Medieval Times

Felicia Erogate

Op het gemakje volgde ze haar vader richting het meer. Ze was gespannen, elk geluid in de bosjes zorgde er voor dat ze schichtig over haar schouder keek. Pas toen ze zag weer ze uitkwamen ontspande ze wat meer. Het was hier werkelijk prachtig. Ze hadden er al een poosje gezeten toen haar vader een klein zakje tevoorschijn haalde. Uit het zakje kwam een fijn gouden kettinkje met een hartje er aan. Ze dacht dat ze het sieraad herkende, maar pas toen haar vader zei dat het van haar moeder was geweest kon ze het plaatsen. Ze was er stil ervan en ontroerd keek ze haar vader aan. Even pakte ze zijn hand vast, ook nu verschenen de tranen weer in haar ogen. Ze was op het moment zo ontzettend snel emotioneel. "Dankjewel pap..." Bracht ze zacht uit. Ze veegde de tranen van haar wangen weg. Haar blik ging naar het meer voor heen. Het maanlicht zorgde voor een rustgevende gloed. "Je bent zo ontzettend goed voor me, het is hier werkelijk prachtig." Zei ze na een tijdje toen ze weer wat rustiger was geworden.

Nathan Gerono

Ze streek door zijn haren heen, het was een verschrikkelijk lief gebaar en hij moest toegeven dat hij blij was dat hij haar had. Dat ze er was als hij het nodig had. Het was eigenlijk precies wat hij altijd verlangde, maar zonder het gedoe dat je constant op elkaar lip zat zoals in een relatie. Daar kon hij gewoon niet goed tegen, hij was gewend om alleen te zijn en hij wilde geen mensen verliezen. Hij beschermde zichzelf tegen die pijn. Ze ging niet weg, niet terug naar Stephen, ze bleef bij hem. Stephen zou het wel begrijpen. Daardoor glimlachte Nathan even. ‘Dankjewel, Fay. Je bent ontzettend lief en ik ben blij dat je er bent,’ zei hij tegen haar. Hij kreeg een deken over zich heen en ze legde zijn zwaard weg, hij moest goed uitrusten en ze vroeg of ze hem morgenochtend zag, daardoor knikte hij even. ‘Dat is goed, tot morgen dan,’

Koning Jay Fullbright

‘Ik hoop het,’ zei hij lachend tegen haar. Hij deed het niet om de beste te worden, al werd hij graag beter. Hij deed het vooral om bezig te zijn, omdat hij het nodig had. Ze probeerde uit zijn greep te komen, maar dat ging duidelijk niet goed, waardoor hij grijnsde. ‘Niet waar, die wandeling kunnen we heel erg goed maken als we in bad zijn geweest,’ zei hij plagend. Toen er opeens een bekend iemand bij hun verscheen keek hij op. ‘Dus, jullie gaan wandelen?’ vroeg Carmen, waardoor Jay grijnsde. ‘Als het aan Esmeralda ligt wel ja…’ zei hij plagend.

Koning Stephen Lahero

Hij keek weer op naar Layka en hij zuchtte zacht. ‘Sorry, ik baal een beetje van mezelf, daar zou het trainen niet onder moeten lijden…’ mompelde hij. ‘Zeg maar wat je wilt doen, ik doe mee,’ zei hij daarna. Misschien hielp het als hij zich een beetje liet gaan, hij wist dat hij veel te veel gevoelens opkropte, waardoor hij zich slecht voelde of alles er in één keer uitkwam. Dat was allebei niet echt goed.

Kayton Erogate

Hij zag dat ze het mooi vond, daardoor glimlachte hij haar liefjes toe en omhelsde hij haar. “Alsjeblieft, lieverd. Je verdient het allemaal echt.” Zei hij tegen haar. Hij hield van haar en dat wilde hij gewoon erg graag laten merken. Ze hoefde nergens bang voor te zijn of wat dan ook. Hij was hier, hij was altijd bij haar.
“Snap je nu waarom ik hier graag heen wilde?” Vroeg hij met een glimlach aan zijn dochter.
“Vertel me eens, waar wil je graag heen als we morgen vertrekken?” Wilde hij van haar weten.


