Skyrim RPG

Dany

Ze glimlachte liefdevol naar hem en kroop in zijn armen. "je bent zo ongelooflijk lief en je bent ook hartstikke bijzonder voor mij. Zullen we samen wat leuks gaan doen? Daar ben ik nu wel aan toe." Glimlachte ze naar hem en ze zoende hem liefdevol terug. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en gaf hem een paar kusjes in zijn nek.

Jason Hiddon

Door wat ze zei knikte hij meteen, dat leek hem wel een goed idee, het was heel erg fijn om samen wat te gaan doen, misschien zou ze dan alles ook wat meer vergeten en zich iets minder druk maken. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en hij voelde haar warme lippen in zijn hals. 'Hm, dat is wel heel lekker...' fluisterde hij daarna. Hij hield haar heel dicht tegen zich aan en hij genoot van het moment samen.

Koningin Destiney Hiddon

Ze merkte wel dat ze er echt aan toe was om weer haar eigen dingetjes te doen, ze had sinds lange tijd weer een keertje afgesproken met haar vriendinnen en ze had echt genoten van de dag, ze merkte ook dat haar vriendinnen haar echt gemist hadden en ze vond het heel erg gezellig. Het was zo fijn om weer zo met andere mensen om te gaan. Nu liep ze door het kasteel heen, op zoek naar Jason om te vragen of ze Thobias in de kwestie met Diana mocht betrekken van hem.

Jason Hiddon

Hij had het toch echt moeilijk met alles, hij vond het moeilijk dat Diana zich zo met alles bemoeide en hij vond het heel erg dat ze die confrontatie met Dany gehad had, vanaf dat moment nam hij ook wat meer afstand om alles voor zichzelf wat meer op een rijtje te krijgen. Hij wilde niet dat ze hier in mee gesleurd werd, hij wilde goed voor haar zijn en al helemaal niet dat ze pijn had of twijfelde aan wat er tussen hun was, aan hun relatie. Dat zou hij vreselijk vinden. Daarom zat hij nu maar alleen op zijn kamer wat te lezen, al had hij zijn aandacht er totaal niet bij.

Koningin Destiney Hiddon

Ze hoorde dat Jason op zijn kamer zat en daardoor klopte ze zachtjes aan. Ze opende daarna voorzichtig de deur. "Hé Jason." Glimlachte ze naar hem. Ze kwam dichterbij en gaf hem zachtjes even een knuffel. In de tijd dat ze samen waren, was ze best wel gek geworden op de man, hij was echt een vriend van haar.

Jason Hiddon

Er werd op de deur geklopt en die ging voorzichtig open, het was Destiney die binnenkwam. Ze begroette hem en kwam dichterbij, hij sloeg zijn armen kort om haar heen en daarna klopte hij naast zich op de bank .'Kom zitten, wat kan ik voor je doen? Is er iets aan de hand?' vroeg hij nu, toch iets bezorgd. Misschien kwam ze wel gewoon gezellig even langs, dat kon ook, hij hoopte dat het zo was en dat er geen problemen waren.

Koningin Destiney Hiddon

Hij klopte naast zich op de bank en ze plofte naast hem neer. Hij vroeg of er iets aan de hand was. "Hé, niet zo bezorgd, dat is nergens voor nodig!" Zei ze hem met een grijns. "Ik wilde alleen wat aan je vragen, ik wil je heel erg graag helpen met Diana." Begon ze tegen hem en ze keek hem even doordringend aan.

Jason Hiddon

Ze ging naast hem zitten en ze zei dat hij niet zo bezorgd moest zijn, het was nergens voor nodig. Ze wilde alleen iets aan hem vragen, ze wilde heel graag helpen met Diana. Dat had hij even niet verwacht en dat was ook wel aan hem te zien. 'Oh, ja, euhm... ik weet het niet zo goed met Diana. Misschien kunnen we het maar beter laten... ze zoekt nu zelfs Dany op om dingen te zeggen, de vorige keer hadden ze zelfs gevochten, misschien is het beter om haar niet al te veel uit te lokken. Bovendien doet ze niet echt iets verkeerd, toch?'

