Medieval Times

Kayton Erogate

Het duurde een poosje, maar daarna was hij helemaal klaar met Leroy. Hij legde zijn hand even op de wang van de man.
“Leroy, wat wil je dat ik doe? Zal ik je naar Lolita brengen? Zal ik je bij haar in bed leggen?” Vroeg Kayton nu aan hem. “Of wil je liever niet dat ze jou zo ziet?” Vroeg hij daarna nog. Hij hoopte maar dat Leroy wakker genoeg was om iets te beslissen, hij had een hele hoop bloed verloren, maar als hij zich sterk hield, dan kwam hij er doorheen, dat wist Kayton zeker.

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Het kostte zo veel moeite om wakker te blijven, hij voelde eigenlijk helemaal niets van pijn, maar hij wist dat dat nog wel zou komen. Alleen zijn hoofd bonkte en hij voelde zich zo vreselijk zwak, maar meer dan dat was het niet. Het duurde even tot het tot hem doordrong dat Kayton hem een vraag stelde. Het duurde nog langer voor hij besefte wat hij eigenlijk vroeg. Wat wilde hij? Wilde hij bij Lolita zijn? Misschien gaf ze de hoop wel op als ze hem zo zag. Hij had heel even tijd nodig om sterker te worden, als dat al ging lukken. Hij sloot zijn ogen weer, het kostte zelfs kracht om Kayton aan te kijken. Hij voelde de hand op zijn gezicht, het gaf hem kracht, kracht die hij nu zo hard nodig had. ‘I-ik… w-weet…. Ni-,’ begon hij, maar hij kon het niet eens afmaken. Hij wist niet wat het beste was. Hij wilde niet dat Lolita op zou geven omdat het slecht met hem ging. ‘B-blijf b-bij…. M-mij…’ sprak hij daarna, nog moeizamer. Zijn stem klonk zo zacht dat het waarschijnlijk bijna niet te verstaan was. Hij was doodsbang, hij wilde niet alleen zijn. Hij vond het vreselijk dat hij zichzelf niet kon verdedigen.

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

Leroy reageerde heel erg traag op hem, na een tijdje keek hij hem aan, maar daarna sloot hij zijn ogen weer. Kayton liet zijn hand op het gezicht van Leroy liggen. Hij wist het niet, logisch ook. Waarschijnlijk twijfelde hij ertussen of Lolita er beter van werd of alleen maar zieker als ze hem zo zag. Kayton wist dat zelf ook niet.
Daarna wilde Leroy dat hij bij hem bleef. “Dat doe ik, Leroy, wees maar niet bang, maar ik verplaats je wel even naar de bank, oké?” Vroeg hij aan de man.

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Kayton zou bij hem blijven, dat was eigenlijk al een hele opluchting, want hij wilde nu echt niet alleen zijn. Kayton zei dat hij hem wel even naar de bank zou verplaatsen, Leroy knikte langzaam. Hij vond het allemaal prima, zolang hij bleef leven en Lolita ook. 'Ik.... Ik d-dacht....' Begon hij, maar hij kon amper praten. 'Ik h-heb.... Hem z-zelf vrij ge-gelaten....' Zei hij zacht. Hij had echt niet verwacht dat Duke dit zou doen. Helemaal niet. Het was stom van hem geweest, want hij wist dat Duke een hekel aan hem had. Hij sloot zijn ogen weer, hij voelde zich zo verschrikkelijk zwak. Hij bleef maar vechten om wakker te blijven. 

Werkkamer Leroy 

Kayton Erogate

Hij pakte de man heel erg voorzichtig op en tilde hem naar de bank toe. Hij legde een deken over hem heen en Leroy begon weer zacht te praten. Hij had Duke zelf vrijgelaten, dat kon ook niet anders want Leroy was eigenlijk als enige bevoegd om Duke vrij te laten. “Waarschijnlijk heeft hij Lolita gezien en vindt hij dat het jouw schuld is dat ze er zo bij ligt, maar dat is niet zo, Leroy, het is niet jouw schuld, jij hebt je eigen problemen die niet samen gaan met die van Lolita. Dat is gewoon heel erg spijtig. Ook denk ik dat Duke nog heel erg veel van Lolita houdt, maar hij ziet niet in dat ze meer van jou houd en dat jij voor haar veel belangrijker bent dan Duke.
Ik heb hem weer opgesloten, dit werkt namelijk niet.” Vertelde Kayton zacht aan Leroy zodat hij kon luisteren en daarbij een beetje wakker zou blijven.

