Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

"Nee, dat klopt... dat maakt alles ook zo lastig, maar ik zal eerlijk tegen je zijn, vanaf nu af aan." Knikte ze hem glimlachend toe en ze streek eventjes langs zijn arm. Daarna deed hij bij haar de ketting om en ze voelde even aan het steentje met een glimlach. Hij wilde maar wat gaan eten. "Ja, laten we dat maar doen, voor we het onszelf te moeilijk gaan maken." Plaagde ze hem lichtelijk.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het klopte, het maakte alles ook lastig en ze zou eerlijk tegen hem zijn. Hij knikte langzaam, hij hoopte dat hij dan ook wat meer toe durfde te geven. Ze moesten inderdaad maar wat gaan eten, voor ze het hunzelf te moeilijk gingen maken. 'Ik vond dit al best moeilijk,' zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht tegen haar. Hij pakte haar hand vast en hij nam haar mee naar de herberg, nu wilde hij het vooral heel gezellig hebben.

Koningin Destiney Hiddon

Hij knikte een beetje en gaf aan dat hij dit al best moeilijk vond. "Maar je doet het al heel erg goed, ik voel me er zelf ook beter door eigenlijk." Gaf ze eerlijk aan. Ze werd bij haar hand gepakt en daarna liep ze met hem mee naar de herberg waar het duidelijk al heel erg gezellig was.

Koning Thobias Hiddon

"Ik ben blij om dat te horen.' zei hij zachtjes. Hij ging met haar aan een tafeltje zitten en hij bestelde wat te drinken en te eten voor hun, daarna pakte hij zachtjes zijn hand vast. 'Voel jij je verder nog wel goed?' vroeg hij nu. Misschien had ze echt wel last van de zwangerschap, dat wist hij niet, daar had hij de afgelopen tijd maar weinig van meegekregen en hij hoopte dat het wel meeviel voor haar.

Koningin Destiney Hiddon

ze ging tegenover Thobias zitten en kneep even zachtjes in zijn hand. Hij wilde weten of ze zich verder nog wel goed voelde.
"Ja, eigenlijk wel, al is dit kindje heel anders, ik kan het alleen niet goed omschrijven... het is zo anders dan met Thomas." Zei ze tegen hem. Ze dacht ook steeds na over de woorden van Jason. Donker en licht...

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze zich eigenlijk nog wel goed voelde, al was dit kindje heel anders. Ze kon het ook niet goed omschrijven, het was anders dan Thomas. 'Hm, maak jij je zorgen? Ik heb het er met Dany over gehad en ik weet het niet zo goed, zolang het maar gezond is, dat is denk ik het belangrijkste,' fluisterde hij. Hij wilde dat alles goed ging, dat vooral.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vroeg of ze zich zorgen maakte, hij had het er wel met Dany over gehad en hij wist het niet zo goed, hij vond het belangrijk dat het gezond was.
"Ik ben bang voor dat donkere... straks is ons kindje slecht of heeft hij slechte krachten... ik begrijp het ook allemaal niet zo goed en daardoor maak ik me zorgen." Legde ze aan hem uit en ze streelde zachtjes over zijn vingers heen.

Koning Thobias Hiddon

'Ik zou er niet al te bang voor zijn, we weten het niet en met opvoeding kan je een hele hoop bereiken, dat is toch nog het belangrijkste. Jij bent daar ontzettend goed in, dus waarschijnlijk komt het allemaal wel goed.' zei hij zacht tegen haar. Ze streek over zijn vingers en hij glimlachte naar haar, hij vond elk klein contact wel heel erg fijn nu, al verlangde hij ook wel naar meer, maar hij wilde graag geduldig zijn voor haar.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte door zijn lieve en zachte woorden. Het was heel fijn om te horen dat hij zoveel vertrouwen in haar had. "Je bent lief... maar jij bent ook goed met kinderen gelukkig. "Sprak ze lief tegen hem. Hij glimlachte naar haar en ze keek diep in zijn ogen, dit was fijn... zo voelde het weer een beetje goed.

