Police Life

Rowan Rivers

' Ik kan mijn niet herinneren dat ik ooit niet braaf geweest ben... zeker niet voor jou.' Zei hij tegen haar. Hij voelde haar handen weer over zijn lichaam glijden en hij zette haar nu weer tegen de rand. Hij trok haar bikinibroekje nu naar beneden en hij liet zijn hand tussen haar benen glijden. Hij zoende haar ondertussen heftig. Hij vond dit echt vreselijk fijn en het gaf hem een heel erg goed gevoel. Hij had het de afgelopen tijd geaccepteerd dat het lastig was om dit te doen, maar hij hoopte echt dat het in de toekomst makkelijker ging, want hij had het wel echt nodig. Hij bleef haar aanraken, misschien kon hij er wel voor zorgen dat ze dit vaker wilde als ze het heel erg fijn vond. Hij hoopte het echt, hij zou het fijn vinden. Waarschijnlijk bleef dit voor hem altijd belangrijker dan voor haar, maar ze leek dit allemaal wel echt fijn te vinden. Hij genoot er zelf ook echt enorm van. Hij liet zijn lippen nu afglijden naar haar hals terwijl hij haar ondertussen aan bleef raken. Hij deed duidelijk zijn best om rustig te blijven en haar te laten genieten.

Katelynn Camryn Leighton

Ze keek Rowan nog altijd met diezelfde uitdagende blik aan en liet zich tegen de rand van het zwembad aan zetten. Hij trok haar bikinibroekje naar beneden en ze zoenden weer intens verder. Toen ze zijn hand tussen haar benen voelde kreunde ze even gedempt en ze drukte zichzelf nog wat meer tegen hem aan. Haar huid leek ontzettend gevoelig te zijn, elke aanraking zorgde voor kippenvel en daar werd ze zelf wat heftiger van. Haar handen gleden beide over zijn buik heen en na een tijdje liet ze haar handen naar beneden afzakken en verdwenen ze weer zijn zwembroek in. In geen tijden had ze meer zo genoten en het leek haar echt ontzettend goed te doen. Haar zelfvertrouwen steeg weer tot het niveau hoe het hoorde te zijn en ze sloot haar ogen genietend.

Rowan Rivers

Katelynn raakte hem nu weer aan en daar genoot hij enorm van. Hij vond dit echt heerlijk. 'Je hebt geluk... normaal denk ik hierbij alleen maar aan mezelf, maar jij zorgt ervoor dat ik mij ook graag met jou bezig hou.' Zei hij plagend tegen haar. Het was wel waar, als het ging om seks was hij altijd enorm gericht op zichzelf, maar bij haar was dat toch anders. Terwijl dat eigenlijk niet echt iets voor hem was. Misschien omdat ze er voor zorgde dat hij meer moeite voor haar wilde doen. Hij merkte wel dat zijn geduld nu flink op begon te raken en daardoor trok hij nu zelf ook zijn zwembroek uit en hij keek haar even aan, daarna tilde hij haar iets op en drong hij bij haar naar binnen. Hij was vrij heftig, maar echt ruw was het gelukkig nog niet te noemen. Hij drukte zijn lippen in haar hals en hij beet even zachtjes op haar huid, alles was vrij plagend. Zijn bewegingen waren heftig, maar hij wilde haar nooit pijn doen. Het was puur omdat hij ongeduldig was dat hij heftig werd. Dat was altijd wel zo, alleen de ene keer erger dan de andere keer.

Katelynn Camryn Leighton

"Hmm," reageerde ze enkel op Rowan zijn woorden. Ze genoot te veel om er fatsoenlijk op te reageren. Ze trok haar handen even later terug en sloeg haar armen weer om zijn lichaam heen. Hij trok zijn zwembroek uit en terwijl ze hem heftig bleef zoenen, tilde hij haar iets op en drong hij bij haar naar binnen. Ze staakte de zoen even en beet zachtjes op zijn lip. Een kreun verliet haar mond en ze voelde even later zijn lippen weer in haar hals. Haar hele lichaam leek ontzettend gevoelig en ze genoot intens. Haar nagels kraste zachtjes maar duidelijk over Rowan's huid heen en het duurde niet lang voor ze haar hoogtepunt bereikte.

