Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Stephen staarde haar aan en vroeg wat er was, wat hij verkeerd deed en of ze liever alleen wilde zijn. Ze schudde haar hoofd.
"Ik niet, ik wil niet alleen zijn, ik wil bij je zijn, je helpen... maar ik heb het gevoel dat jij liever wel alleen bent, of in ieder geval niet bij mij... Je zit naast me, maar het voelt alsof je er niet bent... normaal kijk je naar me, raak je me af en toe zachtjes aan en nu helemaal niets. Ik weet dat het misschien helpt voor jou, maar ik word er echt onzeker en verdrietig van... Ik heb zelfs een nieuwe jurk aangetrokken, maar je zag het niet eens." Ze wreef meteen haar tranen weg.
"Sorry, ik wil je niet ergens toe dwingen en ik weet dat ik heel veel geduld moet hebben, maar ik weet niet of ik dat kan." Ze keek hem aan en hoorde hoe erg haar stem trilde.



Kayton Erogate

Jay bleef nog een tijdje doorgaan tot hij ineens zijn zwaard wegstopte en wegliep.
"Wat ga je doen?" Vroeg Kayton hem doordringend en hij pakte de arm van Jay vast. Hij vond niet dat Jay het recht had om zomaar weg te lopen. Hij wilde eerst uitleg hiervan en dan pas mocht hij gaan, dan kon Kayton hem misschien ook nog helpen ergens mee.


Lolita Fullbright

Leroy vond het goed als Carmen ging, hij wilde duidelijk ook dat ze bij hem bleef. Ze vertelde een wachter dat het een noodgeval was en dat Carmen zo snel mogelijk naar het landgoed moest gaan als ze dat wilde om Esmeralda te helpen. De wachter liep meteen naar Carmen toe en Lolita keek naar Leroy. Ze depte zachtjes zijn gezicht schoon en hield hem voorzichtig vast. Ze vond het echt verschrikkelijk wat er allemaal gebeurd was.

Koning Stephen Lahero

Hij ademde diep in en hij staarde naar de grond. 'Ik kan dit ook niet, Fay...' fluisterde hij. Hij wist dat hij totaal geen aandacht aan haar gaf op die manier en dat Fay dat juist heel erg nodig had. 'Ik heb tijd nodig.' zei hij zacht. 'Ik hoop gewoon dat je het respecteert... dat je weet dat je geen reden hebt om onzeker te zijn,' fluisterde hij. Hij pakte haar nu wel vast, hij hield haar tegen zich aan. 'Ik wil gewoon verder niets. Ik wil je niet zoenen, ik wil je niet op die manier aanraken, ik wil het niet meer. Het geeft veel te veel frustratie... ik kan het niet meer, maar ik hou wel van je, zielsveel.' fluisterde hij.

Koning Jay Fullbright

Hij werd vastgegrepen en direct haalde hij keihard uit naar Kayton. 'Blijf met je poten van mij af. Je gaat maar lekker met je handen aan mijn vader zitten, die houdt daar blijkbaar wel van.' gromde hij. 'Ik ga naar Kenzo, ik heb hier niets meer te zoeken.' zei hij daarna. Hij was er klaar mee. Esmeralda was hoe dan ook klaar met hem en dat was logisch, dat begreep hij. Het was zijn eigen schuld. Hij had niemand hier die ook maar iets om hem gaf, dus kon hij beter weg gaan.

Carmen Samira

Zodra de wachter bij haar was gekomen had ze een paard gezadeld en was ze naar het landgoed vertrokken. Ze was er vrij snel, ze sprong van het paard en ze staarde even naar de ravage buiten. Wat zou ze binnen aan gaan treffen? Ze ademde diep in en daarna stapte ze naar binnen toe. Ze werd al snel door iemand meegenomen naar boven en ze klopte aan op de deur. 'Esmeralda? Ik ben het...' zei ze zacht, daarna opende ze voorzichtig de deur.

Leroy Fullbright

Ze depte zijn gezicht en hij sloot zijn ogen, hij legde na een tijdje zijn hoofd tegen haar aan. 'Waarom doet hij dit? Heb ik het allemaal zo verkeerd gedaan?' vroeg hij heel zacht. Hij twijfelde af en toe zo erg aan zichzelf. Hij had toen nooit kinderen moeten krijgen. Hij had het niet gewild, hij was te jong geweest, hij was op dat moment totaal geen goede vader en nu eigenlijk ook niet.

