Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Ze vertelde nu dat het van Jason kwam, waardoor hij nog steeds wat bezorgd was, ging het wel goed? Ze vertelde nu wat meer en hij haalde zelf ook even flink opgelucht adem, want hij was zich toch wel aardig kapot geschrokken door alles. Ze wist alleen niet wat het betekende, maar het klonk niet heel negatief. 'jemig, Dany, heb je enig idee hoe erg je mij liet schrikken? Kom hier...' mompelde hij, daarna trok hij haar heel dicht tegen zich aan.

Jason Hiddon

Ze wilde weten wat het betekende en hij dacht er even over na. 'Ik weet het niet heel goed, eigenlijk. Bij donker en licht denk ik aan goed en kwaad. Maar ik weet niet of dat ook zo is,' zei hij zacht tegen haar. 'Dat zul je af moeten wachten. Maar het lijkt niet heel erg slecht te zijn, dus ik weet het niet goed.' legde hij haar uit. Hij vond het zelf moeilijk, hij wilde graag meer weten en meer zien.

Dany

Ze had hem laten schrikken en hij trok haar tegen zich aan. Ze sloeg haar armen om hem heen en knuffelde hem eventjes. "Ik schrok eerlijk gezegd zelf ook behoorlijk... "klonk haar stem zacht tegen Thobias. "Ik had me nog nooit zo gevoeld, echt bizar." Vertelde ze aan hem. Ze wilde wel eerlijk aangeven dat dit heel vreemd was.



Koningin Destiney Hiddon

Hij wist het niet goed en hij dacht bij donker en licht aan goed en kwaad. "Ja, dat dacht ik ook. Maar het is ook Thobias en ik. Hij heeft donker haar en ik licht..." mompelde ze. Ook in hun karakter waren ze donker en licht. Ze dacht er een tijdje over na en zuchtte. "Het kan zoveel betekenen... Gelukkig weet ik nu in ieder geval dat het kindje gezond is." Zei ze tegen hem. "Dnkjewel." Zei ze glimlachend.

Koning Thobias HIddon

Hij hield haar stevig vast en ze zei dat ze zelf ook behoorlijk schrok, ze had dit nog nooit zo gevoeld. 'Dat snap ik, maar je liet mij ook echt flink schrikken.' fluisterde hij, hij was nog steeds niet helemaal gekalmeerd. 'Wil je een nieuw glas wijn?' vroeg hij daarna met een zwakke glimlach op zijn gezicht aan haar. Hij wilde er nog wel een beetje een leuke avond van maken.

Jason Hiddon

'Ja, dat is zo, het kan echt van alles zijn,' fluisterde hij. Ze was wel blij om te weten dat het gezond was en daardoor glimlachte hij even. 'heb ik toch nog iets kunnen doen.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij merkte dat hij echt kapot was nu. 'Als je het niet heel erg vindt ga ik zo wel slapen, voor ik zo tegen je aan zak,' zei hij grijnzend tegen haar, omdat hij flink moe was nu.

Dany

Het was wel duidelijk dat hij echt flink geschrokken was. Het was lief van hem, hij was zo onwijs bezorgd over haar, ze vond het ergens ook wel schattig. Thobias gaf echt om haar. Hij vroeg haar of ze nog een glas wijn wilde en ze knikte. "Ja, doe maar, ik kan nu ook nog echt niet slapen." Zei ze hem zachtjes


Koningin Destiney Hiddon

Hij dacht dat het ook echt van alles kon zijn en ze knikte weer even. Hij leek het wel fijn te vinden dat hij nog wat had kunnen doen en ze glimlachte daardoor. Hij wilde zo wel gaan slapen anders zakte hij tegen haar aan in slaap.
"Misschien klinkt het een beetje raar... maar wil je bij mij slapen? Ik wil niet alleen zijn... Dat maken mijn gedachten me helemaal gek." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

Hij gaf haar een glas wijn aan en daarna glimlachte hij een beetje, hij nam zelf ook nog een glas en hij bleef nu wel meer in het rustige gedeelte staan, dat leek hem toch echt wat beter op dit moment. Dan kon Dany ook nog even tot rust komen. Hij bleef dicht tegen haar aan staan, eigenlijk was het allemaal echt wel fijn met haar samen en hij moest eerlijk toegeven dat ze hem echt wel kon afleiden van alles, hij was redelijk ontspannen nu.

