Medieval Times

Elvira Solore

Hij wilde het uit voorzorg al doen. Bij het water werd ze door hem vastgepakt en gezoend. Het was vreselijk intens en fijn ze genoot er echt met volle teugen van, dit was heerlijk. zijn handen lagen in haar hals en ze hield hem liefdevol vast, haar handen streelden over zijn rug heen, hij was lief en ze vond het lekker.

Koning Stephen Lahero

Hij trok haar dichter naar zich toe, het water trok hem nu minder. Hij zoende haar heftig en hij streek langs haar hals. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij stopte daarna met de zoen en hij keek haar onderzoekend aan. 'Dit is heerlijk.' Fluisterde hij. Hij merkte dat hij meteen meer voelde als hij stopte, nu opeens wilde hij naar het water toe en hij keek er ook langzaam naar. Hij merkte dat hij meteen weggezogen werd in gedachten, het voelde voor hem gewoon heel erg fijn en rustig.

Elvira Solore

Ze voelde zijn armen om haar heen en daarna stopte hij heel even en keek haar aan met een onderzoekende blik, ze glimlachte. Hij gaf aan dat hij het heerlijk vond en ze knikte. "Ja, het is fijn..." Fluisterde ze hem toe. Hij keek naar het water toe en ze streelde zachtjes langs zijn gezicht. "Blijf er alsjeblieft bij, Stephen..." Fluisterde ze doordringend naar hem.


Koningin Fay Lahero

Volgens Nathan kwam het wel goed en hij dacht dat Stephen nu even niet bij haar in de buurt wilde zijn door haar kracht. Ze zuchtte even en knikte hierdoor, ze begreep het wel. Nathan pakte haar hand en fluisterde dat hij bezorgd was. Ze keek naar hem op met een lichte glimlach. "Nergens voor nodig, ik overleef alles." Plaagde ze hem nu en ze kneep zacht in zijn hand.

Koning Stephen Lahero

Ze probeerde hem er bij te houden, maar dat was nog niet zo makkelijk. Uiteindelijk sloot hij zijn ogen en kwam hij weer een beetje bij zichzelf. 'Het gaat zo snel... Maar het voelt gewoon fijn, waarom is het erg? er gebeurd toch nog helemaal niets?' Vroeg hij zacht aan haar. Hij snapte het gewoon niet, als het zo fijn voelde kon er toch niets mis mee zijn? Dat ging dan niet. Hij pakte haar hand vast en hij streek er overheen, nu bleef hij naar haar kijken.

Nathan Gerono

'Ik was gewoon bang dat je dit niet zou kunnen hebben... Je lag er echt heel erg eng bij, ik schrok heel erg.' zei hij zacht tegen haar. Hij was blij dat ze wakker was nu, dat was echt een stuk fijner zo. 'Ik mag zeker niet bij je komen liggen?' Vroeg hij nu aan haar met een plagende glimlach op zijn gezicht. Elvira en Stephen waren er toch niet en het leek er niet op dat ze Stephen snel mee zou krijgen naar binnen, dus vond hij wel dat het kon.

Koningin Fay Lahero

"Ik vond het ook heel eng..." Ze huiverde even en keek hem aan. "Het kwam zo onverwachts en het water... de vorige keer dat zoiets gebeurde, hielp Stephen me meteen voor ik in paniek kon raken... maar nu liet hij me gewoon gaan, of niet?" Vroeg ze aan Nathan. Hij vroeg of hij bij haar mocht komen liggen.
"Wel zitten." Zei ze zacht en ze schoof een klein stukje op, ze vond het fijn als ze gewoon door iemand vast werd gehouden, het maakte haar dan niet eens uit door wie.



Elvira Solore

Hij gaf aan dat het heel erg snel ging en vroeg aan haar of het erg was en hij vertelde dat er niets gebeurde. "Stephen... je hebt Fay bijna vermoord... dat is niet niets..." Fluisterde ze hem toe. Haar hand werd door hem vastgepakt en hij bleef naar haar kijken. "Ik zou ook willen dat het anders was, maar ik kan je niet helpen denk ik, alleen afleiden..." Klonk haar stem zacht.

Nathan Gerono

Elvira zei dat ze hem bij de waterkant vond, hij zat doodstil en staarde gewoon voor zich uit, naar het water. Hij reageerde nergens op en toen we hem mee wilden nemen werd hij kwaad en begon hij te vechten. Zo gaat het de hele tijd.' Zei hij nu zacht tegen haar. Hij kwam bij haar zitten en hij sloeg eigenlijk meteen stevig zijn armen om haar heen. Hij vond dit zelf enorm fijn, het was heerlijk om haar dicht bij zich te hebben, maar hij bleef wel voorzichtig doen.

