Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Ze werd langzaam door hem gezoend en hij streelde over haar rug heen. Ze sloot genietend haar ogen en bleef heel rustig bij hem zitten terwijl ze langzaam het water wat warmer maakte. Stoom vulde de badkamer, maar ze vond het heerlijk zo. Even keek ze naar Stephen met een voorzichtig klein glimlachje.


Elvira Solore

Hij wist het niet, hi jwas verdrietig en in de war. Ze slikte daardoor eventjes en hield hem stevig vast wanneer hij haar beet pakte. Ze streek over zijn rug heen en luisterde naar hem. Hij vroeg haar om advies en ze haalde even diep adem. “Nathan, ik denk dat het wel kan, maar misschien moet je wachten tot je wat minder in de war bent, tot je alles een beetje op een rijtje hebt… Dat werkt voor jezelf beter…” Klonk haar stem zacht en lief tegen hem.

Koning Stephen Lahero

Hij zag dat er stoom in de badkamer stond en hij keek in haar mooie ogen, waardoor hij even grijnsde. 'Je bent zo mooi.' fluisterde hij. Hij zoende haar nu langzaam, het was vol liefde, op dit moment voelde hij dat ook echt intens. Hij was zo enorm gek op haar, hij voelde het in alles en dat maakte hem best wel gelukkig, omdat hij totaal niet meer bang was. Hij liet zijn vingers over haar huid glijden en hij pakte haar hand vast. 'Ik heb het gevoel dat ik voor het eerst sinds alles weer echt gelukkig ben.' fluisterde hij nu.

Nathan gerono

Ze pakte hem meteen vast en hij voelde opnieuw de tranen in zijn ogen. Ze streek over zijn rug heen en ze zei dat ze dacht dat het wel kon, maar misschien moest hij wachten tot hij wat minder in de war was, tot hij alles op een rijtje had, dat werkte voor hem beter. 'Ja, misschien heb je wel gelijk ,maar ik vind het zo moeilijk, ik wil nu gewoon met haar praten, ik wil zien dat ze alles meent.' fluisterde hij. 'Maar ik wacht nog wel even, ik vind het ook fijn om bij jou te zijn.'

Koningin Fay Lahero

“Je moet echt stoppen met al die complimentjes.” Zei ze met een kleine grijns tegen hem. Ze werd langzaam door hem gezoend en zijn vingers gleden over haar huid. Wanneer hij haar hand pakte, keek ze hem aan. Hij was voor het eerst weer gelukkig en ze knikte langzaam. “Ja, ik ook... nu niet helemaal, maar als Nathan weer een beetje bij komt… dan geloof ik dat we echt gelukkig kunnen zijn.” Klonk haar stem heel erg zacht tegen hem.


Elvira Solore

Ze hield hem nog wat steviger vast en luisterde naar zijn woorden. Hij dacht dat ze gelijk had, hij vond het alleen heel moeilijk, hij wilde met haar praten, zien dat ze alles meent. “Dat kan ik wel begrijpen… maar je zult het niet zien als je heel erg overstuur bent… dan kan ze het wel menen, maar zie je het niet.” Fluisterde ze hem toe. Hij zei dat hij nog even zou wachten, hij vond het ook fijn om bij haar te zijn en daardoor klaarde haar gezicht wat op.
“Ik heb pannenkoeken gemaakt, heb je honger?” Vroeg ze hem zacht. Ze wilde hem graag verwennen

Koning Stephen Lahero

'Maar ik meen het uit de grond van mijn hart.' zei hij zachtjes tegen haar. 'Dat denk ik ook, hij draait bij, Fay. Echt. Dat beloof ik. En als jullie dit echt niet fijn vinden en het maakt jullie ongelukkig, dan zoeken we naar een oplossing.' zei hij zacht. Dit was niet het einde van de wereld, misschien konden ze dan toch beter accepteren dat ze het een paar keer per maand wel deden, of iets anders. Dat was dan beter, maar het moest eerst even de tijd krijgen.

Nathan Gerono

'Ja, waarschijnlijk heb je gelijk, ik wacht sowieso vandaag wel even af, misschien ben ik morgen wel wat rustiger, nu wil ik heel graag bij jou blijven.' zei hij zacht tegen haar. Ze had pannenkoeken gemaakt en ze vroeg of hij honger had. 'Ja, dat heb ik. Lekker, dankjewel. Je bent echt een schatje.' fluisterde hij. Hij kwam nu overeind en hij trok zijn kleding een beetje recht, daarna knuffelde hij haar even en zuchtte hij zachtjes. HIj was heel blij met haar.