Koningin Fay Lahero

Hij zei haar dat hij dit ook niet kon. Hij had tijd nodig en hoopte dat ze het respecteerde, dat het geen reden was om onzeker te zijn. Ze werd vervolgens tegen hem aangehouden en ze hield hem stevig vast. Hij zei dat hij verder gewoon niets wilde, het gaf hem teveel frustratie, maar hij hield wel zielsveel van haar.
"Alsjeblieft... mag ik je wel knuffelen, gewoon zo? Dan kan ik het wel, denk ik, dan kan ik het verder wel volhouden, maar niet als je me helemaal niet aanraakt. Dan maak je me bang." Fluisterde ze heel zachtjes tegen hem. Ze hield hem zachtjes vast.


Kayton Erogate

Hij werd keihard geslagen en door de woorden van Jay schudde hij zijn hoofd even.
"Ik dacht het niet, jij gaat niet naar Kenzo voor je je beseft hoeveel pijn je mensen en jezelf doet op deze manier. Je gaat zitten en nadenken. Ik wil dat je beseft wat je doet." Sprak Kayton tegen hem en hij keek hem doordringend aan.
"En sinds wanneer maak je van die rare opmerkingen? Ik houd van je vader net zoals ik van jou houd,daar is niets geks aan." Klonk zijn stem doordringend.


Koningin Esmeralda Fullbright

Pas toen ze Carmen hoorde, keek ze op. Ze staarde een tijdje angstig naar de vrouw, maar ze wilde wel graag dat ze bij haar was, Carmen zou haar niets doen, maar toch was die angst er.
Ze keek haar met rode ogen van het huilen aan. "Ik ben bang..." Fluisterde ze hees en ze kroop verder weg in een hoekje. "Is hij weg?" Klonk haar trillende stem.


Lolita Fullbright

"Leroy... hij is een Fullbright, jullie hebben allemaal wat en dat wordt bij elke slechte gebeurtenis nogmaals versterkt... het is niet jouw schuld..." FLuisterde ze zachtjes en ze hield hem stevig in haar armen. Ze drukte haar lippen op zijn voorhoofd en bleef alles in de gaten houden voor het geval Jay weer binnen zou komen, ze vond het wel eng moest ze toegeven.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet dat het moeilijk is. Ik zou het je willen besparen, je verdient zo veel meer, maar ik kan het je nu niet geven. Ik kan het zelf niet meer aan en dat spijt mij,' zei hij heel oprecht tegen haar. 'Ja, dit kan. Niet te vaak... het is niet dat ik je niet meer mooi en aantrekkelijk vind... dat vind ik namelijk wel. Juist daarom wil ik afstand.' fluisterde hij. 'Je moet je hierdoor niet onzeker voelen...' voegde hij er aan toe. 'Ik heb het nodig om tot rust te komen... ik ben mezelf helemaal verloren,' fluisterde hij.

Koning Jay Fullbright

'Jij denkt dat jij in staat bent om mij tegen te houden?' vroeg hij nu. 'Je houdt niet van mij, hou jezelf niet voor de gek.' beet hij hem daarna toe. 'Ik weet dat ik mensen pijn doe. Juist daarom wil ik weg. Als jij mij gewoon laat gaan zal ik jou geen pijn doen, dat is dan toch goed? Waarom moet jij het altijd moeilijker maken dan het al is? Zodat jij daarna kan doen alsof jij de reddende engel bent en alles op kunt lossen? Hou je lekker bezig met mijn zielige vader, hij wilde geholpen worden, ik niet,' gromde hij.

Carmen Samira

Ze keek naar Esmeralda, met een zachte blik in haar ogen. Esmeralda was bang en ze wilde weten of Jay weg was. 'Ja, hij is weg, hij komt voorlopig ook niet meer terug,' zei ze zacht. Ze kwam dichterbij en pakte de hand van Esmeralda vast, daarna ging ze naast het meisje zitten. 'Wil je mij vertellen wat er gebeurd is?' vroeg ze zacht, zorgzaam. Ze wist heel goed hoe Jay was en ze kon zich voorstellen wat er gebeurd was, de vorige keer hadden ze ook al zo enorm veel ruzie gehad, maar ze wilde dat Esmeralda het zelf zou vertellen.

