Medieval Times

Koning Jay Fullbright

Ze pakte zijn arm en ze zei dat hij het niet mocht doen, het kon echt niet. 'Kijk wat er van ons geworden is... we zijn zo afhankelijk van elkaar dat we elkaar kapot maken. Dat is niet goed. Ik wil jou niet kapot maken en ook mezelf niet. Maar op deze manier kunnen we niet door gaan, echt niet,' fluisterde hij. Er moest meer veranderen dan alleen dit. Dit kon niet meer, dan ging het alleen maar verder. 'Dat geloof ik ook wel, maar wij zijn zo afhankelijk van elkaar dat het niet meer gaat.' zei hij zachtjes.

Koningin Esmeralda Fullbright

Langzaam liet ze zijn arm weer los toen hij zei dat ze zo afhankelijk waren van elkaar, dat ze elkaar kapot maakte. Hij wilde dat niet, maar op deze manier gebeurde dat wel.
"Maar..." Begon ze zachtjes en ze keek hem even aan. "Ik vind het helemaal niet erg... ik ben graag bij je..." Fluisterde ze nu tegen hem. Hij leek er wel echt iets aan te willen veranderen.
"Wat moeten we dan anders doen? Wat heb je in gedachten?" Wilde ze van hem weten, hij had hier duidelijk over nagedacht.

Koning Jay Fullbright

'Ik weet dat jij het niet erg vindt, jij hebt hier niet zo veel problemen mee... maar ik ben bang dat het juist de oorzaak is van mijn problemen. Vroeger waren we zelfstandig en daardoor leerden wij elkaar kennen. Omdat we allebei actief waren, we deden heel veel dingen, we gingen dingen samen doen en uiteindelijk doen wij alles samen. We deden niets meer zonder elkaar, altijd zijn wij samen. We werken samen, eten samen, er is amper een moment dat we elkaar niet meer zien,' fluisterde hij. 'Ik weet het niet goed. Ik heb nog geen oplossing bedacht, ik wilde het bespreken...'

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vertelde dat hij dacht dat het de oorzaak was van alle problemen, vroeger waren ze zelfstandig en waren beide actief. Nu deden ze alles samen. Ze knikte hierdoor een beetje.
"Misschien moet ik een projectje gaan starten. Ik weet alleen nog niet zo goed wat. Dat zal misschien wel helpen, dan hebben we elkaar ook wat te vertellen als we naast elkaar in bed kruipen." Grinnikte ze. Ze pakte zachtjes zijn hand vast en keek hem met een glimlach aan.

Koning Jay Fullbright

Hij glimlachte, ze leek het gelukkig niet zo heel erg te vinden allemaal en daar was hij blij mee. Ze pakte zijn hand en hij keek naar haar, ze was zo mooi. 'Na gisterenavond weet ik weer dat jij de mooiste vrouw bent die ik ooit heb gezien,' zei hij zacht tegen haar, vol liefde en hij meende het duidelijk. Esmeralda was geweldig en hij was echt stapelgek op haar, hij vond het alleen heel moeilijk om met sommige dingen om te gaan. Hij vond het moeilijk om kalm en geduldig te blijven en hij wist dat het juist wel heel erg belangrijk was.

Nathan Gerono

Hij merkte dat het tussen Elvira en hem steeds iets minder goed leek te lopen. Fay had nergens meer zin in, hij kon al zijn gevoelens niet kwijt bij Elvira en hij raakte verward door zichzelf. Hij wist dat hij hier altijd al moeite mee had gehad, maar sinds hij wist dat hij ook meer voor Fay voelde, had hij het helemaal moeilijk. Hij kon niet meer echt lief zijn voor Elvira, hij wilde steeds meer en het begon hem zelf in de weg te zitten. Alsof hij nergens anders meer aan dacht. Hij keek veel naar andere vrouwen, hij had altijd wel geflirt met vrouwen, ook in zijn relatie, maar het leek steeds interessanter en hij leek het bijna niet te kunnen stoppen. Hij had die spanning nodig. Hij was even in de smederij geweest om wat spullen te halen, hij had besloten om maar wat aan het werk te blijven om zijn gedachten te verzetten en nu liep hij terug het kasteel in.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vertelde haar zacht en lief dat hij weer wist dat ze de mooiste vrouw ooit was. Hierdoor glimlachte ze. "Gelukkig maar, dat is heel lief..." Fluisterde ze zacht tegen hem. "Ik hou van je." Glimlachte ze hem toe. "Dus... weet je iets leuks voor mij? Wat ik kan doen en waar ik lekker mee bezig kan gaan een tijdje?" Vroeg ze aan hem. Ze kwam dichter Nasr hem toe en legde ze haar hoofd tegen hem aan.

