Medieval Times

Koning Stephen Lahero

Toen Fay wakker werd voelde hij zich toch een beetje opgelucht, hij wist dat het liet zien dat hij eigenlijk gewoon niet tegen haar aan had moeten liggen, maar het maakte hem niet uit. Hij werd op zijn rug gedraaid en hij ademde langzaam in, hij werd liefdevol door haar gezoend maar hij kon niet voorkomen dat hij gretig werd. Ze vroeg of hij wel had kunnen slapen, waardoor hij een beetje grijnsde. ‘Ja, een beetje,’ was zijn antwoord. Echt goed had hij niet geslapen en het was ook nogal kort, maar dat maakte hem niet uit. ‘Heb jij goed kunnen slapen?’ vroeg hij aan haar, dat was het belangrijkste.

Fay Fuego

Hij werd gretiger en daardoor grinnikte ze zacht, ze vond het geweldig dat hij zo naar har verlangde, dat ze zoveel voor hem betekende. Hij had een beetje kunnen slapen en ze schudde haar hoofd.
"Geloof je nu nog steeds niet dat je vreselijk eigenwijs bent." Plaagde ze.
"Ik heb fijn kunnen slapen." Gaf ze aan, ze zoende hem weer en streelde over zijn lichaam met haar vingers.

Koning Stephen Lahero

‘Jij vindt het misschien eigenwijs, ik wil het gewoon graag perfect doen voor jou… ik zou niet willen dat je wegliep bij mij omdat ik dingen fout doe,’ mompelde hij tegen haar. Die gedachte maakte hem nog steeds wat onrustig, hij vond het moeilijk om er op te vertrouwen dat ze dat nooit zomaar zou doen. Ze had fijn kunnen slapen, daardoor lachte hij tevreden. ‘Daar doe ik het dus voor,’ plaagde hij haar nu. Hij werd meteen weer door haar gezoend en hij voelde haar vingers over zijn huid heen glijden, waardoor hij diep kreunde. ‘Misschien deed ik het ook wel een beetje voor wat ik er voor terug zou krijgen…’ zei hij daarna met een plagende grijns op zijn gezicht.

Fay Fuego

Ze keek hem warm aan door zijn woorden. "Ik vind het vreselijk lief van je, maar het is compleet onnodig. Ik ben stapelgek op je en ik zal nooit vertrekken. Ik doe toch ook wel eens dingen fout? Ik maak je toch ook wel eens boos of verdrietig? Dat is niet erg, zo word een relatie sterk." Legde ze hem met een glimlachje uit.
Daar deed hij het voor, ze glimlachte teder en liefdevol. "Je bent echt een schatje...." mompelde ze liefdevol. Hij plaagde haar daarna weer en ze grinnikte zacht.
"Nu verpest je het weer." Lachte ze. Ze kwam bovenop hem en bleef hem gretig en vurig zoenen.

Koning Stephen Lahero

Ze probeerde hem constant dingen te leren, maar dit kon hij gewoon niet aannemen, het zat zo diep in zijn hoofd dat hij het niet los kon laten. Het werd minder, maar of het zou verdwijnen ooit was nog maar de vraag. Ze zei dat hij een schatje was, waardoor er een glimlach op zijn gezicht kwam te staan. Ze zei daarna dat hij het nu weer verpeste, waardoor hij haar grijnzend aankeek. Hij voelde hoe ze bovenop hem kwam liggen en al snel waren ze weer verwikkeld in een heftige zoen. Zijn handen gleden over haar rug heen om haar dicht bij zich te houden en hij merkte aan zichzelf dat de kracht in hem ook opeens heftiger leek te worden.

Fay Fuego

De zoen werd steeds heftiger, haar haren laaiden op en ze merkte dat bij Stephen ook alles erger werd. "Blijf nadenken, lieverd." Fluisterde ze zacht, aangezien hij het wel een beetje in de gaten moest houden.
Het was heerlijk en ze genoot er zeker van, ze had haar ogen gesloten en een glimlach rond haar lippen.


Layka Samira

Ze opende haar ogen en merkte dat ze de hand van Duke vast had en Myles lag tegen haar aan. Ze glimlachte lichtelijk. Zo voelde ze zich fijn. Met haar man en zoon samen zijn. Myles werd langzaam wakker en ze legde haar vingers op haar lippen. Hij moest even stil blijven, Duke sliep nog en ze wilde hem gewoon laten slapen, Myles knikte even en glimlachte.