Fay Fuego

Hij vond haar ontzettend lief en hij was blij dat ze er was. “Daar doe ik het voor, Nathan, daar doe ik het voor.” Glimlachte ze hem toe. Ze gaf hem een kus op zijn voorhoofd.
“Goed uitrusten hé, dan kun je er morgenochtend weer tegenaan.” Ze gaf hem nog een knipoog en ging daarna toch weg. “Tot morgen.” Zei ze nogmaals tegen hem, ze keek nog even over haar schouder en vertrok uiteindelijk.
Ze liep langzaam weer in de richting van het kasteel.



Koningin Esmeralda Fullbright

Ze konden die wandeling ook heel erg goed maken als ze in bad waren geweest. Ze zuchtte even. “Je weet hoe dat werkt.” Haar stem klonk plagend want ze gingen dan niet alleen in bad, nee er zouden ook andere dingen gebeuren, dat was standaard.
Carmen kwam bij hun staan. “Ja, ik wilde graag kijken of mijn boomhutten hier nog bestaan.” Zei ze lachend tegen de vrouw. Ze had natuurlijk een hele tijd bij haar gewoond.



Layka Samira

Hij baalde een beetje van zichzelf en daar zou het trainen niet onder moeten lijden. “Geen probleem.” Zei ze met een glimlach tegen hem. Ze moest zeggen wat ze wilde doen, hij deed mee.
“Zeker weten? Ik wilde gewoon even kijken wat we allebei met onze krachten kunnen en hoe het voelt om een gevecht te hebben met andere elementen.” Legde ze hem uit.

Koning Jay Fullbright

‘We hebben daarna nog tijd zat….’ Zei hij plagend tegen haar, een uitdagende grijns stond op zijn gezicht. Het was heerlijk om zo met haar om te gaan, het was ook wat hij nodig had. Anders werd hij helemaal gek. Esmeralda vertelde Carmen dat ze wilde kijken of haar boomhutten hier nog stonden. ‘Vast wel, ik kan mij niet voorstellen dat die weg zijn,’ zei Carmen tegen Esmeralda. ‘Je vindt het zeker niet leuk dat Kayton weg is,’ zei Jay daarna tegen de vrouw, waardoor Carmen zacht zuchtte en haar hoofd schudde. ‘Ik heb hem liever in de buurt, maar ik overleef het wel, het is nodig en het is ook goed,’ zei Carmen, waardoor hij even glimlachte. ‘Je praat een beetje als hem, pas maar op dat je niet zijn irritante gedrag over gaan nemen,’ zei Jay op pesterige toon, maar het liet Carmen alleen maar lachen.

Koning Stephen Lahero

Layka vertelde wat ze van plan was en hij knikte langzaam. ‘Prima, dat doen we. Begin jij maar, ik blokkeer wel,’ zei hij tegen haar. Hij had sowieso liever dat iemand anders begon, want de aanval was meestal aan het begin je zwakke plek. Je kon daar beter zo lang mogelijk mee wachten. Hij wilde eerst zien wat ze deed en wat ze zelf kon, voor hij iets deed. Het was ook een stuk veiliger, want Layka leek zichzelf perfect onder controle te hebben.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze zouden daarna nog tijd zat hebben. “Oké... vooruit dan maar...” Mompelde ze plagend tegen hem.
Carmen kon zich niet voorstellen dat haar boomhutten weg waren. “Nee, ik eigenlijk ook niet.” Zei ze glimlachend tegen de vrouw terug. Jay had het over Kayton. Zij had hem liever in haar buurt, maar ze overleefde het wel. Jay maakte een opmerking dat ze al net zo praatte als Kayton. Esmeralda grinnikte daardoor.
“Nee hoor, Carmen.” Zei ze nu liefdevol tegen de vrouw en ze omhelsde haar even stevig.



Layka Samira

Stephen vond het goed, zij moest beginnen, hij blokkeerde wel. Ze knikte en vuurde net als bij Jay de windschijven op Stephen af. Ze genoot er zichtbaar van, dit vond ze gewoon heerlijk om te doen.
Fay kwam terug en met een glimlach zag ze toe hoe Stephen met Layka bezig was, dat was goed, als hij verder ging, was dat een goed teken, dan had hij vast niet de hele tijd op haar zitten wachten.