Koningin Fay Lahero

“Weet ik… je bent onwijs lief…” Fluisterde ze hem toe. Hij zei dat Nathan bij zou draaien en anders zouden ze voor een andere oplossing zoeken en daardoor knikte ze. “Dankjewel, ik ben zo blij dat je overal vertrouwen in hebt, dat je erin gelooft, dat maakt dat ik er zelf rustiger onder ben.” Legde ze hem zacht uit.


Elvira Solore

Hij dacht dat ze gelijk had, misschien was hij morgen rustiger en nu wilde hij bij haar blijven. “Gelukkig wil ik dat ook.” Zei ze hem grijnzend en ze gaf hem een knipoog. Hij gaf aan dat hij honger had, ze was een schatje. Ze grijnsde even breed daardoor en knuffelde hem liefdevol even terug. Daarna pakte ze zijn hand en nam ze hem mee naar de tafel waar ze alles al klaar had staan voor het eten.

Koning Stephen Lahero

'Natuurlijk, het komt goed en anders vinden we wel een manier om hem goed te laten gaan, dat beloof ik je.' zei hij duidelijk tegen haar. 'ik ben blij dat ik iets voor je kan betekenen...' fluisterde hij daarna. Hij zoende haar nog eens en daarna keek hij haar weer aan. 'Zullen we zo dan maar naar bed gaan? Dan kan ik morgen vroeg op en wat werken, dan kunnen we daarna samen lunchen.' stelde hij voor. Daar had hij echt zin in.

Nathan Gerono

'Dat scheelt, anders had ik toch een probleem gehad.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij werd liefdevol geknuffeld en daarna meegenomen naar de tafel, ze had alles al klaar staan en het rook heerlijk. 'Hm, wat lekker. Ga je dit nu elke dag voor mij doen?' vroeg hij plagend aan haar. Hij vond haar echt heel lief, het was fijn dat Elvira goed doorhad wanneer hij het moeilijk had.

Koningin Fay Lahero

Het kwam echt goed en anders zouden ze een andere manier bedenken. Hij was ook blij dat hij iets voor haar kon doen. “Je doet heel veel voor me, dat voelt heel erg fijn…” Ze zoende hem zachtjes terug en knikte wanneer hij naar bed wilde gaan. Hij stelde voor om morgen samen te lunchen. Ze klaarde daardoor op. “Lijkt me heerlijk, zullen we buiten picknicken?” Vroeg ze hem nu met een klein glimlachje.


Elvira Solore

Hij zei dat het scheelde, want anders had hij een probleem gehad en ze grinnikte zachtjes. Hij vroeg plagend of ze elke dag pannenkoeken voor hem ging maken. “Sowieso niet, weet je wel niet wat voor werk dit is?” Lachte ze hem toe en ze gaf hem een knipoog. Ze ging aan tafel zitten en pakte een pannenkoek van de stapel. Ze keek weer naar hem met een glimlach. “Verras jij me met een zelfgemaakte lunch?” Plaagde ze.

Koning Stephen Lahero

'Natuurlijk doe ik dat graag, ik geniet er zelf ook van, ik ben blij dat ik iets voor je kan betekenen.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze klaarde op en zei dat het haar heerlijk leek, ze vroeg of ze buiten zouden gaan picknicken. 'Ja, dat doen we, dat vind ik een heerlijk idee.' zei hij tegen haar. Hij gaf haar nog een kusje en daarna kwam hij uit het bad en droogde hij zich af. Hij was best wel moe, dat merkte hij nu wel, maar hij wist dat hij wel goed zou slapen en dan konden ze morgenmiddag gezellig samen eten.

Nathan Gerono

'Ik heb geen idee, ik kook nooit zo uitgebreid.' zei hij plagend tegen haar. Hij pakte zelf ook wat te eten en door wat ze zei grinnikte hij. 'Je weet dat je dat niet wilt, ik ben daar helemaal niet goed in. Ik wil je wel meenemen om te eten in de herberg, is dat een goed idee?' vroeg hij nu zelfs plagend aan haar. Hij voelde zich alweer iets beter dan gisterenavond, als alles in de brief van Fay waar was, kon hij het wat beter accepteren.

Koningin Fay Lahero

Hij genoot er zelf ook van en ze was heel blij om dat te horen van hem. Ze glimlachte hem even liefdevol toe en daarna zei hij dat het een goed idee was om te gaan picknicken. Ze zoende hem zacht terug en kwam daarna ook het bad uit. Ze droogde zich af en kroop in het bed. Ze was wel blij dat ze Nathan geschreven had, ze zat er nu iets minder mee dan daarvoor.