Koning Stephen Lahero

Toen Fay opeens iets tegen hem zei keek hij haar even aan, hij wist heel goed waar ze het over had en hij knikte langzaam. Het was alleen niet zo makkelijk, maar Fay wist dat waarschijnlijk als geen ander. Zijn handen gleden gretig over haar lichaam heen en hij zoende haar in haar hals, daarna weer op haar mond. Hij probeerde na te denken en zichzelf wel rustig te houden, maar het was duidelijk dat het steeds moeilijker voor hem werd en al heel snel deed hij het helemaal niet meer, omdat hij al zijn aandacht bij Fay had. Zijn aanraking werd kouder en kouder en hij had niet door hoe gevaarlijk hij eigenlijk kon zijn. Als hij door zou dringen in het lichaam van Fay, zou hij iets met haar bloed kunnen doen, zonder dat hij daar zelf bij stil stond. Dat kon vreselijk pijnlijk en gevaarlijk zijn.

Duke Samira

Hij werd heel langzaam wakker, eigenlijk wilde hij blijven slapen. Zijn hele hoofd bonkte en hij voelde zich ook niet echt goed. Hij was misselijk en zijn blik was wazig, al was dat ook wel logisch na wat Jay met hem gedaan had. Het voelde ook heel pijnlijk allemaal, maar hij realiseerde zich heel erg goed dat hij nog geluk had gehad. Dit had ook totaal anders af kunnen lopen. Jay had zijn nek wel kunnen breken, of wat dan ook. Hij knipperde met zijn ogen, maar zelfs dat leek al niet echt fijn te zijn.

Fay Fuego

Hij zoende haar in haar hals en op haar mond, haar handen gingen wild door zijn haren heen. Ze merkte dat zijn handen kouder werden, langzaam drong het in haar huid, haar hitte vocht er tegen. Toch merkte ze dat Stephen echt heel heftige gevoelens had, daardoor kon ze er niet heel erg goed tegen vechten.


Layka Samira

Duke werd langzaam wakker, Myles keek haar afwachtend aan. "Ga maar even eten en lezen." Zei ze zacht tegen hem. De jongen kroop over haar heen en ging de deur uit. Ze keek bezorgd naar Duke.
"Blijf maar lekker liggen, ik pak even een washandje." Fluisterde ze, ze stond op en pakte een koud en nat washandje. Dat legde ze op zijn voorhoofd en ze streek door zijn haren heen.
"Ik denk dat je vandaag beter even kan blijven liggen." Mompelde ze.

Koning Stephen Lahero

Het ging er echt heel wild aan toe, maar al vrij snel kwam hij overeind en legde hij Fay op haar rug neer. Hij boog over haar heen en hij zoende haar op een manier die eigenlijk niets voor hem was. Hij zou haar nooit bewust pijn doen, maar wild was het wel en hij had het niet eens echt heel erg door. Zijn handen gleden over haar huid heen en hij drong bij haar naar binnen, zijn lippen gleden naar haar hals en hij dwong zichzelf nu toch om iets rustiger te doen, hij wilde niet dat ze krassen op haar huid kreeg van zijn tanden. Dat zou hij zichzelf nooit vergeven. Sowieso zou hij het moeilijk hebben als hij er achter kwam dat hij haar pijn deed.

Duke Samira

Hij merkte wel dat Myles wegging, maar het drong niet echt tot hem door, hij voelde zich echt vreselijk wazig. Hij moest blijven liggen, al snel kwam ze terug en voelde hij de verkoeling van het washandje op zijn hoofd. Ze dacht dat hij vandaag beter kon blijven liggen. ‘Ik wil naar Esmeralda toe, ik wil even met haar praten en zien dat alles goed met haar is…’ mompelde hij heel zacht. Hoe afschuwelijk hij zich ook voelde, hij zou altijd bezorgd zijn om zijn kinderen.

Fay Fuego

Ze werd kouder en kouder van binnen, haar huid bleef warm en zacht, maar haar bloedvaten leken haast te bevriezen. Automatisch ging ze in alles mee wat Stephen deed. alsof ze het niet zelf deed. Ze liet het maar een beetje gebeuren. Het vechten er tegen zou energie vreten.

