Medieval Times

Layka Samira

Ze kon heel goed merken dat Duke zijn hoogtepunt naderde, zijn greep op haar werd steviger en ze liet hem begaan, het was niet zo erg...
Ze kwam nu van hem af en nestelde zich tegen zijn borstkas aan met een glimlach, ze was helemaal warm van binnen en ze merkte ook dat het haar gewrichten goed deed. Het ging veel beter zo.
"Hmm, je bent zo lief altijd." Mompelde ze liefdevol tegen Duke met een glimlach.

Duke Samira

Ze kwam tegen hem aan liggen en hij sloeg zijn arm om haar heen. Door wat ze zei grijnsde hij een beetje. 'Ik doe mijn best voor jou, dat weet je toch?' vroeg hij zacht, maar vol liefde. Hij wilde alles zo goed mogelijk doen, hij wilde dat ze er net zo van kon genieten als hij dat kon. Dat was ook gewoon wat hij probeerde te bereiken elke keer en hij dacht dat het wel lukte.

Layka Samira

Hij sloeg zijn arm om haar heen en hij zei dat hij zijn best voor haar deed en vroeg of ze dat wist. "Ja, dat weet ik heel erg goed en daar ben ik je zo onwijs dankbaar voor... niet veel mannen zijn zoals jij." Glimlachte ze hem nu toe. Ze was tot nu toe alleen nog maar slechte mannen tegengekomen, Duke was tot nu toe het beste voor haar en de allerliefste.
"Vond je het wel lekker?" Vroeg ze hem nu lichtelijk plagend en met een brede glimlach.

Duke Samira

Ze wist het heel goed en ze was hem er onwijs dankbaar voor, niet veel mannen waren zoals hij. Daardoor glimlachte hij een beetje. 'Er zijn er vast wel meer hoor, ik ben ook niet altijd geweldig,'zei hij zacht. Hij deed het ook wel eens fout, er waren vast genoeg mensen die echt heel lief waren. Ze vroeg plagend of hij het wel lekker vond. 'Ja, natuurlijk. Ik ga het missen,' zei hij zacht.

Layka Samira

Volgens Duke waren er wel meer zo en hij was ook niet altijd geweldig. "Echt wel, jij bent altijd geweldig, vooral voor mij, echt ongelooflijk." Zei ze nu met twinkelende ogen tegen hem en met een lieve en vrolijke blik in haar ogen. Hij zei dat hij het natuurlijk wel lekker vond en hij ging het missen. Ze kroop dichter tegen hem aan.
"Zelfs ik ga het missen." Plaagde ze hem nu vrolijk.


Chayenne Lahero

Ze had Faith veilig naar haar kamer gebracht en ze trok Myles nu achter haar aan naar haar eigen kamer toe. Eenmaal binnen sloeg ze de deur achter hem dicht en duwde hem zachtjes tegen de muur aan, ze keek hem even doordringend aan en zoende hem daarna zachtjes en liefdevol, het gesprek met Nathan had haar echt niet koud gelaten, ze wilde het dan niet echt toegeven, maar ze wilde dit nu heel erg graag.

Duke Samira

'Ik ben echt niet de enige,' zei hij zacht tegen haar. Ze plaagde hem een beetje en hij sloeg zijn armen weer om haar heen. 'Ik wil wel nog tegen Esmeralda en Jay zeggen dat ik wegga...' zei hij zacht. Hij vond het echt niet leuk, maar hij moest, hij wilde ook Devlyn helpen, al wilde hij graag hier zijn voor Esmeralda. Het was lastig allemaal, maar dit moest hij gewoon doen. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en hij glimlachte weer een beetje.

Myles Samira

Hij werd achter Chayenne aangetrokken en eenmaal in de kamer werd hij tegen de muur gedrukt. Ze keek hem kort aan, daarna werd hij gezoend. Hij ging daar meteen in mee, ook al begreep hij niet goed waar dit ineens vandaan kwam. Na de zoen keek hij haar even grijnzend aan. 'Heb je mij zo erg gemist?' plaagde hij haar een beetje. Hij streek kort langs haar wang en daarna pakte hij haar hand vast.

Nathan Gerono

Hij zat in zijn kamer met een glas wijn in zijn hand, Storm lag naast het bed en hield zich opvallend stil. Nathan was dan ook aardig boos geworden. Hij had besloten alles wat er gebeurd was maar van zich af te zetten, maar hij zou wel met Fay en Stephen gaan praten over dat Faith was weggelopen, ze zouden het hoe dan ook horen en hij wilde niet dat Stephen hem niet meer zou vertrouwen. Het was heel belangrijk dat hij dat wel deed. Hij twijfelde alleen of hij nu moest gaan of niet, maar het zat hem wel heel erg dwars.