Rowan Rivers

Hij voelde de nagels van Katelynn over zijn huid heen glijden en hij genoot er wel heel erg van. Het was eigenlijk alleen maar heel erg fijn als ze hem ook aanraakte, dit vond hij juist lekker. Hij merkte dat ze haar hoogtepunt bereikte en daardoor werd hij eigenlijk alleen maar intenser, tot hij zelf ook zijn hoogtepunt bereikte. Hij hield haar dicht tegen zich aan en hij liet zijn handen langzaam over haar huid heen glijden. Alles voelde heel erg bijzonder met haar, maar waarschijnlijk kwam dat ook omdat hij echt zielsveel van haar hield. 'Nou, wat vond je er van? Toch twee keer per dag? Ik beloof dat ik braaf zal zijn.' Zei hij plagend tegen haar. Hij tilde haar nog eens op en hij hield haar nu in zijn armen. 'Je bent echt heerlijk...' Zei hij zacht en vol liefde tegen haar. Daarna liet hij haar wel weer los. Misschien was het slim om hier niet al te lang zo te staan, Leroy kon toch wel een keer naar buiten komen en hij hoefde dit niet echt te zien. Misschien zou het voor Leroy juist wel slechte herinneringen naar boven halen. Waarschijnlijk wilde Leroy helemaal aan niets denken wat hier mee te maken had.

Katelynn Camryn Leighton

Ze was echt even een tijdje een beetje van de wereld, op een positieve manier. Rowan kwam ook tot zijn hoogtepunt en ze bleef dicht tegen hem aan staan. Langzaam opende ze haar ogen weer en keek ze hem aan. Ze grijnsde even om zijn woorden. "Zeker één van die keren op kantoor of zo?" grinnikte ze. Hij tilde haar op en ze sloeg haar armen weer even om hem heen. Daarna nam ze weer wat afstand van hem en zocht ze haar bikini weer op, die ze rustig weer aantrok, voordat Leroy naar beneden zou komen of zo.
"Tijd voor een wijntje?" vroeg ze nu aan Rowan, terwijl ze naar het trappetje zwom en daar het zwembad uit klom. Ze greep een handdoek en sloeg die om haar lichaam heen.

Rowan Rivers

'Dat vind ik echt helemaal geen slecht idee van jou... Dat kunnen we doen. Maar dan kan het voor de afwisseling ook bij mij hoor. Dan moeten we alleen wel goed de deur op slot doen, anders komt iedereen gewoon binnen lopen.' Zei hij grijnzend. 'En anders in de pauze in de auto. Dat heb ik wel eens vaker gedaan en dat is prima te doen hoor.' Zei hij plagend tegen haar. Het was wel allemaal op waarheid gebaseerd, maar Katelynn kende hem goed genoeg om te weten dat hij zat gekke dingen gedaan had in zijn leven. Ze trok haar bikini weer aan en daarna kwam ze uit het zwembad en vroeg ze of het tijd was voor een wijntje. 'Dat lijkt mij heerlijk.' Stemde hij in. Hij trok zijn zwembroek aan en daarna pakte hij zelf ook een handdoek. Hij ging op de rand van het zwembad zitten en hij staarde in het water. Hij was volledig kalm nu, al maakte hij zich op de achtergrond in zijn hoofd wel zorgen om Leroy. Het ging echt niet goed met de jongen en Rowan was bang dat hij hem zou verliezen, al wist hij dat hij daar niet van uit moest gaan.

Katelynn Camryn Leighton

"Je bent een gekkie," grijnsde ze nog naar Rowan, al wist ze dat hij het waarschijnlijk allemaal wel echt een keer gedaan had. Ze droogde zich even globaal een beetje af zodat ze het binnen niet al te nat zou maken en liep toen naar binnen. Daar pakte ze een fles wijn en vulde twee glazen. Zowel de glazen als de fles nam ze mee naar buiten. Ze ging naast Rowan zitten op de rand en gaf één van de glazen aan hem. De fles zette ze tussen hen in. Ze staarde even voor haar uit en nam een paar slokken. Deze wijn was echt haar favoriete wijn, ze vond het heerlijk.
Haar blik ging naar haar hondjes, die buiten over het gras renden en blijkbaar ook genoten van het lekkere weer.

Rowan Rivers

'Gek? Ik noem het liever avontuurlijk. ' Zei hij grijnzend tegen Katelynn. Ze kwam vrij snel terug met twee glazen en de fles wijn, waardoor hij even glimlachte. Als hij alleen al naar haar keek voelde hij zich echt verschrikkelijk verliefd. Hij was zo gek op haar. Hij pakte het glas aan en hij nam een slokje, daarna keek hij weer opzij naar haar . 'Ik weet dat we het er lang geleden al eens over gehad hebben, maar daarna is het er nooit meer van gekomen. Maar wat zou je er van vinden als we zouden trouwen?' Vroeg hij nu zacht aan haar. 'Ik wil niets liever dan voor eeuwig bij jou blijven en het lijkt mij fijn om jou ook echt mijn vrouw te kunnen noemen. Het klinkt heerlijk officieel en volwassen.' Zei hij grijnzend tegen haar. 'En wellicht hoef ik dan minder jaloers te zijn... al weet ik niet of dat zo werkt.' Zei hij tegen haar. Mannen hielden misschien meer afstand als ze echt getrouwd was. Al had het hem nooit tegengehouden dat iemand getrouwd was. Juist niet. En hij dacht al snel dat elke man zoals hij was en daardoor vertrouwde hij niemand. Hij pakte haar hand nu stevig vast en hij keek haar weer aan. Hij was echt nog steeds enorm verliefd op haar. 'Ik hou zo veel van jou dat het mij soms bijna gek maakt... alsof jij het enige bent waar ik aan kan denken. Het is bijna een obsessie. Of verslaving.' Zei hij grijnzend. Het was wel waar, maar dan in positieve zin. Hij zag zich geen leven zonder haar meer voor zich, dus waarom niet echt gaan trouwen?

