Medieval Times

Elvira Solore

Het voelde wel heel erg fijn om zo bij hem te zijn. Stephen begreep haar beter, het voelde als een opluchting voor haar. Hij wilde echt naar buiten, even frisse lucht en zij kon gewoon met hem mee.
"Oké, we proberen het wel." Knikte ze nu. Ze kwam overeind en veegde al haar tranen weg, ze zorgde ervoor dat ze er weer fatsoenlijk uit zag en opende vervolgens de deur om te kijken of Nathan hier nog was.

Koning Stephen Lahero

'Dankjewel.' fluisterde hij, hij was er echt heel erg blij mee, hij wilde zo graag naar buiten toe. Ze kwam overeind en veegde haar tranen weg. Hij kwam zelf ook overeind, hij voelde zich echt niet zo goed. Ze opende de deur en hij zag Nathan zwakjes glimlachen, Stephen realiseerde zich dat de man alles gehoord had en hij schraapte zijn keel even, dit voelde nogal ongemakkelijk. Nathan drukte gewoon zijn lippen op de wang van Elvira en keek daarna naar Stephen. 'Maak je niet druk. Ik kan je niet kwalijk nemen dat je haar leuk vindt, ze is gewoon leuk,' zei Nathan luchtig, hij knipoogde zelfs. Sinds Stephen en Nathan gepraat hadden, was alles wel wat makkelijker.

Elvira Solore

Ze haalde opgelucht adem toen Nathan glimlachte naar hun. Ze voelde zijn lippen op haar wang en daarna zei hij dat hij het Stephen niet kwalijk kon nemen, ze was gewoon heel erg leuk. Hierdoor glimlachte ze naar haar vriend. Ze pakte hem vast en gaf hem een zoen. "Je bent geweldig." Zei ze tegen Nathan. Daarna nam ze Stephen mee naar buiten toe, het was nogal een rare situatie, maar daar probeerde ze maar zo min mogelijk aan te denken, ze moesten er toch mee leren omgaan.
Ze nam Stephen zo snel mogelijk mee naar buiten en haalde even diep adem.

Koning Stephen Lahero

Hij was echt opgelucht door Nathan, het was makkelijker als iedereen er gewoon zo mee om kon gaan. Hij werd meegenomen naar buiten en even bleef hij staan, maar daarna liep hij bijna automatisch weg. Hij had het zelf niet meer door. Nathan greep hem meteen vast. 'Stephen, let eens op mij... ' sprak de man, maar Stephen leek hem niet eens echt te zien. 'Elvira, probeer hem er wat bij te houden, misschien ontdekken we dan wat we moeten doen...' zei Nathan, wat gehaast. Stephen probeerde zich al meteen weer los te maken.

Elvira Solore

Stephen leek meteen af te dwalen, ze baalde er flink van, ze vond het jammer dat ze hem niet kon vertrouwen. Nathan greep hem meteen vast en begon tegen hem te praten. Zij moest hem erbij proberen te houden, ze kon momenteel maar één manier bedenken om dat voor elkaar te krijgen, ze pakte het gezicht van Stephen vast en zoende hem. Ze deed het vol gevoel en hoopte dat het genoeg was... Nathan was er dan wel bij, maar ze had wel het idee dat hij hier vrede mee had.

Koning Stephen Lahero

Hij was alleen maar bezig met los komen, hij wilde weg, hij wilde naar het water toe. Dan kreeg hij weer het fijne en rustige gevoel. Dat was belangrijk. Opeens werd hij uit zijn gedachten gehaald. Hij ging half mee in de zoen en daarna stopte hij het en keek hij naar Elvira, daarna ging zijn blik naar Nathan en hij werd rood. Hij keek Elvira vragend aan. 'Wat doe je?' Vroeg hij zacht. Hij begreep er niets van. Waarom zoende ze hem zo waar Nathan bij stond?

