Skyrim RPG

Remi Kaskadar

Ze vond het ook wel een goed teken en daardoor knikte hij glimlachend eventjes. Ze grinnikte door de woorden en gaf aan dat hij het wel opwindend vond om haar te zien eten. "Opwindender dan ik had verwacht eigenlijk." Gaf hij eerlijk toe. Ze begon nu weer te eten en hij keek haar doordringend aan. Daarna liep ze weg. Hij bleef nog even om wat te eten, want hij had toch wel behoorlijke honger.

Serena Lomaz

Hij vond het opwindender dan hij ooit had gedacht en dat vond ze echt heel erg leuk om te horen. Hij gaf haar in ieder geval echt heel erg veel zelfvertrouwen en dat was altijd goed, ook nu het klaar was met Reagan, want dat was echt niet leuk. Hij bleef zelf nog wel eten en ze genoot nu in alle rust van de prachtige natuur. Ze keek even om naar Remi en ze schudde haar hoofd, daarna liep ze weer wat verder, maar ze bleef wel in de buurt.

Remi Kaskadar

Hij was met Serena naar zijn huisje gegaan in Riverwood, daar werd hij opgewacht door twee wachters van Reagan. Reagan wilde hem graag spreken. Even keek hij doordringend naar Serena en zuchtte even.
"Dat dacht ik al wel. Is hij in Riverwood?" Vroeg hij de wachters. Die knikten even. Reagan was hier een dagje om wat dingen te regelen en daarna zou hij weer naar Whiterun vertrekken.
"Serena, wil jij alsjeblieft hier blijven?" Vroeg hij zacht aan de vrouw.

Serena Lomaz

Er stonden twee wachters van Reagan bij het huisje van Remi en daardoor ademde ze langzaam in, ze vond het eigenlijk niet leuk, waar het dan ook voor was. Het liefste zag ze Reagan nooit meer, of iets wat met hem te maken had. Dat werd alleen heel lastig, maar toch was het vervelend. Reagan wilde Remi spreken en vroeg daarna of ze hier bleef. 'Graag,' mompelde ze. 'Ga maar,' zei ze daarna tegen hem, ze zou hier blijven en op hem wachten.

Remi Kaskadar

Ze wilde graag blijven en zei dat hij moest gaan. Hij streek even door haar haren heen en knikte daarna. Hij ademde diep in en liep met de wachters mee naar het kasteel, waar hij ontvangen werd door Reagan.
"Waar ben je mee bezig, Remi?" Vroeg de man hem doordringend, Remi kon aan hem zien dat hij slecht sliep, hij zag er best wel beroerd uit.
"Reagan, ze was intens verdrietig en kan het niet aan om bij jou in de buurt te zijn. Het spijt me, ik heb ook zelf gevraagd aan de heks of ze mij kon helpen. Ik vind haar leuk, Reagan." Het klonk wat verwarrend voor Reagan, die staarde hem verbijsterd aan, maar daarna ontving hij een klap in zijn gezicht.
Remi gromde even en keek zijn vriend met een donkere blik aan. "Wees niet te egoïstisch, Reagan, ik weet dat je denkt haar nodig te hebben, maar zij zal eraan onderdoor gaan. Dat is het nadeel als je zoveel met Thobias omgaat, je word dan egoïstisch. Wordt rustig en denk hier over na, je weet dat dit voor haar én voor mij een goede oplossing is." Remi begon kwaad, maar eindigde zijn woorden rustig en Reagan haalde even diep adem.
"Laat maar, ga maar weer." Mopperde hij en hij draaide zich om. Remi pakte zijn arm.
"Niet doen. Laat me je gewoon helpen, want je staat er echt niet alleen voor." Reagan knikte een klein beetje door deze woorden en Remi bleef bij hem om wat te praten samen.