Leroy Fullbright

'Het is juist mijn schuld. Het is míjn zoon.' zei hij zacht. 'Ik had nooit kinderen moeten krijgen... nooit... ik wist dat de kans groot was dat dit er van zou komen,' fluisterde hij. Het deed hem pijn, juist omdat hij heel lang gedacht had dat het wel goed zat tussen hem en Jay. Er was niets meer van over. Er was waarschijnlijk niemand die hem zo erg haatte als Jay.

Koningin Esmeralda Fullbright

Carmen pakte haar hand, ze hield haar hand nog wat stijf en gespannen, de vrouw kwam naast haar zitten en Esmeralda zei een hele tijd niets, ook niet na de vraag van Carmen. Ze kon het gewoon niet.
Na een tijdje schoof ze dichter naar Carmen toe en kroop ze tegen haar aan. Ze kroop bijna in haar en ze keek haar aan met een pijnlijke en angstige blik. "H-hij dwong me..." Klonk haar stem schor. Ze had zoveel meegemaakt in haar verleden dat dit soort dingen haar vreselijk van slag maakte. "Hij pakte mijn haar en dwong me... Hij was zo kwaad... Ik ben echt bang." Zei ze met een trillende stem.


Kayton Erogate

" de enige die zichzelf voor de gek aan het houden is, ben jij, Jay. Ik hou van je, je bent mijn dierbaarste bezig, mijn kleinzoon." Klonk zijn stem heel oprecht en eerlijk tegen de jongen. Hij bleef Jay aankijken en schudde zijn hoofd een beetje door zijn woorden. "Je rent weg voor je problemen en het enige wat ik van je wilt is dat je blijft staan en nadenkt en er dan ook echt wat aan gaat veranderen.
Ik ben geen reddende engel... Ik ben een van de enige mensen die nog hoop hebben voor je. Al ben ik momenteel misschien wel de enige, aangezien je Esmeralda wel wat aangedaan moet hebben als je zo op het kasteel alleen al durft aan te komen. Nog even en ze zien je als gek en gevaarlijk. Ze zullen je opsluiten , misschien we vermoorden. Het volk houdt niet van gekke en gevaarlijke koningen, Jay. Jouw opa's oom is ook op die wijze om het leven gebracht. Afgeslacht door het volk omdat hij een gevaar was voor iedereen. Niemand die hem kon beschermen en als jij zo doorgaat, Zal er hetzelfde gebeuren. Waag het nooit meer om zoiets doms en gevaarlijk te doen." Sprak hij de jongen toe. Hij was heel duidelijk in dit soort dingen, het mocht gewoon niet nogmaals gebeuren, totaal niet.

Carmen Samira

Zodra Esmeralda naar haar toe kwam sloeg ze haar armen stevig om haar heen om haar te troosten en veiligheid te bieden, dat had ze nu het hardste nodig, waarschijnlijk. Ze keek in de angstige ogen van Esmeralda, ze vertelde dat Jay haar dwong. Hij had haar haar gepakt, hij was zo kwaad en ze was echt bang. 'Dat snap ik heel erg goed... het is logisch dat je bang bent, maar hij is weg nu. Hij krijgt niet nog eens de kans om dit te doen. Je hoeft niet meer bang te zijn en wat je ook denkt, het is niet jouw schuld.' zei ze zacht. 'Ik denk dat het beter is als wij samen terug gaan naar het kasteel...' zei ze daarna.

Koning Jay Fullbright

Door wat Kayton zei schudde hij zijn hoofd. 'Laat mij dan gewoon gaan... ik wil helemaal geen koning zijn, ik wil niets meer. Ja, ik heb haar iets aangedaan, ja, ze zal mij nooit meer willen zien. Wil je die bevestiging hebben? Hier heb je het... Ik heb mijn leven verpest. Mijn zoon is dood, mijn vrouw wilt mij nooit meer zien en als koning bak ik er al helemaal níets meer van. Iedereen haat mij, Kayton. Alleen jij niet. Iedereen wil mij liever in het landgoed hebben, daar ben ik niemand tot last. Prima, ik zal jullie niet meer tot last zijn. Als het aan mij ligt zien jullie mij nooit meer terug...' zei hij nu. Hij wilde gewoon weg, niets liever dan dat. Het deed hem zo veel pijn.

Kayton Erogate

Hij luisterde naar wat Jay te vertellen had en hij merkte heel erg goed dat de jongen alleen maar heel veel pijn deed. "Ach jongen toch..." fluisterde hij nu zachtjes en hij sloeg zacht zijn armen om Jay heen. "Je hebt nog helemaal niets verpest... echt niet. Iedere koning ziet het wel eens niet meer zitten, dat hoort er allemaal bij, het is een flinke verantwoordelijkheid." Gaf hij aan en hij streek over de rug van de jongen heen.
"Niemand haat je, ze zijn allemaal bang, Jay..."


