Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Ze maakte haar jurk los en ze ging in het bad zitten, hij probeerde niet te veel naar haar te kijken, daarom ging hij snel naast haar zitten en hij sloeg zijn arm om haar schouders heen. 'Vind je het wel een beetje fijn zo met mij?' vroeg hij daarna zachtjes. Hij hoopte dat ze het niet ongemakkelijk of vervelend vond, want hij hoopte toch dat het niet al te lang op deze manier door zou gaan, hij mistte het verdere contact namelijk heel erg.

Koningin Destiney Hiddon

Hij kwam bij haar in bad zitten en ze ging tegen hem aan zitten. Hij vroeg of ze het wel een beetje fijn vond met hem. "Ja, ik vind het hartstikke fijn om met jou samen te zijn, maar ik weet niet... ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd wat ik heb gezien, Thobias, daarom wil ik het niet. Ik zie jou en Gwynn samen en dat zorgt ervoor dat ik er echt geen zin in heb." Zei ze zacht en wat schor.

Koning Thobias Hiddon

ze vond het hartstikke fijn om met hem samen te zijn, maar ze wist het niet. Ze kreeg niet uit haar hoofd wat ze gezien had en daarom wilde ze het niet, ze zag hem samen met Gwynn en het zorgde ervoor dat ze echt geen zin had. 'Kan ik daar misschien iets aan veranderen?' vroeg hij nu heel zacht aan haar, omdat hij zich echt schuldig voelde en het ook best wel lastig vond zo.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vroeg aan haar of hij er wat aan kon veranderen en ze haalde haar schouders een beetje op. Ze wis het niet... "ik heb echt geen idee wat je daaraan zou kunnen veranderen, Thobias." Sprak ze zacht tegen hem terug. "Misschien gaat het vanzelf wel weg." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

'Ik hoop dat het vanzelf weg gaat en ik zal er voor zorgen dat ik jou elke keer laat merken wat ik voor jou voel en hoe belangrijk jij bent, misschien gaat het dan wel sneller weg en kan ik jou weer een beetje vertrouwen geven, maar ik vind dit ook al heel fijn,' fluisterde hij. Hij drukte zachtjes zijn lippen op haar wang en hij legde zijn hand op haar been neer, hij hoopte echt dat het vanzelf weer een beetje goed zou komen allemaal.

Koningin Destiney Hiddon

Ze knikte een beetje door zijn woorden en glimlachte wat. "Ja, daar hoop ik ook echt op... het zou fijn zijn als het weggaat en je mij vertrouwen geeft." Gaf ze eerlijk aan. Ze kreeg een kusje op haar wang van hem en zijn hand legde hij op haar been. Zacht legde ze haar hoofd tegen hem aan en zuchtte zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

'Het komt dan ook vast wel goed toch?' Vroeg hij nu zachtjes aan haar. Hij hoopte dat Destiney daar ook wel een beetje vertrouwen in had en dat ze het ook wilde, want anders zou het voor hem waarschijnlijk wel een beetje moeilijk gaan worden en hij hoopte wel dat ze hier snel een beter gevoel bij zou krijgen, niet dat het een lange tijd zo zou gaan blijven, want hij wist niet of hij dit wel een langere tijd vol ging houden en dat wilde hij wel.

Koningin Destiney Hiddon

"Ja, het komt goed." Was ze het met hem eens en ze streelde zachtjes over zijn vingers heen met een glimlach, ze keek naar hem. Hij was wel heel erg lief en zacht en ze merkte aan helemaal niets dat hij het wel wilde, hij gedroeg zich zo fijn en echt als een heer.

Koning Thobias Hiddon

'Gelukkig.' zei hij zacht tegen haar. Hij was toch wel blij om te horen dat ze er wel vertrouwen in had. 'Ik hou zo ontzettend veel van jou, je bent echt een geweldige vrouw.' zei hij zacht. Hij streek langs haar wang en hij gaf haar even een kusje. 'Blijf nog maar lekker even zitten, dan zie ik je zo.' zei hij daarna tegen haar. Hij kwam overeind en hij trok een badjas aan, daarna zette hij in hun slaapkamer allemaal kaarsen aan, hij stak de openhaard aan en hij staarde even in het vuur. Hij deed echt zijn best.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het duidelijk fijn dat ze dit aangaf. Hij hield ook ontzettend veel van haar, ze was een geweldige vrouw. "Je bent echt heel erg lief voor me... ik hou ook heel erg veel van jou." Glimlachte ze hem toe. Ze kreeg een kusje van hem en daarna zei hij dat ze nog even moest blijven zitten en d an zag hij haar straks.
"Ga je werken?" Vroeg ze aan hem en ze keek hem aan. Hij ging al gauw weg met een badjas.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei nog dat hij heel lief voor haar was, ze hield ook heel erg veel van hem en ze wilde weten of hij ging werken. 'Nee, ik blijf de hele avond bij mijn geweldige vrouw!' riep hij haar toe. Het was alsof hij het bijna leuk vond dat hij ergens voor moest werken. Dat hij haar weer echt moest veroveren. Dat was wat hij zo graag wilde bij andere vrouwen, maar nu moest hij het ergens bij Destiney ook doen en hij deed hard zijn best. Overal stonden kaarsen aan, het vuur brandde en hij had zachte kleedjes op de grond gelegd.