Koning Jay Fullbright

Met een grote grijns op zijn gezicht keek hij naar Esmeralda, ze gaf uiteindelijk toch wel toe, dat wist hij eigenlijk ook wel. Ze zei niet vaak dat ze het niet wilde, gelukkig maar. Hij zag dat Esmeralda Carmen stevig omhelsde, waardoor hij even glimlachte. ‘Ja, heel schattig allemaal hoor,’ zei hij daarna, duidelijk ongeduldig, maar wel plagend en met dezelfde grijns op zijn gezicht. Hij pakte de hand van Esmeralda weer vast en hij keek haar even aan.

Koning Stephen Lahero

Hij zag toe wat Layka deed en het koste hem vrij weinig moeite om de luchtstromen met water te blokkeren. Het enige waar hij een beetje last van had was dat zijn ene schouder niet echt meewerkte in sommige bewegingen, waardoor ze net wat anders gingen dan hij wilde. Dat was nog even oefenen. Toen hij Fay zag werd hij alleen wel uit zijn concentratie gehaald, waardoor hij een luchtschijf tegen zijn lichaam aan kreeg en hij direct een paar meter verder op de grond belandde. Zijn overhemd was kapot, maar verder had hij zelf eigenlijk nergens last van. Hij vloekte zacht en hij kwam overeind, meteen draaide hij zich om en liep hij weg.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay werd ongeduldig en ze keek Carmen even aan. “Ga je straks mee wandelen? Anders wordt je ook maar dik.” Plaagde ze haar tante omdat die er natuurlijk niets aan kon doen dat ze dikker werd.
“Dan ga ik nu met dat ongeduldige jongetje in bad en zien we je zo.”Glimlachte ze. Daarna liep ze met Jay mee naar binnen.


Layka Samira

Eigenlijk was dit best leuk, ze vond het alleen wel jammer dat Stephen alleen maar blokkeerde en niet vocht tegen haar. Toen ze hem raakte, vloekte hij en liep hij eigenlijk meteen weg.
“Stephen, het spijt me, ik wilde je geen pijn doen.” Riep ze de man achterna, Fay kwam op haar haf en legde haar hand op haar schouder. “Laat maar, hij kan er gewoon slecht tegen dat hij fouten maakt.” Zei ze zacht tegen de vrouw. Daarna liep ze Stephen achterna.

Koning Jay Fullbright

‘Als dat er voor zou kunnen zorgen dat ik niet dik word…’ zei Carmen lachend. ‘Maar ik ga graag mee, gezellig,’ zei ze daarna, Jay glimlachte even naar haar, hij vond het namelijk ook wel erg leuk. Bovendien wilde Kayton vast dat ze goed voor Carmen zouden zorgen. Door wat Esmeralda daarna zei schudde hij zijn hoofd. ‘Eigen schuld,’ zei hij plagend, waardoor Carmen hem vragend aankeek. ‘Ze is te mooi,’ legde Jay vol overtuiging uit, hij kon gewoon zien dat Carmen dat even niet verwacht had, daardoor grinnikte hij. Hij pakte de hand van Esmeralda vast en hij knipoogde even naar haar, daarna liep hij met haar mee.

Koning Stephen Lahero

Hij hoorde wel dat er naar hem geroepen werd, maar hij wilde er niet op reageren. Het lag niet aan Layka, maar hij kon het niet opbrengen om terug te lopen en dat allemaal uit te leggen, dat wilde hij gewoon niet. Hij had er geen zin in. Hij liep eigenlijk meteen door naar de slaapkamer en daar liet hij zich op de bank zakken, hij ademde diep in. Hij pakte zijn opengescheurde overhemd vast en hij zuchtte diep, hij zou zich zo wel omkleden.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze grinnikte nog even door de woorden van Carmen, maar daarna liep ze met Jay mee naar binnen toe. Eenmaal in hun kamer keek ze hem doordringend aan. Ze pakte zijn gezicht en zoende hem uitgebreid. Ze drukte hem tegen de muur aan en sloot haar ogen terwijl ze er helemaal in op ging.



Fay Fuego

Ze deed geen moeite om hem in te halen, ze wist toch dat hij hier niet wilde praten. Ze ging hem achterna de slaapkamer binnen en kwam zwijgend bij hem zitten op de bank.
“Kwam dit alleen maar omdat je even niet oplette of ook omdat ik bij Nathan was en je dat eigenlijk heel erg vond?” Vroeg ze zacht maar doordringend aan hem.