Katelynn Camryn Leighton

Ze grijnsde weer even om Rowan zijn woorden en nam nog een paar slokken van de wijn. Vooral met dit heerlijke weer kon ze daar echt extra van genieten. En nu vooral omdat ze ook nog eens goed in haar fel zat, dan smaakte het nog beter. Ze sloeg haar arm om Rowan heen en legde haar hoofd tegen hem aan terwijl ze keek naar de spelende hondjes. Toen Rowan ineens begon over trouwen keek ze naar hem op, enigszins verrast, maar zeker enthousiast.
"Ik zou niets liever willen.." glimlachte ze breed terug. "En ja, misschien worden we dan eindelijk een keer volwassen," grijnsde ze nu. Ze haalde haar hand even door haar lange, donkerbruine haren en bleef Rowan aankijken.
"Hmm, dat is dan tenminste wel een goede verslaving," glimlachte ze nu als reactie op Rowan zijn woorden. Ze nam nog een paar slokken van de wijn en zette het glas voor nu eventjes weg achter hen. Ze bleef Rowan zijn hand vasthouden en drukte een kusje op zijn lippen. In haar hoofd zag ze zichzelf al voor haar in een prachtige, witte jurk. Haar ogen twinkelden. Als het aan haar lag zouden ze morgen al trouwen. Al wist ze ook wel dat zoiets regelen tijd kostte.
"Dat wordt dan nog een drukke bruiloft," grijnsde ze nu. "Als we het hele korps uit moeten nodigen.. Maar veilig wordt het dan vast en zeker wel," lachte ze.

Rowan Rivers

Ze was duidelijk verbaasd dat hij hier over begon, want eigenlijk was het niet echt iets voor hem. Trouwen was zo vast, alsof het dan opeens een verplichting was om bij elkaar te zijn. Die gedachte had hij vroeger altijd vreselijk gevonden. Daarom vond hij trouwen ook niets, maar dat was nu wel veranderd. Met Katelynn was opeens alles anders en wilde hij graag trouwen. Hij voelde haar arm om zijn lichaam heen en ze legde haar hoofd tegen hem aan. 'Als we trouwen kom je echt nooit meer van mij af. Dat realiseer je je wel toch?" Vroeg hij plagend aan haar. Hij was blij dat ze hier wel enthousiast over was. Ze vond het een goede verslaving en daar was hij het wel mee eens. Hij moest oppassen dat het niet te extreem werd, want dan zou hij veel te controlerend worden. Dat was bij Andrea daarom ook fout gegaan en hij wist dat hij dan wel enorm kon flippen. Maar tot nu toe ging het goed, dus misschien was dat ook wel verleden tijd. Hij dronk zijn wijn op en hij zette het glas aan de kant. Katelynn zei dat het wel druk zou worden, maar heel veilig. 'Ja, dat wel. Dat is een voordeel.' Zei hij. Hij pakte haar vast en hij legde haar op haar rug neer. Hij boog over haar heen en hij zoende haar langzaam. 'Ik wil het heel graag.... en ik wil niet een jaar wachten.' Zei hij na de zoen zacht tegen haar. Hij streek met zijn vingers langs haar hals. 'Als we ons zo gaan aankleden kunnen we gaan eten. Dan kunnen we alles uitgebreid bespreken . ' stelde hij voor. Hij drukte zijn lippen even kort op haar buik en daarna kwam hij weer wat van haar af.

