Medieval Times

Nathan Gerono

Elvira deed er alles aan om het spannend te houden, hij was echt wel benieuwd. Hij wilde het heel graag een keertje doen, het was jammer dat ze het niet wilde. Hij hoopte dat het anders werd, maar dan moest hij zich eerst alles herinneren. Ze kwam van hem af en ze kroop tegen hem aan. Ze wilde nu weten of hij zich al meer herinnerde. 'Ik zou willen dat ik ja kon zeggen, maar helaas is het niet zo...' Fluisterde hij. Hij zoende haar langzaam en daarna keek hij haar weer aan. 'Misschien komt het nog.' Fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Hij gaf aan dat hij wilde dat hij ja kon zeggen, maar het was niet zo. Ze werd zachtjes door hem gezoend en hij gaf aan dat het misschien nog wel kwam. "Ja, misschien wel." Sprak ze zachtjes tegen hem terug. Ze legde haar hoofd tegen hem aan.
"Ik vind het wel heel erg fijn met je, het voelt wel gewoon heel erg vertrouwd." Gaf ze zachtjes aan.

Nathan Gerono

'Voor mij voelt het ook heel erg vertrouwd... Dat wel. Het voelt alsof ik je al jaren ken en we al heel veel hebben meegemaakt... Maar ik weet niets meer en ik ben best wel een beetje bang dat het niet meer terug komt... Ik weet echt niet wat ik dan allemaal moet gaan doen... Dan ben ik gewoon de helft van mijn leven kwijt.' zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar arm en daarna zoende hij haar weer. 'Ik wil wel weer verder.. dan maar niet de hele nacht, het is veel te lekker...' zei hij kreunend tegen haar. Hij wilde gewoon te graag.

Koningin Fay Lahero

"Gelukkig maar, ik ben wel blij dat het vertrouwd voelt voor je. We hebben ook onwijs veel meegemaakt samen, ik ken je echt al zo lang." Glimlachte ze hem toe.
"Je moet er niet bang voor zijn, het komt wel wanneer je er klaar voor bent, maak je geen zorgen..." Fluisterde ze. Hij streek even langs haar arm en daarna werd ze weer gezoend door hem. Ze zoende hem zacht terug, hij wilde verder, het was te lekker. Ze grijnsde even en kroop weer bovenop hem.
"Dat laat ik me geen twee keer zeggen." Plaagde ze.

Nathan Gerono

'Het is gewoon heel raar... Ik... Ik weet niks meer en dat doet eigenlijk wel pijn. Wie ben ik als ik niet eens weet wat ik in mijn leven gedaan heb?' Vroeg hij zacht. Dan was hij niets en dan kon hij er net zo goed helemaal niet zijn. Als het niet boven zou komen zou hij het echt niet meer leuk vinden, dan wilde hij liever ergens helemaal opnieuw beginnen. Dat leek hem dan een heel stuk beter dan dit. Ze kroop bovenop hem en hij trok haar dicht naar zich toe, hij gleed bij haar naar binnen en hij kreunde direct, dit was zo lekker. Zijn handen gleden weer over haar heerlijke lichaam heen en hij keek haar doordringend aan, zijn blik nog net zo verlangend.

Koningin Fay Lahero

"Ik snap het wel... maar dan zullen we gewoon helemaal overnieuw beginnen, uitzoeken wat je wilt en wat je leuk vindt... je zult dan wel weer hetzelfde gaan voelen voor Elvira, dat kan niet anders, Nathan." Fluisterde ze zachtjes. Ze werd tegen hem aangetrokken en hij drong bij haar naar binnen. Ze gingen weer door, het was heftig en vol passie, ze vond het heerlijk en genoot van alles wat hij met haar deed.