Elvira Solore

Ze hoorde hem grinniken, het zorgde ervoor dat ze er wat meer vertrouwen in had. “Ja, ik kreeg al meteen spijt toen ik het zei, laten we maar lekker in de herberg eten.” Lachte ze hem nu toe en ze gaf hem een knipoog. “Dan weet ik zeker dat ik niet vergiftigt wordt.” Plaagde ze hem nu weer. Ze begon smakelijk te eten en keek naar hem met een twinkeling in haar ogen.

Koning Stephen Lahero

Ze kroop in bed en hij ging meteen heel dicht tegen haar aan liggen, hij vond het fijn zo. Hij sloeg zijn gespierde armen om haar heen en hij gaf haar nog een kus. 'Slaap lekker, maak je niet al te druk, het komt goed.' fluisterde hij. Hij was echt heel lief voor haar. Hij zakte zo uiteindelijk ook in slaap, met Fay dicht in zijn armen, het voelde voor hem ook heel fijn. Het was goed zo, dat wist hij zeker.

Nathan Gerono

"Dat dacht ik al, dat is een heel stuk veiliger.' zei hij plagend tegen haar. Hij begon te eten, het was heerlijk en hij genoot er ook echt van. 'Dit smaakt echt super goed. Dankjewel,.' zei hij tegen haar. Hij at best wel veel, maar hij vond het lekker en hij had nu ook weer honger, al at hij altijd best wel veel.

Koningin Fay Lahero

Ze voelde zijn armen om haar heen en hij gaf haar nog een kusje. Ze glimlachte zwakjes door zijn lieve woorden. “Welterusten, lieve schat.” Fluisterde ze terug tegen hem en ze nestelde zich tegen zijn borst aan en sloot haar ogen. Langzaam viel ze in slaap, het was dat hij zo goed voor haar zorgde, anders had ze de hele nacht gepiekerd, maar nu sliep ze wel.



Elvira Solore

“Véél veiliger.” Plaagde ze hem terug. Hij vond het echt heel lekker en dat zei hij ook tegen haar. “Dankjewel, ik ben blij dat jij alles op eet, want ik heb echt genoeg gehad.” Lachte ze hem toe en ze gaf hem een knipoog.
“Wat zullen we straks gaan doen?” Vroeg ze, het leek haar fijn om iets leuks samen te doen.

Nathan Gerono

'Ja, dat dacht ik dus al.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze zei dat ze blij was dat hij alles op at, want ze had genoeg gehad. 'Het is veel te lekker.' zei hij plagend tegen haar. Ze vroeg wat ze straks zouden gaan doen en hij dacht er even over na. 'Misschien een goede afgelegen plek in het bos zoeken. Misschien kunnen we dan daar iets van een hut bouwen, een plek waar niemand ons kan vinden en waar we kunnen blijven met de groep, als het nodig is. Elke keer terug gaan naar het kasteel is waarschijnlijk niet veilig en in de smederij kunnen we nooit blijven, dat valt ook te veel op. We moeten iets wat niet makkelijk te vinden is maken...'

Koning Stephen Lahero

Heel vroeg in de ochtend werd hij wakker, normaal ging hij nu meteen aan het werk, maar hij bleef liggen voor Fay, hij wilde niet dat ze alleen was als ze wakker werd, hij was liever bij haar om haar gerust te stellen als het nodig was en hij lag eigenlijk ook best wel lekker zo.

Elvira Solore

Hij vond het echt heel lekker en ze vond het onwijs leuk dat hij er zo enthousiast over was. Dat vond ze heel bijzonder en het gaf haar een goed gevoel. Hij gaf aan wat hij wilde doen en dat liet haar grijnzen. "Ja, laten we dat doen, dat lijkt me een fantastisch plan! We willen ook niet op het kasteel trainen. Waarschijnlijk is Stephen het ook niet echt eens met sommige trainingsmethodes." Sprak ze hem toe en ze grijnsde hem toe.


Koningin Fay Lahero

Eerder dan normaal werd ze die ochtend wakker. Ze rolde op haar zij en opende langzaam haar ogen. Ze keek naar Stephen met een glimlach en stak haar hand uit om zachtjes langs zijn wang te strelen. Ze was stapelgek op hem. "Goedemorgen..." Fluisterde ze hem toe. Hij was er nog, ze vond het heel fijn.