Koningin Destiney Hiddon

Hij riep haar na dat hij de hele avond bij haar bleef. Ze kreeg het warm van zijn woorden, ze vond het heerlijk dat hij zo was, dat hij zo hard zijn best deed en het haar naar haar zin wilde maken. Wanneer ze klaar was, kwam ze uit bad en trok ze ook een badjas aan. Ze vlocht haar natte haren in en liep naar binnen.
"Oh Thobias..." Fluisterde ze en ze keek om zich heen naar de kaarsen en de kleden die voor de open haard lagen. Haar ogen twinkelden en ze glimlachte lief.
"Dus zo voelt het om verovert te worden door Koning Thobias Hiddon." Plaagde ze hem.

Koning Thobias Hiddon

Hij keek op toen ze naar binnen kwam, ze leek het heel fijn te vinden en hij zag de twinkeling in haar ogen. Het gaf hem een geweldig gevoel, hij was blij dat hij het goed deed. Door wat ze daarna zei grijnsde hij en pakte hij haar vast. 'Voelt het fijn?' vroeg hij zacht. Hij drukte even kort en lief zijn lippen in haar hals, maar daar bleef het bij, hij pakte haar hand vast en nam haar mee naar het vuur, daar liet hij haar naast zich zitten.

Koningin Destiney Hiddon

Hij pakte haar vast en vroeg of het fijn voelde. Ze knikte. "Dit voelt geweldig." Fluisterde ze tegen hem terug. Hij drukte zijn lippen even in haar hals en daarna nam hij haar met zich mee. Ze ging op de zachte kleden bij hem zitten. Daarna pakte ze zacht zijn gezicht vast en zoende hem vol liefde. Ze vond het heerlijk om dit soort momenten met hem te delen.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het geweldig voelde, waardoor hij zich ook meteen geweldig voelde, hij was blij dat ze het leuk vond, dat hij dit voor elkaar kreeg. Het voelde als een soort overwinning en daar hield hij altijd van. Ze pakte opeens zijn gezicht vast en hij werd vol liefde gezoend, waar hij heel rustig en bijzonder teder in meeging. Het voelde ook echt goed voor hem. Hij streek zachtjes langs haar wang en daarna keek hij diep in haar ogen.

Koningin Destiney Hiddon

Ze vond het echt bijzonder dat hij zich nog zo ontzettend goed kon inhouden, hij was zo teder en zacht... ze smolt er gewoon van. Hij streek vervolgens langs haar wang en keek diep in haar ogen. Ze werd er haast verlegen van, het was zo indringend. Ze sloeg haar armen om zijn nek en kroop dicht tegen hem aan.

Koning Thobias Hiddon

Ze sloeg nu haar armen om zijn nek heen en ze kroop dicht tegen hem aan, waardoor hij haar bij zich op schoot trok en hij zijn armen helemaal om haar heen sloot. 'Ik was altijd zo druk, zo erg bezig met van alles in mijn hoofd... ik vergat hoe fijn het is om gewoon samen te zijn. Niets meer dan dat, gewoon op deze manier van elkaar genieten. Dit vind ik ook heel erg fijn,' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij trok haar bij zich op schoot en sloot haar helemaal in zijn armen, dit voelde heerlijk. Hij zei tegen haar dat hij altijd zo druk was, zo bezig met alles in zijn hoofd dat hij vergat hoe het was om samen te zijn. Gewoon zo van elkaar genieten, dat vond hij heel erg fijn. "Echt waar? Dat heb ik nooit geweten. Ik dacht dat je dit niet fijn vond... Ik vind het ook echt genieten, zo kunnen we tenminste helemaal ontspannen." Klonk haar stem zacht.

Koning Thobias Hiddon

Ze vroeg of het echt waar was, ze had het nooit geweten, ze dacht dat hij dit niet fijn vond. Ze vond het zelf wel echt genieten, zo konden ze helemaal ontspannen. 'misschien was ik gewoon een klein beetje vergeten hoe fijn ik het eigenlijk vind...' fluisterde hij. Hij streek langs haar wang en hij gaf haar een kusje, daarna keek hij weer in het vuur. Hij was ook echt helemaal ontspannen nu, hij had niet echt iets in zijn hoofd, hij dacht vooral aan Destiney en aan de rust die ze nu hadden.