Leroy Rivers

' Je hebt ook wel gelijk. Ik vind het gewoon lastig als jou iets overkomt. Zeker als het dan door mij is.' Zei hij zacht tegen zijn vriend. Lincoln zei ook dat hij niet zo makkelijk van hem af kwam. 'Dat wil ik ook helemaal niet. Ik ben al heel blij dat je hier bent nu.' Zei hij zachtjes tegen hem. Hij leunde tegen de muur aan en Brody kroop tegen hem aan. Hij staarde naar zijn handen, hij zag niet echt helemaal scherp. 'Ik loop zo wel even naar beneden toe. Anders denk ik dat ze zo opeens naar boven toe komen...' Zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht tegen Lincoln. Hij wist zeker dat Katelynn en zijn vader precies wilden weten wat er gebeurd was als ze Lincoln zo zagen. Hij had geen zin om dat te moeten bespreken. Hij had helemaal geen zin om ergens over te praten, maar waarschijnlijk kwam hij daar niet de hele dag onder uit. Het moest toch een keertje. Hij was er alleen heel bang voor, want het liet hem heel erg denken aan wat er gebeurd was. Daarom deed hij het liefste alsof er niets aan de hand was. 'Hoe lang denk je dat ik hier kan blijven voordat ze mij weg sturen?' Vroeg hij nu zachtjes aan zijn vriend.

Katelynn Camryn Leighton

Ze grijnsde om Rowan zijn woorden en keek hem met een eigenwijze blik aan. "Jij moet eerder beseffen dat je dan echt nooit meer van mij af komt," plaagde ze nu. De glimlach bleef op haar gezicht staan en Rowan pakte haar vast. Hij legde haar op haar rug neer en kroop over haar heen, waarna hij haar begon te zoenen. Katelynn sloeg haar armen om hem heen en ging intens mee met de zoen. Na de zoen kwam hij van haar af en zei hij dat ze als ze zich om gingen kleden, ze straks konden gaan eten en dan alles konden bespreken.
"Dat lijkt mij een strak plan," knikte ze, nog altijd glimlachend. Ze kwam overeind en pakte de glazen vast en ook de fles. Dat nam ze mee naar binnen en ruimde ze op. "Wat gaan we eten?" vroeg ze nu aan Rowan. Ze keek grijnzend naar hem om. "Jij ging eten maken, toch?"


Lincoln Smith

"Dat weet ik.." glimlachte hij zwakjes toen Leroy zei dat hij het gewoon lastig vond als hem iets overkwam, vooral als het door hem kwam. Lincoln haalde zijn hand even door zijn haren en trok zijn benen op het bed. Zijn hoofd bonkte, maar hij voelde zich al wel iets beter. Hij hoopte maar dat die gasten hem echt met rust zouden gaan laten, maar dat zou de toekomst wel uitwijzen.
Na een korte stilte vroeg Leroy ineens aan hem hoe lang hij dacht dat hij hier zou mogen blijven voordat ze hem weg zouden sturen. Daardoor keek Lincoln weer op.
"Ik denk dat ze je pas wegsturen als het weer goed met je gaat.." reageerde hij daarop.

Rowan Rivers

'Ik wil helemaal nooit meer van je af, dus dat komt heel erg goed uit. Ik ben nog altijd van gedachte dat de kans groter is dat jij ooit bij mij weg gaat dan andersom.' Zei hij grijnzend tegen haar. Het was wel waar, hij was daar veel meer bang voor. Hij zou haar nooit verlaten, wat hij voor haar voelde zou ook echt niet meer verdwijnen. Het werd steeds alleen maar sterker, alle gevoelens die hij voor haar had leken alleen maar erger te worden. Ze vroeg nu grijnzend aan hem wat ze gingen eten en daarna suggereerde ze dat hij ging koken. 'Koken? Je wilt echt niet dat ik ga koken, geloof mij maar. Ik neem je mee uit eten, is dat niet goed genoeg?' Vroeg hij plagend aan haar. Hij pakte haar even vast en hij zoende haar nog eens, daar kon hij ook echt geen genoeg van krijgen. 'Ik zal even tegen Leroy zeggen dat wij weg zijn, zo. Dan kan ik meteen vertellen dat ik daarna graag met hem wil praten.' Zei hij. Hij hoopte dat Leroy daar ook voor open stond, maar hij was bang van niet.

Leroy Rivers

Hij vond het echt heel erg fijn dat Lincoln hier was en ook dat hij vanavond bleef. In de nacht was alles het ergste, al waren er overdag ook moeilijke momenten. Het was erger als hij nuchter was. Lincoln dacht dat ze hem alleen maar weg zouden sturen als het beter met hem ging. 'Of als ze mij zat zijn.' Zei hij zachtjes. 'Ik pas niet echt heel erg goed bij hun leven.' Voegde hij er aan toe. Hij kon er niks aan doen, maar hij voelde zich ergens toch wat ongewenst hier. Niet door hoe zijn vader of Katelynn tegen hem deden, maar gewoon doordat hij het gevoel had hier niet thuis te horen. Hij paste hier totaal niet bij. Echt helemaal niet. Hij zorgde alleen maar voor problemen. Hij kwam nu langzaam overeind en daardoor ging Brody bij Lincoln liggen. 'Ik loop even naar ze toe. Tot zo.' Zei hij zachtjes. Hij liep de trap af naar beneden en hij zag zijn vader en Katelynn in een innige omhelzing staan. Hij bleef op afstand, hij vond het niet eens echt leuk om te zien. Hoewel het fijn was dat ze gelukkig waren, gaf elke intieme handeling hem een ongemakkelijk en misselijk gevoel. Hij wist niet of hij ooit nog in staat zou zijn om zelf normaal te kunnen leven. Hij ging er eigenlijk niet eens vanuit. Hij zag niet echt meer een toekomst voor zichzelf.