Koning Jay Fullbright

Ze vond het lief van hem en daar was hij blij mee. Hij voelde dat ze dichterbij kwam en hij pakte zachtjes haar hand vast. Hij dacht even na, maar hij wist het ook niet echt. 'Ik zou het niet echt weten, wat vind je leuk om te doen en waar kan jij je mee bezig houden voor een tijdje?' Vroeg hij aan haar. 'Iets waar jij voldoening uit kunt halen.' Voegde hij er aan toe. ' Jij moet zelf iets kiezen, ik vind hele andere dingen leuk...' zei hij daarna glimlachend tegen haar.

Elvira Solore

Met Nathan ging het steeds slechter, het lag niet aan haar, dat merkte ze eigenlijk wel heel duidelijk. Fay gaf hem niet meer dat stukje wat hij nodig had en daarom vroeg hij het dubbel terug aan haar. Het was oneerlijk, maar ze zag wel in dat het Nathan was. Daarom was ze het dorp in gegaan. Ze wist dat hij in de smederij was. Ze kocht een strakke en uitdagende jurk en een pruik. Wanneer ze zichzelf in de spiegel bekeek, zag ze er echt heel anders uit dan ze gewend was. ze herkende zichzelf haast niet meer. Mooi. Ze zou als vreemde vrouw de spanning geven die Nathan nodig had. Hopelijk herkende hij haar niet, in eerste instantie dan, daarna mocht het wel.
Ze klopte zachtjes aan op de deur van zijn smederij. "Meneer Gerono? Bent u daar?" Vroeg ze nu met een verdraaide stem. Ze had een kapot ringetje in haar handen, ze zou vragen of hij dat voor haar kon maken.



Koningin Esmeralda Fullbright

Jay pakte zachtjes haar hand vast en hij gaf aan dat hij het niet wist. Hij vroeg waar ze zelf dacht dat ze zich mee bezig kon houden. Iets wat ze leuk vond en waar ze voldoening uit kon halen.
"Ik denk dat ik dan sowieso de fokkerij van de paarden wil gaan doen, maar dat is natuurlijk tijdelijk..." Gaf ze aan. "Hm..." Mompelde ze en ze dacht een tijdje na. "Ik wil heel erg graag voor het nieuwe stuk van ons land zorgen, maar daarvoor moet ik wel weer eerst leren paardrijden denk ik." Stelde ze zachtjes voor. Ze streek met haar vingers over zijn hand heen. Ze was rustig door deze beslissing en ze begon in te zien dat het ook echt nodig was.

Nathan Gerono

Hij keek op toen hij wat hoorde en daarna liep hij er naar toe. Zijn blik gleed over de vrouw heen, ze kwam hem egt heel erg bekend voor en daardoor staarde hij even naar haar, maar hij wist niet goed waar hij haar dan van zou kennen. 'Ik ben er zeker... Kan ik iets voor u betekenen?' Vroeg hij met een vriendelijke glimlach en een heldere blik in zijn ogen. Hij zag al meteen dat ze er erg goed uit zag en die jurk was prachtig, zo'n vrouw hielp hij heel graag.

Elvira Solore

Nathan deed al gauw de deur open en staarde haar aan, even dacht ze dat hij haar herkende, maar hij zei alleen dat hij er zeker wel was en vroeg of hij wat voor haar kon betekenen. Ze was een beetje zenuwachtig, maar dat was niet goed aan haar te zien. Ze liet hem het kleine ringetje zien. "Helaas is mijn ring gebroken, ik vind het zo zonde... zou u hem kunnen maken?" Vroeg ze hem nu met een lieve glimlach. Ze stapte nu naar binnen toe en keek geïnteresseerd de smederij rond.
"Ach wat ziet het er hier leuk uit." Sprak ze vrolijk. Ze moest eerlijk toegeven dat ze dit echt wel heel erg leuk vond om te gaan doen.

