Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Eenmaal in haar kamer voelde ze zich radeloos en verloren. Ze ijsbeerde door de kamer heen, het vuur begon op te laaien en op een gegeven moment pakte ze een vaas en smeer die tegen de muur kapot, daarna zakte ze huilend in elkaar bij het vuur terwijl die alleen maar groter en groter werd. Dit was verschrikkelijk. Ze voelde zich ook zo gefrustreerd door alles. Ze kon niet rustig worden.


Elvira Solore

Eenmaal bij Stephen streelde ze zachtjes over zijn rug heen. Ze liet hem heel even zijn gang gaan, maar wanneer het te gek werd, pakte ze hem zachtjes beet en zoende hem vol passie en vreselijk intens. Hij moest hier echt mee gaan stoppen..."

Koning Stephen Lahero

Hij voelde wel ergens ver weg een aanraking op zijn rug, maar het deed niet zo veel met hem. Hij kwam ietsje bij toen hij gezoend werd, alleen maar omdat het zo intens was. 'Niet doen... laat mij gewoon met rust... ik zit hier alleen maar...' zei hij zachtjes. 'Jullie snappen mij toch niet, ik wil gewoon alleen gelaten worden, dat is alles. Dan doe ik jullie ook niets...' fluisterde hij, zijn stem trilde. Hij kroop weg van haar, hij wilde niets meer met iemand te maken hebben. Hij had het prima in zijn eentje en hij staarde weer naar het water, het werd alleen maar erger.

Koningin Fay Lahero

Na een tijdje keek ze uit het raam, ze zag het water, wilder dan ooit en Elvira keek moeite te hebben met Stephen. Ze vond dat ze wat moest doen. Ze moest ingrijpen. Ze.liep naar beneden toe, vervolgens ging ze naar buiten. Ze slikte door het zien van het water, ze was er echt een beetje angstig voor. Onverwachts maar zacht legde ze haar hand op de schouder van Stephen, meteen voelde ze de onrust in haarZelf afnemen, ze had gelijk, het werkte...

Koning Stephen Lahero

Opeens veranderde alles, hij werd een stuk helderder, maar op een kalme manier. Hij draaide zich om en hij zag dat het Fay was. Hij staarde haar kort aan, hij wist even niet zo goed wat hij moest doen. Nog steeds voelde het allemaal wel wat raar, maar nu kwam hij toch overeind en sloeg hij zijn armen om haar heen. 'Het spijt mij... Ik weet dat ik vreselijk was... Ik wilde helemaal niet zo gemeen tegen jou doen, echt niet. Dat was niet mijn bedoeling.' Fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Ook bij Stephen leek het te werken. Hij sloeg zijn armen om haar heen en ze hield hen stevig vast. "Sstt... Dit was gewoon wat ik je wilde laten zien." Fluisterde ze hem teder toe. "Ik weet hoe het voelt. Ik weet het... Het maakt niet uit, zolang je dit maar onthoud." Hij had haar wel heel veel pijn gedaan, maar dit gevoel maakte wel alles goed, ze was weer rustig en kon weer ademhalen, ze merkte niet dat Elvira weer naar binnen ging, op zoek naar Nathan.
"He lieverd, het spijt me van alles, ik wil heel graag bij je zijn." Fluisterde ze heel zacht tegen Nathan.

Koning Stephen Lahero

'Het spijt mij toch... Ik was enorm gemeen en dat wil ik helemaal niet.' Fluisterde hij nu. Hij zoende haar nu zelfs zachtjes, maar dat was nog wat raar. Het voelde heel anders allemaal en hij wist niet zo goed wat hij daar mee moest. ' Zullen we even naar binnen gaan? Ik kan beter niet bij het water blijven staan...' zei hij zacht, eigenlijk nam hij haar ook meteen al mee. Hij wist hoe gevaarlijk hij nu kon zijn. Eenmaal binnen zoende hij haar weer zachtjes.