Koningin Esmeralda Fullbright

Carmen hield haar stevig vast en ze huilde weer zachtjes. Carmen vond het logisch dat ze bang was., maar hij was nu weg en hij kreeg niet nogmaals de kans. Ze knikte een klein beetje. "Het was wel mijn schuld... Ik vind alles eng, daarom doen we geen dingen die hij leuk vindt.. dat spijt me ook echt voor hem, ik wilde dat ik anders was... niet zo bang en dom." Zei ze trillend tegen Carmen.
"Ik kan niet terug, dat is teveel..." Ze staarde naar haar been en ze haalde het ding weg en smeer het houten ding door de kamer heen.
"Ik kan helemaal niets, rot ding!" Klonk haar stem overstuur.

Koning Jay Fullbright

Kayton kwam precies op het juiste moment naar hem toe, hij sloeg zijn armen om hem heen en Jay brak meteen. De tranen liepen over zijn gezicht heen en hij stond te trillen op zijn benen. 'Ik haat mezelf.' zei hij zacht. Hij had een hekel aan zichzelf om hoe hij was, om wat hij deed. Daarom kon hij het niet meer, daarom hield hij het echt niet meer vol. Hij wilde zichzelf niet meer zijn.

Carmen Samira

'Rustig maar,' fluisterde ze nu. 'Het is niet jouw schuld, Esmeralda. Het is nooit jouw schuld. Dat jullie problemen hebben is logisch, dat heeft iedereen wel eens. Dat geeft hem geen recht om dit te doen bij jou, echt niet.' zei ze duidelijk. Ze kon niet terug, dat zou teveel zijn en ze gooide het been door de kamer. Carmen streek door het haar van Esmeralda en liet haar maar even. 'Je kan wel terug. Je hoeft niet alles zelf te doen, ik ben er om je te helpen. Je kan gewoon bij mij zitten, je hoeft helemaal niets te doen. Als jij het fijn vindt gaan wij, als jij het niet wilt dan blijven we hier...' zei ze nu. Ze wilde doen wat voor Esmeralda het veiligste voelde.

Kayton Erogate

Hij hield de jongen stevig in zijn armen, ergens hoopte hij dat Leroy uit het raam zou kijken, dat hij zag dat Jay echt nog steeds Jay was... "Mijn lieve, lieve jongen..." fluisterde Kayton zacht tegen hem. "Je hoeft jezelf niet te haten... Je bent een hartstikke lieve jongen, maar je doet jezelf pijn... daar moet je mee gaan ophouden, je moet gaan waarderen wie je werkelijk bent, die lieve jongen die nog steeds in je zit."Zei Kayton hem zacht en rustig.


Koningin Esmeralda Fullbright

"Je begrijpt het niet." Klonk de stem van Esmeralda zacht en ze schudde haar hoofd langzaam. "Als ik nu terug ga, kan ik niet meer opletten. Dan zal ik veel te diep slapen, ik moet alert blijven, dat moet." Zei ze nu tegen de vrouw.
"Ik wilde dat ik normaal was... dat ik hem kon geven wat hij wilt... Ik ben dat stomme been zat, ik kan niets, ik voel me een achterlijke gehandicapte." Ze klonk boos, maar ze was eigenlijk gewoon heel erg verdrietig. Tegen Jay durfde ze dit soort dingen sowieso niet te zeggen, hij moest positief blijven, maar bij Carmen wist ze dat ze alles kwijt kon...

Koning Jay Fullbright

Hij zei eerst helemaal niets tegen Kayton. 'Je weet niet wat ik allemaal gedaan heb,' zei hij zacht. Kayton wist niets van de mensen die hij vermoord had, hij wist niets van wat hij gedaan het met Esmeralda, hij wist niets van alles. Hij had niet gezien hoe hij zijn vader mishandeld had, hij had genoeg reden om zichzelf heel erg te haten. 'Ik wil het niet meer... het enige dat ik nog wil is alleen zijn, alles is voorbij,' zei hij zacht. Nu Esmeralda hem nooit meer zou willen zien was zijn leven over. Zonder haar had hij niets meer.

