Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Hij vond haar lief zo en het was alleen maar fijn dat ze zachtjes met hem was. "Gelukkig vind je het fijn..." Glimlachte ze naar hem terug en haar blik was heel zacht en lief. Hij kreunde toen ze hem in haar liet glijden en daarna ging hij mee in de zoen. Ze liet hem rechtop zitten op het bed en hield zijn lichaam dicht tegen dat van haar aan doordat ze haar armen om hem heen had geslagen, ze zat helemaal met hem verstrengeld, dit voelde gewoon fijn op dit moment.

Koning Stephen Lahero

Ze was blij dat hij het fijn vond, dat vond hij zeer. Hij genoot er enorm van, echt enorm. Door wat ze deed hield hij haar heel dicht vast, dit was echt heerlijk, hier genoot hij super erg van. Hij hield haar stevig vast, het voelde zo heerlijk en hij was enorm ontspannen, want eigenlijk echt een wonder was. 'Je bent zo geweldig.' fluisterde hij. Hij kreunde diep en hij keek in haar mooie ogen. Hij hield het best wel een tijdje vol en daarna bereikte hij zijn hoogtepunt, het was een flinke opluchting dat het echt goed ging.

Koningin Fay Lahero

Hij hield haar vast en hij leek net zo te genieten als zij deed, ze was er blij mee om dat bij hem te zien. Hij bleef haar vasthouden en fluisterde dat ze geweldig was. "Ik vind jou geweldig... moet je kijken hoe rustig je blijft, ik ben ongelooflijk trots, je bent echt mijn toppertje." Klonk haar stem lief tegen hem. Hij hield het veel langer vol als voor dat ze maanden uit elkaar waren en bereikte zijn hoogtepunt uiteindelijk.
"Wauw, je bent echt fantastisch." Ze kwam van hem af en rolde op haar rug op het bed en keek hem breed glimlachend aan.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze hem geweldig vond, hoe rustig hij bleef, ze was echt trots op hem. 'Je bent heel erg lief.' fluisterde hij. Hij hield enorm veel van haar en het was hem heel veel waard dat ze dit zei tegen hem. Ze kwam van hem af en rolde op haar rug, hij kwam naast haar liggen en hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Jij bent ook geweldig, ik vond het heerlijk, ik vond het heel erg fijn.' zei hij zachtjes tegen haar. 'We moeten ons alleen wel aankleden, volgens mij moeten wij zo eten.' zei hij grijnzend.

Koningin Fay Lahero

HIj vond haar heel erg lief, het liet haar eventjes glimlachen en hij kwam naast haar liggen. Ze kroop tegen hem aan. Hij vond haar ook geweldig, het was heerlijk, hij gaf aan dat hij het echt heel erg fijn vond. "Ik ook, het was weer bijzonder en zo ontzettend oprecht..." Zei ze hem zacht. Hij zei dat ze zich weer aan moesten kleden, ze moesten zo eten.
"Ja, je hebt gelijk." Ze grinnikte even zachtjes en kwam langzaam overeind. Ze pakte een prachtige blauwe jurk uit de kast en trok deze langzaam aan.

Koning Stephen Lahero

'Ja, dat was het zeker, ik vond het ook heel bijzonder.' zei hij zacht tegen haar. De liefde was heel duidelijk te voelen en dat was hem heel erg veel waard. Ze zei dat hij gelijk had en hij kwam zelf ook overeind, hij zocht een heel net pak uit, hij zorgde ervoor dat hij er echt goed uitzag, dan kreeg hij ook weer wat meer zelfvertrouwen. Dat deed hem ook echt goed, het waren dat soort dingen waar hij zijn kracht uit moest halen, waar hij er voor moest zorgen dat het goed met hem ging. Toen hij klaar was keek hij naar Fay, hij hoopte dat ze tevreden met hem was.