Koningin Fay Lahero

Ze glimlachte doordat hij het zo nadrukkelijk goed wilde maken. "Ik weet het." Zei ze alleen maar zacht en lief. Ze werd zacht door hem gezoend, nu reageerde alles in haar lichaam daarop. Toen ze de zoen stopten, kwam er veel damp vrij. Het vuur verdampte het water. Ze grijnsde even. Hij wilde naar binnen en ze werd meteen weer meegenomen. Ze glimlachte breed en zoende hem meteen weer zacht terug. Haar warme handen lagen op zijn huid.

Koning Stephen Lahero

Het was eigenlijk wel fijn, het voelde dan wel anders, maar het was wel lekker. Zijn handen gleden nu over haar lichaam heen, hij raakte elk plekje aan en hij zoende haar nog eens. 'Ik wil het wel, maar ik weet niet of het slim is als ik nog zo gespannen ben en als ik dit allemaal voel.' zei hij zacht en eerlijk tegen haar. Hij had er wel echt zin in, dat had hij de afgelopen dagen al gehad en nu voelde het heel heftig. Hij bleef haar vragend aankijken en hij hield haar dicht tegen zich aan.

Koningin Fay Lahero

Stephen raakte haar echt overal aan en bleef haar zoenen. Hij wilde het ook proberen, maar wist niet of het slim was. Ze glimlachte en streek langs zijn wang. Ze was hier zo blij mee. "Ik kan je wel aan." Plaagde ze. "Maar bereid je wel voor op heel veel stoom." Grinnikte ze. Het werd dan heel heftig, maar ze had er wel heel veel zin in en ze was onwijs nieuwsgierig naar hoe het zou gaan.

Koning Stephen Lahero

Ze leek er zelf ook wel zin in te hebben en ze zei nu dat ze hem wel aankon. Dat liet hem toch even grijnzen. Het zou heftig zijn, maar dat was niet erg. Hij wist wel dat de eerste keer waarschijnlijk niets zou zijn, hij was nogal uitgedaagd door alles met Elvira en hij had niks met zichzelf kunnen doen. Hij zou het niet lang volhouden. Hij begon maar gewoon haar kleding los te maken en af en toe moest hij zich al flink inhouden, anders zou het nu al gebeuren en dat was wel heel erg

Koningin Fay Lahero

Hij begon met het losmaken van haar kleding en E keek hem doordringend aan. "Je kunt jezelf nu rustig houden, Stephen. Denk aan het water, neem de rust van het water over en ga daarna weer verder, oké?" Fluisterde ze lief tegen hem. Nu kon het, nu kon hij het water als hulpmiddel gaan zien. Ze trok ook zijn kleding langzaam uit en glimlachte liefdevol naar hem.

Koning Stephen Lahero

'Ik kan het niet beheersen... als ik daar aan denk wil ik naar buiten, naar het water toe... dan zal het weer helemaal verkeerd gaan,' fluisterde hij. Ze trok zijn kleding uit, gelukkig deed ze het langzaam, maar het was allemaal veel te intens. Hij sloot zijn ogen en hij klemde zijn kaken even op elkaar. 'Het gaat niet... ik wil het zo niet,' mompelde hij. Hij kon het echt niet inhouden en het was nog erger dan normaal, hij was veel te onzeker.

Koningin Fay Lahero

Ze luisterde naar Stephen en ze knikte door wat hij zei tegen haar, ze begreep het allemaal heel erg goed. Hij vond het fijn, maar op een gegeven moment zei hij dat hij het niet kon, dat het zo niet ging, ze knikte eventjes. "Oké, Zal Ik je in ieder geval er vanaf helpen?" Vroeg ze hem nu en ze streelde over zijn borst heen. "Langzaam kan ik je helpen met alles, Stephen, ik herken dit. Het komt goed, maar wel moeten er wel echt de tijd voor nemen

Koning Stephen Lahero

Ze knikte, ze begreep hem dus echt, dat was wel een opluchting. Dan wist ze ook dat hij hier echt niets aan kon doen, dat hij het niet deed om vervelend te zijn. Ze streelde over zijn borst heen en ze zei dat ze het oké vond, ze wilde hem er ook wel vanaf helpen. Hij schudde langzaam zijn hoofd, dat wilde hij ook niet. Dan zou hij ook binnen een seconde klaar zijn, hij wilde het gewoon niet. Dan deed hij het liever zelf, maar dat vond hij ook heel moeilijk. Ze herkende dit, het kwam goed, maar ze moesten er wel de tijd voor nemen. 'Ik heb alle tijd,' fluisterde hij, zijn stem klonk onrustig en hij trok wat gehaast zijn kleding weer aan.