Koning Jay Fullbright

Eenmaal in de kamer begon Esmeralda hem meteen te zoenen, hij werd tegen de muur gedrukt en de manier waarop ze alles deed zorgde ervoor dat hij enorm gretig werd, gewoon omdat hij het zo ontzettend fijn vond. Hij trok haar dicht naar zich toe en zijn handen gleden meteen over haar rug heen, hij bleef haar heftig zoenen. Hij hield haar heupen vast en zo hield hij haar dicht tegen zijn lichaam aan, het was duidelijk dat hij ongeduldig was, al scheelde het de helft dat hij net met Layka had kunnen trainen. Anders was hij nu waarschijnlijk veel heftiger geweest.

Koning Stephen Lahero

Fay kwam binnen, zonder iets te zeggen ging ze naast hem zitten. Hij staarde nog steeds voor zich uit. Ze vroeg of dit kwam omdat hij even niet op zat te letten of omdat ze bij Nathan geweest was en hij dat eigenlijk heel erg vond. ‘Door allebei,’ mompelde hij daar op. Hij was duidelijk chagrijnig nu, maar vooral teleurgesteld. Hij kon dit gewoon niet goed hebben van zichzelf. ‘Laat maar gewoon, hoe was het met hem?’ vroeg hij nog zachter.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze voelde zijn handen over haar rug gaan en uiteindelijk pakte hij haar heupen vast. Ze kreunde zacht daardoor en keek hem even doordringend aan. “Zo komen we nooit bij dat bad.” Mompelde ze hees. Ze maakte hem los van de muur en hield hem bij zijn kraag vast, al zoenend liep ze achteruit de kamer door.


Fay Fuego

Het kwam door allebei. Ze zuchtte even zacht en gaf hem een knuffel. “Lekkerding.” Mompelde ze tegen hem, eigenlijk vond ze het gewoon wel schattig dat hij zo chagrijnig was. Hij wilde weten hoe het met Nathan was.
“Toen ik aankwam dacht ik dat hij doodging, maar hij verzette zich gewoon heel erg tegen zijn kracht, ik heb hem wat geholpen en morgen is hij er weer.” Vertelde ze Stephen zacht.

Koning Jay Fullbright

Ze kreunde en keek hem doordringend aan, het was duidelijk dat ze iets ging zeggen. Ze zei dat ze zo nooit bij het bad kwamen, daarna pakte ze hem bij zijn kraag vast en werd hij door haar meegenomen. Hij ademde diep in, ze daagde hem echt verschrikkelijk uit zo en hij merkte gewoon wat dat met hem deed. Hij voelde haar lippen op die van hem en hij zoende haar heftig, nog voor ze bij de badkamer waren greep hij haar weer vast en hield hij haar heel erg dicht tegen zijn lichaam aan. Hij had echt totaal geen geduld op dit moment. Normaal al niet veel, maar nu leek het nog minder te zijn.

Koning Stephen Lahero

Hij werd door haar geknuffeld en door wat ze zei kreeg hij een glimlachje op zijn gezicht, hij was echt blij dat ze er zo mee omging, dat deed hem ook goed. Ze zei dat ze had gedacht dat Nathan doodging, maar hij verzette zich tegen de kracht. ‘Ik begrijp gewoon niet goed waarom hij dit doet…’ zei Stephen daarop. Morgen was hij er weer en Stephen knikte langzaam. Hij was er wel blij mee, want waarschijnlijk hadden ze Nathan hard nodig als het op vechten aankwam. Hij leunde wat achterover en hij sloot zijn ogen, hij baalde nog steeds van alles. Hij zocht naar de hand van Fay en hij pakte die vast.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze merkte dat hij steeds heftiger zoende, ze ging erin mee en vond het heerlijk, maar ze wist dat ze nooit eerst in bad zouden zitten en dan pas seks zouden hebben, Jay wilde het nu, ze vond het nog steed bijzonder dat hij zo dwingend over kon komen, zonder dat hij eigenlijk wat zei tegen haar. Ze werd weer vastgegrepen en dicht tegen hem aangetrokken. Daardoor begon ze zijn kleding stuk voor stuk uit te trekken.



Fay Fuego

Het hielp, hij glimlachte naar haar, dat vond ze fijn. Hij begreep niet goed waarom Nathan dit deed. “Wat bedoel je?” Ze begreep Stephen niet helemaal en ze keek hem onderzoekend aan. Hij zocht naar haar hand en pakte die vast, ze zette haar voeten op de bank en leunde tegen Stephen aan met haar hoofd en schouder.