Koning Stephen Lahero

Hij had helemaal niets door van wat hij deed, ook al probeerde hij er wel op te letten. Hij besefte het gewoon niet en hij kon zich ook niet herinneren dat zoiets eerder was gebeurd, dus dacht hij er gewoon niet aan. Hij zoende haar weer en na een tijdje bereikte hij zijn hoogtepunt. Het viel hem ook eigenlijk nu pas op dat Fay wel erg stil was, normaal was ze hem wel aan het plagen of aan het uitdagen, maar nu helemaal niet. Hij liet zich naast haar neerzakken en hij keek daardoor eigenlijk meteen iets bezorgd opzij. Had hij iets gedaan? Deed hij iets verkeerd? Was ze boos op hem? Meteen raakte hij wat van slag door al deze negatieve gedachten.

Fay Fuego

Stephen was na een tijdje klaar.de pijn die ze had was onvoorstelbaar. Ze kon niet eens haar gezicht draaien en naar hem kijken. Haar kaken waren op elkaar geklemd en alles in haar houding was bevroren. Ze kon niets meer ze kon zichzelf niet meer helpen, het was te sterk voor haar en nu ze haar handen niet kon bewegen, kon ze helemaal niets. Er gleden zweetdruppels over haar voorhoofd, maar die bevroren haast meteen.

Koning Stephen Lahero

Omdat ze niet reageerde wist hij al dat het fout zat. Hij bleef naar haar gezicht kijken, zodra hij zag dat de zweetdruppels op haar hoofd meteen leken te bevriezen realiseerde hij zich pas wat er aan de hand was. Blijkbaar kreeg Fay het zelf niet eens voor elkaar om op te warmen en hij wist niet hoe hij dit ongedaan kon maken. Als dat al kon… Waarschijnlijk niet. Hij dacht na, hij kon de openhaard aanzetten en zorgen dat ze opwarmde, maar dat leek hem niet zo’n goed idee, het zou lang duren voor ze warm genoeg werd en het duurde lang voor het vuur aan was. Hij kwam overeind, trok gehaast zijn broek aan en daarna vulde hij het bad. Hij zorgde ervoor dat het water heel erg warm was, maar niet zo dat ze zich zou verbranden. Hij liep weer terug naar haar, hij moest haar optillen, maar hij was eigenlijk bang dat hij iets zou doen als hij haar aanraakte. Dat wilde hij al helemaal niet. Toch moest het maar. Heel voorzichtig tilde hij haar op en legde hij haar in het bad neer, hij bleef haar vasthouden en hij sloot zijn ogen.

Fay Fuego

Ze werd in bad gezet, het duurde een tijdje en toen begon ze hevig te rillen. Ze maakte zichzelf helemaal warm en sloeg haar armen on haar lichaam heen, haar hart begon te gloeien en langzaam werden haar wangen rood.
"Wauw Stephen, hoe deed je dit?" Vroeg ze vol bewondering aan hem. Ze vond het niet eens zo heel erg, ja het deed pijn, maar ze kon wel wat hebben.

Koning Stephen Lahero

Hij kon haar voelen trillen en hij liet haar los, na een tijdje vroeg ze hoe hij dit gedaan had. Hij keek haar vol verbazing aan. ‘Geen idee en ik hoop dat het nooit meer gebeurd…’ mompelde hij. Fay leek het totaal niet erg te vinden, maar hij vond het afschuwelijk. Hij had haar pijn gedaan, hij had zich niet vaak zo schuldig gevoeld als nu. Hij zou haar niet aanraken tot hij hier iets op gevonden had. Hij moest die kracht beter onder controle krijgen en iets ontdekken om dit ongedaan te kunnen maken.

Fay Fuego

Hij hoopte dat het nooit meer zou gebeuren.
"Nee, Stephen, je moet het juist ontwikkelen, dan kan je hele legers bevriezen en zou Layka ze kunnen wegblazen." Klonk haar stem enthousiast. Ze omhelsde hem even waardoor hij nat werd.
"Sorry." Zei ze met een grinnik. Ze kwam overeind uit het bad, ze voelde zich stijf en alles was een beetje pijnlijk, maar ze vond het niet erg.

Koning Stephen Lahero

‘Ik wil het niet, Fay,’ zei hij, kortaf. Hij baalde hier verschrikkelijk van en hij kon er echt niet blij mee zijn zoals Fay wel was. ‘Ik had je wel kunnen vermoorden,’ mompelde hij nog. Hij werd omhelsd, waardoor hij direct nat werd en ze bood haar excuses aan. ‘Maakt niet uit,’ mompelde hij zacht. Hij zag haar overeind komen en direct keek hij weg. Hij voelde zich echt vreselijk. Hij kwam zelf ook weer overeind en hij liep de badkamer uit, zodat ze zich kon aankleden zonder hem er bij. Dat was beter. Veel beter. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij ging op de bank zitten.