Koningin Fay Lahero

Ze keek hem met twinkelende ogen aan toen hij zei dat hij het ook heel bijzonder vond. Hij kwam zelf ook overeind en wanneer ze klaar was met haar jurk, draaide ze zich naar hem om en staarde ze naar hem.
Ze kwam dichterbij en keek diep in zijn ogen. "Zo lijk je meer dan ooit weer op de man die naast me stond op onze trouwdag." Fluisterde ze hem toe. Het was lang geleden, maar ze waren die dag zielsgelukkig en vol zekerheid...

Koning Stephen Lahero

'Je bent prachtig, Fay. Echt prachtig.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij vond haar ook echt beeldschoon, ze was ontzettend mooi, zeker als ze zo'n prachtige jurk aan had. 'Is dat goed?' vroeg hij plagend toen ze zei dat hij zo meer dan ooit leek op de man die naast haar stond op hun trouwdag. Hij zoende haar zachtjes en daarna pakte hij haar hand vast. 'Zullen we dan maar? Ik heb aardig wat trek gekregen nu...' zei hij tegen haar. Hij vond het ook gewoon heel erg gezellig.

Koningin Fay Lahero

Hij vond haar prachtig en ze glimlachte een beetje verlegen, ze was helemaal niet meer zo gewend aan zijn complimentjes. "Dankjewel, je bent een schat." Glimlachte ze hem toe. Hij vroeg plagend aan haar of het goed was dat hij er zo uitzag. "Geloof me, Stephen, je kan er niet beter uit zien dan dat, of misschien wel... maar op dat moment waren we samen zo onwijs gelukkig." Zei ze hem. Ze zoende hem zacht terug en hij vroeg of ze maar zouden gaan, hij had trek gekregen. "Ik ook." Mompelde ze hem toe en ze knikte. Ze nam hem mee hun slaapkamer uit met een glimlach.

Koning Stephen Lahero

' Oh, ik ben toch zo gek op jou. Je bent zo geweldig, zo mooi. Je zorgt er gewoon voor dat ik opnieuw verliefd word.' zei hij zachtjes. Ze liepen de eetzaal in en hij zag Nathan en Elvira ook al komen, hij wist dat Fay zich zorgen maakte om zijn reactie, maar Elvira en Nathan zagen er best wel gelukkig uit. Hij hoopte dat Nathan het echt geen probleem zou vinden, dat hij er niet boos of verdrietig om zou worden. Hij hoopte dat Nathan gewoon niet meer zo verliefd was op Fay, maar hij wist het niet.

Koningin Fay Lahero

Ze werd weer een beetje verlegen door zijn woorden en met blozende wangen keek ze hem wat dromerig aan. Ze was gek op hem, echt stapelgek. Eenmaal in de eetzaal begroette ze ook Elvira en Nathan eventjes met een glimlach en daarna ging ze aan de tafel zitten.
Ze glimlachte naar de twee en ze zag dat Elvira dichtbij Nathan zat, dat ze leek te genieten en ze was vrolijk.

Koning Stephen Lahero

De sfeer was heel erg goed en iedereen leek zich best wel te vermaken. Het eten was heerlijk en de wijn werd eigenlijk constant bijgeschonken, maar ook dat smaakte echt heel erg goed. Hij was blij om Nathan en Elvira zo te zien, om te zien dat Nathan niet continu alleen maar naar Fay keek. Dit gaf hem gewoon heel erg veel vertrouwen. Zodra hij klaar was met eten pakte hij de hand van Fay vast en knipoogde hij even naar haar. Hij wilde zo heel graag nog even met Elvira alleen praten over de plannen van Nathan, maar dan kon Fay meteen met Nathan praten, als ze dat wilde.

Koningin Fay Lahero

Ze vond het heel erg fijn. Het was gezellig en ze zag dat Elvira Nathan af en toe plagend en uitdagend aanraakte. Waarschijnlijk ging het echt wel een heel stuk beter met haar en dat was fijn om te merken. Ze voelde hoe Stephen na het eten haar hand pakte. Hij knipoogde naar haar wanneer ze naar hem keek en dat liet haar glimlachen. Ze gaf hem een kusje op zijn wang en daarna keek ze naar Nathan.
“Nathan, zullen we Elvira en Stephen even alleen laten? Dan kunnen wij ook even praten.” Glimlachte ze hem toe.