Jason Hiddon

Ze begon nu dat het misschien een beetje raar was, maar ze vroeg of hij bij haar wilde blijven slapen. Eerst begreep hij echt niets van die vraag, maar daarna legde ze uit dat ze anders niet kon slapen. Hij dacht er even over na en hij knikte uiteindelijk langzaam. 'Bij jou in bed?' Vroeg hij daarna voorzichtig, omdat hij geen idee had wat ze nou precies bedoelde en wilde doen.

Dany

Ze vond het fijn om dicht tegen Thobias aan te staan, zelf kwam ze ook wat meer tot rust, het was heel erg prettig. Ze dronk langzaam van de wijn en ontspande steeds weer wat meer. "Het gaat beter met je nu, of niet?" Vroeg ze glimlachend aan hem.


Koningin Destiney Hiddon

Het duurde een tijdje en daarna knikte hij. Ze keek hem even dankbaar aan. Hij vroeg of ze wilde dat hij bij haar in bed bleef slapen. Ze keek eventjes naar hem. "Ik zou het wel fijn.vinden... maar het hoeft niet hoor, als je het zelf niet wilt."Gaf ze aan met een klein glimlachje.

Jason Hiddon

Ze zou het fijn vinden, maar het hoefde niet, als hij het niet wilde. Hij dacht even aan Dany, maar die vertrouwde hem wel, die zou er niks geks van denken, waarschijnlijk. Daarom knikte hij nu langzaam, bij wilde het wel, het was niet zo heel erg. 'Wil jij ook al gaan slapen?' Vroeg hij nu zacht. Hij wist niet of het echt zo rustig zou gaan, maar hij was moe genoeg om zeker wel in slaap te komen nu, dus dat was wel heel erg fijn.

Koning Thobias Hiddon

' Ja, ik voel mij een stuk beter nu. Gewoon dansen met jou en nergens aan denken is toch wel heel erg fijn. Zeker nu je het zo goed kan, dat is helemaal fijn natuurlijk.' Grijnsde hij haar toe. Op dit soort moment zou hij Dany mee willen nemen en gewoon samen willen vertrekken, naar de andere kant van de wereld. Hij sprak het maar niet hardop uit, want hij wist hoe veel afstand ze wilde houden, maar toch voelde het wel zo voor hem.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vroeg of ze ook al wilde gaan slapen en ze knikte eventjes. "Ja, is goed." Knikte ze hem toe. Ze kwam overeind en trok haar nachtkleding aan en vlocht haar haren even in, daarna kroop ze in bed, zelf was ze ook heel erg moe.


Dany

Hij voelde zich een stuk beter, want dansen met haar en nergens aan denken was wel heel erg fijn. Zeker nu ze het zo goed kon. Ze grijnsde daardoor even naar hem en zag wat hij dacht.
"Thobias... jij hoort op het kasteel, niet bij mij..." Fluisterde ze en ze pakte zijn.gezicht even vast. "Bovendien past Jason veel beter bij mij." Zei ze zacht en heel eerlijk.

Koning Thobias Hiddon

Hij ademde langzaam in en hij keek naar de grond. Het deed wel pijn dat ze zoiets zei, ook al wist hij het zelf ook wel. 'Soms wil ik gewoon samen weg...' Mompelde hij. 'Jason heeft heel veel geluk met jou.' zei hij daarna nog wat zachter. Hij was niet echt jaloers, want de band die hij met haar had was ook echt heel erg bijzonder, maar soms leek het hem gewoon heel fijn om samen weg te gaan en alleen maar plezier te hebben. Dat zat er alleen niet echt in.

Jason Hiddon

Ze trok andere kleding aan en ging in bed liggen, hij trok nu ook zijn kleding uit en met zijn ondergoed aan ging hij naast haar liggen. Hij hoopte gewoon vooral dat er niks ging gebeuren. Dat hij niet bang hoefde te zijn voor Diana en dat hij geen nachtmerries kreeg. Hij hoopte dat het Destiney goed deed dat hij bij haar lag, want hij wilde haar graag wat steun geven.