Fay Fuego

Hij wilde het niet, daardoor keek ze hem wat teleurgesteld aan. Hij had haar wel kunnen vermoorden.
"Nee, dat kan niet denk ik, bij bevriezing staat gewoon alles even stil." Zei ze zacht tegen hem. Hij keek haar niet meer aan en liep weg. Ze slikte even moeizaam en keek naar de grond. Het deed haar pijn dat hij weg liep. Dat hij zich er zo vreselijk over leek te voelen. Ze probeerde het zo hard om hem er positief over te houden, maar het lukte niet. Wat ze ook deed, hij ontmoedigde haar steeds verder.
Ze droogde haar lichaam af en kleedde zich daarna langzaam aan.

Koning Stephen Lahero

Volgens haar kon het dan niet, als hij dit soort dingen kon, had hij net zo goed iets anders gevaarlijks kunnen doen en dan was het misschien niet zo goed afgelopen. Hij had ook echt wel gezien dat ze veel pijn had gehad en dat vond hij eigenlijk net zo erg. Hij wilde dat juist niet. Hij baalde ontzettend van zichzelf. Hij zat voorover gebogen met zijn hoofd in zijn handen en hij hoorde de geluiden uit de badkamer, waarschijnlijk vond Fay het niet leuk dat hij zo deed, hij kon gewoon niet anders. Hij stelde zichzelf eigenlijk constant teleur en dit was wel een hele erge grote teleurstelling. Sinds hij samen was met Felicia had hij gezworen nooit meer een vrouw pijn te doen, zeker niet op deze manier. Blijkbaar kon hij die belofte aan zichzelf niet waar maken en dat vond hij vreselijk.

Fay Fuego

Ze kwam weer naar de kamer toe en zuchtte diep toen ze Stephen zag zitten. Ze pakte zijn gezicht vast en gaf hem een kus. Daarna ging ze naast hem zitten en streek ze over zijn rug. Haar aderen lagen aan de oppervlakte en zagen nog wat blauw, maar ze overleefde het allemaal echt wel.
"Wat vind je nu zo erg?" Wilde ze van hem weten, ze bleef pogingen doen om hem toch te helpen

Koning Stephen Lahero

Fay kwam naar hem toe, ze ging naast hem zitten en vroeg wat hij nou precies zo erg vond. ‘Dat ik je pijn deed, dat ik het niet door had en dat ik mezelf niet onder controle kan hebben,’ zei hij tegen haar. Hij kreeg een kus van haar en hij deed eigenlijk helemaal niets. Er moesten dingen veranderen, want hij voelde zich echt niet goed zo. Dit kon nooit goed gaan, een keer zou het volledig mis gaan en zouden ze waarschijnlijk enorme ruzie krijgen. Ze streek over zijn rug en hij sloot zijn ogen even. ‘Ik wil niet zo zijn. Ik wil niemand pijn doen. Zeker niet degene waar ik zo veel van hou. Zeker niet in deze situatie…’ zei hij zacht.

Fay Fuego

"Dat zijn wel heel veel dingen." Zei ze met een voorzichtige glimlach tegen hem. Ze bleef over zijn rug strelen.
"Je kan het controleren, maar daarvoor moet je wel het toelaten. Je moet het ergens op uitoefenen. Ik heb dan het liefste dat je dat bij mij doet en niet bij andere mensen. Ja, het deed pijn, maar die pijn viel best mee, ik heb erger meegemaakt, veel erger. Ik ben nu gewoon een dagje stijf en dan gaat het weer. Waarom is het geen opluchting voor je dat ik het niet erg vind?" Begon ze hem te vertellen.
"Je bent dit, Stephen. Maar als je het kan controleren zal je ook niet meer zomaar iemand pijn doen." Zei ze.