Koning Stephen Lahero

Het water werd heftiger door wat ze zei. Het maakte iets in hem heel erg kwaad. 'Ik weet het niet.' zei hij zacht, zijn stem klonk benauwd. Het voelde ook echt heel erg akelig allemaal. 'Ik wilde het niet... Ik had het niet door...' zei hij gehaast. Ze zei dat ze niets kon, alleen afleiden. Dat was eigenlijk niet eens echt genoeg, hij voelde heel goed dat het heftig voor hem was. 'Ik wil er de hele tijd naar kijken, anders voel ik mij slecht...'

Koningin Fay Lahero

Ze zuchtte even door wat Nathan zei en knikte. "Zo was ik ook... ik stak alleen hele bossen in de fik." Mompelde ze hem toe. "Het was bij mij gemakkelijk om het om te zetten in iets goeds, ik was nog heel erg klein toen het gebeurde, maar bij Stephen is het al zo groot en krachtig... ik ben echt bang voor wat er wel niet allemaal kan gebeuren voor hij het om kan schakelen." Zei ze. Ze voelde zijn armen om haar heen en ze legde haar hoofd tegen hem aan. Ze sloot haar ogen en werd weer een beetje rustiger.



Elvira Solore

Hij wist het niet, ze hoorde hoe benauwd hij klonk. Hij wilde Fay ook geen pijn doen, hij had het niet door. "Sst... dat weet ik, Stephen, rustig maar. Je moet rustig blijven, anders pakt het water de macht over jou..." Fluisterde ze heel zachtjes tegen hem. Hij gaf aan dat hij naar het water wilde kijken, anders voelde hij zich slecht. Ze pakte zachtjes zijn hoofd vast.
"Kijk naar mij... je mag er alleen naar kijken wanneer je denkt het onder controle te hebben, je hoeft je niet slecht te voelen als je er niet naar kijkt, het water heeft niets over je te zeggen." Mompelde ze zachtjes.

Nathan Gerono

'Ik had ook echt al mijn kracht nodig om hem in bedwang te houden en ik weet niet of ik dat kan als hij echt iets wil doen... Tot nu toe hebben we hem redelijk bezig kunnen houden en wilde hij ook bij jou zitten, maar dat lijkt niet meer zo te zijn.' zei hij zacht tegen haar. 'Ik hoop dat we hem snel kunnen helpen, want dit is niet handig. Hij is totaal niet te vertrouwen zo...' zei hij zacht tegen haar. Het klonk ook niet zo goed als ze vertelde wat ze zelf had gedaan.

Koning Stephen Lahero

'Ik word rustig als ik naar het water kijk. Dat is het enige dat echt fijn voelt nu.' vertelde hij haar zacht en heel eerlijk. Het was alsof hij het niet echt mocht zeggen. Het voelde allemaal raar. 'Er gebeurt niets als jullie mij gewoon mijn gang laten gaan...' zei hij nu, iets kwader. Hij begreep ook niet goed waarom hij hier elke keer zo enorm kwaad om werd. Hij moest kijken, het was niet anders. Langzaam ging zijn blik weer naar het water en hij ademde diep in. Het fijne rustige gevoel was er meteen, maar hij had zelf niet door dat het water juist wilder werd.

Koningin Fay Lahero

"Dat geloof ik graag..." Sprak ze zacht tegen Nathan toen hij aangaf dat hij al zijn kracht nodig had om Stephen in bedwang te houden. Hij wilde ook niet meer bij haar zitten, dat maakte haar verdrietig, ze staarde naar de dekens. Het was best wel ernstig.
"Nee, maar we moeten hem wel dat vertrouwen geven, ook al kan het eigenlijk niet... het word alleen maar erger als hij boos wordt." Zei ze fluisterend tegen hem.


Elvira Solore

Hij vertelde haar dat het enige wat fijn voelde was als hij naar het water keek. "Oké.." Fluisterde ze zachtjes. Ze moesten hem zijn gang laten gaan, er zou niets gebeuren.
"Je hebt te weinig energie daarvoor, Stephen..." Mompelde ze zacht. Ze pakte zijn arm stevig vast en keek naar het wilde water.
"Negeer het fijne gevoel, kijk naar wat er gebeurd, Stephen, kijk eens echt naar wat er aan de hand is. Je moet niet je verbeelding volgen, zie de realiteit." Fluisterde ze in zijn oor.