Carmen Samira

'Dat hoeft niet, dat is voorbij. Ik zal bij je blijven, ik zal alert voor je blijven, er zijn zo veel mensen die je willen helpen, die voor je zorgen... je hoeft het niet langer alleen te doen, dat is nu voorbij,' zei ze zacht tegen haar. 'Dat ligt niet aan het been, Esmeralda. Echt niet. Je doet wat je kunt, je moet het jezelf niet kwalijk nemen, dat is helemaal niet nodig... Jij kunt er niets aan veranderen en jij doet alles wat mogelijk is, dat heb ik zelf gezien.' zei ze zacht. 'Ik snap heel goed dat het moeilijk is... ik snap heel goed hoe het is om dit te voelen en hoe graag je jezelf de schuld wilt geven. Het ligt nooit aan iemand anders, altijd zoek je naar een reden waarom je het fout gedaan hebt, dat is logisch, maar het is niet nodig...'

Kayton Erogate

"Nee, daar heb je gelijk in, maar ik weet nog wel heel goed wie je bent en hoe gek ik op je ben, ik geloof dat het genoeg is." Glimlachte Kayton hem nu toe. "Ik weet hoe fijn het is om voor de makkelijkste weg te kiezen, Jay... maar dat is niet wat je wilt. Als je mocht dromen, hoe ziet je leven er dan in de toekomst uit? Wat is het perfecte plaatje voor jou?" Wilde Kayton nu van hem weten, hij nam de jongen mee naar een bankje en ging daarop zitten. Hij keek naar de zon met een kleine glimlach.



Koningin Esmeralda Fullbright

Het lag volgens Carmen allemaal niet aan het been. "Waarom maakt dat dan alles moeilijker? Ik kan niets meer doen wat ik leuk vind." Zei ze nu tegen Carmen en ze staarde naar het been wat verderop op de grond lag. Volgens Carmen deed ze alles wat mogelijk was, dat had ze Zelf gezien en ze snapte hoe het voelde om jezelf de schuld van alles te geven, maar het was niet nodig. "Maar het is wel waar... " ze vond het echt heel duidelijk, het was allemaal haar schuld.

Koning Jay Fullbright

'Hoe weet jij nou wat ik wil? Ik wil geen pijn meer, ik wil het niet meer voelen... het is nu klaar. Esmeralda wil mij nooit meer zien en ik wil haar ook nooit meer zien, dat is beter... verder maakt het niet meer uit.' zei hij heel zwak. Hij was helemaal kapot. Doordat hij nu zo emotioneel was leek al zijn energie ook te verdwijnen. Hij moest een nadenken over de vraag van Kayton en hij staarde naar de grond. 'Mijn gezin zou weer compleet zijn... ik zou een goede vader zijn... ik zou Killian beschermen, ik zou voor Esmeralda zorgen, ik zou genieten van het werk zoals ik eerst deed. Maar dat zal nooit meer kunnen gebeuren. Die tijd komt nooit meer terug, hoe graag ik het ook wil...' zei hij zacht, de tranen liepen over zijn gezicht heen.

Carmen Samira

Esmeralda vond dat het wel waar was en daardoor keek Carmen haar weer even aan. 'Oké... kan jij dan opnoemen wat jij allemaal fout doet? Waardoor komt het volgens jou dat dit gebeurd? Als je er nu heel eerlijk naar kijkt, waar gaat het fout en wat zou jij anders kunnen doen?' vroeg ze nu. Zo kwam ze te weten waar Esmeralda aan dacht en hoe het fout liep, want Carmen wist heel zeker dat dit nooit aan Esmeralda lag. Jay had dit niet mogen doen, dat kwam niet door haar.

Kayton Erogate

"Ik weet wat voor gat het achterlaat als je niet bij diegene kan zijn van wie je houdt... Ik wil niet dat je dat meemaakt... dat verdient niemand om mee te maken. Jullie zijn voorbestemd voor elkaar, Jay... jullie horen echt bij elkaar." Sprak hij zacht tegen zijn kleinzoon. Hij luisterde naar de dromen van Jay en dat liet hem glimlachen.
"Het kan nog, Jay... echt. Helaas kunnen we killian niet terugkrijgen..." ineens bleef hij stil. "Of misschien wel... Faith heeft mij ook teruggekregen. Ik denk dat killian ook terug kan komen." Kayton keek Jay met een glimlach aan. "Ik zal het er met haar over hebben, maar ik vind het wel heel belangrijk dat de rest voor elkaar is, wil ik hem terug laten komen en je mag Ivan niet laten vallen, hij is nu ook jullie kindje." Kayton had heel veel hoop als hij Killian terug kon krijgen. Dan zou alles wel weer op zijn plek vallen want daar kwam de meeste pijn van Jay vandaan.