Koningin Destiney Hiddon

Hij dacht dat hij het gewoon een klein beetje vergeten was hoe fijn hij het eigenlijk vond. Ze glimlachte daardoor. "Ik ben heel erg blij dat je het nu weer gewoon weet." Zei ze zachtjes. Ze kreeg een klein kusje van hem en ze legde haar hoofd tegen hem aan. Haar vingers streelden over zijn arm heen en ze neuriede zachtjes een liedje.

Koning Thobias Hiddon

Hij streek zachtjes met zijn vingers door haar haren heen, hij kon zich niet herinneren dat hij zich eerder zo rustig en goed gevoeld had bij haar, maar het was een heel fijn gevoel. Alsof hij alles kon loslaten, zich nergens zorgen om hoefde te maken. Hij hoopte dat hij dit vast kon houden, maar het was al heel bijzonder dat hij dit nu zo merkte, want normaal had hij dat niet. Hij genoot echt van dit moment samen en hij merkte dat hij zo zelfs bijna in slaap kon vallen omdat hij zo rustig was.

Jason Hiddon

Eigenlijk ging het heel goed tussen Dany en hem en hij had Diana al een paar dagen niet gezien, waar hij blij mee was. Hij was eigenlijk alles alweer een beetje vergeten toen hij door de tuinen liep en ze opeens voor zijn neus stond. 'Ik dacht dat wij afgesproken hadden om iets te drinken,' sprak ze doordringend tegen hem, waardoor hij even slikte. 'Ja, sorry, er kwam iets tussen...' fluisterde hij. Ze pakte zijn hand en hij keek haar daardoor vragend aan. 'Mis je niet wat er tussen ons was, Jason? Dat moet bijna wel... mis je niet wat ik met je kon doen?' vroeg ze. Hij wist niet eens echt wat hij moest reageren. Hij was bang, maar ergens diep van binnen begon hij wel te twijfelen, ze kreeg dat heel erg snel voor elkaar bij hem. 'Ik weet dat er dingen zijn die alleen ik je kan laten voelen...' zei ze daarna. Haar nagels gleden over zijn arm en hij kreeg er kippenvel van.

Koningin Destiney Hiddon

"Dit moeten we vaker doen. "Fluisterde ze hem toe met een grinnik. Het voelde ook gewoon zo fijn. Ze haalde eventjes rustig en diep adem en keek wat in het vuur. Daarna keek ze weer naar Thobias. "Hé, niet in slaap vallen..." Plaagde ze en daarna begon ze hem te kietelen met een ondeugende blik in haar ogen.



Dany

Ze had het heerlijk met Jason, hij was zo lief en ze kreeg hem er elke keer weer een beetje bovenop. Hij had ook Diana al een paar dagen niet meer gezien en hij begon eindelijk een beetje te leven en ze vond het zo geweldig om te zien.
Nu wilde ze net naar hem toelopen toen ze Diana bij hem zag. Ze hoorde nog net haar laatste woorden.
"En wat kan jij hem dan laten voelen behalve pijn en hem te gebruiken voor je eigen genot?" Vroeg ze haar met een venijnige blik in haar ogen. Ze had echt een grote afkeer voor de vrouw, dat ze alleen al durfde om zo'n lieve man als Jason pijn te doen.

Diana

Opeens was dat vrouwtje er weer, net op het moment dat ze zag dat ze bij de gevoelens van Jason kon, dat ze hem weer voor zich kon winnen. Door de opmerking die ze maakte keek Diana strak naar haar, en schudde ze met een grijnsje op haar gezicht haar hoofd. 'Ik kan er voor zorgen dat hij het geweldig vindt om voor mij te doen, maar dat zal jij helaas niet begrijpen, nooit. het maakt ook niet uit, ik snap dat je het gewoon niet kunt.' zei ze tegen haar.

Dany

Ze keek haar strak aan en daarna schudde ze grijnzend haar hoofd. Dany luisterde naar haar met een grijns rond haar lippen. "Door hem te dwingen met wat je doet." Sprak ze haar toe. "Het maakt inderdaad ook niet uit, ik wil gewoon dat Jason gelukkig is en voor jou is hij doodsbang." Klonk haar stem rustig.

Diana

Jason was doodstil, ze wist dat ze al aardig wat voor elkaar had bij hem, maar ze merkte dat die vrouw alles in de war schopte. Alsof ze een deel blokkeerde, doordat Jason haar zo erg vertrouwde. Ze moest zorgen dat ze meer bij hem in de buurt was, dan kon ze wel tot hem doordringen. 'We zullen wel zien hoe het loopt. Vroeg of laat ziet hij in wat hij mist en zal hij mij opzoeken.' zei ze nu tegen Dany en met die woorden liet ze de twee achter. Dit was wel even goed zo, ze wilde geen hele ruzie uitlokken, dat was helemaal niet nodig.