Katelynn Camryn Leighton

"Ah joh, ga toch weg, denk je nou echt dat ik ooit iemand ga vinden die nog knapper is dan jij bent?" grinnikte ze plagend naar Rowan. Ze leunde wat tegen het aanrecht aan en haalde haar hand door haar nat geworden haren heen.
"Hmm, nou goed dan," grijnsde ze toen Rowan over het eten begon. "Dan kom je er weer makkelijk mee weg," lachte ze. Daarna drukte ze nog een kus op Rowan zijn lippen en bleef ze hem een tijdje aankijken.
"Is goed," knikte ze toen Rowan aan gaf dat hij Leroy even zou vertellen dat ze zo weg zouden gaan en hij vanavond even met hem zou gaan praten. "Ik ga mij even klaar maken," plakte ze er achteraan. Op deze manier zou ze zich nooit in een restaurant laten zien.
Rustig liep ze naar boven en fatsoeneerde ze haren, haar make-up en zocht ze wat nette kleding uit.

Rowan Rivers

Door wat ze zei grijnsde hij weer. Dit klonk toch wel goed. 'Ik hoop heel erg dat dat waar is.' Zei hij tegen haar. Hoewel er over het algemeen met zijn zelfvertrouwen niets mis was, was hij wel doodsbang dat Katelynn bij hem weg zou gaan. Hij had genoeg aandacht van vrouwen en hij wist dat hij niks te klagen had over zijn uiterlijk, maar bij Katelynn was het anders. Hij was zo aan haar gehecht dat hij enorm aan zichzelf ging twijfelen. Ze ging naar boven toe en hij volgde haar, maar hij kwam Leroy al tegen. Hij vertelde de jongen dat ze uit eten gingen en daarna gaf hij aan dat hij vanavond met hem wilde praten. Hij gaf aan dat hij niet boos was op Leroy, maar dat hij toch echt wilde dat hij niet meer zou gebruiken. Leroy reageerde nog steeds niet echt en hij vertrok weer naar boven toe. Rowan schudde zijn hoofd even en hij liep achter Katelynn aan. Hij trok wat nette kleding aan en hij knoopte zijn donkere overhemd dicht, daarna pakte hij Katelynn van achteren vast. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij drukte zijn lippen in haar hals. 'Je bent een lekkerding.' Mompelde hij met zijn lippen tegen haar huid aan. 'Ben je klaar om te gaan?' Vroeg hij daarna. Rowan was van nature ongeduldig, zelfs met dit soort dingen.

Katelynn Camryn Leighton

Als laatste zocht ze nog wat mooie sieraden uit en koos ze voor simpele, maar nette knopjes voor in haar oren en een lange ketting. Op de achtergrond hoorde ze Rowan tegen Leroy praten, maar ze kon niet goed verstaan wat er gezegd werd. Al concentreerde ze zich er ook niet echt op, ze hoefde niet perse te weten wat er gezegd werd.
Ze was net klaar met omkleden toen Rowan ook boven verscheen. Hij was een stuk sneller klaar met alles en pakte haar toen van achteren vast en drukte zijn lippen in haar hals. Katelynn glimlachte en toen hij vroeg of ze klaar was om te gaan draaide ze zich naar hem om en keek ze hem aan.
"Ja, meneertje ongeduld, ik ben klaar," grijnsde ze naar hem. "Rij je de auto voor?" plaagde ze nu.

Rowan Rivers

Ze draaide zich om naar hem en hij sloeg meteen zijn armen weer om haar heen. Door wat ze zei grijnsde hij direct. 'Gaan we zo beginnen? Te goed om te lopen?' Vroeg hij plagend aan haar. Hij tilde haar uit het niets op en hij hield haar in zijn armen. 'Dan hou ik daar vanaf nu rekening mee, dat is geen probleem.' Zei hij grijnzend tegen haar. Hij nam haar mee de trap af en hij zette haar daar weer op de grond. Hij zoende haar even intens, daarna nam hij een beetje afstand. Hij pakte de autosleutels en daarna zijn portemonnee. Hij had zijn wapen in zijn hand en hij keek even kort naar Katelynm. 'Meenemen of niet?' Vroeg hij haar. Eigenlijk was er niet echt een reden om het wapen mee te nemen, maar het was een beetje een gewoonte en hij voelde zich bijna naakt zonder het ding. Maar aan de andere kant was het ook wel eens fijn om gewoon normaal uit te kunnen gaan zonder dat hij een wapen bij zich droeg en hij zich voelde alsof hij altijd in functie was. Misschien moest hij het ding daarom maar hier laten. In de kluis kon ook niemand er bij, dus daar hoefde hij zich geen zorgen om te maken.