Nathan Gerono

Het was echt ontzettend gezellig, Elvira zorgde ervoor dat bijna al zijn aandacht bij haar lag en eigenlijk vond hij het heerlijk zo, dit was voor hem echt genieten. Na een tijdje vroeg Fay of hij even mee kwam en hij knikte daardoor, hij kwam overeind en hij gaf Elvira een kusje, daarna liep hij met Fay mee. Stephen zou waarschijnlijk alle plannen met Elvira door willen nemen, dus had hij wel even met Fay. Dat vond hij ook heel erg gezellig.

Koning Stephen Lahero

Fay en Nathan vertrokken, daardoor kwam hij nu overeind en ging hij naast Elvira zitten. 'Ik wil heel graag even de plannen van Nathan met je doornemen, maar eerst maar even iets anders. Fay en ik hebben overlegd en uiteindelijk besloten dat het goed is als er niets meer onderling gebeurd. Wij willen het heel erg graag bij elkaar houden. Dat is ze waarschijnlijk nu ook Nathan aan het vertellen. Natuurlijk is het afwachten hoe het gaat, maar misschien is dit voor ons allemaal wel even goed. Wat vind jij?' Vroeg hij zacht. Het was wel enorm raar en waarschijnlijk zouden ze er echt op moeten gaan letten, hij was zo lang met Elvira samen geweest.

Elvira Solore

Ze kreeg een kusje van Nathan en ze glimlachte naar hem. Daarna keek ze naar Stephen die naast haar kwam zitten. Ze keek naar hem. Hij wilde de plannen van Nathan met haar doornemen, maar eerst was er nog iets anders. Ze glimlachte door zijn woorden en knikte eventjes. Ze begreep het wel, heel goed zelfs. “Stephen, ik denk dat wij twee het sowieso niet meer kunnen. Ik deed het om jou dingen te leren, maar ondertussen heb ik ook heel erg veel over mezelf geleerd. Ik heb geleerd dat ik niet zo ben, zo zacht en teder. Dat is eigenlijk helemaal niets voor mij, alleen als ik onzeker begin te worden.” Gaf ze aan met een glimlach.
“Al vind ik het wel heel erg gezellig om tijd met jou door te brengen, om met je te praten af en toe.” Grijnsde ze en ze gaf hem nu een knuffel.


Koningin Fay Lahero

Ze streek nog even over de rug van Stephen heen en daarna liep ze met Nathan naar een andere kamer toe. Eenmaal binnen haalde ze diep adem. “Ik vind dit zo moeilijk om met je te bespreken…” Fluisterde ze hem toe en ze keek hem voorzichtig aan. Ze pakte zacht zijn hand vast. “Ik heb het er met Stephen over gehad, hij vond het allemaal niet zo heel erg, maar ik eigenlijk wel… ik wil het eigenlijk niet meer… ik wil het bij Stephen houden, voorlopig in ieder geval.” Klonk haar stem zacht en een beetje schuldig.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze vertelde knikte hij langzaam. 'Ik denk dat je wel gelijk hebt. Ik hoop dat we hier goed aan doen, dat het niet alles juist verkeerd laat lopen.' zei hij zacht. Bovendien dacht hij wel dat Elvira en hij zich in konden houden als ze die spanning wel een keer zouden voelen. Hij wist alleen niet hoe dat voor Nathan en Fay zou zijn. Die waren toch anders en het gevoel tussen hun was ook anders. 'Ik vind het ook heel fijn om bij jou te zijn en ik geef heel veel om je.' zei hij zacht tegen Elvira.