Nathan Gerono

Hij knikte even, ze had gelijk, het trainen kon beter niet hier in de buurt zijn, het was beter als niet iedereen het zag. 'Ik heb er heel veel zin in en ik denk dat het goede afleiding is om vandaag een plek te zoeken die geschikt is...' zei hij tegen haar. Misschien konden ze dan al echt een begin maken en dan had hij echt iets om zich mee bezig te houden. Hij moest alles rondom Fay toch even laten rusten zodat hij er normaal over na kon denken, nu was het nog veel te heftig voor hem en raakte hij al overstuur als hij er alleen al aan dacht. ' Zullen we maar meteen gaan dan?' Stelde hij voor.

Koning Stephen Lahero

Hij bleef naar haar kijken, dat was helemaal geen straf, ze was heel mooi. Toen ze wakker werd glimlachte hij lief naar haar en zoende hij haar even zachtjes. ' Je bent heel schattig als je slaapt.' zei hij plagend tegen haar. Hij kwam nu wel langzaam wat overeind, hij moest toch een keer aan het werk gaan. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij keek weer even naar Fay. ' Is het goed als ik aan het werk ga?' Vroeg hij.

Elvira Solore

HIj had er heel veel zin in om te zoeken naar een plek en het zou een goede afleiding zijn. "Zeker, ik heb er ook zin in." Zei ze met een grote grijns. "We moeten die plek natuurlijk ook wel een goede inwijding geven." Zei ze nu uitdagend tegen hem. Hij stelde voor om te gaan en daardoor knikte ze eventjes. "Laten we dat maar meteen doen." Ze kwam overeind en pakte zijn hand met een glimlach vast en trok hem tegen haar aan.


Koningin Fay Lahero

"Hmm... ik sliep ook heel erg lekker bij jou." Fluisterde ze hem toe. Ze sloeg haar armen even om hem heen en zoende hem zachtjes terug. Hij vroeg of het goed was als hij aan het werk ging. "Ja, doe maar lekker. Ik ga rustig aan doen." Glimlachte ze naar hem. "Dankjewel dat je bleef wachten tot ik wakker was." Fluisterde ze liefdevol.

Nathan Gerono

Door wat ze zei keek hij haar even grijnzend aan, hij vond het echt heel erg leuk als ze zo uitdagend was. ' Hmm... Hoe wil je dat gaan doen?' Vroeg hij nu. Hij vond die uitdaging nog altijd het leukste en hij had het ook nodig, maar gelukkig leek dat tussen hun nu allemaal goed te zitten, daar was hij heel erg blij mee. Hij kwam overeind en maakte zich klaar om te gaan, daarna pakte hij direct Elvira vast in zijn armen en keek hij naar haar. 'Ik hou van je.' zei hij zacht, vol betekenis. Normaal deed hij dat nooit, maar nu wilde hij dat het duidelijk was.

Koning Stephen Lahero

Het leek gelukkig wel goed met haar te gaan, ze leek niet zo heel erg verdrietig te zijn en daardoor durfde hij ook wel aan het werk te gaan. Ze zei ook dat hij dat moest doen en ze bedankte hem dat hij was gebleven. 'Natuurlijk. Als er iets is weet je mij te vinden.' zei hij tegen haar. Daarna kwam hij uit het bed en trok hij kleding aan, net zo netjes als altijd eigenlijk. 'Tot vanmiddag.' zei hij nog, daarna vertrok hij naar de werkkamer toe om weer aan het werk te kunnen gaan.

Elvira SOlore

HIj vroeg haar hoe ze dat wilde gaan doen. "Ik denk dat jij al wel heel goed een plaatje in je hoofd hebt van wat ik dan wil gaan doen." Lachte ze hem nu toe en ze gaf hem een knipoog. Het duurde eventjes voor hij klaar was om te gaan, maar daarna pakte hij haar vast en zei hij dat hij van haar hield. De manier waarop hij het zei, maakte haar helemaal stil. Ze staarde hem aan met een lieve blik in haar ogen. Na een paar seconden kon ze pas reageren. Ze sloeg haar armen om hem heen.
"Ik hou ook ongelooflijk veel van jou..." Fluisterde ze vol liefde tegen hem.


Koningin Fay Lahero

Als er wat was, dan wist ze hem te vinden. Ze knikte eventjes en keek toe hoe hij zijn kleding aantrok met een kleine glimlach. "Tot vanmiddag, lieverd..." FLuisterde ze hem toe en daarna kroop ze nog even heerlijk onder de warme dekens. Ze was wel rustig, ze had wel vrede met haar keuze... dat wel...