Dany

"Ik zou het ook wel eens willen, maar het lost niets op, Thobias." Vertelde ze hem zacht. En ze streek even langs zijn wang met een klein glimlachje. Hij vond dat Jason geluk met haar had en daardoor knuffelde ze Thobias even. "Dat is lief van.Je." Sprak ze liefdevol tegen hem. "Ik ben ook zo blij dat hij het geen probleem vond dat ik met jou mee ging." Zei ze hem.


Koningin Destiney Hiddon

Hij kwam bij haar in bed liggen en ze glimlachte een beetje. Ze pakte zachtjes zijn hand en keek naar hem. "Slaap lekker Jason." Klonk haar stem zacht en daarna sloot ze haar ogen en viel ze langzaam in slaap.

Koning Thobias Hiddon

Hij streek even langs haar gezicht en daarna glimlachte hij weer. 'Ik vind het vooral gewoon heel erg fijn dat je er zo gelukkig uit ziet. Het doet mij goed om te zien dat Jason dit voor elkaar krijgt. Toch vind ik het soms jammer dat je wat minder aandacht voor mij hebt, en op dit soort momenten zou ik echt het liefste samen weggaan. Ik weet zeker dat we het geweldig zouden hebben samen.' zei hij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar.

Jason Hiddon

Ze pakte zijn hand en hij keek naar haar. 'Slaap lekker. Als er iets is moet je mij meteen wakker maken.' Zei hij zachtjes. Daarna sloot hij zelf ook zijn ogen en heel langzaam zakte hij in slaap. Hij was wel ietsjes onrustig, maar doordat hij zo veel energie verbruikt had, bleef hij wel in slaap en werd hij niet echt wakker.

Dany

Hij vond het fijn dat ze er zo gelukkig uitzag en dat Jason dat voor elkaar kreeg. Ze glimlachte hierdoor eventjes. "Ik had ook nooit gedacht gelukkig te kunnen zijn." Vertelde ze eerlijk aan hem met een zachte stem.
"We zouden het ook echt geweldig hebben samen, in het begin, maar na een tijdje zouden we doorhebben dat het niet zo werkt, wij horen niet samen te zijn op die manier. En ik probeer je zoveel mogelijk aandacht te geven hoor." Grijnsde ze en ze gaf hem plagend even een duwtje.


KOningin Destiney Hiddon

Ze knikte eventjes met een kleine glimlach. Het was heel erg fijn dat hij aangaf altijd voor haar klaar te staan, het was een prettig idee. Ze sliep heel erg fijn die nacht, wel onrustig omdat alles door haar hoofd heen maalde van wat er die dag was gebeurd, maar het was niet erg..

Koning Thobias Hiddon

'Ik ben heel blij dat jij het nu met hem wel bent en dat hij lief voor je is, dat vind ik het belangrijkste, want dat verdien jij ook echt.' zei hij zachtjes tegen haar. 'Ja, dat denk ik ook, maar die eerste periode lijkt mij gewoon heerlijk. Maar het is beter als we het niet doen, dat snap ik ook wel.' zei hij zachtjes. 'Ach, ik heb gewoon enorm veel aandacht nodig, dat is niet anders,' plaagde hij haar. Hij pakte nog wat wijn en hij sloeg zijn arm om haar heen.

Jason Hiddon

Vroeg in de ochtend werd hij wakker, hij lag een stuk dichter tegen Destiney aan dan waar hij zich in de nacht bewust van was, maar hij was wel redelijk kalm gebleven, hij had niet eens hele erge nachtmerries gehad, maar het was toch vervelend dat hij wel iets onrustig was. Nu bleef hij maar gewoon stil liggen, Destiney sliep nog wel en hij wilde haar graag nog even rustig laten slapen.