Koningin Fay Lahero

Hij vertelde haar dat hij alle tijd had. Ze glimlachte hierdoor. "Ik ook." Zei ze lief tegen hem terug. Hij trok zijn kleding gehaast aan en zij trok ook alles weer aan en recht. Ze glimlachte naar Stephen en legde haar handen zachtjes op zijn schouders om het onrustige gevoel weer weg te halen bij hem. "Wil je leren hoe je energie kunt putten uit het water?" Vroeg ze hem met een glimlachje.

Elvira Solore

Ze was naar binnen toe gegaan en ze zocht naar Nathan. Ze kwam bij hun kamer, klopte heel even aan en opende daarna de deur om te zien of Nathan daar was. Ze wilde graag even bij hem zijn, ze miste hem, vooral omdat het zorgen voor Stephen zo vermoeiend was voor haar en het viel haar echt heel erg zwaar.


Kayton Erogate

Hij vond het wel fijn om bij Jay te zijn, hij had besloten om nog een nachtje hier te blijven slapen om de volgende dag toch nog een beetje meer te praten met Jay. Hij werd de volgende dag weer fijn wakker en kleedde zich aan. Hij miste Carmen al wel, nu al. Dat ging best snel... Hij kwam de trap af en at een broodje, zoekend keek hij om zich heen of Jay en Esmeralda al wakker waren.


Lolita Fullbright

Met haar zelf ging het in ieder geval al veel beter. Ze voelde zich al veel meer uitgerust en veel fijner dan daarvoor. Het was nu ook leuker om voor Leroy te zorgen, want nu kon ze al haar aandacht aan hem besteden. Ze vond het heerlijk. In de ochtend was ze al vroeg uit bed gestapt en had ze een lekker ontbijtje gemaakt voor haar en Leroy, ze liep voorzichtig en zachtjes de kamer weer in met een brede glimlach.

Koning Stephen Lahero

Hij probeerde weer wat tot rust te komen, maar de spanning zat hem nogal hoog nu. Hij voelde haar handen op zijn schouders en de onrust werd weer minder. 'Wat gebeurd er met mij?' Vroeg hij aan haar met trillende stem. Hij knikte langzaam, hij wilde het wel, maar op dit moment leek hij echt helemaal nergens concentratie voor te hebben en dat was niet echt ideaal. Hij keek haar met een onrustige blik in zijn ogen aan en daarna zoende hij haar heel heftig.

Leroy Fullbright

Hij was rustig wakker geworden, het ging steeds ietsje beter en hij kon steeds wat meer, dat was maar goed ook, hij werd helemaal niet goed van het stil liggen. Het was ook echt niet goed voor hem. Hij merkte ook gewoon dat zijn gedachten nogal vervelend werden soms, maar hij kon zich wel goed inhouden, dus echt heel erg was het niet. Lolita kwam binnen en hij glimlachte naar haar. ' Je zorgt te goed voor mij.' zei hij lief. ' Zullen we vandaag naar buiten gaan? Ik wil kijken of ik rustig een stukje kan lopen...'

Koningin Fay Lahero

Hij vroeg wat er met hem gebeurde. "Precies hetzelfde als wat er met mij gebeurd." Glimlachte ze hem nu toe. "Van een afstandje voelt het alsof we niet bij elkaar in de buurt willen zijn, dat is een natuurlijke reactie van onze krachten, die zijn minder sterk wanneer ze bij elkaar zijn, maar als we elkaar aanraken, willen we juist bij elkaar zijn en worden we rustiger van elkaar. Dat komt omdat we van elkaar houden." Vertelde ze hem zacht en rustig. Hij wilde wel dat ze het zou leren, daarna was hij weer onrustig en zoende haar heftig. Ze zoende hem terug en liet het maar gewoon eventjes, ze vond het niet erg.