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Hij luisterde naar de vertrouwde stem van Kayton, het hield hem bezig, zolang hij bezig was wilde hij wakker blijven. Waarschijnlijk had Kayton gelijk, maar hij vond het heel erg triest. Hij had gedacht dat Duke er nu wel vrede mee had gehad. Hij was tenslotte zelf weggegaan. Leroy had dit niet zo verwacht, echt niet. Daarna bedacht hij zich dat Kayton hem net op tijd gevonden had, maar dat was geen toeval geweest. Duke moest naar hem toe zijn gegaan. Maar dat was niet voor Kayton zelf, daarom keek Leroy hem weer doordringend aan. ‘Is a-alles g-goed met… h-haar?’ vroeg hij moeizaam. Hij wilde zo veel zeggen, maar het praten kostte hem zo veel energie. Hij hoopte maar dat er niets met Carmen aan de hand was, hij voelde zich nu al schuldig. Hij had tegen Kayton moeten zeggen dat hij Duke vrij zou laten, maar hij was het helemaal vergeten.

Werkkamer Leroy.

Kayton Erogate

Hij streek door de haren van Leroy heen, gewoon om hem wat gerust te stellen. Soms was Leroy echt als een zoon voor hem, vooral omdat hij zijn eigen zoon al op jonge leeftijd had verloren. Hij zuchtte zachtjes even. Leroy keek hem aan op een doordringende manier en vroeg of alles goed met haar was. “Met Lolita of Carmen? Lolita weet ik niet, ik heb haar niet gezien, maar ik denk niet dat Duke haar iets aan zal doen, hij zou haar bij zich willen houden. Carmen is ook ongedeerd, al hoorde ik Duke wel schreeuwen, het moet niet echt prettig voor haar zijn, maar Carmen komt er wel weer overheen, dat weet ik zeker.” Zei hij zacht tegen Leroy. “Duke durft niets als ik bij haar ben.”

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Kayton wist niet hoe het met Lolita ging, hij was nog niet bij haar geweest. Daarna vertelde hij dat met Carmen alles goed was, dat Duke nog wel dingen geschreeuwd had en dat het voor haar niet echt leuk moest zijn, maar dat ze er wel overheen kwam. ‘Gelukkig…’ zei hij zacht. Duke durfde niets als Kayton er bij was. ‘Hij is l-laf…’ mompelde Leroy zacht. Hij was te langzaam geweest voor Duke, hij had niet ingezien dat hij naar hem toe was gekomen met de intentie om hem te verwonden, of te doden. Hij vond het vreselijk, vreselijk dat hij niet normaal met hem had kunnen vechten en hem op zijn plek had kunnen zetten. Want dat was precies de reden dat Duke niets durfde bij Kayton, want Duke zou nooit van hem kunnen winnen. ‘Ik w-wil hem niet afmaken, o-omdat Lolita om hem g-geeft… en E-Esmeralda ook…. Maar… als ik h-hem vrij laat, zal h-hij weer zoiets flikken…. ‘ zei hij zacht. Hij wilde zichzelf, maar ook Carmen niet onnodig in gevaar brengen, maar hij wist dat Duke dit zo nog eens zou doen. Helemaal bij Carmen.

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

Kayton knikte een beetje wanneer Leroy aangaf dat gelukkig alles goed ging. Daar was hij het dan ook helemaal mee eens. Leroy vond Duke laf. “Daar ben ik het helemaal met je eens.” Knikte Kayton. “Hij durft niets als hij weet dat hij niet kan winnen.” Mompelde hij nu.
Leroy vertelde dat hij Duke niet af wilde maken voor Lolita en Esmeralda, Kayton knikte weer. Hij begreep dat het hem tegenhield om Duke te vermoorden. “Ik zou niet weten hoe we hem kunnen laten in zien dat hij dit echt niet kan maken…” Sprak hij zacht. “Anders zou je hem voor altijd opgesloten moeten laten zitten of hem verbieden om op het kasteel te komen.” Zuchtte Kayton

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

'Ik weet het... Maar ik kan hem niet verbieden hier te komen, hij luistert toch niet, hij negeert wat ik zeg en hij neemt mij totaal niet serieus...' Zei hij, heel zacht. Hij sloot zijn ogen weer en hij zuchtte zacht. 'Ik denk er wel over na als ik meer energie heb...' Voegde hij er nog zachter aan toe. Hij voelde nu dat de pijn tot hem door begon te dringen, eerder had hij er helemaal niets van gevoeld. 'Denk je dat hij mij wilde vermoorden?' Vroeg Leroy, nog zachter. Hij dacht het wel, hij dacht echt dat Duke het idee had gehad om hem te doden. Hij wilde wakker blijven, hij wist dat het fout ging als hij zich overgaf aan het gevoel, dus moest hij blijven praten. 