Serena Lomaz

Ze vond het eigenlijk helemaal niets dat Remi nu naar Reagan was, dat Reagan dit deed. Hij was degene die het verpest had, hij had haar pijn gedaan en hij wilde Gwynn, dan kon hij het hun niet kwalijk nemen. Ze had er eigenlijk juist niet over na willen denken, maar dat ging gewoon niet anders, het maakte haar namelijk best wel verdrietig allemaal. Ze was op de bank gaan zitten en ze staarde voor zich uit, ze schrok zich helemaal rot toen de deur opeens openvloog, al kalmeerde ze ietsje toen ze zag dat het Thobias maar was. Wat deed hij nou weer hier? Hij had hier niets te zoeken. 'Het duurde even voor ik je gevonden had, waarom ben je bij Remi?' vroeg de man aan haar, die kwam zitten en zoekend rondkeek naar Remi, maar tot de conclusie kwam dat hij er niet was. 'Ik wilde graag nog even met je praten over alles...' sprak Thobias tegen haar. 'Ik wil het niet over Reagan hebben,' zei ze kwaad, het verbaasde Thobias duidelijk, waar was ze zo boos over?

Remi Kaskadar

Hij praatte zacht met de man die het steeds meer ook toeliet en Reagan werd ook wat kalmer na een tijdje. Hij begon in te zien dat dit voor Serena, maar zeker ook voor Remi de beste kans was. Reagan was alleen wel wat in paniek om alleen te zijn, daar kon hij ongelooflijk slecht tegen, vooral nu. Hij wilde Gwynn zo graag, maar het kon gewoon nog niet en Serena was wel een goede tussenoplossing, alleen nu wilde die het niet meer en was hij alleen. Remi was het met hem eens dat ze een oplossing hiervoor moesten bedenken.

Koning Thobias Hiddon

Hij begreep de woede van Serena niet echt, maar ergens ook weer wel. Waarschijnlijk had ze niet verwacht dat het zo snel over zou zijn, waarschijnlijk had ze Reagan anders ingeschat. 'Wil je niet gewoon vriendschappelijk met hem omgaan? Jullie waren toch belangrijk voor elkaar, dat is niet ineens weg...' zei hij voorzichtig, waardoor ze meteen haar hoofd schudde. 'Ik ga er niet voor hem zijn als hij intussen lekker met Gwynn bezig is en ik alleen maar handig ben voor de momenten dat hij alleen en zielig is.' Zei ze tegen hem en hij staarde haar aan. 'Wat bedoel je? Hij zei dat hij zou wachten , dat hij niets met Gwynn zou doen...' sprak Thobias zacht, overdonderd. Serena zag in hoe boos Thobias nu al werd, dat gunde ze Reagan ook niet echt. 'Rustig maar, hij wacht ook, maar het doet mij wel pijn...' probeerde Serena hem wat te kalmeren.

Remi Kaskadar

Met veel moeite had hij Reagan weer alleen gelaten. De man was echt behoorlijk over zijn toeren en hij wilde heel erg graag Serena wel blijven zien en spreken. Remi had gezegd dat hij zou kijken of het mogelijk was. Hij wilde het nu meteen aan Serena gaan vragen om te zien wat zij hiervan zou vinden. Hij klopte aan op de deur van zijn huis en stapte daarna naar binnen toe.

Koning Thobias Hiddon

'Het boeit mij geen zak wat hij allemaal probeert, hij heeft het mij beloofd, de flikker,' gromde hij kwaad, hij was echt heel erg boos hierom en Serena pakte hem vast. 'Thobias, je wordt boos om niets, ik weet zeker dat er niets aan de hand is,' zei ze tegen hem, al geloofde ze dat zelf bijna niet, ze wist heel zeker dat er echt wel meer gebeurd was tussen die twee en waarschijnlijk zou het voor Thobias al te veel zijn als hij wist dat ze gezoend hadden. Ze hoorde geklop op de deur en Remi kwam binnen, waardoor ze hem even aankeek, opzoek naar hulp om Thobias te kalmeren.

Remi Kaskadar

Hij hoorde twee stemmen en hij keek om de hoek met een verontrustende blik in zijn ogen. Thobias was bij Serena en hij leek zo te zien behoorlijk boos te zijn.
"Rustig... wat is hier allemaal aan de hand?" Vroeg hij zacht aan de man en hij kwam dichter naar de twee toe.