Nathan Gerono

'Ik vind het leuk dat ik je zo kan verbazen.' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar heel even, daarna nam hij haar mee naar buiten en sloeg hij zijn arm om haar middel. 'Ik ben wel blij dat we een doel hebben. Dat ik tenminste jou heb, dat we echt een toekomst hebben.' zei hij zacht tegen haar. Hij liep door het bos heen en hij keek rond naar een geschikte plek. Het moest beschut zijn, maar met genoeg hout in de buurt om echt iets te kunnen bouwen.

Elvira Solore

HIj vond het leuk dat hij haar kon verbazen. "Dat mag je ook best vaker doen." Zei ze zacht tegen hem terug. Ze voelde zijn arm rond haar middel en samen liepen ze door het bos heen. Ze vond het heerlijk hier. Met een grote glimlach liep ze naast hem mee. Ze luisterde naar zijn lieve en zachte stem. "Ja, dat vind ik ook heel erg fijn, dat misten we in ons leven, nu hebben we dat eindelijk weer. We hebben wat te doen, we hoeven ons niet te vervelen. "Sprak ze hem zacht toe.

Nathan Gerono

Hij was wel blij dat Elvira er hetzelfde over dacht. Dat deed hem goed dat ze op dezelfde lijn zaten. Na een tijdje lopen stond hij op een plek, er stroomde een beekje doorheen en het was heel goed beschut. ' Misschien is dit wel wat.' opperde hij nu. Hij liet haar los en hij liep een rondje, het zag er best wel goed uit, hier konden ze wel wat van maken. Het zou waarschijnlijk wel even werk kosten, maar dat maakte niet uit, dan had hij wat te doen.

Elvira Solore

Na een tijdje gewandeld te hebben, leek Nathan een plek gevonden te hebben. Hij opperde of het misschien wat voor hun was. Ze keek even rond en daarna klom ze in een boom. Behendig klom ze omhoog tot de top. "Wauw... ja, dit is wel wat." Zei ze met een grijns terwijl ze genoot wat het uitzicht de oude boom haar gaf. Het zag er prachtig uit en je kon nog nét een van de torentjes van het witte kasteel zien.

Nathan Gerono

Hij keek op toen Elvira opeens omhoog klom en het liet hem grijnzen. Hij vond het echt fijn om hier te zijn, hij was heerlijk ontspannen en dat was al heel wat. Hij voelde zich daardoor een heel stuk beter. 'Ik ben blij dat je tevreden bent.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij keek nog eens rond, er lag genoeg hout, de plek was ruim genoeg, het zag er echt goed uit. 'Als we straks terug gaan naar de smederij kan ik wat gereedschap meenemen en dan kunnen we beginnen. Als die Kenzo handig is kan hij misschien wel komen helpen, als hij interesse heeft dan...'

Elvira Solore

Wanneer Nathan weer begon te praten, klom ze weer naar beneden. Aan een grote tak bleef ze hangen en ze zwaaide haar lichaam heen en weer en sprong naast Nathan op de grond met een grijns.
"Ja, hier kunnen we echt wel wat mee. Met wat gereedschap komen we al een heel eind." Zei ze hem glimlachend. Hij sprak over Kenzo en ze knikte. "We gaan het zien."

Nathan Gerono

Ze zwaaide heen en weer en toen ze naast hem stond sloeg hij zijn armen weer om haar heen. 'Ja, dat denk ik ook, het wordt vast geweldig.' zei hij zachtjes. Hij was zo blij dat ze dit voor hem kon doen, dat ze er voor hem kon zijn en het hem niet echt kwalijk nam. Daar was hij wel bang voor geweest, bang dat ze het hem kwalijk zou nemen. 'Laten we maar spullen halen, dan kunnen we aan de slag.' zei hij, hij was er echt enorm enthousiast over. Dit was waar hij van genoot.

Elvira Solore

Hij dacht dat het geweldig werd en ze grijnsde hem toe en sloeg haar armen om zijn nek heen. "Sowieso." Lachte ze hem toe. Hij wilde spullen halen, dan konden ze aan de slag.
"Waarom was je niet zo slim om meteen die spullen mee te nemen?" Vroeg ze hem plagend. Ze gaf hem een duw en daarna begon ze te rennen terwijl ze even uitdagend naar hem achterom keek.
"Kom, even onze conditie testen." Klonk haar stem vrolijk naar hem en ze rende er vandoor.