Nathan Gerono

Zodra ze begon te praten keek hij haar verbaasd aan. 'Wat? Dit meen je niet... Wat was dat van vanochtend dan? Je gaat mij echt niet wijsmaken dat je niets meer voor mij voelt. Dat je het niet meer wilt. Daar geloof ik niets van, ik voel iets anders als ik naar je kijk.' zei hij tegen haar. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij slikte even. Was het nu dan over tussen hun? 'Ik heb al die tijd op de tweede plek gestaan hé. Je kon het lekker met mij omdat Stephen het niet kon en nu gaat het goed met hem en mag ik oprotten. Ben ik je zo veel waard? Bedankt Fay, word maar gelukkig met je geweldige man. Ik hoop dat je elke avond in bed aan mij denkt.' sprak hij kwaad, daarna vertrok hij meteen. Hij had geen zin om hier nog een seconde langer te blijven, daarom ging hij naar de smederij.

Elvira Solore

Hij dacht ook dat ze gelijk had, dat ze hier goed aan deden en dat niet alles juist verkeerd liep. Ze knikte even. “Nathan is de enige die nogal een probleem hiervan kan maken.” Fluisterde ze hem zacht toe en ze zuchtte eventjes. Soms kon hij enorm ingewikkeld zijn. Stephen zei dat hij het ook heel fijn vond om bij haar te zijn, hij gaf heel veel om haar. Ze knikte glimlachend. “Ik ook om jou.” Zei ze zacht.


Koningin Fay Lahero

Ze was hier al bang voor geweest. Hij was hartstikke kwaad op haar en ze keek naar de grond door zijn woorden die hij haar kwaad toesprak. Hij vertrok meteen en ze ging achter hem aan.
“Nathan!” Riep ze hem toe. Ze rende hem achterna en greep zijn arm vast. “Je geeft me niet eens de kans om het uit te leggen. Ik hou van je, Nathan, ik hou onwijs veel van je, je betekent zoveel voor me.” Fluisterde ze tegen hem. Ze trilde lichtjes, ze was bang dat ze het helemaal verpest had bij hem, dat hij zo kwaad was dat hij haar nooit meer zou vergeven…

Nathan Gerono

Fay kwam hem achterna en hij trok zich direct los. 'Wat denk je nou? Dat ik dit zomaar allemaal kan accepteren? Dat je mij alleen maar gebruikt om mee te neuken als Stephen dat niet kan? Voor mij betekent het wel meer. Voor mij zit er wel meer gevoel achter. Het is mijn fout dat ik dacht dat het voor jou ook zo was, dat had ik nooit moeten doen en dat was stom van mij. Ik dacht... Ik dacht dat er misschien ooit nog wel meer in zat voor ons... Maar ik heb altijd al op de tweede plek gestaan bij jou. Dat is mij nu wel duidelijk. Ik zal nooit belangrijker worden dan dat. Ga nu maar naar Stephen. Vermaak je met hem. Maar verwacht niet dat ik er nog ben als je mij weer nodig hebt. je zoekt maar iemand anders uit om te gebruiken.' Beet hij haar toe, daarna liep hij verder.

Koningin Fay Lahero

Hij vroeg aan haar of hij dit allemaal kon accepteren, dat ze hem alleen maar gebruikte. Het deed haar pijn dat hij zo dacht over haar, dat was het niet. Ze was een hele lange tijd verliefd op hem geweest, maar nu… ze hield nog steeds van hem, maar Stephen was degene met wie ze verder wilde.
“Nathan… ik wil je geen pijn doen… maar het is wel de waarheid, ik vind dat je daar recht op hebt… er zal nooit meer inzitten voor ons, dat heb ik je ook vaak genoeg duidelijk gemaakt. Ik heb je altijd gezegd dat ik met Stephen verder zou gaan. Dat weet je… je bent onwijs belangrijk voor mij en ik vind het verschrikkelijk dat het je zoveel pijn doet, maar dat is het nu juist, je bent te belangrijk voor mij om te gebruiken. Je bent mij onwijs dierbaar…” Legde ze hem zacht uit.
“Het spijt me, Nathan…” Fluisterde ze nog en daarna liep ze langzaam weer terug naar het kasteel. Als ze nu achter hem aan bleef gaan, dan zou hij haar weer overhalen, dan zou ze dingen zeggen die ze misschien wel niet eens meende, dat wilde ze niet. Ze wilde hem in zijn waarde laten. Hopelijk zou hij het na een tijdje accepteren, maar nu kon ze hem beter ruimte geven… Ze kwam terug in het kasteel en liep weer langzaam naar Stephen en Elvira toe.