Layka Samira

Duke wilde het nog wel tegen Esmeralda en Jay zeggen dat hij wegging. Ze knikte door die woorden. “Dat begrijp ik, en vanavond ook nog tegen Myles...” Zei ze zacht tegen hem. Ze voelde zijn lippen weer even op die van haar en hij glimlachte daarna even.
“Oh, Duke, ik wil nog heel graag met je boogschieten vandaag, is dat goed?” Vroeg ze hem nu enthousiast.


Chayenne Lahero

Hij ging meteen in de zoen mee en vroeg of ze hem zo erg gemist had. Ze grijnsde daardoor en voelde hoe hij langs zijn wang streek. “Ik had het er een tijdje met Nathan over en ik weet niet... het liet me zo erg naar jou verlangen. Naar alles, naar je lach, je ogen, je geur...” Fluisterde ze hem nu toe en ze glimlachte hem even verliefd toe.
“Bovendien mogen we eigenlijk alles van mijn vader, alleen niet echt seks, want ik mag niet zwanger worden van hem.” Glimlachte ze Myles breed toe en ze zoende hem nu nogmaals.



Fay Fuego

Ze was zelf ook heel erg moe en was erna weer in slaap gevallen bij Stephen, ze hield hem stevig in haar armen en dichtbij haar. Haar hoofd lag tegen de zijne aan en ze sliep heel rustig, ze was ook heel erg ontspannen.

Duke Samira

'Ik vertel het ze straks allemaal wel,' zei hij zacht tegen haar. Door wat ze zei grijnsde hij even. 'Ja, dat lijkt mij heerlijk, dat gaan we doen,' zei hij nu net zo enthousiast. Hij kwam iets overeind en hij zoende haar nog even. 'Wil je nu meteen gaan?' vroeg hij. Hij vond het hartstikke leuk, dat was ook duidelijk aan hem te zien.

Myles Samira

Door wat ze allemaal opnoemde grijnsde hij even, hij vond het heerlijk dat ze dit deed. 'Wat heb je met hem besproken? Hij denkt heel anders over dit soort dingen, toch?' vroeg hij. Als je met Nathan sprak merkte je gewoon nog dat hij hier niet vandaan kwam. Hij was toch anders. Ze zei wat haar vader gezegd had, hij had het eigenlijk niet zo verwacht. 'Ik moest eigenlijk nog even met je praten,' zei hij zacht. Hij legde zijn hand in haar hals en hij zoende haar weer even. 'Ik heb de krachten van mijn moeder overgenomen,' zei hij zacht.

Nathan Gerono

Uiteindelijk was hij opgestaan en door de gangen gaan lopen, hij was ook nog naar buiten geweest en nu stond hij te wachten bij de kamer van Stephen en Fay. Het leek alsof ze sliepen, daarom was hij maar gaan zitten. De wachters hadden gezegd dat ze waarschijnlijk sliepen, dus liet hij het maar even.

Layka Samira

Hij zou het straks allemaal wel vertellen en daardoor knikte ze even, hij zei haar dat het hem heerlijk leek en dat ze het gingen doen, daardoor grijnsde ze heel breed naar hem. Ze vond het leuk als hij zo enthousiast deed, ze werd even door hem gezoend en daarna vroeg hij of ze nu meteen wilde gaan. Ze knikte daardoor. "Ja, heel graag, super leuk!" Klonk haar stem vrolijk naar hem. Ze wilde vluchtig overeind komen, maar dat ging haar niet zo heel erg goed af, daardoor stond ze te wankelen op haar benen en leek ze een beetje te blokkeren verder.


Chayenne Lahero

Hij grijnsde door haar woorden en hij vroeg haar wat ze allemaal besproken had met Nathan, ze knikte toen hij vroeg of Nathan heel anders over dit soort dingen dacht, dat klopte, echt heel erg anders.
"Over of we het niet misten en er niet aan dachten, hij vind het vreemd dat we zo naar mijn vader luisteren en meer van dat soort dingen, hij vroeg ook of ik het echt niet wilde uitproberen." Ze glimlachte even naar hem. Hij moest met haar praten, daardoor kwam er een bezorgde blik in haar ogen.
Ze voelde zijn hand in haar hals en hij zoende haar weer, daarna zei hij dat hij de krachten van zijn moeder had overgenomen. Daardoor moest ze even schakelen, ze had zulke woorden helemaal niet van hem verwacht. Ze keek hem wat bedenkelijk aan, ze was dan wel omringd door mensen met die krachten, maar ze vond het helemaal niets eigenlijk.
"Waarom heb je dat gedaan?" Vroeg ze zachtjes aan Myles, maar wel geïnteresseerd.