Koning Jay Fullbright

'Ik heb het verpest, Kayton. Ze is bang voor mij nu, ze zal niet meer bij mij in de buurt durven zijn. Ik heb de band die ooit zo sterk was gebroken en ik heb het heel hard nodig, ik kan niet met haar samenzijn als die band er niet is.... bovendien ben ik te ongeduldig om haar vertrouwen te geven, het gaat niet meer,' zei hij zacht. Het was onmogelijk om dit nog goed te maken. Kayton zei dat het nog kon, alleen konden ze Killian niet meer terug krijgen, daarna leek hij opeens iets te verzinnen en Jay staarde hem aan. 'Echt?' vroeg hij zacht. Als dat kon... daar zou hij alles voor doen, daar zou hij echt voor vechten, hoe moeilijk het ook was. 'Ik zal Ivan niet laten vallen, ik hou net zo goed van hem,' fluisterde hij eerlijk. 'Het gaat alleen niet meer... als Esmeralda niet meer bij mij wilt zijn heeft het toch geen nut.'

Kayton Erogate

Hij was hier behoorlijk opgetogen over en Jay staarde hem eerst alleen maar aan. "Ja, echt!" Zei hij nu met een grote glimlach. "Ik denk dat je keihard moet werken voor Esmeralda, maar je wilt gelukkig met haar zijn, toch? Een gelukkig gezin. Vecht voor haar, laat zien dat je beter wilt worden. Esmeralda houdt van je en als ze niet meer bang is, wilt ze vast bij je zijn. Dat weet ik eigenlijk wel zeker. Probeer het gewoon, doe je best voor haar." Zei Kayton hem nu ondersteunend. Hij wist zeker dat Jay het wel kon. "Je hebt het geduld wel in je, je hebt jaren lang gewacht tot zij het aankon." Gaf Kayton aan.

Koning Jay Fullbright

Doordat Kayton er zo veel vertrouwen had kreeg hij ook een sprankje hoop. Misschien kreeg hij het wel voor elkaar. Misschien kon hij het nog goed maken met haar, voor het helemaal fout liep. Hij wist dat hij daarvoor heel veel zou moeten doen, maar dat moest hij toch al. Hij voelde dat hij weer tranen in zijn ogen kreeg, dit maakte hem helemaal kapot. Hij had er zo veel spijt van, hij had hetgene dat hem het kostbaarste was kapot gemaakt. 'Ik ben veranderd.... ik ben niet meer zo geduldig,' zei hij zacht, zijn stem trilde. 'Als ik dat wel was, was dit nooit gebeurd.' fluisterde hij. 'Zullen we naar binnen gaan?' vroeg hij daarna zacht. Hij was echt kapot en hij was liever binnen.

Kayton Erogate

Hij merkte wel dat zijn kleinzoon heel erg veel spijt had van alles wat hij had gedaan. Hij vertelde ook dat hij veranderd was.niet meer zo geduldig "Ik denk dat als je echt rekening met haar neemt, denk aan hoe het voor haar is geweest en niet egoïstisch bent, dat je hebt vast wel kunt, Jay. Dat meen ik echt. Je had vroeger zoveel medeleven met mensen, dat verdwijnt niet zomaar, zeker niet." Gaf hij aan. Jay wilde naar binnen toe, Kayton sloeg.zijn arm om hem heen en nam hem mee naar de slaapkamer van de jongen. "Alles gaat goed komen en als je alles op de rit hebt, komt Killian ook nog eens terug. Je leven gaat weer worden zoals het was." Glimlachte Kayton hem breed toe.

Koning Jay Fullbright

Hij knikte alleen maar langzaam, het vertrouwen was er echt nog niet. Hij moest eerst maar eens zien dat Esmeralda hem nog wilde spreken, laat staan dat hij dit goed kon maken. Hij had er nu echt nog geen vertrouwen in, maar hij hoopte het wel heel erg. 'Ga je nog met Lolita en mijn vader praten? met Esmeralda?' Vroeg hij heel erg zacht. Hij keek rond in zijn kamer en hij ging maar op de bank zitten. Hij wilde niet in bed liggen, dat voelde raar zonder Esmeralda.