Nathan Gerono

Ze gaf hem een ring aan, het was duidelijk kapot, maar het was een vrij makkelijke reparatie, gelukkig. Dat wilde hij net zeggen toen ze naar binnen ging. Hij glimlachte door wat ze zei. 'Bedankt... Ik doe mijn best om het een beetje op orde te houden.' Zei hij. Hij liet de ring door zijn vingers gaan en hij keek nog even naar haar, dat kon toch geen kwaad? Hij liep daarna naar zijn werkplaats toe. Hij zou toch wat aan die ring moeten gaan doen voor haar.

Elvira Solore

Hij bedankte haar en gaf aan dat hij zijn best deed om het een beetje op orde te houden. Ze glimlachte hierdoor en keek hem weer aan. Hij keek duidelijk naar haar lichaam. "Bevalt het u?" Vroeg ze, haar ogen twinkelden vrolijk. Ze vond het echt heerlijk, nu al, het bracht zoveel spanning mee, ook voor haar. Ze liep achter hem aan de werkplaats binnen en ze liet haar vingers zachtjes over wat spullen heen glijden.

Nathan Gerono

Hij werd heel erg duidelijk betrapt, maar dat vond hij niet zo erg. Hij vond dat kijken geen probleem was. 'Het bevalt mij bijzonder goed... Die jurk is geweldig.' Zei hij dus ook grijnzend tegen haar en heel eerlijk. Hij zag dat ze alles even bekeek, hij aarzelde heel even over wat hij moest doen. Het beste was waarschijnlijk om haar te vragen straks terug te komen, maar dat kon hij niet. Hij voelde heel goed wat dit met hem deed en daar wilde hij niet mee ophouden. Daarom liep hij naar haar toe en ging hij bij haar staan. 'Is er iets dat uw interesse trekt?' Vroeg hij aan haar..

Elvira Solore

Hij vertelde haar dat het hem bijzonder goed beviel, hij vond haar jurk geweldig. "Oh, dank u, ik heb hem net gekocht." bedankte ze hem met een brede glimlach en ze streek met haar handen even over haar heupen heen om de jurk glad te strijken. Hij begon nog niet met werken, maar hij kwam naar haar toe en vroeg of er iets was wat haar interesse. Ze draaide zich hierdoor naar hem om en keek hem doordringend aan. "Ik vind u heel interessant." Sprak ze hem nu toe.

Nathan Gerono

'Het staat vreselijk goed... Je ziet er zo prachtig uit.' Zei hij complimenterend tegen haar. Het stond haar ook gewoon geweldig. Er was niets anders van te zeggen dan dat. Ze zei ook nog eens dat ze interesse in hem had. Daardoor staarde hij haar even aan. Nu wist hij niet zo goed wat hij moest doen. Hij wilde het vreselijk vraag en Elvira vond het vast niet zo erg als hij niet echt te ver ging. 'Dat is wederzijds.' zei hij dus ook met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. 'Maar helaas ben ik niet te koop... Blijft u wachten tot de ring klaar is?' Vroeg hij nu.

Elvira Solore

Hij vond het vreselijk goed staan en hij vond het er prachtig uit zien. "Ach, wat aardig van u, bedankt." Ze maakte een klein en charmant buiginkje voor hem. Hoewel ze normaal nooit een jurk droeg, voelde ze zich nu echt heel erg vrouwelijk en op haar gemak. Meer dan normaal misschien wel. Hij bleef wel echt ontzettend beleefd en dat vond ze eigenlijk wel heel erg fijn. Hij vond haar ook interessant, maar hij was helaas niet te koop en vroeg haar of ze bleef wachten tot de ring klaar was.
"Hmm... dat is wel heel jammer." Zei ze hem met een knipoog. "Ja, ik blijf wel even wachten." Knikte ze nu en ze liep weer bij hem vandaan om de rest van zijn spullen te bekijken.

Nathan Gerono

Hij grijnsde door haar, hij vond haar aardig interessant en deze spanning vond hij vreselijk lekker. Hij had het enorm gemist en hij wist dat hij echt op moest passen. Ze zou wel even wachten tot hij klaar was en hij knikte tevreden, daarna begon hij aan de ring en deed hij zijn uiterste best om alles helemaal te herstellen. Toen hij klaar was zag de ring er weer prachtig uit, alsof hij net nieuw gemaakt was. Hij vond het ook echt leuk om te doen.