Koning Thobias Hiddon

'Ik doe mijn uiterste best, maar met Thomas gaat het zo veel makkelijker dan met David,' zei hij zacht. Ze waren natuurlijk ook totaal verschillend, maar soms zou hij willen dat hij meer tot David kon doordringen. Ze keek diep in zijn ogen en hij glimlachte naar haar, daarna werd het eten neergezet en liet hij haar hand los om ruimte te maken. Het zag er goed uit, ze hadden duidelijk hun best gedaan. 'Ik hoop dat je een beetje trek hebt...' zei hij grijnzend.

Koningin Destiney Hiddon

Hij deed zijn uiterste best, maar Thomas was ook gewoon makkelijker dan David. "Dat is zeker waar. David is gewoon wat lastig..." Vertelde ze hem eerlijk, zij had ook af en toe moeite met hem. Hij glimlachte haar toe terwijl hij in haar ogen terug keek, ze vond het prettig. Het contact werd verbroken doordat het eten eraan kwam en ze liet Thobias zachtjes los. Hij hoopte dat ze honger had.
"Het ziet er wel weer echt heerlijk uit." Glimlachte ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het zeker waar was, David was gewoon wat lastig. Hij knikte langzaam, hij zou binnenkort wel weer een keertje met de jongen gaan praten, misschien was dat wel verstandig. Hij wist nog steeds niet wat David nou allemaal deed en wat hem bezig hield en hij wilde het wel een beetje in de gaten houden. Ze zei dat het er heerlijk uitzag en daardoor glimlachte hij, dat vond hij zelf ook. 'Eetsmakelijk,' zei hij zacht, daarna begon hij te eten, hij had best wel trek gekregen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wenste haar smakelijk eten en ze zei hetzelfde tegen hem terug. Langzaam begon ze te eten, ze at nog steeds niet heel erg veel, maar al veel meer dan de afgelopen paar dagen toen hij weg was. Eigenlijk was ze er best nog wel blij mee. Het was ook wel nodig dat ze wat meer gewicht kreeg, want ze zag er nog steeds zo mager uit als toen ze ziek was.

Koning Thobias Hiddon

Hij was blij om te zien dat ze wel wat at, want dat was goed voor haar, ze had het ook hard nodig. Na een tijdje had hij wel genoeg gehad en schoof hij zijn bord aan te kant, hij bleef naar Destiney kijken, ze was echt ontzettend mooi en hij vond het heel fijn dat ze er aan konden werken, dat het allemaal beter leek te worden op deze manier. 'Ik hou zo veel van je,' fluisterde hij na een tijdje zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Ze schoof haar bord ook opzij en ze keek naar hem terug. Hij leek haar te waarderen zoals ze was en dat was heel erg fijn om te merken. Hij keek ook alleen naar haar en niet naar de andere vrouwen in de herberg, ze vond het heel prettig om te merken. Hij hield heel veel van haar en daardoor pakte ze zijn hand weer. "Ik ook van jou... het gaat echt steeds beter." Glimlachte ze lief.

Koning Thobias Hiddon

Ze pakte zijn hand weer vast en ze zei dat ze ook van hem hield, het ging echt steeds beter. 'Ik ben er heel blij mee, jij geeft mij echt een geweldig gevoel.' fluisterde hij nu eerlijk. Op dit moment was het fijn om alleen al naar haar te kijken. Ze was mooi, heel erg mooi. Hij genoot er ook oprecht van. 'Zullen we zo terug gaan?' vroeg hij daarna zacht. Hij wilde graag nog even alleen met haar zijn, want dat leek hem ook wel heel erg fijn.

Koningin Destiney Hiddon

Hij was er heel erg blij mee en zij gaf hem ook een geweldig gevoel. "Wat fijn, ik ben heel blij om dat te horen." Zei ze zacht tegen hem en ze kneep eventjes in zijn hand. Hij vroeg of ze zo weer terug gingen en daardoor knikte ze eventjes. "Ja, goed idee. Ik wil vanavond wel samen met je in bad." Fluisterde ze zacht en ze kwam langzaam overeind.