Kayton Erogate

“Dat kan je wel, jij bent de koning, je kan je wachters vertellen om Duke de toegang tot het kasteel te verbieden en als hij herrie schopt, dat je hem dan weer in de cel plaatst.” Gaf Kayton aan. Leroy zou erover nadenken als hij wat meer energie had en daardoor glimlachte Kayton even en knikte. “Slim.” Zei hij met een glimlach.
Ineens vroeg Leroy of Duke hem echt wilde vermoorden. Kayton kreeg een nadenkende blik in zijn ogen. “Aan de ene kant denk ik van wel omdat hij denkt dat hij beter is voor Lolita en aan de andere kant denk ik juist van niet omdat hij Lolita geen pijn wilt doen. Het is lastig.” Sprak hij met een zucht. “Hij heeft je namelijk niet meteen vermoord, of hij wil je gewoon pijn laten lijden…”

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Hij luisterde naar wat Kayton zei, daar had hij ook wel een punt. ‘Wachters zijn dom, Kayton. Als hij echt binnen wil komen, komt hij binnen. Ik heb zo het idee dat hij dit niet snel uit zijn hoofd zet,’ mompelde hij zacht. Zijn hand gleed langzaam naar de plek van de wond, Kayton had het verbonden, gelukkig maar. Hij wilde geen artsen om hem te helpen. Het deed echt veel pijn, het was een stekende pijn die niet echt fijn aan voelde. Hij luisterde naar de vertrouwde stem en hij knikte langzaam. ‘Dat denk ik ook. Net zoals ik over hem denk,’ mompelde hij. ‘Ik denk dat ik hem daar voorlopig maar hou. Ik wil niet dat hij Carmen iets doet…’ zei hij zacht. Hij vond het erger dat Duke iets bij haar probeerde dan dat hij dat bij hem zelf deed. Hij sloot zijn ogen weer, meteen merkte hij dat hij wat wegzakte, wat niet de bedoeling was. ‘Dit is niet goed voor mijn ego,’ mompelde hij, nog zachter, op chagrijnige toon. Hij had er een hekel aan als Duke ergens beter in was, zeker als het zoiets was. Hij wilde niet dat Duke sterker was dan dat hij was.

Werkkamer Leroy.

Jay Fullbright

Hij wilde eigenlijk net met Esmeralda naar Lolita toe gaan, toen hij te horen kreeg dat iemand zijn vader aangevallen had. Hij was zich rot geschrokken, wat eigenlijk alleen nog maar erger werd toen hij hoorde dat het de vader van Esmeralda was die het gedaan had. Hij zat weer in de cel, Jay had ontzettend de neiging om hem om te zoeken en wraak te nemen. Iedereen moest met zijn poten van zijn vader afblijven, het maakte hem woedend dat Duke dat niet deed. Toch wilde hij zijn vader niet teleurstellen, hij wilde Esmeralda geen pijn doen, dus besloot hij er maar niet heen te gaan. Bovendien betwijfelde hij of hij het voor elkaar kreeg om in de cel te komen. Zijn vader had de sleutel, misschien kon één van de wachters de cel ook wel open maken, maar hij wist dat zijn vader er echt wel voor zorgde dat niemand anders dan hij dat kon. Toch zou Jay het wel proberen als hij de kans kreeg. Nu wilde hij eerst naar zijn vader toe, hij had tegen Esmeralda gezegd dat hij heel snel weer naar haar toe zou komen, maar daarna was hij meteen naar de werkkamer van zijn vader gegaan, hij had gehoord dat Kayton bij hem was, dat hij nog wel leefde. Dat maakte de zorgen van Jay alleen niet minder, hij had geen idee hoe erg het allemaal was, maar iedereen had het er over, dus was het vast niet niks. Hij klopte aan, hij wilde niet zomaar naar binnen gaan, hij was bang voor wat hij zou zien. ‘Ik ben het… kan ik… kan ik binnenkomen?’ vroeg hij zacht.