Kayton Erogate

De jongen vroeg of hij nu met iedereen zou gaan praten. Kayton keek hem aan. "Waarom zou ik dat doen? Wil je dat graag?" Vroeg hij aan Jay. Hij ging tegenover de jongen in een stoel zitten. "Ik wil best praten, maar ik vind dat je dat zelf ook moet doen. Anders word je er niet echt heel veel beter van, Jay." Vertelde hij de jongen zachtjes. Hij sloeg zijn ene been over de andere heen.
"Ik denk dat Carmen bij Esmeralda is." Mompelde hij nu zachtjes tegen hem.


Lolita Fullbright

“Leroy… heb er alsjeblieft vertrouwen in, het komt echt goed, dat weet ik zeker. Kayton kan heel erg veel en ik geloof er echt in dat alles goed komt.” Zei ze hem zachtjes en lief. Ze drukte haar lippen op zijn wang en streelde door zijn haren heen.
“Je had sowieso een troonopvolger nodig, Leroy, je moest hoe dan ook een kind krijgen.” Vertelde ze hem nu.


Koningin Fay Lahero

Stephen vond dat ze meer verdiende dan dit, maar hij kon het haar nu niet geven. Ze knikte, ze was wel heel erg blij dat hij eerlijk tegen haar was. Dat ze gewoon wist waar dit allemaal om ging.
Hij wilde juist ook afstand doordat ze zo mooi en aantrekkelijk was, dat liet haar toch wel een klein beetje glimlachen. Hij moest tot rust komen, hij was zichzelf helemaal verloren.
“Wil je anders helemaal alleen hier zijn? Dat ik Nathan en Elvira weer meeneem naar het kasteel? Zou dat helpen?” Vroeg ze, ze wilde hem echt zoveel mogelijk helpen en oplossingen bedenken.


Koningin Esmeralda Fullbright

Carmen had haar moeilijke vragen gesteld, ze wist de antwoorden er wel op, maar ze had geen zin om die haar te vertellen. Dat voelde gewoon niet goed. Het was ook allemaal veel te ingewikkeld. Na een tijdje was ze dicht tegen Carmen aan in slaap gevallen, ze was onrustig in haar slaap, angstig…

Koning Jay Fullbright

'Ik weet niet wat ik wil... ik wil dat het geen pijn meer doet...' fluisterde hij. Hij leunde achterover en hij sloot zijn ogen. Hij voelde zich draaierig, hij was uitgeput en misselijk. Hij had vandaag heel veel getraind, veel te veel gedronken en zijn lichaam was er wel een keertje klaar mee, dat was nu. 'Je mag met ze praten... maar ik zal het zelf ook doen, als ik weet wat ik moet zeggen...' fluisterde hij. 'Waarom Carmen?' vroeg hij nu zacht.

Leroy Fullbright

'Het komt wel weer goed... ik ben gewoon even heel erg geschrokken nu,' fluisterde hij. Hij legde zijn hoofd voorzichtig tegen haar aan en hij sloot zijn ogen. Hij was zich echt kapot geschrokken, hij had gedacht dat het beter zou gaan met Jay, maar zijn zoon maakte hem liever af dan dat ze zouden werken aan een band. Dat deed hem heel erg veel pijn en hij had het er ook echt moeilijk mee. 'Zullen we gaan slapen?' vroeg hij zacht.

Koning Stephen Lahero

Ze leek blij te zijn met zijn uitleg, daardoor glimlachte hij een beetje. Ze noemde nog een optie en hij schudde langzaam zijn hoofd. 'We kunnen allemaal wel onze spullen pakken en naar huis gaan. Dan kan ik gewoon weer aan het werk en kom ik misschien weer een beetje terug bij mezelf. Dan proberen we dit nog eens als het beter gaat met mij,' zei hij. Hij was wel blij dat ze het echt leek te begrijpen en het niet zo erg vond.

Carmen Samira

Esmeralda was in slaap gevallen en Carmen bleef wakker. Ze wist niet zeker of Jay terug zou komen, het personeel was waakzaam en hij zou echt niet zomaar ongezien binnen komen, maar voor de zekerheid bleef ze wel wakker, dat was een stuk veiliger. Ze was het wel gewend om achter elkaar wakker te blijven, dus het was niet echt een probleem en zo kon ze Esmeralda af en toe ook een beetje kalmeren.