Koning Stephen Lahero

Ze bleef tegen hem praten, ze bleef moeite doen om tot hem door te dringen. Dat was hij echt niet gewend en het zorgde ervoor dat er weer een glimlach op zijn gezicht kwam te staan. ‘Ik heb vroeger dingen gedaan voor mijn vader waar ik spijt van heb. Ik heb toen gezworen nooit meer een vrouw pijn te doen. Je weet hoe afschuwelijk ik het vind om mijn eigen regels en beloftes te doorbreken. Dat ik dat zojuist gedaan heb en dat de kans groot is dat ik het weer ga doen, zorgt ervoor dat ik heel erg van mezelf baal…’ zei hij heel eerlijk tegen haar. ‘Dat jij het niet erg vindt maakt niets uit omdat ik bang ben dat ik een keer te ver zal gaan. Dat het mij niet meer uit zal maken of wat dan ook… dat wil ik niet,’ zei hij zacht. Als hij het kon controleren zou hij haar geen pijn meer doen. Hij moest het toelaten en ze had liever dat hij dat op haar deed. ‘Ik weet het niet, Fay… ik merk gewoon dat ik mezelf helemaal minder goed onder controle heb… dat van vannacht… ik wil dat eigenlijk gewoon niet…’ zei hij heel zacht.

Fay Fuego

“Ik snap het wel, Stephen, maar op dit punt... hier moet je gewoon even doorheen, misschien moet je je regels en beloftes wat aanpassen, aangezien je nu weer dingen kan die je een poosje niet gekund hebt.” Probeerde ze hem duidelijk te maken.
“Je maakt het toch allemaal weer goed? Ik vind niet echt dat je van jezelf hoeft te balen. Je doet me niet op die manier pijn dat ik bang voor je wordt of dat ik aan je ga twijfelen. Mijn vertrouwen in jou is heel erg groot en dat zal ook altijd zo blijven. Echt waar. Je moet er gewoon in vertrouwen dat ik je nooit ga verlaten.” Ze glimlachte nu weer een beetje naar hem.
“Je zult niet te ver gaan als je het onder controle krijgt, als je je er zo tegen blijft verzetten als je nu doet, ja, dan ontstaat de mogelijkheid dat je te ver gaat.” Vertelde ze hem nu. Ze legde haar hoofd wat tegen hem aan.
“Ik begrijp je op zich wel, maar ik vind het ook heel erg moeilijk om het aan je uit te leggen.” Zuchtte ze nu. “Je hebt jezelf minder onder controle omdat je er zo weinig mee doet. Ik weet dat jij jezelf heel erg goed kan controleren, maar je kracht nog niet, daar moet je in trainen en sterker in worden.”


Layka Samira

Hij wilde naar Esmeralda toe om te kijken hoe het met haar ging. “Ik zal haar zo voor je halen, goed? Maar jij gaat deze kamer niet uit, Duke... Echt niet. Ik wil niet dat je jezelf nog meer pijn doet dan wat je nu al hebt. Het is goed zo, je blijft gewoon in bed, ik wil best Esmeralda voor je halen en daarna even weggaan, maar ik wil niet dat je gaat lopen.” Zei ze zorgzaam tegen hem. Ze streek zachtjes door zijn haren heen.

Koning Stephen Lahero

Ze begon het uit te leggen en hij begon zich iets beter te voelen, maar nog steeds vond hij het echt heel erg. Misschien moest hij zijn regels en beloftes aanpassen omdat hij nu weer dingen kon die hij lang niet had gekund. Daar had ze ook wel gelijk in, maar het was niet zo makkelijk. Hij moest er op vertrouwen dat ze niet bij hem weg zou gaan, dat was enorm lastig voor hem. ‘Ik ben gewoon bang dat je dingen over je gevoel niet zegt. Dat je uiteindelijk toch opeens vertrekt,’ zei hij zacht. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en hij sloeg zijn arm wat om haar heen, hoewel ze wel wat tot hem doordrong merkte hij dat hij haar nog steeds niet al te veel aan wilde raken, omdat hij bang was dat hij weer naar haar ging verlangen en dat het opnieuw fout zou gaan. Hij moest trainen in zijn kracht en dat onder controle krijgen, hij knikte langzaam. ‘Dan gaan we daar wat meer aan werken, oké?’ vroeg hij zacht.

Duke Samira

Ze wilde Esmeralda wel halen, maar hij mocht niet gaan lopen zo, daardoor glimlachte hij zwak. ‘Dat zou fijn zijn… ik wil heel graag even met haar gaan praten…’ zei hij zacht. Hij wilde weten hoe het met haar was, maar ook met haar en Jay. Hij wilde weten of hij iets kon doen. Hij pakte de hand van Layka stevig vast en hij kneep er in. ‘Het gaat wel, je moet niet al te bezorgd zijn…’ zei hij zacht tegen haar.