Lolita Fullbright

Zijn stem klonk lief toen hij vertelde dat ze te goed voor hem zorgde. "Ik doe mijn best." Glimlachte ze hem toe. HIj wilde naar buiten, om te zien of hij een stukje kon lopen.
"Ja, dat lijkt me wel fijn en leuk." Grijnsde ze. "Maar eerst eten." Ze zette het blad op het bed en kroop tegen hem aan. Ze legde haar hoofd op zijn borst en pakte een broodje.

Nathan Gerono

Zodra hij Elvira zag sloeg hij zijn armen om haar heen. Hij wilde haar gewoon heel even vasthouden. 'Het loopt allemaal even niet zo lekker hé...' Mompelde hij. Hij vond het zelf ook een beetje verwarrend allemaal. Hij wilde graag bij Elvira zijn, maar ook bij Fay. 'Gaat het weer een beetje met hem? Was hij wel lief voor je vannacht?' Vroeg hij nu aan haar. Hij hoopte het wel. Hij hoopte dat Stephen zichzelf weer terug vond, anders hadden ze een probleem.

Leroy Fullbright

Ze vond het een leuk idee en ze kroop tegen hem aan. Ze wilde wel eerst eten. Hij pakte wat eten en hij vond het na een tijdje wel genoeg. ' Kom, ik kan echt niet wachten. Ik heb deze kamer nu wel genoeg gezien.' zei hij tegen haar met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Hij zoende haar kort en daarna kwam hij voorzichtig iets meer overeind. Het was allemaal wat gevoelig en het voelde vervelend, maar hij wist dat hij gewoon sterker moest worden en dat kwam vanzelf wel. Het had nog wat tijd nodig en het ging al wel beter.

Koning Stephen Lahero

'Maar waarom nu?' Vroeg hij heel erg zacht aan haar. Hij snapte niet wat er veranderd was. Hij bleef haar even zoenen en daarna liet hij haar toch los. 'Ik vind dit echt heel erg verwarrend allemaal.' zei hij. Hij had er echt zin in, maar hij was te gespannen en te bang. Hij kon het gewoon niet. 'Misschien moeten we het nu allemaal even laten...' Zei hij zacht. Hij wilde nu weer liever wat afstand van haar nemen. 'Ik bedoel het niet verkeerd...' Mompelde hij er wel achter aan..

Elvira Solore

Nathan hield haar vast en ze kroop dicht tegen hem aan. Hij merkte op dat het allemaal even niet zo lekker liep en ze knikte. "Nee, het is echt een beetje raar en verwarrend. Ik weet niet hoe het gaat, maar hij was wel lief gelukkig." Vertelde ze aan Nathan. Ze drukte een kusje op zijn lippen en keek hem daarna doordringend aan. "Ik ben wel heel erg moe... ik vind het fijn om gewoon even rustig bij jou te zijn." Fluisterde ze hem lief toe.


Lolita Fullbright

Ze had nog niet eens haar broodje op of hij kon al niet wachten. Ze keek hem even hoofdschuddend aan. "Ongeduld." Mopperde ze plagend. Ze slikte haar laatste hap door en kwam daarna weer van het bed af. Ze ging naast hem staan en hielp hem voorzichtig uit het bed. Haar arm sloeg ze om zijn middel heen en ze ondersteunde hem stevig.

Koningin Fay Lahero

"Op een gegeven moment laat je kracht zien dat het tijd is om het echt te leren. Dan ben je er zelf klaar voor. Zo werkt dat bij ieder kind die van nature een kracht heeft, Faith is er bijvoorbeeld nog steeds niet echt klaar voor, ze kan haar kracht wel gebruiken omdat het zo groot en sterk is, maar ze kan er nog niet echt mee omgaan." Vertelde ze rustig aan hem. Hij vond het allemaal wel heel erg verwarrend.
"Dat is het ook... " Hij wilde het eigenlijk ook allemaal een beetje laten, afstand. Hij gaf wel aan dat hij het niet verkeerd bedoelde. "Stephen, ik kan je echt helpen... " Fluisterde ze nu en ze pakte zacht zijn hand vast. "Ik weet wel dat ik wat ongeduldig ben en veel wilt, ik moet misschien een beetje dimmen, maar dat vind ik best moeilijk." Gaf ze eerlijk aan.

