Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Ze wist het, maar hij was ook gek op Gwynn. Dat was waar, maar hij vond het vervelend om het op die manier te horen. Ze sloeg haar armen om hem heen en keek hem doordringend aan, ze wilde er bij zijn als ze iets deden. Hij wist dat hij dit moest onthouden, er mocht niets gebeuren als Destiney er niet bij was. 'Dat is goed.' fluisterde hij. Hij drukte zijn lippen zachtjes op die van haar en hij zoende haar langzaam, daarna hoorde hij Gwynn terug komen en hield hij weer op.

Koningin Destiney Hiddon

"Ik hou van je, Thobias..." Fluisterde ze toen hij aangaf dat het goed was. Ze werd langzaam door hem gezoend en zacht zoende ze hem terug. Ze hield hem dicht tegen haar aan en de zoen werd gestopt wanneer Gwynn weer terug kwam. Ze ging op de bank zitten met een glimlach en trok haar benen op.
"ik vind het wel leuk dat je er bent." Glimlachte ze naar Gwynn.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze van hem hield, gelukkig maar. Hij wilde niet dat alles met Gwynn haar echt verdrietig maakte, dat zou hij heel erg vinden. Ze ging op de bank zitten en ze zei tegen Gwynn dat ze het wel leuk vond dat ze hier was. 'Ik ook, heel erg fijn.' zei Gwynn meteen. Hij ging naast Destiney zitten en hij legde zijn hand op haar been, zijn vingers gleden zachtjes heen en weer en hij was iets in gedachten verzonken, hij dacht na over Gwynn en Reagan die gingen trouwen. Zou hij daar wel bij kunnen zijn? Kon hij dat hebben?

Koningin Destiney Hiddon

Ze dronk van haar glas water en ze glimlachte naar Gwynn die aangaf dat ze het ook heel erg fijn vond. Thobias kwam naast haar zitten en streelde over haar been heen. Ze vond het prettig dat hij dit deed en ze leunde een beetje tegen hem aan. Ze pakte de hand van Gwynn en trok haar zachtjes naast haar op de bank. Op de een of andere manier had ze het wel gemist.... samen met Gwynn... ze wilde dat alleen niet uitspreken. Ze wilde ook niet dat het te vaak zou gebeuren en Thobias haar wilde verruilen voor Gwynn.

Koning Thobias Hiddon

Destiney leunde tegen hem aan en hij zag dat ze daarna Gwynn naast haar op de bank trok, waardoor hij langzaam inademde. De spanning was nu al duidelijk te voelen, maar hij was vrij afwachtend, hij wilde niet iets doen dat verkeerd zou vallen. Hij had even nodig om hier mee om te gaan. Hij zag dat Gwynn Destiney nu zachtjes zoende, waardoor hij zijn adem inhield en hij zijn hand verder over het lichaam van Destiney liet glijden, het was nogal intens voor hem, helemaal omdat hij de afgelopen dagen wat voorzichtig was geweest met Destiney, ze hadden niet zo veel kunnen doen omdat hij een beetje had moeten herstellen.

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn begon haar al meteen te zoenen en ze vond het heerlijk. Ze zoende de vrouw zacht terug en streek door haar haren heen. De vingers van Thobias gleden over haar lichaam en ze kreunde zachtjes. Ze waren de afgelopen tijd zo voorzichtig geweest dat ze er nu ook wel weer echt zin in had.

Koning Thobias Hiddon

Alleen al hier naar kijken was geweldig voor hem, het was elke keer een soort van droom die voor hem uitkwam als hij Destiney en Gwynn zo zag, het waren toch de twee belangrijkste vrouwen, al kwam Dany heel dicht in de buurt, maar hij kon maar beter niet verwachten dat dit ooit met haar ging gebeuren. Daar was ze altijd nogal duidelijk in. Het mocht hun vriendschap niet verpesten. Hij hoorde Destiney kreunen en daardoor drukte hij zijn lippen in haar hals, hij moest nog wel een beetje voorzichtig doen, dat voelde hij wel. Hij pakte nu Gwynn vast en hij trok haar bij zich op schoot, hij voelde dat ze langzaam zijn kleding losmaakte, maar hij maakte gebruik van de mogelijkheid om Destiney weer te zoenen.

Koningin Destiney Hiddon

Ze voelde de lippen van Thobias in haar hals en haar vingers gleden over zijn rug heen. Ze vond het zo fijn, soms kon ze hier echt van genieten, gewoon niet nadenken en dit soort dingen doen. Het was fantastisch. Gwynn werd bij hem op schoot getrokken en begon met zijn kleding, dat terwijl Thobias haar weer zoende. Zelf gingen haar vingers over de rug van Gwynn heen en begon ze haar jurk langzaam los te maken.