Koning Jay Fullbright

Hij voelde haar handen over zijn lichaam gaan, ze trok zijn kleding uit, waardoor hij even glimlachte. Waarschijnlijk had ze wel door dat hij echt geen geduld had. Zijn handen gleden naar de sluiting van haar jurk en die trok hij simpel uit, meteen trok hij haar naakte lichaam weer naar zich toe. ‘Ik vind je heel slim, Esmeralda,’ zei hij op plagende toon tegen haar, met een uitdagende uitdrukking op zijn gezicht. Hij wilde eigenlijk zeggen dat ze heel mooi was, maar daarom zei hij nu juist dit.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg naar wat hij bedoelde, daardoor keek hij haar weer even aan. ‘Ik bedoel dat ik niet begrijp waarom hij niet normaal met zijn kracht omgaat. Ik snap het gewoon niet,’ zei hij tegen Fay. ‘Ik begrijp wel dat hij ergens niet over wil praten, dat begrijp ik heel goed. Maar het lijkt echt alsof hij iets enorms achterhoudt en dat snap ik niet goed. Dat hij niet van hier komt weet ik, dat hij niet altijd een smid is geweest weet ik ook, maar voor de rest weet ik niets over hem en dat is best apart. Hij zegt nooit iets over zichzelf…’ zei hij tegen haar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Zodra hij haar plaagde, gaf ze hem een duwtje zodat hij nu op het bed lag, ze stapte uit haar jurk en kroop bovenop hem.
“En jij bent een grote pestkop, Jay.” Zei ze tegen hem terug met een twinkeling in haar ogen. Ze gleed met haar vingers over zijn borst heen en zuchtte even zacht, hij had zo’n geweldig lichaam...



Fay Fuego

“Dat is omdat hij het niet kan, Stephen.” Vertelde ze hem zachtjes. “Hij was te jong toen het werd afgenomen van hem, hij kent het gevoel wel van zijn kracht, maar kan eigenlijk alleen nog maar hele kleine dingetjes. Door de jaren heen is hij natuurlijk gegroeid, maar zijn kracht ook. Het is lastig om het ineens zo krachtig binnen in je te voelen, terwijl je eigenlijk niet goed weet wat je ermee aanmoet.” Legde ze uit. Ze kroop nog wat meer tegen hem aan en streek zacht over zijn been. Ze had nu iets meer dan de halve bank in haar bezit en haar hoofd lag haast op zijn schoot, ze keek naar hem op met een lichte glimlach rond haar lippen.

Koning Jay Fullbright

Hij werd geduwd zodat hij op het bed lag, Esmeralda kroop meteen naar hem toe. Ze zei dat hij een grote pestkop was, waardoor hij grijnsde. ‘Weet ik, maar toch hou je van mij,’ plaagde hij haar. Haar vingers gleden over zijn borst heen en hij keek haar daardoor glimlachend aan. Hij kwam iets overeind en hij drukte zijn lippen in haar hals, hij trok haar meteen dichter naar zich toe. ‘Jij bent geweldig, Esmeralda. Je uiterlijk, maar ik vind je net zo intelligent. Ik geniet enorm van jouw aanwezigheid, altijd…’ fluisterde hij.

Koning Stephen Lahero

Ze vertelde zacht dat het was omdat hij het niet kon. Ze legde uit waarom en uiteindelijk knikte hij langzaam, want dit klonk toch wel heel erg logisch. ‘Ik denk dat je gelijk hebt,’ zei hij dus ook. ‘Denk je dat jij hem kan leren hoe hij er steeds beter mee om kan gaan, op korte termijn?’ vroeg hij daarna zacht aan haar, omdat hij wist dat het wel belangrijk was. Ook voor Nathan zelf. Als hij hier al ziek van werd, dan kon dat nog wel eens een stuk erger worden, hij wilde niet dat het gevaarlijk werd, nog meer dan het nu al was. Ze kroop dichter tegen hem aan en hij voelde haar vingers over zijn been glijden, waardoor hij haar glimlachend aankeek. Hij streek met zijn vingers door haar haren heen, omdat haar hoofd bijna bij hem op schoot lag. ‘Wat ben jij van plan?’ vroeg hij plagend aan haar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij wist dat hij een pestkop was, maar ze hield toch van hem volgens hem. “Wat nou als dat op een gegeven moment over is omdat je me zoveel plaagt?” Vroeg ze nu aan hem met een grijns. Hij kwam iets overeind en ze sloeg haar armen om zijn nek. Hij vond haar geweldig en genoot van haar aanwezigheid. Ze glunderde daardoor helemaal, dit soort woorden had ze gewoon nodig zo af en toe.
“Ik ben echt stapelgek op je.” Fluisterde ze, daarna drukte ze haar lippen weer dwingend en heftig op die van hem.