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

“Dat is waar…” Mompelde Kayton nu tegen Leroy terug.
“Afblijven.” Sprak hij met een lichte glimlach wanneer de hand van Leroy naar de wond toe gleed. Hij plaagde hem maar een beetje. Hij wilde niet dat Duke Carmen iets aandeed. “Er komt een dag, Leroy, er komt een dag dat het wel gebeurd…” Hij zuchtte even, hij vond het verschrikkelijk om toe te geven, maar hij wist dat het echt zou gebeuren.
“Jouw ego kan de pot op, zorg er eerst maar voor dat je beter wordt.” Plaagde Kayton hem nu even. Hij luisterde naar geklop op de deur en hoorde dat het Jay was. Zijn blik gleed over Leroy heen, hij had eerder al een deken over hem heen gelegd, Jay zou niets zien van zijn wonden.
“Kom maar, jongen.” Zei Kayton zachtjes. “Niet bang zijn.”

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Hij glimlachte door wat Kayton zei, al zorgde de rest van wat hij zei er voor dat zijn blik weer serieus werd. 'Ik weet het...' Zei hij zacht. Hij wilde er iets tegen kunnen doen, maar hij wist echt niet. 'Misschien kan Lolita tot hem door dringen...' Opperde hij positief, want hij wilde Kayton wel een beetje hoop geven. Kayton zei dat hij van de wond af moest blijven, waardoor Leroy dat ook deed. 'Het voelt niet zo lekker...' Was zijn reactie er op. Kayton zei dat zijn ego pech had, waardoor Leroy even grijnsde. 'Mijn ego is anders best belangrijk,' ging hij er zacht tegenin. Toen hij geklop op de deur hoorde schoot hij overeind, tot hij de stem van Jay hoorde. Hij had het nog niet zo doorgehad, maar een voorval als dit zorgde er niet voor dat hij meer ontspande. Het maakte hem heel angstig. Kayton zei dat Jay willen binnen kon komen, de jongen stormde ook meteen naar binnen, Leroy glimlachte naar hem. Jay begon meteen allemaal vragen te stellen. 'Rustig Jay, maak je niet zo druk, het gaat prima met mij...' Zei hij vol overtuiging tegen zijn zoon. Jay kwam langzaam dichterbij. 'Ben je heel erg gewond?' Vroeg hij zacht. 'Het valt best wel mee, jongen. Echt... ' zei Leroy nog eens, nu leek Jay iets rustiger te worden. 

Kayton Erogate

Misschien kon Lolita wel tot Duke doordringen. “Misschien wel ja, het is wel een optie waard.” Sprak hij met een lichte glimlach. Ze plaagden elkaar even tot Jay binnen kwam. De jongen was zo te horen behoorlijk ongerust.
“Kom eens hier.” Mompelde Kayton en hij trok de jongen bij hem op schoot, hij gaf hem een kus op zijn wang en ook hij luisterde naar Leroy. Het voelde fijn om zo bij elkaar te zijn, alsof ze een familie waren, toch knaagde er iets aan hem, hij had Felicia alleen gelaten, hij hoopte maar dat het goed met haar ging en dat ze haar eigen weg wel vond.
Hij hoorde vanuit het niet een wat verontrustend geluid. “Hier blijven, Jay.” Zei hij zacht. Hij stond op en liet de jongen op de stoel zitten. Hij ging kijken wat er aan de hand was, het geluid kwam uit de slaapkamer waar Lolita lag. Hij liep voorzichtig naar binnen toe, ze was uit bed gevallen en bleef overstuur de naam van Leroy murmelen. Duke zou hem halen, maar geen van beide waren ze teruggekomen. Kayton boog zich over haar heen.
“Rustig maar, kom, ik breng je naar Leroy.” Dat zag hij nu als enige oplossing van de vrouw die zo overstuur was. Hij tilde haar op, ze woog echt helemaal niets, het was echt een skelet geworden, hij had ook gehoord dat ze helemaal niets at. Hij kwam de werkkamer weer in met de vrouw in zijn armen. Hij keek Leroy aan.
“Ze maakt zich veel te druk om je, Leroy, ze wilde zelfs naar je toe komen, als ik het goed van haar begrijp, zou Duke jou halen voor haar, maar is hij nooit teruggekomen. “ Fluisterde hij. “Kan ik haar naast je neerleggen?” Vroeg hij nu, de blik in zijn ogen liet zien dat hij alleen een eerlijk antwoord van hem wilde.