Elvira Solore

Ze glimlachte toen hij de zoen stopte en rood werd. Hij vroeg haar wat ze deed. "Sorry..." Ze keek even naar Nathan en slikte. "Het was de enige manier die ik kon bedenken om je erbij te houden. Je wilde weer naar het water toegaan... je was weer in die trance." Vertelde ze aan Stephen. Ze vond het wel een heel slecht teken dat hij dit continu leek te hebben, het was net een soort verslaving.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet niet eens meer dat we naar buiten gingen...' fluisterde hij. 'Ik weet nog dat we zaten te praten,' zei hij zacht. Dat was waar het ophield. Nathan had gehoord wat ze besproken hadden en dat was. Het daarna was het vaag, in een waas, hij kon zich niet echt voor ogen halen hoe hij hier nou eigenlijk kwam. Hij keek wat verdwaasd om zich heen en hij sloot zijn ogen. Het gebonk begon weer en hij haalde langzaam adem. 'Misschien moeten we binnen blijven..' gaf hij moeizaam toe.

Elvira Solore

Hij wist het nog tot ze zaten te praten samen, vanaf dat punt was alles blijkbaar weg bij hem. Ze schudde vol verbazing haar hoofd even. "Je wilde frisse lucht... maar dat bedenk je niet zelf, een gevoel in je zegt dat het moet. Misschien moet je daar een tijdje niet aan toe geven, het lijkt een soort verslaving." Gaf Elvira zacht aan en ze nam hem weer mee naar binnen. Haar blik ging naar Nathan, ze keek bezorgd, ze vond het zwaar en moeilijk allemaal.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat hij frisse lucht wilde, hij bedacht het zelf niet, een gevoel in hem zei dat het moest. Misschien moest hij er niet aan toe geven, het leek een soort verslaving. Hij staarde haar even aan en hij ademde diep in. Hij had een hekel aan dat woord. Helemaal omdat het nu bij hem ter sprake kwam. 'Het is geen verslaving.' zei hij dus ook meteen, vrij hard. Hij wilde weglopen en hij realiseerde zich dat hij dat beter niet kon doen. Nathan stapte direct naar hem toe en hij keek de man doordringend aan. 'Je blijft van mij af, ik ben prima in staat om zelf te lopen,' zei hij, net zo hard. Daarna draaide hij zich om en liep hij weer terug naar binnen toe. Nathan bleef bij Elvira en hij keek haar even bezorgd aan. 'Hij is er niet zo blij mee...' zei hij zacht. 'Ik denk dat we hem heel goed in de gaten moeten houden...' voegde hij er aan toe.

Elvira Solore

Ze zuchtte zacht door zijn harde woorden, hij liep meteen weg, hij wilde niet dat Nathan hem tegenhield en daarna keek ze op in de ogen van Nathan. Hij dacht dat Stephen er niet zo blij mee was. Ze zouden hem goed in de gaten moeten houden. Ze knikte hierdoor en legde haar hoofd tegen Nathan aan.
"Soms denk ik wel eens dat ik achterlijk ben, waarom zeg ik altijd de verkeerde dingen?" Vroeg ze aan hem met een diepe zucht.

Nathan Gerono

'Dat doe je niet, je zegt altijd precies het goede. Soms is het gewoon nodig om confronterend te zijn of duidelijk. Dat is niet erg. Ik ben blij met je,' fluisterde hij. 'En ik vond het wel schattig om Stephen zo over jou te horen,' zei hij daarna plagend. Hij sloot haar in zijn armen en hij knuffelde haar kort, daarna zoende hij haar heftig. Hij had er gewoon even zin in, al had Elvira dat misschien niet. Hij stopte daarom ook weer snel en hij pakte haar hand vast. 'Laten we maar naar hem toe gaan, voor hij binnen water heeft gevonden,' mompelde Nathan.