Koning Thobias Hiddon

Hij keek op toen hij Remi zag en Serena nam wat afstand van hem, hij haalde diep adem. 'Wat er is? Mijn beste vriend is een klootzak, dat is er aan de hand, maar laat maar zitten, wat maakt het jullie ook uit?' vroeg hij, nog steeds aardig kwaad. Hij vond het niet leuk, helemaal niet, het maakte hem zo boos dat hij niet eens meer wist hoe veel hij eigenlijk om Reagan gaf. Hij was hier zelfs naar toe gegaan voor zijn vriend, om met Serena te praten.

Remi Kaskadar

Hij gaf aan dat zijn beste vriend een klootzak was en hij moest het laten zitten. "Nee, dat doe ik niet, Reagan heeft je nodig, Thobias... hij is zo verward en angstig, wees alsjeblieft niet boos op hem. Zet je woede opzij en help hem... hij heeft je altijd geholpen, is altijd door het vuur voor je gegaan, zet alsjeblieft je woede opzij en ga naar hem toe." Sprak hij zacht tegen Thobias.
"Ieder mens maakt wel eens fouten, zo ook Reagan, maar ook jij en ik." Legde hij zacht en rustig uit.

Koning Thobias Hiddon

'Het is zijn eigen schuld, hij heeft Serena dit aangedaan, anders was ze bij hem gebleven. Ik ben hier om met haar te praten, om hém te helpen, maar ondertussen ligt hij waarschijnlijk lekker met Gwynn in bed,' gromde hij kwaad. 'Ik wil hem áltijd helpen, maar hij doet mij alleen maar pijn en volgens mij heb ik bij hem niets fout gedaan, nooit iets gedaan om hem pijn te doen.' mompelde hij. 'Het zou verstandig zijn als jij je hier buiten hield, Remi.' zei hij daarna, iets doordringender.

Remi Kaskadar

"Dat weet ik... het is zijn schuld dat dit is gebeurd en ik begrijp het ook als Serena boos op hem is." Knikte Remi nu en hij keek even naar Serena.
"Maar ik weet ook dat het Reagan zijn bedoeling niet is, dat hij geen fouten wíl maken en dat dat hem ongelooflijk in de war brengt. Hij heeft nog minder vertrouwen in zichzelf dan jij hebt, Thobias." Sprak hij zachtjes tegen de man.
"Je doet hem pijn door Gwynn bij hem weg te houden, maar ik weet ook dat hij jou andersom pijn doet doordat hij bij haar wilt zijn." Mompelde hij, het was een lastige situatie.
"Je weet dat ik me heel erg slecht ergens buiten kan houden, daarom botsen wij ook zo snel."

Koning Thobias Hiddon

'Ik weet ook dat hij dit niet wilt, maar hij doet het wel, ondanks wat hij belooft heeft. Hij zou afstand houden,' gromde hij. Hij geloofde het niet meer, maar hij twijfelde nog steeds een beetje, daarom was hij ook zo kwaad. Waarschijnlijk zou het nog erger worden als hij wist wat er echt gebeurd was, daarom zei niemand ook echt iets tegen hem. 'Ik wil het gewoon niet hebben en daar moet hij zich maar bij neer leggen. Ik sta al zo veel toe, maar hij gaat elke keer opzoek naar meer, ik krijg totaal niet de kans om ergens aan te wennen...'

Remi Kaskadar

"Hij heeft ook niets met haar gedaan, Thobias." Mompelde hij tegen de man met een blik vol vertrouwen. Hij wilde echt niet dat Thobias wist wat er allemaal gebeurd was.
"Je krijgt genoeg kansen om te wennen, je neemt ze alleen niet. Je houdt je angstvallig aan Gwynn vast en gunt haar geen kans op een normaal leven." Remi kon daar nog steeds behoorlijk bot over zijn, hij had het een tijdje heel erg fijn gehad met Gwynn en ze verdiende zoveel meer dan dat ze kreeg.

Koning Thobias Hiddon

Remi zei dat Reagan ook niets gedaan had en hij deed heel hard zijn best om daar maar blind op te vertrouwen. Hij kreeg volgens hem genoeg kansen om te wennen, hij nam ze alleen niet, hij hield zich angstvallig vast aan Gwynn en door wat Remi daarna zei werd hij zo kwaad dat hij meteen uithaalde naar Remi, hij had af en toe zo'n verschrikkelijke hekel aan hem. Hij moest zijn plek weten, zijn kop dicht houden. Hij voelde dat Serena zijn hand vastpakte en het volgende moment werd hij slap en zakte hij heel langzaam in elkaar.