Duke Samira

Ze kwam overeind en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Rustig aan, we hebben de hele dag samen, we hebben alle tijd,' zei hij zacht tegen haar. Ze moest het niet overhaasten, ze moest gewoon heel rustig aan doen. Dat was het belangrijkste nu. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar weer even, daarna liet hij haar los en pakte hij wat kleding.

Myles Samira

Ze vertelde over Nathan en hij knikte langzaam. 'Wil je het uitproberen?' vroeg hij zacht aan haar. Ze hadden het hier nooit echt over, hij vond het ook niet zo gepast, maar nu begon Chayenne, dus was het niet zo erg. Ze vroeg zacht waarom hij dat gedaan had, daardoor bleef hij even stil. 'Ze is ziek... ze kan haar vingers niet meer goed bewegen en daardoor werd het gevaarlijk, het deed haar ook veel pijn... ik wilde helpen,' zei hij zacht. 'Het gaat heel goed, ik moet alleen voorzichtig doen, ik weet nog niet goed hoe alles werkt,' vertelde hij eerlijk. Hij wist dat hij het nu nog haar vader moest vertellen, maar daar maakte hij zich niet zo druk over. Misschien onterecht.

Layka Samira

Ze voelde de armen van Duke om haar heen, ze moest rustig doen, want ze hadden de hele dag samen. "Weet ik, maar ik wilde enthousiast opstaan, maar dat gaat dus niet zo heel erg goed..." Zei ze hem zachtjes. Daarna streek hij langs haar gezicht en zoende haar eventjes. Hij liet haar lis en pakte wat kleding.
"Wil je mij ook even helpen?" Vroeg ze Duke zachtjes.


Chayenne Lahero

Myles vroeg haar of ze het nu wilde proberen. "Wat?" Vroeg ze hem nu, Nathan had aangegeven dat er heel erg veel dingen waren. "Ik wil mijn vader wel respecteren." Zei ze tegen Myles. Myles gaf aan dat zijn moeder ziek was, ze kon haar vingers niet meer goed bewegen en daardoor werd het gevaarlijk voor haar, het deed ook pijn en hij wilde helpen. "Je bent lief." Zei ze zachtjes en ze streek zacht langs zijn gezicht. Hij zei dat het heel erg goed ging, hij moest alleen voorzichtig doen, want hij wist niet goed hoe alles werkte.
"Dan kunnen we beter niets raars doen, samen, want straks gaat het fout..." Ze wist hoe fout het kon gaan met haar vader samen en ze hoopte zo erg dat het met Myles anders zou gaan, dat het beter ging... want ze wilde gewoon gelukkig zijn samen met hem.

Duke Samira

'Natuurlijk help ik je. Ik help je altijd, dat weet je toch?' vroeg hij zacht aan haar. Hij pakte haar kleren en hij begon haar langzaam aan te kleden, het was voorzichtig en vol liefde, hij hielp haar heel graag. Dit gaf hem ook gewoon het gevoel dat het goed ging tussen hun, dat hun band sterk was. Dat soort dingen voelde hij heel graag, het had veel betekenis voor hem. Hij was zo blij dat ze niet zou sterven.

Myles Samira

'Ik weet het niet, ik heb totaal geen ervaring,' zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht tegen haar. 'Jij bent degene die er met hem over gesproken heeft, ik bespreek dit soort dingen niet echt met iemand,' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Ze zei dat hij lief was en dat ze beter niets raars konden doen, want dan ging het fout. Misschien had ze daar ook wel gelijk in. 'Ik moet het van mijn ouders wel met je vader bespreken,' zei hij zacht tegen haar.

Layka Samira

Hij zei dat hij natuurlijk wilde helpen, dat deed hij altijd en ze glimlachte even, het was voor haar wel een opluchting dat ze het aan hem vertelt had, ze zat met minder frustraties omdat de dingen die zij niet kon, Duke voor haar deed.
Hij begon haar aan te kleden, ze voelde zich niet eens gegeneerd hierdoor, hij deed het op zo'n manier dat het goed voelde, dat het niet bezwaarlijk was om hem om hulp te vragen, want Duke deed het echt heel graag. Ze glimlachte naar hem, maar haar glimlach vertrok.
"Hoe moet dat nu als jij weg bent?" Vroeg ze hem wat schor en haast onverstaanbaar. "Kan je iets maken? Een touwtje aan de sluiting, zodat ik het makkelijker kan vastpakken?" Vroeg ze nu zachtjes aan Duke en ze keek hem even doordringend aan.