Koning Leroy Fullbright

Kayton vertrok, Leroy zag aan hem dat er iets was, hij kon wel raden dat het met Felicia te maken had. Het was ook wel logisch. Jay sprak allemaal zijn zorgen uit, Leroy stelde hem gerust, hij wilde niet dat Jay zich zo druk maakte. Toen Kayton opeens verscheen keek hij op, zijn blik ging naar Lolita. Hij hoorde de vraag van Kayton en hij sloot zijn ogen even. Hij had geen kracht om iets bij haar te doen, dus het kon wel. Hij was wel bang dat het helemaal mis zou gaan als hij wel weer kracht had, maar dat zagen ze dan wel weer. 'Leg haar maar bij mij neer...' Zei hij zacht. Hij wilde haar ook gewoon heel graag in zijn armen houden, hij zag wel welk effect het op hem had. 'Kayton, schrijf haar een brief, vraag haar hier naar toe te komen...Chayenne komt vast ook mee...' Zei hij zacht. 

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

Hij mocht Lolita bij Leroy neerleggen. De vrouw had haar ogen half gesloten en leek niet echt veel meer mee te maken. Hij legde haar voorzichtig naast Leroy neer, ze was fragiel en meer dood dan levend. Toch, wanneer ze naast Leroy lag, zag hij haar heel even opleven, daarna viel ze in slaap.
“Ze houdt echt heel erg veel van je, Leroy, echt ontzettend veel…” Zei Kayton nu zacht mompelend. Hij ging naast Jay staan en legde zijn arm om zijn schouder heen. Leroy zei dat hij haar een brief moest schrijven, Chayenne kwam vast mee. Hij wist even niet over wie dit ging, maar langzaam begon het hem te dagen.
“Dat zal ik doen.” Zei hij met een knikje, morgen zou hij een brief naar zijn dochter schrijven.

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Lolita werd naast hem neer gelegd, hij wilde zijn arm om haar lichaam heen slaan, maar direct dook hij in elkaar van de pijn. Hij zag Jay direct bezorgd kijken. Daarom besloot hij door te zetten en sloeg hij toch wel zijn arm om Lolita heen. Hij wilde niet dat Jay zich zorgen zou maken. ‘Hoe erg is het?’ vroeg de jongen zacht, deze keer vroeg hij het aan Kayton. ‘Het gaat echt wel Jay, echt.’ Zei Leroy nog eens. Jay had al zo veel dingen meegemaakt en gezien, hij wilde niet dat zijn zoon nog meer meekreeg van alles, dat verdiende hij gewoon niet. Jay leek het niet helemaal te geloven, maar het was niet anders. Lolita sliep,hij kon voelen hoe breekbaar ze was in zijn armen. Hij sloot zijn ogen even, het voelde vreselijk. Hij wist dat hij met één beweging haar botten zou breken en hij was doodsbang dat hij haar pijn zou doen, maar nu had hij er toch de kracht niet voor. Kayton sloeg zijn arm om Jay heen, die dat duidelijk wel waardeerde nu. ‘Ik hou ook echt van haar…’fluisterde hij. Hij vond het vreselijk dat ze dit moest doormaken. Kayton zei dat hij de brief zou schrijven, daardoor knikte Leroy tevreden.

Werkkamer Leroy.

Kayton Erogate

Hij keek met een glimlach toe hoe Leroy doorzette en zijn arm om Lolita heen sloeg, ze verdween haast in zijn armen. Jay vroeg aan hem hoe erg zijn vader eraan toe was.
“Jay, het gaat nu weer de goede kant op, echt waar, maak je maar geen zorgen. Je vader had dood kunnen zijn als ik er niet op tijd was, maar nu is het weer goed.” Sprak Kayton tegen hem en hij streek even over de rug van Jay heen.
Leroy zei dat hij ook van Lolita hield. “Dat weet ik.” Zei hij met een knikje.
“Wil je dat ik blijf?” Vroeg hij nu aan Leroy.