Nathan Gerono


'Het komt niet door jou, Fay... Jij kan er niks aan doen en hij houdt echt wel van jou, maar sinds hij dat vuur zag en jij duidelijk weer krachtiger werd wilde hij al helemaal weg.' zei hij zacht tegen haar. Ze moest zich daar echt niet rot over voelen want ze kon er niks aan doen. Hij streek over haar hand heen en hij drukte kort zijn lippen op haar voorhoofd. 'Hoe dan? Hij zal iemand iets aandoen en anders zichzelf. Hij is veel te zwak... Hij zakt de hele tijd bijna weg.' zei hij zacht.

Koning Stephen Lahero

Ze liet hem kijken, ze trok hem niet weg en hij hoorde ergens ver weg wat ze zei. 'Het maakt niet uit... Het voelt fijn. Ik wil dat het fijn blijft voelen. Eindelijk voelt het gewoon rustig en fijn...' Mompelde hij wat vaag. Hij bleef ook gewoon naar het water kijken. Hij zag niet in waarom hij dit niet zou mogen. Het was juist heel erg goed om te kijken, het voelde goed. Hij kon zich niet voorstellen dat dit niet gewoon mocht.

Koningin Fay Lahero

"Hij weet gewoon diep in zichzelf dat ik sterker ben... als het erop aan komt, kan ik hem tegenhouden, maar nu nog niet." Vertelde ze duidelijk aan Nathan, ze peinsde er even over en zuchtte diep. Ze voelde zijn lippen even op haar voorhoofd, hij was lief voor haar. Ze glimlachte eventjes en keek hem aan toen hij vroeg hoe hij het kon. "Je moet niet bang zijn. Hij heeft niet de intentie om iemand iets aan te doen, alleen als hij boos wordt. Dat met mij was een ongelukje." Vertelde ze. Ze maakte zich er wel zorgen over dat hij de hele tijd leek weg te zakken.


Elvira Solore

Hij mompelde dat het niet uitmaakte, hij wilde dat het fijn bleef voelen, hij was eindelijk gewoon rustig en het was echt fijn. Ze glimlachte een beetje hierdoor en keek naar het wilde water.
"Stephen, jij voelt je fijn bij het water, maar het water lijkt zich nog niet fijn te voelen bij jou, kun je dat proberen te veranderen? Dan mag je van mij blijven kijken, oké?" Klonk haar stem nu zacht tegen hem. Als hij dat voor elkaar kreeg, was hij een stuk minder gevaarlijk voor iedereen.

Nathan Gerono

'Ik kan hem onmogelijk tegenhouden, dat heb ik net wel gemerkt. Het is lastig om hem iets te verbieden als je weet dat hij het niet expres doet. Hij wil dit zelf ook helemaal niet en hij smeekte ons bijna om hem te laten gaan...' zei hij zacht tegen haar. Hij hoopte dat Fay snel sterk genoeg was. 'Ik heb geprobeerd je wat meer energie te geven, maar ik ben er niet zo goed in.' Gaf hij zachtjes toe. Hij had wel zijn best gedaan, meer kon hij waarschijnlijk ook niet doen.

Koning Stephen Lahero

Hij luisterde nu wel naar haar, maar hij haalde simpel zijn schouders op. 'Ik vind het goed zo.' Mompelde hij. Het voelde nu goed, waarom zou hij iets willen veranderen hier aan? Hij wist ook wel dat hij het niet kon. Het was te sterk voor hem nu, veel te sterk. Hij was er duidelijk niet de baas over en daarom liet hij het maar gewoon gaan, dan was het een stuk minder frustrerend voor hem.

Koningin Fay Lahero

"Dat is ook niet nodig, je moet ervoor zorgen dat hij met je meewerkt, dat is veel makkelijker en kost veel minder energie dan hem tegenhouden. Dat is veel te zwaar, voor iedereen." Glimlachte ze hem toe. "Ja, hij zal smeken en er alles aan doen, het voelt veel te goed voor hem om dichtbij het water te zijn." Vertelde ze zachtjes. Hij vertelde haar dat hij had geprobeerd om haar meer energie te geven, maar hij zei eerlijk dat hij er niet zo goed in was.
"Ik voelde het." Zei ze met een glimlach. "Het was fijn, anders had het denk ik nog langer geduurd voor ik wakker werd, bedankt." Gaf ze lief aan.