Nathan Gerono

Hij wist dat ze het meende, maar dat brak zijn hart. Hij was enorm overstuur, zijn ademhaling versneld en hij voelde hoe veel woede en frustratie hij in zich had. Eenmaal in de smederij haalde hij alles overhoop. Hij gooide spullen door de ruimte heen, hij moest iets vinden waar hij zijn gevoel in kwijt kon, maar het werkte niet echt. Was het nu dan helemaal over? Was alles tussen hun voorbij? Blijkbaar wel. Het was klaar. Altijd had hij het gevoel met Fay kunnen delen en nu het klaar was voor haar, voelde hij zich enorm eenzaam. Alsof hij alleen op de wereld was. Hij pakte een fles sterke drank en hij nam een paar grote slokken. Hij ging tussen de rommel zitten en hij staarde voor zich uit. Hij begreep niet dat Fay,degene waar hij zo veel om gaf, zijn hart zo kon breken.

Koning Stephen Lahero

'Ik hoop dat hij inziet dat dit voor iedereen beter is, ook voor hem.' zei hij zacht.Hij hoopte het echt heel erg. Hij pakte even haar hand vast en daarna keek hij op omdat Fay terug kwam. Ze zag er niet echt heel erg vrolijk uit, Nathan was nergens te bekennen. Misschien was het dan toch niet zo heel erg goed gegaan. Hij hoopte dat het meeviel, maar hij kwam nu wel overeind en hij pakte haar vast.

Koningin Fay Lahero

Ze had tranen in haar ogen toen ze binnen kwam en voelde hoe Stephen haar vastpakte. “Het ging niet goed…” Klonk haar stem zacht. Elvira kwam meteen overeind. “Waar is hij?” Vroeg ze aan haar. Fay mompelde zachtjes dat hij terug was naar de smederij en daardoor ging Elvira er meteen vandoor, richting de smederij.
Fay keek op naar Stephen. “Misschien is het verstandig als hij me even niet meer ziet… stephen… hij dacht gewoon dat er nog steeds toekomst in zat. Dat ik jou zou verlaten voor hem… dat is iets wat ik nooit gewild heb, helemaal nooit… ik wil voor altijd bij jou blijven.” Klonk haar stem zacht en schor.

Elvira Solore

Ze was meteen vertrokken en ging gehaast naar Nathan toe, naar de smederij. Ze baalde hier zo erg van, hij was dus echt nog steeds zo gek op Fay, ze had het wel geweten, maar ze had gehoopt dat hij wist dat dit de beste oplossing was… Langzaam kwam ze binnen, het was één grote ravage. Hij zat op de grond met een fles drank en ze ging langzaam bij hem zitten. Ze zweeg, ze wist niet wat ze moest zeggen op dit moment.

Koning Stephen Lahero

Hij pakte haar meteen stevig vast en hij zag Elvira vertrekken, daarna keek hij weer naar Fay. Blijkbaar hadden de gevoelens van Nathan nog best wel diep gezeten. 'Lieve Fay, je hebt net maanden met hem samen gewoond. Ik snap wel dat zijn blik op de toekomst misschien een beetje vertroebeld is daardoor...' zei hij zacht. ' We wisten al die tijd al dat hij meer voor je voelde en toen het heel slecht ging met hem, was jij de enige die bij hem was. Hij heeft tijd nodig voor hij hier bovenop komt en ik denk ook dat je hem beter niet kan zien voorlopig, maar dit zegt niet dat het nooit meer goed komt.'

Nathan Gerono

Hij nam af en toe een paar flinke slokken van de drank en na een tijdje keek hij langzaam en wat wazig op toen er iemand binnen kwam. Het was Elvira. De volgende persoon die hem zo veel pijn ging doen, waarschijnlijk. Ze zou vast boos worden dat dit zo veel met hem deed. Dat hij hier door zo overstuur was. Ze kwam bij hem zitten en hij ademde diep in, maar hij zei helemaal niets. Hij had geen idee wat hij zou moeten zeggen.