Koning Thobias Hiddon

Er gebeurde zo veel dat het voelde alsof hij het allemaal niet echt bij kon houden, maar na een tijdje lagen er overal kledingstukken en kreeg hij het aardig warm, hij probeerde zijn aandacht te verdelen over Destiney en Gwynn, maar hij merkte wel dat hij Gwynn enorm gemist had, het was lastig om dat een beetje in te houden. Hij wilde het niet te veel laten zien nu, daarom hield hij zich eigelijk vooral met Destiney bezig en soms raakte hij Gwynn aan of zoende hij haar. Nu tilde hij Destiney voorzichtig op en hij legde haar op de bank neer, daarna drong hij bij haar naar binnen. Hij voelde de handen van Gwynn over zijn huid glijden en haar lippen in zijn hals, waardoor hij een stuk heftiger werd.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd door Thobias op de bank neergelegd en hij drong bij haar naar binnen. Hij was behoorlijk heftig, maar ze genoot er onwijs van. Haar handen gleden soms over het lichaam van Thobias heen en daarna weer over Gwynn

Koning Thobias Hiddon

Toen hij klaar was liet hij zich weer langzaam op de bank zakken, de plekken op zijn lichaam waren nu toch wel wat pijnlijk, maar het was heerlijk geweest, dus hij had het er wel voor over. 'Wat heb je nou eigenlijk gedaan?' vroeg Gwynn nu, omdat het haar wel opgevallen was, maar ze had niet echt de tijd gehad om er naar te vragen. 'Hm, ik moest de held van Destiney spelen.' mompelde hij, hij legde zijn hoofd tegen Destiney aan en Gwynn grijnsde een beetje. 'Is het goed als ik even in bad ga?' vroeg ze daarna.

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn wilde weten wat hij nu eigenlijk had gedaan en hij mompelde dat hij de held moest spelen voor haar. "Dat is ook een manier om te vertellen wat er gebeurd is." Plaagde ze hem. ze voelde zijn hoofd tegen haar aan en ze hield hem vast. "Ik was te naïef geweest en was met iemand meegegaan die dacht dat hij precies had wat ik zocht, helaas werd ik toen opgesloten in een kooi en Thobias kwam me redden." Legde ze uit met een grinnik. Gwynn wilde even in bad en ze knikte. "Ga je gang." Sprak ze tegen haar.

Koning Thobias Hiddon

Destiney vertelde nu wat er echt gebeurd was en hij zag Gwynn even bezorgd kijken, waardoor hij een beetje grijnsde. 'Precies wat ik zei dus,' plaagde hij haar nu. Gwynn vertrok daarna naar de badkamer, hij legde zijn hoofd weer tegen Destiney en hij pakte haar hand vast. 'Vond je het fijn?' vroeg hij zacht aan haar. Hij wilde het graag van haar horen, anders maakte hij zich zorgen en dacht hij dat ze het helemaal niet lekker vond of dat ze jaloers was op Gwynn en hem, al had hij niet zo veel met haar gedaan.

Koningin Destiney Hiddon

Haar hand werd door Thobias vastgepakt en hij vroeg aan haar of ze het fijn vond. "Ja, ik vond het heel fijn en lekker." Fluisterde ze tegen hem terug. Ze streek even langs zijn wang. "Je mag het ook best met haar doen, maar ik wil echt voorkomen dat Gwynn zwanger raakt van jou, Thobias... dat wil ik echt niet." Zei ze hem zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het heel fijn en lekker, daarna zei ze dat hij het best met haar mocht doen, maar ze wilde voorkomen dat Gwynn zwanger raakte van hem, dat wilde ze echt niet. 'Ik ook niet,' zei hij zachtjes. Het was veel te gevaarlijk, de kans dat het fout ging was te groot en straks gebeurde er nog een keertje iets met Gwynn, doordat het kind niet gezond was. 'Ik vind het moeilijk,' zei hij daarna zacht. Het was voor hem niet makkelijk om daar rekening mee te houden, om te stoppen als het nodig was. Hij zoende haar zachtjes en hij keek daarna op naar haar, hij streek langzaam langs haar wang.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wilde het gelukkig ook niet, dat was eigenlijk ook wel fijn om te horen. Daarna gaf hij aan dat hij het moeilijk vond. "Vond je het niet fijn?" Vroeg ze voorzichtig aan hem en ze keek hem doordringend aan. "Of om te kunnen stoppen op dat moment?" Wilde ze van hem weten. Ze werd zacht gezoend en daarna streelde hij langs haar wang, liefdevol keek ze hem aan.

Koning Thobias Hiddon

'Ik vond het wel heel fijn, maar ik vind het lastig om alles met haar te doen en dan op te moeten houden, daar ben ik nooit echt goed in geweest,' zei hij zachtjes tegen haar. Het was vaak genoeg fout gegaan omdat hij het niet uithield, daardoor was ze uiteindelijk ook vaak zwanger geraakt en dat wilde hij niet nog eens. Hij zoende haar nu heel zachtjes en lief, daarna bleef hij tegen haar aan liggen. 'Ik vind het moeilijk om er rekening mee te houden dat ik niet door mag gaan, omdat het gevaarlijk is.'