Dany

Hij was er wel echt heel erg blij mee en vond ook echt dat ze het verdiende. Hij wist ook wel dat het op een gegeven moment niet meer zou werken, maar de eerste periode leek hem heerlijk. Hij snapte ook wel dat het beter was om gewoon niet te doen. Gelukkig maar... het zou maar net zo kunnen zijn dat hij wel graag wilde en dat zij hem dan gewoon continu afwees. Dat was ook niet prettig.
"Jij hebt echt veel te veel aandacht nodig." Lachte ze en ze ging wat dichter tegen hem aan staan.


Koningin Destiney Hiddon

Langzaam werd ze wakker en kwam ze een beetje overeind. Ze keek naast zich en glimlachte een beetje naar Jason. Het stemde haar gewoon verdrietig... Thobias was weg en ze had geen idee hoe hij zou terug komen... hoe hij zou zijn en wat hij zou willen. Ze vond het een angstaanjagend idee.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei nu dat hij echt veel te veel aandacht nodig had, daarna kwam ze wat dichter tegen hem aanstaan. Hij bleef naar haar kijken en hij liet zijn vingers langzaam via haar hals wat heen en weer glijden. 'Hm, volgens mij vindt iedereen aandacht altijd wel fijn,' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Hij bleef heel erg dicht tegen haar aan staan, hij vond het eigenlijk alleen maar heel erg fijn.

Jason Hiddon

Destiney werd wakker en kwam wat overeind, hij had al meteen het idee dat ze verdrietig was, hij kon het bijna voelen. 'Hey, wat is er?' vroeg hij zacht aan haar. Hij kwam wel overeind om zijn kleding aan te trekken, want hij voelde zich toch flink wat ongemakkelijk. 'Ik weet dat het pijn moet doen, maar ik weet bijna zeker dat Dany hem wel kan helpen en dat hij uiteindelijk terug komt en weet wat hij wilt.' Dat moest wel.

Dany

Zijn vingers gleden langs haar hals en hij zei dat iedereen aandacht wel fijn vond en daardoor knikte ze een beetje, daar had hij wel gelijk in. "Ja, zeker, maar jij bent het ergste van allemaal." Plaagde ze een beetje. Ze bleef bij hem, het voelde gewoon goed.


Koningin Destiney Hiddon

Jason vroeg wat er aan de hand was en hij trok zijn kleding aan. Hij zei dat hij wist dat het pijn moest doen, maar hij wist zeker dat Dany hem kon helpen en dat hij dan wist wat hij wilde.
"Wat nu als hij dan weet dat hij mij helemaal niet meer wilt..." Fluisterde ze zacht. "Dat hij inziet dat hij toch voor altijd met Gwynn samen wilt blijven? Ik bedoel... hij heeft nu toch Thomas als zijn troonopvolger..." Verder had hij haar voor niets nodig natuurljk

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het zeker zo was, maar hij was het ergste van allemaal. Hij grijnsde een beetje en daarna nam hij haar weer mee om te dansen, hij bleef heel dicht tegen haar aan en hij genoot er echt van. Hij bleef diep in haar ogen kijken, hij had zijn hand in haar hals liggen en toen de muziek ophield ademde hij langzaam in. 'Zullen we onze kamer opzoeken?' vroeg hij zacht.

Jason Hiddon

'Ik geloof het niet, hij houdt van je, hij geeft hartstikke veel om je, anders zou hij deze moeite toch niet doen? Dan zou hij wel meteen samen blijven met Gwynn, zonder ergens over na te denken. Nu wil hij er wel aan werken, toch?' vroeg hij zacht aan haar, maar hij wist het zelf ook niet zo goed.

Dany

"Thobias... niet overdrijven." mompelde ze na een tijdje omdat het allemaal best wel intens werd zo op deze manier. Hij vroeg of ze naar hun kamer gingen en daardoor knikte ze. "Ja, laten we dat maar doen. " Ze was behoorlijk moe geworden van de reis.


Koningin Destiney Hiddon

"Misschien had hij gewoon een tijd nodig om te beseffen dat hij Gwynn wilde." Zei ze hem mompelend. "Hij houdt wel van me, maar hij houdt ook van Gwynn en dat is allebei bijna even sterk..." Legde ze aan Jason uit.