Elvira solore

Hij vond het wel goed zo. Ze schudde haar hoofd een beetje en dacht even na. "Je mag hier alleen blijven zitten als je het probeert, Stephen. Anders moet ik je echt weer mee naar binnen nemen en opsluiten. Probeer het, alsjeblieft, ik wil je niet opsluiten of ongelukkig maken, maar je laat me geen keuze als je zo blijft zitten." Zei ze zacht.

Koning Stephen Lahero


'Het gaat niet. Het werkt gewoon niet.' zei hij simpel tegen haar. Ze begon te dreigen dat hij anders mee naar binnen moest en opgesloten werd. 'Dat krijg je toch niet voor elkaar... Je krijgt mij nooit mee. Ik blijf hier gewoon zitten. Ik doe helemaal niks verkeerd. Ga jij anders maar weer weg. Ik hoef je er helemaal niet bij te hebben.' zei hij doordringend. Hij was duidelijk helemaal niet meer zichzelf nu, het water deed veel te veel met hem.

Nathan Gerono

'Ik kan dat niet hoor, ik kan er echt niet mee omgaan... Ik weet ook niet wat ik moet doen als hij gaat smeken.' Mompelde hij. Dat vond hij allemaal veel te lastig. Hij hoopte dat Fay snel meer kracht had om hem te helpen. Ze zei gelukkig wel dat ze het gevoeld had, anders had het nog langer geduurd. 'Gelukkig.' zei hij zacht. Hij streelde langs haar hals en nu zoende hij haar toch zachtjes. Hij kon het niet laten en hij was echt heel bezorgd geweest.

Elvira Solore

"Je probeert het niet." Zei ze tegen hem toen hij aangaf dat het niet ging. Hij dacht dat ze het niet voor elkaar kreeg om hem mee te nemen. Zij moest anders maar weg gaan, want hij had haar helemaal niet nodig hier, hij hoefde haar er niet bij te hebben.
"Je doet wel wat verkeerd. Je doet het niet goed, Stephen, ik dacht dat je altijd alles goed wilde doen? Daar merk ik nu helemaal niets van." Ze besloot er maar gewoon een beetje druk op te zetten, ze moest toch iets, dit werkte namelijk echt niet.


Koningin Fay Lahero

"Het is ook heel erg lastig, Nathan, dat weet ik... maar het is ontzettend belangrijk." Gaf ze aan. "Smeekt hij zelfs? Wauw... dat heb ik Stephen nog niet vaak horen doen." Mompelde ze nu en ze schudde haar hoofd eventjes vol ongeloof. Smeken was niet iets wat Lucius goedkeurde... Ze voelde Nathan langs haar hals strelen en daarna werd ze zachtjes door hem gezoend, ze zoende hem rustig en langzaam terug.

Koning Stephen Lahero

'Rot op, Elvira...' gromde hij nu kwaad. Het water ging alle kanten op nu, zijn lichaam trilde door de inspanning en hij haalde moeizaam adem. Het was veel te intensief allemaal, zijn lichaam ging helemaal kapot zo. Hij hield het zelf amper vol. 'Ik probeer het wel... Het enige dat ik fout die is jou accepteren... Je moet uit mijn buurt blijven... Ik hoef je nooit meer te zien....' zei hij nu, daarna greep hij haar vast. Het was duidelijk dat hij nu ook niet meer zomaar zou stoppen.

Nathan Gerono

'Hij was totaal anders, in alles... Alsof zijn hele persoonlijkheid veranderd is.' zei hij zacht tegen haar. Hij vond het ook een beetje eng. Hij kon daar niet goed mee omgaan. Ze ging mee in de zoen en daardoor werd hij iets fanatieker. Hij stopte de zoen weer en hij keek haar aan. 'Ik werd kwaad door wat hij gedaan heeft... Ik maakte mij zo veel zorgen om jou...' zei hij zacht tegen haar.

Elvira Solore

Ze merkte wel dat ze angstiger werd doordat hij kwaad was. Hij probeerde het wel, de enige fout die hij maakte was haar accepteren, ze moest uit zijn buurt blijven, hij hoefde haar nooit meer te zien, ze wist dat hij dat niet echt meende. Hij greep haar vast en ze keek vol ontzet en angst in zijn ogen.
"Je wilt niet dat ik je verlaat, dan ga je kapot en die plek kan het water echt niet opvullen, als je dat soms dacht." Zei ze tegen hem. Ze drukte haar lippen heftig op die van hem en zoende hem.