Elvira Solore

Wanneer ze alles weer had bekeken, liep ze terug naar Nathan en keek ze met haar hoofd schuin naar wat hij allemaal deed. Het zag er interessant uit en hij kon het zo makkelijk en goed. Na een tijdje zag de ring er weer prachtig uit.
"Wil je samen met mij een wijntje drinken terwijl mijn ring aan het afkoelen is?" Vroeg ze nu aan hem met een glimlach.

Nathan Gerono

Ze kwam bij hem staan en keek naar wat hij deed, daarna vroeg ze of hij een wijntje met haar wilde drinken tot de ring afgekoeld was. Hij ademde diep in, hij vond het moeilijk, maar hij kon niet weigeren, hij zag hier geen kwaad in. 'Natuurlijk wil ik dat,' stemde hij dus ook in. Hij pakte twee glazen en hij schonk ze vol met wijn, daarna knikte hij naar de bank. Hij gaf haar het glas aan en hij ging zelf ook zitten, hij keek weer glimlachend naar haar.

Elvira Solore

Hij ademde diep in door wat ze zei, maar zei uiteindelijk dat hij het natuurlijk wel wilde. Ze ging naast hem zitten op de bank en pakte het glas met een glimlach van hem aan. Ze nam een slokje.
"Hmm... wat lekker." Sprak ze, ze keek hem daarbij doordringend aan en zette daarna het glas weer op de tafel neer.
"Kom eens..." Klonk haar stem heel zachtjes en daarna streek ze met haar vinger over zijn wang heen, er zat een zwarte streep op en ze veegde die er nu met een glimlach van af.

Nathan Gerono

Ze nam een slokje en zei dat het lekker was, daarna werd hij doordringend aangekeken. Ze kwam dichterbij en hij voelde haar vinger over zijn gezicht heen glijden. Hij bleef doodstil zitten, hij probeerde het van zich af te zetten en niet te denken aan de prachtige vrouw die zo dicht bij hem zat, hij schraapte zijn keel even. 'Ik...' begon hij zacht. 'Ik heb een vriendin,' maakte hij daarna toch wat schor zijn zin af. Hij keek haar even aan, maar daarna hield hij het niet meer en greep hij haar vast, hij zoende haar meteen heftig.

Elvira Solore

Hij bleef doodstil zitten en leek het moeilijk vinden om te weerstaan. Hij vertelde haar dat hij een vriendin had, maar ze had niet aan zien komen dat hij haar daarna zou zoenen. Hij pakte haar vast en zoende haar heftig. Ze zoende hem heftig terug en duwde hem daarna zachtjes van haar af.
"Wat moet je vriendin hier wel niet van denken?" Vroeg ze hem nu en ze schudde plagend en afkeurend haar hoofd even. Ze wist dat ze hem vreselijk uitdaagde en dat hij al een tijdje niet zo lekker in zijn vel zat, daarom vond ze het ook niet erg dat hij dit deed, bovendien zei hij ook nog eens dat hij een vriendin had. Maar ze wilde stiekem weten of hij zich schuldig zou voelen.

Nathan Gerono

Ze zoende hem heftig terug en hij genoot er enorm van. Daarna werd hij wel van haar af geduwd, door haar vraag ademde hij diep in. 'Ik weet het niet,' zei hij zacht. Hij vond het niet leuk dat hij Elvira pijn deed, maar ze hoefde dit niet echt te weten en hij had het heel erg hard nodig. Hij had er te veel moeite mee en hij hield het niet vol. Hij was wel even van zijn stuk gebracht, maar daarna keek hij haar weer aan en zoende hij haar weer. Hij hoopte echt dat hij haar geen pijn zou doen zo, maar ze kwam er vast nooit achter. Hij trok de vrouw dichter tegen zich aan en zijn handen gleden over de jurk heen.

Elvira Solore

Hij wist het niet. Hij leek er echt heel erg veel moeite mee te hebben. Daarna werd ze al gauw weer gezoend en ze zoende hem heftig terug, zijn handen gleden over haar jurk heen en ze kreunde even zachtjes. Ze greep met haar hand zijn haar even vast en trok zijn hoofd wat naar achteren. Haar lippen gleden even over zijn hals heen en daarna hield ze haar mond bij zijn oor. "Maar goed dat je vriendin er vanaf weet dan." Sprak ze met haar eigen stem en ze beet even zachtjes op zijn oorlel.