Remi Kaskadar

Hij kreeg een behoorlijke klap, op dezelfde plek was hij al door Reagan geslagen, het brandde vreselijk, maar hij zorgde ervoor dat hij meteen weer klaar stond, want het zou niet bij een klap blijven. Ineens zakte Thobias op de grond neer en hij staarde er verbaasd naar, daarna keek hij naar Serena en glimlachte hij een klein beetje.
"Dankjewel." Mompelde hij zachtjes en hij zorgde ervoor dat Thobias een beetje normaal lag. "Kun je hem niet gewoon laten geloven dat hij het wel red zonder Gwynn? Dat hij zich niet zo druk hoeft te maken daarover?" Vroeg hij

Serena Lomaz

'Graag gedaan,' fluisterde ze, Remi legde Thobias normaal neer, waarschijnlijk zou hij zo wel weer wakker worden. 'Ik weet niet hoe ik dat moet doen en voor dat soort dingen wil ik het eigenlijk ook niet gebruiken,' fluisterde ze. Het was de bedoeling dat mensen dit zelf deden, niet dat ze dit soort dingen ging oplossen. 'Het komt uiteindelijk echt wel goed, maar Reagan en Gwynn moeten er rekening mee houden dat hij gek wordt als ze zijn vertrouwen schaden,' fluisterde ze.

Remi Kaskadar

Hij pakte nu Serena in zijn armen en hield haar stevig vast terwijl hij naar Thobias keek. "Ik begrijp het..." Fluisterde hij haar toe en hij drukte zachtjes zijn lippen tegen haar slaap. Ze dacht dat het uiteindelijk wel goed zou komen, maar Reagan en Gwynn moesten er wel rekening mee houden dat Thobias helemaal gek werd als ze zijn vertrouwen schaadden.
"Dat weten ze denk ik heel erg goed... Reagan is er echt vreselijk aan toe, Serena, hij wilt heel erg graag met je praten."

Serena Lomaz

Hij zei dat hij het begreep en ze voelde zijn warme lippen op haar slaap, het was best wel fijn zo. 'Ik wil wel met hem praten, ik wil het wel proberen. Ik hoop gewoon dat hij inziet dat ik er niet constant kan zijn om hem te helpen, als hij ondertussen Gwynn wilt. Dat werkt niet, dan ben ik gewoon een tweede keuze,' zei ze zacht tegen Remi, daarna keek ze naar Thobias, die langzaam met zijn ogen knipperde en weer wat meer wakker werd.

Remi Kaskadar

Hij streek met zijn vingers door haar haren heen en keek naar haar terwijl hij rustig luisterde.
"Dat begrijpt hij, ik mag erbij zijn als je dat liever hebt, maar hij heeft het gewoon nodig, het vertrouwen dat jij hem kan bieden." Vertelde hij haar zachtjes. Thobias kwam langzaam een beetje bij en hij bestudeerde de man om te kijken of hij boos zou zijn.

Serena Lomaz

'Ik wil er wel samen heen, maar ik denk dat ik het wel red om alleen met hem te praten, misschien is het maar beter ook als we dit even bespreken, ik wil niet dit gevoel constant hebben, ik wil goed met hem om kunnen gaan,' zei ze zacht tegen hem. Dat vond ze heel erg belangrijk. Ze keek zelf ook naar Thobias, die rechtop ging zitten en wat wazig om zich heen keek, hij begreep duidelijk niet goed wat er gebeurd was.

Remi Kaskadar

Hij knikte even en glimlachte. "dat vind ik ook goed, geen enkel probleem." Hij streek met zijn hand zacht over haar rug heen. "Dit keer valt de vermoeidheid mee, of niet?" Wilde hij van haar weten. wanneer Thobias wat meer wakker werd, ging hij op zijn hurken bij de man zitten.
"Hoe voel je je?" Vroeg hij voorzichtig.