Elvira Solore

Hij vond dat ze altijd juist het goede zei, soms was die confrontatie gewoon nodig. Het was niet erg, Nathan was blij met haar. Hij vond het ook wel schattig om Stephen zo over haar te horen praten. Ze grijnsde hier wel door, hij was lief voor haar en ze hield echt heel erg veel van hem. Ze hield hem stevig vast toen hij haar knuffelde.
"Ik ben zo blij dat je hier normaal mee om kan gaan... het lijkt me toch best heftig om alles te horen." Fluisterde ze hem toe. Daarna werd ze heftig gezoend, ze ging er redelijk heftig in mee, het was een fijne afleiding momenteel. Hij pakte vervolgens haar hand en zei dat ze maar achter Stephen aan moesten gaan voor hij binnen water had gevonden.
"Ja, verstandig." Knikte ze. Ze nam hem mee naar binnen en ging allereerst weer naar de slaapkamer van Fay .

Nathan Gerono

'Ik begrijp het wel. Het is voor iedereen lastig, ook voor Stephen. Ik begrijp wel dat hij wat in de war raakt, zeker omdat jullie al zo veel tijd doorgebracht hebben samen.' zei hij zacht tegen haar. 'Ik vind het daarom ook niet zo erg. Ik vind het niet erg als hij bij je is als ik bij Fay ben,' fluisterde hij. Gelukkig ging ze wel mee in de zoen, hij vond het heerlijk. Eenmaal in de slaapkamer zag hij dat Stephen gewoon in de stoel zat, maar hij leek wel weer te slapen. 'Hij moet rust houden,' mompelde Nathan. Hij pakte Elvira weer vast en hij zoende haar langzaam.

Elvira Solore

Hij begreep het, het was voor iedereen lastig, ook voor Stephen, hij begreep dat hij in de war raakte omdat ze zoveel tijd samen hadden doorgebracht, daarom vond hij het ook niet zo erg als hij bij haar was, wanneer hij bij Fay was. Ze knikte hierdoor even met een kleine glimlach en kneep even in zijn hand. Hij was met dit soort dingen dan weer onwijs begripvol en daarvoor hield ze ook echt van hem. In de slaapkamer zag ze dat Stephen in de stoel liep, Nathan zei dat hij rust moest houden. Ze knikte hierdoor even. Zachtjes ging ze mee in zijn langzame zoen en ze sloeg haar armen om zijn nek heen. Ze hield hem het liefste zo dicht mogelijk tegen haar aan.

Nathan Gerono

Ze ging mee in de zoen en hij liet zijn handen over haar lichaam glijden, hij trok haar dichter naar zich toe en hij ademde diep in. 'Nu heb ik zin in je...' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Ze moesten helaas oppas spelen voor Stephen, maar die sliep nu toch. Hij vond dat het niet zo veel uitmaakte, dus trok hij haar weer dichter naar zich toe en zoende hij haar langzaam. Zijn lippen gleden af naar haar hals en hij werd iets gretiger.

Elvira Solore

Ze werd dichter tegen hem aangetrokken en hij zei haar nu dat hij zin in haar had. Ze glimlachte hierdoor naar hem en hij ging verder, zijn lippen gleden naar haar hals en hij werd gretiger.
"Nathan... ik kan het echt niet hier, niet als Stephen of Fay elk moment wakker kan worden... dan schaam ik me dood... Niet in deze kamer." Vertelde ze aan hem en ze pakte zijn hoofd zachtjes vast om hem aan te kunnen kijken.

Nathan Gerono

Ze zei zacht dat ze het echt niet kon hier, niet als ze elk moment wakker konden worden, dan schaamde ze zich dood. Hij had daar niet zo veel last van, maar het was misschien niet helemaal gepast. 'Een andere kamer dan? Kunnen we het risico nemen dat Stephen hier blijft en rustig blijft?' vroeg hij zacht. 'Hij gaat zo te zien geen kant op...' mompelde hij. Als hij eenmaal zin had, dan wilde hij het ook gewoon doen ook. Hij liet zijn handen weer over haar lichaam glijden en hij trok haar dichter tegen zich aan.

