan en ze wiegde hem zachtjes heen en weer. Alsof ze niet meer bang was, maar dat was E nog wel, ze stopte het alleen weg omdat ze Jay belangrijker vond.

Koning Jay Fullbright

Hij ademde trillend in, ze zorgde ervoor dat hij iets rustiger werd en dat hij zijn ademhaling weer op orde kreeg. Anders zou hij echt helemaal in paniek raken. Ze zei ook nog eens dat hij alles was wat ze wilde. Hij kon het amper geloven. In zijn hoofd was het niet realistisch. Na een tijdje nam hij voorzichtig afstand van haar. 'Je doet te veel voor mij... ik vind het ontzettend lief van je, maar ik wil je niet nog banger maken.' zei hij heel erg zacht. Hij vond het vreselijk fijn dat ze hem vasthield, want dat had hij eigenlijk heel erg hard nodig, maar het zou het voor haar allemaal moeilijker maken en hij moest nu aan Esmeralda denken.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij nam voorzichtig afstand met de woorden dat ze teveel voor hem deed, hij vond het heel lief, maar hij wilde haar niet banger maken. Ze voelde hoe er een stekende hoofdpijn omhoog kwam en een verwarde blik in haar ogen.
"Zo graag wil ik je dus helpen... Ik zet mezelf compleet aan de kant omdat ik je niet verdrietig wil zien." Sprak ze met een trillende stem. Ze werd ook wat misselijk en merkte dat ze begon te zweten. De verwarrende gevoelens waren veel te heftig voor haar, net zoals de stemmingswisselingen. Ze kreunde en hield haar hoofd in haar handen. Ze probeerde weer tot rust te komen, maar haar ademhaling versnelde alleen maar.. Ze maakte zichZelf veel te druk.

Koning Jay Fullbright

Ze zei dat ze hem dus zo graag wilde helpen. 'Je bent veel te lief... dit moet je toch niet doen...' fluisterde hij, hij vond het vreselijk om haar zo te zien. Hij kon heel goed zien dat het niet goed met haar ging. Ze kreunde en leek serieus hoofdpijn te hebben. 'Rustig aan, Esmeralda... let op je ademhaling. Als je weer tot rust komt zal jij je beter voelen. Adem diep in en weer diep uit, ik zal wat afstand van je nemen, ik doe je niets...' fluisterde hij, hij krabbelde overeind en hij nam afstand van haar, zijn blauwe ogen stonden enorm bezorgd.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay vond haar veel te lief, ze moest Dit soort dingen niet doen, maar ze liet hem zo graag zien hoeveel ze van hem hield, hoe graag ze hem wilde helpen... Hij wees haar op haar ademhaling, ze probeerde deze onder controle te houden, eerst werd het alleen maar erger, maar na een tijdje kalmeerde ze weer. Haar ogen hield ze gesloten en ze lag uitgeput van de stress en de emoties in het gras. Waarschijnlijk zou ze vandaag niet veel meer kunnen doen, ze was helemaal kapot.