Katelynn Camryn Leighton

Ze lachte even om Rowan en toen hij haar optilde en meenam greep ze hem stevig vast. "Pas op voor je rug, joh," grinnikte ze. Hij nam haar mee de trap af en liet haar beneden weer los om haar direct te zoenen. Katelynn ging mee in de zoen en wachtte daarna tot Rowan zijn spullen had gepakt. Ze keek tussendoor even in de spiegel in de gang en fixte haar haren nog een beetje. Toen Rowan een vraag stelde keek ze weer op en ging haar blik naar het wapen in zijn hand. Daardoor twijfelde ze zelf ook even. Op een of andere manier voelde het veiliger als hij het wapen meenam, maar aan de andere kant wilde ze het niet, ze wilde gewoon een leuke, gezellige avond hebben en misschien trok dat wapen juist wel narigheid aan.
"Maakt mij niet veel uit, maar ik ben niet van plan agressief te worden, dus ik denk dat het niet nodig is," lachte ze nu plagend.

Rowan Rivers

Door wat Katelynn zei schudde hij grijnzend zijn hoofd. Hij stopte het wapen nu weg in de kluis en daarna nam hij Katelynn mee naar de auto. 'Ik rij heen, dus dan rij jij terug toch?' Vroeg hij plagend aan haar. Hij ging zitten en zodra Katelynn ook zat reed hij weg. Hij reed richting één van zijn favoriete restaurants, waar hij al jaren niet meer geweest was. De eigenaar was een oude vriend van hem, het restaurant was redelijke luxe, maar wel sfeervol. Hij dacht wel dat Katelynn het gezellig zou vinden. 'Dus, wie wil je uitnodigen als we gaan trouwen? Wat zou je allemaal willen? Ik ga er vanuit dat geen één van ons hierna nog gaat trouwen, dus deze keer moeten we het goed doen ook.' Zei hij tegen haar. Hij parkeerde de auto bij het restaurant en hij opende de deur voor haar, hij pakte haar hand vast en hij drukte zijn lippen zacht op die van haar. 'Je ziet er geweldig uit.' Zei hij daarna vol liefde. Hij meende het ook echt, al zag ze er altijd wel goed uit.

Katelynn Camryn Leighton

Ze keek toe hoe Rowan het wapen in de kluis stopte en trok toen haar jas aan. Overdag was het wel warm, maar 's avonds kon het nog wel frisjes zijn. Waarschijnlijk helemaal wanneer ze weer weg zouden gaan. En Katelynn had het sowieso vrij snel koud. Wel hield ze de jas los, omdat het nu nog best oké was qua temperatuur.
"Klopt dat jij heenrijd, maar je rijd ook terug," grijnsde ze nu als reactie op Rowans woorden. Ze liep met Rowan mee naar de auto en ging zitten. Onderweg keek ze wat uit het raam. Tot Rowan vroeg wie ze allemaal uit wilde nodigen als ze gingen trouwen. Ze keek nu naar hem en trok een bedenkelijk gezicht.
"Dat is nog best lastig eigenlijk," gaf ze eerlijk toe. "Ik denk dat jij wel mag komen," grinnikte ze daarna. Ze knipoogde even en dacht toen echt na. Qua familie had ze niet zoveel uit te nodigen. Haar moeder was al overleden toen ze nog heel jong was en haar vader had ze al jaren niet meer gezien en gesproken. Het was vast raar als ze hem ineens een uitnodiging zou sturen, vooral ook omdat hij Rowan niet kende en werkelijk nog nooit gezien had.
Broers of zussen had ze niet, ze was enigskind. En met de ooms, tantes, nichtjes en neefjes waarvan ze wist dat die nog leefden, had ze ook niet bepaald veel contact. Eigenlijk gewoon niet.
"Een aantal vriendinnen en wat collega's denk ik," zei ze uiteindelijk. Over haar vader twijfelde ze nog, maar ze wist dat het ergens heel ongemakkelijk ging worden als hij dan ineens zou komen. Ze beet even op haar lip en staarde weer naar buiten.
"En jij?" kaatste ze de vraag nu terug naar Rowan. "Sowieso natuurlijk Steven, Lincoln en Leroy.." vulde ze zelf al in met een kleine grijns. "En Carmen?" vroeg ze nu. Ze wist dat Rowan wel een goede klik had met Carmen. Dat had zij totaal niet, maar als hij haar er graag bij wilde hebben zou ze dat accepteren. Ze hoefde niet de hele tijd naast haar te zitten of zo en Carmen zou zich vast wel gedragen.
Rowan parkeerde de auto voor een restaurant en opende de deur voor haar. Katelynn pakte zijn hand vast en stapte uit. Hij drukte zijn lippen weer op die van haar en ze kneep zachtjes in zijn hand.
"We moeten het zeker goed gaan doen," zei ze nog knikkend, als reactie op zijn opmerking dat hij er vanuit ging dat geen van hen nog een keer zou trouwen hierna, dus dat ze het wel goed moesten doen deze keer. Katelynn wilde er echt een gigantisch feest van maken. Misschien kon ze ergens een mooie locatie afhuren. Niet zo'n saai gemeentehuis of kerkje, maar een kasteel of zo. Of een penthouse, dat leek haar ook wel wat. Met een gaaf dakterras en lounge. Ze glimlachte bij de gedachten.
"Jij mag er ook zijn," zei ze tegen Rowan, waarna ze haar arm om zijn middel sloeg en met hem mee naar binnen liep, dicht tegen hem aan.