Koningin Destiney Hiddon

Hij krabbelde nu ineens heel erg terug en dacht dat ze het moesten laten gaan want Dany had zelfs met haar gevochten pasgeleden. Hij wilde het niet teveel uitlokken en ze deed niets verkeerd.
"Jawel... ze zorgt ervoor dat jij niet jezelf kan zijn en dat vind ik echt heel erg naar. Dat mag echt niet. Ik wil graag dat je jezelf bent want dat verdien je." Sprak ze hem toe met een kleine glimlach.

Jason Hiddon

Ze wilde het wel, ze zorgde ervoor dat hij niet zichzelf kon zijn en dat mocht niet. 'Maar... als ze spijt heeft, dan is het toch klaar? Dan hoeven we haar niet te straffen.... ik bedoel, wat wil je doen? Haar vastzetten, haar vermoorden? Die vrouw is sterk, op een aparte manier. Dat kan allemaal niet zomaar en ik... ik wil niet dat ze pijn heeft als ze oprecht spijt heeft van alles. Als ze het nooit zo bedoelde en ik het verkeerd opgevat heb.' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij dacht dat als ze spijt had, dat het klaar was, dan hoefden ze haar niet te straffen. "Jason... heb je haar nog vaker gesproken?" Vroeg ze hem nu tussendoor, dit was niet de Jason die ze kende... hij deed anders. Hij wilde Diana beschermen. "Als ze spijt heeft, dan stopt ze ook met jou pijn doen, dat doet ze nog steeds niet, ze heeft je nog steeds onder haar invloed.... bovendien heb je het echt niet verkeerd opgevat, echt niet."

Jason Hiddon

Ze vroeg nu of hij haar nog vaker had gesproken en hij sloot zijn ogen even. 'Ja,' gaf hij nu eerlijk toe. Hij had haar gesproken. Hij had zelfs iets met haar gedronken en ze hadden gewoon gepraat. Het had hem een goed gevoel gegeven, ze had gezegd dat ze nooit door had gehad wat ze bij hem had gedaan, dat ze oprecht dacht dat het bij hem voor opluchting en geluk zorgde. Ergens was dat misschien ook wel zo, maar het had hem ook zo veel pijn gegeven. Toch geloofde hij haar wel. 'Ze doet mij nu geen pijn, Destiney. Ze maakt het juist beter.... ik snap haar nu een beetje, het was gewoon een misverstand. Ik... ik weet het niet, ik denk dat ze het nooit doorhad,' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij gaf eerlijk toe dat hij haar inderdaad gesproken had. Hij begreep haar nu, ze maakte het beter. Het was een misverstand en ze had het nooit doorgehad. Destiney schudde haar hoofd een beetje.
"Maar kijk even naar jezelf, Jason... je ziet Dany momenteel bijna niet meer... zij is toch de vrouw met wie je verder wilt?" Klonk haar stem zachtjes. "je weet hoe goed Diana je gevoelens kan veranderen, hoe makkelijk ze dat doet..."

Jason Hiddon

'Ja, dat is ze, ik wil haar gewoon niet in gevaar brengen, daarom hou ik afstand. Omdat ik van haar hou, ik zou nooit meer iets met Diana doen, nooit. Ik hou van Dany,' zei hij duidelijk, hij meende het ook echt. 'Maar ik dacht... misschien als ik de boel een beetje kan kalmeren en wat met haar praat, dat het dan over is. Dat ze het dan laat rusten verder en dat ze niet met Dany gaat vechten.' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wilde Dany niet in gevaar brengen, daarom hield hij afstand. Hij zou nooit meer iets met Diana doen, want hij hield van Dany.
Hij wilde alles kalmeren en ervoor zorgen dat het over ging, dat ze niet meer met Dany ging vechten.
"Ik begrijp je aanpak wel... maar het is niet goed om zoveel afstand van Dany te houden, ze begrijpt het niet goed, maar ze wilt wel dolgraag jouw keuzes accepteren, ze wil achter je staan en voor je klaar staan. Ik weet zeker dat jij dat ook voelt, diep in je hart. Jullie zijn op een hele mooie manier verbonden." Klonk haar stem zachtjes tegen hem.