Fay Fuego

Hij dacht dat ze gelijk had. “Fijn dat jij dat denkt.” Plaagde ze hem. Hij wilde weten of ze Nathan kon leren hoe hij er steeds beter mee om kon gaan op korte termijn.
“Als dat van jou mag.” Haar ogen glunderden plagend. Ze had een wat flauwe grijns rond haar lippen. “Ja, al moet ik wel voorzichtig zijn dat hij niet helemaal blokkeert. Dat zou levensgevaarlijk zijn.” Vertelde ze zachtjes. Ze voelde hoe zijn vingers door haar haren streken en hij vroeg haar wat ze van plan was.
“Een poging doen om lekker te gaan liggen.” Plaagde ze terug. "Je benen zijn hard." Klaagde ze nu.

Koning Jay Fullbright

‘Nou, dat hoopt ik toch niet…’ zei hij tegen haar. Hij was er wel eens bang voor, niet door zoiets, maar hij was bang dat er een moment kwam dat ze gek werd van zijn opdringerige gedrag, en dat ze iemand anders wilde. Hij hoopte dat het nooit zou gebeuren. Hij voelde haar armen rond zijn nek en hij hoorde nog dat ze stapelgek op hem was, maar daarna werd hij eigenlijk al meteen weer gezoend, voor hij nog maar kon reageren. Het hoefde ook niet, het zoenen zei eigenlijk wel genoeg. Hij was ook gek op haar.

Koning Stephen Lahero

Het was duidelijk dat ze hem enorm aan het plagen was en hij schudde zijn hoofd even. Ze zei dat ze het kon als het van hem mocht, waardoor hij zuchtte. ‘Jij bent echt heel erg,’ zei hij daardoor tegen haar. Ze moest wel voorzichtig zijn, het kon levensgevaarlijk zijn als hij helemaal blokkeerde. ‘Laten we hopen dat het niet gebeurd dan..’ zei hij daarop. Hij wist ook niet hoe ze dat konden voorkomen, waarschijnlijk gewoon voorzichtig zijn. Ze plaagde hem opnieuw, ze deed een poging om lekker te gaan liggen en daarna zei ze dat zijn benen hard waren, waardoor hij degene was met een flauwe grijns op zijn gezicht. ‘Daar zou ik een hele foute opmerking op terug kunnen maken…’ zei hij tegen haar. Ze zorgde er wel voor dat zijn chagrijnige bui langzaam weer verdween.

CassyKiara schreef:Verena Stratton
Enkele uren later werd ze weer wakker. Ze had moeite met het recht komen. De eerste minuten bleef ze dan ook op de grond liggen en probeerde ze alleen wat meer en scherper te kunnen zien. Daarna ging ze langzaam en voorzichtig zitten, steunend tegen de muur aan. Pas toen ze daar weer aan gewend was, stond ze met veel pijn en moeite op. Het duurde een tijd, voordat ze helemaal recht stond. Voorzichtig kwam ze stapje voor stapje in beweging.
Af en toe liep er iemand langs haar door, maar besteedde geen aandacht aan haar. Terwijl ze toch opvallend gewond vooruit bewoog. Het liet haar maar weer inzien hoe belangrijk ze was. Totaal niet dus. Enigste persoon voor wie ze wel belangrijk is, is Devlyn. Maar die heeft dan ook nooit iemand anders gehad, tot enkele weken terug. Ze nam het de jongen dan ook niet kwalijk dat hij niet altijd naar haar op zoek ging. Hij moest ook steeds wat zelfstandiger worden natuurlijk. Al was het vandaag wel wat handiger geweest.
Ze was met moeite aan het einde van de stalgang gekomen en kon bijna het kasteel weer binnen wandelen. Hopelijk hielpen ze haar wel in de ziekenzaal, al is dat nog een flink stuk lopen. Zeker hoe ze er nu aan toe is. Ze voelde zich ook steeds wat slechter worden. Duizeliger, zwakker.