Elvira Solore

Hij vroeg of ze het in een andere kamer konden doen, dat ze het risico namen dat Stephen bleef en rustig was. Ze keek vertwijfeld naar Stephen en daarna weer naar Nathan. "Oké, we draaien de deur wel op slot en nemen de kamer hiernaast..." Mompelde ze, zij had ook iets nodig om haar gedachten te verzetten en dat deed ze eigenlijk de laatste tijd best wel graag met Nathan. Ze nam hem mee de deur uit en draaide die in het slot. In de kamer ernaast duwde ze hem tegen de muur aan en zoende ze hem vol overgave en passie.

Nathan Gerono

Ze leek het even te overdenken en daarna kwam ze gelukkig tot de conclusie dat het wel kon. Hij werd meegenomen, de deur ging op slot en hij werd daarna meteen al tegen de muur gedrukt. Hij greep haar heel stevig vast en hij ging direct mee in de zoen, het was heerlijk. Het voelde zo fijn en hij ging er maar al te graag helemaal in mee. Zijn handen gleden over haar lichaam en hij begon al meteen haar kleding los te maken. Ze konden het maar beter niet al te lang laten duren, straks werd Stephen wel onrustig.

Elvira Solore

Ze werd stevig door hem vastgegrepen en hij ging meteen mee in haar zoen. Ze voelde hoe hij haar kleding los begon te maken en ze deed alles in een snel tempo uit, daarna begon ze aan die van Nathan. op dit moment wilde ze niets bijzonders, ze wilde afleiding en Nathan wist als een van de beste hoe hij dat moest geven aan haar. Wanneer zijn kleding ook uit was, gleed ze met haar lippen over zijn hals heen en zoende hem daar heftig, haar tanden schraapten over zijn huid heen en haar nagels gleden over zijn rug heen.

Nathan Gerono

De kleding was zo uit, hij tilde haar op en hij drukte haar tegen de muur, meteen drong hij bij haar naar binnen. Het hoefde van hem ook niet lang te duren, hij had er veel zin in en dan wilde hij dit gewoon, het liefste zo snel mogelijk. Het was alleen maar leuker dat Elvira er ook zo veel zin in had nu. Haar nagels en tanden op zijn huid lieten hem diep kreunen, waarschijnlijk zou het wel te zien zijn straks, maar dit maakte het voor hem veel lekkerder. Hij ging nogal heftig tekeer, hij hield haar tegen de muur aan en hij hield haar stevig vast.

Elvira Solore

Nu werd zij tegen de muur gedrukt, Nathan tilde haar op en drong bij haar naar binnen toe, ze sloeg haar benen om zijn middel heen en kreunde door wat hij deed. ze merkte dat hij het ook lekker vond wat ze met haar nagels en haar tanden deed. Ze ging door, het was heftig en stevig, maar niet hard, het was toch soort fijn. Ze vond het heerlijk met hem. Als alles zo snel en vol passie ging, hielden ze feitelijk wel van hetzelfde.

Nathan Gerono

Het was vreselijk lekker en hij liet zichzelf ook wat gaan, hij vond dit zelf ook heel erg fijn nu en zo vergat hij alles waar ze zich druk om maakten een beetje. Na een tijd bereikte hij zijn hoogtepunt en hij zette haar langzaam op de grond neer, hij zoende haar zachtjes. 'Laten we ons maar aankleden en terug gaan... ' zei hij nu tegen haar. Hij wist niet of Stephen nog steeds sliep of ondertussen niet meer, ze moesten hem wel in de gaten blijven houden.

Elvira Solore

Ze merkte eigenlijk pas dat het klaar was toen hij haar op de grond neerzette. Ze werd even zachtjes gezoend en ze keek hem nog wat verdwaasd aan. Ze vond het echt heerlijk en had eigenlijk niet verwacht dat het zo snel alweer klaar was... Hij had wel gelijk, ze moesten Stephen in de gaten houden. Hij wilde aankleden en teruggaan. Ze knikte even en begon alles aan te trekken. Daarna keek ze hem aan, weer wat meer bij kennis en met een brede glimlach rond haar lippen. Ze konden het wel. Ze kwamen er samen echt wel uit, uit al hun problemen.