Koningin Fay Lahero

"Dat gebeurd ook, hij verandert ook echt... ik hoop alleen dat het positief uitpakt... dat hij uiteindelijk zelfverzekerder is, maar nog wel die lieve man die hij altijd was." Fluisterde ze. Ze slikte even en na de zoen keek Nathan haar weer aan. Hij gaf aan dat hij kwaad werd op Stephen en dat hij zich veel zorgen om haar maakte. Ze glimlachte een beetje en streelde langs zijn wang. "Dat is niet nodig..." klonk haar stem zacht.

Nathan Gerono

'Ik weet het, hij is echt totaal iemand anders nu.' Zei hij zacht tegen haar. Hij kwam nu toch naast haar liggen. 'Ik hou van je, daarom werd ik kwaad. Elvira kreeg mij wel rustig, het was eigenlijk heel lief van haar. Ik zei eigenlijk dat ik Stephen niet goed genoeg voor je vond... Dat ik beter bij je pas... Dat is niet echt leuk voor haar.' zei hij zacht tegen haar. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen.

Koning Stephen Lahero

Hij keek haar nu weer aan, hij wist het niet. Dit was heel erg verwarrend voor hem. Hij wilde net zeggen dat hij het moeilijk vond toen hij gezoend werd. Hij ging er direct in mee. Het water bleef even heftig en na een tijdje werd het rustiger. Hij bleef haar zoenen. Zijn handen gleden over haar lichaam heen en hij trok haar dichter naar zich toe. 'Je hebt gelijk.... Ik heb je nodig...' zei hij nu. Hij werd nu weer gewoon zichzelf.

Koningin Fay Lahero

Ze knikte even toen Nathan aangaf dat Stephen totaal iemand anders was. Hij kwam toch naast haar liggen en zei dat hij van haar hield, dat was ook de reden dat hij zo kwaad werd, hij vond Stephen niet goed genoeg voor haar. Ze glimlachte vaag, ze wist dat Nathan er zo over dacht. Hij gaf aan dat Elvira heel lief was en dat het eigenlijk helemaal niet zo leuk voor haar was.
"We weten allemaal dat ik bij Stephen blijf en jij bij Elvira, misschien maakt dat haar wat zekerder?" vroeg ze zachtjes aan hem.


Elvira Solore

Hij ging direct mee in de zoen, hij werd eerst heftig, maar daarna leek alles rustiger te worden, zelfs het water. Hij zei haar dat ze gelijk had, dat hij haar nodig had. Ze glimlachte naar hem.
"Ik was bang dat je nog bozer zou worden..." Mompelde ze zachtjes, in plaats daarvan werd hij gelukkig rustiger.
"Maar kijk, als we zoenen, word het water ook weer rustig, je kunt het echt wel onder controle krijgen." Gaf ze zacht aan.

Nathan Gerono

'Ik denk het. Ik zal haar niet verlaten en dat heb ik haar ook enorm duidelijk gemaakt. Het is niet nodig dat ze daar bang voor is, want ik zal het echt nooit doen. Ik ben gek op haar, ook al voel ik nu meer voor jou.' zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij sloot zijn ogen kort, hij was zelf ook best wel moe, maar hij keek haar toch weer aan. 'Vind je mij vervelend?" vroeg hij nu aan haar. Hij kon zich voorstellen dat ze helemaal gek werd van hem. Misschien zat ze hier allemaal wel niet op te wachten.

Koning Stephen Lahero

'Waarom?' vroeg hij zacht. Waarom zou hij hier boos om worden? Dat was toch niet nodig? Door wat ze daarna zei keek hij weer naar het water. Meteen keek hij weg, hij werd er eigenlijk binnen een seconde alweer onrustig van. 'Ik wil er niet over nadenken,' zei hij zacht. Hij staarde naar de grond, hij voelde zich meteen weer heel erg vervelend. Hij wilde hier weg, hij wilde alleen zijn en hij vond het niet nodig dat iedereen zich zo erg met hem bezig hield.

Koningin Fay Lahero

Ze knikte even door wat hij allemaal vertelde. Het was niet nodig dat Elvira bang was, want hij zou haar nooit verlaten. "Gelukkig maar." Ze vond het toch wel fijn dat het tussen hun twee ook goed was. Ze voelde de vingers van Nathan langs haar wang glijden en daarna vroeg hij of ze hem vervelend vond, ze schoot in de lach. "Waarom zou ik jou vervelend vinden?" Vroeg ze nu plagend aan hem en ze legde haar hoofd zachtjes tegen hem aan.