Nathan Gerono

'Ik vind het ook een beetje lastig gewoon, dat hij nu zo anders is,' fluisterde hij. Ze was moe en ze wilde rustig bij hem zijn. 'Dat kan... bedoel je te zeggen dat je geen zin in seks met mij hebt?' vroeg hij nu. Het klonk nogal bot, terwijl hij het niet zo rot bedoelde. Hij was gewoon een beetje gefrustreerd. Hij liet haar los en hij ging op de rand van het bed zitten. 'Je kan slapen als je wilt. Ik zal hier blijven,' zei hij tegen haar.

Leroy Fullbright

'Altijd, je kent mij toch?' plaagde hij haar nu een beetje. Ze ondersteunde hem stevig en daardoor hield hij het vol, zo had hij aardig veel evenwicht en kon hij redelijk blijven staan. Hij drukte zachtjes zijn lippen op haar wang en hij trok haar dichter naar zich toe. 'Ik hou van je,' zei hij. Hij zette een paar voorzichtige passen, het ging gelukkig redelijk. Hij was er blij mee, hij vond het echt fijn dat het ging.

Koning Jay Fullbright

Hij was al een tijdje wakker, hij had Esmeralda laten liggen en hij was gaan trainen. Hij wist dat Kayton vandaag met hem wilde praten, hij had er geen zin in. Hij had helemaal geen zin in dit gedoe. Hij was daarom nogal fanatiek, na een tijdje hield hij toch op. Hij stopte zijn zwaard weg en hij liep naar binnen toe, hij kon beter eerst even in bad gaan, dus hij hoopte dat Esmeralda al wakker was.

Koning Stephen Lahero

'En dat gebeurt nu pas?' vroeg hij aan haar. 'Ik vind het niet fijn, ik heb het totaal niet onder controle.' zei hij. Ze zei dat ze hem echt kon helpen, hij trok direct zijn hand los. 'Ik wil het niet,' zei hij. Door wat ze daarna zei schudde hij zijn hoofd. 'Het maakt niet uit. Ik wil het nu gewoon niet. Ik wil het allemaal niet, ik ben liever even alleen.' zei hij zacht. Hij vond het heel lastig dat hij dit gevoel had en omdat hij nu zo opgefokt was en ook nog eens naar haar verlangde was hij liever alleen.

Elvira Solore

Hij gaf aan dat het kon en of ze probeerde te zeggen dat ze geen seks met hem wilde. Ze slikte door de toon van zijn stem en keek naar de grond. "Ik bedoelde gewoon dat ik kan ontspannen, dat ik niet bang ben dat er wat gebeurd als ik bij jou ben." Vertelde ze hem heel zacht. Ze werd losgelaten en hij zei dat ze kon slapen als ze dat wilde, dan bleef hij bij haar.
"Nee, dat hoeft niet..." Fluisterde ze. Ze pakte hem zachtjes vast en zoende hem doordringend. Ze wilde laten zien dat het niet was omdat ze geen seks met hem wilde.


Lolita Fullbright

"Ja, ik ken je." Glimlachte ze nu breed. "Veel te goed." Voegde ze eraan toe. Ze voelde zijn lippen op haar wang en hij zei haar dat hij van haar hield. "Ik ook van jou." Fluisterde ze hem liefdevol toe. Hij liep voorzichtig en ze zag aan hem dat het redelijk ging. "Goed zo..." Zei ze zacht en met een brede glimlach.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze lag heerlijk te slapen nog, ze had niet door dat Jay al was weggegaan, dat deed hij vaker en daarom raakte ze daar ook aan gewend. Ze kwam zoveel meer tot rust op het landgoed en het ging ook heel erg goed met hun zoontje. Ze kroop nog lekker in de dekens en sliep nog een tijdje verder.


Kayton Erogate

Na een tijdje zag hij Jay. "Hé jongen." Glimlachte hij hem toe. "Ik wilde vanmiddag weer weg gaan eigenlijk, is dat goed?" Vroeg hij, omdat hij eerst een algemeen gesprek wilde aangaan met de jongen, want het was namelijk niet nodig om hem meteen op de kast te hebben.