Koningin Destiney Hiddon

Hij was er nooit echt goed in gewweest om alles te doen met haar en dan te moeten stoppen. Ze knikte daardoor een klein beetje, dat begreep ze ergens ook wel, het was ook moeilijk. Ze zoende hem liefdevol eventjes terug en daarna gaf hij aan dat hij het moeilijk vond om er rekening mee te houden dat hij niet mocht doorgaan want het wat gevaarlijk.
"Dan is het misschien ook maar beter om het niet te doen... maar het is jouw keuze." Vertelde ze hem zacht en lief.

Koning Thobias Hiddon

Het was dan misschien ook beter om het niet te doen, maar het was wel zijn keuze. 'Dat is lief van je. Ik kijk wel hoe het loopt,' fluisterde hij. Misschien zou het allemaal best wel goed gaan en kon hij het wel proberen. 'Vind je het goed als ik even bij haar ga kijken? Ik wil graag zeggen dat ik wel blij voor haar ben dat ze gaat trouwen, nu lijkt het alsof ik het alleen maar heel erg vind,' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het lief van haar en wilde gewoon kijken hoe het zou lopen. Daardoor knikte ze. "Ja, dat is wel een goed idee." Glimlachte ze hem toe. Hij wilde even bij Gwynn kijken om te zeggen dath ij het wel echt leuk voor haar vond dat ze ging trouwen, want nu leek het alsof hij het alleen maar heel erg vond.
"Ja, doe dat maar, dat heeft ze vast nodig. Ik ga alvast in bed liggen, dan zie ik je zo wel." Glimlachte ze hem toe.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het een goed idee en daarna zei ze dat hij maar naar Gwynn moest gaan, ze had het nodig en ze ging zelf vast in bed liggen. 'Dat is goed, tot zo.' fluisterde hij. Hij gaf haar een zoen en daarna kwam hij overeind, hij trok zijn kleding weer aan en hij liep naar de badkamer toe. Hij klopte kort aan op de deur en daarna stapte hij naar binnen, Gwynn zat nog in bad en keek glimlachend naar hem op. 'Ik... ik wilde even zeggen dat ik wel echt blij voor je ben, Gwynn,' fluisterde hij nu. Hij kwam bij haar op de rand zitten en hij pakte zachtjes haar hand vast. 'Ik vind het gewoon nog steeds wat moeilijk. Vroeger was het een soort van droom van mij dat wij samen zouden zijn en nu word elke keer duidelijk dat het echt niet kan en nooit gaat gebeuren,' fluisterde hij. 'Maar Thobias, kijk hoe gelukkig je bent met Destiney. Dat is veel meer waard. We moeten enorm tevreden zijn met hoe het nu gaat,' sprak ze zacht tegen hem. 'Dat ben ik ook, echt... ik ben hartstikke gek op haar, maar het blijft lastig,' zei hij zachtjes.

Koningin Destiney Hiddon

Ze ruimde de troep die ze gemaakt hadden eventjes op en daarna ging ze de slaapkamer binnen, de kaarsen brandden allemaal nog, ze blies ze uit en zette een raam open zodat die lucht niet zo blijven hangen in de slaapkamer. Langzaam kroop ze in bed en sloot ze haar ogen, ze was best wel moe geworden door alles.

Koning Thobias Hiddon

Gwynn legde haar hoofd tegen hem aan en hij streek heel langzaam met zijn vingers door haar haren heen, op een rustgevende manier om haar wat te steunen in alles, dat vond ze waarschijnlijk wel fijn en hij wilde haar heel graag laten merken dat hij echt wel achter haar stond. Dat hij blij voor haar was. 'Ik ben heel blij om je zo gelukkig te zien, Thobias. Dat betekent heel veel voor mij,' fluisterde ze. 'Maar ik mis je wel.' zei ze daarna. 'Ik jou ook,' zei hij nog wat zachter, daarna zoende hij haar langzaam en intens. Hij kon het echt niet laten. Hij wist dat hij verder niets mocht doen, hij wilde Destiney echt geen pijn doen. Het was alleen wat lastig als ze zo naast hem in bad zat. Uiteindelijk kwam hij moeizaam overeind en liep hij toch terug naar Destiney.

Koningin Destiney Hiddon

Ze sliep al bijna toen Thobias binnen kwam en ze keek hem even glimlachend aan. "Hoe ging het met Gwynn? Was ze blij?" Vroeg ze zachtjes aan Thobias met een kleine glimlach rond haar lippen. Ze kwam ook weer een klein beetje overeind.

Koning Thobias Hiddon

Destiney vroeg hoe het ging, of ze blij was. Hij kwam bij haar liggen en hij pakte haar hand vast. 'Ja, volgens mij wel, maar ik vind het gewoon lastig allemaal.' fluisterde hij. Hij vond het ook bijzonder lastig om van haar af te blijven als ze in bad zat. Hij vond het lastig dat hij het alleen maar kon waar Destiney bij was, want dan kon hij Gwynn niet laten zien wat hij voor haar voelde. Hij wist dat het beter was dat hij dat niet deed, maar ergens wilde hij het wel.