Rowan Rivers

Hij liep met Katelyn het restaurant binnen en hij hield haar vrij dicht bij zich. Dat deed hij eigenlijk altijd, het was een gebaar om haar te beschermen en om duidelijk te laten zien dat ze bij hem hoorde. Het hoorde gewoon echt bij hoe hij was, maar hij bedoelde er verder nooit  iets verkeerds mee. Hij schoof een stoel aan de kant voor Katelynn en daarna ging hij tegenover haar zitten. Hij pakte meteen haar hand weer vast en hij streek met zijn duim over haar huid heen. Hij voelde zich enorm gelukkig als hij samen met haar was, dat was nog steeds een bijzonder gevoel. 'Steven, Leroy en Lincoln zijn wel het belangrijkste voor mij... Carmen mag ook komen, als jullie je een beetje kunnen gedragen.' Zei hij plagend tegen haar. 'En nog wat collega's... oude vrienden. Ik ken niet zo veel mensen die ik ook echt aardig vind.' Zei hij tegen haar. Het was eigenlijk wel waar. Er kwam een ober naar hun toe en ze kregen een fles wijn aangeboden. De glazen werden gevuld en hij keek daarna weer op naar Katelynn. 'Blake mag ook wel komen . Hij heeft ons aardig geholpen gisteren... zonder hem had ik Paul waarschijnlijk afgemaakt.' Zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Het was waarschijnlijk wel de waarheid. Hij nam een slokje van de wijn, het smaakte hem heel erg goed. 'We moeten eerst maar eens kijken hoe het met Leroy is dan. Ik heb er nog niet zo veel vertrouwen in.' Zei hij zacht en eerlijk tegen haar. 'Voor hetzelfde geld leeft hij niet eens meer dan...' voegde hij er aan toe. Leroy zag er echt niet uit, hij at ook bijna nooit iets en nu hij ook weer gebruikte kon het alle kanten op gaan.

Katelynn Camryn Leighton

Eenmaal in het restaurant schoof Rowan de stoel voor haar naar achteren en nam ze daarop plaats. Ze schoof de stoel weer aan en pakte de kaart vast, die ze rustig een beetje doorlas. Rowan gaf aan dat Steven, Leroy en Lincoln wel het belangrijkste waren voor hem. En dat Carmen ook mocht komen, als zij zich een beetje konden gedragen. Daardoor keek Katelynn weer grijnzend op.
"Ik zal mijn best doen," grinnikte ze. Ze haalde haar hand even door haar haren en keek weer op de kaart. Rowan vertelde dat Blake ook wel zou mogen komen, die had hun ook goed geholpen gisteren. Daardoor knikte ze weer even en keek ze weer op.
"Ik denk dat ik gewoon onze afdeling van de rechtbank uitnodig. Dan voelt ook niemand zich gepasseerd en het zijn er ook niet al te veel," zei ze nu. Daarbij mocht ze al die mensen ook wel. Sommige meer dan anderen, maar dat was altijd zo. Ze kon moeilijk maar een select aantal mensen uitnodigen, dat zou sowieso in het verkeerde keelgat schieten bij een bepaald aantal mensen.
"Dat moet je niet zeggen.." zei ze zachtjes toen Rowan zei dat hij nog niet echt vertrouwen in Leroy had en dat hij voor hetzelfde geldt niet eens meer zou leven dan. "Daar gaan we natuurlijk niet vanuit.." plakte ze er gedempt achteraan. "Voor hetzelfde geldt is er één van ons wel dood dan, of Steven, of weet ik veel wie. Alsof wij altijd zo'n risicoloos leven hebben. Gewoon niet aan denken.." Ze glimlachte even zwakjes en nam wat slokjes van de wijn. Het smaakte haar erg goed, al was ze ook wel echt een wijn fanaat. Een goed wijntje maakte haar altijd blij.
De ober verscheen even later weer en Katelynn bestelde als voorgerecht een tartaar van zeebaarsbuik met gold kaviaar. Als hoofdgerecht bestelde ze kreeft. Regelmatig als ze uit eten ging koos ze voor vis. Daar hield ze echt van, meer dan van een stuk vlees. Dit waren echter wel flink dure gerechten, maar daar gaf ze nu weinig om. Ze hadden immers wat te vieren. Al had ze zich anders ook misschien wel niet ingehouden.