Nathan Gerono

'Ik weet het nu gewoon niet... Jullie zijn er zo van overtuigd maar ik vind het nog lastig, ik weet niet of het wel echt zo gaat lopen en ik weet niet of ik het wel kan. Als ik mij niet alles herinner kan ik haar niet trouw blijven, dan kan ik niet met haar samen wonen... Dat is allemaal gewoon heel raar. Dat werkt gewoon niet.' Fluisterde hij. Hij werd wat afgeleid door wat ze deed en hij kreunde diep, dit was gewoon heerlijk. Ze gingen nog een hele tijd door en daarna bereikte hij zijn hoogtepunt,het was echt heerlijk en hij voelde zich geweldig nu. Hij sloot Fay in zijn armen. 'Zullen we zo maar naar het bed verplaatsen om nog even te slapen?'

Koningin Fay Lahero

"Ik snap dat het voor jou lastig is, je hebt ook gewoon wat tijd nodig daarvoor, dat begrijp ik. Als je tijd met haar doorbrengt komt het vanzelf wel denk ik." Vertelde ze zacht en ze streek even langs zijn wang. Wanneer hij zijn hoogtepunt bereikte, sloot hij haar in zijn armen. "Hmm... dat was heerlijk." Fluisterde ze zacht. Hij wilde naar het bed verplaatsen om te slapen.
"Graag..." Glimlachte ze. Ze kwam langzaam overeind en ze kwam overeind en trok hem tegen haar aan.

Nathan Gerono

Hij hoopte dat het ook echt zo zou werken zoals Fay hem nu vertelde, maar hij was bang dat het anders ging, want hij zat nu hier en Elvira zou niet binnen een paar dagen terug zijn. Ze kwam overeind en hij werd meteen naar haar toe betrokken, hij pakte haar vast en hij drukte kort zijn lippen op die van haar. Hij liep met haar naar het bed, hij was nu aardig moe en hij had wel zin om even te slapen. Hij trok Fay meteen weer tegen zich aan en de dekens over hun heen. 'Slaap lekker...' zei hij zacht.

Koningin Fay Lahero

Ze kroop bij hem in bed, dit zorgde er echt voor dat ze oude tijden weer ging herleven, dit was fijn... het voelde goed bij hem en het deed haar gewoon denken aan vroeger. Ze sloeg haar armen om hem heen.
"Welterusten..." Fluisterde ze hem zacht toe en ze viel al gauw in slaap.

Nathan Gerono

Ze viel in slaap en hij bleef naar haar gezicht kijken. Het was doodstil, hij hoorde amper geluiden om zich heen en hij kwam wat tot rust. Hij dacht na over alles en na een tijdje zakte hij zelf ook in slaap. Hij droomde heel erg wild en onrustig. Het was heftig, uiteindelijk draaide hij echt heen en weer. Het zweet liep over zijn hoofd en hij ging steeds sneller en sneller ademhalen. Hij had het zelf niet door en hij werd ook niet wakker..

Koningin Fay Lahero

Na een tijdje werd ze alweer wakker. Ze schrok op en keek naar Nathan die onrustig heen en weer draaide. Zachtjes legde ze haar handen op zijn borst en met haar warmte probeerde ze hem weer rustig te maken. Ze prevelde zachte woordjes en je zag de warmte door zijn lichaam verspreiden wat hem rustig zou moeten maken.
Toen de warmte en de rust zijn hoofd bereikte, voelde ze al meteen waarom hij zich niets meer kon herinneren. Er zat gewoon een blokkade, het was alsof er een deur dicht zat die eigenlijk open hoorde te zijn. Ze haalde even diep adem en keek naar Nathan, zou ze het proberen?

Nathan Gerono

Hij voelde iets tot zich doordringen en hij opende langzaam zijn ogen, hij keek in het gezicht van Fay. 'Ik weet weer wat er gebeurd is... Ik droomde over de mishandelingen... Elvira sprak de waarheid.' Fluisterde hij nu. De rest wist hij niet, maar hij wist dat hij daar vastgebonden had gezeten, hij wist wat ze allemaal gedaan hadden om hem zo veel mogelijk pijn te kunnen doen, hij wist wat ze gezegd hadden en hoe erg ze hem gebroken hadden en daardoor voelde hij nogal wat woede en angst. Ze zouden hem wel krijgen, uiteindelijk.