Jason Hiddon

Hij knikte langzaam, misschien had ze ook wel gelijk en moest hij haar niet zo buitensluiten, ook al was het om haar te beschermen. 'Ik zal haar vanavond meenemen naar de herberg en alles eerlijk uitleggen, dat is waarschijnlijk inderdaad het beste,' gaf hij toe. Hij ademde diep in en hij keek haar weer even aan. 'Denk je, denk je dat het hier bij blijft? Of denk je dat Diana meer wilt? Eerlijk zeggen...' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zou haar die avond meenemen naar de herberg en alles aan haar uitleggen want dat leek hem dan het beste. "Ja, dat vind ik een heel erg goed idee." Knikte ze daardoor glimlachend. Hij wilde van haar weten of ze dacht dat het hierbij bleef.
"Diana wilt meer, ze zoekt steeds meer toenadering tot je, totdat je Dany helemaal links laat liggen en alleen nog maar met haar omgaat. Ik denk dat het dan allemaal weer overnieuw begint, Jason." Sprak ze zachtjes tegen hem.

Jason Hiddon

Ze vond het een goed idee en nu pakte hij haar hand vast, hij was blij met Destiney, blij dat ze hem hielp om dingen in te zien die hij soms zelf niet helemaal zo goed zag. Door wat ze daarna zei staarde hij haar even aan. 'Denk je dat echt? Maar ik... zo dom zou ik toch echt niet zijn?' vroeg hij nu, omdat hij het niet helemaal kon geloven. Zou hij echt zo dom zijn?

Koningin Destiney Hiddon

Hij pakte haar hand en hij vroeg aan haar of ze het echt dacht en dat hij toch niet zo dom zou zijn. Ze omhelsde hem daardoor en trok hem tegen haar aan.
"Je bent niet dom, Jason... je bent alles behalve dom." Fluisterde ze hem toe. "Maar ze speelt met je, ze zorgt ervoor dat jij er op deze manier over denkt en dat is niet eerlijk." Gaf ze aan.

Jason Hiddon

Hij leunde wat tegen haar aan en ze zei dat hij niet dom was, alles behalve dom. 'Echt slim ben ik nou ook weer niet,' mompelde hij. Ze speelde een spelletje met hem en dat was niet eerlijk. 'ik weet dat ze zo is, maar ik... ik raak gewoon in de war van haar en ik vind het vervelend, want ik wil echt verder met haar.... ik... je mag het niet vertellen hoor, maar ik wilde haar ten huwelijk vragen. Is dat te vroeg? Ik wil niet dat ze het raar vindt...' zei hij zachtjes.

Koningin Destiney Hiddon

"Hier kan je echt niets aan doen, Jason, je bent gewoon een doelwit... dat maakt je echt niet dom." Probeerde ze hem gerust te stellen. Ze luisterde naar de rest waar hij allemaal mee zat. Ze knikte eventjes. "Laat mij en Thobias dan helpen, dan zorgen we ervoor dat Diana niet meer bij je is." Sprak ze zacht tegen hem. Hij zei nu ineens dat hij Dany ten huwelijk wilde vragen. Het liet haar grijnzen.
"Dat is zeker niet te vroeg, jullie horen bij elkaar." Zei ze enthousiast en vrolijk. "Maar zorg er wel voor dat je niet teveel in de war bent, Jason... het is niet prettig dat als jullie straks getrouwd zijn, dat jij dan continu afgeleid bent door Diana." Adviseerde ze hem.


Koning Reagan Tridon

Hij voelde zich echt gebroken, hij had het gevoel dat hij Gwynn weggejaagd had door zijn claimende gedoe, dat het zijn schuld was en dat woog heel erg zwaar bij hem. Radeloos klopte hij uiteindelijk bij Thobias aan, misschien kon hij hem wat advies geven... Hij hoopte het echt. Hij miste Gwynn vreselijk..