Rowan Rivers

Hij genoot echt enorm van een avond zoals deze, de kans om echt samen tijd door te brengen hadden ze ook niet echt zo vaak. Daarom genoot hij er alleen maar meer van en eigenlijk wilde hij dit ook vaker doen. Misschien moesten ze wat meer tijd vrij maken voor dit soort dingen, het was voor hun allebei wel goed. Hij hield zo intens veel van haar. 'Ohja, nog even over het terug rijden... daar kom jij natuurlijk niet zo makkelijk van af... wat krijg ik er voor terug als ik terug rij? Misschien kunnen we een deal sluiten?' Vroeg hij grijnzend aan haar. Katelynn bestelde wat te eten en hij staarde even naar de kaart, maar daarna gaf hij aan dat hij met haar mee zou doen. Hun glazen werden weer bijgeschonken en hij luisterde naar wat ze zei. 'Niet zeggen. Als ik er alleen al aan denk dat één van jullie er niet is breekt mijn hart.' Zei hij zacht. Hij was daar echt doodsbang voor. Eerst niet zo, maar sinds de dood van Andrea was hij enorm bang om nog iemand te verliezen. Hij dacht er nog regelmatig aan en hij wist dat het waarschijnlijk altijd invloed op hem zou blijven hebben. 'Ik weet echt niet hoe het met Leroy verder moet, als hij blijft gebruiken denk ik dat hij geen jaren meer heeft. Ik hoop vanavond normaal met hem te kunnen praten.' Hij nam een paar slokken van de wijn en hij keek kort om zich heen, maar daarna lag zijn aandacht weer bij Katelynn. 'Wanneer zou je willen trouwen? Ik heb geen reden om te wachten. Als we het snel kunnen regelen kunnen we het snel doen...' Zei hij. Het eten werd nu op tafel gezet en daardoor liet hij Katelynn los. Het zag er goed uit.

Katelynn Camryn Leighton

Ze pakte het glas wijn weer even op, draaide het wat rond en nam daarna nog een paar slokken. Misschien dat ze zo nog wel voor iets sterkers zou gaan, maar ze wilde eerst even genieten van het eten. En daar paste een wijntje toch wel het beste bij.
"Hmm, wat voor deal?" grijnsde ze nu naar Rowan. "Ladderzat seks hebben in de auto straks?" grinnikte ze nu. Het maakte haar eigenlijk niet heel veel uit of andere mensen het konden horen of niet. Aan de reactie van een man te zien die iets verderop zat had hij het wel gehoord, maar daardoor werd haar grijns alleen maar groter.
Rowan bestelde hetzelfde eten als zij en ze gaven de kaarten mee aan de ober. Daarna wachtte ze rustig af tot het eten zou verschijnen.
"Oké, ik hou er al over op," glimlachte ze nu. "We zullen op de uitnodiging zetten dat alle genodigden minstens tot de trouwdatum in leven moeten blijven en we anders een forse schadevergoeding eisen," grapte ze nu. Ze was gewoon toe aan wat luchtige onderwerpen en wilde niet te zwaar beladen gesprekken hebben hier nu, bang dat de sfeer anders om zou slaan en ze had het nu juist zo naar haar zin.
Ze nam nog wat slokken van haar wijn en toen de ober weer langs liep seinde ze even naar hem en werden de glazen bijgevuld. Daarna keek ze weer naar Rowan.
"Als het aan mij ligt morgen al, maar ik denk dat dat lastig wordt," glimlachte ze nu toen Rowan vroeg wanneer ze zou willen trouwen.
Ze draaide zich een stukje om toen er een andere ober naast haar kwam staan om het eten te serveren. Ze kregen er een kort praatje bij en Katelynn keek naar het voorgerecht. Het zag er echt heel goed uit, haar maag rommelde en toen de ober weg liep pakte ze haar bestek en nam ze een hapje.