Koningin Fay Lahero

Nog voor ze haar beslissing kon maken, opende Nathan zijn ogen. Hij wist wat er gebeurd was, Elvira had gelijk.
"Natuurlijk sprak z e de waarheid..." Fluisterde Fay tegen hem en ze streelde even zachtjes langs zijn wang.
"Je was heel onrustig, ik probeerde je rustig te krijgen, maar ik zag ook dat er een blokkade zit en daardoor kun je je niets meer herinneren... als ik die weg krijg dan weet je alles weer..." Klonk ze zacht en ze keek hem even doordringend aan.

Nathan Gerono

'Heeft de groep dat met mij gedaan? hebben ze er voor gezorgd dat ik niets meer weet?' Vroeg hij nu zacht aan haar. 'Van mij mag je het doen... Ik wil wel alles weten, ik wil weten wat ik allemaal heb meegemaakt en wie ik ben...' Fluisterde hij. Hij wist niet of hij daar ook echt gelukkig van zou worden, maar hij wilde het wel. Hij was nog steeds onrustig en waarschijnlijk werd dat wel weer iets erger als hij meer wist, maar hij wilde het wel weten.

Koningin Fay Lahero

"Ja, ze wilden je breken zodat je alleen nog maar een marionettepop zou zijn. Zodat je zou doen waarvoor je in eerste instantie hier bent gekomen." Fluisterde ze tegen hem. Ze mocht het doen van hem, hij wilde alles weten.
"Het zal wel heftig zijn, Nathan..." Ze keek hem doordringend aan. Daarna plaatste ze zacht haar handen op zijn hoofd tegen zijn slapen aan en begon zachtjes te prevelen. Zijn hoofd begon wat te gloeien en ze merkte dat de blokkade al een klein beetje was opgelicht doordat hij wel van de mishandeling wist, ze begon hem zacht te masseren over zijn slapen en haalde zo beetje voor beetje de blokkade weg.

Nathan Gerono

'Ik kan het wel hebben.' zei hij zacht. Toen ze begon met het weghalen van de blokkade liepen de tranen over zijn wangen heen. Het was verschrikkelijk intens en het waren nogal wat slechte herinneringen. De mishandeling was nogal heftig geweest en door alles van vroeger was hij ook nogal van slag. Hij leunde uiteindelijk tegen Fay aan en hij sloot zijn ogen. 'Dit is niet leuk... Ik weet alles wel weer, geloof ik... Het doet pijn, Fay... Het was veel erger dan ik dacht..'

Koningin Fay Lahero

Wanneer ze klaar was, leunde hij tegen haar aan en zei dat het niet leuk was en dat hij alles wist, het deed pijn. Ze pakte hem stevig vast en kroop tegen hem aan.
"Je bent sterk, Nathan, ik geloof in je... ik snap dat het pijn doet, maar je kunt dit." Fluisterde ze zachtjes tegen hem en ze drukte een kus op zijn wang en trok hem daarna weer tegen zich aan.

Nathan Gerono

'Ik... Ik heb je zo gemist...' zei hij zacht tegen haar. Hij kroop helemaal tegen haar aan. Hij ademde diep in en hij kalmeerde wel wat meer. 'Ik kan het ook wel... Het komt wel goed, maar sommige dingen was ik liever voorgoed vergeten... Ik snap niet dat ik zó dom ben geweest... En Elvira... Ze was gewoon zwanger...' Hij sprak het allemaal wat gehaast uit. Hij wist niet of hij het nog wel kon, of hij nog wel met haar samen kon zijn. Hij wist echt niet of hij het nog wel kon, hij vond het heel erg eng.