Nog steeds niemand zeker -.-'

Duke Samira

Hij liep met zijn handen in zijn zakken gestoken richting de stallen, eigenlijk omdat hij een ritje wilde gaan maken met zijn paard. Hij verveelde zich een beetje en hij was wel uitgetraind met Myles, bovendien moest hij nog wat hout gaan halen en wilde hij ook wel wat jagen, zodat hij weer aan het werk kon. Dan hoefde hij zich direct niet zo te vervelen. Hij was nog niet eens bij de stallen of er was al iets dat zijn aandacht trok. Hij ging meteen naar Verena toe en hij ondersteunde haar, ietwat bezorgd keek hij haar aan. 'Wat is er aan de hand?'vroeg hij direct.

Verena Stratton
Ze wilde zich eerst losmaken van Duke die naar haar toe kwam en haar ondersteunde, maar daar had ze niet genoeg kracht voor. En als het haar lukte, viel ze waarschijnlijk zo op de grond, omdat haar evenwicht door de duizeligheid totaal verstoord was.
Er werd gevraagd wat er aan de hand was, waarbij ze eerst haar schouders wat ongecontroleerd optilde en niet meteen uit haar woorden kwam. 'Hoofdpijn.' wist ze er uiteindelijk uit te krijgen. 'I-i-ik lag op de g-grond, werd wak-k-ker. D-denk geslagen.' voegde ze er nog aan toe. Ze bracht haar vrije, maar trillerige hand naar de achterkant van haar hoofd. Het voelde vochtig. Toen ze die hand weer voor haar hield, zag ze bloed. 'I-ik moet naar de ziekenzaal.' wist ze er al beter uit te krijgen.

Koningin Esmeralda Fullbright

“Nee, ik heb nooit genoeg van je, ik hou zoveel van je... “ Zei ze liefdevol tegen hem. Ze liet hem nu langzaam in haar glijden en bewoog rustig op en neer, ze kreunde zachtjes en genietend. Ze vond het heerlijk om zo samen met hem te zijn.


Fay Fuego

“Heel erg lief bedoel je?” Vroeg ze nu met een grijns aan hem. Hij hoopte dat Nathan niet zou blokkeren, zelf hoopte ze dat ook heel erg. Hij zei dat hij op haar woorden een hele foute opmerking over kon maken.
“Oh, wat dan?” Vroeg ze hem uitdagend. Ze wilde hem echt losser krijgen en dat kon ze op dit moment het beste doen door hem te plagen en uit te dagen. Ze wilde het van zijn lippen horen.

Duke Samira

‘Ik breng je er heen,’ zei hij tegen haar, kort maar duidelijk. Hij tilde haar simpel op en hij liep door de gangen heen naar de ziekenzaal. Hij ging naar binnen en eigenlijk werd hij al meteen geholpen, Verena werd op een bed neergelegd en hij bleef op een afstandje staan kijken. Als ze echt een klap gehad had, vroeg hij zich af wie dat dan gedaan had en waarom. Hij kon zich nou niet echt voorstellen dat Verena vijanden had.

Koning Jay Fullbright

Ze had nooit genoeg van hem en ze hield van hem, daardoor glimlachte hij tevreden. ‘Gelukkig maar, ik ook van jou…’ zei hij zacht tegen haar.Meteen daarna kreunde hij en sloot hij zijn ogen, hij voelde Esmeralda bewegen en hij ademde diep in en uit, maar daarna greep hij haar toch vast. Zijn aanraking was ruw, misschien nog wel meer dan dat, hij had het zelf niet eens goed door. Hij zoende haar in haar hals, maar al snel gebruikte hij ook zijn tanden, hij kon zich niet echt inhouden.

Koning Stephen Lahero

‘Ja, ook heel erg lief,’ zei hij lachend tegen haar. Ze vroeg uitdagend welke opmerking hij kon maken en hij schudde zijn hoofd even. Hij kon het gewoon niet over zijn lippen krijgen. Het was niet echt netjes. ‘Volgens mij weet je dat heel erg goed…’ zei hij dus maar tegen haar. Hij boog over haar heen en hij drukte zacht zijn lippen op die van haar, daarna ging hij weer recht zitten en streelde hij met zijn vingers over haar bovenarm heen, langzaam en gelijkmatig.