Koningin Fay Lahero

Stephen sprak haar toe, ze was zo blij dat hij zo rustig was en zo rationeel nadacht over alles, dat hielp haar, het was fijn dat hij zo voor haar klaar stond. Hij begreep het, het kon natuurlijk zo zijn dat de blik van Nathan op de toekomst wat vertroebeld was hierdoor en ze knikte langzaam. Ze wisten dit al een tijdje en hij had tijd nodig om erbovenop te komen. “Denk je echt dat het nog goed komt?” Vroeg ze heel zacht en ze keek voorzichtig naar hem op.


Elvira Solore

Ze pakte de fles drank van hem en nam zelf ook een flink aantal slokken, daarna gaf ze de fles weer terug aan Nathan. Ze legde haar hand zacht op zijn rug neer en keek naar hem.
“Ik houd van je, Nathan.” Zei ze heel zacht tegen hem. “Ik ben niet boos. Ik wist allang al dat Fay eigenlijk je eerste keus is. Dat je me zou laten vallen wanneer ze zou zeggen dat ze echt voor jou zou gaan.” Sprak ze hem toe.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet het niet, maar ik weet wel dat na een tijdje alles vanzelf makkelijker gaat. Misschien leert hij hier mee omgaan en ziet hij hoe het is. Dan kan hij het je vergeven en komt het echt weer goed. maar dat zal tijd nodig hebben, want voorlopig zal hij dat waarschijnlijk nog niet kunnen en zal hij alleen maar heel verdrietig en kwaad zijn.' zei hij zacht tegen haar. ' Hij moet hier zelf mee om leren gaan. Dat kunnen wij niet voor hem doen.'

Nathan Gerono

Ze pakte de fles van hem af en hij kreeg die al snel terug, hij luisterde naar wat ze zei en hij ademde langzaam in. 'Het spijt mij zo... Ik hou van je, ik heb je nooit pijn willen doen, echt niet...' zei hij zachtjes, zijn stem trilde lichtjes. 'Maar in de tijd dat ik samen was met haar dacht ik... Ik kreeg het idee dat er misschien wel meer in zat voor ons, maar dat is mijn eigen schuld. Fay is altijd al te hoog gegrepen geweest. Te goed voor mij. Ik was alleen handig als Stephen haar niet wilde. Waarschijnlijk heeft ze nooit meer voor mij gevoeld. Waarschijnlijk kwam het al die tijd alleen maar van mijn kant.' zei hij zacht.

Koningin Fay Lahero

Hij dacht dat het na een tijdje makkelijker ging worden, misschien leerde hij ermee omgaan en zag hij in hoe het was. Ze knikte daardoor een klein beetje. Het zal alleen wel tijd nodig hebben want voorlopig zal hij het toch nog niet kunnen. “Ik vind het zo verschrikkelijk dat ik hem zoveel pijn doe…” fluisterde ze zacht en ze kroop tegen hem aan.


Elvira Solore

Het speet hem, hij hield van haar en had haar nooit pijn willen doen. Ze knikte een beetje. Ze wist dat hij het meende. Hij had alleen het idee gekregen dat er meer in zat voor hem en Fay, maar Fay was altijd te hoog gegrepen, te goed voor hem. Hij was alleen handig wanneer Stephen haar niet meer wilde. Waarschijnlijk had Fay nog nooit meer voor hem gevoeld.
“Dat is niet waar, ze is een tijd lang echt verliefd op je geweest. Echt verliefd. Dat zag ik ook, Nathan, daarom werd ik zo onzeker… ik was bang dat ik je kwijt zou raken aan haar.” Zei ze tegen hem en ze leunde een beetje tegen hem aan.
“Ben ik wel goed genoeg voor jou?” Vroeg ze hem nu en ze keek hem even met een waterige glimlach aan.