Koning Thobias Hiddon

Ze was blij om het te horen en daarna zei ze dat het een goed idee was, ze wilde vanavond wel samen met hem in bad. Daardoor keek hij haar toch wat uitdagend aan, hij vond het heel leuk om te horen. Hij wist niet precies wat hij mocht verwachten, maar samen in bad was een heel erg goed begin. Hij streek langs haar wang en daarna pakte hij haar vast. Hij betaalde de herbergier en hij vertrok met Destiney naar het kasteel, hij hield haar heel dicht bij zich.

Koningin Destiney Hiddon

Hij keek uitdagender haar door haar woorden en ze keek hem vertwijfeld aan. "Gewoon alleen samen in bad, Thobias... Het spijt me, ik kan het niet aan om meer te doen. Maar ik wil dit eerst graag proberen." Fluisterde ze tegen hem. Hij streek even langs haar wang en nadat hij betaald had, gingen ze weg. Ze liep dicht tegen hem aan terug naar het kasteel.

Koning Thobias Hiddon

Ze wilde echt alleen in bad en ze kon het nog niet aan om meer te doen. Dat vond hij vreselijk jammer, want hij had er wel echt zin in. Hij wilde het zelf namelijk wel echt. Hij had al zo lang niks gedaan. Maar hij wilde wel heel erg graag dat Destiney het zelf ook heel erg lekker zou vinden, niet dat ze het deed voor hem. 'In bad lijkt mij ook echt heerlijk hoor.' zei hij daarna wel en hij sloeg zijn arm wat om haar heen terwijl ze de kamer in liepen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei uiteindelijk dat in bad hem ook gewoon wel heerlijk leek. "Zeker weten?" Vroeg ze wat vertwijfeld. "Want ik zie aan je dat je het liever wel doet en dan wil ik je weer niet teleurstellen, maar ik red het gewoon niet. Ik ben nog teveel in de war." Legde ze aan hem uit en ze hield hem stevig vast terwijl ze met hem mee liep.

Koning Thobias Hiddon

Ze vroeg of hij het zeker wist, ze zag aan hem dat hij het liever wel deed en ze was er echt nog niet klaar voor. 'Het maakt niet uit. Ik hou mezelf wel in, ik vind het fijn om met je in bad te zitten en de rest komt wel weer.' zei hij zacht tegen haar. Hij moest geduld hebben en haar alles kans geven om te wennen, al vond hij dat nog wel een beetje lastig soms. Hij wilde heel graag van haar genieten en het was enorm lang geleden ,hij voelde het bijna constant in zijn lichaam.

Koningin Destiney Hiddon

Het maakte hem duidelijk niet uit, hij zou zichzelf inhouden en ond het gewoon fijn om met haar in bad te zitten. De rest kwam wel weer.
"Zeg het alsjeblieft als het niet meer te doen is voor je." Zei ze tegen hem.Ze streelde eventjes langs zijn wang met een glimlach en daarna draaide ze de kraan open om het bad te laten vollopen.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat hij het moest zeggen als het voor hem niet meer te doen was en hij knikte langzaam. Dat zou hij doen, maar voorlopig was hij blij met elk klein stapje vooruitgang dat ze zouden maken en dat mocht ze ook best merken. Ze draaide de kraan open en daarna trok hij langzaam zijn kleding uit. Hij had wel zin in een warm bad en zeker met Destiney was het heel erg fijn.

Koningin Destiney Hiddon

Ze zag hem even knikken en ze hoopte dat hij het ook echt zou doen, ze wilde hem echt niet te ver drijven.Even keek ze naar hem toen hij zijn kleding uittrok en daarna maakte ze haar jurk los en ging ze langzaam in het warme bad zitten. Ze ademde even diep in, het water voelde heerlijk.