Layka Samira

En toen was ze weer alleen... ze zuchtte diep en ging weer naar haar kamertje.

“Allerliefste Duke,

Ik ben gek op je, echt stapelgek... kun je echt niet één dagje hier naartoe komen? Één dagje maar... ik mis je zo erg, Duke... en Myles ook, misschien kunnen jullie allebei even komen... Ik mis jullie echt afschuwelijk. Een dagje kan toch geen kwaad? Er is nog niemand waar we tegen moeten vechten en die zal ook niet in een keer ontstaan.
Ik wil gewoon weer een nachtje naast je slapen.. het valt me echt zwaar...

Ik hoop dat het lukt...

Heel erg veel liefs, je vrouw.”

Ze kon niet anders, ze moest hem die brief wel sturen, er was voor haar geen andere keuze.. ze wilde hem zo graag weer zien, vasthouden, laten zien wat ze kon en wat ze al bereikt had. Vooral wilde ze laten zien dat ze opener was geworden, losser.... Ze stuurde de brief met een zucht weg en hoopte op een snel antwoord.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij hield ook van haar en ze glimlachte hem liefdevol toe. Ze hoorde hem kreunen en voelde niet zo heel erg veel later zijn ruwe handen over haar huid en zijn tanden in haar hals. Het was nog niet zo heel erg, eigenlijk zelfs nog best lekker. Ze sloot haar ogen en liet zich door hem meevoeren. Meestal gaf ze zich gewoon over aan Jay, aangezien hij anders heel heftig kon reageren.



Fay Fuego

Hij vond haar ook heel erg lief, zei hij lachend. Hij leek het niet te kunnen zeggen en zei alleen dat ze het zelf wel wist. “Stephen, er is helemaal niemand verder in deze kamer, vertel het me gewoon, ik ben heel nieuwsgierig.” Sprak ze met een glimlach tegen hem. Ze voelde zijn lippen zacht op die van haar en daarna streelde hij haar arm. Ze sloot haar ogen even en genoot van deze rust .

Duke Samira

Toen er een wachter naar hem toe kwam met een brief bedankte hij de man vriendelijk. Hij was ondertussen zo bekend hier dat zijn post gewoon gebracht werd als er een vogel kwam, eigenlijk was het wel handig. ‘Ik laat je even alleen, Verena. Maar als je mijn hulp nodig hebt hoor ik het wel,’ zei hij tegen haar. Waarschijnlijk zou hij toch niets voor haar kunnen betekenen, hij had ook eigenlijk niet zo heel erg veel zin om in haar buurt rond te hangen, het voelde niet echt goed, zeker nu Layka er niet was. Hij liep met de brief in zijn handen naar zijn kamer toe, hij las het ding snel door en een glimlachje verscheen op zijn gezicht. ‘Myles…’ riep hij, toen hij de kamer in kwam. ‘Heb je zin om een bezoekje te brengen aan mama?’ vroeg hij daarna aan zijn zoon.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda zei niets van zijn gedrag, wat waarschijnlijk wel het beste was, daardoor viel het nog enigszins mee. Hij was wel enorm ruw en dat werd eigenlijk steeds erger, ook toen hij zijn hoogtepunt bereikte. Hij had zijn ogen gesloten en hij ademde diep in en uit, hij had zelf totaal niet door wat hij deed en wat hij gedaan had, meestal merkte hij het gewoon niet goed, nu ook niet.

Koning Stephen Lahero

Er was verder niemand in de kamer, hij moest het gewoon vertellen, ze was heel erg nieuwsgierig. Hij schraapte zijn keel even en hij schudde langzaam zijn hoofd. ‘Laat maar zitten, het maakt ook niet uit,’ zei hij daarna. Hij kon het gewoon niet, hoewel hij wist dat Fay de enige was die het zou horen, alsnog vond hij het enorm gênant en schaamde hij zich al dat hij dit gezegd had. Hij keek weg van haar en hij voelde gewoon dat hij spanning opbouwde omdat hij zich ongemakkelijk voelde. ‘Ik ga even een overhemd aantrekken dat nog wel heel is…’ mompelde hij tegen haar, daarna kwam hij voorzichtig overeind en liep hij naar de kast.