Jason Hiddon

Ze zei dat hij hier echt niets aan kon doen, hij was een doelwit en dat maakte hem echt niet dom. Ze wilde hem helpen met Thobias en hij knikte langzaam, misschien was dat ook wel slim dan. Ze vond het ook echt niet te vroeg, ze hoorden bij elkaar. Hij moest alleen zorgen dat hij niet te veel in de war was. 'Hoe dan? Ik vind het lastig... Ik wil er zo graag volledig voor haar zijn, maar ik moet nog zo wennen aan alles.' zei hij zacht tegen haar.

Koning Thobias Hiddon

Tussen Destiney en hem ging het eigenlijk echt enorm goed, daar was hij blij mee. Ze deden rustig aan allemaal leuke dingen en hij hield zich druk bezig met het werken, maar ook dat ging goed. Er werd op de deur geklopt en hij keek op. 'Kom maar binnen hoor.' riep hij meteen, hij was in een hele goede bui nu.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vroeg aan haar hoe hij het moest doen, hij wilde er volledig zijn voor Dany, hij moest alleen nog zo wennen aan alles. "Doe dat dan ook, neem de tijd om te wennen, Jason, dat maakt het alleen maar beter voor jullie allebei." Legde ze aan hem uit en ze streek eventjes over zijn rug heen.


Koning Reagan Tridon

Wanneer er gezegd werd dat hij binnen mocht komen, stapte hij langzaam naar binnen toe. Hij keek eventjes naar Thobias en zuchtte diep.
"Gwynn is er vandoor, Thobias." Sprak hij heel erg zacht en schor tegen zijn vriend. "Waarschijnlijk komt ze nooit meer terug." Mompelde hij, hij was er doodsbang voor.

Jason Hiddon

'Ik weet het, ik weet dat ik aan alles moet wennen, maar ik... ik wil gewoon meteen perfect voor haar zijn. Ze is belangrijk, bijzonder en het gevoel wat ik met haar heb is ook heel bijzonder. Ik wil het gewoon niet verpesten, dat is alles. Ze is het waard om perfect behandeld te worden.' zei hij zacht tegen haar. Hij was echt hartstikke gek op Dany, hij wilde haar geen pijn doen, ook al ging het per ongeluk. Hij wist dat Dany niet zomaar boos zou worden, al helemaal niet als zijn intenties goed waren, maar hij vond gewoon dat ze het beste verdiende. 'Maar aan de andere kant wil ik Diana niet helemaal kwijt raken...' fluisterde hij nu, wel heel eerlijk.

Koning Thobias Hiddon

Toen hij zag dat het Reagan was die binnenkwam legde hij zijn spullen neer en keek hij op naar zijn vriend. Hij zei dat Gwynn er vandoor was, waarschijnlijk kwam ze nooit meer terug. Hij staarde Reagan even aan en dacht na. 'Ik dacht dat ze mij gewoon ontliep, maar wel ergens rondhing.' zei hij zacht. Hij haalde een hand door zijn haren en hij leunde wat achterover. 'Dit komt natuurlijk door wat er allemaal gebeurd is...' fluisterde hij. ' Heb je haar nog wel gesproken?'

Koningin Destiney Hiddon

Ze luisterde naar hem en glimlachte doordat hij zo lief over Dany sprak. "Je bent echt heel goed voor haar, echt lief." Zei ze tegen hem met een knipoog. "Ik begrijp wel dat je haar zo goed mogelijk wil behandelen, maar het zal haar altijd pijn blijven doen als je Diana blijft spreken." Legde ze aan hem uit. "Praat met haar, het zal je goed doen." Sprak ze glimlachend tegen hem.


Koning Reagan Tridon

Hij werd aangestaard door Thobias en die zei dat hij dacht dat ze hem gewoon ontliep, maar hier wel ergens was. Hij zei dat het kwam door wat er gebeurd was en vroeg of hij haar nog gesproken had.
"Ja, ik heb haar nog gesproken. Ze voelde zich zo schuldig dat ze het niet meer kon. Voorlopig niet meer in ieder geval. Misschien als ze het een beetje kon verwerken, maar ik weet het niet... ik kon haar niet overhalen, door mijn gedrag wilde ze alleen maar liever weg..."