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei ademde hij langzaam in. 'Sorry, ik weet ook niet wat er aan de hand is. Misschien komt het wel omdat je opeens zo goed kan dansen.' Zei hij met een zwakke grijns op zijn gezicht tegen haar. Hij wist het echt niet zo goed, het voelde allemaal nogal intens en hij leek echt een beetje in de war te zijn. Hij nam haar mee hun kamer in en daar zette hij haar bijna automatisch tegen de muur en drukte hij zijn lippen in haar hals.

Dany

Hij wist ook niet wat er aan de hand was, misschien omdat ze zo goed kon dansen. Ze grijnsde even. "Dat zal het zijn" plaagde ze hem met een knipoog. Ze liep mee met hem naar de slaapkamer toe en daar zette hij haar tegen de muur en werd ze in haar hals gezoend door hem. "Thobias, nee. Dit kan echt niet. Daar raak je alleen maar meer van in de war."

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei ademde hij langzaam in. Hij vond dit ook al lastig. Hij had juist het gevoel dat het wel fijn was. 'Vind je het niet lekker met mij?' Vroeg hij haar nu. Hij streek langzaam langs haar wang, maar daarna nam hij wel iets meer afstand van haar. Als ze het niet wilde, was dat beter. Hij had gewoon chaos in zijn hoofd en daardoor kon hij niet helemaal helder nadenken. Misschien moesten ze maar gaan slapen, misschien was dat wat beter nu.

Dany

"Het zal vast wel lekker zijn met jou, maar ik wil gewoon niet dat het gebeurd, ik wil trouw zijn aan Jason." Legde ze aan hem uit met een doordringende stem.
"Bovendien wil ik jou ook niet op die manier zien, je bent hartstikke leuk en lief, Thobias, ik hou ook echt van je, maar ik wil gewoon niet dat er dat soort dingen gebeuren." Sprak ze zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

Hij luisterde naar haar en hij begreep het ook wel, daarom knikte hij langzaam. Hij kon haar wel volgen zo, voor hem was het nu gewoon allemaal wat lastig. Hij sloeg uiteindelijk zijn armen om haar heen. 'Knuffelen vind ik wel heel erg fijn, als jij dat ook oké vindt?' Vroeg hij zachtjes. Hij mistte Destiney. Hij merkte dat hij haar heel graag bij zich wilde hebben, maar hij moest nog even voor zichzelf alles op een rijtje krijgen.

Jason Hiddon

'Daar geloof ik echt niets van, Destiney. Echt niet... ik denk dat het moeilijk voor hem is, maar ik kan echt niet geloven dat hij nu opeens Gwynn wilt, dat hij al die tijd nodig had. Als ik hem samen zag... als ik hem zag terwijl jij zo ziek was en hij naast je zat, hij houdt van je. Hij geeft om je en hij wilt je echt geen pijn doen. Misschien was die tijd wel zo zwaar voor hem dat hij nu helemaal losgaat, ik weet het niet. Maar ik weet zeker dat hij nog precies hetzelfde voor je voelt...' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij geloofde het niet en hij zei dat Thobias echt van haar hield, zoals hij naast haar zat toen ze ziek was. Hij wilde haar echt geen pijn doen en hij zei dat die tijd misschien wel zo zwaar was dat hij nu helemaal los ging, hij wist zeker dat Thobias nog precies hetzelfde voor haar voelde. Ze voelde de tranen in haar ogen daardoor en knikte een beetje. "Je hebt misschien wel gelijk... het was ook wel heel erg zwaar voor hem, maar ik baal er gewoon zo erg van..." Fluisterde ze zacht.


Dany

Hij leek haar gelukkig echt te begrijpen dit keer, daar was ze heel blij mee. Ze voelde zijn armen om haar heen. Hij wilde graag knuffelen als ze dat goed vond. "Ja, knuffelen vind ik heerlijk." Glimlachte ze hem toe en ze hield hem stevig vast. Ze voelde dat hij Destiney miste en ze merkte dat ze Jason ook al wel een beetje begon te missen, hij was toch heel erg belangrijk voor haar. Daar kwam ze steeds meer achter.