Koningin Fay Lahero

"Ik heb jou ook gemist." Zei ze tegen hem terug, ze drukte een paar keer een kus tussen zijn haren en streelde er zachtjes met haar vingers doorheen.
"Sst... je was niet dom... je reageerde impulsief." Fluisterde ze hem toe. "Elvira is niet meer zwanger... ze is er overheen gekomen, Nathan... dat kan jij ook, geloof me." Mompelde ze en ze bleef zacht door zijn haren strelen.

Nathan Gerono

'Ik weet het niet, Fay... Straks gebeurd het nog eens... Ik kan het niet... Ik wil het echt niet...' zei hij zacht tegen haar. Hij raakte echt heel erg in paniek als hij er alleen al aan dacht. 'Ik wil haar niet alleen laten, maar ik weer het gewoon niet. Ik zie het wel als ze weer terug komt, dan kunnen we kijken hoe het voelt.' zei hij zacht. Hij legde zijn hoofd weer tegen haar aan en hij sloot zijn ogen. 'Ik hou van je, Fay... Dankjewel dat je er zo veel voor mij bent...' zei hij zachtjes..

Koningin Fay Lahero

"Van wie zou ze zwanger moeten raken? Niet van jou, Nathan... als jij vruchtbaar was, was ik allang al een keer zwanger geworden van jou." Fluisterde ze hem geruststellend toe. Hij raakte in paniek en ze bleef hem vasthouden.
"Ja, kijk maar wanneer ze terug komt... het komt wel goed..." Zijn hoofd werd tegen haar aangelegd en hij zei dat hij van haar hield, hij bedankte haar dat ze er voor hem was.
"Jij hebt al zoveel voor mij gedaan, lieve Nathan... dit is niets." Sprak ze zacht. Ze drukte een kus op zijn lippen. "Ik hou ook van jou..."

Nathan Gerono

'Ik weet niet zo goed of ik daar echt zo blij mee moet zijn of niet. Ik vind het heel erg lastig, maar misschien heb je wel gelijk... Maar nu met Stephen... Weten wij veel wat daar allemaal gebeurd... Eigenlijk weten we dat ook wel en dat maakt het niet zo heel erg veel makkelijker.' zei hij zacht. Hij kalmeerde zichzelf wel een beetje en Fay wist ook wel hoe ze met hem om moest gaan. Hij kreeg een kusje van haar en hij streek langs haar wang. 'Dat mogen we toch wel gewoon blijven doen?' Vroeg hij met een glimlach aan haar.

Koningin Fay Lahero

Hij wist niet zo goed of hij er blij mee was of niet. "Dat begrijp ik, maar je weet net zo goed als ik dat ze allebei heel verantwoordelijk zijn, verantwoordelijker dan wij met z'n tweeën. Elvira zou nooit zwanger willen worden en Stephen zou nooit een buitenechtelijk kind willen." Vertelde ze Nathan zachtjes. Nathan streek langs haar wang en vroeg of ze dat toch wel gewoon mochten blijven doen.
"Hmm... misschien, maar niet teveel en zeker niet te opvallend." Vertelde ze zacht.

Nathan Gerono

'Dat is wel waar ja... wij hebben er nooit echt op gelet, ook niet toen wij nog niet doorhadden dat het niet uitmaakte,'zei hij zacht tegen haar. Fay was anders inderdaad allang zwanger van hem geweest, het kon gewoon niet. Misschien was hij echt wel helemaal niet vruchtbaar, hij wist het niet echt. 'Ik denk ook dat ze er wel rekening mee houden, maar jij weet net zo goed als ik hoe makkelijk het is om het een keertje te vergeten,'zei hij zacht. Gelukkig mocht hij haar wel af en toe een kus geven, maar niet te veel en niet te opvallend. Dat kon hij nog wel overleven. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar zacht. 'Nog even verder slapen?'stelde hij voor.