Elvira Solore

"Je greep me best wel hard beet en je was heel kwaad, ik dacht dat ik je alleen maar kwader zou maken..." Gaf ze zachtjes aan. Hij keek even naar het water en al gauw keek hij weg, hij leek er nu zelf onrustig van te worden. Hij wilde er ook niet meer over nadenken.
"Het is oké, zullen we naar binnen gaan, je bent vast hartstikke moe en je hebt rust nodig, wij allemaal." Glimlachte ze.

Nathan Gerono

'Omdat ik vervelend ben misschien?' vroeg hij nu plagend aan haar. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Ik ben kapot...' fluisterde hij. Hij was nogal intensief bezig geweest om Stephen in bedwang te houden en hij had zelf eigenlijk ook wel wat willen slapen. Nu hij zo bij Fay lag zakte hij gewoon bijna in slaap, ook omdat het heel erg fijn voelde. 'Ik zou vaker zo bij je willen liggen,' gaf hij zacht toe. Hij drukte zachtjes en zorgzaam zijn lippen in haar hals, daarna keek hij haar glimlachend aan.

Koning Stephen Lahero

Hij staarde haar aan en hij schudde zijn hoofd. 'Waarom? Dat zou ik nooit doen...' fluisterde hij. De verwarring werd met de minuut groter, hij begreep dit allemaal echt niet en hij vond het niet meer leuk. Ze zei dat het oké was, ze konden naar binnen, hij had rust nodig. Hij knikte langzaam, hij was echt gesloopt. Hij kon bijna niet wakker blijven en daarom kwam hij heel moeizaam overeind. 'Ik ga niet naar Fay,' zei hij nu opeens, heel doordringend en veel harder dan hij eigenlijk was.

Koningin Fay Lahero

"Nee, je bent nu heel erg lief, helemaal niet vervelend." Zei ze zachtjes tegen hem terug. Ze voelde zijn arm om haar heen en hij zei dat hij kapot was, ze knikte een beetje, zelf was ze ook best wel moe. Hij gaf toe dat hij vaker zo wilde liggen bij haar en ze voelde zijn lippen in haar hals.
"Hmm... dat mag ook, als Stephen het toezegt, mogen we bij elkaar slapen." Fluisterde ze. Ze sloot haar ogen, zelf was ze ook nog hartstikke moe.


Elvira Solore

Hij staarde naar haar, duidelijk in de war. "Jij zelf niet, maar het water wilt dat je dingen doet, denk ik... ik vroeg je om het water te beheersen omdat het jouw beheerst, maar dat wilde je niet, ik moest oprotten en je had me niet nodig." Legde ze aan hem uit. Hij kwam overeind en ze hielp hem voorzichtig. Daarna sloeg ze haar arm om hem heen. Hij zei meteen resoluut dat hij niet naar Fay wilde. "Waarom niet?" Wilde ze zachtjes van hem weten. "Mag ik dan bij jou slapen?" Vroeg ze vervolgens.

Nathan Gerono

Hij was heel erg lief, helemaal niet vervelend. Daardoor keek hij haar glimlachend aan. 'Jij bent altijd heel erg lief,' fluisterde hij. Ze zei dat het ook mocht, als Stephen zei dat het kon, dan mochten ze bij elkaar slapen. Dat was zo, hij was er heel erg blij mee dat hij gewoon tijd met Fay mocht doorbrengen. Het moest wel wat beter gaan met Stephen, maar dat kwam vast wel weer goed als Fay weer wat sterker was. 'Ga maar lekker slapen.' fluisterde hij. Hij sloeg zijn armen weer om haar heen en hij hield haar dicht tegen zich aan.

Koning Stephen Lahero

'Ik begrijp het niet,' fluisterde hij weer. Hij begreep niets, het was allemaal zo ontzettend verwarrend en hij raakte de weg kwijt door alles wat hij voelde. 'Ik heb je wel nodig, ik heb je altijd nodig... ik zou nooit willen dat je weg zou gaan,' fluisterde hij. Ze hielp hem en ze sloeg haar arm om hem heen. Ze wilde weten waarom hij niet naar Fay wilde en daarom verstijfde hij. 'Ik wil het gewoon niet. Ik wil niet naar haar toe,' gromde hij nu. Hij trok zich los, maar meteen stond hij te wankelen, dit ging bijna niet. Ze vroeg of ze bij hem mocht slapen en hij keek haar heel even aan, daarna knikte hij. 'Ja, dat mag...'