Kayton Erogate

Hij glimlachte naar Jay. "Was het allemaal maar zo simpel jongen... maar je moet daar heel actief voor zorgen. Jij bent de enige die je eigen pijn echt kan stoppen. Ik kan je alleen ondersteunen." Vertelde hij eerlijk aan Jay. Kayton mocht met iedereen praten, hij wilde het zelf ook wel, als hij wist wat hij moest zeggen. "Ik wil best met je mee als je het moeilijk vind." Bood hij aan. Jay wilde weten waarom Carmen bij Esmeralda was.
"Carmen kan haar heel goed kalmeren... bovendien wilde Lolita bij je vader blijven denk ik. Esmeralda heeft altijd heel veel steun aan Carmen gehad, zoals jij bij mij hebt. " vertelde Kayton rustig

Koning Jay Fullbright

Hij luisterde wel naar Kayton, maar hij keek hem niet meer aan. In zijn hoofd gingen alle gedachten als een gek heen en weer en hij had al zijn concentratie nodig om Kayton een beetje te kunnen volgen. 'Ik weet niet of dat helpt... dan lijk ik alleen maar nog zwakker...' mompelde hij. Hij legde uit waarom Carmen daar was en hij ademde diep in. Hij zou het zelf willen doen. Hij hoorde degene te zijn die Esmeralda kalmeerde als ze bang was, dat wilde hij ook altijd doen, maar nu had hij het verpest en kon hij dat misschien wel nooit meer.

Kayton Erogate

"Ik denk dat het juist goed is als je een beetje zwak overkomt. Leroy is echt bang dat je de macht over hem hebt, hij ziet je als heel sterk en krachtig." Gaf Kayton duidelijk aan. Het was echt zo. Leroy was echt bang voor zijn zoon.
"Wanneer je er klaar voor bent, kun je weer naar haar toe, misschien moet je een bosje bloemen of iets moois voor haar meenemen, ze zal je. Echt wel vergeven, alleen de angst duurt langer voor dat die weg is." Gaf Kayton aan.

Koning Jay Fullbright

'Ik ben hartstikke zwak...' mompelde hij. Dat was juist waarom hij dit deed. Als hij krachtiger geweest zou zijn, zou hij wel aan zichzelf werken, zoals zijn vader deed. Dat deed hij niet omdat hij veel te zwak was en toe gaf aan alle slechte gevoelens. Hij had nooit gedacht dat zijn vader echt zo bang voor hem zou zijn. Hij had het niet verwacht. Wanneer hij er klaar voor was kon hij naar haar toe, misschien moest hij iets moois meenemen. Ze zou hem wel vergeven,alleen de angst duurde langer. 'Wanneer moet ik gaan?' vroeg hij zacht. Hij wist niet hoe veel tijd Esmeralda nodig zou hebben.

Kayton Erogate

"Echt niet. Jij bent alles behalve zwak, Jay. Dat meen ik. Je hebt je al door zoveel narigheid heengeslagen, je moet alleen alles nog wat beter op een rijtje zien te krijgen." Gaf hij eerlijk aan. Jay wilde weten wanneer hij naar Esmeralda moest gaan.
"Jij kent haar het beste, ik denk dat je dat wel weet." Glimlachte Kayton hem toe. "Niet onzeker zijn hierover, je kunt het allemaal echt goed krijgen, dat weet ik zeker."


Lolita Fullbright

“Anders ik wel, ik schrok me dood…” Ze had totaal niet verwacht dat Jay hierheen zou komen, het kwam voor haar echt totaal onverwachts. Leroy vroeg haar of ze zouden gaan slapen, ze knikte hierdoor even en ze trok langzaam haar kleding uit, daarna kwam ze bij hem liggen onder de dekens en trok ze hem zacht tegen haar borst aan.



Koningin Fay Lahero

Stephen schudde zijn hoofd, hij wilde dat ze allemaal hun spullen gingen pakken en dan kon hij weer aan het werk. Misschien kwam hij dan weer een beetje terug bij zichzelf.
“Oké, is goed… maar ik wil wel echt met je blijven praten hierover, Stephen, ik vind het echt moeilijk en ik weet niet zo goed wat ik allemaal moet doen.” Zei ze nu tegen hem.



Koningin Esmeralda Fullbright

Vroeg in de ochtend werd ze wakker, ze had rot geslapen en was nog wel heel erg moe, maar slapen kon ze niet meer… ze voelde zich verschrikkelijk. Langzaam ging haar blik omhoog naar Carmen. “Gaan we nu terug?” Vroeg ze aan haar, misschien dat ze zich toch wel beter voelde in het kasteel, ze wist het zelf ook niet zo heel erg goed namelijk.