Koningin Fay Lahero

"Ja, je hebt je kracht nog helemaal niet zo lang." Vertelde ze hem zachtjes. Hij vond het niet fijn want hij had het niet onder controle. "Dat moet je langzaam gaan leren, het komt goed." Zei ze zachtjes tegen hem. Hij trok meteen zijn hand los, hij wilde het niet, hij was liever alleen. Ze keek naar de grond en slikte eventjes moeizaam.
"Oké, misschien moet je het eerst accepteren, misschien moet het eerst echt fout gaan." Fluisterde ze tegen hem.

Nathan Gerono

Hij ademde diep in, hij vond dit echt niet leuk. 'Dat komt op hetzelfde neer. Je hebt er geen zin in met mij. Ik snap het wel, zeg het gewoon. Dan vermaak ik mij wel met Fay,' zei hij nu tegen haar, zijn stem doordringend. Hij wist niet precies wat het was, maar hij baalde er gewoon van. Hij baalde van alles, eigenlijk had hij echt een verschrikkelijk humeur. Ze zoende hem wel en hij duwde haar wat van zich af. 'Doe maar niet. Je moet slapen, het maakt niet uit.' mompelde hij. Ze deden het eigenlijk stukken minder en hij vond het niet leuk, hij vond het echt niet leuk. Er was niet zo heel veel spannends meer aan.

Koning Jay Fullbright

Hij kwam Kayton al tegen en door wat de man zei haalde hij zijn schouders op. 'Je moet doen wat je zelf wilt,' zei hij simpel tegen hem. 'Van mij hoef je hier niet eens te komen als je het niet wilt.' voegde hij er nog aan toe. Hij ging nu maar gewoon op een stoel zitten, hij zou zich straks wel wassen, Kayton wilde toch waarschijnlijk eerst nog wat praten.

Koning Stephen Lahero

'Lang genoeg, ik wist niet dat dit zou gebeuren,' mompelde hij. Hij vond het echt niet leuk. 'Ik moet over een paar dagen weer werken, ik heb geen tijd voor dit soort onzin,' zei hij. Het was ook echt zo, als hij aan het werk was moest hij zich kunnen concentreren, dat kon hij nu echt totaal niet. Door wat ze daarna zei klemde hij zijn kaken op elkaar. 'Ik accepteer het, ik vind het gewoon niks. Dat is het. Kan je mij nu met rust laten?' vroeg hij haar, zijn stem trilde zelfs.

Elvira Solore

Het kwam op hetzelfde neer, ze had geen zin in hem en hij snapte het wel, ze moest het gewoon zeggen, dan zou hij zich wel met Fay vermaken. Ze kreeg hierdoor tranen in haar ogen en keek hem met een pijnlijke blik aan. "Alsjeblieft Nathan..." Fluisterde ze zachtjes. Ze werd ook van hem af geduwd toen hem zoende. Ze kwam langzaam overeind en keek hem even aan.
"Ik kan ook echt niets goed doen, ik doe mijn best." Zei ze hem met tranen in haar ogen, daarna lip ze bij hem vandaan, ze ging naar de stallen toe. Tranen liepen over haar wangen heen en ze ging in het stro zitten. Het deed haar pijn dat Nathan blijkbaar liever dingen met Fay deed dan met haar.


Kayton Erogate

Hij moest doen wat hij zelf wilde, hij hoefde niet eens te komen als hij niet wilde.
"Ik wil hier graag zijn, Jay, maar alleen als jij dat ook wilt en momenteel heb ik daar niet echt het idee van. " Vertelde Kayton aan hem. Dat kon hij aan alles merken, hij voelde zich nog niet echt bepaald welkom.



Koningin Fay Lahero

Hij wist niet dat het zou gebeuren. "Ik in eerste instantie ook niet eigenlijk..." Gaf ze eerlijk aan. Hij moest over een paar dagen werken en hij had hier geen tijd voor. Hij accepteerde het ook wel, maar hij vond het gewoon niets en wilde met rust gelaten worden.
"Stephen... als je het echt wilt, kan ik je er vanaf helpen." Zei ze nu ineens tegen hem en ze keek hem doordringend aan. Misschien was dit wel gewoon niets voor Stephen en werd hij er beter van als hij het kwijt was... misschien werd hij dan wel zelfverzekerder.