Duke Samira

Ze vroeg hoe het moest als hij weg was, daardoor bleef hij even stil. 'Ja, dat kan ik doen. Maar je zou ook om hulp van de dienstmeiden kunnen vragen... of misschien wil Esmeralda je in de ochtend wel helpen. Er staan zo veel mensen voor je klaar,' zei hij zacht tegen haar. Hij sloeg zijn armen weer om haar heen en hij bleef haar vasthouden. 'Maar natuurlijk wil ik ook iets maken zodat het makkelijker gaat,' fluisterde hij. Hij begreep het wel als ze het liever zelf wilde doen.

Layka Samira

"Dan voel ik me zo bezwaarlijk... net alsof ik niets kan... alsof ik te zwak ben om mijzelf aan te kleden, ik zou het niet fijn vinden, bij jou voelt het anders, ik ben afhankelijk van jou, maar het voelt goed en fijn... het is gewoon zo vertrouwd als jij me helpt..." probeerde ze hem uit te leggen, ze vond het moeilijk om te zeggen en ze hoopte dat hij haar begreep. Ze voelde zijn armen stevig om haar heen en ze pakte hem vast, hij wilde ook wel iets maken zodat het makkelijker ging. "Heel erg graag..." fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze wilde niet zo heel erg veel van hem vragen, maar ze wist dat hij het graag deed en ze hoopte ook echt dat hij het aan zou geven wanneer het teveel werd, daar vertrouwde ze wel op bij Duke.

Duke Samira

'Ik begrijp het wel, maar je moet wel blijven bedenken dat iedereen je heel graag wilt helpen. Net als ik...' zei hij zacht. 'Ik zal straks iets voor je maken, zodat het makkelijker gaat. Dan kan je het gewoon zelf,' zei hij. Hij zoende haar even zacht en hij streek langs haar wang, daarna liet hij haar los. 'Laten we dan maar gaan, we moeten natuurlijk wel genieten van deze dag,' zei hij plagend. Hij genoot er nu namelijk al enorm van en dat straalde hij ook wel uit.

Layka Samira

Ze moest van Duke blijven onthouden dat iedereen alleen maar wilde helpen. "Maar ik wil het zelf liever niet... misschien soms, maar niet continu zo afhankelijk zijn." Vertelde ze Duke zachtjes en met een lichte glimlach. Hij wilde straks iets voor haar maken zodat het makkelijker ging. Daardoor glimlachte ze dankbaar.
"Dankjrwle lieve Duke." Sprak ze zachtjes tegen hem. Ze voelde hem langs haar wang strelen en daarna zoende ze hem weer, vol liefde. Hij wilde gaan, want ze moesten van deze dag genieten, ze knikte.
"Dat gaan we ook doen!" Klonk haar stem enthousiast. Ze pakte zijn hand, al lukte het niet heel erg goed om haar vingers te sluiten.

Duke Samira


'Ik snap het wel, ik zou het zelf ook niet willen, denk ik....' Zei hij zacht. Hulp van Layka was oké, maar van iemand anders hoefde hij het gewoon niet echt. Ze gingen er ook een leuke dag van maken, Layka pakte zijn hand vast en hij drukte zijn lippen op haar wang. Hij pakte de boog en een houder met pijlen, daarna nam hij Layka mee naar buiten. Hij had er echt zin in. 

Layka Samira

Duke snapte haar wel, hij zou het zelf ook niet willen dacht hij. Ze glimlachte daardoor breed naar hem, blij dat hij haar begreep. Hij pakte de boog met de pijlen en nam haar mee naar buiten. Ze liep niet zo heel erg hard, maar als het wel goed met haar was gegaan, had ze waarschijnlijk gerend en gehuppeld, ze voelde zich zo ontzettend vrolijk en goed gehumeurd.
"Gaan we echt jagen of gewoon voor de lol wat schieten?" Wilde ze nu van Duke weten.

Duke Samira

'Laten we maar voor de lol wat gaan schieten, dan kan je het goed uitproberen,' zei hij tegen haar. Dat leek hem nu het beste, hij wilde niet dat er meteen druk op zou staan als ze echt gingen jagen, dit was gewoon voor de lol en dat wilde hij ook zo houden. Dat voelde veel fijner. Het was mooi weer, de zon scheen en hij voelde zich goed, al was de gedachte dat hij weg zou gaan niet echt zo geweldig.