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Kayton zei hetzelfde tegen Jay, al leek hij nog steeds niet tevreden te zijn. Het liet hem glimlachen, want ergens voelde het gewoon heel goed om te merken dat Jay zich zo veel zorgen om hem maakte. Kayton vroeg of Leroy wilde dat hij bleef, daardoor ademde hij langzaam in. Hij wist het niet. Hij vertrouwde zichzelf niet bij Lolita, bovendien kon hij niets doen als er iets zou gebeuren. Die gedachte maakte hem nog onrustiger dan hij van zichzelf al was. Maar hij wilde Kayton niet hier houden. Hij wilde hem naar Carmen laten gaan, want hij wist dat dat ook belangrijk was. ‘Ik wil wel even hier blijven,’ zei Jay, die blijkbaar de aarzeling bij zijn vader opmerkte. ‘Je bent lief, Jay. Ga maar dan,’ zei Leroy glimlachend tegen zijn zoon en tegen Kayton. Hij keek even naar het gezicht van Lolita, ze zag er zo anders uit. Hij hoopte maar dat ze snel wat zou aansterken, want haar lichaam zou dit nooit lang vol kunnen houden.

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

Leroy twijfelde en daarom besloot hij om maar gewoon te blijven, tot Leroy eraan toe was om alleen te zijn. Jay bood ineens aan om te blijven en daardoor mocht Kayton gaan van Leroy. De man glimlachte en sloot zijn kleinzoon in zijn armen. “Zodra er wat is, roep je me, oké?” Zei hij zacht tegen de jongen. Daarna knikte hij nog even naar Leroy en niet veel later snelde hij weg richting Carmen.
Hij wilde weten hoe het met haar ging, hoe ze zich voelde. Hij klopte zoals gewoonlijk eerst aan en stapte daarna naar binnen toe.

Werkkamer Leroy

Carmen Samira

Hoewel ze gedacht had er tegenwoordig aan gewend te zijn, was ze dat dus niet. Het blijft pijn doen, elke keer weer. Ze zat nog steeds op het bed, naar de deur te staren. Ze probeerde te verzinnen hoe ze hier iets aan kon doen, hoe ze kon bewijzen dat het niet was zoals Duke dacht. Toen er op de deur geklopt werd, wist ze al dat het Kayton was. Hij kwam ook meteen naar binnen, ze glimlachte even naar hem. ‘Alles goed met Leroy?’ vroeg ze aan hem. Ze hoopte maar dat alles meeviel, dat het niet zo erg was als het nu leek. Ze wilde niet dat Duke iemand iets aandeed, Leroy niet, haar zelf niet. Ze wilde gewoon dat Duke normaal deed en zich aan de regels hield. Ze sloot haar ogen weer en ze ademde langzaam in. Ze wist niet eens wat ze tegen Kayton moest zeggen, daarom bleef ze maar gewoon stil.

Kamer Kayton en Carmen.

Kayton Erogate

Hij zag aan haar glimlach dat ze wat afwezig was. Daarom liep hij op haar af en nam hij haar in zijn armen. Hij streelde zacht over haar rug heen. “Met Leroy gaat het wel, maar Lolita… jeetje, ze is er echt verschrikkelijk aan toe.” Mompelde hij tegen Carmen.
“Daarvoor ben ik niet hier, hoe gaat het met jou?” Vroeg hij nu aan haar, hij ging naast haar zitten en drukte zacht en lief zijn lippen in haar hals.

Kamer Carmen en Kayton

Carmen Samira

Met Lolita ging het dus niet goed. Ze vond het heel erg, ze gunde het iedereen zo om gelukkig te worden, maar er leek altijd van alles mis te gaan. Kayton pakte haar vast, hij zei dat hij daarvoor niet hier was, hij vroeg hoe het ging. Daarna voelde ze zijn lippen in haar hals, waardoor ze weer glimlachte. Ze leunde een beetje tegen hem aan. ‘Het gaat wel,’ zei ze daarna zacht. ‘Het is gewoon…’ begon ze, maar ze onderbrak haar zin. ‘Het doet mij wel pijn. Ik wil zo graag dat ik normaal met hem om kan gaan, maar dat gaat nooit gebeuren. Er komt een dag dat hij doet wat hij wil doen, ik ben er niet eens echt bang voor, maar ik zou zo graag willen dat hij inziet dat het anders is dan hij denkt,’ fluisterde ze. ‘Maar het maakt niet zo veel uit, we kunnen er toch niets aan veranderen,’ zei ze daarna, omdat ze er niet te lang bij stil wilde staan.

Kamer Kayton en Carmen.