Layka Samira

Hij wilde voor de lol gaan schieten en daardoor glimlachte ze. "Dat leek mij ook het leukste." Gaf ze met een grijns aan. Het was super fijn in het bos, het weer was prachtig.
"Zullen we hier beginnen?" Vroeg ze, ze stonden nu op een open plek in het bos, het was hartstikke mooi.

Duke Samira

Hij genoot eigenlijk al gewoon heel erg van het wandelen, het was heel fijn samen met Layka. Op een open plek bleef ze stil staan, ze vroeg of ze hier zouden beginnen. 'Ja, dat lijkt mij een heel goed plan,' zei hij plagend tegen haar. Hij gaf haar de boog aan en hij streek even over haar arm heen, zijn blik was vol liefde. 'Zal ik je handen vasthouden, zodat we kunnen kijken hoe het gaat?' stelde hij nu voor.

Layka Samira

Hij vond de plek een heel goed plan, zijn stem klonk plagend en zij stak haar tong even naar hem uit, ze voelde zich weer jong... ze hoefde nergens bang voor te zijn nu, ze kon niemand meer pijn doen met haar kracht en Duke was bij haar, daardoor ging ze zich weer vrolijker en jeugdiger gedragen. Ze pakte de boog aan van Duke, ze merkte echt dat hij speciaal voor haar was, hij was precies groot genoeg en niet al te zwaar. Ze voelde zijn hand over haar arm heen strijken en ze keek hem met een glimlach aan. Hij vroeg of hij haar handen moest vasthouden zodat ze konden kijken hoe het ging. "Ja, is goed." Knikte ze hem nu toe. Het spannen kon ze namelijk niet, maar met Duke waarschijnlijk wel.


Chayenne Lahero

“Ervaring heb ik ook niet, Myles, echt niet.” Zei ze zacht tegen hem terug. “We gaan alles samen ontdekken.” Glimlachte ze nu vrolijk. Hij zei dat zij degene was die dit met Nathan had besproken, hij besprak het niet echt met iemand. “Met mij toch?” Ze glimlachte breed naar hem. Ze streek zachtjes langs zijjn gezicht, hij moest het van zijn ouders met haar vader bespreken. “Mijn vader en Fay slapen nu, dus dat kunnen we beter later doen...” Sprak ze zachtjes tegen hem.

Duke Samira

Ze pakte de boog aan en hij was blij om te zien dat het haar beviel, dat de boog goed in haar hand lag. Hij ging achter haar staan en hij pakte haar handen weer voorzichtig vast, op deze manier ging het wel. Hij drukte kort en ietwat plagend zijn lippen op die van haar. 'Doe gewoon wat je normaal ook zou doen, maar ik geef je net dat extra beetje kracht....' zei hij zacht. Hij zou gewoon haar beweging volgen en haar helpen, dan kwam het wel goed.

Myles Samira

Ze zei dat ze ook geen ervaring had, ze gingen alles samen ontdekken. Hij knikte langzaam. 'Ja, met jou wel ja,' plaagde hij haar daarna een beetje. Ze streek langs zijn gezicht en ze zei dat haar vader en Fay sliepen, ze konden dat dus beter later doen. 'Oké,' zei hij glimlachend, hij zoende haar weer zachtjes en hij trok haar dichter naar zich toe. Het kwam wel, het had ook geen haast, hij was toch liever samen met Chayenne. 'Je hebt zeker heel veel in de zon gelegen?' vroeg hij plagend, hij kon voelen dat haar huid warm was en ze was ook verkleurd.

Koning Stephen Lahero

Misschien kwam het door zijn droom, misschien door alles wat er gebeurd was, maar toen hij wakker werd voelde hij al dat er iets niet goed was. Zijn hartslag was hoog en hij voelde zich opgefokt, misschien zelfs wel kwaad. Hij kwam wat overeind en hij veegde langs zijn voorhoofd, het was zo warm, al kon dat ook komen door hemzelf. Hij keek langzaam opzij naar Fay, zijn blik gleed over haar lichaam heen, ze had niet echt dekens over haar heen liggen. Eerst streek hij langzaam met zijn vingers over haar huid, maar hij voelde zijn vingers trillen en daarom hield hij op. Hij klemde zijn kaken op elkaar en hij vloekte zacht, waarom voelde hij dit allemaal? Wat was er nou weer aan de hand?